Het is 1922. Howard Carter, archeoloog en Egyptoloog, is aan het werk in Egypte. Hij is aangenomen door Lord Cavarnon, die bezig is met afgravingen in de Vallei der Koningen. Eerder die eeuw was er een andere archeoloog, Theodore M. Davis, die een kleine afgraving ontdekte waar artefacten te vinden waren waar Toetanchamons naam op stond maar hij ging er niet vanuit dat er meer te vinden was. Jaren later wilde een nieuw team archeologen toch maar bekijken of er iets te vinden was in afgraving KV62. Er werd wat rotzooi afgegraven, totdat de waterjongen een stuk steen tegenkwam. Dit bleek het begin te zijn van een stuk trap. De trap werd verder uitgegraven en zo werd een deur ontdekt.

Het team kwam tot de conclusie dat de deur al eerder open gegaan was, wat erop kon duiden dat de grafrovers hier al waren geweest en er niks meer te vinden was. De gang werd gevolgd en zo werd er op nog een deur gestuit. Toen Carter door een gat in de deur naar binnen keek, zag hij een kamer vol met schilderingen en heel veel glans van al het goud.

De tombe bleek vol te liggen met schatten uit de Egyptische oudheid, meer dan 3000 jaar geleden. Niet alleen maar spullen om hem te eren, maar ook persoonlijke spullen. In 1925 werd de grafkist geopend. Daarin bleek nog een grafkist te zitten. Toen die ook open was gemaakt, kwamen de archeoloog en zijn team een mummie tegen. Dit moest Toetanchamon zijn, de jonge Faraoh.

In de tombe werden vele schatten gevonden. Meer van 5000 items lagen er, variërend in grootte. Er werden strijdwagens gevonden die gebruikssporen bevatten, een set trompetten die gezien worden als de oudste nog werkende trompetten ter wereld en een mes dat wellicht van een meteoriet is gemaakt. Al met al is te concluderen dat het een wonder is dat de tombe niet volledig leeggeroofd is en is de schat die werd gevonden van groot belang geweest voor het onderzoek naar de Egyptische oudheid.

Klik op de sarcofaag en vervolgens op de items om te zien wat voor schatten er gevonden zijn.