Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!
|
Blog
|
| #randomblogsverhalen |
| hallo lezers van dit blog, disclaimer; dit zijn niet mijn blogs of mijn ervaringen ik heb dit dus zelf niet meegemaakt maar ik vond het een leuk idee om random blogs hierin te zetten zodat jullie ook mee krijgen dat niet alles perfect is en dat er verschillende mensen op de wereld zijn , die heftige, leuke , traumatsiche gebeurtenissen hebben meegemaakt. ps; als je hier vragen over hebt of opmerkingen wees gerust om mij een bericht te sturen x en als je wilt dat ik er nog een doe x \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\ Hey iedereen , Hoop dat alles goed met jullie gaat met mij iniedergeval wel  Dit is een storytime / Dagboek wat ik zo uit me hoofd zal schrijven en helemaal niet op papier heb staan dus don't judge me !. Als jullie denken ze zoekt aandacht hou ik je niet tegen om mijn blog te verlaten maar toch veel plezier met lezen. 17 december ben ik 16 geworden en ik heb van me verjaardag genoten dat geef ik jullie eerlijk toe ! Er was geen feest maar het was gewoon mijn moeder,broer,tante en oma en ik natuurlijk. Ik vond het heel gezellig met hun. Maar er ontbrak 1 persoon zoals altijd ... (zeg dit niet om zielig te doen) En die ene persoon was mijn vader.. Ik heb hem amper gekend als ik eerlijk mag zijn. Ik weet wel dat ik een goede band met hem had uit verhalen van vroeger van mijn moeder. Toen hij weg ging was ik 4 en een half. Dus mijn geheugen gaat jammer genoeg niet zo ver. Ik heb wel paar foto's van hem hoe ik de vergelijkenis kan zoeken en weet hoe hij eruitzag zal nooit weten of hij hetzelfde eruit ziet nu jaren later. Er zit natuurlijk een heel verhaal achter waarom hij er niet is en waarom hij er vandaag de dag niet is. Maar hij is niet dood dat kan ik jullie verzekeren. Als kind begreep ik het niet en moest ik er vaak om huilen want ik had een hele goede band met me vader I was daddy's little girl. Maar ik kan niet weken, maanden , jaren erom blijven huilen op een gegeven moment waren de tranen op en besefte ik dat hij niet meer terug kwam. Maar nu spreek en zie ik hem al heel lang niet meer. We hebben wel paar keer gesproken toen ik 15 was via whatsapp en gebeld maar dat is ook gestopt. Niet dat ik het erg vind maar ik heb zoveel vragen die onbeantwoord blijven. En als ik vragen aan mijn moeder stel over me vader word zij boos of verdrietig omdat alle narigheid weer naar boven komt. Maar misschien is tijd wat we allemaal nodig hebben. Hij vertelde me ook dat ik twee halfbroertjes heb leuk voor hem.. Ik en me broer waren eerst overstuur maar hebben er mee kunnen leven omdat we ze toch niet zullen zien en we wensen hem het beste ondanks dat hij vele fouten heeft gemaakt. Iedereen maakt fouten maar als je teveel fouten maakt maken die fouten jou. Motto van de dag .Maar nu dwaal ik af van het hele punt van mijn verhaal. Dit is voor jou Papa... Eigenlijk kan ik je geen papa noemen want je doet niks voor mij eigenlijk is mamma me moeder en vader tegelijkertijd. Maar ja hoe moet ik je anders noemen ? ik weet het zelf ook niet. Je zei vaak tegen mama dat ze het nooit alleen aan zou kunnen om voor 2 kinderen te zorgen maar vandaag de dag leven wij nog. We zijn gezond hebben nog steeds 2 voeten met 10 tenen eraan en 2 handen met 10 vingers eraan. Me broer droeg vroeger een bril en heeft hem nu genees meer nodig ! Ik bedoel maar van we hebben het goed en komen niks te kort. Er word vaak gezegd kinderen hebben allebei hun ouders nodig maar mijn moeder doet het jaren alleen hoor en daar ben ik echt trots op. Als me broer wilt voetballen dan doet ze het gewoon met hem bij wijze van spreken. 17 december ben ik 16 jaar geworden en vind het jammer dat je dat niet mee heb kunnen maken. Maja we kunnen niet alles in het leven hebben he!? Ik ben trots op me moeder om het feit dat ze het al die jaren alleen heeft kunnen doen met ons en ik ben trots dat ik vandaag de dag gezond 2017 in kan gaan. Het doet me af en toe pijn om geen vader te hebben en andere gelukkig te zien met hun vader.. Maar het moet me geen pijn doen eigenlijk want ik krijg er een heleboel liefde voor terug teveel zelfs. Maar toch je mist altijd iets in je leven.. Ik hoop dat je dit ooit zal lezen waarschijnlijk niet want je kan geen Nederlands meer. Maar dat je het ergens zou kunnen vertalen ofzo iets. Ookal ken ik je niet vreemdeling weet dat ik toch ergens van je hou. doei papa Groetjes Destiney Hajar Wat ik aan jullie wil meegeven : Geef je ouders een dikke knuffel na het lezen van dit want zonder hun was je er niet geweest. Zeg dat je van ze houd zo vaak mogelijk want het kan zo zijn dat ze er niet meer zijn. Wees blij met je ouders omdat sommige kinderen hebben genees ouders.. Ik zou niet weten wat ik zonder mijn moeder aan moest. (so i love you mommy) Bedankt voor het lezen van mijn blog laat een reactie achter als je vragen hebt of gewoon omdat je het leuk vind. En tot de volgende keer ! |
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Speler blokkeren
