Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
PAINT THE TOWN BLUE RIOTS ALL AROUND YOU!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Welkom bij Virtual Popstar, de #1 community voor jongvolwassenen!

Maak nu gratis een account en praat mee op het forum. Speel games en kies uit duizenden kledingitems om je popster mee te verkleden.

Klik hier en maak je eigen account
> Sluiten
Helper
Statistieken
Nieuws van de dag
Competities
Speluitleg
Meestgestelde vragen
15 van de 24 sterren behaald
Profiel
Ladylonley
avatar

Blog

TitelReactiesDatum
#horror017-10-2013 01:17
#Chapter1009-10-2013 21:22
#Poem4208-10-2013 16:11
#Poem3008-10-2013 16:10
#Poem2008-10-2013 16:10
#Poem008-10-2013 16:09
#Truestory508-10-2013 16:02

 Melden#Truestory
Hallo,
Ik heb mijn verhaal ook op een andere site staan,
dit komt omdat ik het fijn vind om pijn & verdriet van me af te schrijven.
Tot nu toe zeggen ze op deze site dat ik het uit zou moeten geven.
Helaas ben ik hier nog niet klaar voor.
Wel wil ik het graag met andere mensen delen.
Dit is de versie in het kort.
Het volledige verhaal bestaat uit minimaal 20 hoofdstukken.

Nee, papa nee! Laat me met rust!

Deze woorden heb ik zo vaak geschreeuwd, gehuild en gefluisterd.
Elke dag weer opnieuw.
Dit is mijn verhaal, over mijn vader die een alcoholist, narcist en sadist is.
Het begon allemaal toen ik een jaar of 10 was.
Ik kreeg een eigen mening, en kwam voor mezelf op, en daarbij was ik ook de enige van ons gezin.
Mijn moeder was bang van mijn vader, en mijn broertje leefde als een zombie, alles ging langs hem heen.
Het enige wat mijn broertje deed, was stil zijn en voor de TV zitten.
Mijn moeder zit in de beveiliging en draaide vele nachtdiensten, en aangezien mijn vader een alcoholist is lag hij alleen maar dronken op de bank, of sloeg hij mij in elkaar.
Maar er moest iemand zijn, die voor mijn 2 jaar jongere broertje zou zorgen.
Die persoon, dat was ik.
Ik heb voor hem gekookt, hem naar bed gebracht een verhaaltje voorgelezen, geluisterd wanneer hij verdrietig was, en gezorgd dat hij op tijd thuis zou zijn van het voetballen.
Want er was niemand anders, die het voor hem deed.
Elke dag was er dezelfde ellende, ik kreeg bij elk woord dat ik verkeerd zij een klap, een schop of ik werd uitgescholden.

Een van deze keren staat mij nog glashelder voor de geest.


Ik was in de badkamer, en wij hadden een douchewand om het bad heen staan.

Er zat een gat in deze wand, ik was 10 jaar en vond het grappig om mijn vinger hier in te steken. Mijn vader kwam binnen, en toen hij dit zag werd hij helemaal gek! Hij heeft wel 10 keer naar mijn hoofd geschopt, en op mijn gezicht getuft. Hier heb ik nog steeds nachtmerries over. Eenmaal een paar jaar later, begon mijn vader mij ook aan te randen, dit was verschrikkelijk. Ik was hem niet meer te baas! Mijn grote mond kon niet op tegen hem, en zijn smerige handelingen. Ook vond ik het vreselijk als hij mijn moeder of broertje pijn deed! Ik was 13 toen ik van huis wegliep, helemaal alleen met de trein. Ik ben toen op het nieuws geweest, en iedereen was bezorgt.

 

Nu ben ik 18 jaar, en ben tussentijds nog uit huis geplaatst.

Toen ik terug kwam van het weglopen, heeft mijn moeder besloten te scheiden. Dit vatten mijn vader niet goed op, en hij werd helemaal gek! Ik, mijn moeder en broertje moesten bij mijn oma thuis schuilen.
Nu bijna 5 jaar later, laat hij ons nog steeds niet met rust en hebben we nog steeds veel problemen door mijn vader.
Na de scheiding heeft mijn moeder een nieuwe vriend gevonden, tussen hem en mij botsten het regelmatig. Door hem, ben ik op mijn 15e uit huis geplaatst. Dit heeft veel ellende opgeleverd. Nu deze man dan ook eindelijk uit beeld is, woon ik weer thuis.

Helaas is er nog steeds veel ruzie hier in huis, omdat ik niet naar school ga wegens slaapproblemen. 
En nu komt er ook nog eens bij dat het GGZ (Geestelijke gezondheidszorg)

Mij aanraad om niet te gaan werken, en mezelf het aankomend jaar te richten op mijn geestelijke toestand.

Sinds 2 weken is borderline bij mij vastgesteld, en hier moet ik ook aan werken.
Dit is allemaal erg vervelend, maar ik ben blij dat ik weer bij mijn moeder en broertje ben!

Reactie plaatsen

Reageer op de blog #Truestory van Ladylonley .
Bericht plaatsen
Melden | Citeer
Anoniem schreef op 09-10 13:56:
Felicia schreef:
 zielig respect gg dat je dat niet pikt en wat is bordrline
Melden | Citeer
Amycha schreef op 09-10 10:26:
Amycha schreef:
Ladylonley schreef:
Amycha schreef:
 WOW, hard! Je hebt in ieder geval je eerste volger....
En euhm? Is dit echt gebeurd?

Ik zou het dan in eerste instantie zelf al niet zo opschrijven maar er een ander personage van maken en dan zou ik hem zo uitgeven als je meer dan 20 hoofdstukken heb!!!!

Misschien kun je ons elke week één volledig hoofdstuk geven om te lezen?
Misschien is dat wel een idee.
Nee ik vervals geen namen, want dan is het niet meer realistisch.
Het gaat voornamelijk om het feit dat ik het van me af kan schrijven.
En ik vind het persoonlijk erg fijn om het met mensen te delen.
Als je wilt kan ik er nu al een hoofdstuk op zetten van het originele verhaal.
Dit verhaal ben ik 3 jaar geleden begonnen, dus het schrijf niveau is niet optimaal.
Wat ik bedoel is niet dat je de namen vervalst hier op VP of whatever maar dat als je ooit van plan bent om het uit te gaan geven, dat mensen het leuker vinden als het karakter dat het meemaakt niet de schrijver is (want autobiografieën zijn saai) dus willen ze ergens iets hebben om zichzelf aan vast te linken. En als je dan zegt in het voorwoord dat het verhaal dat ze gaan lezen sterk gebaseerd is op wat jij als auteur hebt meegemaakt, dan hebben ze nog een sterkere link aan jouw boek ;)


Anyway, ik zal je daarover nog wel mailen :d
Even over dat hoofdstuk... Zie deze blog als Inleiding (zet het er eventueel ook bij in de titel) Dan kun je bijvoorbeeld elke maandag ofzo 1 hoofdstuk online zetten en dan hebben volgers wat om naar uit te kijken (zeker als het verhaal ze zo ver meetrekt en stopt met een cliffhanger, dat ze "het vervolg" moeten weten!!!!
Melden | Citeer
Ladylonley schreef op 09-10 10:21:
Ladylonley schreef:
Amycha schreef:
 WOW, hard! Je hebt in ieder geval je eerste volger....
En euhm? Is dit echt gebeurd?

Ik zou het dan in eerste instantie zelf al niet zo opschrijven maar er een ander personage van maken en dan zou ik hem zo uitgeven als je meer dan 20 hoofdstukken heb!!!!

Misschien kun je ons elke week één volledig hoofdstuk geven om te lezen?
Misschien is dat wel een idee.
Nee ik vervals geen namen, want dan is het niet meer realistisch.
Het gaat voornamelijk om het feit dat ik het van me af kan schrijven.
En ik vind het persoonlijk erg fijn om het met mensen te delen.
Als je wilt kan ik er nu al een hoofdstuk op zetten van het originele verhaal.
Dit verhaal ben ik 3 jaar geleden begonnen, dus het schrijf niveau is niet optimaal.
Melden | Citeer
Anoniem schreef op 09-10 10:19:
Ravenclaw schreef:
 Wow wat heftig.. Als er iets is mag je me altijd mailen!
Melden | Citeer
Amycha schreef op 09-10 10:17:
Amycha schreef:
 WOW, hard! Je hebt in ieder geval je eerste volger....
En euhm? Is dit echt gebeurd?

Ik zou het dan in eerste instantie zelf al niet zo opschrijven maar er een ander personage van maken en dan zou ik hem zo uitgeven als je meer dan 20 hoofdstukken heb!!!!

Misschien kun je ons elke week één volledig hoofdstuk geven om te lezen?
© 2024 | CONTACT | VOORWAARDEN & PRIVACY | KOOP CREDITS