Niemand ziet mijn echte gezicht Stiekem heb ik altijd mijn ogen dicht Ik draag een masker van verdriet Wat mij een normaal leven biedt Nooit toon ik mijn ware aard Al mijn keuzes zijn verzwaard Tot de 13de zwaardslag Loop ik altijd met een nepe glimlach Ooit vlieg ik op Met in mijn poot die ene envelop