Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

RPG | XOXO Gossip Girl - Schrijftopic

Beethoven
Wereldberoemd

Beethoven schreef:
You know you love me xoxo Gossip Girl

Welkom in de Upper East Side van New York, Manhattan. Hier wonen alle rijke mensen met kinderen die naar een luxe privé school gaan. Hun toekomst is natuurlijk al helemaal voor hun uitgestippeld en ze zullen allemaal naar de beste universiteiten gaan en het maakt niet eens uit of ze goede cijfers halen op school of niet. Nee, het draait allemaal om de naam van die persoon en de familie. Feestjes spelen een grote rol in de levens van deze mensen, want dat is de bron van contacten. Daar kun je mensen ontmoeten die je ergens in de toekomst goed nodig zou kunnen hebben. Maar natuurlijk heb je ook altijd mensen die niet in Manhattan wonen en toch naar zo’n privé school gaan. Of terwijl de outsiders.

Deze RPG speelt zich af op de luxe privé school in Manhattan. Roddels gaan vliegensvlug door de school en dat is ook waar deze RPG over gaat. We spelen in het totaal acht personages die op deze school zitten. We hebben de insiders en de outsider. De insiders is een hecht groepje van vier personen, ze zijn de populairste mensen van de school en hun ouders hebben geld, veel geld. De meiden zijn natuurlijk best friends forever en ook de jongens zijn elkaars beste vrienden. Een meisje en een jongen hebben een relatie, die eigenlijk meer toegejuicht wordt door hun ouders dan door henzelf. Eigenlijk leiden ze het perfecte leventje, maar is dat leventje wel zo perfect?Dan hebben we natuurlijk nog de outsiders, degene met de niet zo rijke ouders die toch op deze school terecht zijn gekomen. Sommige zouden het liefst bij de insiders willen horen, andere totaal niet. Ze vinden de wereld van de insiders maar raar in elkaar zitten en zijn blij met de vrijheid die ze hebben. Maar onder deze mensen, de insiders en outsiders, bevindt zich een persoon die het heerlijk vind om roddels te verspreiden via het internet: Gossip Girl.

Gossip Girl houdt alles in de gaten en weet altijd de laatste nieuwtjes. Ze worden per telefoon of per internet verspreid. En de meeste mensen houden wel van dit meisje, of is het misschien toch een jongen? Maar als zij eenmaal het onderwerp worden van de roddels, dan hebben ze een hekel aan deze persoon.

*Als alle personages ingevuld zijn wijs ik iemand via de mail aan die de Gossip Girl is. Deze mag elke dag een nieuwe roddel de wereld inbrengen en dan breng ik deze over. Het is dus aan jullie personages om er omheen te spelen. En jullie personages zullen de hoofdonderwerpen zijn in de roddels. Ook mogen jullie roddels naar mij inzenden en deze stuur ik dan naar Gossip Girl en zij bepaald dan of het daadwerkelijk een roddel wordt. Voorbeelden van roddels zijn; Naam insider heeft met andere naam insider het bed gedeeld en dat terwijl ze beste vriendinnen zijn! Of; hebben naam insider en naam outsider nou een relatie?

Personages

Insiders
Male - Davey Caldwell | 17 | Pollux | Pagina 7
Male - Stephen Elijah Woods | 18 | Geanna | Pagina 14
Female - Anastasia Catherina Luna Von L"oir | 17 | Orpgaccountxx | Pagina 5
Female - Aurora Victoria Montague | 17 | LillyAllen | Pagina 6
Outsiders
Male - Leander Newman | 18 | Beethoven | Pagina 6
Male - Joshua Rami Eliot | 18 | Bukowski | Pagina 15
Female - Rain Nicholas | 17 | Demish | Pagina 6
Female - Chloe Elizabeth Duncan | 18 | Wildroses | Pagina 17

Begin

We beginnen na de zomervakantie, de maandagochtend dat onze personages weer naar school moeten. Zoals te verwachten valt, krijgen ze op het moment dat iedereen op school is een berichtje van Gossip Girl:

Goedemorgen Eastsiders!
Het nieuwe schooljaar is begonnen, wat betekent dat jullie een zomer vol hitte,
passie en exotische oorden achter de rug hebben. Heeft de relatie tussen Elijah
en Anastasia stand gehouden of is er stiekem iemand tussen gekomen? Misschien
zelfs Aurora, de beste vriendin van Anastasia, who knows?! En is Davey dit jaar
wel van plan om op tijd te komen of laat hij zijn ouders de directeur gewoon
omkopen?? Lukt het Chloe eindelijk om zich een beetje normaal te kleden? Wordt
Leander binnenkort zijn appartement uitgezet? Allemaal vragen die in de komende
tijd beantwoord gaan worden.
You know you love me.
XOXO Gossip Girl

Beethoven
Wereldberoemd

Beethoven schreef:
De zomervakantie was afgelopen. De tijd om aan uit te slapen was verleden tijd en met moeite had Leander zichzelf dan ook uit zijn bed gehesen. Hij had behoorlijk wat ochtenden gehad waarop hij tot een uur of elf/half twaalf in bed was blijven liggen. Behalve als hij moest werken, dan kwam hij wel vroeg in de ochtend zijn bed uit. Hij had behoorlijk wat dagen gewerkt tijdens zijn vakantie, zodat hij zijn financiën weer een beetje op orde kon krijgen. In de vakanties kon hij meer werken en dus verdiende hij ook meer, waardoor hij zijn spaarrekening op kon bouwen. Dat was wel nodig, want het geld van zijn ouders begon langzaam aan op te raken. Hij werkte als postbode, zo eentje die mensen blij maakte met pakketjes, of juist niet omdat de buren te veel bestelden en ze nooit thuis waren. Hij had dan ook verschillende diensten, soms in de ochtend, soms in de middag en soms in de avond. Als hij naar school moest dan kon hij meestal enkel in de middag of avond werken. Het lag ook maar net aan de lestijden die hij had. Het was dat het zijn ouders wens was geweest dat hij naar St. Jude’s zou gaan. Het was een school waar hij nooit zelf voor gekozen zou hebben. Hij vond de uniformen die ze moesten dragen echt verschrikkelijk en meestal hield hij het ook enkel bij het overhemd en de stropdas. Zijn blazer liet hij vaak gewoon thuis liggen, omdat het gewoonweg niet lekker zat. Zijn stijl was ook totaal niet vergelijkbaar met de uniformen die ze moesten dragen. Elke ochtend mocht hij door het drukke verkeer naar school, met het openbaar vervoer wel te verstaan. Leander beschikte over de luxe van een persoonlijke chauffeur of überhaupt een auto. Daarom propte hij zich in de overvolle metro, met allemaal gehaaste mensen die baalden dat ze waarschijnlijk niet op tijd op hun werk zouden komen. De chagrijnige gezichten waren niet om aan te zien, al was die van hem er een van. Zin om naar school te gaan, had hij meestal niet. Dit zou zijn laatste jaar worden en hij had nog geen idee wat hij wilde gaan studeren. Nu zou je zeggen dat hij nog een jaar had om het uit te zoeken, maar je moest je wel voor een bepaalde datum inschrijven. Een zucht rolde over zijn lippen terwijl hij het schoolterrein op liep. Het zag er precies hetzelfde uit als voor de vakantie. Mensen waren druk aan het bijkletsen over de vakantie en aan het opscheppen over naar welk fantastisch land ze dit jaar waren geweest. Vakanties. Daar kon hij zich nog maar amper iets van herinneren. Het was al lang geleden dat hij voor het laatst een ander land had bezocht. Op dat moment piepte zijn telefoon en hij haalde deze tevoorschijn. Een vloek rolde over zijn lippen toen hij zag wat er in het bericht stond. Dat was nog wel hetgeen wat hij het verschrikkelijkst vond: Gossip Girl. En dan vooral als ze iets over hem te melden had.

Anoniem
Popster

Wildroses schreef:
Toen de wekker begon zij te zuchten. Om na een zomervakantie zonder wekkers, opeens een wekker te horen viel wel zwaar. Voor haar verjaardag had haar vader een wekker gekocht die weg rolde als hij af ging. Die had zij één keer geprobeerd, maar nooit weer. Er kwam een kleine grinnik uit haar mond, ze zag zichzelf scheldend achter de wekker aan gaan. Zij stond op en ging douchen. Daarna trok zij haar schooluniform aan, een blazer, een blouse en een rok. Dit kleedde zij vaak met een losse knot en een van haar favorieten chokers. Een dun bandje met een bedeltje van een zon eraan.

Samen met haar broertje gingen zij ontbijten en richting school. Haar broertje zat nog op de lagere school, die was vlakbij die van haar. Vaak liep zij om, zodat zij wist dat hij veilig op school aan zou komen. Eenmaal op school aangekomen trilde haar mobiel. Ja hoor, het was weer zo ver. De lessen waren nog niet eens begonnen of Gossip Girl was alweer bezig. Soms had zij wel eens de gedachten om op te sporen wie het was en diegene gewoon een klap te verkopen. Maar die moeite had zij er niet voor over, er liepen genoeg irritante jongens rond die zij een klap kon verkopen. Zij stopte haar mobiel weg en liep naar haar kluisje. Voor de zomervakantie had zij die helemaal opgeruimd en schoon gemaakt. Dus zij kon zo haar boeken pakken. Zij had nog genoeg tijd voordat de eerste les begon, dus liep zij het schoolplein op en stak een sigaret aan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het begin van het schooljaar was wellicht de drukste periode van het jaar. Nieuwe boeken moesten worden gekocht, uniforms moesten worden gepast en zo nodig opnieuw besteld worden als de puberteit zijn werk had gedaan. Voor Rain was dat al enkele jaren geleden, wat één zorg minder was voor het nieuwe schooljaar. Toch was er genoeg waar ze zich zorgen over maakte. Ieder jaar voerde de dramaclub een toneelstuk op voor de school Omdat zij de voorzitter was, mocht zij het stuk kiezen. Wel wilde Rain iedereen eerlijke kans geven, dus wilde ze de leden van de club een toneelstuk in laten zenden. Natuurlijk zouden ze altijd een bestaand stuk uit kunnen spelen, maar Rain wilde iets originelers.
Nadat het toneelstuk bekend zou zijn, zouden er audities moeten worden gehouden. Iets wat ook veel tijd zou kosten. Daar bovenop was dit haar laatste schooljaar en wilde ze dat goed afronden, zodat ze haar vervolgopleiding kon volgen op één van de vele toneelscholen die in de stad New York gevestigd waren.
Naast de dramaclub, werkte Rain in een theater bij haar in de buurt, waar ze kinderen les gaf. Ze had een overvol leven, maar ze hield van haar drukke agenda. Zo hield ze zich minder bezig met andere zaken, zoals haar schoolgenoten en misschien nog wel het ergste: Gossip Girl. Ze deed zelfs haar best om de updates niet te controleren. Vaak wist ze dat er nooit iets over haar op zou staan, omdat ze redelijk onder de radar bleef.
Ook deze ochtend was er een bericht uit gegaan. Terwijl Rain in een drukke bus had gestaan, had ze het gelezen, maar veel had het haar niet geïnteresseerd. Ze had haar telefoon dan ook weer aan de kant gedaan en had de flyers die ze had gemaakt nog maar eens goed bestudeerd, om er zeker van te zijn dat ze geen fouten had gemaakt.
Eenmaal aangekomen op het gedeelde schoolplein van St. Judes en Constance Billard, liep Rain meteen door naar de hoofdingang van haar gebouw. Ze zou later haar vrienden wel begroeten. Bij het activiteitenbord kwam ze tot stilstand, waarna ze haar verschillende flyers begon op te hangen. Er zaten flyers bij voor het indienen van een toneelstuk, maar ook om leden te werven.
Omdat ze niet enkel bij haar vrouwelijke schoolgenoten de flyers op wilde hangen, liep ze door de gangen naar het gedeelte van St. Judes. Ook daar hing ze enkele flyers op, maar door een onhandige beweging verloor ze haar grip op de papieren en dwarrelden ze één voor één op de grond.
‘Oh, poop,’ mompelde ze, waarna ze zich al bukte om de flyers weer op te hangen.

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:
Rustig ontwaakte Anastasia in haar bed onder haar satijnen lakens door de zonnestralen die door haar raam binnen kwamen en glimlachte zachtjes. Vandaag was de eerste dag van het nieuwe schooljaar op Constance Billard. Haar examenjaar zou beginnen en daar was ze super blij mee. Ze had zin om examen te doen en dan zou ze haar vaders miljoenenbedrijf overnemen als ze afgestudeerd was van Havard. Havard was al jaren haar ouders hun droom school geweest waar hun ook heen zijn geweest. Ze moest na Havard en de juiste cijfers. Dit was haar toekomst.
Haar nieuwe uniform trok ze rustig aan en maakte zich klaar. Ze stapte in haar limo en reed rustig naar de school. Ze keek uit het raam en dacht aan de prachtige New York city. Het was echt mooi, nou in het deel waar zij woonden met haar rijke vrienden en vriend. Elijah was geweldig. Hij vulde haar aan, want ze waren eigenlijk best tegenpolen. Ze was veelste rustig en verlegen voor een populaire insider, maar ze stond eigenlijk ook meer bekend als het vriendinnetje van Elijah. Hij was veel speelser en drukker dan haar. Hun ouders kenden elkaar lang en vond het wel leuk als ze een koppel waren. Nou, eigenlijk ze stonden er op. Zo werkte het hier. 2 rijke gezinnen die hun kinderen samen pushte zodat ze verzekerd waren van een goede toekomst. Ze zuchtte en wou soms dat ze in een simpel gezien was opgegroeid. Ze kwam aan en stapte rustig uit haar matzwarte limo. Ze deed haar in een staart en om de staart in te houden deed ze een lintje om die knoopte tot een strik. Ze stapte de school in en liep richting St Judes voor de jongens. Ze deelde wel sommige gangen en het schoolplein, maar kwamen niet bij elkaar in de klas. Ze ging op zoek naar haar vriend die ze een tijdje niet gezien had. Ze zag een meisje papieren oprapen en ging er heen. Ze hielp haar en gaf haar wat bladen. Het was Rain. Ze pakte rustig een blaadje. ‘’Oh, leuk. Ik wil me wel weer aanmelden voor de teksten schrijven.’’ Zei ze rustig. Ze deed het al een lange tijd met Rain als voorzitter en vond het wel prima hoe het ging. Ze nam niet graag de leiding, maar vond het wel leuk om te schrijven. Schrijven was haar hobby en stiekem wou ze haar beroep ervan maken, maar dat was niet wat haar ouders wouden.

Account verwijderd

schreef:
Elijah.

Het was niet makkelijk voor hem om wakker te worden, laat staan zijn bed uit stappen. Kreunend en steunend was hij dan ook op het laatste moment uit bed gestapt wanneer hij écht niet langer kon blijven omdat hij dan in problemen zou geraken. Gelukkig voor hem was st. Judes niet al te ver en had hij het geluk dat zijn auto altijd startklaar neer werd gezet volr hem.
Eerder stond zijn moeder altijd erop dat hij gebracht moest worden, maar Elijah was een jongen die hield van vrijheid. En in zij leven dat maand voor maand was uitgedokterd door zijn ouders deed hij dan ook alles om de kleine beetjes vrijheid te bemachtigen. Met zijn eigen auto kon hij in alle rust zijn hoofd even leegmaken of kon hij gewoon iets gaan doen met Anastasia zonder zijn ouders te hoeven overtuigen dat hun afspraak nuttig was. Heel erg vond hij het dan dus ook niet als zijn ouders weer eens weg moesten voor een paar dagen of zelfs weken.
Met zijn stropdas los in de hand maakte hij zijn weg naar binnen. Zijn hoofd omhoog maar zijn blik op oneindig tot zijn telefoon afging en zijn hand al snel in zijn broekzak graaide. Ogen scannende over het scherm een frons werd zichtbaar voordat een lichte zucht zijn lippen verliet. Hij begreep niet wat gossip girl zo leuk vond aan deze roddels, als je zo stoer was om roddels te verspreiden heb dan op z'n minst het lef het niet via de telefoon te doen. Maar hij negeerde het verder en vervolgde zijn weg naar binnen. Eerlijk was eerlijk, hij kon toch niks aan dat hele gossip girl gedoe doen en zolang het hem niet te veel in de weg zat vond hij dat wel prima. Over zijn relatie met Anastasia wist hij tenslotte wel beter, ook al was het ooit vooral begonnen vanuit hun ouders.
Toen hij meer richting het deel van de school kwam waar St. Judes mengde met Constance Billard en een lichte grijns kwam op zijn lippen toen Anastasia zichtbaar werd. Hij moest zich inhouden om niet direct naar haar toe te lopen en twijfelde flink aangezien ze in gesprek leek te zijn. Lang hield hij het in ieder geval niet vol, want met zijn gekreukelde stropdas in zijn hand vouwde hij zijn armen om haar middel en trok haar zachtjes dichterbij "Hey darling" glimlachte hij toen haar rug zijn borstkas raakte

Pollux
Wereldberoemd

Pollux schreef:
Waterdruppels vielen op de houten vloer terwijl Davey naar de eettafel liep. Zijn haar was nog nat van de douche die hij net genomen had. Zijn schooluniform had ook al klaar gehangen. Waarschijnlijk had hij die van vorig jaar nog gewoon gepast, maar zijn moeder had die alweer aan het goede doel gegeven. Hij had ook eerder terug moeten komen van zijn vakantie om zijn nieuwe uniform op maat te laten maken. Niet dat hij dat heel erg vond. Vakantie was leuk, maar hij speelde liever weer hockey of ging tennissen in plaats van golfen. Dat was eigenlijk het enige waar hij naar uit keek van school, het sporten. Tegen de examens keek hij behoorlijk op. Het was dat hij daar nog bijna een jaar de tijd voor had, maar onzeker werd hij er wel van.
Davey pakte de kan melk die nog op de tafel stond, samen met de rest van het ontbijt. Zijn ouders waren al een uur eerder naar hun werk vertrokken. Zo te zien had zijn moeder het ontbijt niet eens aangeraakt. Nadat hij melk in had geschonken in zijn glas zette hij de kan in de koelkast. Hij vond het niet nodig om Roza, hun dienstmeid, alles op te laten ruimen. Er was geen reden waarom hij het niet zelf zou kunnen. Ja, hij zou te laat kunnen komen op school, maar dat kon hem vrij weinig schelen.
Snel smeerde hij een broodje voor zichzelf die hij op at terwijl hij zijn tas inpakte en de rest van de tafel afruimde. Voordat hij de laatste spullen in de keuken zette maakte hij nog een tweede broodje voor zichzelf. Met het broodje in zijn mond pakte hij zijn jas en tas, en stapte de deur uit. De Chrysler stond al klaar en Christopher opende de deur aan de bestuurderskant. “Laat maar Chris,” zei Davey nadat hij het broodje uit zijn mond haalde. Zelf opende hij een van de achterste deuren en stapte in de auto. “Goedemorgen Davey,” begroette Christopher hem, waarna hij hem aankeek via de achteruitkijkspiegel. “Goedemorgen Chris,” antwoordde Davey met een kleine glimlach. Ze zeiden nooit zoveel tegen elkaar, maar er hing altijd een ontspannen sfeer in de auto. Eigenlijk was het voor Davey het fijnste moment van de dag. Hij was niet alleen, maar hij hoefde ook niet beleefd te doen tegen mensen die hij eigenlijk niet mocht. Terwijl Chris richting St. Judes begon te rijden, at Davey zijn broodje op en checkte zijn mobiel. Gossip Girl. In de zomer had ze niet veel van zich laten horen, maar nu school weer begonnen was kon je regelmatig een berichtje verwachten van haar. Kort trok Davey zijn wenkbrauwen op nadat hij het bericht gelezen had. Na een blik op de klok in de auto wist hij dat het vandaag ook niet ging lukken om op tijd te komen. Hij zuchtte even en richtte zich toen op de gebouwen en voertuigen die langs hen heen flitsten.

Anoniem
Internationale ster

LilyAllen schreef:
Aurora's ogen vlogen open zodra de eerste zachte tonen van haar alarmklok klonken. Ze wist dat het tijd was om op te staan en zich klaar te maken voor school. Ze ging langzaam rechtop in haar zijdezachte en satijnen bed en werd gelijk geconfronteerd met de koffer die ze de vorige avond op de grond naast haar bed had neergegooid. Ze was gisteren pas teruggekomen van haar drieweekse vakantie in Fiji. Het was deel van de weinige tijd dat haar moeder niet op reis was en haar vader echt tijd had voor het gezin. Haar moeder was namelijk een reisblogger en was daardoor constant weg. Haar vader was de eigenaar van een miljoenenbedrijf en had nooit tijd voor Aurora. Het was vervelend om vaak alleen te zijn, maar gelukkig had ze haar twee zonnestralen in de duisternis: haar mopshondjes Oscar en Peanut. En daarnaast was de grote villa waar Aurora in woonde het centrum van feestjes in de stad, Aurora was koningin in het organiseren en houden van feesten. Misschien zou ze binnenkort een feest geven om het nieuwe schooljaar in te luiden. Het was inmiddels Aurora's laatste jaar. Ze zou examens doen en moeten bepalen wat ze later zou willen worden. Dat laatste wist ze al zeker, ze wilde een triple thread zijn, iemand die zowel zingt als danst als acteert voor films, tv-shows, musicals enzovoorts. Ze wilde naar een universiteit gaan waar ze verschillende lessen aangeboden kreeg. Haar favoriet was op het moment de dramastudie aan de University of London, maar of ze daar naartoe wilde gaan was voor haar nog niet zeker. Ze kon namelijk overal zonder veel moeite te doen aan een plekje komen, maar alsnog wilde ze ervoor werken. Zo was ze de leider van de dansclub, was ze de leadzangeres in de schoolband en was ze standaard lid van de acteerclub, wat ze gelijk dit jaar gelijk weer zou oppakken. Aurora realiseerde zich dat ze te lang had zitten dromen en ze zich moest haasten wilde ze optijd aan het ontbijt zitten. Ze manouvreerde zichzelf over de grote koffer met kleding heen en begon met voorbereiden op de eerste schooldag.
Eenmaal gedouched, aangekleed en met make-up op haar gezicht liep ze de grote marmeren trappen van haar villa af naar beneden, richting de eetzaal. "Goedemorgen mevrouw Montague" hoorde ze vanaf haar linkerkant zodra ze de eetzaal binnen was gelopen. Het was een van de butlers in het huis, Carl. "Noem me maar gewoon Aurora" had ze gezegd, "En goedemorgen". Ze liep richting de tafel met het ontbijt al voor haar klaargezet en begon met eten. Halverwege wenkte ze Carl dichterbij en vroeg ze: "Enige berichten van moeder?". Carl schudde zijn hoofd en stapte weer naar achter. Aurora had het niet verwacht, haar moeder was overal en nergens en was altijd op reis. Snel at ze haar ontbijt op en draaide ze zich naar Carl om voordat ze de kamer uitliep: "Laat André weten dat hij de auto kan halen."
Onderweg naar de deur waar haar dure tas stond kwam ze haar hondjes tegen. Ze renden naar haar toe, wilden met haar spelen en doken onder haar hand in de hoop om geaaid te worden. Eventjes liet Aurora zich meevoeren en aaide ze haar diertjes. Echter stond ze na vijf minuten weer op, wetend dat ze weg zou moeten gaan. "Lucinda?" vroeg ze en gelijk stond een meid van ongeveer 20 jaar naast haar, "Zou je de hondjes willen uitlaten? Ik weet dat je dat een hele leuke taak vind". Lucinda knikte vrolijk en liep samen met de honden weg. Snel liep Aurora verder, pakte ze haar tas op en liep ze naar buiten. Een grote zwarte limo stond klaar om haar mee te nemen naar school. Snel stapte ze in.
"Goedemorgen André" had ze gezegd zodra ze op de witte leren banken ging zitten. Haar tas zette ze naast zich neer terwijl ze haar telefoon eruit pakte. Door haar vele volgers op Social Media had ze heel wat berichten in de ochtend, maar eentje viel echt op. Het eerste bericht van de Gossip Girl was weer binnen. Aurora rolde wat met haar ogen. Meestal waren alle roddels van die meid foutief, dus het maakte haar eigenlijk niet heel veel uit wat er geschreven werd als het maar niet over haarzelf ging. Snel verwijderde ze het bericht en keek ze naar buiten, naar de snel voorbij zoevende gebouwen.
Na een tijdje kwam ze aan op school. Ze zuchtte bij het aanzicht van het grote gebouw, wetend dat school echt weer zou beginnen. Toch zette ze een grote glimlach op haar gezicht terwijl ze naar binnen liep. Insiders hebben nog enige reputatie op te houden, dus zocht ze gelijk naar haar vrienden. Onderweg kwam ze een aantal flyers tegen van de acteerclub waar ze zeker weer aan mee zou doen. Meestal kreeg Aurora een van de grootste rollen en nam ze veel van de nummers op zich door haar acteertalent en zuivere zangstem. De spotlights voelden vaak als een tweede thuis voor Aurora.
In de gang die een mix was tussen Constance Billard en St. Judes voor jongens zag ze een aantal bekenden. Rain, het meisje die de leider van de acteerclub was, Elijah, een andere insider en Anastasia, Aurora's beste vriendin. Snel liep ze dan ook naar hen toe. "Goedemorgen!" zei ze vrolijk. Anastasia wilde ze een knuffel geven, maar ze leek nogal bezig met Elijah dus dat deed ze nog maar niet. Ze pakte een flyer van de stapel die Rain in haar handen had en zei: "Ik zal weer meedoen voor een rol"

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:
Anastasia wachtte rustig op haar antwoord en voelde gespierde armen om haar heen middel heen die ze herkende. Er kwam automatisch een glimlach op haar lippen spelen toen ze zijn stem hoorde. Oh, wat had ze hem gemist. Ze draaide zich om in zijn armen en glimlachte. Ze ging op haar tenen staan, want ze was een stuk kleiner dan hem. Maar ze vond het wel schattig dat ze 2 koppen kleiner was dan hem. Ze was een klein persoon, maar ze vond het wel handig. want ze sneller ondanks haar kleinheid. ‘’Hey schat.’ Zei ze en drukte een kusje op zijn lippen. Ze hield ervan om wat kusjes op zijn lippen te drukken. Ze hield gewoon van hem als persoon. ‘Hoe was je vakantie?’ Vroeg ze aan hem terwijl ze bezig was om zijn stropdas om te doen. Zij kon er echt niet niet tegen als zijn outfit niet netjes was. Ze was echt een perfectionist en wou alles perfect hebben en vooral in de relatie. Hun outfits moesten er perfect uitzien, hun activiteiten moesten gecombineerd worden en hun lessen moesten wel samen sluiten vond ze. ‘Ik heb straks hockeytraining, daarna thuis pianoles en dan heb ik een vrije avond. Je kan langskomen als je wilt.’ Zei ze rustig tegen hem en glimlachte lief naar hem. Dan had ze tijd voor hem. Ze had echt een strak schema, maar plande hem graag in. Ze hoorde haar beste vriendin Aurora en glimlachte. Ze knuffelde haar. Ze was dol op haar beste vriendin. Aurora was een top meid met veel talenten. Ze kon dansen, zingen en acteren. Ze gaf de leukste feesten en viel altijd op. Ze was super populair en prachtig, maar ze was insider de meeste insiders zijn prachtig.‘’’Heey, hoe was je vakantie?’’’Vroeg ze glimlachend aan haar. ‘’Leuk, dat je auditie gaat doen. Ik ga alleen net zoals elk jaar weer voor de teksten schrijven.’’ Zei ze rustig en keek naar haar vriend. Ze glimlachte naar hem. Ze was veelste verlegen om een hoofdrol op te nemen. Ze kon het echt niet. ‘Ik weet zeker dat het je gaat lukken.’ Zei ze tegen haar en gimlachtte. Ze kreeg altijd de grote rollen. Ze trok het gewoon aan door haar acteertalenten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Anastasia was officieel de eerste medeleerling die Rain dit jaar tegen kwam. Het meisje zat, net zoals Rain, in de dramaclub. Dat was echter ook de enige overeenkomst die de twee meisjes hadden. Anastasia hoorde bij de populaire groep op school, had een groot huis en waarschijnlijk meer geld dan ze zou kunnen tellen. Rain besefte zich vaak dat ze heel verschillend was van de meesten die hier op school zaten. Zij werkte voor haar geld, moest met de bus naar school en had lang niet altijd tijd voor alle feestjes en andere bezigheden die de rijkere leerlingen hadden. Toch probeerde Rain altijd beleefd te blijven. Ze had ook niks tegen hen, maar de grote verschillen zorgden er voor dat Rain waarschijnlijk nooit beste vriendinnen zou worden met iemand zoals Anastasia.
Dankbaar had Rain de papieren aangenomen, waarna ze vervolgens had geglimlacht toen ze had gehoord dat Anastasia zich weer bezig wilde houden met het schrijven van teksten voor het aankomende toneelstuk. ‘Ik wil graag iedereen een kans geven, maar ik kijk er naar uit om je teksten te lezen. Als je iets naar me mailt voor het einde van de deadline, dan komt het vast goed.’
Het duo werd opeens vergezeld door een jongen die Rain ook al vaker had gezien: Elijah. Hij was het vriendje van Anastasia en samen waren ze een mooi koppel. Anastasia deed Rain altijd denken aan een prachtige pop, met grote, blauwe ogen en glanzend, bruin haar. Met de gespierde, knappe Elijah naast haar waren ze waarschijnlijk het mooiste koppel wat in de gangen St. Judes stond op dit moment.
‘Ik zal maar niet vragen of jij enig interesse hebt in de theaterclub, Elijah,’ zei Rain met een lichte glimlach op haar gezicht. Ze had immers al wel eens gehoord dat Elijah een hekel had aan drama en alles wat daar bij kwam. ‘Al zou het wel mooi zijn als we een paar jongens meer zouden hebben.’
Niet veel later kwam er nog een meisje bij het groepje, namelijk Aurora. Ook een meisje dat al een tijdje in de dramaclub zat en graag wilde acteren, maar ook zingen en dansen. Rain wist dat het meisje daar ontzettend druk mee was, iets wat ze ook zeker moest blijven doen. Al moest Rain toegeven dat ze altijd iets competitiever werd als zij en Aurora beide om een rol moesten strijden voor een toneelstuk.
Aurora begroette haar beste vriendin, Anastasia behoorlijk vrolijk. Daarna pakte ze een flyer van Rain over, waarna ze eigenlijk aankondigde dat ze mee zou doen voor een rol. Iets wat Rain prima vond, aangezien er audities zouden plaatsvinden.
‘Ik zal de datums van de audities doorgeven als we weten wel toneelstuk we op zullen voeren. Ik hoop ook dat wel veel nieuw talent krijgen, misschien een paar leerlingen uit het eerste of tweede jaar. We zullen zien,’ zei Rain, waarna ze nog een flyer ophing. Ze hoopte dat Aurora wist dat ze niet zomaar een grote rol zou krijgen. Rain wilde dit jaar immers zelf ook meedoen aan het toneelstuk, omdat het haar laatste jaar was. Natuurlijk zou zij, net zoals ieder ander, ook auditie doen en de schrijver en regisseur van het stuk, samen met de begeleidend docent, laten beslissen wie er kans maakte op de rol en wie niet.
Rain wierp een blik op haar horloge en zag dat ze nog een kwartier had voordat haar les zou beginnen. Aangezien Aurora en Anastasia al over de vakantie waren begonnen te spreken, nam Rain aan dat het tijd was voor haar om maar eens te vertrekken. ‘Ik ga deze nog een beetje verspreiden door de school. Ik zie jullie vast wel in één van de lessen,’ zei ze tegen de twee meisjes, waarna ze zich richtte op Elijah. ‘Fijne eerste dag, Elijah,’ begroette ze hem, aangezien ze geen enkele les met hem of een andere jongen zou hebben.

Account verwijderd

schreef:
Elijah

Zijn ogen gingen naar beneden naar haar vertrouwde felblauwe ogen toen ze zich omdraaide in zijn greep. "Verrassend goed" sprak hij eerlijk uit maar ging verder niet op detail in aangezien hij niet graag open deed bij outsiders in de buurt. Waarschijnlijk was dat iets dat hem gewoon aangeleerd was door zijn vader, de man die als hoofdprioriteit altijd geld had en die armere mensen nog geen blik waardig vond. Maar hij was dankbaar dat Anastasia zijn stropdas bij hem om deed, om één of andere reden kreeg hij het nooit zo perfect zoals zei zou willen.
Ja knikkend likte hij zijn lippen. "Ik heb niet bijzonder veel, dus ik zou je graag zien vanavond" en nogmaals kwam een glimlach tevoorschijn. Langzaam liet hij haar los toen de stem van Aurora in zijn oren klonk, hij wist hoe knuffelig Anastasia soms kon zijn en dat ze zeker na de vakantie haar beste vriendin zou willen omhelzen. "Goedemorgen Aurora" begroette hij haar terug en vroeg zich onmiddellijk af waar Davey dan nu nog was, Elijah ging er maar vanuit dat de kans dat Davey te laat was groot zou zijn. Hij vond het zonde hoe onzeker Anastasia nog was, ze wou het dan wel niet laten merken maar hij wist gewoon dat ze meer wou in het leven en meer dingen wou doen. Tegelijkertijd wist hij ook wel hoe bijzonder het was dat hij af en toe de wildere kant van Anastasia kon zien, maar hij hoopte dat ze in de toekomst echt zichzelf zou kunnen zijn en niet alleen bij een enkeling waar ze om gaf.
Zijn kaken klemde hij op elkaar nadat Rain hem aansprak, het was zó gewoon voor hem geworden om grof uit de hoek te komen dat hij zich ongelofelijk in moest houden. Maar hij deed zijn best, in ieder geval bij de mensen die samen met Anastasia in clubs zaten. "Ik zou inderdaad niet op mij rekenen" mompelde hij, ze zou vast wel weten dat het tegen haar bedoeld was. Een lichte glimlach kwam op zijn gezicht, hij vond het verrassend hoe beleefd ze tegen hem was terwijl zei ook dondersgoed wist wat voor een eikel hij kon zijn, zeker tegen outsiders. "Jij ook Rain," Het kwam er wellicht wat stijfjes uit, maar hij meende het deze keer wel.

Beethoven
Wereldberoemd

Beethoven schreef:
Veel vrienden had Leander niet, ook nooit gehad. Heel erg vond hij dat niet, aangezien hij toch liever op zichzelf was. Er waren ook maar weinig mensen met wie hij het goed kon vinden. De meeste mensen op deze school keken hem lelijk aan, omdat hij er niet tussen paste. Hij had niet veel geld, had geen dure merkkleding en al helemaal geen pappie en mammie die hem alles gaven. Hij had helemaal geen pappie en mammie meer. Doordat er een behoorlijk leeftijdsverschil was tussen hem en zijn broer, was er daar ook geen echte band. Hij zag zijn broer meer als een vader dan echt als een broer. Inmiddels hadden ze ook niet veel contact meer met elkaar, maar Leander bleef dankbaar voor wat de jongen voor hem had gedaan. Het was nog ongeveer een minuut of tien voordat de lessen zouden beginnen en hij nam plaats op een van de tafels die op de binnenplaats stonden. Niemand leek echt aandacht te besteden aan het berichtje van Gossip Girl. Gelukkig maar, want hij had geen zin in die vragende blikken. De blikken die ontzettend graag wilden weten of het waar was of hij bijna zijn appartement uitgezet werd. Het waren niemands zaken en zeker niet van de mensen hier op school. Het waren een stelletje arrogante barbies bij elkaar. Hij begreep ook niet waarom zijn ouders hadden gewild dat hij naar deze school ging. Het paste echt totaal niet bij hem. Natuurlijk begreep hij dat hier alle rijke mensen naartoe gingen en dat waren zij ook ooit geweest, maar nu niet meer. Nu viel hij enkel buiten de boot. Er waren ook enkele anderen die het net zoals hem niet zo breed hadden of in ieder geval niet in een villa of penthouse woonden. Soms ging hij dan ook wel met hen om, zodat hij toch wat sociale contacten had. Leander begreep ook wel dat hij soms mensen om zich heen nodig had, dat hij niet alles alleen kon doen. Op sommige momenten was dat echter lastig, omdat hij zo gewend was om heel veel dingen alleen te doen. Hij zorgde al anderhalf jaar voor zichzelf, sinds zijn broer had besloten dat niet meer te willen doen. Iets wat hij ook wel begrepen was, op dat moment was hij toch zesentwintig geweest. Dat was geen leeftijd om voor je jongere, puberende broertje te moeten zorgen. Hij kon namelijk ook best een lastpak zijn. Hij deed graag wat hij zelf wilde en trok zich van de meesten niets aan. Het kon hem dan ook vrij weinig schelen wat de mensen hier op school van hem vonden. Hij hield het dan ook vol tussen al deze snobs door telkens zichzelf te vertellen dat hij niet meer zo lang hoefde. Dat hij bijna naar de universiteit kon of kon gaan werken. Leander was dan geen sociale vlinder, hij had wel het gevoel dat hij na deze school mensen zou ontmoeten met wie hij het beter zou kunnen vinden. Mensen die dezelfde dingen leuk zouden vinden als hij. Als hij nou eens wist wat hij later zou willen doen, zou dat enorm helpen. Natuurlijk had hij wel dingen die hij leuk vond om te doen, maar of hij ook goed genoeg was om in die richtingen toegelaten te worden tot een universiteit? Hij wist het niet.

Anoniem
Internationale ster

LilyAllen schreef:
Breed glimlachend had Aurora naar de mensen voor haar gekeken. Het was jammer dat ze uit Fiji moest vertrekken en ze weer naar school moest, maar ze was blij Davey en Ana weer te zien en ze had zin in het nieuwe schooljaar. Het was haar laatste jaar, dus ze zou tot het uiterste werken om te behalen wat ze zou willen behalen. Er werd Aurora misschien veel aangereikt, haar acteerwerk, haar zingen en haar dansen was iets wat ze altijd heel serieus nam. Haar vader en moeder hadden ook vaak aangezet met een geldsom die ze kon gebruiken om mensen om te kopen om haar grote rollen te geven, maar Aurora vond dat helemaal niks gezien ze er later ook zelf voor zou moeten werken. Aurora was van nature enorm ambitieus en competitief dus als je tegen haar op gaat moet je goed uitkijken. Ook al was de schoolmusical enigszins amateuristisch, ze zou zo veel doen als nodig was om een grote rol te krijgen. Daarnaast vond ze het ook fantastisch leuk om te doen, dus de opmerking van Rain over nieuw talent waarvan Aurora wel kon merken dat het achterliggende bedoelingen had liet ze langs zich heen gaan. Rain maakte immers aanstalten om weg te gaan, en Aurora wilde haar niet tegenhouden. De twee waren ook niet perse vrienden, behalve tijdens de dramaclub praatten ze nooit met elkaar. Aurora richtte haar aandacht niet meer op Rain maar op Anastasia en Elijah, een super schattig koppel. Aurora was met beiden vrienden en was super blij dat ze een koppel waren. Anastasia had Elijah losgelaten en was haar om de hals gevlogen en Aurora gaf een even goede knuffel als degene die zij haar gaf. Ze had haar heel erg gemist tijdens de vakantie, ook al waren ze vaak aan het chatten en FaceTimen. Anastasia had inmiddels losgelaten en vroeg Aurora over haar vakantie. "Het was fantastisch" had Aurora tegen haar gezegd. Ze vertelde Anastasia alles. Over haar verblijf op Fiji, het grote huis, de feesten op het strand, de nieuwe vriendschappen, de vervlogen liefdes en de prachtige uitzichten. En haar ouders waren voor het eerst in een lange tijd samen zonder enige andere zorgen van de reisblog of het bedrijf. Er was tijdens haar vakantie in Fiji veel gebeurd, maar de weken die ze thuis doorbracht waren tamelijk rustig. Ze had een aantal keren uitstapjes gemaakt, maar ze had veel tijd in en rondom haar huis besteed. Toen Anastasia haar een compliment gaf moest ze glimlachen. Het was fijn om haar vertrouwen te hebben net zoals zij die van Aurora had. "En met jouw tekst wordt goed acteren niet moeilijk!". Rain keek even van Elijah naar Anastasia en weer terug tot een geweldig idee in haar op kwam. "Oh my god, weet je wat dit jaar perfect zou beginnen?" vroeg Aurora enthousiast , "Een feest!!! Bij mij thuis. Mijn vader is voor een week aan de andere kant van het land en mijn moeder is in Frankrijk voor een boekendeal!! We kunnen dit jaar niet beginnen zonder een van mijn feesten!".

Orpgaccountxx
Straatmuzikant

Orpgaccountxx schreef:
Anastasia glimlachte en keek naar Rain. "Bedankt dat je me een kans geeft. Ik heb nog wat stukken en zal ze naar je sturen." Zei ze met een glimlachje. Ze vond het super leuk om te schrijven. Schrijven was haar grote passie. Toen ze klein was schreef ze verhalen en daar was ze d op. In haar verhalen kon alles en ze genoot van de fantasie die ze daarin losliet. Het was alsof haar pen de woorden uitzicht zelf kwamen. Ze keek maar haar vriend en was blij dat zijn vakantie goed was. "Zeg het maar als je hulp nodig hebt met de flyers verspreiden of iets anders. Ik help je graag." Zei ze rustig tegen Rain. Ze was een behulpzaam persoon zelfs bij de outsiders. Ze hield er van om mensen te helpen. Ze was vrijwilliger bij het dierenasiel voor een aantal jaar. "Ik zie je straks in de les." Zei ze rustig tegen haar.
Ze keek naar haar knappe vriend. Misschien kon hij ook wel meedoen, dat leek haar super leuk. Ze wou zelf geen rol hebben, maar vond het wel leuk om te zien hoe een rol zou vervullen. "Lijkt het je echt niet leuk om een rol te spelen in het stuk dat ik schrijf. Je kan dan misschien een Romeo spelen. Als ik het dit jaar weer mag schrijven." Zei ze wat onzeker wat nou als er iemand mee deed die beter was. Dit was het enige waar ze echt kon doen wat ze leuk vond. Dit was haar vrijheid. Voor sommige was het maar een dom stuk tekst voor een clubje, maar dat kleine stukje domme tekst was haar vrijheid. "Leuk dat je langskomt." Zei ze en pakte zijn hand. Ze wou het niet loslaten, maar ze hadden zo wel les. Ze keek naar Aurora en glimlachte. "Mooi, Fiji is geweldig." Zei ze en reisde met haar ouders naar Elk land sinds ze klein was. Ze was er dol op, maar had een paar landen nog niet gezien zoals Frankrijk. Parijs was al een droom vanaf kleins af aan. De stad van de liefde. Het zou super romantisch zijn om met Elijah Parijs ontdekken en uiteten gaan. Een kus krijgen op de top van de Eiffeltoren met de sterrenhemel boven hun. Ze begint te blozen zonder dat ze het door heeft. Ze droomt echt veel de laatste tijd en moet er echt mee stoppen, maar haar ze kan het niet.
Ze keek naar haar vriendin toen ze een feest voorstelde. Haar feesten waren de beste er was genoeg drank, ook al dronk ze niet zo veel en er was genoeg entertainment. ''Lijkt me super leuk. Vanavond bij jou?' Vroeg ze en drukte een kusje op haar vriend zijn lippen. ''Tot straks.'' Zei ze en liep naar haar les. Ze liep over de binnenplaats en zwaaide naar Leander. Ze kende hem van vroeger, ze waren ooit buren totdat er een ongeluk gebeurde. Ze hadden veel gespeeld toen ze klein waren, maar spraken ze heel soms met elkaar. Ze keek naar haar telefoon en las het berichtje van gossip girl. Ze zou echt willen weten wie het was, want waarom zou je het niet in iemand gezicht durven te zeggen. Ze stuurde naar haar contacten dat er vanavond een feest was bij Aurora. Ze had best veel insiders, maar ook wat outsiders en als iedereen tegen elkaar zou praten was de hele school uitgenodigd. ''Ik kan je helpen met de voorbereidingen.'''Zei ze tegen haar vriendin.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Nadat Rain de laatste paar flyers door de school had verspreid, had ze baan gemaakt naar haar eerste les van die dag. Wiskunde. Een les waar ze zich nooit zo in had geïnteresseerd. Niet omdat ze het moeilijk vond, want als ze eenmaal oefende, ging de stof haar best gemakkelijk af. Ze vond het enkel niet interessant genoeg om haar aandacht er bij te houden. Daarnaast was het überhaupt best lastig om haar aandacht er bij te houden in een klas vol kakelende meiden die eigenlijk alleen maar over Gossip Girl konden praten en de roddels die ze verspreidde via haar site.
Rain had plaats genomen op één van de plekken bij het raam. Het lokaal had uitzicht op de binnenplaats, wat betekende dat ze genoeg uitzicht had. Hier en daar zag ze leerlingen bij elkaar komen. Vriendengroepen die elkaar enthousiast begroetten door elkaar een knuffel te geven, te gillen of elkaar overdreven een kus op de wang te geven. Er waren jongens die deden alsof ze elkaar elke dag van de vakantie hadden gezien, in plaats van dat ze ergens hadden verbleven waar ze hun eigen privé zwembad hadden. Het was een interessant schouwspel, maar Rain haar ogen werden losgetrokken van het beeld toen ze merkte dat er steeds meer meisjes zich in het lokaal vulden.
Meerdere telefoontjes maakten een geluidje, wat meestal maar één ding kon betekenen: Gossip Girl. Toen Rain haar telefoon er bij pakte, zag ze echter dat het een berichtje was van Anastasia. Over het algemeen kreeg ze nooit een berichtje van het meisje, tenzij het ging over iets van de dramaclub. Waarschijnlijk had Anastasia een groepsbericht verstuurd, want Rain zou ook niet in kunnen denken dat als het meisje iets tegen haar had willen zeggen, ze dat niet een paar minuten geleden zou hebben gedaan.
Ze opende het bericht en las al snel wat er aan de hand was. Aurora gaf een feestje. Het eerste van het schooljaar, maar zeker niet het laatste. Iedereen scheen uitgenodigd te zijn, maar Rain wist niet zeker of ze wel zou zijn. Het was immers de eerste lesweek, het was maandag en ze wist dat Aurora haar feesten bekend stonden om geweldige feesten, maar ook met veel drank. Natuurlijk zou ze er voor kunnen kiezen om te gaan en niet te drinken, maar een feest was nooit leuk als iedereen dronken was, behalve jijzelf. Dus waarschijnlijk zou Rain niet gaan, tenzij ze een goede reden zou vinden om het om te gooien en het feest wel te attenderen.
De bel klonk door het gebouw, wat betekende dat de lessen over vijf minuten zouden beginnen. Dit zag Rain als een teken om haar telefoon om te draaien en hem op stil te zetten, wetende dat er ieder moment een Gossip Girl bericht zou komen over het feest van Aurora, dat zojuist was aangekondigd door Anastasia. Ook pakte ze haar boeken, schrift en haar rekenmachine er bij, zodat ze zou kunnen beginnen met de les als haar klasgenoten en de docent daar ook klaar voor zouden zijn.

Pollux
Wereldberoemd

Pollux schreef:
De afstand van zijn huis tot St. Judes was niet al te lang, maar door het verkeer in New York was je altijd langer onderweg. Inmiddels was Davey er aan gewend dat je de helft van de tijd praktisch stil stond. Buiten de spits was het iets minder druk, maar nog steeds zou je tientallen keren moeten stoppen voor taxi’s die midden op straat stoppen, stoplichten, zebrapaden, of mensen die ineens zonder te kijken de weg oversteken. Hij had dan wel zijn rijbewijs gehaald, rijden deed hij liever niet in New York. Dat liet hij maar aan Christopher over, die veel meer ervaring had met dit verkeer. Davey vertrouwde erop dat hij hem elke dag veilig naar zijn bestemmingen kon brengen.
Ook dit keer slaagde Chris erin om hem bij St. Judes af te leveren. “Bedankt Chris,” zei Davey terwijl hij naar hem glimlachte in de achteruitkijkspiegel. Als antwoord schonk Christopher hem een kort knikje. Davey stapte de auto uit en sloeg zijn rugzak om zijn schouder. Terwijl hij de deur weer dichtgooide stak hij even zijn hand op. Waar Chris nu heen ging, wist Davey eigenlijk niet. Vroeger toen hij klein was had hij het wel eens gevraagd, maar zijn moeder zat toen ook in de auto. Zij had gezegd dat dat niet hun zaken waren. Christopher bemoeide zich niet met hun leven dus zij ook niet met die van hem. Davey had het geaccepteerd en snapte wat zijn moeder bedoelde. Christopher had ook een eigen leven waar hij zich niets mee te maken had.
De bel was ook buiten te horen. Vijf minuten had hij nog. Hij was eerder dan hij gedacht had. Achter de ramen van het grote schoolgebouw waren leerlingen te zien die al naar hun lokalen gelopen waren. Het zou, als het goed is, zijn laatste jaar worden. Hopelijk.
Hij stapte het schoolgebouw binnen en liep richting zijn kluisje. Op de gangen waren nog een aantal leerlingen te zien, voornamelijk outsiders. Davey ontweek hun blikken. Sommige outsiders konden hem vol minachting aankijken, alleen om het feit dat hij een insider was. Hij negeerde het liever. Bij zijn kluisje gooide hij de helft van zijn boeken er uit. In de pauze zou hij ze weer omwisselen met de boeken die overbleven in zijn tas. Op het moment dat hij zijn kluisje weer sloot kreeg hij een berichtje binnen. Van Ana dit keer. Vanavond zou er een feestje zijn bij Aurora thuis. Aurora’s feestjes waren legendarisch en iedereen die er toe deed was er altijd. Niet te vergeten de hoeveelheid drank die er doorheen gejaagd werd op zo’n avond. Ja, Davey zou er zijn. Met een glimlach op zijn gezicht ging hij op weg naar zijn lokaal.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld