Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg~creepDoll

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Nog nooit had ik eigenlijk zo veel gelachen en of geglimlacht. "Ik wil graag dat hij zich op zijn gemak voelt." zei ik snel toen ze dat zei en zag dat ze al wat meer opener was. Als ze dan het jongetje voor mij op het paard hielp, hielt ik hem goed vast. Meteen pakte hij de teugels en begon met zijn benen wat te bewegen. Gelukkig had ik mijn hengst zo getraind dat hij er niet vandoor schoot. "Ik beloof het, waarschijnlijk vinden de hofdames het ook wel leuk om zo'n kleine jongen rond te hebben lopen, ze missen het namelijk." lachte ik en wreef over zijn bolletje. "Ik kom snel terug met de kar om te helpen." zei ik en legde mijn hand op die van haar. "Wees gerust, alles komt goed." zei ik nog op een wat zachtere toon en spoorde toen mijn hengst aan en reed terug richting het kasteel. Het jongetje genoot er groots van en speelde met de teugels. "He rustig." zei ik als hij bijna de teugels uit mijn handen trok. "Oke voor uit." zei ik en liet de teugels los. Toch steurde ik mijn hengst aan met mijn benen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"komt wel goed, die voelt zich overal thuis." Ik grinnik als die over de hofdames begint. "Hij is van mij dus ze mogen hem niet hebben." Lach ik en laat mijn blik over onze handen glijden. "Moest je maar eeuwig klein blijven!" Roep ik hem lachend na. Wanneer ze uit het zicht zijn haal ik diep adem. Dus wat is er net gebeurt? De prins stond hier opeens voor mijn deur, vroeg me ten huwelijk en ik zei ja. Oke, tof? Best apart. Ik zie mijn buren me vragend bekijken. Ik loop snel met de emmers naar achter en doe de was. Nu meer om mijn gedachten te verzetten en even na te kunnen denken. Dit noem ik wel de raarste dagvan mijn hele Leven. Daarbij, wanneer zou ik tegen hem gebotst zijn? Ik bots dagelijks tegen mensen. Dit is zo fustrerend het niet te weten.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William

Ik hoorde nog net wat ze zei toen ik weg reed en glimlachte daar nog even van. Was ik maar jong gebleven inderdaad, heerlijk de regels overtreden en door de gangen heen rennen. Wat had ik die tijd gemist. Mijn vader was er niet blij mee, maar mijn moeder deed vaak mee.
Als ik niet veel later terug bij het kasteel aan was gekomen, steeg ik af en hielp toen het jongetje. "Wat is je naam?"vroeg ik en hurkte voor hem neer. "Finn." zei hij en liep meteen weer naar de witte merrie. 'Nou Finn, je mag straks met haar spelen, maar eerst moet je mij helpen." zei ik en liet de stalknecht, die blijkbaar bij de stal was gebleven, de paarden over nemen. Finn kwam teleurgesteld terug lopen en ik stak mijn hand uit "Je mag straks terug als alles klaar is." zei ik en liep toen met het jongetje mee. Eigenlijk kon ik nu al wat oefenen om, later, met ons kleine om te kunnen gaan. Zij had zo ie zo al meer ervaring dan dat ik had. Het was jammer dat de tweede baby van mijn moeder was overleden, anders had ik nu een broertje of zusje gehad. Snel schudde ik deze gedachten van mij af en liep door naar de keuken waar ik Finn voorstelde aan de hofdames en de kok's. "Is het niet een schatje, maar waarom is die zo vies?" vroeg Marta die mij aan keek. "Dit is het broertje van mijn verloofde." zei ik en glimlachte. "William, wat heb je nu weer gedaan?! Je moest iemand van adel kiezen, niet iemand uit het lage..." ik onderbrak haar en schudde mijn hoofd. "Ahh, ik weet al wie je hebt gekozen." zei ze en glimlachte. "Wat is zijn naam?" vroeg ze toen en hurkt voor Finn neer. "Dit is Finn." zei ik en keek hem aan. "Wees maar niet bang, ze zijn heel aardig." zei ik en legde mijn hand op zijn rug. Even twijfelde hij, maar al snel vond hij het goed en stapte naar iedereen toe. "Geef hem wat warme melk en wat te eten, dan ga ik hun vertrek klaar maken." zei ik en seinde dat er een paar hofdames mee moesten komen die hier beneden waren. "Oh en Marta, ik ga straks met de kar weg en haal haar op met meer familie leden, één is ziek en heeft medicatie nodig, kan je dat verzorgen?" vroeg ik. Ze knikte en ging haar taken doen.
Niet veel later waren we bezig met het vertrek van haar familie, het was een ruime kamer, dicht bij de keuken, dus als er wat was kon Marta naar hen toe, "Goed, we zijn bijna klaar, er komen nog wat spullen straks die ik op ga halen, dan roep ik jullie straks weer." de hofdames knikte en liepen weg. Even keek ik rond, ik hoopte dat haar vader en broertjes het goed vonden. Dan liep ik naar mijn kamer, trok mijn oude kloffie aan en liep naar beneden, de kar en mijn hengst stonden al klaar en sprong op de bok. Finn had ik belooft om met de merrie te mogen spelen, dus die was met Marta bij het weiland waar ze stond. Ik gaf een kleine fluittoon en meteen begon mijn hengst te lopen, terug naar het dorp.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

De was is nog nooit zo snel gedaan of zo lijkt het toch. Ik leg hem op het gras in de volle zon te drogen. Waarschijnlijk zal het dat biet veel nut hebben, want als ik kleding meeneem zullen ze die in het paleis wel afkeuren. Ik gooi de ton leeg en neem hem mee naar binnen. "Daar is mijn kleine prinses." Zegt mijn vader. "Ik heb het altijd gezegd dat je een prinsesje zou worden." Hoor ik hem lachen. "Dat is gewoon toeval.' Lach ik even terug. "Je kan zien dat je geneest als je daar bent!" Ik doe er nog een wijsvingertje bij en mijn vader zet zijn nep bange blik op. "Ja, die zie ik graag." Plaag ik. "En de prins zit jiu graag." hoor ik Paul zeggen. "Moet een kind van 9 zich niet met andere dingen bezighouden?" Vraag ik met een hand in mijn zij. "ga ik ook naar het kasteel?" Vraagt Paul dan meteen waarop ik knik. "Flinn is al het kasteel dus waarom zou jij niet mogen?" Vraag ik wat verward. Hoe komt die nu bij de gedachten dat hij niet mag? "Stop je spulletjes die je wilt meenemen nu maar in een zak." Ik duw hem zachtjes naar 'zijn' kamer. "En vergeet nier voor je broertje ook wat mee te nemen!" Roep ik vanuit het leefgedeelte. Een woonkamer, met een keuken en dan nog 2 kamers. Zo groot is ons huisje. Die kamers zijn dan ook net groot genoeg voor 2 bedden en een kast. Ik slaap bij mijn vader, maar nu ligt die voornamelijk op de bank omdat hij soms dagen heeft dat die niet recht kan komen. Vandaag is gelukkig een betere dag! Ik trek een kist vanonder het keukenkastjes vandaan en stqp ermee naar de slaapkamer. Ik prop er wat spullen in en kijk naar Paul die met 2 zakken aan spullen terug bij me komt. "Flinn zak en Paulzak. " zegt die trots. De zakken zijn niet zo groot, maar oneindig veel spullen hebben ze toch niet. Waarom zouden ze dan een grotere zak moeten hebben? Ik leg ze op de kist en zet die naast de deur binnen. Zo! Ik ga nog even naar de tuin en merk dat sommige kledingstukken al droog zijn. Ik haal die weg en leg de andere die nog nat zijn in hun plaats. De droge vouw ik op en leg ik nog bij onze spullen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William

Ik was bijna weer bij het huis van Yasmine en haar vader. Links, Links en daarna was ik er.
Enkele seconde later was ik er en stapte ik van de kar af, klopte op de deur en wachtte tot iemand open deed. Hopelijk zou ze niet schrikken omdat er nu een andere voor haar stond. Naja, de zelfde alleen in andere kleding. Rustig keek ik om mij heen en merkte dat enkele buren weer naar buiten keken. Hopelijk was ze niet ondervraagt van wat er gebeurd was. Nu liepen er toch enkele hun huis uit en liepen langs. Hier ging ik niet op in en klopte nog een keer op de deur. Ik had wel stemmen gehoord vanuit het huis, maar niet dat ze deze kant op kwamen. Ik hoopte eerlijk gezegd dat ze het verblijf voor haar vader en broertjes goed vond. Yasmine zou bij mij verblijven in de kamer. Tenminste, ik hoopte het. Even zuchtte ik en meteen kwamen er meteen de schuldgevoelens weer naar boven, deze schudde ik meteen weg toen ik weer stemmen hoorde.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Yasmine! Er is geklopt op de deur!" Roept mijn vader. Ik loop de slaapkamer terug uit aangezien ik samen met Paul nog even aan het kijken was of die niets vergeten is. "Ik heb niets gehoord." Ik kijk kort naar de deur en dan terug naar mijn vader. "Ja, maar ik wel, want ik zit er zo goed als naast." Hij steekt iets te kinderlijk zijn tong uit. "Vaders moeten toch volwassen zijn en niet zo kinderlijk?" Vraag ik grijzend en trek de deur dan open. Ik slik even als ik zie dat het William is. Oke, die heb ik iets te lang voor de deur laten wachten. "Het spijt me dat u even moest wachten. Mijn vader en ik hadden een klein meningsverschil." Zeg ik terug zo beleefd mogelijk. Waarom ben ik nu opeens weer zo beleefd? Daarnet toen die vertrok was ik al weer opener en nu is dat allemaal verdwenen.Misschien doordat het hele dorp zowat staat te kijken wat hij hier nu opnieuw doet? Misschien heeft dat er allemaal wel mee te maken. "U bent zo snel terug, bent u iets vergeten?" Vraag ik dan. Of zou die hier zijn om te zeggen dat die toch liever met een ander trouwt?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William

De deur werd geopend en zag Yasmine in de deur opening staan. Als weer netjes begon te praten schudde ik mijn hoofd. "Alles is geregeld in het kasteel." Zei ik en keek even naar binnen. "Maar als je nog niet klaar bent, wacht ik of help ik mee." Glimlachte ik en keek haar aan. "Finn voelt zich zoals je al zei, snel thuis. Hij heeft het goed gevonden met Marta." Glimlachte ik en stapte iets naar voren om het huisje van binnen te zien. Het zag er best klein uit, maar ook weer gezellig. Soms wenste ik om in het dorp te wonen, maar dat deed ik toch niet omdat mijn vader, en zeker, mijn moeder niet wilde. "Wachten, dat is niet erg, en zeg maar gewoon je. , of William." Glimlachte ik toen en keek haar weer aan. De jurk zou haar echt goed staan die ik voor haar had laten maken. Hopelijk paste die. De kleding voor haar vader en broertjes zouden straks gemaakt worden als ze eens lekker genoten hebben van een heerlijk bad.

____
Hij staat in zijn dorps kleding schattie xD

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Aaaa zal het aanpassan

yasmine:

"Je bent echt snel." Ik ga op zij zodat hij naar binnen kan komen. "Hij is jong dus past zich snel aan." Ik kijk kort naar de kist en de twee zakken. "We zijn klaar hoor. Moet enkel nog de was daar binnenhalen.' Ik wijs naar het tuintje en ren er dan snel heen en leg te was binnen in de bak. "De reden dat je zo bent gekleed is?" Ik kijk hem vragend aan en grinnik even als ik eindelijk besef dat ik inderdaad genoeg tegen hem ben gebotst. "Oke, ik ben best vaak tegen jou gebotst, maar stiekem deed je het expres." Lach ik even en pak Paul zijn hand vast als die hem naar me uitsteekt. "Wat is er Liefie?" Ik hurk me even. "Waarom is Flinn er niet bij?" Vraagt die met sippe ogen. "Omdat die nog in het kasteel is en daar gaan wij zo ook heen. Dan zie je je broertje weer." Ik streel met mijn vinger langs zijn wang en sta weer recht.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William

"Snel, hoe snel?" Vroeg ik en stapte naar binnen als ze aan de kant was gegaan. Maakte dan een gebaar naar haar vader en keerde me weer terug naar haar. "Dan laat ik het in de kar." Zei ik en tilde iets later de kist op als zij naar achteren was gerend. De kist zette ik in de kar en legde later de zakken er naast. Veel hadden ze echt niet. Rustig stapte ik weer het huisje binnen en zag haar andere broertje binnen staan. Als ik dan zag hoe Yasmine met hem overweg ging, kreeg ik kriebels. Mijn moeder bleef het zelfde doen, terwijl ik er al te oud voor was. Ongezien ging ik met mijn hand naar mijn wang en legde mijn vingers er even op. Dan kuchte ik zacht en glimlachte. "Zijn er nog andere dingen die je mee wilt? " vroeg ik en schudde mijn hoofd als ze vroeg waarom ik zo gekleed was. "Ben vaak de nette kleding zat, dit vind ik fijner zitten." Glimlachte ik. Dan draaide ik mij weer om naar de man, "als u zo ver bent, kunt u in de kar gaan zitten." Zei ik rustig en glimlachte "dat geld ook voor jou jonge man." Zei ik als ik naar het jongetje toe was gekeerd.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine

"Uhm ik heb alles mee." Zeg ik dan en kijk mijn vader vragend aan. "Neen, heb niets speciaals nodig." Zegt hij instemmend. "Dus eigenlijk is dat je gemakkelijke kleding?" Vraag ik en laat Paul zijn hand los zodat hij naar de kar kan rennen. Ik help mijn vader recht en ondersteun hem tot bij de kar. Met wat moeite kruipt hij erop en ik wacht even af. "Moet ik bij hen gaan zitten of naast jou?" Vraag ik wat ongemakkelijk. Eigenlijk zal ik toch ooit heel dicht bij hem moeten zijn dus nu kan ik er beter al aan wennen. Toch voelt het raar. Dit alles achter me laten. De herinneringen aan vroeger en aan mijn moeder. Hier ben ik groot geworden en nu laat ik dat allemaal opeens achter me. Het was dan wel geen luxe leventje en op sommige momenten best hard, maar het was niet ondraaglijk. Het was best fijn.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William

Als ze zei dat ze alles had, knikte ik en keek nog even rond. Eigenlijk was ik veel te snel met beslissingen nemen. Kort schudde ik mijn hoofd en liep achter de andere aan. "Mag je zelf bepalen." zei ik en sloot de deur achter mij dicht die in het slot viel. Hopelijk kwamen er geen andere die het huis overnamen, want ik had het al zo geregeld dat niemand er in kon. Natuurlijk kon ik niks garanderen. "Goed, zit iedereen er in?" vroeg ik toen en stapte zelf op de bok en pakte de teugels. Als Yasmine ook zat, liet ik de teugels vieren en begon mijn hengst in stap richting het kasteel.
"Als jullie er zijn, krijgen jullie eten en daarna richting de badhuis om eens lekker te badderen. Daarna komen er kleermakers die jullie maten gaat opnemen om kleding voor jullie te maken." zei ik en keek naar Yasmine met een glimlach. Telkens als ik haar aan keek voelde ik een vreugde in mij springen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Mmm." Zeg ik wat nadenkend en kruip dan naast hem. "Zitten goed." Beseft mijn vader. Ik glimlach naar hem en draai me dan weer zodat ik zie waar we heen gaan. "Met andere woorden. Je vindt dat we stinken." Zeg ik plagend op zijn woorden. Ik besef ook wel dat we er niet al te net uit zien, maar voor zo ver ik weet. Geen luizen in onze haren, teken op ons lijf en we leven niet tussen de vloeien. Die op een boerderij hebben we anders te klagen op dat vlak. Het is voor mij de eerste keer dat we op deze baan rijden. Vrij logisch. Wat zou een meisje zo als ik hier moeten komen doen zijn? Niets...

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Even trok ik een bedenkelijk gezicht en schudde mijn hoofd. "Nee dat is het niet. Ik wil jullie verwennen, ik kan nu eerlijk gezegd doen wat ik altijd al had willen doen, maar mijn vader hielt het altijd tegen." zei ik. Maar mijn stem brak even toen ik dat zei op het laatste stuk. Dan schraapte ik mijn keel en liet mijn hengst in draf gaan. Ik wist nu gewoon even niks meer te zeggen en zweeg de rit richting het kasteel.
Niet veel later reden we door de poort richting de stallen achter in en stapte af. "Marta!" riep ik toen en meteen kwam de vrouw aan gerend, Finn kwam achter haar aan en zag er al verzorgt uit. Die rende meteen richting Yasmine, haar vader en het broertje. "Ja wat is er lieverd?" vroeg ze en keek dan naar Yasmine. "Ik kan begrijpen dat je haar gekozen hebt." glimlachte "Ze zou zo een verloren prinses kunnen zijn." ging ze verder en liep naar haar toe. "Kom maar liefje, we gaan je eens heerlijk op dutten." zei ze. Zelf stak ik nog snel mijn hand naar Yasmine uit om haar van de kar af te helpen. Andere hofjongens waren aan komen lopen om de kist uit de kar te halen en haar vader uit de kar te helpen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik slik ook even als die over zijn vader begint en zwijg tijdens de rest van de rit.

We komen bij het kasteel aan en al snel zie ik vrouw met mijn broertje verschijnen. "Hey kleine man!" Lach ik van op de kar. Ik bekijk de hand van William. Zo verzorgd dat die is. "Zeker dat je mijn hand daarin wilt?" Ik bekijk ze even. Ze zijn echt vuil. Ik spring zelf van de kar zodat hij er geen last van heeft en help Paul met mijn vader. Opeens komen er allemaal jongens naar de kar gelopen. Dat was ik vergeten. Er werken hier ook jongens. Er komt een andere hofdame mij helpen voor mijn vader. "Ow ja, sorry. Ik wilde mijn vader even helpen." Zeg ik tegen De vrouw. Riep hij marthe? Of Marta daarnet? Marta dat klinkt beter bij haar. "Straks als je haar ziet, zal je der niet meer herkennen." Lacht ze naar William. "Ik herken mezelf wel het liefst nog." Ik til Flinn op aangezien die graag mee wilt. "En heb je je geamuseerd?" Vraag ik lachend. Hij knikt uitbundig, "Ikke mocht met paardje spelen!" Roept die heel enthousiast. Ik grinnik even en druk een kus op zijn schone wang. "Wat een knappe jongen ben je toch." Zeg ik met een lach en volg Marta.

Ben jij marta?

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Ik zag hoe Marta Yasmine mee nam naar binnen. Een glimlach was goed te zien op mijn gezicht en keek dan weg van Yasmine. Alles was al weg gebracht en mijn hengst was naar de stal gebracht met de koets. Oke, dan was het voor mij nu afwachten en liep richting mijn kamer, pakte, als ik er eenmaal was, mijn dagboek en begon weer te schrijven. Sinds mijn vader overleden was hielt ik een dagboek bij. Ik vond het altijd zo raar, maar het beviel mij eigenlijk toch wel. Ik kon mijn hart luchten, en niemand hoefde het te weten waar ik mee zat.

Marta:

Ik nam de jonge dame mee naar binnen naar het badhuis om haar eens goed te verwennen. Ze zag er niet zo vies uit als ik had gedacht. "Deze kant uit lieverd." zei ik met een glimlach en leiden haar door de lange gangen richting het badhuis. Daar eenmaal aan gekomen, hing de grote ket boven het vuur om het water te verwarmen. "Daar kan je je uitkleden." zei ik toen en wees richting een drie luik die klaar stond. Ondertussen liep ik richting de ketel, tilde die weg van het vuur en goot het in het bad wat in het midden van de ruimte stond. Dan pakte ik een pot met verse rozen blaadjes in gooide die in het warme water, al snel kwam de heerlijke geur tevoorschijn en glimlachte. "Als je uitgekleed bent, kan je die witte laken bakken die over de drieluik heen hangt." zei ik en liet wat koud water er bij lopen vanuit de pijpen die boven het bad hingen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld