Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG/ ft. Katnissx

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott: Ik kijk naar de rest, ja, ik zoek de rest met mijn blik, want Mason en Stephanie zijn weg. Dan hoor ik wat Brad zegt, een bank overvallen, ergens geloof ik dat niet. 'Ik geef het je echt niet, ik vertel het je als ik er klaar voor ben,' zeg ik tegen hem. Ik ben er nog steeds niet echt overheen van wat er gebeurd is. Maar ik ben wel blij dat ik van mijn vader af ben, dat kan ik echt niet verbergen. Ik ga Brad ooit het wel vertellen, maar wil niet dat hij het nu al weet. Ik wil wel niet dat hij weg gaat, ik wil niet alleen blijven. 'Blijf bij me hé,' zeg ik erg stil tegen hem.

Mason Spencer Adams: Als Stephanie zei dat ze geen hulp nodig heeft zucht ik onhoorbaar. Als ze zegt dat ik een aansteker moet zoeken kijk ik eens rond. Ik zie lucifers liggen en neem zé mee. Dan zie ik Stephanie sukkelen met het verband. Als ze dan mijn hulp vraagt glimlach ik. 'Natuurlijk,' zeg ik. Ik loop naar haar toe en doe het verband rond haar arm. Dan maak ik het met zo een plakker. 'Het zit toch niet te strak?', vraag ik aan haar. Ik weet niet hoe strak ik het bij haar moet doen. 'Kom laten we teruggaan. Ik heb lucifers en dan kunnen we daar onze boeken verbranden. En die Scarlett neemt volgens mij Brad te veel in vertrouwen,' zeg ik tegen haar. Ja, Scarlett vertrouwt Brad volgens mij al te veel en wie weet wie hij is, dus te veel moet ze hem niet vertrouwen vind ik.

Account verwijderd

schreef:
Brad Jared Dilano
Een zucht verlaat mijn lippen. 'Maar jij weet nu al wat ik heb gedaan. Dat is wel een beetje oneerlijk' dring ik aan. Ergens heb ik wel respect om het feit dat ze het pas wilt doen als ze er klaar voor is, maar het irriteert me wel. Ik kijk even de stad rond en loop tegen over ons naar een teken. Het teken komt me bekend voor. Ik loop terug naar Scarlett en hoort wat ze zegt. 'Natuurlijk' zeg ik en ik plof naast haar neer. Het is sowieso niet handig als ik ook nog weg ga. Straks vinden we elkaar helemaal niet meer. Mijn blik blijft hangen bij het teken. 'Komt jou dat ook bekend voor?' Vraag ik aan Scarlett terwijl ik heel goed nadenk waarvan ik het ken. Het enige wat ik kan zien als ik nadenk is dat het teken op een jas stond maar dan wordt het zwart. Ik weet het echt niet meer.

Stephanie Leah Martin
'Het zit goed' zeg ik zachtjes. Laten we dit maar weer snel vergeten. Ik wil niet dat Mason denkt dat ik hem nu vertrouw. Voorzichtig open ik de la achter mij, hopend dat Mason er niet op let. Mijn hand tast door de la heen opzoek naar een wapen. Al snel heb ik een wijnopener gevonden. Het is beter dan niks. Ik stop het in mijn zak en duw dan heel langzaam de la weer dicht. 'Ja is goed' zeg ik rustig terwijl ik mijn boek pak en alvast begin te lopen. Mason heeft gelijk. Scarlett ziet het misschien niet maar dat komt nog wel. We kunnen haar beter wel waarschuwen of een beetje in de goede richting sturen. Anders dan hebben we niks gedaan terwijl we dat wel konden. Ik had ook moeten luisteren naar mijn beste vriendin maar heb dat niet gedaan, hopelijk is Scarlett slimmer. Maar Mason zegt dit nu wel maar voor hetzelfde geld is hij hetzelfde.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott: Ik schud mijn hoofd. 'Ik vertel het je wel ooit nog eens,' zeg ik met een glimlach tegen hem. Als hij natuurlijk zegt glimlach ik breed. Wanneer hij tegen naast me gaat zitten, leun ik tegen hem aan. Ik kijk naar Brad en glimlach. Hij heeft wel een punt, hij heeft het gezegd, dan kan ik dat ook doen. Ik zie Brad zijn blik naar een teken op de muur gaan. Ik kijk er ook eens naar. Ergens heb ik het gevoel dat ik het ken, maar weet niet van waar.'Ja, weet alleen niet vanwaar,' zeg ik tegen hem. Ik ga gewoon mijn boekje geven, denk ik. 'Hier Brad,' zeg ik en duw het in zijn handen.

Mason Spencer Adams: Als ze zegt dat het goed is knik ik. Ik zie dat Stephanie een lade opent, maar ik zeg er niks op. Zé neemt een wijnopener, vast om haar veiliger te voelen. Ik zeg er niks over en als ze zegt dat het goed is, begin ik te lopen naar daar. Ik zie juist dat Scarlett haar boek aan Brad geeft. Ik loop er naartoe trek het boek uit zijn handen en geef het aan haar terug. 'Niet doen,' sis ik. 'Ik kies aan wie ik mijn boek geef,' antwoordt Scarlett terug. 'Doe het nou maar niet,' zeg ik. Zé miet haar boek echt niet aan hem geven, wie weet wie hij is. Ook zelf wil ik niet dat iemand het weet, dus het lijkt me eerder gedwongen. Ik zie Scarlett ook goed tegen Brad aanleunen. Zé miet oppassen, zé stelt zich al direct te zwak op. 'Ik heb lucifers,' zeg ik en begin met een vuurtje te maken. Na een tijdje is het vuur goed genoeg en gooi ik er mijn boek in. Ik kijk heel de tijd subtiel naar Scarlett, ik vertrouw die Brad niet en ook al ken ik Scarlett nog maar net, ik heb het gevoel dat ik haar voor hem moet beschermen.

Account verwijderd

schreef:
Brad Jared Dilano
Als het boek uit mijn handen word gejat spring ik op. 'Doe normaal Mason. Ben je der vader ofzo?' Jezus man wat heeft die gast. Ik ga dreigend voor hem staan en snuif even minachtend. 'Scarlett is volgens mij oud genoeg hoor. Ze heeft jou niet nodig' Kennen ze elkaar ofzo? Ik volg de bewegingen van Mason die zijn boek erin gooit. Hij is veilig nu. Mijn blik gaat naar Stephanie die haar boek er ook in wilt gooien. Als alle boeken weg zijn kan iedereen gewoon liegen over wat ze hebben gedaan zonder bewijs. Ik pak Stephanie's boven arm vast. 'Weet je het zeker dat je dat wilt?' Vraag ik terwijl ik haar diep in de ogen aankijk. Ik vind het moeilijk om pols hoogte te nemen van Stephanie. Ik heb geen vat op haar en kan niet op haar inspelen. 'Goed jongens luister. Ik vertel wat ik heb gedaan. Ik heb een bank beroofd' zeg ik terwijl ik de groep rond kijk.

Stephanie Leah Martin
Ergens heeft Brad een punt, niet dat ik dat ga toegeven. Ik vind het een moeilijke situatie. Ik snap het van Mason's kant maar aan de andere kant heeft Scarlett ook heus wel wat gedaan en is ze oud genoeg om zelf beslissingen te maken. Maar wie weet schijn bedriegt. Ik zie hoe het boek van Mason in vlammen op gaat. Ik schrik even als ik opeens een sterke greep rond mijn arm voel. Slecht geweten. Ik maak me vel los uit zijn greep. 'Op Scarlett kan je misschien inspelen, maar mij laat je met rust' sis ik zijn kant op. Hopend dat Scarlett het niet hoort. Ik pers mijn lippen op elkaar als Brad zegt wat ie heeft gedaan. 'Yeah right' mompel ik terwijl ik Brad compleet negeer en mijn boek in het vuur gooi. Ik kan het niet laten en kijk even Brad zijn kant op.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott: Ik heb mijn boek weer vast. Ik wou het echt aan Brad geven. Als ik Mason en Stephanies boek opgaan in de vlammen. Ik kijk naar mijn boek. Ik weet niet wat ik er nu mee moet doen. Oftewel het ook verbranden, oftewel het bijhouden. Ik zit nog steeds tegen dezelfde muur. Ik ga het verbranden. 'Brad, wil je mijn boek in de vlammen gooien?', vraag ik aan hem. Hij staat bij Stephanie. Als Brad bij mij is voel ik Me veiliger, ik weet niet hoe dat komt, maar het is wel waar. Ik hoor wat Brad zegt, hij had het mij al vertelt. Ik hoop wel dat het de waarheid is, want ik ga het aan hem echt vertellen. Ik geef ook Mason een blik, ik bepaal aan wie ik mijn boekje geef.

Mason Spencer Adams: 'Nee, maar ze moet wel voor je beschermd worden,' snauw ik terug. Misschien denkt hij dat we elkaar al kennen maar dat is niet zo. Ik kijk naar Brad die bij Stephanie staat. 'Laat haar los man,' zeg ik tegen hem. Wat is zijn probleem. Ik lach eens als hij zegt dat hij een bank beroofd heeft. 'Dat moeten we echt geloven,' zeg ik tegen hem. Hij heeft vast iets ergers gedaan. Ik zie Scarlett naar me kijken en zucht eens, als ik haar vraag aan Bras hoor rol ik ook met mijn ogen. Ik kan haar proberen te beschermen, maar dan moet ze het wel toelaten.

Account verwijderd

schreef:
Brad Jared Dilano
Een kleine grijns kan ik niet onderdrukken. Mason en Stephanie zijn het er totaal niet mee eens en dat is waarschijnlijk de rede dat ik hier zo van geniet. Ze moeten zich niet zo aanstellen. Ik ga niks geks met Scarlett doen. Ik ben geen loverboy. Ik pak haar boekje aan. Ik moet haar vertrouwen winnen en ook die van de rest. Ik weet niet waarom Stephanie en Mason me niet uit kunnen staan. 'Dan niet' sis ik naar mijn twee beste vrienden als ze me niet geloven. Ik loop naar het vuur toe en voel de blikken in mijn rug branden. Ik gooi het boekje in het vuur en kijk triomfantelijk naar Stephanie en Mason. 'Vertel me het maar als jullie er klaar voor zijn' zeg ik nonchalant en als ik terug loop naar Scarlett stoot ik perrongelijk tegen Mason aan met mijn schouder. 'Ho sorry' zeg ik onschuldig. 'Het lijkt mij het slimste om een plek te vinden als basis, wie weet hoe lang we hier zitten' Ik neem weer de leiding omdat de andere dat duidelijk niet doen.

Stephanie Leah Martin
Ik moet toegeven dat het me verbaasd als ook het boekje van Scarlett in het vuur ligt. Brad leek geen seconde te twijfelen. Wat zou hij echt gedaan hebben? Volgens mij is het echt zo'n straat schoffie. Als hij expres tegen Mason aan stoot knapt er wat in mijn hoofd. 'Jij bent wel een stoere jongen hé Brad? Wat heb je gedaan? Een vijftien jarig meisje verkracht? Wou ze niet mee werken Brad?' vraag ik spottend. Het lijkt hem niet veel te doen dus ik besluit door te gaan. 'Of heb je een dier in elkaar getrapt? Oudje vrouwtje beroofd?' Ik zie iets veranderen in zijn ogen. Bingo. 'Wat laf. Kan je alleen oude vrouwtjes aan?' Hij loopt mijn kant op en komt dreigend voor me staan. Ik kijk niet weg en voel zijn zware adem. 'Ik zou stoppen als ik jou was' Nu is het mijn beurt op spottend te lachen. 'Genoot je van de macht die je had?' Hij pakt mijn keel vast. Passief agressief. Ik vis de wijnopenaar uit mijn zak en zet het tegen zijn keel. Hij laat zijn handen zakken. 'Ik ken jongens als jou Brad. Mij krijg je niet in je macht' Niet meer in ieder geval.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott: Ik glimlach als hij mijn boekje aan neemt. Ik kijk naar hem en als hij het in het vuur gooit, glimlach ik nog breder. Ik weet dat ik hem kan vertrouwen. Ik kijk naar hun alle drie en lach eens als Brad Mason 'perongeluk' aanstoot. Dan hoor ik Stephanie. Dit komt niet goed. Als ik haar een vijftien jarig meisje verkracht hoor zeggen, wordt mijn blik ijzig. Ik kijk naar Brad voor zijn reactie. Als ik hem naar haar zie toelopen en hem dreigend voor haar zie staan, zet ik me recht. Op mijn ene been kan ik niet steunen dus hinkel ik naar hem. Als hij haar keel vast neemt kijk ik naar hem. 'Brad niet doen, zé is het niet waart,' zeg ik tegen hem. Als ik dan de wijnopener zie dat ze tegen zijn keel zet, spring ik achteruit. Dat ze dat nog maar durft. 'Blijf van hem af,' zeg ik en hinkel naar hun en ga tussen hen staan. Mason komt af en trekt me naar achter. 'Laat me met rust,' zeg ik ijzig tegen hem. Stephanie, van haar heb ik bang gekregen en dat ze dat van dat verkrachten zei, knapte er iets bij mij. Ik vertrouw haar voor geen haar en daarom Mason ook niet. Hij neemt het voor haar op.

Mason Spencer Adams: Het boekje van Scarlett ligt in het vuur,te verbranden. Dat hij dat echt doet, ik had het nooit verwacht. Als hij tegen Me botste, kijk ik hem boos aan. Dan kijk ik naar Stephanie die een opmerking maak, zé blijft doorgaan en aan Brad te zien heeft Stephanie ergens gelijk, iets met een oudtje. Dat hij dat kan maken. Ik volg hun gesprek en kijk soms naar Scarlett, wanneer ik het woord verkracht hoor, zie ik Scarlett haar blik veranderen. Hij wordt ijzig, waarom zou dat zijn? Als hij Stephanie vast neemt, zie ik Stephanie een wijnopener tegen zijn keel zetten. Scarlett gaat er direct tussen staan en ik trek haar naar achter. Als ze dat zegt rol ik met mijn ogen. Ik kijk Brad bazig aan. 'Ga weg,' zeg ik tegen hem en ga bij Stephanie staan. 'Gaat het?', vraag ik aan haar. Scarlett verdedigd hem weeral, altijd. Ik vraag me af wat Brad nu gedaan heeft, duidelijk iets dat te maken heeft met een bejaarde en ik vraag het me ook af van Scarlett. Iets met een verkrachting, maar dat zij iemand verkracht heeft, kan er bij mij niet in, dat heeft ze echt niet gedaan. Dat kan ik echt niet geloven, het moet iets ergers zijn.

Account verwijderd

schreef:
Brad Jared Dilano
Ik zet mijn kaken op elkaar als ik de wijnopenaar tegen mijn nek voelt. Stephanie is een ijskoude. Ik grijns eventjes als Scarlett tussen ons in komt te staan maar die grijns verdwijnt als sneeuw voor de zon als Mason het voor Stephanie op neemt. De bondgenoten zijn duidelijk gemaakt. Nou moet ik eerlijk toegeven dat de teams op het eerste gezicht niet eerlijk lijken. Mason is sterk, in een gevecht met hem is de vraag wie er zou winnen, en Stephanie is sluw en slim. Ze weet dat ze niet kan winnen dus heeft ze een wapen geregeld. Van Scarlett heb ik nog niet veel actie gezien, maar dat kan ook omdat ze last heeft van haar enkel. Maar ik denk sowieso niet dat Scarlett het is zich heeft en anders heeft ze het wel diep verstopt. Mijn blik kruist die van Stephanie en het lijkt dat ik een glimlach zie. Mijn adem wordt zwaarder. Nu is het mijn beurt. Ik laat me niet zo maar publieke afmaken door haar. 'Papie heeft jou zeker aangeraakt?' vraag ik terwijl ik zelfverzekerd een stap haar richting in doe. 'Je vond het lekker hé, als hij aan jou zat. Hoe vaak kwam hij even in je kamer? Twee keer per week? Misschien wel vaker'

Stephanie Leah Martin
Een geïrriteerde zucht verlaat mijn lippen als Scarlett tussen ons in komt. Voorspelbaar. Ik wil net wat tegen haar doen als Mason haar er al weg trekt. 'Ja het gaat goed' zeg ik. Alles ging zo snel. Net alsof ik er compleet buiten stond. Bij het idee dat ik Brad op zijn nummer heb gezet begin ik te glimlachen. Hij heeft het verdiend. Ik frons mijn wenkbrauw als ik Brad hoor praten over mijn vader. Waarom denken mensen dat altijd meteen als een meisje wordt opgepakt? Het is iets heel ergs waar Brad nu mee spot. Het belangrijkste is een veilig thuis. 'Goed geprobeerd' zeg ik toonloos tegen hem en laat hem geen kans om verder te praten. Ik richt me op Scarlett en kijk haar in haar ogen aan. 'Wij zijn alleen terug gekomen om je te helpen, maar jij hebt duidelijk onze hulp niet nodig. Succes Scarlett...' Ik kijk Brad aan. 'En Brad natuurlijk'

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott: Ik kijk naar Brad, nu begint hij tegen Stephanie. Als hij dat eerste zegt kijk ik weg, weg naar de grond. 'Stop,' mompel ik. Ik heb het achter me gelaten en wil er niet aan herinnerd worden. Wanneer hij dat laatste zegt kijk ik hem boos aan. Ik ga voor hem gaan staan. 'Stop,' roep ik nu uit. Ik geef hem een harde slag op zijn kaak. Dan hinkel ik weg, terug naar het bos en daar ga ik tegen een boom aanzitten. Nu komt alles terug. Hij kwam minstens twee keer per week bij mij, mij vader. De cruciale dag had hij me eerst nog gebruikt. Het begon sinds dat mijn moeder weg vluchtte. Dat was toen ik negen jaar was, dan betastte hij Me alleen nog maar, vanaf dat ik twaalf was, was het twee keer in de week. Op de andere momenten moest ik hem pijpen. Op de laatste dag, had mij me dus nog eerst gebruikt. Ik lag op mijn bed, met een beenhouwersmes in mijn handen. Ik hoorde mijn kamerdeur open gaan en stak het toen snel weg, daarna werd ik weer gebruikt. Wanneer mijn vader dan inslaap lag op mijn bed, heb ik geen moment getwijfeld en plante het mes in zijn rug. Ik had dan mijn kleren genomen en ben weg gelopen, zo snel ik kon. Ik staar voor me uit, dat Brad dat nog maar kon zeggen.

Mason Spencer Adams: Als Stephanie zegt dat alles goed gaat knik ik. Dan hoor ik Brad tegen haar beginnen. Dat is eigenlijk echt niet om mee te lachen. Mijn thuis was altijd de plek waar ik Me goed voelde en veilig en mijn vader was iemand die Me altijd beschermde. Dan zie ik Scarlett haar reactie op hem, dat is er dus gebeurt, denk ik. Als Scarlett weg is kijk ik hem boos aan. 'Ik denk dat je haar beter met rust kan laten nu,' zeg ik tegen hem. Hij heeft haar waarschijnlijk gekwetst, want als het is wat ik denk dat het is wil je daar liefst niet meer aan herinnerd worden. Scarlett is de eerste van wat ik van haar misdaad al wat meer weet, zé is verkracht, er moet vast nog meer zijn. Ik kijk naar haar en dan naar Brad, we kennen elkaar nog maar pas, maar ik heb het gevoel dat ik de twee damens tegen Brad moet beschermen.

Account verwijderd

schreef:
Brad Jared Dilano
Ik sluit mijn ogen even balend als ik merk dat ik nu niet Stephanie heb gekwetst maar Scarlett. Brad je hebt het echt zwaar verneukt nu, maar het verklaard wel veel. Scarlett is misbruikt door haar vader en heeft waarschijnlijk hem wat aangedaan. Ik wil er heen lopen als Stephanie me tegen houd. 'Jullie wachten hier. Ik ga er heen' zegt ze terwijl ze mij en Mason aan kijkt. Ze verdwijnt het bos in. Ik kijk Mason even kort aan en kijk dan weg. Ik weet niet waarom ik naar Stephanie luister maar iets in mij zegt me dat zij het beter gaat doen dan ik. Ik richt mijn aandacht dan weer op Mason. 'Waarom kunnen we niet gewoon met zijn vieren verder?' vraag ik moeizaam. Samen zijn we sterker.

Stephanie Leah Martin
Met een snelle pas loop ik het bos in op zoek naar Scarlett. Mijn blik scant de ruimte en ik tref haar zittend tegen een boom aan. Ze lijkt diep in gedachten dus besluit ik eerst mijn keel op te halen zodat ze zich niet dood schrikt. Ik glimlach even zwakjes haar kant op en ga dan naast haar zitten. 'Brad had hier nooit over moeten praten' begin ik. 'Brad weet gewoon niet hoe het is om dit mee te maken. Wij allemaal niet. Ik snap dat het verleden pijn doet maar je moet Brad niet zomaar over je heen laten lopen.' Ik adem even diep in en uit. Ik ben nooit heel goed geweest in dit soort gesprekken. Zeker niet met mensen die ik bijna niet ken.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott
Ik schrik als ik Stephanie hoor. Ik glimlach dan maar klein terug naar haar. Ik kijk naar haar. 'Ooit gingen jullie het weten,' zeg ik tegen haar. Alleen de manier erop is niet zo fijn, het heeft me echt gekwetst. Nee, niemand weet wat het is om minstens twee keer per week gebruikt te worden. 'Ik had het juist achter me gelaten en nu komt alles weer opnieuw boven,' zeg ik dan stil. Ik blijf voor me uit kijken, zoiets is niet om mee te lachen.

Mason Spencer Adams
Ik kijk naar Stephanie en knik als ze zegt dat zij gaat. Zij zal dat beter kunnen dan wij. Brad luistert ook gewoon naar Stephanie, dat is een wonder, maar hij heeft vast door dat zij veel beter kan gaan. Ik hoor Brad zijn vraag. 'Ja, dat vraag ik me ook af, met vier zijn we sterker,' zeg ik tegen hem. Het is wel beter om vriendelijk te wijn tegen elkaar.

Account verwijderd

schreef:
Brad Jared Dilano
Ik knik moeizaam. Eigenlijk heb ik er helemaal geen zin in om aardig tegen deze mensen te doen maar ik doe het toch. De meiden blijven een beetje te lang weg. Een zucht verlaat mijn lippen en ongemakkelijk staar ik voor me uit. Niet goed wetend wat ik moet zeggen tegen Mason als ik überhaupt iets tegen hem moet zeggen. 'Oké, wij willen allebei de leider worden en Stephanie volgens mij ook dus laten we gaan stemmen. Zo werkt het niet langer' Ik vind het wel een eerlijke regel om te beslissen wie hierna de leiding gaat nemen.

Stephanie Leah Martin
Ze heeft gelijk. Ooit zouden wij erachter komen. 'Ik snap het wel, maar daar hebben we allemaal last van denk ik' zeg ik wat stil. Even denk ik eraan om te vertellen wat er met mij is gebeurd maar dan besluit ik het toch niet te doen. Scarlett lijkt zo onschuldig maar je weet het maar nooit. Straks krijgen we ruzie en besluit ze het toch aan de jongens te vertellen. 'Het is nu gewoon belangrijk dat we erachter komen wat we hier doen en waarom we hier zijn' zeg ik terwijl ik op sta. Ik bijt even op mijn lip en besluit er nog wat aan toe te voegen. 'En ik weet alleen niet of het zo slim is om gelijk mensen te vertrouwen. We weten niet wie dit heeft gedaan, misschien hoort Brad er wel bij'

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott
Ik knik alleen maar. Ik zet me nu ook recht, mijn enkel kan het nu weer aan. Samen met Stephanie loop ik terug naar de jongens. 'Ik moet toch iemand kunnen vertrouwen,' zeg ik. Ze zien me waarschijnlijk allemaal als een klein naïf onschuldig meisje, maar dat komt ook doordat ik niet tegen durf te spreken, door alles met mijn vader. We staan terug bij de jongens, ik kijk Brad niet aan. Ik nam hem in vertrouwen, wou het hem bijna vertellen en dan doet hij dat, niet grappig. Medelijden wil ik ook niet.

Mason Spencer Adams
Het is best ongemakkelijk met Brad, ik weet niet echt wat ik tegen hem moet zeggen. Als ik dat hoor knik ik, stemmen. 'Hoe stemmen we, voor Scarlett maakt het waarschijnlijk niet uit en voor ons drie wilt iedereen hem zijn,' zeg ik met een zucht. De meiden zijn er weer, Scarlett kijkt naar de grond, helemaal niet naar Brad. 'Gaat het?', vraag ik aan haar. Ze knikt alleen maar, Brad heeft haar helemaal gebroken, dat zie ik ook.

Account verwijderd

schreef:
Brad Jared Dilano
Ik sla mijn armen over elkaar en kijk de groep rond. 'Wij vinden dat we een leider moeten kiezen' zeg ik om de meiden in te praten. Ik weet nog niet precies hoe we dit gaan doen. Misschien kunnen we doen dat we niet op ons zelf mogen stemmen. Ik ga er van uit dat Scarlett niet wilt, ik vind het daar geen type voor. 'We mogen niet op ons zelf stemmen. Meiden gaan eerst' zeg ik en ik kijk Scarlett en Stephanie aan. Ik denk dat ik nog best een kans maak. Ze vinden me misschien niet de aardigste maar ik denk wel dat ik de beste leider ben van deze mensen.

Stephanie Leah Martin
Ik kijk even naar Scarlett. Ze moet zich minder zwak opstellen. Ik had het wel geweten. Ik had Brad arrogant aangekeken en niet meer weg gekeken. Ja maar ik ben Scarlett niet. Dus ik kan dit niet voor haar in vullen. Zij is ook gevormd door haar verleden. Ik was wel altijd een meisje die er meteen wat van zei maar ik was te veel een flap uit. Ik zei dingen die ik beter geheim kon houden en dat heb ik nu wel geleerd. Ik hou nu vaker wijselijk mijn mond. Ik hoor het voorstel van Brad en knik langzaam. Dat is best een goed idee. 'Ik stem voor Mason' zeg ik en ik kijk Brad even aan. Ik denk dat Mason wel een goede kandidaat is maar ik vind het vooral leuk om Brad je stangen. Ja en daar komt bij dat ik me het meest verbonden voel met Mason.

Anoniem
Internationale ster

katnissx schreef:
Scarlett Ally Scott: Ik hoor Brad het zeggen van de leider. Nu miet ik ook stemmen, ik weet het niet. Eerst wou ik Brad hebben, maar nu weet ik het helemaal niet meer. Ik hoor Stephanie Mason zeggen, dat was te verwachten eigenlijk. Ik weet niet wat ik moet doen en wil gewoon weg, ik stap dan naar een gebouw. Ik moet gewoon weg, ik wil niet beslissen wie de leider is, dat kan tegen Me gebruikt worden. Ik weet ook niet meer wie ik moet vertrouwen. Brad is te ver gegaan, maar iets in mij zegt dat ik hem moet vergeven, iedereen verdient een tweede kans, hij kon het ook niet weten. De flashbacks naar vroeger komen nu ook allemaal terug, ik word er ook zot van. Ik zet me tegen een muur neer en zie een glasscherf liggen. Ik neem het op en maak een grote lange snede in mijn arm, het bloed hard, maar dat maakt Me niet uit. Nu denk ik alleen aan die pijn en niet aan die flashbacks.

Mason Spencer Adams: Ik knik als ik Brad zijn intro hoor. Wanneer ik Stephanie hoor zeggen dat ze op mij stemt glimlach ik lief naar haar, dan richt ik mijn aandacht op Scarlett. Ze loop weg, ze ontvlucht het. Ze is helemaal gevormd door haar verleden en dat zie je nu, nu dat je het weet. Ik wil eerst achter haar aanlopen, maar ik heb nog niet veel tegen haar gesproken dus zou niet weten wat ik moet zeggen. Eerst denk ik om Stephanie te laten gaan, maar dan bedenk ik Me dat dit misschien het moment is voor Brad, om zijn excuses aan te bieden. Dat heeft hij zelfs nog niet gedaan, hij was eerst zo net Scarlett en dan na wat hij gezegd heeft kijkt hij precies niet neer naar haar om. Ik knik naar Scarlett en kijk naar Brad. 'Ga toch naar haar toe,' zeg ik tegen hem.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld