Anoniem
Anoniem
Anoniem
Anoniem
0
0
0
0
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? 
NPC schreef:
'Tik tak tik tak.' Tikte de klok maar nonstop door, dat boven de bed hing waar Michelle op lag. Ze fronste met haar wenkbrauwen nadat haar handpalm op haar voorhoofd landde. De zon scheen fel in de heldere lucht en ook de vogels vlogen hoog en sierlijk rond. Heel de wereld was bedekt met kleuren, blauw, rood, orange, groen, maar alles in Michelle's ogen waren niets meer dan zwart en wit.
Het begon allemaal nadat Michelle's moeder haar en haar vader had verlaten voor een andere man. Al het geld dat het gezin dat ooit bestond uit 3 hadden, werd meegenomen door de vrouw en liet verder niets achter, zelfs geen afscheid. Michelle was toen 17jaar oud en zat in het laatste jaar van haar schoolcarière, verder studeren wilde ze niet, wat ze meer dan alles had gewild was geld. Elke dag na school werkte ze in een bar en vervolgens nog in een Italiaans restaurant om een goed bedrag te kunnen ontvangen die zij en haar vader kon gebruiken om te overleven. Niemand wist wat Michelle deed nadat ze was gestopt met het rondhangen met haar vriendinnen, noch wat er gebeurd was met haar moeder. Haar leven was ingezakt, maar ze probeerde het terug op te bouwen samen met haar vader, waar zij het meest van hield. Totdat hij op een dag haar ook verliet nadat hij hun huis had verkocht voor een eerlijke prijs op een veiling. Sindsdien wist ze niet meer precies waarvoor ze leefde en sliep ze vaak met een aantal beperkte mannen die in ruil voor haar lichaam onderdak zouden aanbieden. Maar nadat Michelle een vriendje had, die ooit één van die mannen was besloot ze te stoppen aangezien ze wist dat het verkeerd was om het verder te doen. De man waarmee ze al meer dan 1 jaar een relatie mee had was niets meer dan een sadist en een drugsdealer, die niet eens 1cent om haar gaf. Telkens wanneer Michelle hem tegensprak werd ze geslagen en ook de deuren waren altijd opslot voor het geval dat ze wilde ontsnappen. Maar tegenwoordig was het 27jarige vrouw niet genoeg om Kaën's behoeftes te bevredigen en deed hij het nog met anderen vrouwen bij het bijzijn van Michelle, die zich er min of meer toch niets van aantrok, aangezien Kaën minder en minder voor haar begon te betekenen.
'2uur.' Mompelde ze uit haar mond en trok de deken dat boven op haar lag weg en voelde een laagje koude lucht op haar benen rusten. Vanuit de stille slaapkamer hoorde ze de badkuip in de badkamer lopen. Drip drip dirp, maakten de druppels dat op de grond uitelkaar neer plonste. Met blote voeten bestad de vrouw de badkamer en tot haar grote verbazig zag ze Kaën zittend tegen de badkuip met een fles wijn in zijn hand. De ruimte stonk naar sigaretten en alcohol, iets waar Michelle een hekel aan had maar het al gewend was, aangezien ze al jaren met hem onder éénzelfde afdak heeft gewoond. 'Ik ben weg tot 10uur..' Zei Michelle zacht tegen het verzopen lichaam en draaide de kraan van de badkuip dicht terwijl ze hopeloos naar het lichaam keek alsof het een stuk vuil was. De lucht dat eerst helder leek te zijn, werd met de tijd mee steeds maar donkerder, ook Michelle heeft zich intussen klaar gemaakt voor de reünie dat gehouden werd op haar school. De school waar ze veel leuke momenten meegemaakt had met haar vriendinnen en natuurlijk niet te vergeten haar oude beste vriend ,waarvan ze de voorbije jaren al niets meer van gehoord had. Michelle was klaar om te vertrekken nadat ze haar schoenen had aangedaan totdat ze opeens Kaën aan haar haar voelde trekken alsof zij zijn vijand was. Kreunend probeerde Michelle zijn hand van haar af te rukken, maar zo gemakkelijk en vlot kwam ze niet van hem af. Kaën drukte zijn vriendin tegen de muur en keek haar met een strakke blik in de ogen aan 'Naar waar ben je van plan toe te gaan.' Zei hij hees. 'Gaat jou niks aan.' Vechte Michelle terug alsof ze hem wilde bijten. De rechterhand van de man vloog omhoog en vervolgens smashte het tegen hard haar linkerwang. De licht getinte wang begon roder te kleuren en te gloeien van woedde. 'Wie denk je wel dat je bent!' Schreeuwde Michelle woedend, terwijl ze zich had bevrijd van Kaën die roder uitzag dan haar, alsof hij een vulkaan was dat klaar was om te exploderen. 'Gij slut, zonder mij ben je niets! Zonder mij heb je het niet kunnen overleven, want jij behoort bij mij. Want jij bent mijn ding!!!' 'Een ding..' Zei Michelle zacht zonder haar lippen te bewegen en zag alles waterig worden. Ze had veel te zeggen, honderden vragen, duizenden verzoeken, maar 1 ding wilde ze zeker weten en uit zijn mond horen zeggen. Was ze voor hem maar een ding? Een voorwerp? 'Ik ben er klaar mee, ik vertrek. Ik moet niks meer van jou.' Michelle opende de deur van het appartement waar ze in woonden en verliet Kaën zonder een woord en of nog naar achter te kijken. Het was stil in de gangen, maar het enigste wat ze nog hoorde was Kaën's stem dat riep 'Je bent nog lang niet af van mij!!'
Onderweg naar de reünie in de bus bleef Michelle uit het raam staren. Het was al een tijdje geleden dat ze naar buiten geweest was, alles leek anders te zijn dan de laatste keer. 'Mama kijk een vogel!' Riep een klein meisje die rond de 3 jaar leek te zijn enthousiast tegen haar ouders. Michelle zag met haar tranende ogen hoe het drietal gelukkig leken te zijn, een vader, een moeder en het kind. Lichtjes verscheen er op het gezicht van Michelle een glimlach terwijl ze haar lippen tegen elkaar hadden geperst, alsof ze het klein meisje benijdde. Nadat Michelle de bus was uitgestapt bekeek ze het gebouw waar ze vroeger in had gestudeerd aandachtig aan en slikte de overige speeksel dat opkwam in haar mond door, 'Gulp.'. Langzaam wandelde ze langs de parkeerterrein en merkte vele auto's, van goedkoop naar duur, bedragen dat Michelle nooit in haar hele leven ooit zou hebben kunnen verdienen. Voor de entree van het gebouw zag ze vele mensen die voor de deur stonden de kletsen, lachend en giechelend, zo blij dat ze elkaar weer terug zagen na een aantal jaren. Vele van de aantal vrouwen doegen een formeel kleedje, maar daar kwam Michelle met haar jurk dat ze gekocht had bij de H&M. Schaamte, dat was wat ze voelde op dat moment, en niets anders.
Dauntless schreef:
Kun je me misschien een voorbeeldje sturen van hoe je schrijft?
NPC schreef:
can i join :3
can i join :3
Kun je me misschien een voorbeeldje sturen van hoe je schrijft?
'Tik tak tik tak.' Tikte de klok maar nonstop door, dat boven de bed hing waar Michelle op lag. Ze fronste met haar wenkbrauwen nadat haar handpalm op haar voorhoofd landde. De zon scheen fel in de heldere lucht en ook de vogels vlogen hoog en sierlijk rond. Heel de wereld was bedekt met kleuren, blauw, rood, orange, groen, maar alles in Michelle's ogen waren niets meer dan zwart en wit.
Het begon allemaal nadat Michelle's moeder haar en haar vader had verlaten voor een andere man. Al het geld dat het gezin dat ooit bestond uit 3 hadden, werd meegenomen door de vrouw en liet verder niets achter, zelfs geen afscheid. Michelle was toen 17jaar oud en zat in het laatste jaar van haar schoolcarière, verder studeren wilde ze niet, wat ze meer dan alles had gewild was geld. Elke dag na school werkte ze in een bar en vervolgens nog in een Italiaans restaurant om een goed bedrag te kunnen ontvangen die zij en haar vader kon gebruiken om te overleven. Niemand wist wat Michelle deed nadat ze was gestopt met het rondhangen met haar vriendinnen, noch wat er gebeurd was met haar moeder. Haar leven was ingezakt, maar ze probeerde het terug op te bouwen samen met haar vader, waar zij het meest van hield. Totdat hij op een dag haar ook verliet nadat hij hun huis had verkocht voor een eerlijke prijs op een veiling. Sindsdien wist ze niet meer precies waarvoor ze leefde en sliep ze vaak met een aantal beperkte mannen die in ruil voor haar lichaam onderdak zouden aanbieden. Maar nadat Michelle een vriendje had, die ooit één van die mannen was besloot ze te stoppen aangezien ze wist dat het verkeerd was om het verder te doen. De man waarmee ze al meer dan 1 jaar een relatie mee had was niets meer dan een sadist en een drugsdealer, die niet eens 1cent om haar gaf. Telkens wanneer Michelle hem tegensprak werd ze geslagen en ook de deuren waren altijd opslot voor het geval dat ze wilde ontsnappen. Maar tegenwoordig was het 27jarige vrouw niet genoeg om Kaën's behoeftes te bevredigen en deed hij het nog met anderen vrouwen bij het bijzijn van Michelle, die zich er min of meer toch niets van aantrok, aangezien Kaën minder en minder voor haar begon te betekenen.
'2uur.' Mompelde ze uit haar mond en trok de deken dat boven op haar lag weg en voelde een laagje koude lucht op haar benen rusten. Vanuit de stille slaapkamer hoorde ze de badkuip in de badkamer lopen. Drip drip dirp, maakten de druppels dat op de grond uitelkaar neer plonste. Met blote voeten bestad de vrouw de badkamer en tot haar grote verbazig zag ze Kaën zittend tegen de badkuip met een fles wijn in zijn hand. De ruimte stonk naar sigaretten en alcohol, iets waar Michelle een hekel aan had maar het al gewend was, aangezien ze al jaren met hem onder éénzelfde afdak heeft gewoond. 'Ik ben weg tot 10uur..' Zei Michelle zacht tegen het verzopen lichaam en draaide de kraan van de badkuip dicht terwijl ze hopeloos naar het lichaam keek alsof het een stuk vuil was. De lucht dat eerst helder leek te zijn, werd met de tijd mee steeds maar donkerder, ook Michelle heeft zich intussen klaar gemaakt voor de reünie dat gehouden werd op haar school. De school waar ze veel leuke momenten meegemaakt had met haar vriendinnen en natuurlijk niet te vergeten haar oude beste vriend ,waarvan ze de voorbije jaren al niets meer van gehoord had. Michelle was klaar om te vertrekken nadat ze haar schoenen had aangedaan totdat ze opeens Kaën aan haar haar voelde trekken alsof zij zijn vijand was. Kreunend probeerde Michelle zijn hand van haar af te rukken, maar zo gemakkelijk en vlot kwam ze niet van hem af. Kaën drukte zijn vriendin tegen de muur en keek haar met een strakke blik in de ogen aan 'Naar waar ben je van plan toe te gaan.' Zei hij hees. 'Gaat jou niks aan.' Vechte Michelle terug alsof ze hem wilde bijten. De rechterhand van de man vloog omhoog en vervolgens smashte het tegen hard haar linkerwang. De licht getinte wang begon roder te kleuren en te gloeien van woedde. 'Wie denk je wel dat je bent!' Schreeuwde Michelle woedend, terwijl ze zich had bevrijd van Kaën die roder uitzag dan haar, alsof hij een vulkaan was dat klaar was om te exploderen. 'Gij slut, zonder mij ben je niets! Zonder mij heb je het niet kunnen overleven, want jij behoort bij mij. Want jij bent mijn ding!!!' 'Een ding..' Zei Michelle zacht zonder haar lippen te bewegen en zag alles waterig worden. Ze had veel te zeggen, honderden vragen, duizenden verzoeken, maar 1 ding wilde ze zeker weten en uit zijn mond horen zeggen. Was ze voor hem maar een ding? Een voorwerp? 'Ik ben er klaar mee, ik vertrek. Ik moet niks meer van jou.' Michelle opende de deur van het appartement waar ze in woonden en verliet Kaën zonder een woord en of nog naar achter te kijken. Het was stil in de gangen, maar het enigste wat ze nog hoorde was Kaën's stem dat riep 'Je bent nog lang niet af van mij!!'
Onderweg naar de reünie in de bus bleef Michelle uit het raam staren. Het was al een tijdje geleden dat ze naar buiten geweest was, alles leek anders te zijn dan de laatste keer. 'Mama kijk een vogel!' Riep een klein meisje die rond de 3 jaar leek te zijn enthousiast tegen haar ouders. Michelle zag met haar tranende ogen hoe het drietal gelukkig leken te zijn, een vader, een moeder en het kind. Lichtjes verscheen er op het gezicht van Michelle een glimlach terwijl ze haar lippen tegen elkaar hadden geperst, alsof ze het klein meisje benijdde. Nadat Michelle de bus was uitgestapt bekeek ze het gebouw waar ze vroeger in had gestudeerd aandachtig aan en slikte de overige speeksel dat opkwam in haar mond door, 'Gulp.'. Langzaam wandelde ze langs de parkeerterrein en merkte vele auto's, van goedkoop naar duur, bedragen dat Michelle nooit in haar hele leven ooit zou hebben kunnen verdienen. Voor de entree van het gebouw zag ze vele mensen die voor de deur stonden de kletsen, lachend en giechelend, zo blij dat ze elkaar weer terug zagen na een aantal jaren. Vele van de aantal vrouwen doegen een formeel kleedje, maar daar kwam Michelle met haar jurk dat ze gekocht had bij de H&M. Schaamte, dat was wat ze voelde op dat moment, en niets anders.
19
