Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG - The deadliest predator
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
De omgeving nam ik goed in me op en merkte dat er iemand naar me zat te kijken. Zonder daar veel aandacht aan te besteden liep ik verder tot die gene iets tegen me aan gooide. Met een ruk draaide ik me om en keek omhoog de boom in. "Waar was dat voor nodig?" Zei ik grijnzend en liep iets dichterbij. Ik twijfelde even of ik de boom zou in klimmen of niet, maar dat zou iets te veel over mij vrij geven. "Kom naar beneden dan of vind je me zo eng dat je dennenappels naar me zit te gooien?" Mijn blik was nog op de prins gericht. Ik had geen idee waarom hij mijn aandacht wilde of hij dacht gewoon grappig te zijn. Ik moest er dan maar een beetje in mee spelen. Het liefst klom ik gewoon die boom in en duwde ik hem eruit. Het was een perfect ongeluk geweest, maar daar was ik nu te laat mee. Plus de tuinman wist dat ik in het bos in gegaan was.

@Mortifero 
Anoniem
Landelijke ster



William 
Ik lach even als ze zich direct omdraait, 'Hm weet niet.' zeg ik als ze vraagt waarvoor het nodig was. Rustig klim ik naar beneden en ga voor haar staan, 'Je bent minstens een kop kleiner dan mij, je bent het verre van eng.'zeg ik met een grijns. Ik had ook nog is het voordeel dat ik veel train in vecht voor als er ooit een eventueele oorlog uit zou breken wat waarschijnlijk niet zo was want Yarlan had veel goede connecties met buurlanden. 'Maar goed wat doe jij hier nog zo laat? Niet bang dat je oh zo dure kleren vies worden?'vraag ik met een een grijns, hopend dat ze merkt dat ik het niet meen. Aangezien het al best laat is en we in een bos zijn begint het steeds donkerder en frisser te worden. Niet dat ik er problemen mee had, veel dingen waren mooier in het donker.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
Grijnzend schudde ik mijn hoofd toen hij naar beneden klom uit de boom. "You should me." Zei ik en stak even plagend mijn tong uit. Al moest hij toch echt bang voor me zijn. Ik kon hem hier zo omleggen als ik wilde, maar was beter van niet. Natuurlijk ging ik er vanuit dat hij goed kon vechten, dus moest ik sowieso een verrassingsaanval doen. "Ontsnappen aan mijn kamergenote. Toen ze mij zag gilde ze het bijna uit. Dus dat zegt denk ik genoeg?" Even moest ik lachen als ik haar gezicht weer voor me zag. "Zo erg ben ik nou ook weer niet. Ik wens je trouwens veel succes met haar. Ze lijkt me echt vreselijk. Eigenlijk allemaal of mag ik dat niet zeggen?" Niet dat ik mezelf vooruit wou schuiven, maar zo kwam het vast wel op hem over. "En wat doet de prins van Yarlan nog zo laat buiten?" Vroeg ik nieuwsgierig en keek hem weer aan. 

@Mortifero 
Anoniem
Landelijke ster



William
Ik kijk haar nep verbaasdt aan, 'Jij doet nog geen vlieg kwaad.' zeg ik met een kleine lach. 'Als ik het goed gezien had was je kamer genote Charlotte toch?' zeg ik en walg alleen al als ik aan haar denk. 'Al die meiden zijn net zo nep als een pop.' zeg ik en schudt mijn hoofd, 'Ik zeg niks over dit gesperk als jij niks tegen de andere zegt.' zeg oprecht want ik mag eigenlijk niks onaardigs over hun zeggen zo lang ik nog niet bekend heb gemaakt met wie ik zal trouwen. 'Het zelfde als jij hier doet.' zeg ik en kijk even achterom naar het kasteel dat nog verlicht is.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Zo lang je dat blijft denken, vind ik het prima." Zei ik lachend. Eigenlijk voelde ik me wel bij hem op mijn gemak. Dat was niet goed, want dat zou ik het moeilijker vinden om een einde aan te maken. "Ja, Charlotte. Ze zat naast jou toch? Je zag er echt heel geamuseerd uit. Waar sprak ze over? Hoe vreselijk haar bediendes zijn? De arme schat, ze heeft het ook zo zwaar thuis." Ik deed even dramatisch en deed mijn hand tegen mijn voorhoofd net als of ik flauw viel. "Gaat dit trouwens van mijn tijd af die ik over een paar dagen met je heb?" Vroeg ik plagend toen hij zei dat hij voor de zelfde reden hier was. Al moest ik zo wel terug, voor ik iets te veel contact met hem kreeg. Ik moest mijn plan voorbereiden want ik mocht zelf uitkiezen wat we gingen doen. Dat maakte het al iets makkelijker voor me en kon ik bijna het perfecte ongeluk samenstellen. Nu was het nog even kijken hoe en wat. 

@Mortifero 
Anoniem
Landelijke ster



William
'Hm nu je het zegt... Is zoals ik het nu zie de kans best groot dat je Charlotte wat aandoet.' zeg ik en lach, we irriteerde ons allebij aan haar maar ik was de gene die morgen een dag met haap opgescheept zit. 'Ze was inderdaad aan het zeuren over haar bediende.' zeg ik met een grijns. 'Nope, je zit over vier dagen 24 uur aan mij vast en je kan er niks aan doen,.' zeg ik plagend, zij was de enige persoon waar ik naar uitkeek om een dag mee door te brengen. Voornamelijk omdat zij de enige is die normaal doet en niet overduidelijk uit is op de rijkdom van het kasteel. 
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"You got me." Zei ik grijnzend en ging even met mijn hand door mijn haren. "Ik heb nu al medelijden met je, dat je morgen de hele dag met haar moet doorbrengen. Heeft ze al doorgegeven wat ze wil gaan doen? Vind het trouwens wel leuk dat de keuze aan ons is." Mijn haren deed ik uiteindelijk los, wanneer ik het niet voor elkaar kreeg om de plukjes die in de weg zaten weg te krijgen. Opnieuw deed ik het vast en had het nu dan voor elkaar. "Oh, ik dacht dat er zeven dagen tussen zat. Maar dit is ook goed. Hoe eerder mijn beurt, hoe eerder ik hier weer weg ben." Daar versprak ik me even en beet even op mijn lip. "Niet om jou, maar mijn vader heeft me hier heen gestuurd." Verzon ik snel en keek naar de grond. "Het is maar beter dat ik terug ga, voor Charlotte in mijn spullen zit rond te zoeken. Dat heb ik liever niet." Ik probeerde een glimlach op te zetten, maar het lukte niet echt.

@Mortifero 
Anoniem
Landelijke ster



William
'Het is zelfs zo erg dat ik ook medelijden met mezelf heb.' zeg ik en schudt met een kleine lach mijn hoofd, ik keek er echt niet naar uit. 'Ze wil na het ontbijt een wandeling door de stad maken en naar haar favorite restaurant voor lunch, daarna wil ze gaan paardrijden wat me verbaasdt aangezien ze al vies is van een vlieg.' zeg ik en zucht, het ging een lange dag worden morgen. 'Het viel me al op dat je het niet zo naar je zin leek te hebben hier maae dat komt dus doordat je hier heen bent gestuurdt, het spijt me daar voor.' zeg ik oprecht, ik zelf zou ook niet blij worden als ik een van de dames was.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Nahw, arme schat toch." Zei ik en moest eigenlijk even mijn lachen inhouden toen hij vertelde wat ze morgen wilde gaan doen. "Moet ik je even komen redden? Dan ben ik even je prins op het witte paard." Nu kon ik mijn lachen niet meer inhouden en deed snel mijn hand voor mijn mond. Dat over mijn vader kon me niet zoveel schelen. Het was toch niet waar. "Oh, hoef je geen sorry voor te zeggen. Ik overleef het wel. Kun je tenminste een iemand al afstrepen van de lijst. Kun je kiezen tussen alle popjes." Zoveel make-up hadden ze wel op. Zelf had ik al veel op voor mijn doen, laat staan hun dan. "Maar ik moet er zo echt vandoor." Zei ik maar snel en keek hem weer aan. Ik stond hier al weer veel te lang met hem te praten, maar ik had tenminste nu al een beetje zijn vertrouwen kunnen winnen.

@Mortifero 
Anoniem
Landelijke ster



William
'Ik vraag me af wat ik heb gedaan om dit te verdienen.' zeg ik en ik grinnik even, 'Ik zou zo blij zijn als je me kwam redden.' zeg ik oprecht, ik zou alles liever doen dan al deze dagen moeten doorstaan. 'Ja maar ik heb liever iemand die er niet uit ziet als een wortel.' zeg ik met een kleine lach. Als ze zegt dat ze er van door moet knik ik, 'Ik loop we met je mee ' offer ik en niet veel later zijn we op een traag tempo richtig het kasteel aan het lopen, ik had eigenlijk geen zin om terug te gaan en te realiseren dat ik verplicht moet gaan trouwen met een van de vrouwen.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Misschien doe ik dat wel." Zei ik lachend en moest meteen daarna weer lachen om zijn volgende opmerking. "Snap ik, maar met mij trouwen wil je ook niet." Gaf ik eerlijk toe en volgde hem zodra hij in beweging kwam. Beide hadden we blijkbaar niet echt zin om terug, want snel liepen we niet. "Ik hoop oprecht voor je dat er een leuke meid tussen zit. Eentje die toch anders is dan ze zich nu voordoet." Zei ik en keek even opzij naar hem. Waarom voelde ik opeens zoveel medelijden voor hem. Ik had echt te lang met hem doorgebracht. Het was goed om een band met hem op te bouwen, maar ik had de fout gemaakt om hem bij mij binnen te laten. Hij was anders dan ik me had voorgesteld en mij vertelt was. Zo verwend kwam hij niet over. Het leek er juist op dat hij wist wat hij wilde, maar niet over de ruggen van andere mensen. Had de baas zich dan ook in hem vergist of was het meer om mij zo ver te krijgen om William om te leggen. Hij wilde vast wraak op de koning en deed het op dan op deze manier. Zo vader zo zoon werd er dan altijd gezegd, dus hij zou vast het zelfde gaan regeren. Dat moest ik echt tegenhouden. 

Anoniem
Landelijke ster



William
'Zullen we samen de zonsondergang te gemoed rijden morgen?' vraag ik met een grijns, ik denk alleen dat mijn ouders er niet zo blij mee zullen zijn als ik vlucht. 'Liever met jou dan met Charlotte hoor.' zeg ik en kijk even naar het grote kasteel als we het bos uit lopen. Ik weet bijna zeker dat Alessia kans heeft om de toekomstige koninging te worden omdat tot zover zij de enige is die een beetje normaal kan doen. Ook al weet ik dat ze hier tegen haar wil is en dit helemaal niet wilt, als het er op aankomt zal ik de dame die ik heb gekozen een keuze geven of ze wel met me wilt trouwen want ik begrijp dat vele dat niet zouden willen zonder een keuze.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Zo romantisch zeg." Grinnikte ik en keek nog weer even opzij naar hem. "Dat snap ik, maar je weet nog lang niet alles over mij." Even bleef ik voor hem staan en moest even grijnzen. Hij moest eens weten wat de echte reden was waarom ik hier aan mee deed. "Ik weet dat het aan mij is wat we gaan doen, maar heb je ook dingen die je graag doet? Kan ik daar beetje rekening mee houden. Allemaal kleine delen van mijn plan. Als hij zich op zijn gemak bij mij voelde was ik al een heel eind en zou hij het niet zo snel zien aankomen. "Paardrijden ga je denk ik bijna nu elke dag doen omdat dat het enige is wat de meeste meiden hier kunnen. Dus dat zal ik wel van de lijst strepen." Grinnikte ik weer. Ik had wel een gevoel dat er een klik tussen ons was. Niet dat dit altijd positief voor mij zou uitwerken, want ik mocht geen gevoelens krijgen voor iemand die ik eigenlijk moest gaan doden.
Anoniem
Landelijke ster



William
'Ontzettend.' zeg ik en schudt mijn hoofd als ze zegt dat ik nog niet alles over haar weet, 'Dat moet ik daar maar is achter gaan komen.'. Ik zucht even omdat ze gelijk hadden, een paar meiden hadden al door gegeven wat ze wouden doen en op bijna allemaal stond paardrijden boven aan. Ik mag graag paardrijden maar ik denk dat ik er na deze week wel klaar mee ben. 'Mh zo lang het maar niet het zelfde is als de andere vind ik het prima.' zeg ik en kijk haar met een kleine glimlach aan, we staan ondertussen voor de deur van het kasteel. 'Zullen we morgen weer naar het bos gaan om mijn geweldige dag met Charlotte te bespreken?' vraag ik met een grijns.
Anoniem
Wereldberoemd



Alessia
"Ja prima. Ik ben echt heel benieuwd hoe vaak ze van het paard is gedonderd." Het leek me wel leuk om dat te gaan doen. Ergens in de buurt te gaan zitten en dingen verzinnen om haar van het paard af te krijgen. Dat zou op zich een goede training zijn. "Maar dan zie ik je morgen, prins William." Zei ik met een kleine grijns rondom mijn lippen. Ik deed een stap achteruit en maakte nog even een buiging voor hem. "Ik moet toch wel een beetje mijn manieren aanhouden." Grinnikte ik en kwam weer overeind. Daarna deed ik de deur open en liep het kasteel binnen. "Tot morgen." Zei ik nogmaals en liep toen de hal in richting mijn kamer, die ik deelde met Charlotte. Ik hoopte maar dat ze er niet zou zijn of had gevraagd dat ze een andere kamer mocht hebben. 
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste