Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

18 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Everything will change

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
"Marinda, mooie naam." Zeg ik en neem een sipje van mijn drankje die al bijna leeg is. Ik kijk grijnzend op als ze begint over mijn belofte over het ontbijt voor morgen. "Het zou me een eer zijn om te mogen ontbijten met iemand als jij." Antwoord ik. Ik drink het laatste beetje van mijn drankje op en sta dan op van mijn stoel. "Excuseer me, als ik mijn belofte wil nakomen zal ik je nu moeten verlaten, het was een leuke avond ik hoop dat dit niet de laatste zal zijn." Vertel ik en buig mijn hoofd uit respect, iets wat je enkel deed voor iemand met een hogere titel en nu dus heel ongebruikelijk was aangezien zij maar een normale burger was, toch vond ik dat een jongen enig respect moet tonen voor een meisje als Marinda, ze is het type meisje waarmee je je nooit zal vervelen. Ik hoop haar nog beter te leren morgen, bij het ontbijt. Maar als ik een goed ontbijtje wil zal ik eerst naar de keukens moeten gaan om een paar eisen te leggen, ik wil dat het speciaal wordt, dat heeft ze wel verdient.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Door zijn antwoord kreeg ik het gewoon even warm. Dit was allemaal zo nieuw voor me en kon het dan ook niet echt geloven. Ik hield me in om niet te verbaasd te kijken, wat goed lukte. Zodra hij opstond, deed ik dat ook automatisch en glimlachte een beetje verlegen. "Uh ja, geen probleem. Het was zeker een leuke avond, bedankt daar voor." Over dat laatste had ik niks te zeggen, dat was aan hem. Ik kon hem moeilijk zomaar gaan opzoeken. Mijn wangen werden weer rood door zijn buiging en knikte zelf ook even. Ik deed een stap naar hem toe en ging op mijn tenen staan. Zachtjes drukte ik een kus op zijn wang. "Dan zie ik je morgen." Zei ik zachtjes en liep toen zo snel mogelijk richting Amelie. Wat had ik nu weer in mijn hoofd gehaald? Ik had hem op zijn wang gekust, waarom? Snel drukte ik het weg en zag Amelie al grijnzen. "Ik zie dat het klikt tussen jullie twee.." Zei ze toen ik bij haar stond. "Ja, nee.. Geen idee." Mompelde ik zachtjes en deed een plukje van mijn haar achter mijn oor. "Het is tijd om te gaan." Zei een van de andere hofdames en ik knikte. Ik was wel benieuwd of hij morgen nog wel met mij wou gaan ontbijten.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Net wanneer ik weg wil lopen staat Marinda op en loopt ze naar me toe, verward buigt ze voorover naar mij waarna ze haar lippen op mijn wang drukt. Mijn mondhoeken krullen omhoog als ze zich weer terug trekt en wegloopt, ik volg haar nog een tijdje voor ik me omdraai en breed grijzend weg loop. Nooit had ik verwacht dat ze zoiets zou doen, misschien is het maar een kus op de wang, voor een dame als zij moet het wel meer betekenen, of betekende het juist helemaal niets? Wat maakt het ook uit, we zien wel hoe het verder loopt. Ik schud de gedachten aan de kus van me af en loop naar de koninklijke keukens, de meest magische plek van heel het koninkrijk, daar worden namelijk de lekkerste gerechten klaar gemaakt. "Luc?" Roep ik als ik de keuken inloop. "Thomas?" Vraagt Luc verward en buigt zijn hoofd uit respect, hij verwacht mij natuurlijk niet in de keuken rond dit tijdstip. "Is het denk je mogelijk een ontbijtje klaar te maken voor twee voor morgen?" Vraag ik en kijk hem hoopvol aan. Grijnzend gaat hij met gevouwen handen tegenover me staan. "Je hebt het nodig zo te zien? Is het voor iemand speciaal?" Vraagt hij met een nog grotere grijns dan eerst. "Oh kom op, het is niks, ik heb alleen een belofte gedaan en die kom ik natuurlijk altijd na." Antwoord ik nonchalant en ga met een hand door mijn haar. Lachend schudt Luc zijn hoofd. "Jij die moeite doet voor een belofte, ja ja, maar oké kom het morgen maar halen. Ik zal het voor je in een mandje doen." Zegt hij. "Yes, je bent een held Luc!" Zeg ik blij.

-

Aan jou de eer voor de tijdsprong

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Een hele rustige nacht had ik niet achter de rug. Mijn gedachten waren vaak bij Thomas geweest, door gisteravond. Ik baalde dan ook een beetje dat ik moest opstaan en zuchtend kwam ik overeind. Ik stapte het bed uit en friste me even op, waarna ik mijn jurk aantrok. Ik had Amelie nog gezegd dat de ontbijt bij het meer door ging en dus in de ochtend niet aanwezig zou zijn, al had ik geen idee waar ik op Thomas moest wachten. Even bekeek ik mezelf in de spiegel en deed mijn haren. Als ik mezelf zo bekeek snapte ik niet dat hij met mij tijd wou doorbrengen, al moest ik dit nu toch echt uit mijn hoofd gaan zetten. Het was nog afwachten of hij wel werkelijk zou komen opdagen, maar als dat niet zo was dan wist ik genoeg. Dan ging ik ook echt de rest van mijn leven aan het kasteel leven binden en niet op zoek naar liefde. Een beetje geschrokken keek ik op toen er op de deur geklopt werd. Ik liep er naar toe en deed die open. "Amelie?" Vroeg ik verbaasd. "Ik wou je even laten weten dat hij echt met je naar het meer gaat. In de keuken staat al een mand klaar. Was net even gaan kijken." Zei ze en glimlachte naar me. Even sloeg mijn hart over. "Oh, wauw." Zei ik zachtjes en deed nerveus een plukje haar achter mijn oor. "Komt allemaal goed Marinda. Geloof in jezelf, oke?" Ik knikte en deed mijn best een glimlach op te zetten.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Ik was vroeg wakker geworden, maar dat is niet ongewoon ik wordt altijd vroeg wakker. Ik had mezelf snel aangekleden in iets simpels en me opgefrist waarna ik mijn kamer verliet en door de gangen me een weg baande naar keuken. Wanneer ik dan eindelijk in de keuken aankom zie ik daar inderdaad een mandje klaarstaan, als ik even in het mandje kijk zie ik al gelijk de overheerlijke aardbei taartjes van Luc, hij heeft ze best gedaan zie ik. Met een tevredengevoel loop ik de keuken uit en loop richting de kamer van Marinda. "Goeiemorgen lief zusje." Groet ik Amelie. Ze kijkt blij op. "Thomas, goeie morgen." "Kom je toevallig net van de kamer van Marinda?" Vraag ik. "Ja, ze is wakker en aangekleed je kan dus gewoon haar kamer in." Vertelt ze. Ik knik en wil doorlopen maar ik word al snel tegen gehouden door Amelie die mij vast pakt bij mijn arm. Vragend kijk ik op. "Ze begint zich eindelijk op haar gemak hier te voelen, verpest dat niet door je domme gedrag, geef haar geen valse hoop." Zegt ze serieus. "Amelie, ik heb geen idee waar je het over hebt." "Thomas, ik ken je heel goed, iedereen in dit paleis weet hoe jij kan zijn met de dames. Als je Marinda wat aandoet of haar kwetst zal je met mij te maken krijgen, Marina is mijn hofdame en ik geef om mijn hofdames." Zegt ze waarna ze zich omdraait en zonder nog iets te zeggen wegloopt. Verward kijk ik nog een tijdje toe maar schud dan mijn hoofd, ik haal diep adem en draai me dan om om verder te lopen. Als ik ben aangekomen bij Marinda haar kamer klop ik 3 keer op haar deur.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Na nog een klein gesprekje ging Amelie er weer vandoor. Ik sloot de deur en voelde mijn hart een beetje te keer gaan. Die mand kon toch ook gewoon ergens anders voor zijn? Hij kwam vast toch niet opdagen. Maar als Amelie dat zegt, dan moet het wel gewoon waar zijn. Ik beet op mijn lip en ging weer voor de spiegel staan. Kon ik dan niet beter een andere jurk aan doen? Deze was vast veel te eenvoudig, maar ik voelde me er fijn in. Zuchtend plofte ik op het bed neer die achter me stond en verstopte mijn hoofd in mijn handen. Alle moed probeerde ik bij elkaar te sprokkelen en kwam weer overeind. "Kom op Marinda, je kan dit echt wel. Wees gewoon jezelf." Sprak ik mezelf toe, waarna er meteen op de deur geklopt werd. Mijn hart sloeg over en haalde even diep adem. Dat kon niet anders dan Thomas zijn, dus liep ik naar de deur en deed die open. "Goedemorgen." Zei ik met een glimlach rondom mijn lippen toen het echt Thomas was die voor mijn kamerdeur stond. Achter mij sloot ik de deur en nerveus deed ik weer een plukje haar achter mijn oor.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
"Goedemorgen." Zeg ik blij als ze dan eindelijk de kamer uitstapt. Ik pak haar hand vast en druk er een zachte kus op. "Je ziet er prachtig uit." Complimenteer ik haar en glimlach lief, want ze ziet er ook prachtig uit. Vandaag had ze niet zo een sjieke jurk aan maar een simpele, wat ik haar veel beter vond staan omdat deze jurk haar meer reflecteerde. Ik laat haar hand los en begin op een rustig tempo te lopen. "Ik hoop dat je honger hebt, we namelijk erg veel" Zeg ik lachend en hou de mand op. "Er zit van alles is, maar er is toch wel iets wat je geloof ik wel echt te lekker gaat vinden, hoop ik dan." Vertel ik, natuurlijk bedoel ik de aardbeien taartjes, al sinds ik klein was hield ik van ze en zodra ik er eentje op heb kan ik maar niet stoppen, zo lekker zijn ze. "Heb je een goede nachtrust gekregen?" Vraag ik dan maar omdat ik nergens op kan komen om het gesprek levend te houden, ongemakkelijke stiltes is iets waar ik echt niet van hou.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Zodra hij mijn hand vast pakte, kleurden mijn wangen alweer rood. Normaal was ik nooit zo snel verlegen, maar dit was anders. De kus en zijn compliment maakten het niet beter. Na dat hij mijn hand had los gelaten, ging ik naast hem lopen en was best nerveus. Om de zoveel tijd deed ik het zelfde plukje steeds achter mijn oor. "Nou, ja ik heb best wel trek." Zei ik glimlachend en voorzichtig pakte ik hem bij zijn arm vast. Hij ging me iets te snel, dus kon ik hem zo makkelijker bijhouden. Ik hoopte niet dat hij er meer achter zocht, want dan ging ik misschien een beetje te snel. Die kus van gisteren net zo. Ik was hier gewoon niet goed in. "Ik ben benieuwd. Scheelt dat ik heel veel dingen lekker vind." Grinnikte ik zachtjes en beet even op mijn lip. "Ja, eigenlijk heb ik wel redelijk geslapen." Loog ik, maar ik ging hem niet vertellen dat ik over hem had liggen na denken. Over dit moment en hoe alles zou gaan. Ik zat er echt al veel te veel over in."En jij? Of moet ik u zeggen?" Vroeg ik zachtjes.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
"Gelukkig maar." Zeg ik als ze zegt dat ze best wel trek heeft. Onverwachts pakt ze mij bij mijn arm vast, glimlachend kijk ik voor me uit, als ze vrijwillig mijn arm vastpakt moet het vast betekenen dat ze zich op haar gemak begint te voelen rond mij, wat ik graag heb. Veel dames houden zich vaak op afstand wanneer ze weten wie mijn ouders zijn. "Mis je je eigen bed niet? Ik bedoel het verschil tussen je oude bed en kamer en je kamer in het paleis verschillen vast heel erg." Vraag ik. "Zoals je al hebt opgemerkt pakken ze hier alles groots aan." Zeg ik lachend. Elk etentje, elk huwelijk, elk feestje en elke feetdag wordt grootst gevierd aan het hof. Als ze me vraagt als ze mij met jij of u moet aanspreken kijk ik bedenkelijk op. "Onbekenden zeggen vaak u door mijn titel, ookal heb ik dat niet graag." Vertel ik. "Maar vrienden en vriendinnen zeggen gewoon jij." Ga ik verder en kom tot een halt. "Ben jij een vriendin Marinda?" Vraag ik en kijk haar aan.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
"Ik mis meer mijn familie, dan echt mijn bed. Wanneer ik nog schoonmaakte woonde ik wel binnen de paleis muren, maar hadden we een eigen huisje. Nu heb ik dan wel een kamer alleen, maar mis hun gezelschap toch meer dan ik had gedacht. Hoe groots ze hier ook alles aanpakken, het is een wereld waar ik nog erg aan moet wennen." Ik voelde me net een boerenmeisje naast hem nu. Hij was rijk en had alles wat hij wilde en kon zo elke dame krijgen. Ik moest me dan ook maar niet al te veel aan hem binden. Hij zou me na dit ontbijt vast niet weer opzoeken. "Ik ben een van de hofdames van je zusje. Dus geen vriendin, tenzij jij daar anders over denkt. Daarnaast vind je het niet leuk om met u aangesproken te worden. Dus zeg ik gewoon jij." Even kort keek ik opzij naar hem. Een warm gevoel ging weer door me heen, maar probeerde het meteen weer weg te drukken.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Ik vind het jammer wanneer ze zegt dat ze een hofdame is, geen vriendin, maar als ze zegt dat dat zo is behalve als ik daar anders over denk versprijd er zich een warm gevoel door mijn lichaam. Ze was er dus open voor, open om vrienden te worden. "Ik zou dolgraag vrienden willen worden." Antwoord ik. "Ik weet waarom mijn zusje je graag als hofdame wilt, het is een stuk gezelliger wanneer jij er bent." Vertel ik en pak haar hand om daarna weer door te lopen. Het is waar, ik zou haar graag als vriendin hebben, ze is gezellig en ze lijkt me wel iemand waarmee ik graag tijd mee doorbreng, maar ik ben bang dat als we teveel aan elkaar gehecht raken ik haar misschien wel pijn zal doen. Pijn door de verhalen die over mij rond gaan en die ook haar schade kunnen aandoen. Verhalen die deels waar en deels gelogen zijn, zo gaat dat hier aan het hof, doe iets wat niet gebruikelijk is en het verhaal zal zich een eigen leven leiden en zo erg veranderen dat je de oorsprong niet meer kan herkennen. Ik wil niet dat ik haar reputatie beschadig door met haar bevriend te raken, mij kunnen die roddels namelijk niet schelen ik ben de half-broer van de kroonprins en we hebben ook nog eens goed bevriend, en de koning en kroonprins kunnen veel bereiken met hun macht, maar iemand als Marinda zouden de roddels haar hele reputatie en toekomst beschadigen.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Een glimlach verscheen rondom mijn lippen toen hij dat zei over vrienden worden. Ik schoot een beetje in de lach. "Wie zegt dat ik vrienden met jou wil worden?" Antwoordde ik plagend en voelde mijn wangen weer gloeien zodra hij me weer een compliment gaf. "Doe je dat altijd? Meiden overladen met complimenten?" Vroeg ik nieuwsgierig en voelde dat hij mijn hand vast pakte. Ik weet niet wat hij onder vrienden verstond, maar dit ging toch echt een andere kant op. Ik hoopte maar dat we er snel waren, want mijn maag begon niet toch wel een beetje te knorren.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
"Wie zegt dat ik vrienden met jou wil worden?" Antwoordde ze, erg serieus kijk ik haar aan. "Dan beveel ik, je in de naam van de zoon zijn eerst geboren zijn, mijn vriendin te worden." Zeg ik op een serieuze toon en blijf haar zo even aankijken voor ik dan toch in de lach schiet. "Geweldig ben je ook." Lach ik en veeg de tranen weg die er kwamen door het lachen. Als ik weer rustig ben vraagt ze als ik het altijd doe, meiden overladen met complimentjes. "Alleen als ik het echt meen." Geef ik eerlijk toe en loop de grote paleisdeuren door naar de grote tuinen. Nog een stukje lopen we en dan komen we eindelijk aan bij de meren. Uit het mandje haal ik een deken die ik open vouw en op de grond leg. "Eindelijk eten dan maar?" Vraag ik glimlachend aan Marinda waarna ik op de deken ga zitten.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
"Jouw vriendin? Dat klinkt toch wat serieuzer dan vrienden worden." Zei ik en trok even mijn beide wenkbrauwen op tot we beide in de lach schoten. Lachend kwam ik onbewust iets dichter bij hem lopen. Over de complimenten ging ik niet verder in en liep samen met hem de kasteeltuinen binnen. Het was echt prachtig en zoveel bloemen stonden in bloei. Mijn blik was overal en nergens tot Thomas bleef staan en het kleed pakte. "Ja graag. Ik h eb nu toch echt wel trek." Zei ik glimlachend en ging naast hem op het kleed zitten. Mijn blik gleed al snel naar het meer. Het zag er zo mooi uit.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Als eerst pak ik een fles vers geperste sinaasappelsap uit de mand en twee glazen. Ik haal de dop van de fles en schenk een glas in en geef die dan aan Marinda, ook schenk ik een glas voor me zelf in. In zet de dop weer op de fles en leg het op het kleed, daarna pak ik allemaal verschillende verse fruiten uit de mand en vers belegde broodjes. Als alles op het kleed staat, behalve de aardbeientaartjes want die zijn voor later, hef ik mijn glas. "Op onze gedwongen vriendschap dan maar?" Vraag ik lachend.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld