Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | Fueling the fire until we combust

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Zijn grip op haar arm had haar ervan weerhouden om nog verder van hem vandaan te kunnen komen. Meer dan dat zelfs; Keegan deed er sindsdien geen moeite meer toe om überhaupt nog een stap van hem vandaan te zetten. In de tijd dat hij haar enigszins had omarmd en tegen haar rug aanstond, had ze zich geen centimeter verroerd. Niet tot de sneeuw haar hoofd had geraakt en ze de vlokken wat plezierig van haar haar afveegde, om zich vervolgens om te draaien.
Veel afstand was daarmee desalniettemin nog niet geschept. Nog altijd kon hij haar lichaam iets tegen het zijne voelen grenzen, al was het maar door zijn handpalm die nog altijd op haar arm lag. Hij voelde zich comfortabel bij haar. Meer dan hij eigenlijk ooit had verwacht te voelen wanneer ze elkaar voor het eerst hadden gezien, op het begin van de tour.
Het leek erop dat zij hier hetzelfde over dacht. Haar armen kon hij om zijn middel voelen, daar waar ze ze in alle rust liet liggen om hem wat met haar warmte te overspoelen. Het was vreemd voor hem, hoe hij zich rondom Keegan voelde; alsof niets anders er meer toe deed en slechts zij twee op de wereld te vinden waren. Er was geen gedachte die aan hem wist te ontsnappen of een woord dat genadeloos over zijn lippen gleed. Ze had de gewoonte bij hem opgebracht om een gehele stilte in zijn hoofd te voelen wanneer ze bij elkaar waren, gewoonweg omdat al zijn aandacht bij haar kwam te liggen.
Langzaam maar zeker zag hij haar wat naar hem toebuigen. Zijn pupillen gleden af naar haar lippen, die alsmaar dichterbij kwamen tot ze deze op de zijne plantte. Het kwam ietwat onverwachts, maar dat had hem niet kunnen deren. Stilletjes had hij al uitgekeken naar dit moment, alsof hij wist dat het eraan zat te komen en er zelfs op gehoopt had dat het zo gebeuren zou. Er was iets wat Keegan in hem aanwakkerde, dat hem had laten verlangen naar meer dan ze tot nu toe met elkaar hadden gehad.
Zijn hand gleed langzaam door naar haar wang, daar waar hij zijn vingers - op zijn duim na - door liet glippen naar de zijkant van haar nek. Zacht voelde hij haar huid onder zich branden. Het moment dat ze zich dan even later toch wat van elkaar terug hadden getrokken, kon Calum een glimlach niet onderdrukken. Het was lang geleden dat hij zich zo door zijn gevoelens en verlangens had laten leiden, maar het had nog nooit zo goed gevoeld als nu.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
TS naar 1,5 maand later

Na Michael zijn verjaardag waren de feestdagen al snel onder hen geweest. Dat was een reden geweest voor een welverdiende pauze van de tour. Waar de bandleden allemaal terug waren gegaan naar Los Angeles, was Keegan haar onderkomen in Londen geweest. Het volgende onderdeel van de tour was in Europa en voor Keegan was het onhandig om naar Australië te vliegen en weer terug. Daarom had haar management een verblijf voor haar geregeld in een hotel in Londen. Een suite, waar ze ook voor haarzelf had kunnen koken als ze daar naar had verlangd.
Haar tijd in Londen, en de feestdagen, had ze niet alleen door hoeven brengen. Omdat het voor Rayne ook logischer, en goedkoper, was geweest om al naar Europa te vliegen, hadden ze besloten om samen gebruik te maken van de suite in het hotel. Het had gezorgd voor veel saamhorigheid en vele gesprekken die tot diep in de nacht door waren gegaan. Zo had Rayne verteld dat ze twijfelde waar zij en Luke stonden, aangezien geen van hen een teken had laten zien dat het meer was dan “daten”. Keegan had na een lange tijd ook gedeeld dat zij en Calum hadden gezoend, dat weekend in de sneeuw. Waar Luke en Rayne echter nog contact hadden gehad en ook wel gesproken hadden over wat er was gebeurd, hadden Keegan en Calum het niet meer besproken. Alsof er een stille overeenkomst tussen de twee was geweest, waarin ze hadden besloten dat het niet uitmaakte en dat het niks veranderde aan de vriendschap die ze samen deelden. Op de vraag wat Keegan zelf wilde, had ze Rayne geen antwoord kunnen geven. Ze durfde niet hardop te zeggen dat ze professioneel wilde blijven en geen risico’s wilde nemen. Echter was haar reden om te zwijgen omdat ze niet wist wat Calum dacht. Als ze voor één keer in zijn hoofd mocht kijken om te kunnen zien wat zijn gedachten waren over de hele situatie, zou haar dat ontzettend helpen.
De vrije tijd was veel te snel gegaan en op een koude, winterochtend hadden Rayne en Keegan klaar gestaan om aan het tweede deel van de tour te beginnen. De bus was voor het hotel gestopt en toen ze in waren gestapt, was iedereen al aanwezig geweest. Waar Keegan had gedacht dat het wellicht ongemakkelijk had kunnen zijn, was het dat niet geweest. Calum had haar begroet met een knuffel, alsof het nooit anders was geweest. Ook Luke en Rayne hadden elkaar begroet alsof ze elkaar de vorige dag nog hadden gezien.
Het was avond en de eerste paar shows van de tour zaten er weer op. Optreden in Europa was weer een heel andere ervaring. De fans waren anders, wat de sfeer tijdens de concerten ook veranderde. Het was een hele gewaarwording, maar Keegan genoot van iedere minuut die ze door kon brengen op het podium.
Omdat ze de volgende dag een optreden hadden in een andere stad, reed de bus over de snelweg. Keegan wist niet hoe laat het was. Laat, aan de stilte in de bus te horen. Keegan had nog moeite om te wennen aan het slapen in een bewegende bus. Het verwonderde haar hoe snel ze uit dat ritme was geraakt en hoe erg ze gewend was geraakt aan het bed in het hotel.
Het gordijn werd opzij geschoven en met wat moeite klom Keegan uit haar bed. Ze probeerde het in stilte te doen, zodat ze Calum niet wakker zou maken. Tot haar verbazing zag ze dat ook Calum nog altijd wakker was.
‘Hi,’ fluisterde ze, hopend dat ze de andere niet wakker zou maken. Nu ze alleen was met Calum, vond ze het lastig om te bedenken wat ze het beste tegen hem kon zeggen. ‘I wanted to grab some tea. Can I get you anything?’ Met een warme drank in de avond kon ze niet de fout in gaan, toch?

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De kleine vakantie die tussen het weekend van Michael's verjaardag en de nieuwe tour had gezeten, had hen allen wel ten goede gedaan. Daar was Calum tenminste van overtuigd geweest. Alhoewel het voor hem weer wennen was geweest om thuis te zijn, was het wel iets wat hij tot op zekere hoogte nodig had gehad. Althans, dat had hij op voorhand gedacht.
Sinds ze met zijn allen weer in de bus waren gestapt om verder te reizen en de tour af te maken, was er iets in zijn mindset veranderd dat hij niet precies verklaren kon. Het was niet de eerste keer dat Calum dit meemaakte, allesbehalve, maar desondanks dat voelde hij zich weer alsof hij in dezelfde put was beland waar hij zich al die maanden geleden weer uit had gewerkt. De tour door Europa vond hij normaliter een van de leukste tours die ze deden, maar op het moment kon hij er niet zo meer van genieten zoals hij dat anders kon.
Het was ook vanavond weer een van de vele avonden waarin zijn gedachten hem ophielden. Onderwijl de rest lag te slapen in de ijzig stille bus, was hij wat aan het scrollen op Instagram. Noem het tijdverdrijf of simpelweg afleiding, maar hoe dan ook was het weer het felle licht van zijn telefoonscherm waarnaar hij zat te staren om de minuten voorbij te zien tikken. Slapen zat er voor hem nog niet in; daarvoor voelde zijn hoofd te vol, te druk, zelfs al voelde hij zich redelijk vermoeid. Hij hoopte dat hier later nog verandering in zou komen.
Ergens was hij dan ook wel blij toen bleek dat nog wel iemand op was. Naast zich zag hij het gordijn verschuiven, waarna hij het gelaat van Keegan tevoorschijn zag komen. Haar zachte begroeting beantwoordde hij met een kleine glimlach. "Hi." Hij legde zijn telefoonscherm tegen de matras en keek op. Het voorstel om wat te drinken klonk maar al te goed in zijn oren, maar het weten dat hij nu geen koffie kon drinken spookte door zijn achterhoofd. Als hij later nog een kans op slapen wilde hebben, moest hij nu vooral geen zwarte koffie naar binnen werken. Bedenkelijk knikte hij haar naar. "Yeah, tea sounds good." Hij zocht zijn steun op het bedframe en schoof naar voren, tot hij op de rand van het bed zitten kon om zijn voeten in aanraking met de grond te voelen komen.
Hij had gedacht dat ze net als de rest al zou slapen, maar daar bleek in ieder geval niets van waar te zijn. De andere nachten was hij altijd degene geweest die nog wakker lag en had zij, naar zijn idee in elk geval, wel gewoon liggen slapen. Hij betrapte zich er dan ook op dat hij nieuwsgierig was naar wat maakte dat ze nog op was. "Can't sleep either?" vroeg hij haar al fluisterend.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De tour was een afleiding van al haar gedachten rondom haar en Calum, maar zodra ze in bed lag, leek dat allemaal weer anders. Haar gedachten brachten haar vaak terug naar de winterse sprookjeswereld waar ze hadden gezoend. Hoe ze elkaar aan hadden gekeken en hoe zeker ze op dat moment van haar zaak was geweest. Dat alles leek niet een maand, maar eerder een jaar geleden. Alsof zij en Calum allebei een ander persoon waren. Dat maakte hun omgang lastiger dan voorheen, al wilde Keegan dat niet laten blijken.
Calum stemde in met haar idee om thee te drinken. Dat stelde haar enigszins gerust. Zo nu en dan speelde de zoen in haar hoofd en dat liet haar twijfelen aan vrijwel alles. Hoe ze zich gedroeg rondom hem, welke woorden ze wel en niet kon zeggen.
‘No, not really. Ik takes some getting used to.’ De rest van hun gesprek zou op een fluisterende toon plaatsvinden, zodat ze de anderen niet wakker zouden maken. Gelukkig was er een scheidingswand tussen het slaapgedeelte en het gedeelte waar ze vaak met z’n allen zaten. Zodra ze daar naar toe waren gelopen, was het makkelijker voor de twee om op een normale volume te praten. Keegan besloot echter om alle lampen uit te laten, behalve degene boven het kleine aanrecht.
Zonder al te veel lichten was het lastig om Calum goed te bekijken. Toch meende Keegan verschil te zien in hoe hij zich opstelde. Zijn houding leek geslotener. Niet opvallend, maar er was iets waardoor het leek alsof hij zich terugtrok. Kwam het door haar? Wat er tussen hen was gebeurd? Ondanks dat het laat in de avond was en dit normaliter de tijd was voor gesprekken over dergelijke onderwerpen, besloot Keegan er niet naar te vragen. De afgelopen dagen was het alles behalve vreemd tussen haar en Calum geweest en ze zou het niet willen veranderen. Als het dankzij haar erger, of ongemakkelijker, zou worden, dan zou ze het zichzelf kwalijk nemen.
De knop van de waterkoker schoot omhoog, wat betekende dat het water klaar was. Keegan opende één van de kastjes en pakte twee mokken. Ergens anders toverde ze een doosje thee vandaan en daaruit haalde ze één zakje, zodat ze deze samen konden delen. Keegan dompelde het zakje meerdere keren onder in het hete water in beide mokken.
‘So, do you want to talk about what is keeping you up?’ Het was een gok. Keegan kende hem goed genoeg om te kunnen verwachten dat hij niet met haar zou willen praten over zijn gedachten of wat het ook was wat hem tot nu toe wakker had gehouden. Wellicht konden ze ergens anders over praten. Hun vrije tijd, bijvoorbeeld. Ze was benieuwd of hij zijn familie nog had kunnen zien, of dat hij Kerst door had gebracht met zijn huisgenoot en zijn hond. Al die vragen bleven echter hangen in haar hoofd, bang dat ze te nieuwsgierig zou zijn of teveel aan hem zou vragen.
Met de twee mokken in haar handen liep Keegan naar de bank. De mok zette ze op tafel, waarna ze het zichzelf gemakkelijk maakte op de bank door er een deken bij te pakken en deze over haar benen te leggen.
‘Talk to auntie Kay, come on.’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ze beaamde zijn verwachting dat ze inderdaad ook niet had kunnen slapen. Dat ze het gooide op het feit dat ze hier nog even weer aan moest wennen, kon hij wel snappen. Het was ook wat anders om in een rijdend voertuig te slapen met anderen in plaats van een eigen kamer te hebben in een huis. Hij en de jongens waren er inmiddels al flink aan gewend na al die jaren, maar nog altijd moesten ze de eerste dagen ook weer acclimatiseren zodra ze weer bezig waren met de tour.
Hij zag haar gedaante verdwijnen naar de andere ruimte, daar waar hij haar al snel naar achtervolgde. Het was beter als ze in het andere gedeelte van de bus zouden gaan zitten, daar had ze gelijk in gehad. Zelf had Calum hier nog niet bij stilgestaan, maar als ze de rest niet wakker wilden maken was het maar beter om zich naar een andere plek te verplaatsen. Al zwijgend verplaatste ook Calum zich dus naar de andere ruimte om daar op de bank neer te ploffen. Keegan had hij in zijn ooghoeken de thee al zien verzorgen, daar waar ze kalm bij stond om hen beide een mok vol te schenken. Het was alweer even geleden geweest dat ze zo'n moment samen hadden gehad. De laatste keer was geweest in het weekend van Michael's verjaardag, daar waar ze zich beide hadden laten gaan en hadden gezoend. Het was niet iets waar hij spijt van had, geenszins zelfs, maar desondanks hadden ze het er sindsdien niet meer over gehad. Het had gemaakt dat hij het wat anders vond om met haar om te gaan, al gedroeg hij zich niet persé anders tegenover de zangeres. Het was eerder de gedachte aan hun moment en het feit dat ze het er nog niet over hadden gehad, dat hem wat anders liet voelen.
Ietwat in zijn gedachten verzonken had hij voor zich uit gestaard, toen ze naast hem was komen te zitten. Het geluid van zijn mok dat zacht in aanraking kwam met het tafelblad had hem weer enigszins wakkergeschud. Dankbaar wendde hij zich even tot haar toe. "Thanks." Het was lief dat ze thee had gezet en dat ze het zo aan hem aan had geboden, zeker gezien ze elkaar de laatste tijd misschien wel wat hadden ontweken.
Haar vraag had zijn oren al bereikt vooraleer ze überhaupt plaats had genomen op de bank, maar het was er een waarop hij het antwoord niet wist. Hoe moest hij het haar immers uitleggen? Hij wilde haar ook niet belasten met wat er allemaal in hem omging, enkel en alleen omdat hij de laatste tijd gewoon wat slechter sliep. Bedachtzaam hief hij zijn schouders op. "I don't know. There's not much to say, I just can't really sleep right now." Het hele gesprek aangaan over wat er aan de hand was, was iets wat hij beter niet nu kon doen en al helemaal niet op dit tijdstip. Daarnaast was het met een beetje geluk binnenkort wel weer voorbij en zou hij het snel weer achter zich kunnen laten.
"Auntie Kay?" grinnikte hij even later, nadat ze de bijnaam had laten vallen. "You aren't that old." Het klonk al gelijk oud in zijn oren, al vond hij het wel grappig dat ze zichzelf zo noemde. Het liet haar overkomen als de wijze oma, op de een of andere manier.
"Why are you still up?" vroeg hij haar. Hij reikte naar de mok op tafel en nam deze in handen, om de warmte van de vloeistof nog door het materiaal te voelen dringen. Het voelde behaaglijk tegen zijn handpalmen - bedacht hij zich stilletjes, onderwijl hij zijn onderarmen op zijn bovenbenen liet leunen en de mok voor zich hield.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De stilte gaf Keegan de kans om Calum nogmaals beter te bekijken. Ze vroeg zich af of dit de eerste nacht was waarop hij niet goed had geslapen, omdat ze meende te zien dat wallen zich al hadden gevormd onder zijn ogen. Hij leek ook wat bleker te zien dan normaal, maar dat kon ook de schuld zijn van het vage licht dat ze nog aan had gelaten. Uiteindelijk kwam Calum uit zijn gedachten en besloot hij enkel mee te delen dat hij niet kon slapen, zonder haar een specifieke reden te geven. Iets wat ze kon accepteren, maar desalniettemin vond ze het jammer dat hij haar niet in vertrouwen wilde nemen voor het hele verhaal.
‘So, I can still be an auntie,’ grinnikte Keegan, waarna ze voorzichtig een slok nam van de warme thee. Het was iets wat ze altijd comfortabel had gevonden. Een warme mok tussen haar vingers, alsof het haar zou beschermen tegen degene die tegenover haar zat. Het gaf haar iets te doen op de momenten waarop het gesprek stil viel. Niet dat ze het vaak nodig had, maar in een nacht zoals deze, was het fijn om te weten dat ze zo nu en dan een slok kon nemen als ze niet wist wat ze tegen Calum moest zeggen.
Een volgende slok nemen was dan ook precies wat ze deed toen ze zijn vraag hoorde. Waarom kon zij niet slapen? Het grootste gedeelte lag aan de bus. Ze kon niet in slaap komen. De andere avonden had ze er ook moeite mee gehad, maar vandaag was het om de één of andere reden erger. Toch knaagde er ook nog iets aan haar, maar dat durfde ze niet tegen hem te zeggen. Als ze dat zou doen, zou de rust en kalmte die er nu tussen hen heerste waarschijnlijk vandoor gaan. Dat was iets wat ze liever niet zag gebeuren.
‘Like I said: I think I just need to get used to sleeping on the bus again. Maybe that, in combination with the adrenaline from the show, is keeping me up.’ Ze haalde haar schouders op. Ze was zeker dat het ook daar iets mee te maken had, dus het was geen leugen. Ze verzweeg enkel een deel van de waarheid, maar het leek erop dat Calum dat ook deed. Hij had er immers ook voor gekozen om niet met haar te delen wat hem daadwerkelijk wakker hield. Ze kon het hem niet kwalijk nemen. Het was onbedoeld anders tussen hen.
Keegan zakte iets onderuit, zodat ze haar hoofd tegen de leuning van de bank aan kon laten rusten. Omdat Calum haar net al duidelijk had gemaakt dat hij niet dieper in wilde gaan over waarom hij niet wilde slapen, zou ze het onderwerp laten rusten.
‘I know we haven’t talked much,’ liet ze hem weten, ‘but I do hope you had a nice break. Did you enjoy it?’ Zelf had Keegan genoten, ondanks dat ze haar familie niet had kunnen samen. Samen met Rayne had ze zich verwonderd over de stad Londen en hoe feestelijk het aan was gekleed voor de feestdagen. Ze hadden uren door de winkelstraten gestruind, warme chocolademelk gedronken en ze hadden zelfs cadeaus voor elkaar gekocht, zodat ze het gevoel toch nog zouden ervaren. Ze hoopte dat Calum een soortgelijke ervaring had.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De hitte van de thee straalde nog van het water af. Hij kon de wolkjes waterdamp nog zien verdwijnen in de lucht om hen heen, in het schaarse licht om hen heen dat van de lamp van het aanrecht vandaan kwam. Het was een tijdje geleden sinds hij voor het laatst thee had gedronken, maar hem hoorde ze niet klagen. Nog altijd stilzwijgend bracht hij de mok even naar zijn lippen, een slok genomen van de warme substantie om de smaak van citroenthee tot zich door te laten dringen.
Waarom Keegan precies niet slapen kon, kon hij wel begrijpen. Voor haar was het waarschijnlijk nog overweldigender dan voor hen zowel als het ging om de tour zelf als om de optredens. Calum wist nog heel goed hij dat voor hem op het begin voelde, zodra de adrenaline door zijn lijf begon te pompen. Het kon vaak nog wel voor vele uren na het optreden zo blijven en dat was de grootste reden waarom ook hij eerder wel eens slaapproblemen had ervaren. "Yeah, I can get that. We got a weird job, don't we." Hij voelde zijn mondhoeken lichtjes optrekken in een glimlach. Als hij er zo over nadacht, hadden ze wel een vreemd leven om te leiden op dit moment. Eentje die niet veel mensen tot zich konden eigenen in ieder geval.
Ze hadden inderdaad niet al te veel gepraat de afgelopen tijd. Iets wat hij eigenlijk wel jammer had gevonden, alhoewel hij dit dan toch voor zichzelf hield. Hij wilde de situatie niet ongemakkelijker maken dan het misschien nu al was. Wat afwezig knikte hij dan ook. "I had a nice break. It was great to be at home for a bit and recharge a bit, you know?" Voor hem voelde het tenminste altijd zo. Doorgaans was hij na zo'n kleine vakantie weer zodanig 'opgeladen' dat hij voor lang weer zo door kon gaan. Hoewel dat nu minder het geval was, kon hij nog altijd niet ontkennen dat het wel even fijn was om weer thuis te zijn geweest.
"How was your break?" vroeg hij haar, waarna hij nog een slok van de thee nam. "I heard you stayed with Rayne in London?" Dat was tenminste wat hij dacht gehoord te hebben. Voor haar om heen en weer te moeten reizen naar Australië en dan naar Europa was ook een flinke omweg, dus dat ze ervoor had gekozen om dit niet te doen kon hij wel snappen. Veel had hij alleen niet meegekregen van haar reis; Calum had zijn vrije tijd besteed met het doen van al het andere behalve het kijken op zijn telefoon, waardoor hij best veel gemist had.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘We really do. I mean, I love our job. I’m happy to be back on stage and it is what makes me the happiest, but sometimes it’s hard to grasp it. Like it’s not even real.’ Voor Keegan voelde het in ieder geval zo. Zeker de laatste paar weken voor de vakantie had ze het idee gehad dat ze in een soort droom had geleefd. Vooral doordat alles zo goed was gegaan en ze een award had gewonnen. Dat had haar af en toe doen laten twijfelen aan de realiteit. Er was echter altijd wel iemand geweest die haar had laten beseffen dat alles wat was gebeurd, ook daadwerkelijk echt was geweest.
‘Yeah, I’ve had the same.’ Toch voelde het alsof Calum het onderwerp snel van zich af wilde brengen en het gesprek om haar wilde laten draaien. Dat was geen vervelende eigenschap, maar Keegan had het idee dat hij op dit moment niet graag over zichzelf wilde praten. Dat was een gok, want ze kon niet in zijn hoofd kijken en hij leek haar daar ook geen kans voor te willen geven. Wellicht voelde hij er meer voor om rustig zijn thee op te drinken en naar haar te luisteren, waarna hij weer naar bed zou gaan.
Calum vroeg naar haar vakantie in Londen. Ondanks de vermoeidheid, was het voor Keegan niet moeilijk om haar enthousiasme terug te vinden.
‘We did!’ Vanzelf kwam er een glimlach op haar gezicht. Haar tijd in Londen met Rayne was haar heel waardevol geworden en daardoor durfde ze hardop te zeggen dat ze wel degelijk vriendinnen waren geworden en dat ze dat ook door zouden zetten na de tour. Over het einde van de tour hoefde ze gelukkig nog niet te denken, aangezien de tour door Europa ook zeker een maand of twee in beslag zou nemen. ‘Rayne stayed with me in the hotel and we had the best time! We did bunch of shopping, of course Rayne needed to take lots and lots of pictures of everything she saw and we tried to visit as many of the sightseeings and pubs as we could!’ Het was een wonderlijke tijd geweest.
‘I did mis you though. All of you.’ De laatste drie woorden had ze snel achter de rest van de zin aan geplakt, om enige vorm van zorgen bij Calum te voorkomen. Het was ook geen leugen. Ze had iedereen gemist. Er waren verscheidene momenten geweest waarop ze aan de anderen had gedacht en waarop ze zich had bedacht hoeveel zij er van zouden genieten om mee te maken wat zij en Rayne op had moment hadden gezien.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het kon lastig zijn om te beseffen dat dit echt was, hoe ze leefden. Dat Keegan dat ook voelde, vond hij begrijpelijk. Het was een leven dat soms lastig te begrijpen was en toch was hij er enorm dankbaar voor, ook al merkte hij soms aan zichzelf dat hij betwijfelde of het bij hem paste. "It's sometimes hard to believe it's real, that's for sure. But we're lucky to be here and have so many people behind us. We're doing what we love, don't we?" Punt was wel dat ze genoeg verdienden voor hen om voor altijd van te leven en dat hij mocht doen wat hij leuk vond; daar wogen de nadelen dan toch niet tegenop, besefte hij zich uiteindelijk vaak. Ze moesten blij zijn met dat wat ze voor elkaar hadden gekregen.
Ze hadden het zeker leuk gehad in Londen. Keegan's gezicht sprak daarin boekdelen; hij kon zien hoe gelijk een grote glimlach op haar gelaat kwam te staan, nadat hij het op had gebracht. Het was ook leuk om te zien hoe zij en Rayne het zo goed met elkaar konden vinden. Dat was lang niet altijd zo tussen collega's en dat het wel zo was tussen hen, was wel bijzonder. Het kwam in elk geval niet enorm vaak voor. Hij glimlachte. "Sounds like you two got a nice holiday. I'm glad to hear you guys had fun," knikte hij. De volgende keer zou hij misschien ook wel weer zoiets doen in zijn vrije tijd, wanneer ze zelf gaan en staan konden waar ze wilden. Voor nu had hij het toch even fijner gevonden om weer even thuis te zitten en weer met beide voeten op de grond te komen.
De paar woorden die ze uitsprak, lieten hem fijner voelen dan hij eerder had kunnen denken. Ze had hem gemist. Althans, hen allemaal, maar ook hém. Waarom het hem precies goed deed dat ze dat vertelde, wist hij niet, maar hoe dan ook liet het weer even zijn mondhoeken optrekken om haar een lach te geven. "I missed you too. I kinda missed this in general, and just hanging out with everyone." Het liefst had hij gezegd dat hij met zijn gedachten al die tijd bij hun moment op vakantie was geweest, maar hij had zichzelf ervan weerhouden om het uit te spreken. Hij wilde het niet ongemakkelijk maken en zeker niet nu het erop leek dat Keegan het onderwerp net zo vermeed, als dat hij tot nu toe had gedaan. Misschien was het ook gewoon beter zo.

TS: paar dagen later

Al een tijdje had ze een plan in haar hoofd gehad voor wanneer ze tijd vrij zouden hebben. Het was al even geleden sinds zij en Luke tot de conclusie waren gekomen dat ze elkaar wel leuk vonden, alhoewel ze het nog rustig aan wilden doen. Echter was daar alles mee gezegd; met de tour, Luke's schema en optredens en haar werk hadden ze nog niet veel meer met zijn tweeën kunnen doen. Niet sinds Michael's verjaardag. Besloten om daar eens verandering in te brengen, was Rayne op onderzoek uitgegaan. Nu ze in Duitsland waren en de winter daadwerkelijk aan was gebroken, was het hoog tijd om een leuk event uit te kiezen en hem met haar mee te slepen. En mochten ze nou net vandaag een middag en avond vrij hebben!
Nu de andere jongens met hun vriendinnen elders waren en Calum samen met Keegan wat leek te jammen op muziek, was het het perfecte moment voor haar om Luke op te zoeken. Ze had hem een uur geleden nog in de tourbus zien verdwijnen. In de tijd waarin zij nog bezig had gemoeten met edit-werk voor de after movie van de tour, had ze hem het voertuig ook niet meer zien verlaten. Op de parkeerplaats was het ijzig stil met geen gedaantes om op te merken, op wat bewakers en op en af lopende crewleden na. Enigszins enthousiast had ze daarom ook haar spullen bij elkaar geraapt om haar weg te vinden naar de tourbus.
"Luke?" Haar hand rustte op het kozijn, in de deuropening gestaan om met haar ogen langs de rand te kijken. De koude lucht raasde langs haar heen, makend dat een rilling over haar rug liep. Onafwachtend of hij daar was of niet, liep ze dan ook alvast de bus binnen om de deur achter haar dicht te slaan. Haar ogen scanden haar omgeving, zoekend naar de zanger met de donkerblonde krullen. Het duurde niet lang voor ze zijn gedaante echter al gevonden had op de bank. Met een glimlach liep ze op hem af. "Ahh, there you are!"

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Stiekem prefereede Luke de tour in Europa over de tour in Amerika. Het beste gedeelte van de tour was uiteraard in Australië, omdat het hem de kans gaf om voor zijn familie en vrienden te spelen en tevens ook de tijd had om zijn familie daadwerkelijk te bezoeken. Europa kwam echter op de tweede plek, omdat het lang niet zo groot was als andere delen van de wereld, maar wel groots was in verschillen. De cultuur, de talen. In ieder land was het weer anders en daar genoot Luke keer op keer van. Duitsland was qua eten en drinken één van de landen waar hij het meeste van genoot, al kon dat ook wel door het bier komen.
Het beste aan dat de tour weer was begonnen, was dat hij Rayne weer had kunnen zien. Ondanks dat ze wel cntact hadden gehouden, hadden ze het nauwelijks over hun “relatie” gehad. Geen van de twee leek daar erg in te hebben, naar Luke zijn mening. Ze trokken nu weer naar elkaar toe en op de momenten waarop ze geen verplichtingen hadden, konden ze ontdekken wat er precies tussen hen speelde. Daarom zat Luke er ook aan te denken om binnenkort eens iets samen met Rayne te doen. Hij wist nog niet precies wat, maar hij wist dat hij vast en zeker iets zou vinden.
Momenteel bevond hij zich in de tourbus, als één van de weinigen. Michael was weg met zijn verloofde en ook Ashton en zijn vriendin hadden iets gepland voor vandaag. Calum en Keegan waren samen muziek aan het maken en daarin had Luke ze niet willen storen. Eén reden daarvan was omdat hij had gemerkt dat Calum in de bekende tourdip begon te raken. Voor iedereen was dat anders en Luke had altijd het idee gehad dat Calum op dat moment het beste alleen kon worden gelaten, tenzij hij zelf om de afleiding vroeg. Dat had hij vandaag gedaan bij Keegan.
Luke keek op toen hij merkte dat de deur van de bus open ging. Een brede glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij zag dat het Rayne was die zijn naam had genoemd. ‘You have found me!’ verklaarde hij lachend, waarna hij naast zich op de bank klopte.
‘Do you want to watch a movie or something? We have the bus all to ourselves right now.’ Ze hadden een kleine televisie tot hun beschikking en dankzij de spelcomputer van Michael en de wifi was het zelfs mogelijk om via Netflix een film of serie te streamen.
‘We could open up some snacks, get a blanket. All the cozy stuff,’ stelde hij voor. Hij hoopte dat het niet teveel was en dat hij Rayne hier mee zou afschrikken, maar hij gokte van niet. Rayne leek hem wel de soort vrouw die het kon waarderen om gezellig samen iets te doen.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
De glimlach die rond zijn lippen verscheen zodra zijn blik de hare kruiste, was er een die haar hart deed smelten. Met elke keer dat ze bij elkaar waren merkte ze toch wel dat hij meer en meer met haar deed dan ze hiervoor merkte, alsof hij haar euforisch kon laten voelen enkel en alleen door zijn schattige, blije zelf te zijn.
Glimlachend ging ze naast hem zitten. Ze ritste haar jas open, de warmte van de tourbus voor even verwelkomd onderwijl zijn woorden de weg naar haar oren hadden gevonden. Het voorstel dat hij deed vond ze ongelooflijk lief. Het liet haar zelfs twijfelen aan of ze hem nog wel mee moest slepen naar het festival, maar het weten dat ze dit niet elke dag konden doen nam bij haar de aarzelingen weg. Later, dan konden ze nog wel gezellig samen een film kijken op de bank in de tourbus. Voor nu stond er een ongelooflijk leuk evenement op hen te wachten hier in Duitsland!
"That would be amazing," knikte ze hem toe, haar handen op zijn wangen gelegd om zijn warmte weer even onder haar handpalmen te voelen. "But we got somewhere exciting to head to first, mister." Ze was benieuwd hoe hij het zou vinden. Of hij het net zo leuk zou vinden als dat zij het vond, of dat hij het misschien juist liever niet wilde om de drukte op te zoeken in zijn vrije tijd. Er was echter maar één manier om hierachter te komen. Nieuwsgierig keek ze hem aan, benieuwd naar zijn reactie. Echt geduldig was ze alleen niet; ze keek zodanig uit naar hun uitje, dat ze al snel weer opstond om naar de kapstok te lopen. Grinnikend gooide ze hem zijn jas toe. "C'mon, let's get out of here." De hele avond hadden ze straks nog om samen te zijn en hier in de tourbus te hangen, en dat was iets waar ze ook wel naar uitkeek. Ze zou nog zeker terugkomen op zijn voorstel zodra ze terug waren, omdat het gewoon te aanlokkelijk klonk om niet te doen. "I'll hold you to that movie night offer later though. After we get back," knipoogde ze hem toe.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Wait, what?’ vroeg Luke verrast, toen Rayne aangaf dat ze ergens naar toe zouden gaan met z’n tweetjes. Al die tijd had hij zich druk gemaakt over wat zij samen hadden kunnen doen en nu bleek het dat Rayne iets voor hen had gepland! Tenminste, zo bracht ze het. Ze zouden ergens naar toe gaan en volgens haar zou het ontzettend leuk worden.
‘We’re going somewhere?’ Dat was wellicht nog een grotere verrassing. Luke probeerde altijd iets van de stad te zien waar hij was. Er hingen echter ook nadelen aan zijn leven: zodra iemand hem had gezien, ging dat al snel rond over internet en binnen de kortste keren hadden meerdere fans zich verzameld. Vaak waren ze nog respectvol en stapten ze niet op hem af zonder dat hij een teken had gegeven dat het daadwerkelijk had gekund, maar er waren ook altijd fans die dat soort formaliteiten aan hun laars lapten en op hem afstapten alsof ze daar het recht toe hadden. Dat zorgde er voor dat hij soms voorzichtig was met een uitstapje. Een middag met Rayne zou hij echter niet weigeren.
Zijn jas werd naar hem gegooid. Deze kon hij nog maar net opvangen met zijn handen, al belandde de jas eerder tussen zijn armen. Rayne was zo enthousiast dat hij dat ook werd. Wat het ook was dat ze had gepland: zij leek er ontzettend veel zin in te hebben en dat maakte dat het bij hem ook begon te kriebelen.
‘Okay, okay. I’m coming, don’t worry.’ Lachend kwam Luke overeind en trok hij zijn jas aan over zijn hoodie. Het was koud en nat weer, maar de laatste keer dat hij het weer had gecontroleerd, was het droog. Gelukkig maar, want het zou zonde zijn als ze door de regen hadden moeten lopen.
Rayne zei dat ze hem nog wel aan de voorgestelde afspraak hield om samen een film te kijken, waar hij blij om was. Wie weet wanneer er weer een moment zou zijn dat ze de bus voor henzelf hadden, maar was dat echt nodig om een film te kijken? Niet echt. Meer privacy zorgde er echter wel voor dat ze wat closer konden zijn. Iets waar Luke onbewust naar had verlangd in zijn vrije tijd. Sinds hij Rayne weer had gezien, was dat verlangen op de voorgrond getreden.
Zodra Luke zich ook klaar had gemaakt voor het koude, Duitse weer, stapte hij samen met Rayne de bus uit. Meteen deed hij zijn handen in zijn zakken, om de warmte nog iets te bewaren. Wel bood hij zijn arm aan haar aan, zodat ze haar arm door de zijne zou kunnen haken als ze dat zou willen. ‘So, where are we going?’

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Het was overduidelijk dat ze Luke had verrast met haar voorstel. Dat was ook de bedoeling geweest; ze had hem tenslotte nog niets verteld tot dit specifieke moment waarop ze ervandoor gingen. Op deze manier vond Rayne het ook altijd leuker. Zo gingen ze nog eens spontaan op pad en daarnaast vond ze het maar al te leuk om een plezierige blik van verrassing in iemands ogen te zien, zeker als het die van Luke waren. Lachend knikte ze. "Yeah, we're going somewhere!" opperde ze vrolijk. Met een lichte grijns van oor tot oor keek ze toe hoe de zanger zijn jas aandeed. Ze was benieuwd naar wat Luke ervan vond. Ze hoopte in elk geval dat ze het uitje even leuk zou vinden als dat zij het vond, maar dat was iets waar ze nog wel achter zou komen. Ze gaf hem een knipoog en opende de deur. "I promise it's gonna be fun though."
Samen liepen ze de koude buitenlucht weer tegemoet. Met de snijdende, winterse wind die tegen hen in waaide en de paar verloren sneeuwvlokken die door de lucht dwarrelden, maakten ze hun weg over de parkeerplaats naar de weg. Dat hij graag wilde weten waar ze heengingen kreeg ze wel mee, iets wat haar alleen maar nog geheimzinniger maakte. "Where to, I'm not telling you yet." Ze haakte haar arm aan de zijne en voelde hoe haar hand comfortabel rondom zijn jas rustte. "Otherwise it won't be a surprise anymore," grinnikte ze. "But it's not far away, I'll tell you that." Het zou ongeveer tien minuten lopen moeten zijn. Hoogstens vijftien maar dan hield het ook op, dus het was een afstand die ze gemakkelijk af konden leggen. Het bood haar ook gemoedsrust dat ze wist dat, als het toch verkeerd ging en Luke te veel achtervolgd werd door fans, ze binnen no-time weer terug bij de tourbus waren. Ze zou het zelf in elk geval wel eng vinden in zijn schoenen, al was Luke dit inmiddels vast allang gewend. Hij stond onderhand al wel jaren in de spotlights.
Besloten om hem wel een gokje te laten wagen, keek ze opzij. "I'll let you take a guess though. Just one!" Met een blik vol plezier vonden haar ogen de zijne. "So, where do you think we're going?"

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De koude lucht had hen begroet en had er voor gezorgd dat Luke zijn schouders iets op had getrokken, in de hoop dat zij hem nog warm zouden houden. Gelukkig had hij Rayne ook nog naast zich, die hem een klein beetje warmte bood. Hij hoopte dat waar ze ook naar toe gingen, het binnen zou zijn. Dan zouden ze snel uit de winterse kou zijn. Wie weet had ze wel een plek gevonden waar ze warme chocolademelk konden drinken, of een andere warme drank die ze hier in Duitsland dronken.
‘It will be fun, alright!’ Luke wist zeker dat hij het leuk zou hebben. De reden was simpel: Rayne. Ze maakte hem aan het lachen en als hij bij haar in de buurt was, ging zijn humeur automatisch omhoog. Hij genoot van haar aanwezigheid en de sfeer die ze altijd met zich mee wist te brengen. Ze kon de hele ruimte omtoveren op een positieve manier en iedereen die bij haar in de buurt was, leek er beter van te worden. Het was moeilijk om geen gevoelens te ontwikkelen voor iemand die zo’n geweldige eigenschap had.
Rayne zei dat het niet ver zou zijn, waar Luke blij mee was. Het deerde hem niet als fans op hem af zouden komen. Normaal gesproken in ieder geval niet. Nu was hij met Rayne en hij wist hoe snel fans, of de media, kon reageren op een situatie als deze. Hij wilde Rayne niet meteen meetrekken in die chaos en hij hoopte dat het ook niet zou gebeuren. Een korte wandeling naar de activiteit toe, was daarin in ieder geval helpend.
‘How am I supposed to guess what we are going to do? I don’t even know where we are right now!’ verklaarde hij lachend. Ze waren ergens in Duitsland. Of dat in het noorden of het zuiden was, wist hij niet. Al zouden ze hem bedreigen met zijn leven, dan zou hij zich nu niet de stad kunnen herinneren. Laat staan wat ze er zouden kunnen doen samen. Hij gokte dat in Europa er net zoveel activiteiten te doen waren als in Los Angeles. Misschien nog wel meer, nu het winter was. Hij had vrijwel geen idee, maar hij zou niet opgeven zonder het in ieder geval één keer geprobeerd te hebben.
‘Knowing you, it must be something fun,’ redeneerde hij. ‘Maybe something creative as well. So a museum? They must have art museums here, right?’ Hij wist eigenlijk niet of Rayne het type was die hem mee zou nemen naar een museum om samen kunst te bekijken. Zelf zou hij er nooit voor kiezen, maar dat betekende niet dat hij er niet van zou genieten. Hij wist zeker dat hij dat wel zou doen, al helemaal als Rayne naast hem zou staan om uit te leggen wat alles precies betekende en wat haar gedachten waren achter een bepaald stuk kunst. Eigenlijk was hij daar best nieuwsgierig naar.

Anoniem
Landelijke ster

Paran0id schreef:
Ze was benieuwd naar wat hij van het Winterwonderland vond waar ze naartoe gingen. Of hij net zo enthousiast zou zijn als haar als het aankwam op de kraampjes, de schaatsbaan, de gezelligheid. En of hij net zo impulsief was om alles te willen proberen. In dat opzicht kende ze Luke nog niet goed genoeg; ze wist al veel over zijn karakter en zijn werk inhoudelijk, maar als het aankwam op de kleine en persoonlijke dingen waren ze nog als twee vreemden voor elkaar. Ze hoopte dan ook dat dit er wat meer verandering in zou brengen.
"I don't know? Maybe you got a hunch?" vroeg ze hem met een lichte glimlach. Of hij werkelijk een voorgevoel had of niet was de vraag, maar ze wilde er graag meer over weten. Dat hij in ieder geval dacht dat ze naar een kunstmuseum gingen was wel schattig. Daar had ze ook over nagedacht, al wilde ze dat nu nog niet doen. Niet nu ze nog niet wist wat voor kunst Luke leuk vond en of hij er überhaupt zoveel lol uithaalde als dat zij dat deed. Het laatste wat ze wilde, was zijn vrije middag vergooien aan iets wat wellicht alleen zij leuk vond.
"Nope, that's not it," opperde ze. "But I'll keep that suggestion in mind next time." Ze keek even voor zich uit, ziende hoe ze de straat van de parkeerplaats uitliepen en inmiddels bij de grote hoofdweg terecht waren gekomen. De tijd ging snel nu ze samen liepen en alhoewel het best koud was buiten, leek ze er nu minder last van te hebben. Met het beetje warmte dat Luke's arm bood voelde ze zich in elk geval een heel stuk comfortabeler. Ze knikte in de verte. "It's right there! So we almost made it." Het was vast niet lastig voor hem om nu een gok te moeten maken; ze dacht vanachter de hoge gebouwen al een reuzenrad te zien!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld