Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

12 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een dag later
~
Michael.
Tot nu toe was de tour echt geweldig geweest. We hadden er allemaal van genoten. Het Amerikaanse gedeelte was altijd groot en lang, maar als je eenmaal halverwege was, dan leek de tijd altijd veel sneller te gaan. Opeens had ik op het vliegveld in Los Angeles gestaan en was Edyn op me af gekomen om te knuffelen. Zoals altijd had ze me verwelkomd met een schoon en opgeruimd huis, mijn favoriete eten en alles wat ik nodig had om de komende dagen rustig door te brengen. Al was het belangrijkste dat Edyn er was! Ik wilde bij haar zijn, vooral omdat ze nu maar een paar keer was komen kijken tijdens de tour! Dat maakte alles toch heel anders. Aan de andere kant kwam het me nu wel goed uit dat Edyn drukker was en meer dingen had om te doen, want dat gaf mij de tijd om alles goed te regelen voor december. Ik was mijn vraag en Jackie en Keith niet vergeten. Totaal niet. Ik had hen gevraagd of ik met Edyn had mogen trouwen en zij hadden ja gezegd. En ik had nu echt een beeld in mijn hoofd van hoe ik het aan wilde pakken! We zouden naar Noorwegen vliegen. Edyn en ik, maar ook haar familie en die van mij. Daar zouden we haar verjaardag vieren, het liefste met een excursie om het noorderlicht te bekijken. En op de avond van haar verjaardag, net voordat het over zou gaan in kerst, wilde ik haar ten huwelijk vragen! Met iedereen erbij en het licht boven ons. Voor nu moest ik een hoop regelen. De tickets, de paspoorten van iedereen, de ring! Ik had mijn best gedaan om te zoeken naar ringen en ik had er een paar gevonden waarvan ik dacht dat Edyn ze wel mooi zou vinden. Ik had mijn moeder gevraagd om hulp, maar ook Frankie! Frankie zou hoe dan ook Edyn haar bruidsmeisje worden, dus ik kon haar nu ook al net zo goed betrekken! Vandaag was echter geen dag voor geregel. Vandaag was voor Edyn en mij om samen op de bank te zitten, met Loulou, Pixie en Star. Een diertje minder dan toen ik weg was gegaan. Iets wat heel verdrietig was! Gelukkig was Frankie er op dat moment bij geweest en had ze Edyn kunnen helpen. En ondanks dat Edyn haar muisje wel miste, leek het goed met haar te gaan. Ze kon in ieder geval nog genieten van haar andere baby’s, die nu om ons heen lagen. ‘Frankie en Luca hebben het allebei heel erg leuk gehad op hun date! Ze hebben allebei heel veel berichtjes gestuurd, kijk maar!’ Edyn hield haar telefoon iets omhoog, zodat ik kon zien dat zowel Luke als Frankie haar berichtjes hadden gestuurd over de date. ‘Ze hebben zelfs gekust! En Luke zei dat hij binnenkort nog een keer iets met haar wil doen.’ Ik vond het heel erg leuk voor Luke en Frankie. Frankie was ondertussen een goede vriendin van me geworden en ik gunde haar het allerbeste. Ik hoopte dat Luke dat zou zijn. Ik merkte aan Luke dat hij har erg leuk vond. Ik hoopte alleen wel dat hij haar niet zag als een rebound. Er waren natuurlijk wel andere meisjes geweest, die misschien echt als rebound hadden gediend, maar Frankie mocht daar geen deel van worden. Want ze was geen rebound-material! Ik had nu echter geen zin om me bezig te houden met Frankie en Luke. Daarom pakte ik Edyn haar telefoon ook uit haar handen, vergrendelde ik hem en legde ik hem aan de kant. ‘Ik ben heel blij voor ze, maar ik heb nu geen zin om over ze te praten.’ Ik legde mijn arm weer om Edyn heen en nam haar hand vast. ‘Dat is niet erg! Waar wil je dan over praten?’ Edyn draaide zich zo dat ze me aan kon kijken, met haar lieve, blauwe ogen. Ik glimlachte en gaf haar een kus. ‘Over ons?’ Ik wilde toch een beetje peilen over hoe Edyn naar de toekomst keek. Of ze nog steeds kinderen wilde, een huisje, trouwen! Eigenlijk wist ik de antwoorden wel, maar ik hoorde het toch graag van haar komen. ‘Als je je ogen dicht doet en je je voorstelt waar we over vijf jaar zijn, als koppel, waar zijn we dan?’ vroeg ik aan haar. Ik was toch wel benieuwd wat ze dan zou zeggen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Het was altijd zo fijn om Michael thuis te hebben. Hij hoorde hier gewoon echt. Een paar dagen geleden had ik om hem gewacht op het vliegveld. Hier in de buurt waren er nog enkele concerten geweest, die we vanuit huis hadden kunnen bezoeken. Nu was er echt rust en konden we echt van elkaar genieten. Ik had Michael gevraagd wat hij vandaag had willen doen en daar was uitgekomen dat hij vooral wilde rusten, samen wilde zijn. Daarom hadden we beiden niet heel erg moeilijk gedaan met hetgeen wat we aan hadden getrokken. Voor nu was het belangrijk om tijd samen door te brengen, voordat Michael weer naar Europa zou gaan. Ik was nog wel met iets bezig, vooral voor Michael zijn verjaardag. Ik hoopte dat ik alles kon regelen, als dat niet het geval was zou ik sowieso bij een paar concerten komen kijken! Ik vond de nieuwe tour geweldig! Michael deed het zo goed? Ik keek Michael even vragend aan. Hij wilde dat over onze toekomst praatte? Ondertussen was dat iets wat makkelijker ging, een paar jaar geleden was niet alles goed aangekomen bij Michael. Als ik over samenwonen, kindjes of trouwen was begonnen, dan was het mis gegaan. Nu was het heel erg anders en ik vond het fijn dat we er over konden praten. Daarom sloot ik mijn ogen ook en in mijn hoofd ging ik vijf jaar vooruit in de tijd. “Over vijf jaar.” Fluisterde ik zachtjes. Ik zag een ander huisje voor me. “Ik denk dat we ergens anders wonen?” Begon ik dan ook mee. Een huisje dat wat groter was. Dichter bij mijn ouders, bij een goede school. “Een huis met een grote tuin voor de hondjes, misschien ook met een zwembad, want Loulou vind het heel leuk om te zwemmen. Dichterbij mijn ouders. Een goede school in de buurt. Misschien dat jouw ouders ergens in de buurt kunnen wonen.” Ik kon niet bepalen van wat Karen en Daryl deden, maar ergens hoopte ik echt dat ze hier naar toe konden komen. Ik vond het fijn om met ze te praten, maar het liefst wilde ik ze tussendoor kunnen bezoeken. “Misschien dat we tegen die tijd verloofd zijn? Misschien getrouwd.” Ik wist niet hoe Michael het zag en ik wil niet dat hij het eng vond dat ik dit alles zei, aan de andere kant had hij er om gevraagd dus misschien had hij zelf ook wel ideeën over hoe alles er uit zou zien. Ik moest echter zelf glimlachen als ik dacht aan het trouwen met Michael. “Ik zie mijn jurk al voor me.” Fluisterde ik. Heel mooi wit, met een grote sleep. “En ik denk dat we niet zo heel groot trouwen. Gewoon met onze familie en vrienden.” Dat was prima. Ik hoefde geen groot feest, want het ging om Michael en mij. Niet om honderden andere mensen? “Niemand hoeft in pak of een jurk als ze dat niet willen.” Rhi voelde zich sowieso niet lekker in een jurk, dus ik zou haar dat nooit zomaar verplichten. Het ging er om dat iedereen zich fijn voelde die dag en dat ging gewoon echt niet als ze iets aan moesten trekken waar ze zich niet goed in voelde. “Over fijn jaar hebben we een kindje of er is er eentje op komst.” Het idee aan een baby was gewoon heel erg fijn. Een klein mensje dat we in onze armen konden houden, voor wie we konden zorgen, alles konden leren, maar het belangrijkste: van konden houden. “Daarom hebben we ook een andere huis gekocht?” Dit huis was prima, ik woonde er echt heel erg graag. Uiteindelijk was het niet groot genoeg om echt een gezinnetje te beginnen. Misschien nog wel met één kindje, maar ik wilde wel meer dan één kindje? “Maar het belangrijkste is denk ik dat ik over vijf jaar nog steeds heel erg veel van je houd. Dat ik iedere dag weer blij ben dat ik jou in mijn leven heb en dat we dat alles samen door konden maken. Een nieuw huisje inrichten, trouwen, kindjes krijgen, onze diertjes.” Ik moest echt glimlachen bij het idee. Dat alles klonk heel mooi, maar het zou nooit zo mooi zijn als ik het niet allemaal mee kon maken met Michael?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Het plaatje wat Edyn schetste voor over vijf jaar, dat was een plaatje wat ik ook voor me had? Ik moest mijn best doen om me in te houden toen ze zei dat we misschien wel verloofd zouden zijn tegen die tijd. Als het allemaal goed zou gaan, zouden we al verloofd zijn in december! Net voordat 2019 zou beginnen. Wie weet waren we dan ook wel getrouwd tegen die tijd. Voor mij hoefde het niet meteen volgend jaar of over twee jaar te gebeuren. Het lag ook maar net aan de planning. Maar ik wilde wel dat Edyn wist dat ik met haar wilde trouwen. Dat ik een leven met haar samen wilde, zoals zij dat net had beschreven. ‘Dat klinkt als een geweldig leven. En als ik zo gelukkig mag zijn om dat over vijf jaar allemaal te hebben, dan kan ik zeggen dat ik echt het perfecte leven heb,’ zei ik tegen Edyn. Al had ik dat eigenlijk al met haar naast me. Zonder Edyn was ik waarschijnlijk een heel ander persoon geworden. Misschien wel eentje die een stuk slechter in zijn vel had gezeten. Ik had Edyn zo ontzettend veel te danken. Dat was één van de redenen dat ik met haar wilde trouwen! ‘En jij dan? Wat zie jij over vijf jaar, Mikey?’ vroeg Edyn aan me. Ik glimlachte en legde mijn hoofd tegen dat van haar. ‘Jou. Jij bent er nog steeds. En je bent het meest belangrijke persoon in mijn leven. Al moet je die misschien wel delen met een klein kindje.’ Tegen die tijd zou ik zeventwintig zijn, bijna achtentwintig. Net zoals Edyn. Ik wist hoe graag Edyn kinderen wilde en als het aan haar lag, dan zou het veel sneller zijn dan dat ik dat wilde. Maar ik wilde het wel. En in mijn hoofd leek dat nu wel een goede leeftijd, maar het leven kon natuurlijk altijd anders lopen. ‘En een nieuw huis klinkt goed, samen met alle diertjes. Ik weet zeker dat Pixie en Loulou het geweldig zouden vinden om rond te kunnen rennen in een grote tuin. En Star kan dan alles onderzoeken, dat vindt hij vast ook leuk.’ Katten waren nieuwsgierige beesten! In een buurt waar hij meer te doen had en wat veiliger rond kon lopen, was hij vast niet weg te slaan van de buitenwereld. ‘En misschien zijn mijn ouders dan inderdaad wel in de buurt. Zodat ze ons en hun kleinkind zo vaak kunnen bezoeken als ze maar willen.’ Ik wist niet of mijn ouders echt hier naartoe zouden willen verhuizen. We hadden wel familie in Amerika, maar dat was in Florida. Ik had mijn ouders nog nooit over dat soort plannen gehoord, maar misschien zou een kleinkind daar wel verandering in brengen? Ik vond het lief dat Edyn er aan dacht. Dat ze iedereen bij elkaar wilde hebben, zodat ze elkaar allemaal konden zien en konden genieten van elkaars aanwezigheid, op wat voor een manier dan ook. ‘Wil je dat echt allemaal?’ Ik knikte. Natuurlijk wilde ik dat! Er was misschien een tijd geweest waarop ik er minder aan had gedacht, maar toen was ik jonger geweest. Toen had ik mezelf en de wereld om me heen niet eens begrepen en Edyn was toen al veel te goed voor me geweest. Ze had echter altijd haar best gedaan en dat was waarom ze zo geweldig was! Ik was dol op haar en ik zou haar niet uit mijn leven willen. Echt niet. ‘Natuurlijk wil ik dat. Ik houd van je! Zo ontzettend veel.’ Soms was het gek hoeveel ik van haar kon houden, maar het leek elke dag meer te worden. ‘Dan is het goed.’ Edyn gaf me een kus en kroop vervolgens dichter tegen me aan. ‘Maar ik wil ook dat je aan jezelf denkt. We hebben nog heel veel jaar samen en hoeft niet allemaal nu, als dat niet is wat jij wil.’ Ik was blij dat ze er zo over dacht. Zo dacht ik er ook over bij haar. Als er iets was wat te snel ging voor haar, of wat niet naar haar zinnen was, dan mocht ze dat altijd zeggen. ‘Weet ik. Ik denk aan mezelf, maar ook aan ons. Aan jou.’ Ze was immers ontzettend belangrijk!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Dromen over onze toekomst was heel erg fijn. Helemaal omdat ik wist dat het op een gegeven moment niet meer iets was waar ik over hoefde te dromen. Dit ging gebeuren, misschien niet dit jaar, maar het zat er wel aan te komen. Uiteindelijk zouden we gaan trouwen, kindjes krijgen en een heel mooi gezinnetje op kunnen bouwen. Ik hoopte dat Michael zijn ouders ook in de buurt konden zijn als er een kindje zou komen. Anders zouden we sowieso proberen om ze zoveel mogelijk te betrekken. Ik vond het belangrijk dat een kindje opgroeide met veel lieve familie om hen heen. Dat was hetgeen waar we thuis altijd voor hadden gezorgd bij de kinderen die bij ons in het gezin waren gekomen. Uiteindelijk waren dat mijn broertjes en zusjes geworden, hadden ze een veilige plaats gehad en dat wilde ik zelf ook aan kindjes kunnen geven. Iets wat zeker ging lukken met Michael als papa. “Dat is lief.” Fluisterde ik. Michael wilde ook aan mij denken. We hadden beiden wel in ons hoofd dat we uiteindelijk zouden trouwen en er kindjes zouden komen. In mijn hoofd was het altijd wat eerder geweest dan in die van Michael. Het was aan ons om daar een beetje een middenweg in te vinden. Natuurlijk zou ik nu al graag een kindje in mijn armen willen hebben. Iets wat ergens ook best wel goed had gekund. Ik wilde echter ook dat Michael zich er gemakkelijk bij voelde en dat was iets waar we goed over moesten praten. Daarom waren we er nu nog niet op die manier mee bezig. “Zolang we er maar goed over praten, komt het allemaal goed.” Ik had het gevoel dat ik alles bij Michael neer kon leggen wat ik maar wilde. Ik kon praten over hetgeen waar ik naar verlangde zonder dat hij er raar naar op keek. “Dat komt het.” zei Michael zachtjes terug, waarop ik hem een kus gaf. Ik vond het echt lief dat hij over ons had willen praten. Het was niet iets wat we dagelijks deden. “En heb je al gekeken of je mee kan naar Europa?” Ik had er wel naar gekeken. Ik had het heel erg jammer gevonden dat ik nog niet heel veel van de tour had gezien. Ik was naar een paar shows in Amerika geweest, waaronder ook diegene die hier in de buurt waren geweest de afgelopen dagen. Wat Michael nog niet wist was dat ik het een en ander voor zijn verjaardag aan het regelen was, daarvoor moest ik sowieso naar Europa komen. Ik moest echt mijn best doen om niet te breed te glimlachen, want ik wilde niet dat de verrassing verpest zou worden. Ik had al wel dingetjes opgezocht in Lissabon, waar Michael mij ooit mee naar toe had genomen voor de eerste tour. Toen hadden we elkaar nog niet eens zo hel erg lang gekend, nu deden we dat wel. Ik wilde van dezelfde plaats genieten als al die jaren geleden. Ondanks dat er ook het een en ander was gebeurd. Dat was echter wel het moment geweest dat ik had geweten dat het echt was geweest. Dat we er voor elkaar waren wat er ook aan de hand was. “Edyn?” Ik keek naar Michael en had toen pas door dat ik een beetje in mijn hoofd had gezeten, iets wat niet moest want Michael hoorde er niet achter te komen dat er iets aan de hand was! “Ja, ik heb gekeken.” zei ik dan ook snel. “Voor de lessen kan ik gewoon dingen thuis doen. Dan zou ik alleen de danslessen missen, maar dat is ook niet heel erg?” Natuurlijk was het wel jammer, maar misschien dat Frankie ook voor een tijdje mee zou kunnen en dat we zelfs in de zalen konden oefenen. “Dus ik denk dat ik wel een tijdje mee kan?” Ik pakte de hand van Michael vast en kneep er zachtjes in. “Ik heb het wel echt gemist om je op te zien treden. De afgelopen dagen was echt heel erg leuk. Ik vind het echt geweldig om je op het podium te zien.” Dat mocht Michael ook wel af en toe horen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Er was gewoon iets heel fijns aan het mee hebben van Edyn op tour. Iedereen vond het al heel erg leuk? Edyn en Luke konden het nu sowieso heel goed met elkaar vinden. Ze waren echt vrienden geworden. Calum vond haar misschien af en toe wat te druk of te enthousiast, maar ik wist ook dat ze hem wel op wist te fleuren op sommige momenten. En ze kon met Ashton een hoop gesprekkenvoeren, ook over de kleinste dingen. Dus goed viel ze sowieso. Ik vond het zelf heel fijn om dat stukje veiligheid te hebben. Om iemand te hebben op wie ik sowieso terug zou kunnen vallen als het even niet zou gaan. “Ik vind het heel fijn om te weten dat je er bent. Het geeft een veilig gevoel. Dat waar ik ook sta, jij me ziet.’ Edyn liet me altijd goed voelen. Ze was zo’n positieve bron, gevuld met aandacht en liefde. Dat was ze altijd al geweest. Aan het begin had ik het soms niet willen geloven. Had ik niet gedacht dat alles wat ze had gezegd, ook echt waar zou kunnen zijn. Laat staan dat ik het had verdiend. ‘De laatste week is wel druk, maar ik denk dat we vast tijd voor onszelf kunnen vinden en ook kunnen genieten.’ Want daar zou het dan ook om gaan! Dat Edyn eventjes eruit zou kunnen gaan en dat we elkaar zouden kunnen zien. Het was jammer dat het nu minder kon, maar het was juist goed voor Edyn. Ze had hier nu dingen te doen, ze had plekken waar ze moest zijn. Dat was goed. Ze had weer iets meer om handen, waardoor ze invulling kon geven aan haar leven. Edyn kwam iets overeind, zodat ze me een kus kon geven. Ik glimlachte en legde haar zo neer, dat ze met haar hoofd op mijn borstkas kon liggen. Ik liet mijn vingers door haar blonde haren glijden en zo lagen we een tijdje in stilte. ‘Mikey?’ Edyn bewoog haar hoofd iets, zodat ze me aan kon kijken. ‘Ik zat te denken aan onze diertjes. We hebben natuurlijk Pixie, Loulou en Star. Maar ik mis Suzy soms wel.’ Ik knikte, dat begreep ik wel. Suzy was een beetje een spontane toevoeging geweest, maar we waren er allebei over eens geweest dat we haar hadden moeten houden. En nu was ze er niet meer. Het was gebeurd toen ik op tour was geweest. Gelukkig had Frankie Edyn goed op kunnen vangen. Suzy was echter net wel een extra toevoeging geweest en ik snapte wel dat Edyn haar miste. We hadden haar kooitje ook nog ergens staan, omdat Edyn die nog niet weg had willen doen. Ergens had ik er ook wel aan gedacht om hem weer te vullen, maar dan met een beestje dat iets langer leefde. ‘Ik mis Suzy ook. Ze was heel erg lief en het is een wonder dat ze zo graag bij ons wilde blijven. En we kunnen haar natuurlijk niet vervangen.’ Dat ging gewoon niet. Dat hoorden we niet te doen, al was het maar een muisje. ‘ Maar haar kooitje is zo leeg,’ zei Edyn, waarna ze zuchtte en haar hoofd draaide naar de kooi, die er nog steeds stond. ‘Ik mis het geritsel.’ Ik knikte. Als Suzy wakker was, dan had je dat altijd wel gehoord. ‘Misschien kunnen we voor wat geritsel zorgen? Maar dan een beestje wat iets langer leeft?’ stelde ik voor. Edyn had altijd goed voor Suzy gezorgd en ik wist dat ze het wel zou kunnen. En ze miste Suzy duidelijk heel erg. Dus misschien was het ook wel goed. En een konijn of een cavia leefde volgens mij wel langer dan een muis. Daarnaast was dit ook nog een wilde muis geweest, die hier eigenlijk helemaal niet had moeten zijn. ‘Een konijn, of zo? Iets kleins, wat we makkelijk kunnen houden.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
“Echt?” Vroeg ik zachtjes, omdat ik haast niet kon geloven wat Michael zei. We hadden natuurlijk al twee hondjes en een katje. Voor mij voelde er echter wel een leegte. Suzy was hier geweest. We zouden haar nooit kunnen vervangen, maar ik zou het heel erg fijn vinden om weer iets rond te horen rennen in een kooitje. Een beestje dat heel erg nieuwsgierig was en wie we ook af en toe gewoon buiten hun huisje konden laten. Suzy had het nooit erg gevonden om rond te lopen, ze was soms op Pixie zijn hoofd gekropen als we met z’n allen in bed hadden gelegen. Zelfs met Star was het heel erg goed gegaan, terwijl katjes en muisjes volgens mij niet echt goed met elkaar op hoorden kunnen te schieten. Ik zag Michael zachtjes knikken, ten teken dat hij het meende. Daarom sloeg ik mijn armen goed om hem heen, zodat ik hem een goede knuffel kon geven. Hij vond het niet erg dat er nog een diertje bij kwam! Een konijntje! “Een konijntje zou wel echt heel erg leuk zijn!” Ik wist niet of het in hetzelfde kooitje zou kunnen, maar ergens was dat ook het huisje van Suzy en vond ik het helemaal niet erg als dat zo zou blijven. We konden best iets nieuws kopen. Ik wilde al overeind komen, want we zouden een konijntje krijgen! Dan konden we die nu ook wel gaan kopen. Ik werd echter teruggetroken door de armen van Michael. “Maar niet nu. We liggen hier net goed.” Ik knikte, hij had het vast gemist om even rustig ergens te kunnen liggen. Natuurlijk kregen ze wel de tijd om op tour ook uit te rusten. Daar waren we echter niet samen geweest. Nu konden we wel rustig samen liggen, iets wat ik ook wel wilde. “Dat is waar. Maar een konijntje.” Zei ik glimlachend. Ik was echt blij dat we er een diertje bij zouden krijgen. Het was best wel leeg geweest zonder Suzy. Ze was misschien het kleinste diertje geweest, maar zo voelde het soms gewoon niet. Nu zouden we een heel ander diertje krijgen en ik was heel erg benieuwd naar hem of haar! Ik hoopte dat het ook goed met de rest van de diertjes kon en dat we er voor konden zorgen dat het hier thuis voelde, dat was belangrijk. “We kunnen wel even online kijken, naar wat voor konijntje je wil en of ze hier misschien iets in de buurt hebben.” Ik kwam weer overeind, omdat ik begreep dat Michael dat op de tablet wilde doen. Ik liep naar de kast waar we hem standaard op hadden liggen. Doordat ik had bewogen, was Loulou ook van haar plek afgekomen. “Je krijgt een broertje of zusje!” Dat was echt zo! Ze kreeg er iemand bij! In het begin was het vast wel wennen, maar ik wist zeker dat Loulou en ook de andere twee heel erg lief met het konijntje om zouden gaan. “Vind je dat leuk?” Ik zag haar hoofdje iets bewegen en haar oren gingen overeind. “Ja he? Dat vind je leuk!” Haar oortjes gingen nog meer omhoog en uiteindelijk sprong ze tegen mijn been aan, waardoor ik over haar hoofdje heen kriebelde. Ze vond het echt heelerg leuk. Het was nu natuurlijk ook veel stiller omdat Petunia bij Luke was, dus voor haar was het ook heel erg anders. Ik liep met de tablet terug naar Michael, die ondertussen iets overeind was gekomen op de bank. Ik kroop tussen zijn benen in, zodat ik met mijn rug tegen zijn borstkas aan kon rusten en hij makkelijk mee kon kijken op het tablet. Ik ging naar google en typte daar bunnies in, want we gingen op zoek naar bunnies! Ik wist eigenlijk niet waar we zouden moeten kijken. In de dierenwinkels hadden ze vaak wel konijntjes, maar die stonden dan niet op de website. Misschien hadden ze in de winkel waar Star vandaan kwam, wel iets. Ondertussen waren mijn zoekresultaten geladen en drutke ik op de shopping button, want we zouden er een moeten kopen! Daar kwam ik echter geen schattige konijntjes tegen, maar allemaal half blote vrouwen tegen! Iets wat niet de bedoeling was! “Daar zocht ik niet op?!” bracht ik verbaasd uit, ik had alleen maar naar konijntjes willen kijken!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Edyn was heel gemakkelijk blij te maken, met van alles en nog wat. Ze kon al vrolijk worden van een leuke foto of een lief berichtje. Toch leek dit me wel een goed iets. Edyn verdiende het om er een nieuw diertje bij te krijgen. Eentje waar ze wat langer voor zou kunnen zorgen dan voor Suzy. De muis had het lang volgehouden, maar de waarheid was dat ze hier eigenlijk niet had gehoord. Ze was een wilde muis geweest! Wie weet konden we nu wel een beestje nemen dat er voor was gemaakt om echt in een goede kooi te leven, waar hij of zij genoeg aandacht zou krijgen. Edyn leek er heel enthousiast over te zijn, wat altijd goed was! ‘Oh, god. Edyn!’ zei ik lachend. Natuurlijk had ze ook niet kunnen weten dat er iets anders had kunnen komen. Zelfs ik had er even niet over nagedacht dat het internet iets anders zou gaan zoeken dan echte konijntjes, maar het was zo typisch dat het haar nou net gebeurde. En ze zat er zo verbaasd bij. Alsof ze echt niet begreep waarom de zoekmachine dit aan haar liet zien. Ik sloeg mijn armen om haar heen en gaf haar een kus op haar wang. ‘Ik snap het niet? Ik zocht op bunnies!’ Ik moest er om lachen, ik kon het niet helpen! Het was gewoon zo typisch Edyn. Zo naïef kon ze wel zijn, maar dat was juist wat ik leuk aan haar vond. Het was een fijn idee dat ik dit soort dingen dan een beetje voor haar op kon lossen, er voor haar kon zijn. Terwijl dit iedereen wel kon overkomen! Het gebeurde alleen net bij Edyn, wat het allemaal nog net iets grappiger maakte. ‘Je bent zo precious.’ Dat was ze echt. Ik hield mijn armen om haar heen en pakte zo de tablet vast. Ik ging terug naar de eerste pagina en typte dit keer gewoon het woord “konijntjes” in de zoekbalk in en vervolgens op afbeeldingen, waardoor we tenminste plaatjes kregen van allerlei soorten konijntjes! ‘Kijk, deze zien er al een stuk beter uit,’ zei ik tegen haar, waarna ik de tablet weer aan haar gaf. De meeste konijntjes zagen er heel erg lief uit. Natuurlijk had je wel verschillende soorten, maar daar had ik zelf eigenlijk geen weet van. Ik hoorde een plof op de grond, wat betekende dat Star van de stoel af was gekomen. Hij kwam nu onze kant op. Ik klopte naast me, al deed die kat nooit helemaal wat ik wilde! Hij ging eerst wat drinken, maar vervolgens kwam hij wel bij ons zitten. Hij vond de tablet vaak interessant, vooral omdat we ook spelletjes er op hadden staan voor hem. ‘Misschien dat je straks met de visjes kan spelen,’ zei ik tegen Star, terwijl ik hem aaide. ‘We kijken nu naar een nieuw vriendje.’ ‘Een broertje of zusje!’ ze Edyn vrijwel meteen, waarop ik lachend knikte. ‘Right.’ Ik legde mijn kin op haar schouder en keek zo mee naar de verschillende konijntjes die er te zien waren. ‘Ze zijn allemaal zo lief, Mikey! Kijk nou!’ Edyn hield de tablet omhoog, zodat ik het nog beter kon zien. Ze zagen er inderdaad allemaal heel lief uit. Allemaal lieve oortjes en oogjes, zachte pootjes. Het was onmogelijk om er eentje aan te wijzen die schattig was, want de één was nog liever dan de ander! ‘Misschien hebben ze hier in de buurt ook wel een opvang voor konijnen? Er zijn vast ook mensen die nestjes weg doen, of oudere konijnen omdat ze er niet meer voor willen zorgen. Misschien kunnen we daar wel kijken?’ Soms was het beter om een dier ergens op te halen, dan een nieuwe te kopen! Zeker als ze het echt nodig hadden. Ik wist zeker dat Edyn daar ook zo over dacht! Die wilde het liefst alle diertjes ophalen en hier houden, als dat mogelijk zou zijn.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Twee daagjes later (:
----
Luke.
Een tweede date was heel anders dan een eerste date. Van de week had ik van te voren heel wat meer zenuwen gehad. Nog steeds ging er van alles door mijn hoofd heen, waaronder de verbazing dat dit allemaal gebeurde. Ik kon me eigenlijk niet eens meer goed indenken wanneer ik voor het laatst een echte date had gehad. Niet zoals dit! Vandaag hadden we weer afgesproken, we hadden over en weer wat ideetjes opgeworpen over hetgeen wat we hadden kunnen gaan doen. Net zoals vorige keer had ik niet ergens binnen weg willen kruipen. Ik wilde Frankie een date geven die ze met ieder ander ook had kunnen hebben. Het was belangrijk om het leuk met elkaar te hebben en natuurlijk konden we dat ook hebben als we ergens binnen zouden zitten. Ik kon me niet voorstellen dat ik iets niet leuk zou vinden als Frankie in de buurt was. Voor nu was een dierentuin echter de uitkomst geworden, waar Frankie ook heel erg enthousiast op had gereageerd. We waren nu al eventjes in de dierentuin en hadden al een paar dieren bezocht. Dit was een perfecte plaats om rustig met elkaar te praten, terwijl we konden genieten van de omgeving. Ik had al wel gekeken wat er allemaal te doen was en je kon je opgeven om sommige dieren te voeren. Iets wat we straks ook nog wel zouden gaan doen! Je kon hier ook met een soort van treintje rond, waar we ook nog wel in konden springen als we dat wilden. Voor nu liepen we rond en waren we al weer in genoeg onderwerpen verwikkeld geraakt. Praten met Frankie ging makkelijk, alsof we elkaar al jaren kenden. Toch was het ook heel fijn om iemand te leren kennen. We wisten lang niet alles van elkaar en daarom waren deze dates ook? “Wat voor dieren vind je dat we zijn?” Ergens was dat een gekke vraag, maar ik vond dat je er ook wel heel erg veel aan kon halen! Ik zag Frankie serieus nadenken over de vraag die ik haar had gesteld, terwijl ze me ook uit had kunnen lachen. Het was geen vraag die je dagelijks kreeg! Ik wist zeker dat wanneer ik hem aan Rhi had gesteld ze me uit had gelachen en zo ergens anders over was begonnen. Frankie was zo anders! Waardoor het me ook echt verbaasde dat ze hier op het moment met mij wilde zijn. “Ik vind dat jij een dolfijn bent?” Een dolfijn! Dat was niet echt een dier dat ik zelf heel snel zou noemen. De meeste mensen waarschijnlijk niet! Dan werd er wel bij een dier gebleven dat ze leuk vonden. Niet dat ik mezelf nou een hond vond of iets van een beer. “Een dolfijn?” Ik was nu wel nieuwsgierig waarom ze vond dat ik op een dolfijn leek. “Ja, dolfijnen zijn heel erg intelligent.” Frankie vond mij intelligent?! Ze was zelf juist heel erg slim! Ik kende niemand die zoiets deed als zij. Haar opleiding was echt niet makkelijk, er zaten vast allerlei berekeningen aan vast, theorieën die ze uit moest leggen. Veel meer dan alleen maar sterren uit haar hoofd leren. Ze was zelf heel erg slim. “En ze zijn graag in gezelschap van anderen. Ze kunnen goed wennen aan een nieuwe groep mensen. Maar ze vinden het ook niet erg om af en toe even in hun eentje rond te zwemmen.” Ik knikte, ik snapte wel waarom ze een dolfijn uit had gekozen. “Worden jonge dolfijnen niet high omdat ze met kogelvissen spelen?” vroeg ik lachend, waarop ik Frankie zag knikken. Ergens was dat ook nog niet zo heel erg gek. Ik had ook wel dingen gedaan niet heel erg netjes waren geweest. Op een gegeven moment was ik vaker dronken geweest dan me lief was. Was de drugs dichter bij geweest dan het had moeten zijn. Ondertussen ging het veel beter, ik voelde me veel beter zonder al die shit. “Dolfijn it is.” zei ik uiteindelijk. “En jij?” Frankie was hier duidelijk beter in dan ik dat was, dus ik was ook wel benieuwd wat ze van zichzelf vond. “Misschien een stokstaartje?” “Die zijn schattig, dus dat zie ik wel voor me!” Frankie schudde haar hoofd. “Ze zijn vindingrijk? Ze zijn klein, maar ze weten wel hoe ze de hele groep moeten beschermen tegen bedreigingen. Ze geven niet zomaar op.” Dat was een hele mooie manier om er naar te kijken! Het paste wel echt bij haar. “Stiekem ben ik gewoon een giraffe.” zei ik lachend, want er waren genoeg mensen die me ooit zo hadden genoemd?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Luke en ik waren het er allebei over eens geweest dat we nog een keer samen op date hadden gewild. Normaal had ik er misschien wel een week tussen gelaten, maar die luxe hadden we nu niet. Luke zou over een paar dagen al weer moeten vertrekken naar Europa, om daar het laatste deel van de tour af te maken. Ik had zelfs nog laten vallen dat we ook op date zouden kunnen gaan na de tour, maar daar had Luke geen genoegen mee genomen. Hij had me nog minstens één keer willen zien. Iets waardoor ik me echt heel erg goed was gaan voelen. Hoe fijn was het als iemand echt zijn best deed om je te willen zien? Natuurlijk wilde ik hem ook graag zien, maar ik wilde ook respect hebben voor hetgeen wat hij deed en de tijd die daar soms aan op zou kunnen gaan. Want dat was een hoop! Toch hadden we nog een dag kunnen vinden waarop we samen naar de dierentuin konden gaan. Vandaag! Dit keer was het overdag, wat toch wel een andere sfeer gaf dan een lichtgevende kermis in het donker, maar dat vond ik juist leuk. Het was net zo gezellig, misschien nog wel gezelliger! Ik had er een paar keer over nagedacht om zijn hand vast te pakken tijdens het lopen, maar op het laatste moment had ik het toch niet gedurfd. Op andere momenten had ik er niet eens aan gedacht, omdat ik zo naar Luke had geluisterd of omdat we naar de dieren hadden gekeken. Eigenlijk waren mijn gedachten alleen maar bij hem en hoe leuk ik hem vond. Juist omdat hij me dit soort vragen stelde, over wat voor dieren we waren. Het waren misschien gekke vragen, maar volgens mij zei het antwoord wel iets over hoe je een persoon zag. Daarom had ik er wel eventjes over na moeten denken. Al leek Luke al een antwoord voor zichzelf te hebben verzonnen! ‘Jij bent geen giraffe? Alleen maar omdat je lang bent zeker? Dat slaat nergens op,’ zei ik lachend. Ik snapte wel dat hij zichzelf zo zag. Er waren meer mensen die hem zo zagen. Hij was immers ook lang en hij had ook echt lange benen, maar ik vond een dolfijn echt veel beter bij hem passen! Die zwommen lekker rond, terwijl een mannelijke giraffe op een vaste plek bleef. Dus dat paste dan niet bij Luke. ‘En als jij een giraffe bent, dan ben ik een nijlpaard.’ Zoals in Madagaskar! Het was een tijdje geleden dat ik de films voor het laatst had gezien, maar ik wist vrijwel zeker dat de giraffe verliefd was op het nijlpaard en dat ze zelfs uiteindelijk zouden trouwen. Nu was trouwen nog lang niet aan de orde en ik hoopte dat Luke ook wel wist dat ik daar niks mee bedoelde, maar ze kwamen wel bij elkaar! Net zoals dat ik hoopte dat ook wij bij elkaar zouden kunnen komen. Ik liep door, maar ik merkte dat Luke was gestopt met lopen. Ik draaide me om en keek hem vragend aan. ‘Wat is er?’ Misschien had hij wel iets gezien waar hij nu naar toe wilde. Luke schudde enkel zijn hoofd en nam mijnhand vast, waarna hij me zachtjes meetrok naar de zijkant van het pad, zodat we niet in de weg stonden voor anderen. ‘Luke?’ Ik vond dat hij nu wel een beetje gek deed! ‘Dat meen je toch niet? Dat je jezelf zo ziet?’ vroeg hij aan me. Ik was haast al vergeten wat ik zojuist had gezegd, maar nu snapte ik wel waar hij het over had. ‘Dat nijlpaard-ding? Dat was een grapje? In Madagaskar, de film, daar zitten een nijlpaard en een giraffe in en die worden verliefd?’ Zo had ik het bedoeld! Niet omdat ik niet blij was met hoe ik eruit zag! Ik was er juist heel blij mee. Iedereen had wel eens mindere dagen, maar ik zou het nooit willen veranderen? ‘Ik bedoelde het niet op die manier. Natuurlijk zijn er wel eens dagen dat ik naar iemand anders kijk en me bedenk hoe anders zij dan is, en dat ik dat soms ook zou willen. Maar ik ben blij met mezelf,’ verzekerde ik Luke. Dat was ik echt! ‘Je zou alle dagen blij moeten zijn met jezelf. Ik bedoel, kijk nou eens naar jezelf!’ Luke gebaarde met zijn handen naar me, waardoor ik toch wel moest lachen. Voornamelijk omdat het zo lief was.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik had het antwoord van Frankie echt niet aan zien komen en ik was er echt even stil van geweest. Het idee alleen al dat ze misschien op die manier naar haarzelf keek was een vreselijke gedachte! Haar uitleg maar het heel wat beter, ergens was het zelfs heel erg lief dat ze die vergelijking gebruikte. Ze had het over twee karakters die verliefd op elkaar werden. Iets waar zij ook naar toe aan het werken waren. Gevoelens zaten er bij mij zeker al wel, misschien nog niet op die manier, maar uiteindelijk wist ik zeker dat het aan zat te komen. Ik hoopte dan ook dat het van dates naar een relatie over kon gaan. Nu moest Frankie wel een beetje lachen om mijn woorden, maar ik meende ze echt. “Echt waar!” Bracht ik dan ook uit. Ze was heel erg mooi. Dat was toch wel het eerste wat je aan iemand zag. Nu ik haar leerde kennen wist ik ook maar al te goed dat ze ook een mooi innerlijk had. “Je hebt echt de mooiste lach die ik ooit heb gezien. Het is zo oprecht en als je lacht straalt het echt helemaal door tot in je ogen.” Dat was nog maar een begin wat ik mooi aan haar vond. “Je hebt gewoon echt een prachtig gezicht.” Hele mooie ogen, goede lippen en een hele lieve neus. Alles paste gewoon bij elkaar. “Luke..” zei Frankie lachend. Ik schudde mijn hoofd, ten teken dat ik nog lang niet klaar was. Ik kon hier over door blijven gaan. Ze was gewoon mooi. “Ik heb nog niet eens de kans gekregen om over je curves te praten!” Want ja ze had misschien wat meer rondingen dan anderen, maar die mocht er ook gewoon zijn. Het paste bij haar. Ik wist zeker dat er genoeg mannen waren die even naar haar om keken als ze haar langs zagen lopen. “Je bent een Queen en dat mag je ownen.” We stonden nog op een rustige plek, waardoor ik naar haar toe stapte, om mijn armen even om haar heen te slaan. Ik wist ook wel dat Frankie net nog had gezegd dat ze tevreden over haar zelf was. Er waren echter dagen waarop ze het niet helemaal zag. Iedereen had wel eens van die dagen, natuurlijk. Ik hoopte dat ik Frankie kon vertellen dat ze er mocht zijn op die dagen. Ze was gewoon echt een bijzondere vrouw. “Je bent echt heel lief, Luke.” Het was niet zo dat het de woorden waren die ik graag had willen horen, maar ze waren wel heel erg prettig. Als ze maar wist dat ik mijn woorden meende. “En jij bent prachtig.” Fluisterde ik nog voordat ik haar weer los liet. Ik liep het pad weer op en pakte mijn mobiel er even bij om te zien hoe laat het was. Er waren hier genoeg dingen te doen, die je van te voren kon boeken. Ik had gekeken wat er allemaal mogelijk was en het leek me best wel leuk om mee te gaan met een groep die de dieren zouden gaan voeren. “Over giraffes gesproken, ik heb een verrassing.” Ik wist niet of het echt zo te noemen was, misschien had Frankie al wel gelezen dat het mogelijk was om het te doen. “Je kan hier met de verzorgers mee om de dieren te voeren.” Volgens mij was het ook mogelijk geweest met de flamingo's. Die hadden mij niet zo heel erg leuk geleken? “Dus het leek me leuk om bij de giraffes te gaan kijken?” Als Frankie het echt niet zag zitten, dan hoefde het natuurlijk niet. Ik wist niet hoe ze er tegenaan keek. Ze kon het heel goed vinden met de hondjes, maar het zou ook best wel kunnen dat ze zo’n groot beest heel eng vond. “Echt?!” Ik knikte, ik was er zelf ook behoorlijk enthousiast over. Het was toch net weer wat anders dan hier rondlopen en naar de dieren kijken. Al was dat ook heel erg leuk. Er waren genoeg plaatsen waar je even rustig kon zitten. Dit was echt wel de perfecte manier om een dag met elkaar door te brengen. Je was wel bezig met andere dingen, maar er was genoeg tijd om elkaar beter te leren kennen. Ik vond de gesprekken met Frankie echt heel erg bijzonder.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Luke was echt ontzettend lief? Dat hij al die dingen over me dacht, en dat hij ze zo recht in mijn gezicht durfde te zeggen, dat vond ik wel heel bijzonder! Ik had wel gehoopt dat hij me aardig vond en graag tijd met me doorbracht, en natuurlijk had ik stiekem wel willen horen dat hij me mooi had gevonden, maar ik had niet verwacht dat hij het allemaal op deze manier naar buiten zou brengen! En nu had hij ook nog eens geregeld dat we samen de giraffen zouden kunnen voeren. Dat was iets wat hier volgens mij heel normaal was om te doen, zolang je maar een kaartje kocht. Het leek mij heel bijzonder om een giraffe van zo dichtbij te zien en er zelfs eentje te kunnen voeren! Terwijl we samen naar de verblijven van de giraffen liepen, nam ik Luke zijn hand vast. Net had ik er misschien nog over getwijfeld, maar ik wist nu dat het goed zat. Hij had al die dingen niet zomaar over me gezegd! Hij wilde hier met mij zijn, net zo graag als dat ik hier met hem wilde zijn. Luke glimlachte en trok me vervolgens iets dichter naar zich toe tijdens het lopen. Eenmaal bij de vertrekken stonden er al een aantal anderen mensen te wachten, ook met kleinere kindjes. Iets wat natuurlijk geweldig moest zijn voor ze! Om zo’n groot en mooi dier te kunnen voeren. We moesten onze kaartjes laten zien, die Luke al bij zich had. Ik had niet eens gemerkt dat hij die ergens had gekocht, want volgens mij kon je die niet online kopen. Alleen in het park! Dat had hij behoorlijk stiekem gedaan! Er stonden ook een paar verzorgers bij, wat natuurlijk wel logisch was! Voor onze veiligheid, maar ook zeker voor die van de dieren. ‘Oké allemaal, één van onze verzorgers gaat straks voordoen hoe het moet. Het is belangrijk dat je rustig blijft, want dan komen de giraffen vanzelf naar voren. Je kunt de bladeren en takken iets omhoog houden, zodat ze er gemakkelijk bij kunnen. En kinderen onder acht jaar mogen alleen met begeleiding de giraffen voeren.’ Eén van de verzorgers had een aantal stengels en bladeren in zijn handen, die hij omhoog hield. De giraffen leken wel te weten dat het tijd was om gevoed te worden, want er stonden er al een paar dicht bij het hek. Eén van de giraffen boog zich met gemak over het hek, om de bladeren aan te pakken, onder wat aanmoediging van de verzorger. Ik kneep in Luke zijn hand. Het was echt ontzettend bijzonder om te zien hoe dit allemaal gebeurde, en om een giraffe van zo dichtbij te zien. Wij mochten ook wat te eten pakken en onder begeleiding van de andere verzorgers werden we verspreid over de verschillende plekken, zodat iedereen een kans had. Ik gaf wat bladeren aan Luke, zodat hij als eerste kon. ‘Dit is echt heel erg bijzonder.’ Er was geen ander woord voor! Ik keek toe hoe de giraffe met gemak zijn tong om de bladeren wikkelde en aanpakte. Waarschijnlijk had Edyn dit ook echt geweldig gevonden om te doen! ‘Eigenlijk heb je het verkeerde meisje meegenomen,’ zei ik tegen Luke, die me heel geschrokken aankeek. Ik besefte me nu pas hoe het ook over kon komen! ‘Oh nee, lieverd!’ zei ik lachend, waarna ik mijn armen om hem heen sloeg. ‘Ik bedoelde Edyn! Edyn zou het ontzettend leuk vinden om hier naar toe te gaan en de dieren te voeren.’ Dat was echt wat ik er mee had bedoeld! Niet meer dan dat! Ik keek over mijn schouder, om te zien of er iemand echt op ons aan het letten was. Iedereen was druk met de giraffen. Ik gaf Luke dan ook een kus. Uitgebreid zoenen zou ik hier niet doen, maar een kus verdiende hij zeker wel! Voor alles van vandaag, maar ook voor wie hij was. ‘Ik heb het juist ontzettend naar mijn zin hier. Met jou. Ik ben blij dat je mij mee hebt genomen, maar ik denk dat als Edyn dit hoort, ze ook heel graag een keer wil.’ Dit was gewoon echt iets voor haar!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het was niet zo dat ik er heel erg veel moeite voor had moeten doen. Ik had op internet gezien dat dit een mogelijkheid was. Toen we hier aan waren gekomen had ik alleen moeten regelen dat Frankie niet alles mee had gekregen van het gesprek wat ik had gevoerd met het meisje achter de kassa. Ik wilde ook helemaal niet dat dit anders werd omdat mensen wisten wie ik was en dat ik daardoor dingen kon regelen. Dit was iets wat iedereen had kunnen doen. Iets wat ik zelf al een keer eerder had gedaan en waarvan ik ook gunde dat Frankie het ook zou kunnen meemaken. De woorden van Frankie waren echter wel even aangekomen. Ik had echt gedacht dat ze had bedoeld dat ze het niet op dezelfde manier zag zitten als ik dat deed. Terwijl we het net nog heel ergens anders over hadden gehad. Daarom had ik er ook niet heel erg veel van begrepen, maar voordat er uitleg was gekomen had ik me het liefst ergens in een hoekje terug getrokken. Ik vond Frankie echt heel erg leuk en ik zag hier zelf wel echt iets in. Om te denken dat zij dat niet deed, was wel even vreselijk geweest. Er kwam dan ook een opgeluchte zucht over mijn lippen heen dat ze het niet op die manier had bedoeld. Hoe ze het uitlegde, snapte ik het ook wel weer. Edyn had dit ook geweldig gevonden. Die was gek op diertjes. Ze kon echt van alle dieren houden, volgens mij zou die nog kunnen zorgen voor een vlieg die het huis binnen was gekomen of zelfs een spin die ze ergens in de slaapkamer had gevonden. Zoiets had ze ook gedaan met het muisje dat een paar weken geleden was overleden. “Ik denk dat Edyn dit heel erg leuk zou vinden. Ik ga haar zeker een keer meenemen.” Het was ook wel leuk om een keer iets te doen met Edyn. Ik was wel echt opgelucht en kon het niet laten om na de kus, mijn arm nog wel om de middel van Frankie te laten liggen. Daardoor kon ik mijn hoofd ook even om haar schouder rusten. “Gelukkig maar. Dat je het leuk vindt.” Ik vond het ook echt heel erg leuk! Dit was weer heel erg anders dan de date die we hadden op de pier. De sfeer was heel erg anders. Ik kon niet kiezen wat ik fijner vond. Eigenlijk was het al heel erg prettig dat ik bij Frankie in de buurt was. We konden praten en ook konden genieten van zoiets als dit. We konden een giraffe voeren! Ik pakte nog een paar van de bladeren, al kon ik het niet laten om mijn arm weer om Frankie heen te leggen, op het moment dat ik weer naast haar stond. Ze had me net een kus gegeven en ergens smaakte dat wel naar. Ik wist zeker dat er nog wel meer kussen zouden voelen, zoenen en dat het uiteindelijk wel meer dan dat zou worden. Voor nu vond ik het echter ook prima om haar gewoon vast te houden. Een hand op haar rug te leggen, terwijl ze zich zelf iets uitreikte naar het dier voor ons. Ik wilde dit goed doen. Op een rustige manier. Geen van beiden hadden er iets aan om ergens in te springen. We vonden elkaar leuk, dat hadden we net ook wel benoemd. Voor nu was dat genoeg. Het betekende dat ze hier was als ik weer terug zo komen van tour. Dat we elkaar konden bellen op de momenten dat we iets leuks hadden meegemaakt. Of dat we juist zouden vertellen dat we ons iets minder voelden, omdat we van elkaar wisten dat de andere ook wilde dat het goed ging. Misschien was dat al wel te veel van het goede, maar ik wilde er gewoon voor Frankie zijn. Niet alleen maar als iemand met wie ze uiteindelijk wel een relatie zou kunnen krijgen, maar ook als iemand die ze gewoon vertrouwde als een vriend. “Ik ben echt blij dat we elkaar vandaag nog konden zien. Ondanks dat dit nog maar de tweede keer is, ga ik dit wel echt heel erg missen.” Dat wist ik zeker. Ik zou het jammer vinden dat ik haar niet een voorstel kon doen om iets samen te gaan bekijken in de verschillende landen waar ik de komende tijd door zou brengen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Luke had niks om zich onzeker over te voelen. Dit was de zoveelste dag waarop hij zich als een perfecte date had gedragen. Al was het geen kunstje wat hij aan het uitvoeren was. Het werd me steeds duidelijker dat hij echt zo was. De grapjes, de lieve woorden. Die hoorden allemaal bij hem en hij koos ervoor omdat alles met mij te delen. Dit was misschien onze tweede date, maar we hadden al vaker dingen samen gedaan. We hadden gegeten bij Edyn, we hadden minigolf gespeeld en we waren samen naar de kermis geweest in Allentown. Het waren hele leuke avonden en dagen geweest die ik met Luke door had gebracht, en dit was er eentje die ik er nu aan toe kon voegen. Het was schattig dat hij ergens nog kon denken dat ik hier niet met hem wilde zijn. Dat terwijl ik niets liever wilde dan dat. En we stonden hier nu wel samen, zijn arm om me heen, terwijl ik tegen hem aan kon leunen en we samen een giraffe konden voeren. ‘Ik ga dit ook missen,’ gaf ik toe. Luke stelde zich heel kwetsbaar op nu, door me te vertellen dat hij hier waarde aan hechtte en dat dit iets was wat hij zou gaan missen als hij straks in Europa zou zitten. Ik zou dit ook gaan missen? Heel erg zelfs. Het was nog maar de tweede keer, maar het voelde alsof er nog veel meer aan zat te komen. Daar hoopte ik in ieder geval wel op. Ik wist dat ik er op zou moeten wachten. Hij had zijn werk, een tour die hij af moest maken. En dat respecteerde ik. Ik pakte wat van de bladeren en hield die omhoog, zodat ik de giraffe ook kon voeren. ‘Ik hoop dat je weet dat ik dit nog vaker wil doen, na de tour. We hoeven nog geen concrete plannen te maken als je dat niet wil, maar ik zou het heel erg leuk vinden om erna alle verhalen te horen over wat er daar is gebeurd.’ Europa klonk altijd als iets magisch. Het was zoveel kleiner dan Amerika, maar er leek daar zoveel meer cultuur te zijn. Meer talen, meer verschillende mensen. Ik wist dat Luke een strak schema had en dat hij lang niet altijd de tijd had om alles te bekijken, maar het was toch wel een voorrecht dat hij daar naar toe kon en shows kon spelen in landen als Spanje, Zweden, Italië en Frankrijk. ‘Doe niet zo gek,’ zei Luke lachend. ‘Als er iets gebeurd waarvan ik denk dat je het wil weten, dan bel ik je gewoon op.’ Ik kon niet anders dan glimlachen. Het kon wel een loze belofte zijn, maar ik had het idee dat hij het meende. Dat hij me echt op zou bellen als hij met me wilde praten, of als er iets gebeurd was wat hij met iemand wilde delen. ‘Dat zou ik erg leuk vinden.’ Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder, terwijl ik omhoog keek naar de giraffe die boven ons stond. ‘Maar het belangrijkste is dat je gaat genieten in Europa. Het is het laatste deel van de tour, wat betekent dat je er des te meer van moet gaan genieten. Wie weet hoe lang het duurt voordat jullie weer op het podium staan.’ Ik wist niet wat Luke allemaal nog op de planning had staan. Of de tour ook echt zou betekenen dat hij een tijdje niet meer live muziek zou spelen. Misschien stonden er nog wel een aantal evenementen op de planning. Ik wist niet hoe dat ging. Edyn was daar veel meer thuis in, maar dat was niet meer dan logisch. Ze zou zelfs nog naar Europa gaan, had ze me verteld. Met een verrassing voor Michael! Terwijl Michael een nog veel grotere verrassing voor haar had. Eentje waar ik niks over kon zeggen, ook niet tegen Luke. Vooral niet tegen Luke. Michael had benadrukt dat het geheim moest blijven. ‘Maar of je me nou opbelt of niet, ik zou het nog steeds leuk vinden als we elkaar na de tour weer zouden kunnen zien. Want ik heb het idee dat dit nog wel eens meer zou kunnen worden dat het nu is.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Voor het beginnen van een relatie was de timing nooit perfect. Ergens had ik er wel over nagedacht om Frankie pas uit te vragen om het moment dat ik terug was gekomen van tour. Dan had ik echter nog een paar maanden moeten wachten en in die tijd had er heel veel kunnen gebeuren. We hadden dan wel met elkaar gesproken, maar niet op die manier. Wie weet wat er in de tussen tijd was gebeurd. Er waren vast genoeg mannnen die haar mee uit wilden nemen. Nu hadden wij een beetje de kans gekregen om uit te vogelen wat er precies tussen ons beiden was, er echt niets mee doen konden we dan nog wel niet, maar er was wel een tijd dat het zou kunnen. In de tussen tijd zouden we echt wel contact met elkaar kunnen houden. Met kleine berichtjes, telefoontjes en foto’s. We moesten dan wel rekening houden met het tijdsverschil, maar dat maakte niets uit. Zolang ik maar een beetje het idee kreeg dat ze een beetje in de buurt kon zijn. De woorden van Frankie deden me goed. Heel erg goed! Ze gaf toe dat ze hier meer in zag zitten dan een paar dates. “Dat denk ik ook.” zei ik zachtjes terug. Ik zag hier echt wel een toekomst in. Een relatie met Frankie. Het klonk al iets wat niet echt voor me weggelegd was, maar ze zag het ook zitten! Er ging van alles door mijn hoofd heen en het liefst rende ik gewoon een rondje, omdat ik niet echt wist hoe ik er anders mee om moest gaan. “Maar ik wil dit wel goed doen.” Fluisterde ik. Iets wat misschien wel gek was om te zeggen. Ik had echter niet het idee gehad dat mijn relatie met Rhi op een goede manier was gestart. Niet dat het er voor had gezorgd dat alles mis was gegaan. We hadden het goed gehad, dat zeker. Ik wilde er nu alleen niet aan denken dat we in dingen haasten, omdat we dachten dat het moest! Niets hoefde, zo voelde het ook helemaal niet bij Frankie in de buurt. Het was makkelijk, simpel, fijn. Ik voelde me voor de volle honderd procent om mijn gemak bij haar. “Dat klinkt goed.” Gelukkig was Frankie het er mee eens. Het was echt niet zo dat ik het niet wilde, maar het was gewoon beter op deze manier. Ik pakte de laatste bladeren die voor ons klaar waren gelegd. “Geef jij ze maar.” Ik had aan haar kunnen zien dat ze het echt heel erg leuk had gevonden. “Samen?” Iets wat eigenlijk nog een veel beter idee was. Ik legde mijn hand om die van Frankie en zo gaven we de laatste bladeren aan de giraffe, die ze ook nu rustig aanpakte. Ergens was het wel bijzonder dat de dieren zo rustig waren, al waren ze dit natuurlijk gewend. Er stonden dagelijks mensen voor hun neus die ze voerden. Ik pakte de hand van Frankie vast en kneep er zachtjes in. “Ik vind het echt heel erg fijn om te horen dat je hier ook een toekomst in ziet.” Dat waren niet de woorden die ze had gebruikt, maar ze had het wel bedoeld. Ze zag dit ergens naar toe gaan! Ik ook! En ik hoopte dat het iets heel bijzonders zou gaan worden, iets wat haast niet anders kon. Nu al was er een bepaald gevoel als ik bij haar in de buurt was. Verliefdheid was het misschien nog niet, maar ik wist in ieder geval zeker dat ze hier was omdat ze mij wilde leren kennen. Dat ze me haar al haar aandacht wilde geven. Iets wat gewoon heel erg prettig was om te hebben. Samen met de rest van de groep, werden we weer naar buiten begeleid. We kregen nog een kaartje mee, waarop stond dat er foto’s waren gemaakt en dat we ze konden kopen bij de uitgang. Iets wat misschien wel een leuk idee was! “Is er een kant waar je nu graag naar toe wil?” Ik keek om me heen. “Ik denk dat ik wel in het treintje wil! Dat lijkt me leuk!” Daar konden we rustig zitten praten, terwijl we door de hele dierentuin zouden reizen. Dan konden we alle dieren nog een keer goed zien en daarna bepalen waar we wat langer bij wilden blijven staan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ik was heel erg benieuwd naar de foto’s die waren gemaakt! Ik had zelf niet eens door gehad dat er ene fotograaf was geweest, laat staan dat hij foto’s van ons had gemaakt. Ik hoopte dat er een foto was dat we samen de giraffe aan het voeren waren. Want dat had toch wel als een heel mooi moment aangevoeld. Andere foto’s zouden ook leuk zijn, maar ik hoopte stiekem toch wel op een foto van ons tweetjes en de giraffe! Ik moest lachen om wat Luke zei, omdat het treintje niet het meest voordehand-liggende ding was om te doen, maar dat maakte het des te leuker. ‘Dan gaan we naar het treintje.’ Het was waarschijnlijk niet echt voor ons bedoeld, maar wat maakte dat uit? We zouden er rustig kunnen zitten en praten, over alles wat maar in ons op zou komen. Het maakte voor mij echt niks uit wat Luke en ik bespraken, want we vonden toch wel een manier om het relevant en interessant te houden. Het waren niet altijd de meest intellectuele gesprekken, maar dat was ook niet nodig. Vaak waren die gesprekken juist het leukst, zoals over welke dieren we waren en waarom we dat van elkaar dachten. Samen met Luke liep ik naar het kleine stationnetje dat gebouwd was. Volgens mij stonden er meer door het hele park, zodat je altijd in en uit kon stappen. En je kon langs alle dieren, wat ook nog eens heel leuk was! Gelukkig hoefden we niet heel erg lang te wachten en konden we samen in één van de karretjes stappen. Vrijwel meteen sloeg Luke zijn arm rond mijn schouders en ik zakte iets onderuit, zodat ik tegen hem aan kon leunen. Met mijn hand pakte ik zijn vrije hand vast. We hadden zojuist al aangegeven dat we dit allebei verder zagen gaan. Naar een relatie. Het zou anders worden dan alle relaties die ik ooit had gehad, maar dat was niet meer dan logisch. Luke had een compleet ander leven. Gelukkig leek hij zich daar niet door tegenhouden met deze dates. Beide keren hadden we nu iets gedaan wat buiten was geweest, tussen heel veel andere mensen. Hij liet zich niet tegenhouden door mensen met een telefoon of een camera, die ons misschien samen zouden kunnen spotten. Dat vond ik knap van hem, al had het me ook verbaasd toen ik online had gekeken en zoveel foto’s van ons samen had gezien. Het waren dan wel foto’s van ons door de maanden heen, dus ook een selfie die we samen met Edyn en Michael hadden gemaakt toen we bij hen waren wezen eten, foto’s van het midgetgolfen en zelfs foto’s van ons samen op de kermis. En misschien zouden er zelfs wel foto’s komen van vandaag. Er waren blijkbaar echt mensen die ons in de gaten hielden en dat vond ik wel heel gek. ‘Ik denk dat er wel dingen zijn waar ik aan moet wennen? Zoals het feit dat er een hoop mensen zijn die ons in de gaten houden en interesse hebben in wat we doen.’ Ik had al een hoop voorzorgsmaatregelen genomen, zoals Edyn me aan had geraden toen ik net bevriend was geraakt met haar. Mijn account stond op privé, ik deelde lang niet alles wat ik deed met Michael, Edyn of Luke en ik had de comments ook uit gezet. ‘Ik had denk ik nooit echt door hoe heftig het kon zijn, totdat ik bevriend raakte met Edyn. Hoe snel mensen een mening over je kunnen vormen.’ Dat zouden ze nu misschien ook wel over ons doen. Ik gokte dat een hoop mensen Luke wilden beschermen. Iets wat ik goed snapte, maar dat wilde ik ook doen! Ik wist niet precies wat er allemaal in zijn vorige relatie was gebeurd, maar het was niet goed afgelopen. Dat wilde ik niet voor ons! Ik wilde hem juist laten zien hoe goed het allemaal kon zijn, als we er maar over zouden blijven praten.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld