Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ik vond het lief dat Luke zoveel om Edyn was gaan geven. Van wat ik had begrepen, waren ze nooit echt vrienden geweest. Niet op de manier waarop ze dat nu waren. Pas toen het uit was gegaan tussen hem en Rhi, was Edyn in zijn leven gekomen als een goede vriendin. Dankzij Edyn kende hij mij, wat betekende dat we allebei een hoop aan haar hadden te danken. Luke leek haar zelfs iets te willen geven. Daar was ik het mee eens! Ik dacht zelf aan een mooie bos bloemen, met misschien nog iets anders erbij. Ik kende Luke echter ook en ik wist dat hij het daar niet bij zou laten, maar dat was ook goed. Hij wilde dit voor Edyn doen, wat betekende dat hij zou mogen kiezen wat hij aan haar wilde geven. Ik duwde mezelf iets overeind en leunde met mijn elleboog op het matras. ‘Zullen we naar beneden gaan om het haar te vertellen? En dan kunnen we misschien ook nog helpen met het eten.’ Edyn hoefde niet alles in haar eentje te doen! Luke knikte en kwam zelf ook al overeind. Om Luke te plagen gaf ik hem een duwtje, zodat hij weer in het bed viel. Snel kroop ik van het bed af en gooide ik nog een kussen naar achteren, waarna ik naar beneden rende. Ik liep naar de keuken, waar het al heerlijk rook. ‘Het ruikt zo lekker, Edyn!’ complimenteerde ik haar. Volgens mij had ze al een hoop klaar staan. Ik hoopte dat ze niet alles al had gedaan! Luke kwam de keuken binnen. ‘Heb je het al verteld?’ vroeg Luke, terwijl hij van achteren zijn armen om me heen sloeg. Lachend schudde ik mijn hoofd. Ik keek naar Edyn, die ons vragend aankeek. ‘Wat verteld?’ vroeg ze nieuwsgierig. Ik draaide me naar Luke en gaf hem een kus op zijn wang. ‘Kom op, jij mag het vertellen.’ Luke was degene die het aan mij had gevraagd! Daarnaast was het ook een belangrijk moment geweest, omdat het iets was wat zijn vorige relatie voor een groot deel had verpest. Er waren nog meer factoren geweest, maar hij had de vraag eerder gesteld en toen had hij niet het antwoord ontvangen wat hij graag had willen horen. Nu had hij de moed weer bij elkaar geraapt om het aan me te vragen en daarom verdiende hij het om aan Edyn te vertellen! ‘Ik heb Frankie gevraagd of ze bij me wilde komen wonen,’ zei Luke, op een zachte toon. Ik voelde zijn lippen op mijn wang en glimlachte breed. ‘En ze heeft ja gezegd!’ Ik knikte, natuurlijk had ik dat! Het was iets wat we allebei wilden en waar we ons allebei goed bij voelden. ‘Echt!? Dat is geweldig nieuws!’ riep Edyn enthousiast uit. Ze draaide het gas iets lager en legde alles aan de kant, zodat ze haar armen om mij en Luke heen kon slaan. ‘Ik ben zo blij voor jullie! Jullie verdienen het om samen te wonen en ik weet zeker dat het jullie alleen maar veel goeds gaat brengen!’ Ik glimlachte en legde een arm om Edyn heen. Haar blijheid maakte dit alles alleen maar beter! ‘En ik ben trots op jullie,’ zei Edyn, terwijl ze ons weer los liet. Ik glimlachte en knikte, waarna ik naar Luke keek. Ik was ook heel trots op hem! Hij had iets gedaan wat best veel voor hem had betekend. ‘Kunnen we je ergens mee helpen?’ vroeg Luke aan Edyn. Ik keek naar de verschillende pannen en alles wat Edyn klaar had gezet. Er moest nog wel iets zijn wat we konden doen om haar te helpen! ‘Als iemand op het vlees kan leggen, dan zou dat fijn zijn! Dan kan ik nog wat andere spulletjes pakken.’ Ik knikte en liep naar de pan, zodat ik het vlees voor haar in de gaten kon houden. ‘Luca, kan jij anders eventjes helpen met de spullen ophalen?’ Luke knikte en ze verdwenen samen uit de keuken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Nadat Michael en ik had gesproken over het huisje, hadden we geprobeerd om een afspraak te maken om het te bekijken. We hadden beiden niet gedacht dat het zo snel al had gekund. Michael had al wel gezegd dat het waarschijnlijk na de tour zou worden, als dat al ging, omdat dan Kerst er al weer aan zat te komen. Toch was het gegaan! Binnen de dagen dat Michael thuis was, hadden we zelfs al een afspraak staan. Ondanks dat ik had gevonden dat Michael het juist rustig aan moeten doen, had hij er op gestaan om samen het huisje te bekijken. Waar we nu gewoon waren! Ik had nog wel aan mama en papa gevraagd hoe het allemaal zou lopen .Het was gewoon een beetje gek dat we dit nu gingen doen! Ze hadden gezegd dat dit alleen maar kijken was geweest, dat was heel erg normaal. Vaak kon je nog een tweede of zelfs een derde keer komen kijken voordat je het huis echt kocht. Toch vond ik het een beetje eng. Michael had wel eerder een huis gekocht, maar dat was al een tijdje geleden en hij had toen heel veel hulp gehad. Nu deden we het met z’n tweeën! Daarbij moesten we dan ook nog nadenken over het huisje waar we nu woonden, die moest worden verkocht en ik wist helemaal niet hoe dat zou gaan lopen! We waren net bij het huis aangekomen, waar de makelaar al op ons had gewacht. Ik was vooral heel erg onder de indruk geweest van de buitenkant van het huis. “Hier kan wel makkelijk iedereen zijn auto parkeren.” Als er meerdere mensen kwamen was het soms nog wel een dingetje met de auto’s die op de oprit moesten. Dit huis lag wat afgelegen en had zijn eigen opgang, waar de auto’s konden staan. “Er zit ook een garage bij, die ik jullie straks laat zien. Daar is plaats voor minstens één auto, maar je zou het natuurlijk ook om kunnen bouwen of juist uitkunnen bouwen. Er is hier veel mogelijk.” Dat klonk heel erg goed, al zou ik echt niet weten wat we daar zouden willen. We hadden beiden een auto en als Michael er niet was, was het toch wel fijn dat de auto in de garage kon staan. De vrouw liep ons voor naar binnen. “Hier beneden heb je eigenlijk al meteen de keuken en daar aansluitend de eetkamer en we hebben hier ook nog de woonkamer. Er is ook nog een ruimte dat gebruikt kan worden als slaapkamer of kantoor.” We liepen achter de vrouw aan, die ons van alles liet zien. Ze begon met de keuken, die ongeveer net zo groot was als de keuken die we nu hadden. Het was een hele mooie keuken, heel anders. De kastjes waren mintgroen van kleur, maar het paste wel weer bij de omgeving. Heel landelijk. Ik keek naar Michael, die rond aan het kijken was. “Hoe zit het met in de ingebouwde apparaten?” Ik keek om me heen, ik zag de oven ook niet zo snel. “Hier is een koelkast.” Ze opende de koelkast, die ik wat aan de kleine kant vond, zeker als er familie kwam! Dan moest er toch wel wat meer ruimte zijn. Al kon het vast wel dat we een nieuwe koelkast kochten. “En hier is de oven.” Ze liep naar de andere kant van het eiland. Ik knikte, het was fijn dat er een oven was. Dan kon ik lekkere dingen maken! Ik pakte de hand van Michael vast, ik vond het allemaal wel een beetje overweldigend. We konden nog wel vaker komen kijken, maar toch moest je je bedenken of je hier wilde wonen? Ik vond het een beetje lastig om te zeggen na alleen de keuken. Al maakte het niet zoveel uit waar ik precies woonde, als het maar samen met Michael was! En dat de hondjes en Star zich op hun gemak voelden. We liepen lang de eetkamer, door naar de woonkamer. “Ooh hier is wel genoeg ruimte voor een grote kerstboom!” Dat vond ik wel een heel erg fijn idee. We hadden nu ieder jaar ook wel een kerstboom, maar die kon niet altijd even groot, gewoon door de rest die in het huis stond!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik was blij dat we dit op korte termijn hadden kunnen regelen! Ik was maar een paar dagen in Los Angeles, waarvan we eentje al kwijt waren aan Thanksgiving en de ander aan het concert. Daarna zouden we de laatste twee weken van de tour in gaan. Edyn en ik hadden er allebei op gerekend dat we daarna pas zouden kunnen beginnen met het bezichtigen van huizen, maar we hadden geluk gehad. We hadden al kunnen kijken bij het huis wat we allebei mooi hadden gevonden op internet! Jackie en Keith hadden ons goede tips meegegeven en ook ik had mijn ouders gebeld, vooral met de vraag over wanneer je wist dat het echt het juiste huis was. Een heel concreet antwoord hadden ze daar niet op kunnen geven. Je moest het gewoon weten. Voelen. In dat geval was mijn keuze al gemaakt bij dit huis. Ik voelde het niet. Het was een mooi huis, daar niet van. Er waren echter teveel dingen die voor mijn gevoel niet klopten. Edyn en ik hadden allebei een auto, dus een garage waar er maar eentje in zou passen, was te klein. We konden wel uitbouwen, maar dat was niet iets wat ik wilde? Ik was na de tour vrij, maar slechts voor een paar maanden. Ons nieuwe album was bijna af en we wilden dat in het voorjaar uitbrengen. Daar ging ook van alles aan vooraf, wat betekende dat ik niet alle tijd van de wereld had om te verhuizen. In ieder geval niet zoveel dat we een hele uitbouw zouden kunnen plannen. En het idee dat er zomaar mensen door ons huis zouden lopen, vond ik ook niet fijn. Daarnaast was de keuken gewoon net niet genoeg. Ik had aan Edyn haar gezicht gezien dat de koelkast niet voldoende was. Te klein. En er was maar een oven! Edyn hield van koken en soms pakte ze echt uit! Dan had ze misschien wel twee ovens nodig! Ondanks dat Edyn wel enthousiast leek te zijn over het feit dat er een grote kerstboom in de woonkamer zou kunnen staan, was ze wel geremd. Ze riep niet meteen dat ze dol was op dit huis. Iets wat Edyn wel zou roepen als ze dat echt zou voelen. Dat stelde me in ieder geval gerust. ‘Denk je ook niet, Mikey? Hier is wel ruimte genoeg, toch?’ Edyn stond op de plek die ze had gezien en gebaarde met haar armen om de grote van de ruimte aan te duiden. Ik glimlachte en knikte. ‘Ja, dat wel, I guess.’ De makelaar was ondertussen al verder gelopen naar de doorgang van de tuin. Ik had verwacht dat we grote ramen zouden hebben met openslaande deuren, maar we moesten een gangetje door. ‘Is er uitzicht op de tuin?’ vroeg ik. ‘Vanuit de woonkamer, ja. Maar dit is de enige doorgang. Natuurlijk kan ook daar iets aan veranderd worden,’ antwoordde de makelaar. Ik had het idee dat dat haar antwoord was op alles. ‘Dan moeten de hondjes wel ver lopen,’ zei Edyn, ‘Als ze de tuin in willen.’ Ik knikte. En wij zouden minder snel bij ze zijn als er iets aan de hand was! Loulou kon goed zwemmen maar Pixie niet! De deur naar de tuin werd geopend. Het was een prima tuin, met zwembad zoals we online hadden gezien. Het was ook afgelegen, wat betekende dat we geen buren om ons heen hadden. Dat was wel fijn aan deze locatie. Toch zag ik het eigenlijk al niet meer zitten. Dit was niet de plek waar Edyn en ik hoorden te wonen. Misschien was ik nu al te negatief, maar als ik niet het idee had dat ik hier wilde wonen, dan was het eigenlijk al voorbij? Toch? Niet dat ik zomaar weg zou lopen. We hadden immers geluk gehad met deze plek en dit hoorde er ook bij. Dat hadden mijn ouders ook gezegd! Je zou veel huizen zien die het gewoon niet waren. Uiteindelijk kwam je er wel eentje tegen. Het kostte gewoon wat tijd. Dit was slechts het eerste huis wat we samen bekeken. Natuurlijk was dit het niet meteen. Ik hoopte dat Edyn daar ook zo over dacht! Ik durfde er nu alleen nog niks van te zeggen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik voelde de zenuwen toch wel een beetje door mijn lichaam heen ging. Een huis was een groot iets. Als het aan mij lag, zouden we hier nog een hele tijd wonen. Onze kindjes zouden hier misschien wel opgroeien. Dat alles samen was echt iets heel erg groots en ik wist niet echt heel erg goed hoe ik moest weten of dit echt hetgeen was waar ik dat ook wilde doen. Er waren nu al een paar dingen die heel erg goed klonken, zoals de tuin en ook de woonkamer .Toch waren er ook dingen die het net niet waren. Volgens de makelaar konden we het makkelijk veranderen. Zoals ze het had gezegd, kon het allemaal heel erg makkelijk. Er waren genoeg mensen die ons wel wilden helpen. Papa had al gezegd dat wanneer er klusjes moest gebeuren hij dat wel wilde doen en dat hij zeker wist dat Rhi ook wel mee wilde helpen. Maar het klonk als veel? Om de garage uit te breiden en iets aan de keuken te moeten doen. We liepen een ruimte binnen, waarvan de makelaar al aan had gegeven dat het een kantoor kon zijn. “Dit wordt nu gebruikt als een kantoor, maar je kan er altijd een slaapkamer van maken, een logeerkamer of iets heel anders. Het heeft in ieder geval goed uitzicht naar de tuin.” Ik keek naar buiten en vervolgens naar Michael. “Als we dit jouw kamer maken en ik en hondjes zijn buiten om te spelen, dan wordt je denk ik heel erg afgeleid of niet?” Daarvoor was deze ruimte wel perfect. Dan was Michael beneden en kon ik hem tussendoor makkelijk eten brengen! Toch was het wel zo dat Michael echt een plaatsje nodig had waar hij zich soms even terug kon trekken. Hij vond het niet erg als Loulou of Pixie bij hem kwam liggen, toch leek het me niet fijn om dan van alles van buiten te horen. Zeker niet als mijn broertjes en zusjes er ook nog waren, misschien wel wilden zwemmen. “Het is hier heel goed geïsoleerd hoor, dus je hebt vast minder last van geluiden van buiten als je zal denken.” Ik knikte, de mevrouw zou wel goed weten waar ze het over had, dit was haar baan en ze kende dit huis veel beter dan ik dat deed. Ergens voelde ik me nu wel een beetje slecht omdat ik haar huis misschien een beetje had beledigd. “En boven zijn er ook nog drie kamers, daar kun je er altijd eentje van gebruiken als kantoor.” Ik keek even naar Michael, ik wist het niet zo heel erg goed? Het was ook heel erg moeilijk! Ik kon het niet echt voor me zien dat Michael hier zat en dat ik af en toe bij hem kwam. Dat zei misschien al wel genoeg, maar het kwam misschien ook wel omdat de meubels hier nog niet stonden. Dit was nog niet ingericht zoals wij het graag wilden hebben. Het kon heel erg anders worden als we er zelf meubels inzette. De vrouw liep de kamer weer uit, naar de tuin, waar ze ons het een en ander vertelde over het zwembad en waar de spulletjes stonden die het allemaal moesten onderhouden. “Het is helemaal omheint, dus dat lijkt met perfect voor jullie honden. Waarom kijken jullie niet even rond? Dan kunnen jullie de benedenverdieping ook even op jullie in kunnen laten werken. Ik wacht in de keuken op jullie.” Ik knikte, het was wel even fijn om ook een stukje zelf te ontdekken. Over de tuin had ik niet veel aan te merken en daar waren ook niet veel vragen over? Het was in een rustig gebied dus het zou wel dat er af en toe een eekhoorn te zien was. Dat leek me wel heel erg leuk. Over de rest was ik nog niet echt zeker. We liepen langs het zwembad, waar een groot stuk gras achter lag. Dat was echt heel erg mooi. Er stonden bossen omheen, dus we konden hier makkelijk in onze badkleding liggen. Toch wist ik het allemaal niet helemaal. “Mikey?” Vroeg ik voorzichtig toen we ver genoeg weg waren van de mevrouw. “Wat vindt je van het huis?”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik was blij dat we zelf even rond mochten kijken. Dat gaf wat meer ruimte voor mijn gedachten. Natuurlijk was het haar baan om ons dit huis te verkopen, maar ik vond het niet fijn dat ze op alles zo snel een oplossing wist. Niet dat er iets mis was met de oplossingen die ze gaf, maar ik vond het gewoon geen prettig idee dat we dan nog zoveel zouden moeten regelen. Dat we de indeling van het huis om zouden moeten gooien. Het was het gewoon net niet. Waarschijnlijk zou een ander koppel het wel willen doen, maar die zouden er vast de tijd voor hebben. Ik had dat niet! Als ons nieuwe album in het voorjaar uit zou komen, dan was het gewoon niet genoeg tijd voor alles wat de makelaar had gezegd. Ik was wel benieuwd naar wat Edyn vond. Vaak was ze heel gemakkelijk af te lezen, maar nu kon ik niet meteen zien wat ze van het huis vond! Gelukkig vroeg ze het aan mij, wat betekende dat ze het er in ieder geval over wilde hebben. ‘Ik weet het niet?’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Het is een mooi huis.’ Dat was het nog steeds. Ik wist alleen niet of het ons huis zou worden? Het voelde niet zo. Ik zag ons hier nog niet wonen. Ik kom me wel inbeelden hoe het zou zijn als we een dag in de tuin zouden zitten, of als we Edyn haar broertjes en zusjes zouden uitnodigen om hier te logeren, maar toch. Het voelde niet alsof we hier hoorden. Daarnaast zag ik er tegenop als we veel zouden moeten regelen. Een uitbouw van de garage, een nieuwe keuken. Andere kamers die onhandig in het huis lagen. Ik keek over mijn schouder, om er zeker van te zijn dat de makelaar ver genoeg uit de buurt was. Het voelde slecht om te zeggen dat ik dit huis niet wilde. Vooral omdat we zo graag een afspraak hadden gewild en ze ons zo snel al hadden kunnen ontvangen. Edyn liep naar me toe, zodat ze mijn handen vast kon nemen. ‘Ik wil geen huis waar we nog van alles aan moeten doen? Ik weet dat het luxeproblemen zijn, zoals een grotere garage, maar dat kost allemaal wel extra tijd. En ik wil liever in één keer een goede keuken, zodat jij je daar kan uitleven.’ Edyn kookte graag! Daar had ze de ruimte voor nodig. Deze keuken was ook wel prima, maar ik had in mijn hoofd wel een grotere gehad! In ieder geval groter dan de keuken die we nu hadden. ‘Maar nog steeds mooi,’ voegde ik er aan toe. Edyn knikte langzaam. ‘Ik vind de tuindeuren een beetje gekkig,’ gaf Edyn toe. Ik knikte en verstrengelde onze vingers. ‘En als je kamer boven is, dan kan ik minder gemakkelijk even eten brengen. En als je beneden zou zitten, dan kan je niet even helemaal alleen zijn.’ Ik glimlachte en boog me naar voren, zodat ik haar een kus kon geven. Ik vond het lief dat ze aan mij dacht! ‘Het is lief dat je aan me denkt,’ zei ik dan ook tegen haar. ‘Jij denkt ook aan mij!’ zei Edyn, waarna ze haar armen om heen sloeg. Ik knikte en sloeg mijn armen om haar heen. Natuurlijk dacht ik aan haar. Het moest ook haar huis zijn. Ons huis, maar Edyn zou er meer tijd in doorbrengen. Dus het moest ook voldoen aan haar eisen. Dat deed dit huis niet. Dat was logisch, want het was ons eerste huis. Toch voelde het gek om nu al te zeggen dat we het huis niet wilden. We hadden de bovenverdieping nog niet eens gezien! ‘Moeten we nu al zeggen wat we vinden?’ vroeg ik aan Edyn. Ik wist niet of zij dat wist, of hoe ze daar over dacht. Ergens voelde het nutteloos om nog te doen alsof we geïnteresseerd waren, maar moesten we het huis niet een kans geven? Ik had echt geen idee!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Michael was net zo goed na aan het denken over wat ik wilde dan ik dat bij hem deed! Hij wilde dat ik een mooie keuken kreeg. Eentje waar ik hele lekkere dingen kon maken. Nu hij dat zei, wilde ik dat ook wel echt. Een keuken waar genoeg ruimte was om twee dingen tegelijk te bakken. Om samen met mijn broertjes en zusjes te staan om van alles en nog wat te maken. Michael was echter ook wel duidelijk over alles, dit was niet ons huis. Iets wat voor mij ook wel zo voelde. Ik zag ons hier niet meteen wonen, er waren zeker mooie dingen. Het waren de gingen voor andere mensen. Er was vast een gezin dat hier heel erg gelukkig zou worden, het was immers wel echt een heel mooi huis! Ik schudde mijn hoofd. “Nee dat denk ik niet.” Ik snapte wel dat het een goede optie was, dan verdeden we de tijd van de makelaar ook niet langer. Ze had vast nog een hele drukke dag. “Ik denk dat we de rest van het huis moeten bekijken? Dan kunnen we zien wat we er mooi aan vinden en wat we juist nog anders willen?” Er waren vast nog wel dingen in het huis die ons aanstonden en hele anderen die we juist zouden willen veranderen. Als we dat eenmaal wisten, dan wisten we misschien ook iets beter wat we in het volgende huis zochten. Waar we naar zochten. “Dat is heel erg slim van je.” Ik knikte, dat vond ik zelf ook wel! Het was wel slim om te doen. We wisten wel dat dit ons huis niet werd, maar we konden het wel gebruiken om in de toekomst dit soort huizen misschien te vermijden. Want als we allemaal naar huizen zouden kome die we niet wilden hebben, dan had niemand er iets aan. Wij niet, maar ook de makelaar niet. Michael gaf mij een kus op mijn wang, waardoor ik begon te glimlachen. Nog altijd kreeg hij dat voor elkaar en ik wist ook zeker dat het nooit zou gaan veranderen. “Ik ben blij dat we dit samen kunnen doen.” Fluisterde hij. “Ik ook.” Ik had er niet over na willen denken om dat in mijn eentje te doen. Het had gekund dat de vrouw alleen maar had gekund in de weken dag Michael nog weg was, omdat de feestdagen er ook nog aan zat te komen. Dan hadden we het gewoon gelaten. Ik kon ook wel met mijn ouders gaan, maar uiteindelijk moest Michael hier ook wonen! Hij had weer aan andere dingen gedacht, dan ik deed. Samen zorgden we er wel voor dat we uiteindelijk het perfecte huis zouden krijgen. “We vinden ons plaatsje wel. Het is niet erg dat het deze niet is, het komt wel goed.” Ik wist zeker dat we er wel zouden komen. “Eentje waar we niet zoveel aan hoeven doen. Want alles wat ze net zei, het is zoveel en ik wil er niet eens aan denken om dat te moeten doen, of laten doen, terwijl het album er ook nog is.” Ik legde mijn handen even om het gezicht van Michael, zodat ik hem ook een kus kon geen. “Dat komt goed. Nu weten we dat we iets moeten zoeken waar we dat niet hoeven te doen.” Ik had al wel een idee voor Michael zijn kamer, maar dat was vooral verven. Dat was ook niet zo erg om te doen, dan werd het een beetje fris van. Verven was leuk! Maar ik snapte wel wat Michael bedoelde. Hier moest meteen een garage open worden gebroken en alles in keuken zou van plaats moeten veranderen, waardoor we waarschijnlijk ook weer de stroom anders aan moesten leggen. “Kom, dan gaan we naar de rest kijken. Ik ben wel echt benieuwd naar de badkamer.” Die had er heel erg goed uitgezien en dat vond ik ook wel belangrijk. Het was lekker om naar een lange dag, in een warm bad te stappen met veel lushies.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik was echt blij dat Edyn hier zo volwassen over kon zijn! Niet dat ik dat had verwacht, maar het was fijn om te merken dat ze achter me stond. Dat ze zag dat dit het niet was. Niet alleen voor mij, maar ook voor haar. We hadden allebei een beeld voor ogen en dit was het niet. Ze was echter ook wel zo serieus om te zeggen dat we de rest van het huis ook zouden moeten bekijken. Dan zouden we kunnen zien wat we wel fijn of goed vonden, wat heel erg wijs van haar was! Dat was immers ook belangrijk. Misschien zouden we nog aspecten van het huis zien wat we wel graag terug zouden willen zien in ons eigen huis. Dat zouden we dan ook aan onze makelaar kunnen laten weten en op die manier zouden we ons plekje wel vinden, zoals Edyn al had gezegd. ‘Ja, laten we gaan. Ze wacht vast al op ons.’ Ik nam de hand van Edyn vast, die ik ook zeker niet meer los zou laten tijdens de rest van het uur dat we hier zouden zijn om alles te bekijken. Samen met Edyn liep ik terug naar de keuken, waar de makelaar op ons stond te wachten. Ik keek nog eens goed rond. Wellicht had ik iets in de keuken niet gezien, wat mijn mening zou veranderen. Het bleef echter niet de keuken die ik voor ogen had voor Edyn! En volgens mij was het ook niet de keuken waar zij graag in wilde staan. ‘Zullen we naar boven gaan?’ vroeg de makelaar, waarop Edyn en ik allebei knikten. ‘Zoals ik al zei, we hebben boven ook nog een kamer die zou kunnen worden gebruikt als kantoor, maar hij valt onder één van de vier slaapkamers.’ Vier slaapkamers klonk nu als veel, maar in werkelijkheid viel dat mee! Edyn en ik zouden er eentje nemen, we wilden ook een logeerkamer. Misschien wel twee! Als we dan geen andere kamers over zouden houden voor eventuele kinderkamers, dan zouden we alsnog een probleem hebben! Dat terwijl we dit huis wel met oog op de toekomst zouden kopen. We wilden iets waar we nog voor een lange tijd wilden blijven. Een huis waar we onze kinderen zouden kunnen opvoeden, als het daar tijd voor zou zijn! ‘Uiteraard zijn de kamers ook geschikt voor kinderkamers. Hebben jullie al familieplannen?’ Ik wist niet of dat een normale vraag was of niet, maar eigenlijk vond ik dat die vrouw geen recht had op die informatie! Ik vond het in ieder geval gek om te delen. Ik voelde dat Edyn zachtjes in mijn hand kneep. ‘Nog niet meteen. We moeten eerst nog trouwen!’ Ik knikte, dat zou wel eerst gaan gebeuren! Al hadden we daar nog geen datum voor. Ik gokte dat het in 2021 zou gaan gebeuren, als we alles rond zouden kunnen krijgen! ‘Dit huis is perfect voor het familieleven! Zeker om er mee te beginnen.’ Ik grinnikte. Het was niet de bedoeling, maar het floepte er uit! Het was niet alsof Edyn en ik echt een normaal familieleven zouden hebben. Uiteindelijk wilde ik dat wel. Natuurlijk wilde ik dat! Ik gunde dat Edyn, maar ook de eventuele kinderen. Ik zou er wel voor hen willen zijn. ‘Laten we als eerste naar de badkamer gaan.’ Samen met Edyn volgde ik de makelaar naar de badkamer. Deze was erg ruim, met veel wit meubilair en ook nog eens heel modern. Het bad leek echter in de grond te zakken, in plaats van dat het op de vloer stond. ‘De vorige bewoners van het huis hebben dit deel van het huis volledig omgebouwd, zodat ze dit konden realiseren.’ Dat moest ook wel! Zo’n bad had je niet zomaar al in een huis staan. Daar moest wel aan gebouwd zijn. ‘Dit is wel heel erg gaaf,’ zei ik tegen Edyn. ‘We kunnen zo het bad in stappen!’ Ik wist niet of dat ook zou werken met de bathbombs die we graag gebruikten, maar waarschijnlijk wel? Ik zag niet in waarom niet.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ergens voelde het alsof de tour al ver achter ons lag. We moesten echter nog een paar optredens doen. Een paar dagen in een andere setting kon er echter al voor zorgen dat je een hele andere mindset had. Ik hield er van om op het podium te staan, soms kon het echter veel energie vragen. Nu had ik echter al meteen het gevoel dat het aan was gevuld. Eerst de verjaardag van Michael die we hadden gevierd in een heerlijk rustig huisje. En nu waren Frankie en ik bij haar familie. We waren hier al wel vaker geweest, maar in die tijd was Kinton er niet geweest. Nu was hij dat wel, wat ik ergens best spannend had gevonden. Toch had al heel erg snel gebleken dat Kinton precies zoals de rest van zijn familie was geweest, heel verwelkomend. We hadden het heel gezellig gehad met z’n allen. Vandaag waren we echter alleen met de ouders van Frankie. Ik had me net even teruggetrokken om met mijn moeder te praten. Ik vond het altijd fijn om even met haar te spreken. We probeerden iedere week wel even onze momentjes te vinden om elkaar te vertellen hoe het allemaal ging. Zeker nu ik bij de familie van Frankie was, begon ik mijn familie ook toch wel echt te missen, waardoor ik op een idee was gekomen. Frankie had het al wel vaker gehad over het idee dat ze ooit nog een keer naar Bali wilde gaan. Haar ouders kwamen er beiden vandaan, er was zelfs nog een deel van haar familie. Mijn moeder had het op haar beurt wel eens over het feit dat ze de ouders van Frankie had willen leren kennen. Daarom leek het me ook leuk om een keer een reis te maken naar Bali! Waarschijnlijk zou mijn vader dan niet mee gaan, maar de ouders van Frankie konden best beiden mee als ze dat wilden! Dat was wat ik nu wilde voorstellen. We waren met z’n allen buiten gaan zitten, omdat hier heerlijk weer was. Totaal verschillend van de sneeuw waar we een paar dagen geleden nog waren geweest. “Hoe ging het met je moeder?” vroeg de moeder van Frankie, ze was echt heel begaan, want ik echt heel erg lief vond! Ze waren ook zo enthousiast geweest over het concert waar ze waren komen kijken! Dat had ik toch wel echt heel erg bijzonder gevonden. Ik had gezien hoeveel Frankie er ook van had genoten. “Goed! Ik heb eigenlijk iets met haar besproken, wat ik ook aan jullie voor wil leggen.” Ergens vond ik het wel een beetje eng. Onze ouders hadden elkaar nog helemaal niet leren kennen, om dat meteen met elkaar op vakantie te gaan, was een behoorlijke stap. Dit was echter alleen nog maar een voorstel, ze hoefde er niet mee in te stemmen. Als ze het niet wilden dan konden Frankie en ik alsnog wel gaan, misschien zelfs wel met mijn moeder. “Ik weet van Franks dat ze graag nog een keer naar Bali wil, gewoon om daar rond te reizen en het echt te leren kennen.” Ik was al wel eens in Bali geweest, maar had daar niet veel meer gezien dan de toeristische dingen. Die waren echt wel leuk geweest. Het was een mooi land. Toch had het ook zoveel cultuur en daar had ik helemaal niets van meegekregen. Ik was klaar om nieuwe herinneringen te maken aan het land. Nu was er vooral veel drank, drama met Rhi en heel veel wazige herinneringen. “En nu leek het me leuk om daar misschien samen naar toe te gaan? Mijn moeder lijkt het ook heel erg leuk om mee te gaan en misschien dat jullie dan ook mee willen?” Ik zou het ze wel als cadeautje willen geven. Ik wilde eerst weten of ze dit wel echt wilden. Tegen een cadeau was moeilijk nee te zeggen. Nu konden we er gewoon voorzichtig over praten, misschien een beetje fantaseren hoe het allemaal kon gaan, wat we wilden gaan doen of zien. Daarna kwam de rest wel.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Ik kon aan Luke merken dat dit hem goed had gedaan. Een korte pauze. Niet alleen met Michael zijn verjaardag, maar ook de vrije dagen rondom Thanksgiving. Ook ik had het erg fijn gevonden om bij mijn ouders te kunnen zien en Kinton weer te zien. Dat was immers al een hele lange tijd geleden! Volgens mij was Luke wel nerveus geweest om hem te ontmoeten, maar het was allemaal goed gegaan! Ze leken het goed met elkaar te kunnen vinden. Vandaag hadden we een rustdag ingepland, wat betekende dat we helemaal niks hoefden te doen. Luke had zijn moeder graag willen spreken, wat hij prima had kunnen doen! Ik had me op de bank genesteld met een boek en zo had iedereen eigenlijk zijn eigen ding gedaan, totdat Luke weer terug was gekomen. Hij had graag iets willen bespreken, dus ik had mijn boek aan de kant gelegd. Wie weet hadden hij en zijn moeder samen iets bedacht! Ik luisterde aandachtig naar wat Luke te zeggen had. Hij wilde naar Bali! Niet alleen met mij, maar ook met mijn ouders en zijn moeder! Hij wilde het daar leren kennen, net als ik! Ik kwam overeind van de bank en liep naar Luke toe, zodat ik mijn armen om hem heen kon slaan. ‘Oh, Luke! Dat is echt heel lief!’ Luke was altijd erg belangstellend geweest naar mijn cultuur en waar ik vandaan kwam. Ik had al wel vaker aangegeven dat ik ook graag meer wilde leren, maar dat dat het beste zou gaan als ik in Bali was. Er waren genoeg boeken, maar daar zijn en het land ervaren zoals mijn familie dat had gedaan, was toch heel anders! Luke had me wel verteld dat hij al eens naar Bali was geweest, maar dat hij nauwelijks van het resort af was geweest en dat er veel drama had gespeeld in die tijd. Ik legde mijn hoofd tegen zijn schouder en keek naar mijn ouders. ‘En, wat zeggen jullie er van?’ vroeg ik nieuwsgierig. Ik hoopte dat ze mee zouden willen! Het leek me echt heel erg bijzonder om dat samen te kunnen doen. Het mooiste zou zijn als ook Kinton en zijn eigen gezin mee zou kunnen, maar dat was iets minder realistisch. ‘Dat is een heel mooi idee, Luke,’ zei mijn vader. ‘En ik gun het iedereen om daar naar toe te gaan. Ik weet alleen niet of het voor mij heel realistisch is.’ Ik knikte. Mijn ouders kwamen ook niet vaak naar Los Angeles, terwijl die reis nog best te doen was! Hij was in ieder geval korter dan vliegen naar Bali. ‘Maar ik denk dat Putu wel heel graag mee zou willen, zeker als jouw moeder ook mee gaat.’ Ik liet Luke iets los, zodat ik naar mijn moeder kon kijken. Ze had Liz wel eens online ontmoet, maar nog nooit face to face! Volgens mij was dat stiekem wel een wens van haar, ook om te zien waar Luke vandaan kwam en wie hem had opgevoegd tot de man die hij nu was! ‘Ik zou het een hele bijzondere kans vinden,’ zei mijn moeder voorzichtig. ‘Maar ik weet niet of ik hier zomaar weg kan?’ Ik liet Luke los, zodat ik naar mijn moeder kon lopen. Ze zat in haar eigen stoel. Ik ging op de rand zitten en pakte haar handen vast. ‘Ik snap dat het een grote reis is en het is niet erg als je er over na wil denken, maar het zou zo bijzonder zijn om daar samen rond te wandelen. Om alles te kunnen bekijken. En ik heb iemand nodig die het goed uit kan leggen aan Luke en zijn moeder.’ Ik wist wel veel, maar mijn moeder kon geweldige verhalen vertellen over de tradities die we vanuit daar mee hadden genomen! ‘Het is ook alleen maar iets om over na te denken,’ maakte Luke duidelijk. Ik knikte. We hoefden nu helemaal geen beslissing te maken. Er zat geen druk op! Ik hoopte dat mijn moeder dat ook wist. ‘Wanneer ben je er voor het laatst geweest?’ vroeg ik nieuwsgierig. ‘We zijn nog eens terug gegaan voordat jij en Kinton zijn geboren, maar daarna eigenlijk niet meer.’ Dat was dus al meer dan vijfentwintig jaar geleden! Ik kon me ook wel voorstellen dat het nooit was gegaan toen we klein waren geweest, maar Kinton en ik waren allebei al een lange tijd uit huis!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
We hadden het er vaker over gehad. Frankie had de reis al een hele tijd willen maken, maar er had genoeg tussen gestaan. Ze had op school gezeten, waardoor ze niet zomaar een paar weken weg had gekund. Daarbij was het niet goedkoop. Daar hoefde ze zich nu geen zorgen over te maken. Volgens mij was haar werk niet heel moeilijk als ze op tijd aangaf wanneer ze weg wilde. Het leek me wel dat we samen een datum kunnen plannen. Desnoods gingen we uiteindelijk met z’n tweetjes. Al leek het mij toch wel het leukst om haar ouders mee te hebben. Al was het wel logisch dat Komang wat twijfels had bij dit alles. Wat ik van Frankie al mee had gekregen had hij het niet op reizen. Vond hij dat niet prettig, maar viel het ook gewoon niet mee voor hem om te doen. Dat was de reden waarom hij ook niet vaak naar Los Angeles kwam. Naar Bali was dan nog wel een heel eind. “Putu, ik red het hier wel in mijn eentje.” Verzekerde de vader van Frankie, zijn vrouw. Die heel twijfelachtig om haar heen aan het kijken was. Volgens mij vond ze het wel een leuk idee, maar dacht ze aan alles wat ze hier voor een paar weken moest laten. Van wat ik wist paste ze op haar kleinkinderen, werkte ze als vrijwilliger bij verschillende projecten. Als het voor haar niet goed voelde om dat achter te laten, snapte ik dat maar al te goed. “Ik moet er nog even over nadenken lieverd.” Zei Putu tegen Frankie, die haar hand vastpakte. “Het lijkt me echt heel bijzonder en ik vind het heel erg lief dat je dit voorstelt, Luke.” Ik knikte, het was maar een idee, ze hoefden echt niet meteen alles te laten vallen. Ik wilde wel graag met Frankie naar Bali, maar dat kwam vanzelf wel een keer als het nu niet zou lukken. “Het lijkt me ook heel erg bijzonder.” Zei ik zachtjes. “Om te weten waar jullie op zijn gegroeid, waar Frankie haar roots liggen.” Frankie was hier misschien opgegroeid, maar haar ouders waren daar opgegroeid. Ze hadden er zelfs voor kunnen kiezen om daar te blijven, dan was Frankie daar ook geboren. Dat was ze niet, maar ik vond het wel bijzonder om te zien waar sommige dingen vandaan kwamen. Waar de ouders van Frankie elkaar hadden leren kennen. “Ik ga proberen te kijken wat ik kan doen. Kom hier.” Ik stond op en liep naar haar toe, waardoor ik even in een knuffel werd getrokken, samen met Frankie. “Zeg maar tegen je moeder dat het mij heel erg leuk lijkt om tijd met haar door te brengen. Als het op deze manier niet gaat, zorgen we er wel voor dat het op een andere manier kan.” Ik knikte, ik wist dat mijn moeder er ook op die manier over dacht. “Je hoeft je in ieder geen zorgen te maken over de kosten.” Ik wist dat dat er ook wel doorheen ging. Het was niet goedkoop. Ik had ook al tegen mijn moeder gezegd, dat ik het zou regelen. Dat was niet iets wat ons in de weg moest zitten. Ik kreeg een kus van Putu op mijn wang. “Je bent echt een engel Luke. We kijken hoe het gaat lopen oké?” Ik knikte. “Natuurlijk. Ik wil er ook helemaal geen druk achter zetten. Als het niet lukt of kan is het ook prima.” Ik stond op en liep weer terug naar de bank. Frankie kwam weer naast me zitten, zodat ik mijn armen om haar heen kon slaan. “Elke keer als ik denk dat het niet liever met je kan.” Fluisterde Frankie lachend. Ik schudde lachend met mijn hoofd. “Je verdient het. Je verdient alles.” Het waren kleine dingetjes, of grote. Als ik Frankie de hele wereld kon geven, dan zou ik dat doen. Ze verdiende het gewoon. Ze stond zelf zo positief in het leven, stond klaar voor iedereen. Was altijd heel erg eerlijk, maar probeerde wel rekening te houden met de persoon die tegenover haar stond.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Luke bleef me verrassen met dit soort dingen! Ik vond het zo oprecht van hem? Hij was zo nieuwsgierig naar waar ik vandaan kwam, waar mijn ouders vandaan kwamen. Hij wilde dit doen! Voor ons! Het was niet om te laten zien dat hij geld had, of wat dan ook. Hij wilde dit doen omdat hij wist hoeveel het voor ons allemaal zou betekenen. Ik vond het zo lief dat hij het had voorgesteld, maar ook dat hij snapte dat dit een grote beslissing was en dat we hier allemaal de tijd voor nodig hadden om te bedenken of we dit ook wilden. Al had ik nu wel het idee dat mijn moeder het ook wilde. Ze zou er alleen zelf nog even achter moeten komen, maar daarvoor had ze nog de tijd. Ik keek naar Luke en schudde mijn hoofd. Ik was niet de enige die alles verdiende! Hij verdiende dat net zo goed. ‘Jij ook,’ fluisterde ik hem dan ook toe, waarna ik hem een kus gaf. Luke deed het zo goed! Hij was bijna door de tour heen, hij was zo druk al bezig met wat er in het voorjaar zou gaan gebeuren en alles wat daar weer omheen zou zitten. Ze hadden zelfs al een hele tour gepland, die over een week of twee aangekondigd zou worden. Tussendoor verdiende hij momenten als deze. Samen op de bank, alsof het leven niets meer was dan een normale namiddag. ‘Wil je zo anders wandelen?’ stelde ik aan hem voor. We hadden een paar dagen terug al door de natuur gewandeld, zoals we in Los Angeles ook konden doen. We konden nu echter ook door de buurt lopen om een frisse neus te halen en te genieten van het weer. Daarnaast gingen we in Los Angeles ook vaak met Petunia naar buiten. Dat ging nu niet, maar we konden alsnog even wandelen. ‘Ja, dat is goed! Wil je nu gaan?’ Ik knikte en kwam overeind. ‘We gaan gewoon even een rondje door de buurt. We zijn sowieso wel op tijd terug voor het eten,’ liet ik mijn ouders weten. Dan hoefden ze zich daar geen zorgen om te maken. Ik liep naar de gang om mijn spullen te pakken en wachtte totdat Luke dat ook gedaan had. Ik pakte nog mijn sleutels en opende de deur voor Luke. ‘Ik moet dat voor jou doen!’ zei Luke lachend, waarop ik mijn hoofd schudde. ‘Onzin, ik kan de deur ook voor jou open houden.’ Plagend gaf ik Luke een zetje. ‘Je wil gewoon naar mijn kont staren.’ Ik grinnikte en haalde mijn schouders op, terwijl ik Luke nakeek. ‘Dat kan ik niet ontkennen.’ Ik trok de deur achter me dicht en liep naar Luke toe, zodat ik zijn hand vast kon nemen. In Phoenix zag je vrijwel overal de bergen en erg groen was het niet. Het leek een beetje op Los Angeles, vond ik. De stad zelf was heel anders, maar de omgeving had er wel voor gezorgd dat ik me snel thuis had gevoeld. En later hadden mensen zoals Edyn, Michael en Luke daar ook aan bijgedragen. Ik zwaaide onze handen wat heen en weer, terwijl ik opzij keek naar Luke. Ik glimlachte en stopte met lopen, zodat ik hem een kus kon geven. ‘Het zou zo bijzonder zijn om samen naar Bali te kunnen gaan? Ik kan niet geloven dat je het hebt voorgesteld. Dat ik iemand zoals jou heb, die over dat soort dingen nadenkt.’ Het was één ding om de informatie te onthouden, maar Luke was veel verder gegaan dan dat! Hij wilde dit echt graag doen, voor ons allemaal. Zo zouden we samen kunnen leren en ook weer groeien. Iets wat heel belangrijk was, ook in een relatie! Maar ook als familie. Daarnaast leek het me ook ontzettend leuk als Liz en mijn moeder elkaar zouden ontmoeten! ‘Ik hoop echt dat we kunnen gaan.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het was wel even fijn om naar buiten te gaan, anders zouden we het de hele tijd over het reisje blijven hebben. Ik wilde dat Putu gewoon haar eigen keuze kon maken, volgens mij wilde ze het wel graag, maar moesten haar zorgen eerst weg worden genomen. Dat kwam later wel. “Ik ook. Het lijkt me echt geweldig.” Ik wist niet echt wat er ik er allemaal bij moest denken, hoe het land in elkaar stak. Dat alles maakte helemaal niets uit, als ik daar rond kon lopen met Frankie, was dat al perfect. Ieder klein beetje wat ik over haar kon leren, was goed meegenomen. Ik vond het al geweldig om hier rond te kunnen lopen, om na te denken hoe Frankie hier vroeger door de straat had gelopen om naar de bus te gaan. Hoe ze samen met Kinton naar de plaatselijke speeltuin waren gerend om daar samen te spelen. Later had ze vast genoeg plaatsjes gevonden waar niemand haar had kunnen vinden, terwijl ze bezig was geweest met alles wat boven haar aan de gang was. Van wat ik had begrepen had ze vroeger al heel interessant gevonden om naar de sterren te kijken. “Ik vind dit al heel fijn. Het voelt alsof ik weer wat dichter bij je kom.” Dat vond ik wel belangrijk in een relatie. Dit soort dingen waren gewoon fijn. Ik vond het ook fijn als Frankie mee kon naar Australië, het was wel de plaats waar ik op was gegroeid en ondanks dat ik er nu al jaren niet meer woonde, vond ik het wel prettig om er zelf terug te komen. Ik wist dat het hier hetzelfde was voor haar. Los Angeles was haar thuis geworden, toch was het hier heen anders. Hier lag alles en dat was ook wel heel belangrijk. “Je bent echt een lieverd, Luke. Weet je wat je verdiend?” Ik keek haar even vragend aan, want ik had echt geen idee waar ze op doelde, misschien wilde ze me gewoon een kus geven. Al kon het ook best dat ze echt iets bedoelde. “Een ijsje!” Ik zag Frankie verderop wijzen naar een klein gebouwtje aanwees, ik kon net de roze letters op de voorgevel zien, anders had ik gemist dat het een ijswinkel was. “IJs klinkt goed.” Het was al wel wat kouder, maar dat betekende hier dat het nog altijd best lekker was. Het zonnetje scheen nog en het was ongeveer twintig graden. Ik liet me meenemen door Frankie en niet heel veel later hadden we beiden een bakje met twee bolletjes ijs. Ik had een hoorntje genomen, maar Frankie een bakje. Toen we weer verder liepen pakte Frankie mijn hand weer vast, iets waard ik eerst niet zo heel erg veel van dacht, totdat ik naast me keek en zag hoe ze een hap van haar ijsje nam, terwijl het in het bakje zat. “Gaat het goed?” Vroeg ik lachend. Het zag er gewoon heel erg grappig uit. Frankie keek naar haar bakje en vervolgens naar mij, waarop ze knikte. “Je verdient meer dan alleen een ijsje.” Ik vond het lief dat ze me vast wilde houden, al zou het op een gegeven moment niet meer lukken om uit het bakje te happen. “Je hebt je prioriteiten in ieder geval goed op een rijtje staan.” Zei ik lachend. Ik vond het er grappig uit zien, maar het was vooral heel erg lief. Ze wilde mij vast blijven houden, iets wat ik ook wel voelde. Nu hadden we de tijd om echt even samen te zijn. Dat kon wel na de tour, maar ieder moment was er weer eentje bij en dat vond ik fijn. Gewoon samen zijn. Ik gaf Frankie een kus op haar wang, dit soort dingen vond ik echt heel erg lief, het was misschien iets kleins, maar het gaf aan dat ze het heel fijn vond om bij mij te zijn. “Altijd.” Zei Frankie lachend. Dit waren echt de momenten die ik graag wilde hebben. Om samen naar Bali te kunnen gaan, was misschien nog wel de kers op de taart.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Toen Edyn aan Logan had voorgesteld om bij haar te gaan karten, had Logan daar erg enthousiast op gereageerd. Dat niet alleen, maar ze had voorgesteld dat Michael ook mee zou gaan en dat we het met z’n vieren zouden proberen. Ik had niet verwacht dat het zo leuk zou zijn! Iedereen was heel competitief geweest. Zelfs Edyn! Die had nog geprobeerd om iedereen aan de kant te duwen, wat een hoop gelach op had geleverd! We hadden onze pakken weer ingeleverd en hadden besloten om nog wat te eten. Aangezien Logan hier werkte en haar vader hier de baas was, kon ze dat met gemak voor ons regelen! We hadden al een tafeltje uitgekozen, waar we bij konden komen van de wedstrijdjes die we net hadden gereden. Logan kwam overeind van de tafel en gebaarde naar de keuken. ‘Ik ga wat te eten halen voor ons! Kan iemand meelopen?’ Logan keek ons afwachtend aan, terwijl ze haar blonde haren samenbond in een staart. Ik vond het altijd leuk als ze dat deed. ‘Ik ga wel mee.’ Michael kwam overeind van de tafel en volgde Logan naar de keukens, waardoor Edyn en ik overbleven. Iets wat goed uit kwam, want er was iets wat ik met haar wilde bespreken. Iets waar Michael en Logan niet meteen bij hoefden te zijn. Edyn pakte de kaart die op tafel lag en bestudeerde hem aandacht. ‘Ik hoop dat Logan de wafelfrietjes meeneemt! Die klinken echt yummy!’ Ik haalde mijn schouders op. Alles hier was fastfood. Ik duwde de kaart voorzichtig iets naar beneden, zodat ik Edyn haar aandacht kon trekken. ‘Ik wilde eigenlijk om advies vragen, voor Jake.’ Edyn kende hem langer dan dat ik hem kende. Van wat ik had begrepen, was hij al vanaf jongs af aan bij hen in het gezin geweest. Edyn was dol op al haar broertjes en zusjes en ze gaf veel om hen. Ik hoopte dat ze ook zou willen helpen, of me in ieder geval advies zou willen geven over wat ik het beste kon doen. ‘Natuurlijk! Gaat alles goed met hem?’ vroeg Edyn, uiteraard meteen bezorgd. Ik schudde mijn hoofd. Dat was het hem nou net. Het ging alles behalve goed met hem. Ik had eerst gedacht dat het misschien had gelegen aan zijn verleden. Dat hij daarom een boze houding aan had genomen en zich afzette tegen iedereen, maar ik had het vermoeden dat het toch iets anders was. Ik wist maar al te goed hoe het was om boos te zijn op de wereld en iedereen die daar bij hoorde, maar Jake leek een ander soort boosheid in zich te hebben. Eentje die, voor iedereen uit het gezin, onverwachts leek te komen. ‘Ik weet niet zo goed wat er aan de hand is? De laatste tijd reageert hij zo boos, op iedereen? Misschien is het gewoon de puberteit. Hij is ook al langer dan Tyler, ondanks dat hij ouder is. Dus misschien is het niet meer dan hormonen, maar hij gedraagt zich zo anders? Teruggetrokken, onbeleefd. Hij zit alleen maar op zijn kamer en ieder gesprek dat Keith en Jackie met hem proberen te voeren, eindigt in ruzie. Hij wil niks te maken hebben met Tyler of Abby. De sfeer in huis is zo gespannen?’ Ik had het idee dat ik wel iets voor hem kon betekenen, als de oudste thuis. Iemand die nog net geen ouder was, maar ik kende mezelf ook op Jake zijn leeftijd. Ik had toen van niemand iets willen horen. Niet van mijn pleegouders, docenten, maatschappelijk werkers of wie dan ook. Ik had het idee gehad dat niemand iets over mij te zeggen had gehad en het zou heel goed kunnen dat Jake dat ook dacht. Daardoor zouden mijn pogingen alleen maar averechts kunnen werken. ‘Ik weet dat er iets aan de hand is, maar ik weet niet wat ik het beste kan doen om hem te helpen? Jij kan dat veel beter aanvoelen.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik vond het altijd leuk om wat samen met Rhi te doen. Dat Logan en Michael mee hadden gekund, was alleen nog maar leuker geweest. Michael had Logan wel eens snel gezien, maar ze hadden nog niet echt kunnen leren kennen. Rhi had het in het begin niet heel erg leuk gevonden als ik naar Logan had gevraagd. Nu maakte het haar niet zo heel veel uit. Logan was zelfs met dit idee gekomen! Het was zo leuk geweest om in de karts rond te rijden. Ze konden veel harder dan ik had gedacht! Daardoor had ik echt lachend in het autootje gezeten! Ik wist niet echt wie er had gewonnen, Logan zei dat ze de rondetijden nog wel uit konden draaien en hoeveel rondjes iedereen had gereden. Want ik wist zeker dat ik op een gegeven moment een rondje achter Rhi had gelegen en toen had ik haar ineens ingehaald. Voor mij was het belangrijker dat we het leuk hadden gehad! Iets wat we zeker hadden. Helemaal nu we ook nog even wat tijd met z’n viertjes hadden en Logan lekker eten zou halen. Ik vond het echt heel erg cool dat haar vader dit alles had en het was leuk dat Logan hier ook mee hielp. Ze deed het vast heel erg goed! Ik had haar ook heel erg gezellig gevonden in de bar? Het was het soort meisje waar je naar toe liep om wat drankjes te kopen en ook gewoon een goede fooi wilde geven, gewoon omdat ze zo lief was! Ik kon niet wachten om haar een beetje beter te leren kennen, ze maakte Rhi gelukkig en dat was al genoeg, maar toch wilde ik ook wel weten hoe ze precies was! Al was er nu eerst iets wat meer aandacht nodig had. Rhi leek zich zorgen te maken over Jake! Iets wat echt niet uit het niets kwam. Het was niet zo dat hij één keer iets had gedaan en dat Rhi daarom er nu over praatte. Dit was zo te horen iets wat al een tijdje zo bezig was. Ik vond het wel fijn dat Rhi dit vertelde, want ik had er helemaal niets van geweten. Als papa en mama met hetzelfde zaten, dan hadden ze mij er niet over verteld. Het ging natuurlijk over hun huishouden en zij hadden er meer last van dan ik. Al was het dat niet? Dat wisten papa en mama ook. Jake gedroeg zich echt niet zomaar op deze manier. Normaal gesproken was hij juist een hele lieve jongen? Heel zorgzaam. Als er iets aan de hand was, was hij vaak de eerste die en berichtje stuurde om te vragen wat er was en of hij iets kon doen. Dat hij nu zo boos deed, paste gewoon niet zo heel goed bij hem. “Dat klinkt helemaal niet als Jake.” Fluisterde ik. Rhi schudde ook met haar hoofd. Ik vond het helemaal gek dat hij zich terug had getrokken van Tyler. Die twee waren normaal echt twee handen op één buik. Ze konden het zo goed met elkaar vinden! “En het is vervelend voor iedereen.” Dat was het echt. “Maar waarschijnlijk voor Jake zelf.” Als er echt iets was, dan zat hij er echt mee. Ik kon me haast niet voorstellen dat dit alleen de puberteit was. Rosa was ook onhandelbaar geweest door de puberteit, maar ze was nooit onredelijk geweest. Toen Rhi bij ons was gekomen was ze ook boos geweest op de hele wereld, maar zelfs dat klonk niet als dit. “Ik denk dat het best één van ons voorzichtig met hem kan gaan praten.” Ik wist niet of het een oplossing was. Dan kon ik zelf misschien ook wel zien wat er aan de hand was. Aan de andere kant begreep Rhi hem misschien net iets beter. “Wie denk je dat het beter kan doen?” Vroeg ik aan Rhi. “Ik ben niet zo goed in dat soort dingen, Edyn.” Ik wist zeker dat Rhi het wel kon. “Misschien kan je hem wel helpen met wat hij voelt, als het echt de boosheid is.” Fluisterde ik. Ik wilde er niet te veel meer zeggen. Maar Rhi had soms ook wel moeite gehad met zichzelf uitdrukken. “Ik denk dat ik het alleen maar erger maak.” Ik pakte Rhi haar hand vast, zo moest ze niet denken! Ik wist zeker dat ze het ook heel erg goed kan. “Ik wil het wel doen als het niet goed voelt.” Dan kon Rhi daarna nog met hem praten! Of we konden het samen doen, maar dan kon hij zich weer aangevallen voelen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Edyn was simpelweg beter met dit soort dingen. Zij was de typische, grote zus waar iedereen bij op bed kwam zitten om te praten of een vraag te stellen. Misschien had Jake dat ook wel gedaan als Edyn nog steeds bij ons had gewoond. Dan had hij gemakkelijk naar haar toe kunnen wandelen om daar te vertellen wat hem dwars zat. Ik wist dat hij dat bij ons niet ging doen. Evan en Ethan woonden al lang niet meer thuis en hij zou niet zomaar naar mij komen. Volgens mij wilde hij nu ook niks weten van Jackie en Keith, wat het alleen nog maar moeilijker maakte. Gelukkig nam Edyn het serieus en wilde ze helpen, op wat voor een manier dan ook. Ze wilde zelfs met hem praten, al dacht ze ook dat ik dat wel kon! Iets wat gewoon niet waar was! Misschien dat ik het nu beter kon dan een aantal jaren geleden, maar ik was daar niet zo sterk in. Edyn voelde dat soort dingen veel beter aan, dus het leek me ook veel verstandiger als zij het gesprek zou voeren. Het was lief van haar dat ze dacht dat ik het in me had, maar ik wist gewoon dat het niet veel uit zou halen. ‘Ik denk dat het beter is als jij het doen.’ Gelukkig knikte Edyn, wat betekende dat ze het zou doen! ‘Misschien kan jij dan daarna met hem praten? Een tweede gesprek is misschien minder eng.’ Ik haalde mijn schouders op. Ik had het vroeger gehaat om mijn verhaal te moeten vertellen. Zeker als mensen aan me hadden gevraagd waarom ik boos was geweest, of waarom ik iets had gedaan. Ik had het niet eens willen delen! Jake misschien ook wel niet. ‘En misschien helpt het ook wel als hij met Michael kan praten? Je weet wel, een ouder iemand, maar niet meteen zo oud als Keith.’ Ik wist niet of Michael dat zou willen, maar ik wist wel dat iedereen dol was op Michael en dat ze ook naar hem op keken. Ze waren zelfs allemaal naar het concert gegaan om te kijken! Dus wie weet zou het ook wel helpen als Jake iets van Michael zou horen. ‘Misschien wel. Ik kan Jake in ieder geval uitnodigen om een nachtje bij ons te blijven slapen. Michael zei dat hij dat heel erg leuk zou vinden.’ Ik knikte. Ik wist ook zeker dat de kinderen dat leuk zouden vinden! Ze zouden hun eigen kamer hebben en kunnen gamen of spelen met Michael en Edyn. En natuurlijk de hondjes. Volgens mij was hun huis als een soort paradijs voor ze! Michael en Logan kwamen terug met twee dienbladen vol met eten. Ik trok mijn hand terug uit die van Edyn en maakte plaats op de tafel. ‘Heb je het gevraagd?’ vroeg Logan aan me, waarop ik knikte. ‘Edyn wil wel graag met Jake praten.’ Ik had het wel kort met Logan gedeeld, maar ook zij was van mening geweest dat ik het aan Edyn had moeten vertellen. Vooral omdat Edyn zijn grote zus was en ze goed was met kinderen! ‘Is er iets met Jake?’ vroeg Michael belangstellend. ‘Volgens Rhi zit hij niet zo lekker in zijn vel. Hij wil zelfs niets meer doen met Tyler!’ Dat was inderdaad nog wel het meest vreemde. Die twee hadden het altijd goed met elkaar kunnen vinden en ze hadden volgens mij ook veel aan elkaar gehad. Daarom was het ook zo raar dat Jake zich nu terugtrok en niks meer te maken wilde hebben met Tyler. Ze hadden geen eens ruzie gehad! Tyler beweerde in ieder geval van niet. Als het wel zo was geweest, dan had hij het nu ook wel toegegeven. Anders had het veel te lang geduurd. ‘Ik heb echt medelijden met hem,’ zei Logan, terwijl ze al het drinken ook voor ons neerzette. ‘Het klinkt alsof hij het echt moeilijk heeft met iets.’

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld