Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Al snel was ik geholpen in één van de jurken. Het voelde heel anders dan ik had gedacht. Ik had verwacht dat het een beetje zou voelen als de jurken van Punzie of Ariël. Deze jurk was echter een beetje zwaarder, ik wist niet of ik dat zo fijn vond om daar de hele dag in te lopen. Zeker niet als het warm zou zijn in de zomer. De jurk stond wel heel erg mooi. Op het lijfje zaten allemaal bloemen. Met een klein bandje over mijn bovenarmen zat hij goed vast en ik vond dat hij best mooi om mijn boobies heen zat. Daaronder liep hij behoorlijk uit, waardoor het toch echt op een prinsessenjurk leek. “Wil je deze laten zien?” Vroeg de vrouw. Ik knikte, ik wilde ze wel laten zien wat ik aan had gepast! Dan wisten ze zelf ook een beetje in welke richting het ging. Ik vond deze jurk wel echt heel erg mooi! Ik wist nog niet of ik er in wilde trouwen, maar ik was er wel enthousiast over. “Wat denk je dat ze gaan zeggen?” Vroeg de vrouw, terwijl we terug liepen naar de rest. “Ik denk dat vooral mijn moeder het heel erg leuk gaat vinden.” Ze had al wel gezegd dat ze echt een grote jurk bij mij zag. Al zou ze alles wel mooi vinden. Ergens was ik nu vooral benieuwd wat Michael zou vinden, maar die was hier nu niet. Misschien dat iemand foto’s kon maken en ze konden sturen! “De jurk staat je prachtig. Uiteindelijk gaat het er om wat jij mooi vindt.” De vrouw was echt heel erg lief! Ik vond het fijn dat er zo iemand was die ons een beetje kon helpen. Ik wist zeker dat ze uiteindelijk wel kon helpen om een jurk te vinden die perfect was. Ik zag iedereen op de banken zitten, waardoor ik heel erg goed kon zien hoe iedereen zich ineens naar me omdraaide, waardoor ik zachtjes begon te lachen. Het zag er gewoon echt heel erg leuk uit. De vrouw hielp me op de verhoging, ik wist niet echt waarom het nodig was, maar het voelde als een soort van klein podiumpje en dat vond ik ergens wel leuk. “Oh Edyn!” Bracht mijn moeder uit. “Je ziet er echt prachtig uit! Een echte prinses! Kijk nou naar al die bloemen.” Ik keek zelf ook nog even in één van de spiegels die er stonden. “Het is echt een hele mooie jurk.” Toch zag ik mezelf nog niet echt in het bos lopen met deze jurk, hoe mooi hij ook was. “Hij is prachtig.” Zei Linn. “Hoe voel je je er in?” ging ze meteen verder. “Ik voel me er echt heel erg mooi in! Ik weet alleen niet of het heel erg handig is om een hele tijd in deze jurk te lopen? Zeker niet in het bos.” Dat wilde ik wel gewoon, dat we niet van alles aan hoefden te passen, alleen maar zodat ik ook rond kon lopen. “Dat is wel iets waar we naar kunnen kijken.” Zei de vrouw, ze was zo behulpzaam! Het was ook niet gek dat de eerste jurk meteen de juiste was. Het was wel echt een super mooie jurk. “Wat vinden jullie?” Vroeg ik aan de rest. “Ik vind hem je echt heel erg mooi staan.” Zei Frankie. “De bloemen zijn echt prachtig en passen zo goed bij je.” Dat was wel iets wat ik ook echt inde jurk wilde hebben. De bloemen zouden zo mooi in het bos passen en ik vond ze ook gewoon heel erg mooi! Ik richtte me even op Jake, die er heel erg stilletjes bij zat. Ik vond het echt fijn dat Rhi, Jake mee had genomen. “Lieverd?” Vroeg ik voorzichtig aan hem. Ik vond het zo fijn om zijn mening ook te horen. “Het is..” Hij haalde even adem. “Het is zo mooi Edyn!” Ik liep naar hem toe, zodat hem een knuffel kon geven. Ik wist dat het heel wat had gekost om Rhi te vragen of hem mee te nemen. Volgens mij was Jake wel een beetje bang geweest voor de reactie van de anderen. Ik vond het echter heel fijn dat hij hier gewoon was. “Wil iemand een foto maken en naar Michael sturen? Ik weet dat we hebben besloten dat hij hier vandaag niet is, maar ik mis hem hier wel echt en ik denk dat Michael wel wil zien welke jurken er allemaal zijn.” Ik keek even naar Rhi, ik vond het wel fijn als ze dat wilde doen? Misschien voelde ze zich daardoor ook een beetje meer op haar gemak, omdat ze iets meer te doen had.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
De eerste jurk waarin Edyn verscheen, was overduidelijk een jurk die Jackie al in haar hoofd had gehad. Dat was ook aan haar te zien, want ze stond echt te glunderen bij het aanzien van Edyn! En ook al zag Edyn er heel blij uit, het was duidelijk dat dit niet meteen de jurk was! Ik hield mijn ogen gericht op Jake, die ook de kans kreeg om er wat van te zeggen. Hij stond echt glunderend naar de jurk van Edyn te kijken en toen hij haar knuffelde, ging hij er ontzettend voorzichtig mee om. Het was goed dat hij hier was. Jackie had wel gevraagd of hij het echt had gewild, maar ze had er verder niks over gezegd. Volgens mij vond Linn het alleen maar leuk en wat Frankie er over dacht, interesseerde me niet zo. Jake was de laatste tijd niet echt vrolijk thuis, maar hier glommen zijn ogen en dat was goed om te zien. Ik keek naar Edyn, die vragend mijn kant op keek. ‘Ik maak wel een foto voor Michael,’ zei ik tegen Edyn. Ik pakte mijn telefoon en kwam overeind van de bank, zodat ik een foto kon maken. Edyn leek precies te weten wat ze moest doen, want ze pakt de onderkant van de jurk al vast en ook de vrouw naast haar hielp om de jurk zo goed mogelijk te laten verschijnen op de foto. Ik zag wel aan Edyn dat ze hem mooi vond, maar volgens mij was dit niet de jurk waarin ze zou trouwen! Niet dat de eerste jurk meteen raak moest zijn. Helemaal niet zelfs! ‘Ik heb er een paar gemaakt. Zal ik ze meteen naar Michael sturen, of wil je ze later aan hem laten zien?’ vroeg ik aan Edyn. ‘Je kan ze nu wel sturen! Als je maar laat weten wat hij zegt!’ zei Edyn, terwijl ze alweer mee werd genomen voor de volgende jurk. Ik zocht mijn gesprek met Michael op, dat redelijk niet bestaand was, op een paar korte vragen naar elkaar toe, met name over Edyn of Jake. Ik stuurde de foto’s naar hem en legde mijn telefoon aan de kant. Ik keek naar Jake, die om zich heen aan het kijken was. ‘We mogen vast wel rondkijken,’ zei ik tegen hem. ‘Kom, misschien kunnen we nog een jurk vinden die Edyn aan kan passen.’ We moesten toch iets doen tijdens het wachten en ik voelde er niet veel voor om een gesprek aan te gaan met Linn en Frankie, ondanks dat Linn het net wel voor me op had genomen. Jake kwam langzaam overeind en liep met me mee naar de zorgvuldig gepresenteerde rekken. Nieuwsgierig keek Jake naar de jurken, maar hij was er heel voorzichtig mee, net zoals met de jurk die Edyn zojuist aan had gehad. Alsof hij ze haast niet aan durfde te raken. ‘Wat denk jij dat Edyn graag wil?’ vroeg ik aan hem. Hij had er waarschijnlijk net zo min verstand van als ik. Ik zou elke jurk aan kunnen wijzen op die vraag, met het idee dat Edyn er toch wel goed uit zou zien in alles wat hier hing. Jake haalde zijn schouders op. ‘Iets met bloemen, denk ik. Dat past bij haar.’ Ik knikte, dat klonk wel als Edyn. Ik liep verder naar een paar sluiers. Ik had geen idee of we die zomaar mochten pakken, maar misschien konden we er eentje kiezen voor bij Edyn haar volgende jurk. ‘En een sluier?’ vroeg ik aan Jake. ‘Denk je dat Edyn die wil?’ Jake knikte en wees er eentje aan die aan de bovenkant doorzichtig was maar aan de onderkant waren er een hoop bloemen op geborduurd. Ik haalde hem voorzichtig van zijn plek af en vouwde de stof over mijn arm, waarna ik hem aan Jake gaf. ‘Breng die maar naar Edyn. En als ze zeggen dat je niks mocht pakken, dan geef je mij maar de schuld.’ Ik legde mijn handen op zijn schouders en draaide hem om, zodat ik hem in de richting van de paskamers kon duwen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ondanks dat ik op werk iedere dag een jurk aan had, voelde dit zo anders. Op werk voelde ik me echt een prinsesje, een ander persoon. Ik deed het voor Rapunzel. Om er voor te zorgen dat er zoveel mogelijk mensen een mooie herinnering konden maken. Nu zo’n jurk aan hebben betekende heel iets anders. Het betekende zelfs dat Michael en ik zouden gaan trouwen en hoe meer ik daar over nadacht, hoe meer het voelde alsof Michael hier bij moest zijn. Misschien niet meteen hier, maar het was een goed idee om hem de foto’s te sturen. Ik had hem al wel beloofd hem af en toe een berichtje te sturen om te laten weten hoe het ging. De foto’s waren dan alleen maar een leuk extraatje. In de kamer had ik een badjas aangekregen die Linn voor mij in had gepakt. Zo konden de vrouw en ik nog een beetje praten over de jurk en wat ik er mooi aan had gevonden en wat ik toch liever anders wilde hebben. Op het moment wist ik het niet zo heel erg goed. Ik vond de jurk heel erg mooi, maar ik zag mijzelf er gewoon niet echt in lopen. Wat prima was, daarvoor waren we hier ook! Nu hadden we een jurk uitgekozen die juist iets strakker zou zeggen. De vrouw zei dat ze de juiste wel wist en dat ze die ging opzoeken, zodat ik kon kijken hoe ik die vond staan en of ik dat fijner zou vinden voor de dag. Op het moment dat ze de kamer wilde verlaten, werd er echter op de deur geklopt. Ik kreeg een grote glimlach op mijn gezicht door Jake die aan de andere kant van de deur stond. “Hey lieverd!” Ik vond het zo leuk om Jake te zien. Gewoon hier, maar ook gewoon vandaag. “Hey Edyn.” Fluisterde Jake zachtjes. “Mag ik naar binnen?” Vroeg hij voorzichtig aan de vrouw. “Ik en mijn zus hebben een sluier gevonden die we bij Edyn vinden passen.” “Ben je met Rhi rond wezen kijken?” Ik vond het echt heel erg lief dat Rhi dat gewoon deed. Door haar was Jake vandaag hier en ze vond het helemaal niet erg om ook nog eens jurken en sluiers te kijken, terwijl het echt niet zo haar ding was. “Natuurlijk! Geef deze maar hier, dan gaan we die zo proberen, ik zal er een goede jurk bij zoeken oké?” Jake knikte, waarna de vrouw weg liep en de deur achter haar dicht deed. “Ik vind het echt zo fijn dat je hier bent.” Ik ging op het bankje zitten wat in de kamer stond en klopte naast me neer. “Dankjewel dat ik mee mocht.” “Natuurlijk! De volgende keer mag je me ook bellen hoor.” Ik wist dat Jake het moeilijk vond om aan te geven en ook wel om te vragen, gewoon omdat er angst zat over wat de anderen vonden. Zeker omdat zij nog niets wisten. Gelukkig had hij het aan Rhi durven te vragen. “De volgende keer ga ik ook mee. Ik weet zeker dat alle jurken je heel mooi staan en ik niet weet welke je moet kiezen, maar ik vind het zo mooi je in de jurken zien.” Zei Jake me, waardoor ik glimlachte en hem nog even tegen me aan trok, door mijn arm om hem heen te slaan. Natuurlijk zou hij gewoon meegaan. “Ik wil niemand liever die mee gaat.” Al zou het de volgende keer Jake en Michael zijn, dan zou ik ook heel erg blij zijn. Gewoon omdat we dit samen konden beleven. “Edyn?” Vroeg Jake voorzichtig, waarop ik een instemmend geluidje maakte, ten teken dat ik luisterde. “Denk je dat…” Hij haalde even diep adem. “Dat ik misschien uiteindelijk op de dag dat jullie gaan trouwen, ook een jurk aan kan?” De manier waarop Jake praatte was zo breekbaar, maar ook heel erg zeker. Iets wat hij wilde, waardoor ik ook meteen knikte. “Natuurlijk, we gaan een prachtige jurk voor je uitzoeken, waar je je heel erg goed in voelt.” Het was iets wat nog wel even weg was, minstens nog een jaar. Maar het betekende juist dat Jake uit kon zoeken wat hij wilde en wat wij konden doen om te helpen, want dat wilde ik echt! “Maar dat komt wel goed, want die sluier ziet er prachtig uit, dus we vinden ook iets heel moois voor jou, waar je zo mooi in gaat voelen als je van binnen bent.” Ik gaf Jake een kus op zijn haren. Er ging zoveel door dat koppie heen, maar ik hoopte dat ik uiteindelijk een beetje kon helpen om er voor te zorgen dat Jake zich voelde zoals Jake was. Hoe dat ook precies was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
In eerste instantie was het niet de bedoeling dat ik mee was gegaan naar het passen van de jurken, of dat ik ook maar een idee zou hebben van wat voor een jurk Edyn uiteindelijk zou dragen. Edyn was echter nog maar een uur weg geweest toen ik de eerste foto van Rhi had ontvangen, met de boodschap dat Edyn me daar miste en ook graag mijn mening had gewild. Ik had niet eens geweten wat ik had moeten reageren, want in iedere jurk had ze er beeldschoon uit gezien. Ik had Rhi op het hart gedrukt dat ze dat aan Edyn had moeten doorgeven. Vanzelfsprekend had Edyn via Rhi gevraagd om mijn mening, welke ik het mooiste had gevonden. Ik had echter niet geweten hoe ik antwoord had moeten geven op die vraag, want elke jurk had als het ware gesproken voor een ander deel van Edyn haar persoonlijkheid. De prinses-achtige jurken, met grote rokken, deden me denken aan haar werk in Disneyland. Terwijl de jurken die strak rond haar lichaam zaten, me deden denken aan haar liefde voor zeemeerminnen en hoe blij ze was als ze rond hopte in haar deken met vinnen er aan. In die jurken had ze er vooral heel goed uit gezien, maar het belangrijkste was dat Edyn zich goed voelde en dat ze zichzelf er in zag trouwen! Ik had mijn dag doorgebracht met verschillende games en had tussendoor pauze genomen voor de honden. Loulou lag nu bij mijn voeten, onder mijn bureau. Bumble lag beneden, samen met Pixie. Ik sloot mijn computer af, omdat Edyn me een tijdje geleden al een berichtje had gestuurd dat ze weer naar huis zou gaan en eten mee zou nemen. ‘Kom, Lou.’ Ik schoof mijn stoel aan de kant en aaide Loulou om haar aandacht te trekken. Ik nam haar mee naar de woonkamer, waar de andere hondjes onze aanwezigheid door hadden gekregen. ‘Jullie krijgen zo eten, als Eddy ook thuis is,’ beloofde ik hen. Ik liep naar de keuken en dekte daar de tafel. Het maakte niet uit dat Edyn ergens iets op had gehaald. Dit was haar dag geweest en toch had ze de moeite genomen om nog eten voor ons te halen, terwijl dat helemaal niet hoefde! Het minste wat ik dan kon doen, was de tafel dekken. De voordeur ging open, gevolgd door Edyn haar vrolijke stem: ‘Mikey! Ik ben thuis en ik heb foodies! Shake shack!’ Ik legde net de laatste spullen op tafel toen Edyn de keuken in kwam. Aan haar gezicht was te zien dat Linn haar make-up had gedaan voor het passen van de jurken, wat heel leuk was om te zien! Vooral omdat Linn voor veel meer glamour ging dan Edyn dat normaal deed. Ik pakte de tassen van Edyn aan en gaf haar een kus op haar wang. ‘We hebben je gemist.’ Dat klonk misschien gek, omdat Edyn maar een paar uur weg was geweest, maar haar aanwezigheid was er gewoon eentje die je snel miste! Edyn knielde neer bij Bumble, die haar de keuken in was gevolgd. Ik zette het eten op tafel en probeerde het wat netter te presenteren dan de bakjes waar het in kwam. ‘Ik heb jullie ook gemist! Zoveel,’ zei Edyn, terwijl ze Bumble optilde in haar armen en over haar schouder legde. ‘De volgende keer moet je echt mee! Iedereen was heel behulpzaam, de mensen die daar werkten ook, maar ik kan echt niet kiezen zonder jou,’ zei Edyn. Ik glimlachte en sloeg mijn armen om haar heen, al deed ik dat wel voorzichtig met Bumble zo tussen ons in. ‘Je zag er heel mooi uit in alle jurken. Ik denk niet dat je veel aan mij gaat hebben de volgende keer,’ zei ik lachend. Ik zou haar alleen maar complimenteren bij elke jurk die ze me zou laten zien!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Wat was het een bijzondere dag geweest. Ik kon haast niet geloven dat we dit vandaag echt hadden gedaan. Ik had daar toch echt in al die mooie jurken mogen te staan en dat voelde zo bijzonder. Uiteindelijk mocht ik er eentje uitkiezen en daarin zou ik met Michael gaan trouwen. Ik wist echter ook dat ik er niet achter zou komen welke dat was, zonder dat Michael er bij was. Hij hoorde er gewoon te zijn. Misschien was dat niet hoe het hoorde, maar dat maakte niets uit? Waarschijnlijk was zoveel aan onze relatie niet zoals het hoorde, maar het was ónze relatie en eigenlijk had helemaal niemand daar iets over te zeggen of te denken. Wij waren gelukkig en dat het belangrijkste aan dit alles. “Dat maakt niets uit. Ik denk dat het veel beter voelt om het samen te doen. En als het dé jurk is, denk ik wel dat we dat beiden weten.” Dat klonk misschien heel erg magisch, maar ik wist zeker dat het zo werkte. Voor mij was het ook wel een beetje zo geweest met Michael. Er was meteen iets geweest waardoor ik me helemaal bij hem op mijn gemak had gevoeld. In mijn ogen was dat ook de reden dat we weer bij elkaar waren gekomen en dat we hier nu stonden, in een hele goede relatie. We hadden het beiden gevoeld. “En uiteindelijk is het maar een jurk.” Fluisterde ik. Daar ging het helemaal niet om. Michael nam mijn gezicht voorzichtig vast in zijn hand. “Je verdient de jurk die het beste bij je past. Eentje waarin je je geweldig voelt.” Ik knikte, natuurlijk deed ik dat ook wel. “Maar uiteindelijk maakt die jurk helemaal niets uit, als ik maar met jou kan trouwen.” Daar ging het uiteindelijk om. De jurk was dan allemaal een bijzaak? Natuurlijk wilde ik er zo mooi mogelijk uit zien, maar ik wilde niet dat de jurk veel stress zou gaan geven. Linn had me verteld dat er vrouwen waren die meer dan driehonderd jurken aan hadden gepast en daarna nog niet hadden geweten wat ze hadden moeten kiezen! Eén jurk aantrekken kostte al wel wat tijd en het was daarbij ook best zwaar? “Stop being so cute.” “Als ik een kus krijg.” Ik hief mijn hoofd iets op, zodat Michael er iets beter bij kon. Nadat Michael mij lachend een kus had gegeven, maakte ik mezelf los uit zijn armen en zette ik Bumble op de grond. “Kom, anders wordt het eten koud.” Ik schoof de stoel naar voren, zodat ik aan de tafel kon zitten. “Kijk ik heb ook de Bag O’bones meegenomen!” Ik vond het zo leuk dat ze bij Shake Shack ook dingen hadden voor honden. Ik had wel even getwijfeld of ik de ijsjes mee moest nemen, maar dat was nog niet zo goed voor Bumble, die zou dan weer moeten delen met Pix en dat was ook zo’n gedoe. De botjes zelf waren ook wel goed. Ik schoof het bord met de kaasfrietjes tussen ons in, zodat we daar samen van konden eten. De burgers had Michael verdeeld, die had al wel gezien welke voor hem was. “Heb je verder een leuke dag gehad?” Vroeg ik aan Michael, terwijl ik begon te eten. Ik had best wel honger gekregen! “Ik heb gegamed en wat met de honden gespeeld en gewandeld. Ze waren heel erg lief.” Ik knikte, ze deden het heel erg goed. Ook nu Bumble er was. Petunia en Bee waren al eventjes naar huis en dat ging ook prima. Ze wenden echt heel erg goed aan alles. Het was zo leuk dat Bumble en Pixie het goed met elkaar konden vinden, die lagen heel vaak samen te slapen. Spelen deed de pup dan weer veel met Loulou. Ik vroeg Michael over zijn games en hij begon er over te praten. Ik vond het altijd leuk om te horen wat hij allemaal deed. Soms ging ik ook wel bij hem op de kamer zitten, zodat ik mee kon kijken. Het waren niet de spelletjes die ik zelf snel zou doen, maar Michael vond ze leuk en dat was alleen maar leuk om naar te kijken. Michael zijn uitleg werd echter verstoord door zijn telefoon die over ging. Ik gaf hem een paar van de servetjes aan, zodat zijn vingers schoon waren om hem op te pakken en te kijken wat er was. “Fuck.” “Wat is er Mikey?” Ik wist niet wie het was, maar hierdoor vond ik het wel een beetje spannend. “Het is de makelaar.” “Maar die zou pas na het weekend terug bellen!” Dat was het nog niet! “Ja daarom. Ik weet niet of dit wel zulk goed nieuws is.” “Neem op?” Vroeg ik voorzichtig, want ik wilde nu wel weten wat er waan de hand was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik had helemaal niet verwacht dat de makelaar vandaag zou bellen! Ze hadden bewust pas na het weekend gezegd, omdat mensen in het weekend nog tijd zouden hebben om een bod uit te brengen en de verkopers een volledig overzicht zouden kunnen krijgen van iedereen die hun huis had bezocht, waaronder wij. Edyn zei dat ik op moest nemen, wat inderdaad moest! Ik kon me echter niet indenken dat dit goed nieuws was, want ze hadden echt nadrukkelijk gezegd dat we pas na het weekend iets zouden horen. Edyn stak haar hand naar me uit en ik nam hem dankbaar aan, terwijl ik opnam. ‘Hallo? Met Michael.’ Ik kneep in Edyn haar hand. Dit moest wel gaan over het bod wat we hadden gedaan op het huis wat we allebei geweldig hadden gevonden. Het had een grote tuin gehad, met zwembad. Genoeg plek voor de hondjes om te spelen, maar ook voor Star om te ontdekken. En zelfs het konijntje dat ik aan Edyn had beloofd. Het huis was groot genoeg geweest voor familie om er samen met ons te verblijven, maar ook voor de kinderen die we uiteindelijk samen wilden. De keuken was perfect geweest voor Edyn. De kleine dingetjes die we niets hadden gevonden, zouden we zonder al te veel moeite kunnen veranderen. Edyn en ik hadden ons er zo goed bij gevoeld dat we wel een bod uit hadden moeten brengen. ‘Hallo?’ hoorde ik aan de andere kant, wat me deed beseffen dat ik me stil had gehouden. ‘Sorry, ja. Ik ben er.’ Ik wierp een verontschuldigende blik naar Edyn, die afwachtend mijn kant op keek. ‘Ik wilde bellen om jullie het goede nieuws te vertellen! De kopers waren erg enthousiast over jullie als koppel en ze hebben jullie bod dan ook geaccepteerd!’ Ik kon niet geloven wat de makelaar ons probeerde te vertellen. ‘Ze hebben het geaccepteerd? Echt?!’ Dit keer was het Edyn die in mijn hand kneep van opwinding. Ik schoof iets dichter naar haar toe en zette de telefoon op speaker, zodat ze mee zou kunnen luisteren naar wat er werd gezegd. ‘Ze hebben het geaccepteerd. Dus als jullie nog steeds geïnteresseerd zijn, dan-‘ ‘Dat zijn we!’ zei ik meteen, al was het misschien niet zo netjes om haar te onderbreken. Nu we echter zo dichtbij het huis waren, kon ik het niet zomaar laten gaan. Edyn vast ook niet! ‘Dan kan ik jullie alvast, voorbarig, feliciteren! We kunnen een afspraak maken voor het ondertekenen van het contract en het moment van overdragen.’ Edyn pakte al snel haar eigen telefoon erbij, zodat ze onze agenda’s kon bekijken en zo kwamen we tot een datum. Ik bedankte de makelaar nog en na het wensen van een fijne avond, hing ik mijn telefoon op. Ik keek naar Edyn, die volgens mij net zo verbaasd was als ik. Verbaasd, maar blij! ‘Volgens mij hebben we het huis,’ zei ik tegen haar. Ik legde mijn handen tegen mijn hoofd, want ik kon het echt niet geloven! Edyn maakte een enthousiast geluid en sloeg haar armen om mijn nek. Lachend nam ik haar snel vast, zodat we niet om zouden vallen. ‘Ik ben zo blij! Dat huis was echt zo mooi!’ zei Edyn. Ik knikte, het was inderdaad een heel mooi huis geweest. Ons huis! Nu misschien nog niet, maar binnenkort zou het daadwerkelijk van ons zijn! Ik gaf Edyn een kus. ‘Dit is echt de best day ever, zoals Punzie zou zeggen,’ zei ik tegen haar. Als er één zin was die Edyn dagelijks zei op haar werk, dan was het wel die zin! En hij klopte nu ook heel erg goed met waar we ons bevonden en waar we naar toe zouden gaan! ‘Wil je het aan iemand vertellen?’ vroeg ik aan haar. Misschien wilde ze wel iemand heel graag bellen!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Dit was echt een hele bijzonder dag! Vandaag had ik jurken mogen passen met mensen om wie ik heel erg gaf. Nu ik thuis was bij Michael, werd het alleen maar beter. We hadden het huis gewoon! Natuurlijk moesten er nog wel wat dingen geregeld worden, maar volgens mij was het zo goed als zeker dat we konden gaan verhuizen! Het huis was perfect geweest, met een grote tuin, genoeg kamers, een hele mooie kamer. Natuurlijk moesten we er nog wel iets aan doen, maar niet te veel. Ik kon gewoon niet geloven dat het nu echt van ons was! Dat we daar alles op konden gaan bouwen. Een nieuw deel van ons leven. Een plaats waar we als getrouwd stel zouden wonen, waar over een paar jaar onze kinderen opgroeiden. Dat was allemaal zo bijzonder om te bedenken! Ik dacht even na over Michael zijn vraag. Ik wilde zoveel mensen vertellen over het huis, maar niet nu? Het voelde goed om dat even samen te laten bezinken. Het was heel erg veel. We hadden niet eens gedacht dat dit nieuws vandaag zou komen en daarom hadden we het ook vooruit geschoven. De kans was er namelijk ook geweest dat ons bod niet was geaccepteerd, maar dat was het nu wel! Daarom bleef ik Michael vasthouden. “Ik denk dat het zo wel goed is.” Fluisterde ik. “Ik wil dit eerst even samen vieren.” Er waren nog genoeg mensen om te vertellen. Mijn ouders, die van hem, onze vrienden! Ik wist zeker dat iedereen heel erg blij voor ons zou zijn en ondank dat ik het graag met ze wilde delen, wilde ik ook even van dit alles samen genieten. Ik was behoorlijk moe van de hele dag, dus dat voelde iets fijner. Michael knikte ook “Dat is ook goed.” Ik vond het ook gewoon fijn om dit even tussen ons te houden. Het voelde nog zo onwerkelijk. “Ik kan het haast niet geloven. Het was echt de perfecte plaats.” Ik ging weer iets beter op mijn eigen stoel zitten, maar nog wel dicht bij genoeg, zodat Michael zijn arm om mij heen kon blijven. “En nu is het gewoon van ons en kunnen we er echt ons eigen plaatsje van maken.” zei Michael zachtjes, waarop ik knikte. “Dat is zo bijzonder. Ik kan niet wachten om daar in de keuken te staan en lekkere dingen te maken. Of er in één van de kamers te dansen, of te zwemmen met de hondjes. Bij jou op de kamer te zitten om te kijken naar de games.” Ik zag het helemaal voor me, iets waar we het ook over hadden gehad toen we er voor de tweede keer waren gaan kijken. “Ik kan ook niet wachten.” Ik pakte een paar van de patatjes en stopte ze in mijn mond. “Ik ben trots op ons.” Dat was niet iets wat we vaak zeiden. Ik had er wel eens over dat ik trots was op Michael, dat hij het goed deed. Maar we hadden het eigenlijk nooit over hetgeen wat we samen allemaal hadden gedaan. Toen we elkaar hadden leren kennen waren we nog veel jonger geweest en hadden onze levens er heel anders uitgezien. Nu waren we nog steeds gelukkig, misschien nog wel meer dan eerst, omdat we nu beiden echt wisten hoe serieus dit was en hoe gelukkig we elkaar konden maken. “Dat we hier zijn. Dat we dit allemaal samen doen en dat we nog steeds zoveel van elkaar houden.” er waren genoeg mensen van onze leeftijd die dachten dat ze de ware hadden gevonden, maar waarbij het over ging. Of mensen die niets hadden met trouw zijn. Het was allemaal mogelijk. Maar wij vulden elkaar aan en we zouden dat ook gewoon blijven doen. Over een paar jaar zou ik ook nog met eten thuis komen en zou Michael al vast wat borden neer zetten zodat we sneller konden eten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Uiteindelijk had het jurken passen met Edyn wel meegevallen. Ik had me vooral bezig gehouden met Jake, zeker nadat ik met Frankie had gesproken. Ik had echt geen zin gehad in al haar uit de hoogte-achtige gedrag, dus het was beter geweest om mezelf te verwijderen uit de situatie. Gelukkig had Jake het naar zijn zin gehad en dat had al veel goed gemaakt. Die avond had Jackie me nog apart genomen, met de vraag of ik iets wist over Jake. Ze was blij geweest dat hij een leuke dag had gehad, maar ook zij wist dat er iets speelde wat anderen niet konden zien. Ik had haar eerlijk verteld dat ik het ook niet had geweten, behalve dat hij heel graag mee had gewild en het erg naar zijn zin had gehad tussen alle jurken en sluiers. Ik had gewild dat ik haar meer had kunnen vertellen, maar uiteindelijk was dat ook niet aan mij om te doen. Het bleef moeilijk, maar gelukkig kon ik daar met Logan over praten! We hadden deze ochtend allebei vrij, wat betekende dat we samen hadden kunnen ontbijten. Ik had haar ergens mee naar toe willen nemen, dus had ik voor een tentje net buiten het centrum gekozen. We hadden al besteld en wachtten nu op ons eten, terwijl we allebei al een kop met wat te drinken voor ons hadden staan. ‘Ik ben echt blij dat Jake het zo leuk had gisteren,’ verzuchtte ik, terwijl het zoutvaatje ronddraaide in mijn hand. ‘Ik zou gewoon willen dat ik meer voor hem kon doen? Of voor Jackie, want ik zie dat ze er moeite mee heeft. Dat ze niet weet wat er aan de hand is.’ Dat was moeilijk om te zien! Het was niet Jake zijn schuld, ook niet die van zijn moeder. Er was iets aan de hand wat simpelweg bestond. ‘Het is lief dat je zoveel om ze geeft,’ zei Logan, die mijn hand vastnam en me stopte met het draaien van het zoutvaatje. Ik keek naar haar op en haalde mijn schouders op. Het bleef lastig om dat soort dingen te horen. Ik wist dat ik het deed, om ze gaf. Maar ik had het een lange tijd ontkend. Als iemand me er op had gewezen, dan had ik het genegeerd of diegene zelfs beledigd, als het maar niet had hoeven gaan over mijn gevoelens. Ik keek op toen de deur open ging. Ik hoefde niet verder te kijken dan de blonde krullen en het duur uitziende jasje om te weten wie het was. ‘Oh, fuck.’ Ik draaide me meteen op en probeerde me iets kleiner te maken. Ik had moeten weten dat Luke hier ook nog steeds kwam. Natuurlijk kwam hij dat, want het was in de buurt van waar hij woonde. Daarom hadden we hier vaak afgesproken. Het laatste wat ik wilde, was een ongemakkelijk gesprek met mijn ex, terwijl Logan daar bij zat! ‘Wat?’ Logan keek om zich heen en toen ze Luke spotte, keek ze weer naar mij. Ze leek het echter niet erg te vinden dat hij hier nu ook was en dat hij ondertussen al aan was gesloten bij de rij. ‘Dat is waar ook, je zei dat jullie hier wel eens ontbijt haalden.’ Rhi zuchtte en legde haar hoofd tegen haar hand. ‘Ik wilde gewoon naar een leuke plek en dit was de enige die ik kende.’ Het betekende niks! Ik had ook niet gedacht dat we Luke hier tegen zouden komen, maar ik had het wel moeten verwachten. Ik wist niet of het beter was dat Frankie er nu niet bij was. Misschien zou Luke ons wel niet zien. ‘Bestelt hij alleen ijskoffie?’ vroeg ik zachtjes aan Logan. Ik wilde niet zijn kant op kijken. Logan deed dat wel, veel te opvallend! Ze keek naar de rij met mensen en schudde haar hoofd. ‘Ik denk dat hij ook eten bestelt.’ Dat betekende dat hij langs onze tafel moest lopen om het op te halen. ‘Fucking hell,’ mompelde ik en ik verstopte mijn gezicht in mijn handen. Ik had echt geen zin in Luke en wat voor confrontatie het dan ook zou worden!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik vond het heerlijk dat alles even zo normaal mogelijk was. Ondanks dat ik had genoten van de tijd in Bali en dat weer zou doen als we weer zouden gaan touren, was het ook heel fijn om thuis te zijn. Zeker op dagen zoals deze. Frankie kon vandaag vanuit huis werken. Ik bleef altijd iets langer liggen dan zij deed. Ik had echter wel beloofd dat ik voor het ontbijt zou zorgen. Toen Frankie al achter haar bureau had gezeten, was ik dan ook opgestaan en had ik me klaar gemaakt om naar het restaurantje te gaan waar ik vaker ontbijt haalde, soms bleven we hier zelfs zitten. Vandaag zou ik er echter voor kiezen om wat mee te nemen. Omdat het al wat later op de ochtend was, had ik voor gekozen om een iets uitgebreider ontbijt mee te bestellen, waardoor ik wel even moest wachten. Ik kreeg de bon en liep door het gangpad, waar ik uiteindelijk mijn eten op zou kunnen halen. Daar viel mijn oog op twee vrouwen die mij bekend voorkwamen. Diep van binnen schreeuwde alles dat ik nu om moest draaien en zo snel mogelijk het restaurant moest verlaten. Ik wist echter ook wel dat het niet het echte leven was. Dat er gewoon een kans was dat ik Rhi ooit tegen zou komen, ook met haar nieuwe vriendin. Ik had echter gegokt dat het een keer zou gebeuren als we op bezoek gingen bij Michael en Edyn, niet terwijl ik in het restaurant was waar ik Rhi ook vaak genoeg mee naar toe had genomen. Even bekeek ik mijn omgeving, was er nog een mogelijkheid om hier op een andere manier mee om te gaan? Moest ik ze begroeten. Misschien hadden ze mij wel niet gezien? Dat ging echter al snel niet meer op toen ik merkte dat Logan mij aankeek. Door de manier waarop Rhi zich bewoog, was wel duidelijk dat ze Logan daar vanaf wilde houden. Nu was het echter al te laat. Ook Rhi keek op, waardoor ik mijn hand voorzichtig opstak. Ook Rhi haar hand ging omhoog, al kon ik aan haar ook merken dat ze het ongemakkelijk vond. Dat deed ik ook! Ze hoorde hier niet te zijn? Natuurlijk mocht ze komen waar ze wilde, maar ik vond het een gek idee dat ze hier kwam. Dit was een plaats waar we vaak genoeg samen hadden gezeten om te ontbijten. Ik wist niet waarom ik het deed, maar ik liep naar de tafel waar ze aan zaten, misschien om het allemaal nog een beetje ongemakkelijker te maken dan het al was. “Hey.” Begroette ik de twee. Ik had van Edyn al wel wat foto’s van Logan gezien en ik had ook verhalen gehoord dat Edyn haar geweldig vond. Er waren echter niet veel mensen van wie ze dat niet zou zeggen en wanneer Rhi gelukkig was, dan zou Edyn dat vast ook zo zijn. Zelf vond ik het gek om Rhi met iemand anders te zien. Natuurlijk waren we beiden verder gegaan. Relaties en Rhi waren echt niet de beste combinatie geweest en nu zat ze er wel weer in eentje. Dat voelde gek. “Moest je bijkomen van gisteren?” vroeg ik aan Rhi. Ik wist niet hoe ik anders een normaal gesprek moest beginnen. Ik stapte naar Logan toe en gaf haar mijn hand, omdat ik het wel netjes vond om mezelf voor te stellen. “Luke.” Zei ik. Ze pakte mijn hand aan. “Ja daar ging ik al van uit. Logan.” Ik knikte eventjes, ik kon mijzelf wel voor mijn kop slaan, ik maakte het alleen nog maar meer ongemakkelijk. Als het zomaar een ex was geweest, was ik waarschijnlijk ook gewoon zo weg gelopen. Aangezien Rhi de zus van Edyn was, was dat nog niet zo heel erg gemakkelijk en was het allemaal gewoon een gekke situaties. “Frankie zei dat Edyn er echt heel erg mooi uit zag in de jurken?” Daar was ik over begonnen en het leek mij nu ook wel een veilig onderwerp om over door te gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Waarom moest Luke het nou ongemakkelijker maken dan dat het was door hier naar toe te komen? Hij bedoelde het vast goed, of misschien wist hij zelf ook niet wat hij met deze situatie aan moest, maar het was alles behalve fijn dat hij en Logan nu elkaars handen schudden! Ik keek naar Luke, die begon over de dag die ik met Edyn had doorgebracht, en daardoor ook met Frankie. ‘Edyn zag er heel erg mooi uit?’ Ik snapte niet heel goed waarom hij daar over begon, aangezien het niks met ons te maken had, of met Logan. Hij had nu ook gewoon zijn hand op kunnen steken en zeggen dat hij op zijn eten zou gaan wachten. ‘Heeft ze je ook verteld dat ze erg onbeleefd naar me deed?’ vroeg ik aan Luke. Ik wist dat het beter was om het niet te doen. Hij kon beter denken dat er niks was gebeurd, dat zijn nieuwe vriendin iemand was die zich niet zou verlagen tot drama, want zo presenteerde ze zichzelf naar de buitenwereld. Ik wilde er niet mee zeggen dat ze een ongelooflijke bitch was, want dat was ze vast niet. Het was echter overduidelijk dat ze mij niet mocht en dat ze dat niet aan de kant kon zetten, zelfs niet voor Edyn. ‘Babe.’ Logan greep naar mijn hand en ik nam hem vast, maar het betekende niet dat ik zomaar zou stoppen met dit gesprek te voeren. ‘Het is niet alsof hij me echt gaat geloven,’ zei ik tegen Logan, waarna ik naar Luke keek. ‘Toch?’ Hij dacht dat Frankie een heilige was. Een soort wonder wat hem was overkomen en waar hij ontzettend dankbaar voor was. Dat betekende echter niet dat ze geen foute dingen kon doen. ‘Wat? Nee.’ Luke schudde zijn hoofd. ‘Wat deed ze dan?’ Verbaasd dat Luke naar me wilde luisteren en niet meteen dacht dat ik het wel uit had gelokt, wist ik niet meteen wat ik tegen hem moest zeggen om uit te leggen. Het was ook niet zozeer wat ze tegen me had gezegd. Het was meer hoe ze zich opstelde als ik er was. ‘Ze behandelt me gewoon alsof ik het meest slechte ben wat aanwezig is in de ruimte.’ Ik haalde mijn schouders op en sloeg mijn ogen neer. In haar ogen was ik waarschijnlijk ook verschrikkelijk. Ik zou niet ontkennen dat ik Luke pijn had gedaan. Dat ik niet de persoon voor hem was geweest waarbij had kunnen schuilen, want dat had ik uiteindelijk niet willen zijn. Maar Frankie kende alleen die versie van mij. De versie die wegrende, die schreeuwde en een probleem nooit op wilde lossen. Als ze de tijd zou nemen om naar Edyn te luisteren, om te zien dat ik nu echt mijn best deed, dan zou ze merken dat ik was veranderd! ‘Laat ook maar,’ zei ik, tegen zowel Luke als Logan. Ik trok mijn hand uit die van Logan en sloeg mijn armen over elkaar. ‘Ik weet ook niet waarom ik daar fucks om geef.’ Het was Frankie! Iemand die ik maar een paar keer per jaar zou zien, waarschijnlijk bij Edyn. Wat maakte het dan uit wat zij vond? Niets. Het hoorde niets uit te maken. Toch zat het me dwars. Ik kon alleen niet goed benoemen waarom. Logan zuchtte en boog zich voorover, om eigenwijs weer mijn hand vast te pakken. Ze wierp een blik naar Luke op, alsof ze hem aanmoedigde om te helpen. Om iets te zeggen. Iets wat hij toch niet ging doen. Hij kon dan wel vragen wat er was gebeurd, maar dat betekende niet dat hij daadwerkelijk tegen Frankie zou zeggen dat ze normaal moest doen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Frankie had me niet veel verteld over alles wat er was gebeurd. Alleen dat Edyn er heel erg mooi uit had gezien en daar was het uiteindelijk ook wel om gegaan. Natuurlijk had ze van te voren geweten dat Edyn, Rhi ook uit had genodigd om een jurk uit te zoeken. Ergens was het wel gek om te weten dat een ex zo in je leven bleef hangen. We deden het beiden niet bewust en het was ook gewoon niet tegen te gaan. Daar moesten we allemaal mee leren leven, niet alleen ik en Rhi maar Frankie en Logan moest dat ook. Dat kon voor ongemakkelijk ontmoetingen zorgen, zoals het nu deed. Al was het gisteren duidelijk ook niet goed gegaan. Door de manier waarop praatte, kon ik wel echt merken dat het gedrag van Frankie haar iets had gedaan. Iets wat Rhi normaal totaal niet liet zien. Ik had wel van Edyn gehoord dat Rhi echt haar best deed en dat zelfs veranderingen te zien waren, dit was er wel eentje van. “Het is niet netjes van Frankie dat ze je zo heeft behandeld.” Dat was het echt niet, iets wat ze zelf waarschijnlijk ook wel door had, anders had ze mij er wel over verteld. “En het is best logisch dat je er iets om geeft. Uiteindelijk waren jullie daar allemaal voor één ding en dat Frankie het nodig vond om het ergens anders over laten te draaien, was onnodig.” Ik wilde geen dingen voor Rhi invullen, dat kon ik ook helemaal niet meer doen in de positie waar ik zat. Rhi had misschien altijd een fuck you naar de wereld gehad, maar als iets onrechtvaardig was dan had ze daar sowieso niet goed tegen gekund. Het leek haar nu echter nog meer te doen, misschien omdat ze er zelf met goede bedoelingen was gekomen en Frankie ze naar beneden had getrokken. Daar wist ik verder niets over en dat ging ik ook niet invullen. Ik wist ook niet heel erg goed wat ik nu nog meer moest zeggen. Ik wilde hier wel met Frankie over praten? Dit kon niet zo door blijven gaan. Er kwamen gewoon momenten waarop we Rhi tegen zouden komen en ik zou ze ook nooit geweldig leuk gaan vinden, maar het ging er wel om dat er vrede in de groep hing. Frankie mocht voelen wat ze wilde, ik en Rhi mochten dat beiden ook. Voor Edyn moesten we er echter voor zorgen dat het op een makkelijker manier ging. Voor onszelf misschien ook wel, want dit was niet prettig. Het was even stil geweest vanuit Rhi haar kant en ik kon nog zien dat Logan haar bemoedigend aankeek. “Dat had je niet hoeven zeggen Luke.” De manier waarop Rhi haar woorden uitsprak voelde alsof ze niet geloofde wat ik net had gezegd. Dat was wel echt zo. Het was niet netjes en het hoorde ook gewoon niet zo te zijn. “Jawel, dat was wel even nodig. Jullie wilden beiden een leuke dag voor Edyn en dat heeft Frankie uit het oog verloren, dat is niet eerlijk tegenover jou of Edyn.” “Dat is het inderdaad niet.” Stemde Logan in. Van wat ik zo zag, hielp Logan, Rhi wel heel erg. Iets wat bijzonder was, aangezien Rhi niet heel erg graag geholpen werd. Ik wist niet echt wat ik verder moest zeggen. Ik wilde nog wel iets zeggen over het feit dat we elkaar nog vaker zouden gaan zien en dat het dan beter was om zo normaal mogelijk tegen elkaar te doen. Dat lag nu echter niet echt bij Rhi, van haar verhaal leek het alsof zij juist normaal had gedaan en Frankie er van alles uit had gehaald. Natuurlijk wilde ik de kant van Frankie ook nog horen en zou ik haar bij thuiskomst echt niet meteen overvallen met wat ik had gehoord. “We zijn allemaal volwassen en ik hoop dat voor ons allemaal dat we sommige dingen gewoon achter ons kunnen laten. Het gaat gewoon voorkomen dat we elkaar tegen komen.” Dat was niet te ontkomen. Normaal bij exen was dat makkelijk, hierin gewoon niet en daar moesten we mee leren leven.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
‘Je hebt gelijk,’ stemde ik met Luke in. We zouden elkaar nog vaak tegen gaan komen, daar konden we niet omheen. Luke en Edyn waren nu heel erg goed bevriend. En zelfs als ze dat niet zouden zijn geweest, dan waren Michael en Luke dat ook. Ze werkten zelfs samen! Dus vroeg of laat zouden er via die weg ook momenten komen waarop ik Luke tegen het lijf zou lopen en daarmee ook Frankie. Ik deed echt mijn best om me zo volwassen mogelijk te gedragen. Ik wist zelf ook maar al te goed dat de relatie met Luke niet goed was geweest voor hem, maar ook niet van mij. Ik was op het punt dat ik hem iemand gunde waarmee hij wel een goed leven op kon bouwen. Dat was immers wat hij al dei tijd had gewild. Hij had gehunkerd naar iemand aan wie hij zich vast had kunnen klampen. Een beetje standvastigheid in zijn gekke, snelle leven. Dat had ik hem niet kunnen bieden. Dat ik dat niet had gekund, was oké. Dat had ik nu geleerd. Hoe ik er mee om was gegaan en me naar Luke toe had gedragen, was een ander verhaal. Ook dat wist ik nu. ‘Zeker als we elkaar hier al tegen gaan komen,’ zei ik, in een poging om een grapje te maken. Gelukkig moest Luke er om lachen. ‘Ik had niet gedacht dat je hier nog zou blijven hangen,’ gaf hij toe. Ik schonk hem een glimlach. ‘Wat kan ik zeggen? Je hebt me de veel te dure koffie aangesmeerd en nu kan ik niet meer zonder.’ Hoe vaak hadden we hier wel niet gezeten met een kop koffie tegen de kater? Te vaak. Het was hier zeker duurder dan de plekken waar ik normaal gesproken naar toe was gegaan, maar ik was gewend geraakt aan de herkenbare smaak van de koffie die ze hier hadden. Achter de bar riep iemand een bestelling, waardoor Luke opkeek. ‘Dat ben ik, denk ik,’ zei hij, waardoor ik lachend mijn hoofd schudde. ‘Denk je?’ Het was typisch om die twee woorden aan zijn zin toe te voegen. Luke schudde zijn hoofd, maar knikte vervolgens. ‘Nee, dat is die van mij. Ik moet gaan.’ Hij gebaarde naar de bar. Ik knikte en wuifde met mijn hand. ‘Get out of here, Hemmings. Anders bezeer je dat hoofd nog van je.’ Een glimlach verscheen op zijn gezicht bij het horen van zijn achternaam. Ik had hem zo vaak op die manier aangesproken, dat het nu vanzelf over mijn lippen was gerold. Ik beantwoordde zijn glimlach met precies dat: een vertrouwde glimlach. Luke zei nogmaals gedag tegen mij en Logan en draaide zich daarna om, zodat hij zijn bestelling kon ophalen. Ik draaide me weer naar Logan. Ze gaf me een blik die ik niet kon plaatsen. ‘Wat?’ vroeg ik aan haar. ‘Ik zie het wel, jullie twee samen,’ zei ze lachend. Ik wierp nog een blik op Luke, die zwaaide terwijl hij het café weer verliet. Ik stak mijn hand naar hem op en keek vervolgens weer naar haar. ‘Jullie zijn in ieder geval de definitie van bi panic,’ grapte ze, waardoor ik ook moest lachen. Ik boog me iets over de tafel, zodat ik haar een kus kon geven. Ik had niet gedacht dat dit op deze manier zou gaan, zeker niet dat zowel Logan en Luke het met me eens zouden zijn over het gedrag van Frankie. Het leek er ook echt op dat Luke zijn best wilde doen om alles achter zich te laten. Dat was wat ik ook wilde. Ik had wel het idee dat we samen door één deur zouden kunnen nu, zeker voor iemand zoals Edyn. En als Frankie dat uiteindelijk ook zou kunnen, dan was er niets meer aan de hand. ‘Luke is best hot,’ gaf ik toe aan Logan, terwijl ik me weer terug liet zakken in de bank. ‘Maar niet zo hot als jij.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
De weg terug naar huis had ik gebruikt om na te denken wat er nou precies was gebeurd. Ik had niet verwacht om Rhi te zien, zeker niet op een plaats zoals deze. Toch was dat hoe het was gegaan en ergens was dat ook maar goed ook. Ondanks dat het ongemakkelijk was geweest, waren er wel een paar dingen besproken waarin we iets meer konden opletten. Tot op het moment dat ik thuis was, wist ik nog niet heel erg goed hoe ik dit moet Frankie moest bespreken, maar dat het moest gebeuren was zeker. Toen ik thuis was gekomen, was ik natuurlijk vrolijk begroet door Petunia en Bee, die samen in de woonkamer waren gebleven zodat Frankie rustig had kunnen werken. Nu had ik al het eten uitgepakt en neergezet op de bar, zodat Frankie en ik daar konden eten. Ik klopte dan ook bij haar kamer aan. Soms was ze aan het videobellen, dan wilde ik niet zomaar binnen lopen. Frankie liet echter al snel weten dat ik naar binnen kon komen. Ik liep naar haar toe, zodat ik haar een kus kon geven. “Hey, heb je even tijd om te eten?” We hadden het wel een beetje zo gepland, maar het kon best dat er ineens iets tussen was gekomen. “Ja hoor, ik maak deze zin nog even af en dan kom ik er aan. Het ruikt echt heerlijk!” Daar was ik het mee eens. De hele weg had ik het eten vanuit het tasje geroken, waardoor mijn maag ook uiteindelijk aan had gegeven dat ik honger had gehad. Ik liep terug naar de keuken, waar ik de hondjes ook wat eten gaf. Ondanks dat Petunia een wat oudere hond was, ging het heel erg goed in combinatie met Bee. Misschien juist wel omdat een pup ook heel erg veel slaap nodig was. In haar speelse buien, trok Bee, Petunia vaak nog wel mee en we zorgden er zelf natuurlijk goed genoeg voor dat ze al haar energie kwijt kon. Ik ging aan de bar zitten en niet veel later voegde Frankie zich er ook bij. Ik schoof de koffie in haar richting en liet haar vervolgens kiezen wat ze wilde eten. Zelf nam ik ook een flinke slok van mijn koffie. Ik wist niet echt hoe ik er over moest beginnen, maar ik wist dat het nu wel moest worden gedaan. Nu had Frankie er tijd voor en ik kon begrijpen als ze aan het einde van de dag er niet nog iets over wilde horen. “Weet je wie ik tegen kwam in het restaurant?” Niet dat dit soort vragen echt ging om het raden, Frankie schudde dan ook met haar hoofd, terwijl ze een hap van de pannenkoeken nam. “Rhi, samen met Logan.” De blik van Frankie zei genoeg “I know, ik was net zo verbaasd om haar daar te zien.” Rhi wist echter ook dat er goede koffie werd gezet en dat het ontbijt gewoon echt heel erg goed was. We waren er vaak genoeg samen gezeten, soms had één van ons wat opgehaald. Toch was het een heel erg gek idee dat ze er had gezeten. Er was een tijd geweest waarop ik niets liever had gewild dan daar samen met haar zitten, andere momenten waarop ik mij af had gevraagd of zij dat ook wel had gewild. Dat was nu helemaal anders. Nu had ze er gezeten met haar vriendin. Ondanks dat het soms nog een gek idee was, snapte ik nu wel meer waarom de twee bij elkaar pasten, want dat deden ze zo te zien echt wel. Logan was heel begripvol tegenover Rhi geweest en had ons behoorlijk geholpen er een normaal gesprek van te maken. “Rhi vertelde mij dat het gisteren niet zo heel erg lekker tussen jullie is gelopen?” Dat wilde ik toch even bespreken. Ik geloofde Rhi als ze vertelde dat het van Frankie uit was begonnen, ik kon mij namelijk niet indenken waarom ze daarover zou liegen. Toch wilde ik Frankie haar kant van het verhaal ook graag horen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Frankie.
Op dit soort dagen was het zo fijn om Luke thuis te hebben! Het zou niet lang duren voordat hij weer volledig aan het werk zou gaan. Lange dagen in de studio zouden er voor zorgen dat ik hem nauwelijks zou kunnen zien. Samen ontbijten of avondeten zou er dan niet meer in zien. Daarom werkte ik juist nu wat meer thuis, zodat ik dit soort momenten nog met hem kon hebben! Hij had een heerlijk ontbijtje gehaald en daar konden we nu samen van genieten. Al snel kwam hij echter met een onderwerp waar ik het liever niet over wilde hebben. Dat hij Rhi tegen was gekomen, was vervelend en ik begreep dat hij dat wilde vertellen. Dat zij echter aan hem had verteld dat het niet zo goed was gegaan tussen ons in de bruidswinkel, voelde ontzettend kinderachtig aan? Alsof ze wilde snitchen bij hem. Ik zag niet in wat ze daarmee op zou schieten. Ik prikte een wafel aan mijn vork en schoof hem op mijn bord, waarna ik nog wat van het fruit er bovenop legde. ‘Had je iets anders verwacht?’ vroeg ik aan Luke. Natuurlijk liep het niet lekker tussen mij en Rhi. Zij vond het nodig om mij iedere keer aan te vallen op de dingen die ik zei! Ik was dan misschien begonnen over Luke, maar het was überhaupt niet logisch geweest dat Rhi daar was geweest? Ze had er willen zijn voor Edyn, maar aan haar hele lichaamshouding had ik kunnen zien dat ze daar helemaal niet had willen zijn. ‘Ik weet niet eens waar het mis ging. Ik had het over Michael, vervolgens vroeg zij waarom hij er niet was en om de één of andere reden voelde ze zich daarna heel erg aangevallen door me.’ Linn had er zelfs tussen moeten komen. Op dat moment had ik het maar gelaten. Linn had deels een punt gehad, al had ik het niet terecht gevonden dat ze voornamelijk mij aan had willen spreken. Rhi had net zo kut gedaan. ‘Rhi is niet iemand die zich snel aangevallen voelt. In ieder geval niet op die manier,’ zei Luke. Ik trok mijn wenkbrauwen op. Beweerde hij nu echt dat ik iets had gezegd om haar van streek te maken en dat dit allemaal mijn schuld was? Ik pakte mijn beker met koffie en nam een slok. ‘Ik kan niet geloven dat ze naar jou toe is gegaan om te klagen over mij.’ Dat was toch niet hoe je zoiets aan hoorde te pakken? ‘Dat is ze niet. We waren in gesprek en het kwam ter sprake,’ wierp Luke tegen. Ik gebaarde met mijn vork. ‘Same thing.’ Ze had Luke gezien en had het nodig gevonden om bij hem te klagen over mij. Dat was gewoon typisch Rhi. In ieder geval hoe ik haar kende, via de verhalen van Luke. ‘Goed, ik had misschien niet moeten zeggen dat trouwen en alles niet aan haar was besteed, maar dat maakte Linn ook wel duidelijk.’ Daar hoefde Luke niet nog een keer overheen te komen. Daarbij kon het best dat Rhi had overdreven of mij een grotere slechterik had gemaakt in het verhaal dan dat ik daadwerkelijk was. ‘Maar daarna is het allemaal wel oké gegaan? Rhi ging met Jake naar sluiers kijken en ik heb mijn mond gehouden, zoals Linn ook zei dat ik moest doen. Het was immers Edyn haar dag en natuurlijk wilde ik die niet verpesten.’ Rhi vast ook niet. Als er één persoon was om wie ze gaf, dan was het Edyn. Daarom was ze er vast ook geweest. Ik prikte een aardbei aan mijn vork en stopte hem in mijn mond, terwijl ik naar Luke keek. ‘Als ze er niet mee kan dealen dat ze mij gaat zien bij alles wat Edyn wil doen voor haar bruiloft en het plannen daarvan, dan moet ze maar gewoon niet komen?’ Ik haalde mijn schouders op. Het was niet alsof Rhi stond te springen om boeketten en trouwlocaties te bekijken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
“Je hoort zelf toch ook wel hoe belachelijk dat klinkt?” vroeg ik verbaasd door Frankie haar woorden, die voor hadden gesteld dat Rhi maar niet moest komen als ze er een probleem mee had. In mijn ogen klonk het niet perse dat Rhi een probleem had met Frankie, maar meer alsof het andersom zo was. Daarbij was het niet iets wat je van Rhi kon verwachten? Het ging wel om haar zus. Er waren momenten geweest waarop het had geleken alsof Rhi helemaal niets had gegeven om dan ook maar iemand anders behalve zijzelf. Ik was echter niet de enige die beter wist dan dat. Rhi gaf om Edyn, misschien wel om meer dan wie dan ook. “Hoezo?” Vroeg Frankie, het klonk alsof ze echt niet wist wat verkeerd was aan die uitspraak. “Ik waardeer de manier waarop je dat zegt niet echt Luke.” Ging ze verder voordat ik uit kon leggen wat er zo belachelijk was aan haar woorden. Dat waren ze echt! Op het moment leek ze zelfs een beetje verdedigend, juist omdat ze mijn woorden ook niet echt van harte leek te nemen. Ze deed niet eens haar best om te begrijpen waar ik vandaan kwam. “Ik snap dat het er niet heel erg aardig uit is gekomen.” Gaf ik aan, daar had ik misschien wel iets aan kunnen veranderen. Ik was gewoon verbaasd dat Frankie, die normaal juist heel erg goed door had wat er om haar heen gebeurde, nu niet leek te begrijpen waar het allemaal om ging. “Maar het blijft dat Rhi en Edyn zussen zijn. Het is misschien niet de omgeving waar ze zou kiezen om in te zijn, maar voor Edyn wil ze daar wel zijn?” Natuurlijk wilde ze dat, voor Edyn had ze dat wel over. Ik nam een slok van mijn ijskoffie en probeerde te bedenken hoe ik dit op een normale manier bij Frankie duidelijk kon maken. Ik snapte gewoon niet waarom ze niet doorhad dat dit toch wel voorbij bij haar lag. “Voor Edyn zou ze alles doen.” “Misschien moet ze volgende keer dan maar bedenken dat ze zich normaal moet gedragen voor Edyn.” Frankie klonk echt heel erg eigenwijs. Ik snapte wel dat ze het niet leuk had gevonden hoe het was gegaan. Waar twee aan het vechten waren, hadden er echter ook twee schuld. Misschien de een iets meer dan de andere. Normaal had ik het echt niet zo voor Rhi opgenomen, ergens voelde het ook gek om dat te doen. Dit ging om meer dan dat? Op het moment moest ik vooral aan Edyn denken. Dit was geen proces van een paar weken. Zelfs niet tot aan de bruiloft, het zou altijd voor kunnen komen dat we Rhi tegen zouden komen en het was geen optie om ons dan om te draaien en weer terug te gaan naar huis. “Dit is niet alleen iets voor tijdens het zoeken naar jurken, maar het is iets wat altijd blijft bestaan. Het momenten dat wij naar Edyn en Michael gaan, kan het zo zijn dat Rhi daar ook is?” Mompelde ik. Natuurlijk had ik het de afgelopen keren ook een beetje ongemakkelijk gevonden, zeker toen we samen op Coachella waren geweest. Ondertussen waren we al weer een paar maanden verder. Rhi had haar eigen relatie. Op een gegeven moment moest ik me ook gewoon neer gaan leggen bij hetgeen wat er allemaal was gebeurd. Dat was het gewoon. “Ik snap dat het gek is, om mijn ex tegen te komen. Ik vind het soms ook gek. Maar misschien is het beter om aan haar te denken als Edyn haar zusje?” In mijn hoofd maakte dat het toch wel iets beter. “Nou doe je alsof je al die tijd samen met Rhi zo kunt vergeten. Alle pijn die je hebt gevoeld in die tijd.” Frankie keek me op een bepaalde manier aan. Waardoor ik ergens ook wel spijt kreeg van hoe ik net tegen haar had gepraat. Ergens was de manier waarop ze op Rhi had gereageerd niet eens heel erg gek geweest. Diep van binnen had ze het vast ergens gedaan omdat ze had gezien wat het voor gevolgen het voor mij had gehad. Toch maakte dat alles niet meteen goed? “Dat is het niet. En dat zou het ook nooit zijn. Maar we moeten toch op een manier verder?”

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld