Naylene.
Over een paar jaar zou ik op mezelf gaan wonen en zorgde ik er wel voor dat ik een huis kreeg wat bij mij paste. Het lag er allemaal een beetje aan hoe het leven liep. Ik wilde heel erg graag een andere opleiding gaan doen, maar zodra ik die beslissing nam, zouden mijn ouders de komende tijd niet met me spreken. Iets wat ik een heel erg naar idee vond. Ik hield van mijn ouders, ze hadden me opgevoed en ze hadden me mee proberen te geven wat in hun ogen goed was. Er zaten ook echt wel goede dingen in, maar in sommige dingen was ik het nu niet meer mee eens. Vroeger had ik daar heel erg weinig over na kunnen denken. Wie deed dat ook als een klein meisje? Het was nu gewoon dat ik zelf mijn ogen had geopend en anders naar het leventje keek dat we leefden. Ik wist dat mijn ouders het allemaal niet verkeerde bedoelden, ze hielden ook van mij en ze wilden het beste voor me. In hun ogen waren dat gewoon de dingen die ze me gaven of ze me duidelijk probeerden te maken door mij bijvoorbeeld op een opleiding te zetten. Ik mocht het dan niet leuk vinden, maar het was ergens best wel lief dat ze zo in me vertrouwden? Dat ze echt dachten dat ik de capaciteiten had om uiteindelijk advocaat te worden. Veel ouders hadden dat vertrouwen echt niet in hun kinderen! Ze waren gewoon een verhaal apart. Ik hield echt van ze, maar op andere momenten kon ik me echt dodelijk aan hen irriteren. Vooral als ze het over Linn, Emmet, Ashton of Michael. Want over die laatste twee was het de laatste tijd eigenlijk veel te vaak gegaan. Ze kenden ze niet, dus ze hadden helemaal niets over hen te zeggen? En nu vond ik het al helemaal vervelend dat ze echt slecht over Ashton dachten. Hij was geen slechte jongen! Hij was juist heel erg lief en ik had vandaag echt een geweldige dag gehad, het was zelfs wel duidelijk dat de dag nog niet voorbij was. Van mij mocht Ashton ook best blijven slapen. We hadden al een paar keer samen geslapen en op het moment was het idee om dicht tegen hem aan te kruipen alleen maar heel fijn. We moesten sowieso het meeste uit de komende uren halen. Het was wel heel erg dubbel, want morgen zou Ashton al weer weg gaan. Nu het wel duidelijk was dat er echt iets tussen ons zat was dat geen geweldig idee. Maar hij zou wel hele leuke dingen gaan doen! En ik wist zeker dat we misschien nog wel iets meer contact zouden hebben als normaal. Alles was nu anders tussen ons, beter, fijner! Ik vond het echt fijn zo en daarom ging ik er ook helemaal niet aan denken dat we elkaar misschien een paar maanden niet konden zien. We zagen vanzelf wel wat er ging gebeuren, we hadden vanavond sowieso nog en daar wilde ik zoveel mogelijk van genieten. Daar hoorde nadenken over wat er precies ging gebeuren niet bij! Ik voelde hoe Ashton mijn gezicht in zijn handen nam, wat al wel aangaf dat hij er ongeveer hetzelfde over dacht als ik dat deed. Helemaal toen ik zijn lippen even later op die van mij voelde. Er waren vandaag al wel verscheidene zoenen gevallen, maar iedere keer was het weer bijzonder geweest. Ik zette een paar stapjes naar voren, zodat Ashton eigenlijk ook wel naar achter moest stappen. Uiteindelijk zou hij dan wel met zijn benen tegen de rand van het bed aan komen en moest hij gaan zitten? Op het moment wilde ik het liefst zo dicht mogelijk bij hem zijn! Dicht tegen elkaar aan staan was fijn, maar het was toch net iets fijner als ik op zijn schoot zou kunnen zitten? We waren in de gamehal heel erg netjes geweest, maar nu hoefde dat niet meer?