Rhi.
Muziek spelen was iets wat ik niet heel erg vaak had geprobeerd. Ik hield van muziek? Dat wel, maar er zat nog een heel verschil tussen houden van muziek en het ook echt kunnen spelen. Ik had ook geen idee of ik er aanleg voor had. Ik had het nog nooit geprobeerd en ik had ook geen muziek gehad op school. Tenminste, ik kon het me niet herinneren. Ik had altijd voor tekenen gekozen, ondanks dat ik misschien niet vaak naar de les was gegaan. Ik had er gewoon niet tegen gekund dat ik had moeten tekenen wat de leraar had gewild dat ik tekende? En vaak was mijn tekening dan ook nog niet goed geweest, omdat ik me niet aan de regels had gehouden volgens de leraar. Wie was die leraar nou om mij te vertellen wat ik wel en niet kon tekenen en of dat goed was? Dus uiteindelijk was ik niet echt naar die lessen gegaan en waarschijnlijk zou het ook wel zo zijn geweest als ik muziek had gekozen. Als ik niet had mogen spelen wat ik had willen spelen, was er al snel niks aan geweest. Ik keek bedenkelijk naar Luke toen hij aanbood om me eens wat te leren. Ik wist niet precies wat hij er mee bedoelde. Als hij er op doelde om achter me te kruipen en me stiekem te knuffelen terwijl hij me wat probeerde te leren, dan had ik er geen zin in! Als hij echter echt me iets wilde leren, dan zou hij dat vast niet doen? ‘Prima, maar geen kleffe trucjes uithalen, Hemmings,’ zei ik, waarna ik nog wat bami in mijn mond stopte. Ik zette het bakje naast me neer en pakte een ander bakje, dat ik open maakte. Ik haalde er een stukje vlees uit en likte de saus van mijn lippen. Luke leek echt vol te houden dat hij liedjes had geschreven met The Madden Brothers, maar ik snapte echt niet waarom zij met Luke zouden schrijven? Ik had misschien niet echt muziek van Luke en zijn band geluisterd, maar het leek me niet dat ze dezelfde soort stijl hadden? Dus het zou wel heel onlogisch zijn! Al snapte ik ook niet zo goed waarom Luke er over zou liegen. Ik hield er niet van als mensen tegen me logen? Al was het maar om dit soort dingen! Als er iets aan de hand was, dan kon je maar beter meteen zeggen wat je moest zeggen. Dat was voor iedereen beter! Ik besloot het hier maar bij te laten, aangezien Luke toch wel vol zou houden dat hij met ze had geschreven en ik had er vrijwel niks tegen in te brengen, ondanks dat ik hem nog steeds niet geloofde. Ik keek naar het uitzicht wat we hadden en ik haalde mijn schouders op. ‘Gewoon. Ik rijd graag rond en soms kon je zoiets tegen.’ Ik had geen zin om Luke te vertellen hoe ik hier precies was gekomen? Het was één van de eerste avonden geweest dat ik deze auto had gehaald, waar mijn toenmalige pleegouders niet heel blij mee waren geweest. Ik had niet zomaar een auto mogen kopen, of iets in die richting. Ook hadden ze gedacht dat ik nog niet eens had kunnen rijden, maar ik had mijn rijdbewijs toen al gehaald! Ik had echt niet begrepen wat het probleem was geweest en toen was er een behoorlijk ruzie geweest, dus was ik er vandoor gegaan. Volgens mij had ik hier toen zelfs geslapen, omdat ik geen zin had gehad in meer gedoe. Niet dat ik dit aan Luke zijn neus ging hangen. Het ging hem niets aan! Ik pakte ook wat van het vlees uit het bakje van Luke en keek vervolgens weer naar het uitzicht. Het was wel één van mijn favoriete plekjes. Het was er rustig en je had uitzicht op een groot deel van de boulevard, de kermis op de pier en natuurlijk het strand. Ik zat liever hier dan dat ik me mengde in die drukte.