Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

17 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG♛ Kiss me like you want to be loved

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
Het leek gewoon alsof iedereen keuzes voor mij maakte? Dean had het aan mijn ouders en aan de familie van Bailey vertelt en nu stond deze foto online! Misschien hadden we er meer rekening mee moeten houden, maar dat soort dingen slipten soms echt door mijn geheugen heen? Bailey was voor mij gewoon Bailey en niet één of andere beroemde schaatster. Dat was ze natuurlijk wel, maar zo zag ik haar niet! Ik kon me niet indenken dat iemand haar leven zo interessant zou vinden dat hij alles vast moest leggen, maar dat was wel wat er nu gebeurd was! Ze hadden foto’s gemaakt van onze zoen. Er waren ook wel foto’s waar we samen door de stad liepen, maar dat was iets wat we normaal gesproken ook wel deden. Nu hingen ze er echter meteen een andere betekening aan vast! Niet dat ze ongelijk hadden, maar het voelde niet fijn om te weten dat dit zomaar in de wereld was gegooid zonder dat ik er iets over te zeggen had gehad! Vroeg of laat hadden Bailey en ik misschien wel een selfie, of een andere foto, kunnen plaatsen. Dan was het echter onze beslissing geweest en in feite dwong de hele wereld ons nu om het te bevestigen of te ontkennen! Als dit iets was wat beroemde mensen ook constant meemaakten, dan had ik echt heel erg veel medelijden met ze! Je had namelijk totaal geen controle over hetgeen wat er over je werd geschreven, of welke foto’s er op internet kwamen te staan. Ik keek afwachtend naar Bailey. Ik wist niet zo goed hoe ze hier op zou reageren. Ze was de aandacht wel gewend, maar misschien vond ze dit ook wel niks. Of misschien vond ze juist wel dat ik me aanstelde! Iets wat ik me eigenlijk niet voor kon stellen, want ze wist hoe nieuw dit alles voor me was en hoe lang ik er over had gedaan om het aan mezelf toe te geven. Bailey liep om het barretje heen en al snel voelde ik haar armen rond mijn lichaam. Zuchtend sloeg ik mijn armen ook om haar heen, terwijl ik schuin over haar schouder naar de laptop keek. Het was ook geen lelijke foto, daar had ze gelijk in. We stonden er best lief op samen, maar het was iets wat nu in mijn eigen gezicht werd gedrukt en in dat van vele anderen. ‘Weet ik,’ zei ik zacht. We konden er inderdaad niet heel erg veel meer aan doen. Als een foto eenmaal online stond, dan bleef hij dat ook wel. Dit was niet als een selfie op Instagram die je er weer snel af zou kunnen halen. Daar deed toch niemand iets mee. Dit was nieuws, mensen hadden foto al honderden keren gezien, geretweet of gedeeld met anderen. De schade was er al en er was niets meer aan te doen, maar dat betekende niet dat ik zomaar een knop om kon zetten om het niet erg te vinden, want ik vond het wel! ‘Ik had gewoon niet gedacht dat er iemand op ons zou letten?’ Iets wat misschien stom en naïef was geweest, maar ik had het echt niet verwacht. Daarom kwam het ook zo hard binnen! Ik haalde mijn schouders op. Ik had er wel snel doorheen gescrollt en ik kon niet zeggen dat iedereen heel vervelend had gereageerd, maar er waren wel een paar vervelende reacties geweest? Die vond ik erger dan de lieve reacties! Er waren mensen die het vies hadden gevonden, of belachelijk dat dit gedeeld werd. Iets wat ik heel erg vond om te lezen! Niet alleen omdat het om ons ging, maar ook om het idee van twee meisjes die verliefd op elkaar waren! ‘Ze vonden het vies. Of afschuwelijk.’ Iets wat Bailey zelf ook wel zou kunnen lezen als ze het allemaal wat beter zou bekijken. Ik had me er zelf ook nog niet heel erg in verdiept, maar dat kwam omdat ik was gestopt met lezen nadat ik de eerste paar nare reacties en tweets had gezien.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Bailey.
Soms was het wel raar te bedenken dat zoveel mensen wisten wie ik was? Ik zou het echter niet willen veranderen. Ik had aandacht nooit heel erg vervelend gevonden. Dat hoorde ook niet als je daar midden op het ijs stond. Uiteindelijk stond je daar om andere mensen ook een goede tijd te geven door iets moois te doen. Ik had het altijd naar mijn zin, maar ik vond het ook belangrijk dat andere mensen dat deden. Sinds het WK was alles nog wel veranderd? Ik had het idee dat er nog heel wat meer mensen waren die kenden. Ik was bij Ellen geweest, waar ook heel wat mensen naar keken en ik had ook wel aan mijn eigen social media kunnen zien dat het ineens een beetje was ontploft? Er waren veel nieuwe mensen die me hadden gevolgd en het leuk vonden als ik iets postte. Er waren ook wel mensen die iets naars te zeggen hadden, dat gebeurde gewoon? Ik trok me er eigenlijk nooit iets van aan, al zou ik dat nu wel moeten doen. Carole voelde zich echt niet goed bij wat er op internet stond of misschien ging het om de manier waarop. We konden er echter heel erg weinig aan doen? We hadden gisteren misschien op moeten letten, maar ik wilde ook niet alleen maar voorzichtig blijven doen. Ik wist zeker dat Carole er geen probleem mee had gehad dat we daar hadden staan zoenen. Ik kon niet precies zeggen hoe het was gegaan en van wie de zoen was gekomen. Het maakte ook helemaal niets uit. Er was een zoen geweest en iemand had het gezien en had er een foto van gemaakt? Dat was de situatie waar we mee zouden moeten leven. Zo bot wilde ik het nou ook weer niet tegen Carole zeggen, want het leek alsof ik haar gevoelens dan totaal niet waardeerde. Dat deed ik wel? Ik kon niet bepalen hoe zij zich moest voelen, zeker niet bij zoiets. Het was wel een beetje mijn schuld, ik was bekend, hoe raar ik dat woord ook vond. Als ik niet bekend was geweest, had het niemand iets uit gemaakt en hadden we iets beter kunnen doen wat we wilden, zonder dat de hele wereld er van mee kon genieten. Het was raar, maar het was gewoon hoe het ging? "Ik ook niet. Ik vergeet het soms echt." Ik vond het wel echt lief hoe sommige mensen me als een voorbeeld zagen en daarom wilde weten hoe het met me ging. Er waren echter ook mensen die me volgens mij niet uit konden staan en maar graag iets naar zeiden over mij of mijn geaardheid? Ik vond dat laatste veel erger, ze hadden mij er niet mee, maar andere mensen die dezelfde gevoelens hadden, misschien wel? "Het is ook gewoon raar dat het ze zo boeit." Ik kon er echter ook niets aan veranderen. Misschien zou de hype wel weg gaan over een tijdje, maar ik was wel van plan om meer wedstrijden te winnen een beetje in de schijnwerpen te blijven staan? Dus als het aan mij lag zou dit niet zomaar over zijn? Toch wilde ik niet vaker thuis komen, om Carole zo te zien? Het was gewoon niet fijn! Ik zuchtte zachtjes toen Carole aangaf dat er mensen waren geweest die het vies hadden genoemd. Dat soort mensen bestonden en die wilden vaak maar al te graag hun mening vertellen. "Er is niets om hun gedachten te veranderen. Die mensen zijn een beetje kortzichtig?" Anders was het ook niet te noemen. Er waren gewoon mensen die vonden dat een relatie alleen maar tussen een vrouw en een man kon? Mensen die anders waren, werden dan meteen afgemaakt. Het was vreselijk, maar wel hoe een deel van de wereld was. "Ik weet dat het heel erg vervelend is om te lezen. Maar er zijn ook mensen die het vreselijk vinden om een jongen en meisje te zien zoenen? Ik denk dat het meer zegt over die mensen dan over ons." Er stonden vast ook wel positieve dingen? Ik lag behoorlijk goed in de community, waardoor dit vast veel steun zou hebben. "En het zou me niets verbazen als die mensen al af zijn gemaakt door anderen."

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
Voor Bailey was dit makkelijker. Zij had altijd al een soort schild gehad waardoor alle nare opmerkingen van haar afgleden. Het was niet zo dat ze haar niets deden, want het kon onmogelijk zo zijn dat een gemene opmerking niet bij haar binnen kwam, maar Bailey koos er voor om die mensen gemeen te laten doen en zich te verschuilen achter hun telefoon of computer. Iets wat ik altijd aan haar had bewonderd, maar ik kreeg wel het idee dat ze niet snapte hoe het voor mij was! Ze probeerde het wel, dat merkte ik ook aan haar. Ze had me stevig vast en ze probeerde me te verzekeren dat het vanzelf wel weer weg zou gaan, of dat er vroeg of laat wel weer iets anders was waar mensen zich op zouden richten, maar dat maakte het niet makkelijker voor mij! Ik had deze gevoelens op dit moment en ze zouden ook niet zomaar weg gaan. Hoe graag ik dat misschien zelf ook wilde. Het was gewoon alsof die nare opmerkingen veel zwaarder wogen dan de lieve opmerkingen, terwijl het voor Bailey juist andersom was. ‘Zo makkelijk is het anders niet om te denken dat die mensen gewoon kortzichtig zijn,’ zei ik zachtjes. Dat was misschien wel zo en ik was het er ook wel mee eens, maar het deed mij veel meer! Want die kortzichtige mensen hadden het wel over mij! Ik had niet eens gekeken naar de precieze woorden, maar ik had genoeg gelezen om te weten dat ze het maar niks vonden. Ik haalde mijn schouders op. Waarschijnlijk konden we de gedachten van die mensen ook niet veranderen. Ik hoefde ze ook niet te veranderen. Ik wilde ze gewoon niet lezen! Ze hadden het over mijn leven. Over iets wat er tussen mij en Bailey gebeurde en dat vond ik niet fijn. Ze hadden niet het recht om zo over mij te praten. Bailey kon dat veel beter hebben en dat was fijn voor haar, maar ik kon het niet hebben en dat soort mensen beseften dat dus gewoon echt niet! ‘Ik heb gewoon het gevoel dat elke kans die ik heb om het zelf te vertellen, uit mijn handen wordt gerukt.’ Eerst Dean, nu dit! Het was mijn relatie en ik moest er zelf nog van alles aan ontdekken! Ik wist dat ik gevoelens had voor Bailey en dat ik gelukkig was als ze in de buurt was, maar ik wist niet wat het betekende voor mijn geaardheid of wat dan ook! Daarnaast was het aan mij om dit soort dingen te vertellen en niet aan fotografen, fans of wie dan ook! Niet dat ik een controlfreak was die alles zelf zou moeten doen, want dat was ik echt niet, maar dit was iets nieuws en belangrijks voor me en ik had het idee dat iedereen nu maar dingen voor me bepaalde, voor me uitsprak. Het wekkertje begon te piepen, wat betekende dat de koekjes klaar waren. Eigenlijk zou ik dan ook moeten beginnen met de botercrème, anders zou het niet op tijd af komen. ‘Misschien.’ Ik haalde opnieuw mijn schouders op. Er waren vast mensen die het hele LGTBQ+, en wat er dan nog bij kwam, zouden verdedigen en het was mooi dat ze dat deden, maar ik wilde er niks mee te maken hebben. Iets wat lastig ging, want het hele gedoe ging om mij en Bailey! ‘Ik moet de macarons uit de oven halen.’ Ik maakte me los uit de armen van Bailey en pakte de ovenhandschoenen, zodat ik de oven open kon doen. Ik haalde het rekje met de koekjes er uit en zette ze op het aanrecht. Ze waren best goed gelukt, maar op dit moment werd ik er niet heel erg vrolijk van. Ik zuchtte en pakte een bordje, zodat ik ze er straks op zou kunnen leggen. Ze moesten nu eerst afkoelen, anders zou het helemaal mis gaan. Het beste kon ik nu beginnen met de botercrème of de chocoladevulling, want die moest ook nog gemaakt worden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Bailey.
Er waren gewoon mensen die geen leven hadden en dan van alles moesten projecteren op andere mensen. Vaak was het gewoon onbegrip waar ze vanuit handelden. Het was misschien iets nieuws, omdat niemand in hun buurt uit de kast was gekomen. Er waren echter mensen die ook gewoon jaloers waren? Zich diep van binnen heel anders voelden dan mensen van hun zagen, maar het nooit zouden durven te vertellen en daarom maar nare opmerkingen gingen maken. Ik snapte de mensen die vervelende dingen op internet zetten over een relatie van iemand anders, levenloos. Ze hoefde er niet naar te kijken, als ze het voorbij zagen komen ze voelden zich er ongemakkelijk bij, konden ze gewoon door scrollen? Ze hoefden niet meteen van alles te schrijven? Mij boeide het niet zo heel erg fijn. Ik vond het ook niet fijn om te lezen, maar ik kon het best goed relativeren. Dit was gewoon hoe de maatschappij in elkaar zat en ik was al blij dat er wel heel veel mensen waren die er iets positiefs over zeiden. Dat er mensen waren die me via internet hadden benaderd om me te bedanken voor iets meer zelfvertrouwen. Er was zelfs wel eens iemand geweest die had gezegd dat ik er aan mee had geholpen dat ze het haar ouders had verteld? Wat echt geweldig was om te horen?! "Het is gewoon zo, veel anders is het niet. Ze snappen het niet, of ze willen zelf misschien ook wel zoiets?" Echt niet iedereen was jaloers, maar er waren vast mensen bij die dat wel waren? Andere mensen snapte het gewoon niet, misschien door hun opvoeding of iets anders wat in hun leven was gebeurd. "Het is hun probleem en niet dat van ons. Wat ze nu wel dus doen." Ze maakten het nu ons probleem? Iets wat ze niet zouden mogen doen, maar natuurlijk gebeurde dat wel. "We kunnen het alsnog vertellen. Het is misschien niet op de manier die we voor ogen zagen en ergens een beetje gedwongen, maar het kan wel?" Dan konden we laten zien dat het ons niets deed, dat ze ons niet klein kregen. Het deed Carole wel degelijk wat, maar op sommige momenten hoefde je dat niet aan de rest van de wereld te laten zien. Het liefst wees ik iedereen die gemeen was terecht, maar ik wist dat ik er helemaal nergens mee kwam? Zo was het in principe ook met verdrietig worden over die woorden. Dan gaf je idioten in feite gewoon hun zin! Ik zuchtte toen het wekkertje af ging, er moest iets uit de oven worden gehaald, wat in dit geval macarons waren. Iets wat prima was, maar ik had het idee dat het Carole allemaal heel erg goed uit kwam en als het aan haar lag, ze ook nog even door zou gaan met de rest van de dingen die nog af moesten. Dat terwijl we hier wel eventjes over zouden moeten praten. Ik wilde Carole haar mening niet weg stoppen, ze mocht zich best rot voelen, maar ik wilde het wel beter proberen te maken? Daar was ik ook wel voor. Dit was onze relatie en het zou gewoon door gaan op deze manier. Er waren altijd mensen die het er niet mee eens waren, of dat nou Dean was of iemand die we totaal niet kenden. Ik liep naar Carole toe en legde mijn hand op haar schouder. "Carls. Ik denk dat de rest wel eventjes kan wachten." Ik wist niet wanneer ze het af moest hebben, maar ik kende Carole en ze zou niet alles zo plannen dat ze het haastig moest doen. Waarschijnlijk moest ze het pas ergens in de avond klaar hebben voor een feestje. Dan kon ze er ook wel eventjes mee wachten. Daarbij moesten die dingen eerst afkoelen voordat ze er iets mee kon doen? Dat had ze me al zo vaak verteld. Dus het kon wel even wachten. We moesten het hier gewoon eventjes over hebben. Ik snapte dat het vervelend was voor haar en ze mocht zich er best rot over voelen, maar we konden nu weinig anders dan proberen om het een plaatsje te geven en verder te gaan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
We konden het inderdaad wel vertellen, maar wat had dat nou weer voor nut? Als Bailey, of ik, een foto van ons samen online zouden zetten, dan zouden daar ook nare reacties op komen en dat wilde ik niet! Als ik iets van ons zou willen delen, dan wilde ik dat mensen zouden zien dat we het leuk hadden met elkaar, dat ik het deelde omdat ik die blijheid met anderen wilde delen. Nu was het eigenlijk gewoon gedwongen, zoals Bailey het al had genoemd. Als we nu iets online zouden zetten, zouden mensen ook wel snappen dat we het alleen maar zouden doen omdat ze ons “betrapt” hadden. Ik zat er niet echt op te wachten om nog meer vervelende reacties te lezen, zeker niet op mijn eigen instagram! Ik wist dat je de reacties wel uit kon zetten, maar ik kende mezelf goed genoeg om te weten dat ik ze weer aan zou zetten, omdat ik nieuwsgierig was naar wat mensen zouden zeggen, ondanks dat ik het eigenlijk niet wilde weten. Ik voelde Bailey haar hand op mijn schouder en staarde voor een paar seconden naar de koekjes. Het kon ook wel wachten. Het was niet zo dat het over een uur al af had moeten zijn. Ik zou het vanavond pas moeten bezorgen, dus ik hoefde er nu niet mee bezig. Ik ging echter liever hier mee bezig dan dat ik met Bailey zou praten over wat er net was gebeurd, want ze bleef hetzelfde zeggen. De mensen die de nare reacties hadden geplaatst waren onnozel, jaloers en kortzichtig. Dat zou ze nog honderd keer kunnen zeggen, maar dat betekende niet dat het tot me door zou dringen. Als het zo makkelijk zou zijn, dan zou ik me er waarschijnlijk niet eens druk om maken. Bailey zou me nu echter ook niet verder laten werken, want ze wist precies wat ik aan het doen was. ‘Het is voor jou anders dan voor mij, oké?’ Dat was het wel! Ik wilde niet zeggen dat hij het niet vervelend vond, want misschien deed ze dat ook wel, maar ze trok zich er niets van aan en dat was het verschil. Ik draaide me om, al voelde het veel fijner om tegen een plaat met koekjes aan te praten dan tegen Bailey. Ik wilde haar niet het gevoel geven dat ik boos op haar was, want dat was ik niet. Ik voelde me er gewoon niet heel erg fijn bij en ik had het idee dat ze dat niet echt inzag, omdat zij het juist zo makkelijk van zich af liet glijden. ‘Ik kan niet zomaar zeggen dat het me niets boeit, want dat doet het wel. Dit is iets waar ik nog steeds over nadenk, de hele dag door. Ik weet niet wat het voor mezelf betekent en nu staat het op internet en hebben mensen een mening over iets waar ik zelf nog vijftig keer per dag over na moet denken.’ Dat was toch scheef? Zo hoorde het niet te gaan! Jammer genoeg ging het wel zo en ik hoopte dat Bailey dat zou begrijpen. Ik wilde haar niet aanvallen en ik kon het haar ook zeker niet kwalijk nemen dat ze nou eenmaal een bekend iemand was, want dat was ze. Ze was een hele goede schaatster en ik was trots op haar, vooral op wat ze allemaal had bereikt, maar dit had ik niet aan zien komen en ik wist niet hoe ik er mee om moest gaan. ‘En natuurlijk weet ik wel dat die mensen onzinnig bezig zijn en dat ze niets over ons te zeggen hebben, maar dat betekend niet dat het mij niks doet als iemand iets naars plaats onder een foto waar wij zoenend op staan, terwijl het voor mij allemaal ook nog nieuw is.’ Een paar weken geleden had ik haar namelijk nooit in het openbaar gezoend! Ik wist ook niet meer hoe die zoen tot stand was gekomen, maar hij was gebeurd. Ik had er geen erg in gehad, maar ik had ook niet geweten dat mensen zo gemeen hadden kunnen reageren!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Bailey.
Het waren die helemaal niemand had mogen zeggen? Dat hield helemaal niemand tegen. We leefden in een land van vrijheid en natuurlijk moest iedereen dan kunnen zeggen wat hij of zij wilde. Dat betekende echter niet dat ze meteen botte dingen konden zeggen. Ze moesten toch ook wel door hebben dat het iemand vreselijk kon kwetsen. Het plaatsen van foto’s stond ook totaal vrij, maar het nam wel iets van ons weg. Voor mij maakte het niet zo heel erg veel uit. Er waren wel meer dingen van mij op internet gekomen, zonder dat ik dat echt had gewild. Dit was niet eens zo heel erg. Ik kon echter wel begrijpen dat het bij Carole binnen kwam, maar ik wilde niet dat ze zich van me af zou sluiten? Zo leek dit namelijk wel. Alsof ze zich helemaal op haar koekjes wilde focussen zodat ze maar niet met me hoefde te praten. Iets wat ik gewoon niet zomaar toe zou laten? Ik wilde hier echt even over praten, want het was wel duidelijk dat het nog niet goed was. Met een paar woorden kon ik het waarschijnlijk ook niet beter maakte, maar dat maakte me niet zo heel erg veel uit! Ik wilde het hier wel even over hebben? Ze moest weten dat we over alles konden praten en als ze zich niet fijn voelde, dan kon ze dat zeggen! Dan zou ik wel proberen om het beter te maken, in ieder geval iets beter! "Ik snap dat het voor jou anders is." Dat was ook gewoon zo? Heel erg was dat ook niet. Ik had jaren lang oefening gehad met dit soort dingen. Daarbij was Carole hier ook zomaar ingetrokken. Ze wist nog niet precies wat ze moest met haar gevoelens, op wie ze viel en op wie juist niet. "Maar dat betekent niet dat ik je niet snap?" Ik probeerde wel om het te snappen? Ik wist dat ze door een heel nieuw iets ging en natuurlijk was het niet fijn om dan zoiets te horen? "Dat hoeft ook helemaal niet." Zei ik zachtjes. Ik pakte Carole haar handen vast en kneep er zachtjes in. "Ik snap dat dit soort dingen heel erg hard aankomen. Maar er komt vast een dag, waarop het beter wordt. Waarop het je niet zoveel meer doet. Ik vraag niet van je om het nu allemaal goed te vinden." Ik snapte ook wel dat het niet ging? Het deed pijn om dit soort dingen te horen. Iets wat bij mij jaren geleden ook wel zo was geweest. Toen was ik nog niet bekend en was het ook nog wel makkelijker geweest. Ik had echter ook wel eens vervelende dingen naar mijn hoofd gekregen. Ik had vooral heel erg mijn best moeten doen om niet te boos te worden! Ik had toen ook wel gewoon shit terug geroepen en natuurlijk wilde ik dat nu ook wel doen. Het was wel iets fijner dat mensen achter de computer zaten, dan zag ik ook geen stomme gezichten van de mensen die deze onzin uit hadden gebracht! "Je mag nadenken wat je wil. Hoe jij je voel. En natuurlijk is het kut dat het allemaal weggevaagd is door deze mensen." De foto’s konden we niet tegenhouden. "Maar je weet zelf een beetje hoe het gaat." Zei ik zachtjes. Carole was fan van een paar bands en het duurde nooit heel erg lang voordat er iets over hen op het internet kwam. Voor hen moest het ook fijn zijn? Ik wilde nou ook niet zeggen dat Carole het maar moest accepteren omdat haar idolen dit ook moesten ondergaan. Ik streek zachtjes met mijn duim over de vingers van Carole heen, om haar een beetje te kalmeren. "Het is gewoon kut. Die mensen zijn gewoon levenloos, wat het niet beter maakt. Maar het is wel oneerlijk dat ze zoiets zomaar schrijven, terwijl ze niet eens weten wat er aan de hand is. Liefde is liefde." Dat was wat mij was geleerd? Zo hadden mijn ouders me opgebracht en daardoor had ik wel echt mezelf durven zijn?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
Die mensen kende me niet eens. Ze wisten niks van me? Alleen de dingen die van mijn social media af konden halen, maar heel erg veel vast dat ook niet! Er stonden een paar filmpjes op van mij en Jared waarop we dansten, of waar ik alleen danste. Als een taart of iets anders echt goed gelukt was, zette ik het er ook wel op. Het was toch wel een soort reclame. Er stonden ook een aantal foto’s van mij en Bailey, maar alleen al om die laatste reden had ik ook best veel volgers. Ik haalde mijn schouders op. Het voelde wel een beetje alsof ze het niet snapte, maar misschien lag dat wel meer aan mij dan aan haar. Ik wist namelijk dat Bailey echt wel haar best deed om me te snappen. Dat had ze altijd al gedaan en dat zou ze ook blijven doen. Dus ik kon nu ook niet zeggen dat ze me niet begreep, of dat het daar op leek, want dat was oneerlijk tegenover haar. Ik keek naar onze handen. Bailey probeerde het wel echt. Ze zij ook niet dat ik het goed moest vinden, maar zo voelde het wel een beetje? Vooral omdat ik er verder niets aan kon doen. Dit was nu gewoon hoe het was. De foto bestond, mensen hadden hun mening al gegeven. Ik zou er verder niets meer aan kunnen doen en daardoor voelde ik me gewoon heel erg machteloos? Want de reacties gingen ondertussen wel door en ik kon er niets aan doen om het te stoppen. ‘Het is gewoon kut,’ zei ik zacht. Dat was het echt. Er was geen ander woord voor! Ik keek op naar Bailey en knikte. Ik wist ook wel hoe het ging. Ik zag het vaak genoeg op internet gebeuren. Allerlei nare opmerkingen werden gemaakt als iemand naar buiten ging, een relatie had of uitging. Dat terwijl het ook maar gewoon mensen waren die hun leven probeerden te leiden. Dat was ook precies wat ik nu probeerde te doen! Ik probeerde mijn leven te leiden en tussendoor probeerde ik te bevatten wat er precies speelde in mijn hoofd en waarom ik voelde wat ik voelde. Nu werd dat alles onder een vergrootglas gelegd, want mensen wisten ook dat ik een relatie had gehad met de broer van Bailey. Er stonden genoeg foto’s van ons drietjes op internet, dus het was geen moeilijke puzzel die ze op moesten lossen om er achter te komen dat ik niet altijd op meisjes was gevallen! Ik wist gewoon niet wat ik er mee moest. Bailey probeerde me wel duidelijk te maken dat het oké was en dat vond ik ook lief van haar. Meer kon ze ook niet echt doen, maar dat betekende niet dat mijn gevoelens over dit alles zomaar zouden verdwijnen. Als dat zou kunnen, was het wel veel makkelijker geweest. Ik zuchtte en luisterde naar Bailey. Ze had wel gelijk. Die mensen waren echt levenloos. Ik snapte niet waarom ze dachten dat het stoer was dat soort dingen te zeggen op het internet. Op het internet kon je je immers verstoppen achter een scherm! Ik zuchtte en maakte mijn handen los uit die van haar, zodat ik mijn armen weer om haar heen kon slaan. ‘Ik denk dat die selfie dan nog het beste idee is. Dan zet ik mijn reacties gewoon uit.’ Ik wist ook niet war ik anders moest doen. Als ik er niet op zou reageren, zouden de reacties sowieso door gaan. Als ik zou laten zien dat het me niet deed, of in ieder geval doen alsof het me niets deed, misschien zouden ze dan wel merken dat het totaal geen zin had, ondanks dat hun opmerkingen wel degelijk tot me door drongen. ‘Maar dan moet je wel mijn mobiel afpakken als ik ze toch weer aan wil zetten.’ Dat vond ik nog wel een goede deal. Want ik wist dat ik vroeg of laat wel de reacties zou willen lezen. Als dat zou gebeuren, dan moest Bailey me maar tegenhouden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Bailey.
Dit was niet in een keer weg. De foto’s zouden niet zomaar van internet verdwijnen en hoe meer informatie over ons naar buiten kwam, des te meer mensen het zouden lezen en er ook wel iets over te zeggen hadden. Het was echter wel zo dat dit over een paar dagen weg zou waren. Dan waren er wel weer andere dingen waar iedereen zich mee bezighield. Soms was het echt raar om te zien hoe snel mensen zich ergens mee bezighield. Ook als ze er helemaal niets mee te maken hadden of over wisten. Juist misschien dan, want dan vonden ze op de een of andere manier toch iets over te zeggen hadden. Voor nu was het gewoon even een dagje afwachten, ze iets anders te doen hadden en dan konden we gewoon weer verder met waar we waren gebleven. Al wist ik ook zeker dat ze nu wel echt naar dingen gingen zoeken. Dat ze probeerden meer foto’s of informatie over ons te verzamelen. Ik wist zeker dat Carole daar niet heel erg vrolijk zou gaan worden. Niet als we echt overal aan werden gesproken of we echt zagen dat mensen foto’s maakte. Ik was echt niet zo bekend dat ik totaal niet meer over straat ging. Dat ging prima. Ik werd alleen soms aangesproken, wat ik alleen maar leuk vond? Foto’s vond ik ook totaal niet erg. Maar ik wilde voor Carole nu echt niet dat ze overal aan werd gesproken en vervolgens de vraag kreeg waar dit allemaal vandaan kwam. Ze wist het zelf nog niet eens? Dan was het alleen maar heel erg vervelend als ze alle vragen kreeg waar ze geen antwoord op kreeg. "Dat is het ook." Zei ik zachtjes. Het was ook kut. Ik had het zelf ook anders gezien, maar dat kon niet echt meer? "Het is oneerlijk dat we het niet op onze eigen manier hebben kunnen doen." Maar dat was nou eenmaal zo. We konden er weinig aan veranderen. Ik vond het wel lief van Carole dat ze er nu ook het beste van probeerde te maken en het weer over de selfie had. Het leek me best een goed idee. Dan leek het alsof we er zelf nog iets over te zeggen hadden. Dan namen we het zelf een beetje in de handen. Ik vond dat het wel getuigde van een soort van kracht? Gewoon van ons uit. We lieten ons niet zomaar klein krijgen. Ondanks dat Carole zich er echt niet fijn door voelde, maar zodra iemand dat door had, zouden ze het alleen maar erger maken. Ik gaf een kus op Carole haar wang. "Ik vind het heel knap van je." Zei ik zachtjes. "En ik zou je tegenhouden." Beloofde ik. Ik wilde niet dat ze zich alleen maar slechter zou gaan voelen, wat wel ging gebeuren als ze de reacties zag. Het was wel duidelijk dat de negatieve reacties, haar meer raakten dan de positieve. Terwijl er van de laatsten heel wat meer waren? Die gaven mij juist weer meer energie, de rest negeerde ik gewoon. Ik was er ook wel meer aan gewend en kon het gewoon heel erg goed uitbannen. Ik pakte mijn mobiel uit mijn broekzak en draaide me om in Carole haar armen, zodat ze nog wel om mijn lichaam heen zaten. We zagen er allebei misschien niet op ons best uit. Ik kwam uit mijn training. Carole had een hele tijd in de keuken gestaan, maar ze had helemaal niet veel make-up nodig om er goed uit te zien. Haar lieve rode wangetjes hielpen ook echt wel! Ik opende de camera op mijn mobiel en draaide hem zodat het de selfiecamera was. Ik hield mijn mobiel wat uitgestoken. "Lachen!" Bracht ik zelf lachend uit. Carole en ik maakten best wel veel foto’s. Het was gewoon leuk om te doen! Soms waren we dan een hele tijd aan het tutten en zochten we leuke kleren uit, alleen maar zodat we daarna wat foto’s konden maken. Ik vond het echt heel gezellig! Hier zat natuurlijk heel wat anders achter, maar ik wilde geen oude foto gebruiken?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
Ik had dit ook gewoon graag op onze manier willen doen. Niet dat ik er ooit over na had gedacht dat we dit aan de hele wereld hadden moeten vertellen, maar dan nog! Dan had ik het toch graag gedaan op een manier waar ik me ook prettig bij had gevoeld, en Bailey natuurlijk ook! Nu werden we gedwongen om iets over onze relatie te zeggen. We konden nu ook niet heel erg veel meer doen? De foto was er al. Ik vond het zelf wel heel erg vervelend en mijn gevoelens over dit alles zouden ook niet gaan veranderen, maar dit was nou eenmaal hoe het was. Dus eigenlijk konden we ook niet heel erg veel meer doen, dan laten zien dat we echt een stel waren. Als we dat nu zouden gaan ontkennen, zou er alleen maar meer drama van komen. Dat was wel iets wat ik had geleerd van het internet. Hoe erger je het probeerde te ontkennen, hoe meer gedoe er bij kwam kijken. Dus een selfie posten leek me het beste. Dan zagen ze dat we een relatie hadden en dat het ons niet heel erg veel deed wat anderen dachten, al was dat misschien een leugen. Meer doen dan dit zat er gewoon niet op? Ik haalde mijn schouders op. ‘Wat moet ik anders?’ Het was wel heel lief dat ze het knap van me vond, en ik waardeerde het ook wel, maar het was niet zo dat ik echt een keuze had. Ik moest nu maar laten zien dat hun meningen me niets deden. Bailey beloofde me dat ze me niet zou laten kijken, waar ik wel blij mee was. Want ik wist dat ze het dan ook echt zou doen. Als het er op aan zou komen, zou ze de telefoon uit mijn handen trekken. In dat soort dingen was Bailey heel erg gedisciplineerd. Ik haalde een hand door mijn haren, die volgens mij in een hele warrige staart zaten, maar dat maakte op dit moment niet heel erg veel uit. De niet-perfecte selfies waren vaak leuker dan degenen waar je zo geposeerd en opgemaakt op stond. Ik keek richting de telefoon van Bailey en probeerde mijn grootste glimlach op te zetten. Toen de foto gemaakt was, bekeek ik hem samen met Bailey. ‘Hij is heel erg lief. Wil je hem naar mij sturen?’ Dan zou ik hem zelf ook wel online zetten. Als ik Bailey erin tagde, dan hadden mensen het vanzelf wel door. Vaak werden dat soort foto’s ook veel vaker geliked. Om de één of andere reden wilden mensen graag foto’s waar Bailey op stond? Ik wist niet precies waarom. Al wist ik wel waarom ik graag foto’s van Bailey had. Ze was heel erg mooi! Dus een foto om naar te kijken was nooit vervelend! Ik keek naar de koekjes die op het aanrecht lagen en vervolgens naar het lijstje met wat ik nog moest maken. Ergens wilde ik nu eerst van mijn gevoelens af en dat zou maar op één manier gaan gebeuren, namelijk als ik zou gaan dansen. Het was gelukkig nog niet heel erg laat in de middag, dus ik zou best een uurtje weg kunnen gaan om te dansen en dan zou ik daarna dit wel af maken. Botercrème maken was niet het meest lastige en heel lang zou het duren voordat het iets zou stollen. ‘Ik denk dat ik even ga dansen. Dan ga ik daarna wel hiermee verder.’ Al zou ik dan nu wel een aantal dingen moeten opruimen, want het was niet heel netjes als ik alles hier achter zou laten. Bailey was net van training gekomen, dus ze was vast ook heel erg moe! ‘Maar ik zal dit eerst even opruimen.’ In ieder geval voor een deel! Ik wilde dit alles niet laten liggen. Want dan zou Bailey het weer op moeten ruimen en ze was hier niet om mijn troep op te ruimen! Al was het wel eens gebeurd. Ik was nou eenmaal niet heel erg netjes!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Bailey.
Ik hoopte dat de foto een beetje goed op werd genomen en dat niet iedereen op internet zou schrijven dat we het alleen maar online hadden gezet, omdat we waren gesnapt. Het was wel een beetje zo. Maar het was wel iets wat ik anders ook graag had willen doen? Over een tijdje. Nu moesten we het echter iets eerder doen omdat mensen het nodig hadden gevonden om een foto van ons te nemen. Ik wist zeker dat de meeste van mijn volgens het wel heel erg leuk zouden. Ik wist ook wel dat er mensen waren die me volgden alleen maar zodat ze over mij konden oordelen. Het boeide me niet zo heel erg veel waarom ze het precies deden. Het was wel echt grappig om te zien hoe dingen soms echt averechts werkten. Al vond ik het niet echt oké om vreselijke dingen tegen elkaar te zeggen. Ook niet als mensen dat tegen mij deden. Ik trok mijn mond echt wel open en ik was geen lieverdje, er kwamen soms echt hele gemene dingen uit, maar over internet was dat toch weer heel erg anders? Als ik echt zag dat er heel wat gebeurde, dan maakte ik wel een sarcastische opmerking. Ik knikte, ik stuurde de foto naar Carole. Vervolgens ging ik zelf naar Twitter en zette ik hem daar neer, met een kort tekstje dat we inderdaad bij elkaar waren en dat ik er heel erg gelukkig mee was, dat was ik ook echt! Het ging goed tussen ons? Ik hoopte dat het hierna ook nog goed ging en dat Carole niet te veel ging malen, daar was ze namelijk best wel goed in en ik wilde gewoon niet dat ze zich slecht voelde? Gelukkig gaf Carole nu wel een beetje aan waar ze behoefte aan had en dat was duidelijk dansen. Ik keek even naar hetgeen wat allemaal in de keuken lag. Ik pakte de tekening die Carole had gemaakt van tafel. Het moesten taco’s worden en er stond ook bij wat ze er in wilde hebben. Ze moest duidelijk nog botercrème maken, die er tussen moest worden gespoten. Volgens mij in verschillende kleuren en misschien ook wel verschillende smaken. Iets wat ik wel kon? Ik was misschien niet heel erg goed in bakken, maar hiervoor hoefde niets meer gebakken te worden. Er moest alleen nog maar botercrème worden gemaakt en daar had ik Carole vaak genoeg bij geholpen? We hadden het vaak genoeg samen gemaakt en daardoor had ik het toch ook wel een beetje geleerd. Het was gewoon heel erg belangrijk om eerst een soort van room te maken, wat je kon vermengen met de boter, want anders zou alles naar boter en vet gaan smaken. In de room kon je volgens mij al zorgen dat er smaakjes kwamen. Carole had hier vast wel ergens liggen wat waar precies in moest en ik kon er best even mee klooien. "Ik wil het wel verder afmaken. Dan kun jij rustig gaan dansen, dan hoef je ook niet in de gaten te blijven houden wanneer je precies terug moet." Anders zou ze niet eens rustig kunnen dansen. Ze wilde daar duidelijk heen om haar hoofd leeg te maken en ze had er niet heel erg veel aan als ze dan als nog de hele tijd na moest denken over van alles en nog wat. "Drie verschillende botercrèmes toch? Dat moet me wel lukken, volgens mij heb me dat goed genoeg geleerd." Dan was er vaak niets om te snoepen, dus hielp ik eerder mee dan dat ik Carole aan het afleiden was of de helft aan het op eten was. Dit moest me wel gaan lukken. Als Carole wilde dat ik wachtte totdat zij het op kon spuiten, vond ik dat ook prima? Volgens mij moest het sowieso wel een tijdje in de koelkast zodat het opstijfde en het is makkelijker was? Of het moest juist niet zodat het makkelijker smeerbaar was. Ik had eerlijk gezegd geen idee, maar dat kwam later pas! En dan kon ik het ook nog altijd opzoeken op internet.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
Dansen was gewoon iets wat ik nu graag wilde doen. Want daardoor kon ik mijn hoofd leegmaken en dan zou het waarschijnlijk een stuk beter met me gaan als ik weer hier zou zijn. Alles moest er gewoon even uit. Sommigen mensen, zoals Bailey, gooiden het er gewoon uit, maar dat ging bij mij niet heel erg goed. Bij moest er net dat kleine beetje extra voor gebeuren, maar dat maakte me niet uit. Ik vond het juist heel erg fijn om te dansen. Zeker als ik gewoon mijn ding kon doen en me niet aan ene choreografie hoefde vast te houden. Het ging er ook om dat je de muziek kon voelen en je daar kon laten meevoeren. ‘Echt?’ vroeg ik verrast aan Bailey. Het was niet zo dat ze me nooit eerder had geholpen. Dat had ze al vaak genoeg gedaan. Ik had wel geprobeerd om haar wat basisdingetjes te leren, maar ze was gewoon echt niet goed in bakken! Ik wist niet wat het was. Ze was best precies, dus daar kon het niet aan liggen. Wel wist ik dat Bailey liever niet de moeite deed voor de taart, maar hem wel heel erg graag op wilde eten! Misschien was ze er dan wel te ongeduldig voor? Niet dat het erg was! Want dat was gewoon hoe Bailey was. Daarnaast vond ik het heel erg lief dat ze het voor me af wilde maken, zodat ik zou kunnen dansen en niet terug zou hoeven haasten voor dit! Dat was heel erg lief van haar aangeboden! Normaal gesproken had ik het zelf afgemaakt, maar er moest vooral nog botercrème gemaakt worden, wat niet heel erg moeilijk was! Dat had ik vaak genoeg gedaan met Bailey, dus ik vertrouwde haar daar echt wel in! Ze zou ook niet meer doen dan nodig was, waardoor ze het misschien weer zou verpesten! Ik sloeg mijn armen om Bailey heen en trok haar in een stevige knuffel. ‘Dankjewel. Dat vind ik echt heel erg lief van je.’ Echt! Want dit was niet iets wat ze hoefde te doen? Ze wilde het voor me doen, zodat ik eventjes zou kunnen dansen! Het zou wel heel erg schelen als ik niet snel terug zou hoeven gaan om dit af te maken. Dan zou ik gewoon echt kunnen dansen, zonder te letten op de tijd. Die danszaal was echt mijn safe haven! Daar voelde ik me op mijn gemak en daar kon niets me raken, zelfs niet alle nare woorden van mensen die me niet eens kenden. Ik gaf Bailey een kus op haar wang. ‘Dan ga ik even mijn spullen pakken.’ Ik zou daarna nog wel afscheid van haar nemen! Ik liet haar los en liep naar mijn eigen kamer, waar ik mijn sporttas pakte. Ik gooide er wat kleding in waar ik vaak in had gedanst en pakte een usb-stick waar veel nummers op stonden die ik echt fijn vond om op te dansen. Ik haalde mijn mobiel uit mijn zak en glimlachte om de foto die Bailey had gestuurd. Hij was echt heel erg lief! Ik klikte bij de opties van de foto op delen en ging vervolgens naar Instagram, waar ik Bailey tagte en er een hartje onder zette. Ik wist niet echt wat ik er anders bij zou moeten zetten. Vervolgens ging ik naar mijn instellingen en schakelde ik uit dat mensen op mijn foto’s konden reageren. Ik deed mijn mobiel weer weg en nam vervolgens alles mee naar de woonkamer, waar ik de tas neer zette. Ik liep naar de keuken, waar Bailey al zowaar bezig was met een aantal dingetjes te pakken. Ik liep naar haar toe, zodat ik mijn armen van achteren om haar heen kon slaan. ‘Ik zorg dat ik op tijd terug ben, zodat we samen kunnen eten,’ fluisterde ik zacht. Samen eten vond ik wel heel erg belangrijk! Ook omdat we nu allebei thuis waren. Dan hoorde je even samen rond te tafel te zitten om goed te eten. Daarnaast was het ook heel leuk om samen te koken!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Twee weekjes later (:
---
Bailey.
Alles was weer een beetje gaan liggen. Het was behoorlijk wat geweest dat we die foto op internet hadden gezet. Er waren heel wat reacties opgekomen en volgens mij was het zelfs opgenomen in zo’n beetje iedere show die ging over bekende mensen. Niet dat ik die heel erg veel keek. Ellen was geweldig en dat was ze ook geweest toen ik daar in de studio was. Ik had geen idee of ze iets over had gezegd, maar als ze dat had gedaan waren het vast alleen maar lieve dingen geweest. Iets waar niet iedereen een voorbeeld aan had genomen. Zoals ik wel had verwacht, waren er mensen geweest die er iets negatiefs over te zeggen hadden. Maar er waren ook echt heel erg veel positieve reacties geweest en daar concentreerde ik mezelf veel liever op. Carole was een tijdje uit de buurt gebleven van social media en volgens mij had het haar ook wel heel erg goed gedaan. Ik had wel een paar keer haar mobiel uit haar handen moeten trekken, maar dat was wat we af hadden gesproken en natuurlijk had ze ook wel een keer geroepen dat ze naar iets anders aan het kijken was. Wat volgens mij niet het geval was geweest. Dat was hoe dan ook nu wel allemaal achter de rug en dat mochten we best een beetje vieren. Er was toch genoeg te vieren! Nathan was van de week jarig geweest en hij besloten om vandaag een klein feestje te geven met een paar vrienden in zijn appartement. Die jongen had echt geluk gehad met de plaats waar hij woonde. Volgens mij kwam dat ook wel een beetje door zijn ouders, die er deels aan mee betaalde. Het appartement was groot genoeg voor iets van dertig man, die er net ook wel echt waren geweest. Carole en ik hadden geluk als we iets van twintig mensen in onze woonkamer kwijt konden, wat heel erg veel proppen werd. Stiekem wilde ik wel verhuizen? Ik had er geld genoeg voor en ik vond het echt niet erg als Carole bleef betalen wat ze nu ook deed? Daar wilde ze zelf natuurlijk helemaal niets van weten. Maar ik wilde wel echt wel van die plaats? We woonden daar echt jaren en het was fijn, maar we woonden in New York en dat betekende dat er nog zoveel voor ons open lag. Het was nu niet echt de tijd om daar over te praten. Het was een feestje en ondanks dat het niet meer zo druk was in het begin, was het nog zeker gezellig. Ik zat met een paar van Nathan zijn vrienden op de banken die hij ergens in de hoek had geschoven, zodat de rest van de kamer bestond uit een soort van dansvloer. Nathan draaide de hele avond eigenlijk al wel goede muziek en als we iets anders wilden hebben, dan konden we dat ook gewoon zelf regelen. Carole vond duidelijk hetzelfde, want die stond echt al een hele tijd op de dansvloer. Al moest ik zeggen dat ze ook al best wel veel drank naar binnen had gegooid. Iets wat ik zelf best wel grappig vond. Ze had net echt niet gewild dat ik van de dansvloer af was gegaan. Wat best wel grappig was geweest? Ze had haar armen heel erg strak om me heen geslagen en me bijna gesmeekt om niet weg te gaan. Ik zou straks wel weer terug gaan. Ik wilde zelf eerst even rustig zitten om nog wat te kunnen praten met Kent, Marie en David, die ook plaats hadden genomen op de bank. Ik kende ze wel vaag. David sowieso, want dat was de broer van Nathan en hij was hier wel vaker een tijdje geweest. "Hoe bevalt het om weer terug te zijn in New York." Ik miste de stad we echt heel erg als ik hier niet meer was? De drukte was in het begin heel erg wennen, maar op een gegeven moment was er zonder leven ook heel erg vreemd?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
Het had wel eventjes geduurd voordat ik had geaccepteerd dat mensen nu een mening over ons hadden, maar nu maakte het me niet heel erg veel meer uit! Want Bailey maakte het wel echt heel veel beter? Er waren wel echt momenten geweest waarop ik heel graag had willen weten wat mensen over ons hadden gezegd, maar Bailey had op die momenten mijn telefoon afgepakt. Iets wat ik echt met haar af had gesproken en uiteindelijk was ik wel blij dat ze zich er aan had gehouden. Al had ze wel gezegd dat er ook heel veel positieve reacties waren geweest. Die reacties hadden we vandaag ook vooral gehoord! Nathan was weer in New York en hij was jarig geweest, wat een feestje waard was! Als hij dat zelf niet had bedacht, dan had Jared vast wel een feestje voor hem geregeld! Want ze waren nog steeds bij elkaar en volgens mij waren ze ook echt helemaal gek op elkaar. Dat kon ik wel aan Jared zien! Hij was normaal al heel vrolijk, maar als hij bij Nathan in de buurt was, was hij dat echt nog zoveel meer! Iets wat heel erg lief was om te zien, al was hij nu niet bij Nathan. Hij was bij mij! We waren samen aan het dansen op de dansvloer, voor zover het een dansvloer was. Ik had zojuist nog met Bailey gedanst, wat ik heel erg leuk vond om te doen! Dansen was sowieso al iets wat ik heel graag deed, dus als ik dat dan kon doen met iemand om wie ik heel erg veel gaf, was het echt perfect! Daarom had ik ook heel erg graag met Bailey willen blijven dansen, maar ze had willen gaan zitten! Iets waar ik het niet echt mee eens was geweest, maar uiteindelijk had ze me gewoon mee getrokken naar Jared! Volgens mij had ze me gewoon een beetje bij Jared willen dumpen zodat ze had kunnen zitten, maar ik kon ook heel erg goed zitten! Daarnaast was samen zitten ook veel leuker! Niet dat dansen met Jared niet leuk was, maar ik wilde gewoon graag bij Bailey zijn! ‘Ik ga Bailey zoeken!’ zei ik tegen Jared, al verstond hij me volgens mij niet eens. Ik snapte eigenlijk ook niet waarom hij niet bij Nathan was, want Nathan zag er heel erg knap uit vanavond. Net zoals Bailey! Dus dat wilde ik haar ook laten weten! Ik keek om me heen, opzoek naar Bailey. Ik wist eigenlijk niet waarom ze had willen zitten, maar het leek me dat ze haar voeten heel erg had gevoeld. Of ze had niet meer willen dansen, maar dat was het vast niet! Ik probeerde zo recht mogelijk naar het zitgedeelte van Nathan zijn appartement te lopen, maar dat was toch wel lastig op hakken. Zeker met al die mensen om me heen! Uiteindelijk zag ik Bailey ergens op een bank zitten, samen met Nathan en nog een paar anderen! ‘Bails!’ riep ik vrolijk en ik plofte op haar schoot. Ik sloeg mijn armen om haar heen en gaf haar een kus op haar wang. Ik had haar gemist! Ik had gemist om met haar te dansen! ‘Kom je zo weer mee dansen? Want dansen is heel erg leuk, en dansen met Jared is ook heel erg leuk, maar ik dans nog veel liever met jou! Net zoals dat ik alles liever met jou doe,’ zei ik glimlachend. Dat was wel echt zo! Alles was gewoon veel leuker met Bailey in de buurt! Zelfs saaie dingetjes, zoals opruimen, waren veel leuker als Bailey er bij was! Ik keek naar de rest. Ik kende Nathan, maar voor de rest wist ik eigenlijk niet wie hier allemaal bij zaten. Ik had me vast wel eens aan hen voorgesteld, maar dat hoefde nu vast niet meer. Ondertussen wist de hele wereld wie ik was! Als ze dat niet hadden geweten, hadden ze er ook niet een heel drama van gemaakt. Iets wat ze nu dus wel hadden gedaan! Niet dat ik daar nog aan wilde denken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Bailey.
Ik vond dansen met Carole echt heel erg leuk! We hadden echt een hele tijd op het dansvloertje gestaan, we waren er af en toe af gegaan om wat drinken te pakken, maar al snel hadden we de weg er naar toe weer gevonden. Vaak omdat Carole me gewoon mee had getrokken, waar ik helemaal niets op tegen had gehad. Ik vond dit soort avondjes heel erg leuk! Maar ik wilde de rest ook wel eventjes spreken. Nathan zijn broer was sowieso best wel grappig. Net als de rest van zijn vrienden. Iedereen had het goed naar hun zin. Af en toe wierp ik wel een blik op de dansvloer zodat ik naar Carole kon kijken. Als zij en Jared samen stonden te dansen gingen ze echt helemaal los. Het was anders dan wat ze normaal deden, maar dat was er juist zo leuk aan? Ze waren beiden gewend om heel anders te dansen, maar ze wisten ook precies hoe ze zich moeten bewegen op dit soort muziek. Ik had wel even gekeken hoe Carole met haar lichaam had bewogen. Ze trok zich helemaal nergens meer van aan? In dat opzicht was ze wel echt heel erg veranderd de afgelopen maanden. Dean had het echt helemaal niets gevonden en had haar vaak genoeg tegen gehouden. Iets wat niet hoefde. Carole mocht dansen zoals ze dat wilde en mensen mochten er best wel naar kijken? Ik vond het juist wel leuk als ze dat deden? Het was nooit vervelend om te zien dat er mensen waren die je vriendin er leuk uit vonden zien. Misschien deels om wat ze aan had en misschien om hoe ze danste, maar ook zeker om hoe ze er verder uitzag. Carole was heel erg knap en dat kon iedereen zien? Daarbij had ze gewoon iets onschuldigs over haar heen, met haar lange blonde golvende haren en haar grote groene ogen die gewoon heel erg lief konden kijken. David vertelde over wat hij de afgelopen dagen in New York had gedaan en hoe het daarvoor samen met Nathan was geweest. Ik vond het echt leuk dat ze nog zoveel dingen samen deden. Ik zou het ook heel erg leuk vinden als Robyn hier een keer kwam? Al was het dan niet alleen Robyn, maar ook Drew en de lieve Josy die mee zouden moeten. Wat ik wel echt een leuk idee vond? Of het haalbaar was, was weer een heel ander verhaal. Ik keek op toen ik Carole haar stem hoorde en niet heel erg veel later plofte ze al bij mij op schoot. Haar rode wangetjes verraden dat ze niet alleen lang op de dansvloer had gestaan, maar dat ze ook best genoeg drank op had. Ik sloeg mijn armen om haar heen, zodat ze niet zomaar ergens op de grond kon vallen, wat ik op het moment ook nog wel zag gebeuren? Volgens mij zou ze ook niet meer heel erg goed op haar voeten kunnen staan! "Carls!" zei ik lachend terug. Ik vond het echt leuk dat ze nu gewoon zo zorgeloos was, helemaal omdat iets van twee weken geleden wel anders was geweest. "Ik kom zo weer dansen. Ik was even met David aan het praten. Hij heeft Nathan voor zijn verjaardag meegenomen naar Miami! En daarna zijn ze langs de kust teruggereden." Dat leek me toch ook wel heel erg leuk. "Oooh, maar ik vind het helemaal niet erg om het ergens anders over te hebben. Nathan vertelde me al dat jullie samen waren. Dat was, behoorlijk onverwachts." Ik haalde mijn schouders op. "Ag ja." Dat was het wel geweest, ook voor ons. "Ik bedoel het niet verkeerd hoor! Jullie hebben veel geluk samen, ik denk niet dat ooit een stel heb gezien samen zo hot was." Ik moest er wel om lachen. David was volgens mij ook behoorlijk aangeschoten of misschien zelfs wel dronken. Dat soort dingen kwamen normaal gesproken echt niet zomaar uit zijn mond. Maar ik vond het niet vervelend om te horen. Ik was het wel met hem eens, waren best hot.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Carole.
Ik snapte niet waarom Bailey niet had willen dansen! Misschien dat ze even moe was geworden, maar dat maakte toch niet uit? Je kon altijd blijven dansen! Vaak hielp dansen juist wel een beetje! Dan deed je weer actief en daar werd je dan ook weer actiever van! Daarom vond ik dat Bailey ook weer mee moest dansen! Iets waar ze nu geen zin in had, omdat ze aan het praten was met David! Al zei ze dat we straks wel weer zouden kunnen dansen, maar ik wilde nu dansen! Dus nik vond dat ze dat nu ook moest doen! Jammer genoeg dacht zij daar anders over, maar ik zou haar vanzelf wel een keer overtuigen om samen te dansen! ‘Dus? Miami is heel erg saai en autorijden kan je overal wel doen!’ zei ik lachend. Dat was wel zo! Misschien dat we hier nooit echt reden, maar dat was meer omdat je dan veel langer bezig was! Je kon in New York veel beter de metro pakken, want dan was je veel sneller! Als je langs de kust wilde rijden, dan moest je naar The Hamptons! We waren er wel een keertje geweest, vooral met Nathan aangezien zijn ouders daar een huisje hadden. Of het was van Jared zijn familie! Ik wist het eigenlijk ook niet meer, maar langs de kust rijden klonk helemaal niet leuk! Dan ging de wind alleen maar door je haren en als je aan het rijden was, kon je ook niet dansen! ‘Ik wil zo weer dansen!’ Dat was gewoon iets wat ik wilde doen! Ik hield er van om te dansen. Net zoals dat Bailey hield van schaatsen! Iets wat ze niet altijd kon doen, zeker nu niet! Daar had je eerst schaatsen voor nodig en natuurlijk ijs, maar dansen kon je echt overal doen! Zeker als er muziek werd gedraaid, en die werd hier wel gedraaid! Dus we konden nu gewoon weer gaan dansen. David was er nog wel een tijdje. Volgens mij was hij juist hier voor de verjaardag van Nathan, maar hij zou vast nog wel een paar dagen langer blijven! Dus hij kon vast nog wel een andere keer vertellen over Miami! Veel meer dan zuipen hadden ze toch niet gedaan. Ik keek naar David, die het niet erg vond om ergens anders over te praten. Iets wat me niet heel erg veel uitmaakte, want ik wilde helemaal niet over iets anders praten! Ik wilde gewoon met haar dansen! Al was het wel lief dat David zei. Ik kende hem niet heel erg goed, maar blijkbaar had Nathan aan hem verteld dat Bailey en ik samen waren! Hij kende Bailey natuurlijk wel heel erg goed, en ik hoorde toch wel een beetje bij Bailey! ‘Bails is ook heel erg hot,’ zei ik grijnzend, waarna ik Bailey een kus gaf. Dat was ze echt! Ze was een heel erg knap meisje. Dat was ze altijd al geweest! Ze had hele mooie, blauwe ogen. Ondanks dat haar haren nu lichter waren, pasten ze nog steeds bij haar en ze had ook een heel erg mooi lichaam! Al was haar houding ook heel aantrekkelijk. Iedereen wist wanneer Bailey een kamer binnen kwam. Ze was er gewoon! Dat vond ik heel erg leuk aan haar. Ik vond Bailey gewoon heel leuk! Eigenlijk was dat gewoon wat ik was! ‘Oh mijn god!’ riep ik uit, terwijl ik naar Bailey keek. Ik moest wel om mezelf lachen, want het was nu echt heel erg duidelijk! Ik had al die weken zo moeilijk gedaan over wat ik voelde en wat voor labeltje er op me moest worden geplakt, maar nu wist ik het! ‘Ik weet al wat ik ben! Het is eigenlijk best wel logisch!’ Ik vond het heel erg logisch! Ik boog me iets meer naar Bailey toe. ‘Ik ben Bailsexual,’ fluisterde ik, al kon ik mijn lachen echt niet meer in houden. Bailsexual! Het klonk heel grappig en het was ook nog eens heel erg waar! Ik viel op Bailey! Dus dan was ik Bailsexual!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld