Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | You've captured my love

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn vond het heel bijzonder dat Naylene zich iets meer open had gesteld en iets over haar relatie had verteld. Veel was het niet geweest, maar het was Linn wel duidelijk geworden dat haar vorige relatie behoorlijk toxic was geweest. Net name voor haar. Dat was iets wat je niemand gunde, echt helemaal niemand. Hierdoor begreep Linn ook al meteen iets meer over hoe Naylene haar relatie aan had gepakt met Ashton, of hoe ze dat eigenlijk niet had willen doen. Als ze zo’n nare relatie achter de rug had, dan was het vast lastig om iemand anders weer te vertrouwen.
Ze had de woorden van Linn dan ook serieus genomen. Ze durfde wel te zeggen dat ze een gezonde relatie had met Benjamin. Hij wilde haar niks verbieden en hij liet haar vrij. Hij was enkel jaloers. Jaloezie kon echter wel een hele nare eigenschap zijn. Aan de andere kant had Linn dit gat misschien zelf wel geschreven, door Benjamin aan het begin van hun relatie eerlijk te vertellen dat ze gevoelens had gehad voor één van haar vrienden en dat ze hem nog vaak zag. Misschien had Benjamin wel anders gereageerd als ze dat nooit aan hem had verteld.
De rest van de dag had Linn echter willen genieten van het festival zelf. Ze was met Naylene terug gegaan naar Calum, Ashton en Andy en ze hadden een tijd geluisterd naar de muziek die op dat moment werd gespeeld. Ze hadden nog meer gegeten en gedronken en toen het licht, volgens Andy, perfect was geweest om foto’s te maken. Dus hadden ze met z’n allen een plekje opgezocht waar ze op de foto hadden gewild en was Andy los gegaan met zijn camera.
Tegen de tijd dat het donker was geworden, hadden ze nog wat te eten willen halen. Ze hadden de verschillende foodtrucks en kraampjes bekeken en uiteindelijk had bijna iedereen ergens anders wat te eten vandaan weten te halen. Ze hadden het meegenomen naar een heuveltje en hadden daar met z’n alleen gezeten en gepraat, terwijl ze hadden gegeten. Nadat ze het eten hadden opgeruimd, had Linn laten weten dat ze nog een toetje had willen halen. Eén van haar favoriete ijskraampjes stond ook op het festival en daar waren ze dan ook naar toe gegaan.
‘Wil iemand anders ook nog een ijsje?’ vroeg Linn aan de groep, maar die schudden allemaal hun hoofd. Linn haalde haar schouders op en liep in haar eentje door naar de rij. Voordat ze echter in de rij stond, zag ze Benjamin naast het kraampje staan. Met een ijsje in zijn hand. Hij hield hem omhoog, om aan te geven dat hij voor Linn was.
Linn liep naar haar vriend toe en pakte het ijsje voorzichtig uit zijn handen. Het was haar favoriete smaak, met de juiste toppings en extra veel slagroom. ‘Hoe wist je dat we hier naar toe gingen?’
‘Ashton stuurde me een berichtje.’ Benjamin wees naar Ashton, die een eindje verderop stond. Linn keek even naar de groep, maar al snel was ze weer terug bij haar vriend. Ze hadden elkaar een groot deel van de dag niet gezien en ondanks dat het lief was dat hij voor haar in de rij had gestaan, betekende dat niet dat alles nu weer goed was.
‘Ik wilde je laten weten dat het me spijt. En ik snap het als je de afsluitingsact niet samen wil zien, dat is prima. Dan ga ik naar huis en dan praten we er na het weekend over.’ Linn schudde haar hoofd. Benjamin had, net als zij, kaarten voor het hele weekend. Ze zou hem dat niet willen ontnemen. Ook hij had hier genoeg te doen, al was het maar dat hij een aantal dingen filmde. Dat was immers één van zijn grote hobby’s.
‘Je hoeft niet weg. Dat zou oneerlijk zijn.’ Linn nam ondertussen een hapje van haar ijs, aangezien het leek alsof Benjamin er al een tijdje stond en het al een beetje was gesmolten. ‘Maar ik wil er nog wel over praten. Goed over praten. En ik denk niet dat we dat dit weekend kunnen doen.’ Daarvoor was het te druk, er waren teveel mensen.
‘Dat snap ik,’ zei Benjamin. ‘Ik ben een paar vrienden tegengekomen en die zeiden dat ze het ook niet erg zouden vinden als ik de rest van het weekend met hen optrek. Ik begrijp dat ik anders had moeten reageren en ik kan me ook goed voorstellen dat Calum er ook geen zin in heeft om nu en morgen nog bij me in de buurt te zijn. Zeker als je hem hebt verteld wat ik heb gezegd.’
Linn schudde haar hoofd. ‘Dat heb ik niet. En dat ga ik ook niet doen. Want ik kan wel inschatten wanneer ik iets moet zeggen en wanneer niet.’
Benjamin knikte in stilte, met zijn lippen op elkaar. ‘Ik snap het. Ik zal mijn vrienden laten weten dat ik morgen met hen mee ga. En dan bel ik je maandag?’ stelde Benjamin voor. Linn knikte. Ze vond het fijn dat hij nu wat rustiger leek, en vooral dat hij in leek te zien dat hij woorden had gebruikt die echt niet door de beugel konden.
Linn ging op haar tenen staan, zodat ze haar arm om haar vriend heen kon slaan. Ze voelde zijn armen om haar middel en het leek even alsof hij niet van plan was om haar los te laten, wat voor Linn wel aangaf dat hij ook niet blij was met hoe hij dingen aan had gepakt. ‘Tot maandag,’ fluisterde ze zachtjes, waarna ze hem een kus op zijn wang gaf en hem los liet.
Linn liep terug naar de rest van de groep, waar Naylene zich al snel over haar ontfermde. ‘Gaat het goed?’
Linn knikte. ‘We hebben afgesproken er maandag over te praten. En hij gaat nu en morgen met zijn vrienden,’ vertelde Linn. Ze likte nog naar haar ijsje en keek naar Ashton, waarvan ze niet echt wist of hij nou trots op zichzelf was of niet. ‘Maar als ik nu met hem had willen praten, dan had ik dat zelf wel geregeld. Je hoefde hem geen bericht te sturen, Ash.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Hun dagen op Coachella waren na het het incident met Benjamin rustig verlopen. De groep had er voor gezorg dat iedereen een goede tijd had. Met z’n vijven waren ze samen naar de verschillende optredens geweest. Op sommige momenten waren ze vergezeld door andere, maar de kern van hun groep was hetzelfde gebleven.
Aan al het leuke kwam echter een eind, zo ook het weekend. Aan het einde van het weekend had Linn haar gesprek gehad met Benjamin. Iets waarover Calum nog wel even met haar had gebeld. Hij wilde zich niet te veel bemoeien met de relatie van zijn vriendin, dat hoorde hij ook helemaal niet te doen. Hij had echter wel willen weten of alles goed met haar was gegaan. Linn had hem verzekerd dat het goed was en op die manier was ze ook verder gegaan met haar relatie.
Nu waren ze bijna een week verder. De eerste paar dagen had Calum gebruikt om een beetje bij te komen van het weekend. Al had hij haar daar niet dagen de tijd voor gehad. Als groep waren ze weer druk bezig met nieuwe nummers. Over een maand zou hun nieuwe single uitkomen, dat terwijl de vorige nog aan het landen was. Na een nieuw nummer, zou er uiteindelijk ook een nieuw album komen en de tour waar ze in september mee zouden beginnen, stond ook op de plannen. Ze hadden het druk genoeg en dat was aan alles te voelen.
Ook vandaag was Calum druk bezig geweest in de studio. Dagen waarvan hij heel erg veel van kon genieten, maar op sommige momenten was het ook heel frustrerend. Vandaag was het niet heel erg opgeschoten. Iets wat Ashton ook had gemerkt, waardoor ze zich even met z’n tweeën terug hadden getrokken in het huis van Ashton.
Calum had zich op één van de banken laten vallen. Zijn schoenen had hij al uitgetrapt, zodat hij zijn voeten op de kussens had kunnen trekken. Ashton was aan komen lopen met een flesje bier, die Calum dankbaar aannam.
“Misschien kan je weer een keer yoga proberen?” opperde Ashton. Er waren momenten geweest waarop Calum het had geprobeerd. Hij was dan vooral meegegaan voor Ashton. De sport was niet meteen iets wat hij zelf prettig vond, maar hij vond het lang niet zo erg als hij zijn vriend daarmee een plezier kon doen. Ashton leek zich altijd wel op zijn gemak te voelen. Hij had zelfs een paar matjes in zijn huis staan en had al wel eens verteld dat hij af en toe wat oefeningen samen met Naylene deed.
“Ik ben van de week met Benj naar een Kundalini yoga les geweest. Ik was eerst best sceptisch, bang dat het niet genoeg zou zijn omdat het niet echt om de lichamelijke kracht gaat, maar het was juist heel erg fijn. Ik voelde echt de helende werking.”
Calum liet de woorden van Ashton bezinken. Hij wist niet wat hij raarder vond, dat hij met Benjamin naar yoga was geweest. Dat hij nu al Benj werd genoemd. Of dat het leek alsof hij tegenover de man zat die een relatie had met Linn, zo klonk Ashton op het moment namelijk echt.
“Je bent met Benjamin naar yoga geweest?” Vroeg Calum verbaasd. Hij had wel kunnen zien dat de twee het goed met elkaar hadden kunnen vinden. Ze hadden een tijdje staan praten op Coachella en Ashton had Benjamin zelfs proberen te helpen in de ruzie die er was ontstaan met Linn. Dat de twee het zo goed met elkaar konden vinden dat ze met elkaar gingen sporten, had Calum echter niet gedacht, hij wist ook niet goed hij zich er over moest voelen.
Waar Calum normaal gesproken probleemloos was, de meeste mensen wel mocht, was er iets aan Benjamin dat hem niet aanstond. Het was niet de persoon waar hij ooit bevriend mee zou kunnen raken. Op sommige moment vroeg hij zich zelf af of de man wel oprecht was in hetgeen wat hij zei en deed. De manier waarop hij al met twee keer met Linn om was gegaan in zijn buurt.
“Ja hij vertelde me er van het weekend over, dat het iets was wat hij graag deed na een weekend zoals dat, als een soort van detox zeg maar en het werkte echt heel erg goed. We gaan morgen nog een keer, dus als je wil kan je best wel mee?” Calum schudde meteen zijn hoofd, het idee om samen te sporten ging dan nog wel, zeker met yoga omdat stilte dan vaak wel een vereiste was. Hetgeen wat daarna zou gaan gebeuren, was echter hetgeen wat Calum niet wilde hebben. Hij hoefde niet nog uren met Ashton en Benjamin na te praten, zeker niet als het ging om bullshit zoals detoxen.
"Maar jullie lijken het wel echt goed met elkaar te kunnen vinden?” Calum wilde niet zeggen dat hij jaloers was, maar het idee vond hij niet prettig. De manier waarop Linn ineens een relatie had gehad met Benjamin was al gek geweest. Nu had zijn beste vriend een nieuwe vriendschap met dezelfde man. Een man die hij zelf gewoon niet helemaal vertrouwde. Hij wist echter ook dat hij er niet zomaar iets aan kon doen. Hij kon geen van beide verbieden om Benjamin te zien, zo was hij ook helemaal niet. Dan moest hij maar gewoon zijn kaken op elkaar houden en doen alsof hij het leuk vond wat er gebeurde.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Voor Ashton waren weekenden zoals Coachella belangrijk. Het was een deel ontspanning, maar voor een deel inspireerde het hem ook om verder te gaan met hetgeen wat hij wilde bereiken. Ze hadden dan wel net een nieuw nummer uit, in samenwerking met The Chainsmokers, maar Ashton zat met zijn hoofd al bij het volgende nummer dat ze aan het schrijven waren. Er stond al een nummer klaar wat in mei uit zou komen, maar nu ze constant in de studio waren, was Ashton al veel verder dan dat. Juist daardoor waren weekenden zoals Coachella erg fijn. Zeker als hij ze met zijn vrienden en met Naylene door kon brengen.
En ondanks dat het een heel leuk weekend was geweest, was Ashton wel iets opgevallen. En hij was niet de enige, want ook Naylene had gemerkt dat Calum niet helemaal lekker in zijn vel had gezeten. Naylene had echter gedacht dat Benjamin daar de oorzaak van was, en dan met name omdat hij de persoon was die in een relatie zat met Linn en niet Calum. Ashton had dat onzin gevonden. Calum had geen gevoelens voor Linn en hij moest zeker niet luisteren naar wat Naylene hem probeerde te vertellen.
Naylene had daar haar eigen mening over gehad, net zoals over het feit dat Ashton had willen helpen in de relatie van Linn en Benjamin. Volgens haar had hij dat niet moeten doen, maar hij had enkel aan Benjamin willen laten weten dat als hij nog met Linn hoopte te praten, hij dat op dat moment had moeten doen.
Ashton kon het, in tegenstelling tot Calum, juist goed vinden met de man. Hij vond het heel inspirerend hoe iemand zoals Benjamin kon leven in de hedendaagse maatschappij. Er was zoveel vleesconsumptie dat het normaal was geworden en lang niet iedereen leek er over na te denken. Benj deed dat wel en dat vond Ashton heel interessant. Ze hadden een hele tijd gepraat op Coachella en dat was ook de reden geweest dat hij de man had willen helpen, door aan te geven waar Linn was geweest. Ondanks dat Linn er niet al te goed op had gereageerd, had Benjamin hem niks kwalijk genomen. Sterker nog, hij had hem uitgenodigd voor yoga en dat was Ashton zo goed bevallen, dat hij morgen weer mee zou gaan.
‘Ik mag Benj.’ Het was meer een feit dan een mening, voor Ashton. Er waren een aantal mensen die elkaar tegen hoorden te komen en Ashton had het gevoel dat Benj daar misschien wel bij hoorde. Ze konden het goed met elkaar vinden en dachten enigszins op dezelfde manier. Het had dan ook niet lang geduurd voordat Ashton over was gehaald om mee te gaan naar Kundalini yoga. Het had heel helend geklonken, door de woorden die Benjamin had gebruikt en zo had Ashton het ook ervarend.
‘Dat is dan één van ons,’ zei Calum. Ashton hoorde de snerende toon in zijn stem, waardoor hij besloot om Calum aan te spreken op zijn gedrag. Niet specifiek op hoe hij zich nu tegenover Ashton gedroeg, maar hoe zij reageerde op Benjamin. Want op Coachella had hij ook al bijna ruzie gehad met Benjamin en ook op de verjaardag van Linn was het niet helemaal gelopen zoals het had gemoeten. Ashton geloofde niet dat Calum gevoelens had voor Linn, zoals Naylene had gesuggereerd, maar er was wel iets aan de hand. En Ashton was toch wel nieuwsgierig naar wat er precies speelde.
‘Wat is er nou aan de hand, Cal?’ vroeg Ashton. ‘De keren dat je Benjamin hebt gezien, hebben jullie meteen een discussie of woordenwisseling gehad. En nu heb ik alleen nog maar zijn naam genoemd er verandert meteen iets in je humeur en hoe je praat.’ Normaal kon Calum dat soort dingen heel goed verbloemen. Hij verdrong eerder zijn gedachten diep in zijn hoofd, dan dat hij ze liet merken. Nu kon hij vrijer zijn bij Ashton en hij was blij dat zijn beste vriend er ook gebruik van maakte, maar Ashton snapte op dit moment niet waar het vandaan kwam.
‘Ik ben gewoon geen fan van hem.’ Zoals Ashton had verteld dat hij Benjamin mocht, vertelde Calum juist het tegenovergestelde. Hij was niet echt blij met Benjamin. Misschien lagen ze elkaar niet, dat was natuurlijk altijd een optie. Normaal was Calum echter iemand die dan die persoon links liet liggen. Misschien was dat moeilijker, omdat het om de vriend van Linn ging en ze elkaar wat vaker zouden zien, maar zelfs dan zou Calum nog wel zijn best doen om vriendelijk te blijven. Ze hadden nu echter al twee keer ruzie gehad en steeds had Calum meteen voor de kant van Linn gekozen.
‘Je weet dat ik daar geen genoegen mee ga nemen?’ Calum kende hem goed genoeg om te weten dat hij het niet zou doen met alleen een statement. Ashton wilde weten waarom. Wat was het precies aan de man dat het Calum zo liet gedragen, zoals hij nu ook deed. ‘Je hoeft niet iedereen te mogen, maar normaal laat je je niet zo kennen? En tijdens Coachella, maar ook tijdens de verjaardag van Linn, reageerde je zo snel op de dingen die hij zei en nam je het meteen voor Linn op?’
Ashton gaf Calum niet echt de tijd om te reageren, aangezien hij nog meer te zeggen had. ‘En ik wil daarmee niet zeggen dat je gevoelens hebt voor Linn, zoals waar Nay op doelde. Ik bedoel, we weten allebei dat zoiets niet gaat gebeuren. Maar ik kan er niet echt achter komen wat het dan wel is dat er voor zorgt dat je het niet op Benj hebt.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Iedereen had zijn eigen keuze in vrienden. Dat Ashton iemand mocht, hoefde nog niet te betekenen dat Calum dat wel deed. Het gebeurde echter niet vaak dat hij zijn mening daar zo duidelijk over uitsprak. De keren dat hij Benjamin had gezien waren misschien te tellen geweest op één hand, maar aan alles merkte Calum dat ze elkaar niet lagen. Iets wat echt niet alleen van zijn kant kwam. Hoe kon het ook merken aan Benjamin en ergens ging Calum er vanuit dat hij misschien daarom wel zo reageerde op Linn die op zijn rug had gezeten.
Calum haalde zijn schouders op. Zelf wist hij ook niet meteen wat hij tegen Benjamin had. Hij wist echter wel dat ze elkaar niet lagen. Wanneer dat gebeurde hoefde je niet te blijven proberen, dat zou alleen maar averechts werken, iets wat Ashton ook moest weten. Vanaf het begin was hij namelijk ook duidelijk geweest dat hij en Linn elkaar niet lagen, iets wat nog steeds niet veranderd was. Nog steeds snapte Calum niet waarom dat zo was, maar hij was ook niet iemand die daar over door zou vragen.
“Sommige mensen liggen elkaar gewoon niet. Ik weet niet waarom, maar zo is het gewoon. Het is zoals jij en Linn.” Calum hoopte dat hij met die woorden duidelijk maakte dat Ashton er niet over door zou vragen. Antwoorden had hij er immers ook niet op, in zijn hoofd was het echter ook geen uitgebreide rocket science. Het was een kwestie van mensen die bij elkaar pasten. Dat iedereen om hem heen de man mocht, betekende nog niet dat hij dat ook moest doen.
“En dat is prima, maar normaal doet het je niet zoveel. Dan laat je het niet zo duidelijk merken.” Wees Ashton, Calum op zijn gedrag.
“Het komt door de manier waarop hij met Linn om gaat. Ik had het bij ieder van jullie gedaan.” Als Calum, Naylene niet had gemogen omdat ze Ashton niet op een juiste manier had behandeld in zijn ogen, dan had hij ook wel laten weten dat hij het er niet mee eens was geweest.
Calum nam nog een slok van zijn bier, waarna hij het flesje wegzette en zichzelf iets verder onderuit liet zakken. Op het moment had hij helemaal geen behoefte op de rest van de middag over Benjamin te praten, dat was niet iets wat zijn bui zou gaan verbeteren.
“Ik snap dat je het op wil lossen Ash, maar niet alles is op te lossen en dat hoef je zeker niet voor mij te doen.” Calum wist dat Ashton altijd voor hem in het vuur zou springen wanneer dat nodig was. Op sommige momenten was het zeker nodig, nu was dat echter niet het geval. Het ging om een vriendschap die verder van hem afstond en dat was iets waar Calum zich wel bij neer kon leggen.
“Ik wil er alleen voor zorgen dat het goed met je gaat.” Calum knikte, dat waardeerde hij aan Ashton. Er waren momenten geweest waarop het zeker minder was gegaan en het was toen Ashton geweest die naar hem had geluisterd, die er alles aan had willen doen om hem er weer bovenop te krijgen. Nu zat Calum ook niet heel goed in zijn vel, maar dat zou wel weer komen.
“En ik wil je denk ik gewoon laten weten dat je je niet te veel aan moet trekken van wat andere mensen zeggen. Zelfs niet als het Nay is. Ze weet vaak waar ze over praat, maar hier heeft ze duidelijk geen gelijk in.” Calum moest wel lachen om Ashton zijn woorden, die tegen zijn vriendin in ging. De twee hoefden het niet over alles eens te zijn, zo hoorde een relatie niet te zijn. Nu zag hij het echter voor zich hoe ze samen aan het kibbelen waren, over iets wat ze eigenlijk helemaal niets aanging. Zo lang ze hem maar niet vertelde wat hij moest doen.
“Daar hoef je je geen zorgen over te maken.” Verzekerde Calum, zijn vriend. Hij had niet veel gedaan met de woorden van Naylene. Ook die waren uitgesproken om er voor te zorgen dat het goed met hem ging.
“Naylene ook niet trouwens.” Calum was dankbaar dat hij in Naylene ook een vriendin had gevonden, maar ook zij hoefde ze zich geen zorgen te maken om hoe hij zich voelde. Zeker omdat hij haar woorden totaal niet had begrepen. Wat ze ook had gezien, was niet daar geweest.
“Jullie zouden je juist moeten focussen op jullie relatie. Jullie zijn nog niet lang bij elkaar en daar moeten jullie nu juist van genieten.” Er was al wel genoeg tussen de twee gebeurd. Maar het zou hen zeker niet gaan helpen als ze zich te veel met Calum bemoeide, hij wilde het echter niet op die manier zeggen. Hij gunde Ashton juist alle tijd die hij nu kon krijgen, om zijn nieuwe relatie te ontdekken.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton was gewend om zijn beste vriend te kunnen lezen. Meestal wist hij precies wat Calum bedoelde met zijn woorden, of met zijn daden. Hij was er echter nog niet achter waarom Benjamin hem niet zo lag. Calum gaf aan dat het soms gewoon niet anders was, maar Ashton wilde het niet accepteren. Het was hem echter ook duidelijk dat Calum er niet over door wilde praten. Hij had het nu wel gehad met dit onderwerp en dat betekende dat als Ashton nog door zou vragen, Calum hier met een boos humeur weg zou gaan. Dat was niet iets wat Ashton wilde. Daarom besloot hij in te gaan op waar Calum over begon, namelijk over Naylene.
‘We focussen ons ook genoeg op onze eigen relatie,’ liet Ashton aan Calum weten. Hij en Naylene waren op een hele goede plek, voor zijn gevoel. Ze hadden misschien een dipje gehad door de aanwezigheid van haar ouders, maar daar hadden ze een goed gesprek over gehad. Ashton had zijn excuses aangeboden voor zijn eigen gedrag en Naylene had hem uitgelegd hoe haar band met haar ouders was, en dat hij waarschijnlijk nooit zou gaan veranderen. Ashton vond dat jammer voor haar, want ze verdiende beter. Al kon hij niet zeggen dat hij het echt had getroffen met zijn ouders en hoe dat alles was gegaan.
‘We hebben genoeg tijd voor elkaar. Ik probeer minstens iedere week, en anders om de twee weken, een keer met haar te lunchen. Ondertussen weet haar assistente wel dat ze soms een langere lunch voor Nay in moet plannen.’ Ashton betwijfelde of Naylene het door had, tot op het moment dat ze op haar agenda keek en zag dat ze een lange lunch had. Ashton hield er echter van om dat soort dingen met Naylene te doen. Hij haalde haar graag uit haar gekke, drukke werkschema. Daarnaast kon hij zelfs soms ook wel een ontsnapping aan de studio gebruiken.
‘En we bellen, veel.’ Heel veel. Als ze elkaar niet konden spreken, dan hadden ze allebei de voorkeur om elkaars stem te horen in plaats van dat ze een verslag deden via een appje. Als Ashton haar stem hoorde, dan voelde ze een stuk minder ver weg dan dat ze in werkelijkheid was. ‘En soms hiken we, als jij haar al niet hebt gekaapt voor het weekend,’ zei Ashton lachend. Het leek Calum en Naylene hun favoriete activiteit te zijn om te gaan wandelen met hun honden. Ashton vond het juist fijn dat de twee het goed met elkaar konden vinden. Net zoals Naylene was Calum een belangrijk persoon in het leven van Ashton, dus dat de twee vrienden waren geworden, was voor hem een bevestiging dat hij zichzelf omringde met de juiste mensen.
‘Nay en ik moeten soms even over jou praten,’ merkte Calum plagend op, waardoor Ashton begon te lachen. ‘Ik ben blij dat jullie en gemeenschappelijk iets hebben gevonden om over te praten.’
‘Maar even serieus: ik zit er zelfs over na te denken om haar mee te vragen in mei en juni?’ Over ongeveer een maand zou hun nieuwe nummer, Easier, uit komen. Daarvoor stond al een grote promotie tour gepland, die hun nieuwe label voor hen had geregeld. Ze zouden beginnen in Amerika, waar ze zowel in Los Angeles als New York op de radio zouden verschijnen om over het nummer te praten. Maar dat zouden ze ook in Europa gaan doen. Als het mogelijk was voor Naylene, dan zou hij haar graag meenemen.
‘Denk je dat ze dat wil? En dat ze kan?’ vroeg Calum aan hem. Ashton haalde zijn schouders op.
‘Ik hoop van wel. Ook omdat de 24e haar verjaardag is? Vorig jaar kon ik ook al niet haar verjaardag met haar doorbrengen, ondanks dat we toen nog geen relatie hadden. Nu hebben we dat wel en dit jaar wil ik het goed doen. Ik wil die dagen samen met haar doorbrengen en haar laten zien dat ze echt heel erg veel voor me betekend.’
Ashton had het al meerdere keren gezegd, ook tegen Naylene. Sommige personen hoorden simpelweg in elkaars leven. Voor zijn gevoel was dat zo bij hem en Naylene. Ze vulden elkaar aan en ze begrepen elkaar. Het leven had het zo bedoeld. Ashton had Andy tegen moeten komen en de man had hun fotograaf moeten worden, zodat hij Naylene had kunnen leren kennen. En het had dan wel even geduurd, maar uiteindelijk waren ze bij elkaar gekomen.
‘En ik wil ieder moment pakken dat ik met haar kan krijgen? Wat Nay en ik hebben, dat is… Anders. Beter dan al het andere wat ik ooit heb gevoeld? Er zit een gevoel van volledig- en volmaaktheid aan. En van vrede en rust. En het voelt zo puur aan? Alsof het echt zo moet zijn. En daar twijfel ik ook niet aan. Nay en ik, dat is onvermijdelijk. En onveranderlijk.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De groep die zich op Coachella had gevormd, was heel erg goed gevallen. De twee dagen die het vijftal met elkaar door had gebracht had gezorgd voor heel wat gelach, genoeg verhalen en geweldige foto’s die heen en weer waren gestuurd. Ondanks dat het af en toe niet geweldig leek te lopen tussen Ashton en Linn, was het ook daar prima gegaan.
Iedereen had genoten van die dagen. Er was dan ook behoorlijk snel ingestemd met het idee dat Calum had geopperd. Hij en Naylene gingen vaker met elkaar hiken, dan namen ze Duke en Watts me, zochten een mooi pad op, waar ze samen een hele tijd konden lopen. Het fijne aan hen beide, was de rust die ze elkaar boden. Soms liepen ze een half uur stil naast elkaar, op andere momenten gaven ze elkaar juist de ruimte om hun hoofd te legen.
De groep was nu iets groter. Met twee auto’s was het vijftal, met de twee honden, naar een plaats gereden die Naylene uit had gezocht. Vanuit daar waren ze een eind gaan wandelen. Naylene had rekening proberen te houden met iedereen, al had ze ook wel geweten dat ieder van hen wel een goede klim konden maken. Ze had echter niet gewild dat iedereen al kapot zou zijn voordat ze boven waren. Ze waren hier om een leuke dag te hebben, het ging niet om een work out. Voor de omgeving waren ze wat verder weggereden.
Het was Calum die vooral genoot van de tijd die hij door kon brengen met zijn vrienden. Het hoefde niet allemaal uitgebreid zoals het was geweest op het festival. Een simpele dag zoals deze was misschien wel veel waardevoller. Geen bijzondere kleding, geen camera’s die op hen gericht waren, behalve die van Andy dan. Zelfs Andy leek echter meer te genieten van de tijd die hij nu had en liet zijn camera dan ook vooral om zijn hals hangen.
Inmiddels was de groep aangekomen bij één van de eerste watervallen in de San Gabriel Mountains. Het gekletter van het water was duidelijk te horen. De gesprekken die waren gevoerd, vielen een beetje stil. Het was echter Naylene die het eerste iets zei. “Wil je in het water Wattsie?” Haar hond was netjes naast haar gaan zitten. Calum kon soms niet geloven hoe goed de hond wel niet naar haar luisterde. Duke kon dat ook wel bij hem, maar op sommige momenten had het kleine hondje zijn eigen willetje. Waar Calum alleen maar om kon lachen.
Het leek alsof Watts precies leek te begrijpen wat zijn vrouwtje had gezegd en rende dan ook het water in. Duke, die een plaatsje had gevonden in Linn haar armen, leek echter precies door te hebben wat er gebeurde. Linn zette de hond dat ook op de grond neer, die achter Watts aanrende. Calum vond het altijd leuk om het verschil tussen de twee te zien. Het leken twee hele verschillende honden, maar ze konden zelfs goed met elkaar spelen.
“Het is hier echt heel erg mooi Nay.” Gaf Calum aan. Hij had vaak genoeg een stuk gewandeld, of dat nou was met Naylene of Ashton. Hij was echter nog nooit in de bergen geweest die een stukje verder rijden waren geweest.
“Ja he? Ik ben er ooit één keer eerder geweest en vond het zo bijzonder, het leek me een goede plaats om vandaag te wandelen.” Ze hadden de tijd, iets wat niet heel erg vaak voor kwam. Vijf personen, betekende ook vijf verschillende agenda’s. Nu hadden ze echter een hele dag samen.
Calum sloeg zijn armen om de twee vrouwen, die aan weerskanten van hem waren komen staan. Hij keek naar Ashton, die naast Naylene stond, waarnaast Andy weer stond. Dit was de perfecte groep. De mensen met wie hij graag zijn tijd door wilde brengen. Er gebeurde zoveel in zijn leven, hij leerde genoeg mensen kennen, maar met zijn drie nieuwe vrienden en de man die hij toch wel rekende tot zijn beste vriend, was het afgelopen jaar toch zeker alles waard geweest. Het was meer dan alleen optreden, nummers schrijven, iedereen had de juiste mensen in zijn leven nodig en voor Calum voelde het nu alsof hij die had gevonden.
“Ik ben zo blij om hier met jullie te zijn.” Het was misschien iets simpels, samen wandelen. Het was iets wat ze wel vaker deden. Toch voelde dit anders. Deze mensen waren bijzonder. Er waren momenten waarop hij met Ashton had gesproken over de mensen in hun leven. Ashton kon het altijd op een mooie manier vertellen, hoe sommige personen in elkaars leven hoorden. Dat niets zomaar gebeurde. Zo hadden ze Andy moeten leren kennen, zodat Naylene ook in hun leven was gekomen.
“Ik houd van jullie, één voor één.” Ze waren alle vier zo anders. Ashton kende hij al jaren. De andere drie had hij rond dezelfde tijd echt leren kennen. Zelfs de relaties die hij had met de vier mensen om hem heen, waren heel erg anders. Andy was zo misschien hun fotograaf geweest, maar door het reizen samen hadden ze elkaar goed leren kennen. Hadden ze genoeg gesprekken met elkaar gevoerd.
“Ik ben blij dat ik jullie heb leren kennen en dat ik heb mogen zien wat voor mooie mensen jullie zijn.” Calum voelde zich wel een beetje sappy, maar soms mocht ook gezegd worden wat men voelde. Zeker als het de liefde in een vriendschap uit kon drukken en dat zat hier zeker.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Voor Ashton was het niet moeilijk als Naylene hem vroeg iets te doen. Er was weinig voor nodig om hem mee te krijgen. Hij ging graag een avontuur aan, zeker met haar. En nu hij wist dat er een tijd aan kwam waarin hun momenten samen schaars zouden worden, pakte hij iedere kans aan die hij kreeg. Vandaag was zo’n kans. Samen met drie anderen waren ze gaan hiken. Ashton was tevreden over de groep. Hij kon het goed vinden met Andy en als Calum mee was, dan wist Ashton er altijd een goede dag van te maken. En ondanks dat hij niet de beste band had met Linn, merkte hij aan alles dat Calum haar aanwezigheid waardeerde en dat ze daadwerkelijk iets goeds voor hem deed. Ook de twee honden waren mee, waardoor de groep altijd iets had om naar te kijken of om over te praten.
Ze waren nu aangekomen op het punt waar Naylene het over had gehad. Een prachtig stukje natuur in de San Gabriel Mountains, met zelfs een kleine waterval. De honden waren al weg gerend om te zwemmen, al gokte Ashton dat Watts het een stuk langer vol zou houden dan Duke, maar dat maakte niet uit.
Calum had het moment gezien als de perfecte kans om zijn vrienden toe te spreken. Ashton had er aandachtig naar geluisterd. Ondanks dat hij Calum kende en vaak genoeg de kans kreeg om mee te kijken in het hoofd van zijn vriend, waren er ook momenten waarop Calum er voor koos om niet te praten. Soms kreeg hij de woorden er niet uit, op andere momenten leek hij het niet nodig vinden om zijn mening hardop te verkondigen. Nu had hij er echter voor gekozen om aan zijn vrienden te vertellen hoe speciaal ze voor hem waren, en dat hij van hen hield.
‘Awh, Cal,’ zei Ashton dan ook, vrijwel meteen toen Calum klaar was met praten. ‘Ik houd ook van jou.’ Dat was geen leugen. Ashton voelde zeker een soort liefde voor Calum. Het was anders dan wat hij voor Naylene voelde, maar op vele manieren was het ook hetzelfde. Ashton zou voor Naylene door het vuur gaan, maar dat was niet anders voor Calum. ‘En je hebt het ontzettend mooi verwoord. Ik had het niet anders kunnen zeggen.’
‘Ik houd ook van jou, bub,’ zei Linn tegen Calum, waarna ze op haar tegen ging staan om Calum een kus op zijn wang te geven. ‘Ik ben blij dat we hier vandaag met z’n allen kunnen zijn. Dat, ondanks alle drukte en chaos die we soms allemaal ervaren, we ook een moment hebben gevonden om in alle rust te lopen, te zitten en te praten.’
Ashton knikte instemmend op de woorden van Linn. Dat was inderdaad bijzonder. Naylene was druk, Linn was dat ook. En ondanks dat Andy geen foto’s meer maakten voor Ashton en zijn band, had de fotograaf genoeg andere opdrachten waar hij constant mee in de weer was. Hij was zelfs voor een langere tijd niet in Los Angeles geweest.
‘Zullen we wat eten?’ stelde Linn voor. ‘Ik heb een kleedje meegenomen, die wel groot genoeg is voor ons allemaal.’ Linn liep een stukje verder naar het water toe en stopte daar met lopen. Daar haalde ze uit haar rugzak een groot kleed, die ze op de grond legde. Om er voor te zorgen dat hij niet weg zou waaien, ging ze er alvast op zitten.
Ook Naylene had zich bij Linn gevoegd, met wie ze nu samen verschillende bakjes eten open maakte. Linn had gevraagd aan iedereen om wat restjes mee te nemen, zodat ze een soort van picknick zouden kunnen houden. Andy leek het een goed moment te vinden om het vast te leggen. Dit waren misschien niet eens de artistieke foto’s, maar meer de foto’s waar ze over een jaar met z’n allen op terug konden kijken.
Ashton liep naar Calum toe, die aan de rand van het water was gaan staan om te kijken naar hoe Duke en Watts in het water speelden. ‘Ik denk dat ik het Nay vandaag ga vragen,’ zei Ashton, toen hij naast Calum kwam staan. Ashton ging er vanuit dat Calum begreep dat hij Naylene wilde vragen om mee te gaan op hun promotie tour voor hun nieuwe nummer. ‘Ik hoop dat ze nog tijd genoeg heeft om vrij te vragen.’
‘Als ze echt mee wil, dan lukt het vast,’ stelde Calum hem gerust. Ashton wist dat Naylene er wel alles aan zou doen, maar de vraag was of ze echt mee zou willen gaan. Ashton draaide zich dan ook iets om, zodat hij naar Naylene kon kijken. Zij had haar ogen al op hem gericht, schonk hem een glimlach en zwaaide naar hem.
‘Kijk naar d’r,’ verzuchtte Ashton. Hij wist niet eens wat het beste woord was om Naylene te omschrijven. Er kwam zoveel in hem op, maar tegelijkertijd leek geen enkel woord goed genoeg te zijn om aan Naylene te voldoen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum had vaak genoeg van Ashton uit gehoord dat sommige mensen waren bedoeld om elkaar tegen te komen. In enkele gevallen geloofde Calum dat zeker. Zo waren Luke en Michael er daar zeker twee van. Ashton was echter iemand die er misschien nog wel meer hoorde. In het begin had Calum nooit in kunnen denken dat Ashton zo belangrijk voor hem had kunnen zijn. Ondertussen kon hij zich geen leven zonder de man indenken. Iemand die hem soms tot waanzin kon drijven door zijn vragen, maar van wie hij achteraf ook wel wist dat hij het alleen maar deed voor de goede redenen.
Zo dacht Calum ook over Linn. Hij had haar dan wel jaren geleden al leren kennen, maar er was een reden waarom ze nu pas een band met elkaar hadden gekregen. Op dit moment hadden ze genoeg bij elkaar aan te vullen, iets wat een paar jaar geleden vast niet was geweest. Zelfs nu merkte Calum wel dat ze over veel dingen anders dachten, dat ze hele andere interesses waren. Nu waren ze echter volwassen genoeg om er over te kunnen praten. Elkaar mee te nemen in het leven. Uiteindelijk ging Calum nu echt door het vuur voor Linn. Iets wat hij ook deed voor Ashton, maar hij wist zeker dat wanneer Naylene of Andy zijn hulp nodig hadden, hij er ook zou staan.
Calum had het allemaal gezien. Hoe Ashton Naylene had leren kennen toen ze in Europa waren geweest. Hoe hij langzaam in de ban was geraakt van de vrouw. Ondanks dat ze een aantal keren hadden besproken dat Ashton beter een stap terug had kunnen doen, had hij dat nooit gedaan. Hij had volgehouden en uiteindelijk had hem dat precies gegeven wat hij had gewild. Iets wat meer dan iedereen verdiende. Zeker nu Calum, Naylene beter had leren kennen, snapte hij maar al te goed wat daar zat. Ze konden elkaar heel erg goed aanvullen.
“Ik ben echt blij voor jullie Ash.” Het was niet iets wat Calum eerder had laten weten. Iets wat misschien wel vanzelfsprekend was. Vrienden hoorden blij voor elkaar te zijn. Het was echter iets anders wat Calum op het moment voelde. Door Ashton had hij iemand leren kennen, wie hij ook graag in zijn leven had. Iemand wie ook nog eens goed viel bij een vriendin zoals Linn. Hij was blij dat Ashton het weer had gevonden, omdat het voor hem ook niet altijd even makkelijk was geweest in de liefde. Door de leeftijd van Naylene was het misschien ook wel wat makkelijker, ze was volwassen genoeg om dingen ook echt te kunnen bespreken.
“Dat is heel erg belangrijk voor me.” Zei Ashton terug. Iets wat Calum ook wel wist. Het zou veel moeilijker zijn geweest als hij Naylene niet had gemogen, als hij geen blijdschap had kunnen voelen voor hun relatie.
“Je hebt het goed gedaan.” Zei Calum lachend. Dat had Ashton zeker. Het had heel wat volharding gekocht. Avonden waarop Ashton het ook even niet meer zeker had geweten en hij Calum had gebeld om er over te praten. Pijn, onbegrip, het waren zeker dingen geweest die Calum vervelend had gevonden om te zien, maar het had ze wel hier gebracht.
Calum gaf Ashton een klopje op zijn schouder. “Kom we gaan eten.” Iedereen had wat restjes meegebracht, zodat het niet weg zou worden gegooid. Dat was een perfecte manier om een picknick te regelen. Voor Calum had het deels bestaan uit eten dat hij had besteld van de week en het eten wat hij had gemaakt. Hij was niet iemand die uren in de keuken kon staan.
Al snel zaten ze met z’n vieren op het kleed. Linn deelde de flesjes met drinken uit aan iedereen. Naylene haalde uit haar tas een bakje, waar ze water in goot, maar ook wat koekjes voor de honden, die op het moment nog aan het rond rennen waren. Al was het vooral Watts die nog door het water rende. Duke stond aan de zijkant, toe te kijken hoe de andere hond genoot van zijn tijd. Soms besefte Calum zich hoeveel hij wel niet op zijn hond leek.
“Dit ziet er allemaal goed uit jongens. Wie heeft de springrolls gemaakt. En de spinazie pakketjes?” Calum pakte de dingen die hij had genoemd al, om ze op zijn bordje te leggen, die al voor hen klaar waren gezet.
“De spinazie komt van mij.” Zei Andy lachend. “Volgens mij is Nay van de week druk bezig geweest met de springrolls.” Daar haalde Naylene haar schouders voor op. “Het is makkelijk om mee te nemen naar werk, voor als ik geen zin heb om iets te bestellen. Calum kon zich niet voorstellen dat ze nog tijd had om de pakketjes te maken. Ze waren doorzichtig, waardoor je de groente nog kon zien. Ze zagen er zeker goed uit, waardoor hij ook niet kon wachten en er hap van nam.
“Dit smaakt echt heel goed Nay. Dat je daar tijd voor hebt.”

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Dat Calum blij voor hem was, betekende heel erg veel voor Ashton. Hij wist dat het een beetje normaal was om blij te zijn voor vrienden, maar het had niet gehoeven. Er was een kans geweest dat Calum niet echt had geklikt met Naylene. Of dat Ashton in een relatie was beland waar hij eigenlijk niet in had gehoord. In dat laatste geval had Calum hem dat misschien nog wel verteld. Het leek echter alsof Naylene en Calum het erg goed konden vinden samen. Ze ondernamen zelfs dingen zonder Ashton er bij, wat hem wel liet weten dat hij echt de goede vrouw uit had gekozen om een relatie mee te beginnen. Want lang niet iedereen zou zo goed bij Calum vallen als dat Naylene dat deed.
Ashton was Calum gevolgd naar het kleedje, waar iedereen al had gezeten. Daar was genoeg eten en drinken te vinden om hen even mee zoet te houden. Ashton nam plaats naast Naylene, die haar springrolls al uit had gestald. Ondertussen was Linn nog bezig met het verdelen van een salade in kleinere schaaltjes.
‘Nay haar springrolls zijn the best,’ zei Ashton, die er ook al eentje van pakte. Hij kende ze maar al te goed. Ook al kwam hij haar vaak meenemen voor de lunch, waren er ook wel dagen waarop Naylene zei dat ze écht niet weg kon van werk. Op die dagen nam Ashton plaats in haar kantoor en at hij mee met wat ze dan ook zelf klaar had gemaakt. Hij was dan ook al bekend met de springrolls die Naylene nu mee had genomen, maar hij was blij dat ze er waren.
‘En wat is dit?’ vroeg Calum aan Linn, die ondertussen klaar was met alle bakjes en er netjes vorkjes bij had gedaan. ‘Dit is een Chinese kipsalade, met rode kool, wortels, edamme boontjes, amandelen en noedels,’ legde Linn uit, terwijl ze de verschillende ingrediënten aanwees. ‘Ik heb met mijn vader moeten facetimen om het allemaal te maken, maar hij is volgens mij wel erg goed gelukt!’ Linn pakte zelf al een bakje en gebaarde naar de rest dat ze mochten pakken als ze er zin in hadden.
Ashton trok één van de bakjes naar zich toe en prikte er wat in met zijn vork. Naylene had ondertussen wat gepakt wat Andy had gemaakt, waar Ashton de precieze uitleg niet van mee had gekregen. Ondanks dat de salade van Linn vast lekker was, wilde Ashton zijn vraag niet langer meer uitstellen.
‘Nay?’ Hij noemde haar naam dan ook en wachtte totdat hij haar aandacht had. Naylene likte haar vingers af en humde, ten teken dat ze naar hem luisterde.
‘Je weet dat ik na 23 mei behoorlijk druk ben? En dat we naar een aantal plekken hier in Amerika gaan, maar daarna ook naar Europa? En dan ook Australië en Azië?’ Volgens Ashton was dat het schema, maar hij wist niet zeker hoe dat allemaal in zijn werk ging en waar ze precies wanneer naar toe zouden gaan, maar dat maakte voor nu ook niet uit.
‘Ik weet het ongeveer,’ zei Naylene. Het was ook onmogelijk om de hele planning uit haar hoofd te leren. Ze had al zoveel wat ze moest onthouden en waar ze mee aan de slag moest, dus Ashton vond het niet meer dan logisch dat ze soms niet alles onthield wat hij haar vertelde. Als hij niet er dag een papieren versie zou krijgen van hun schema, dan zou hij ook niet onthouden waar hij precies aan toe zou zijn.
‘En je bent de vierentwintigste jarig,’ hielp Ashton haar herinneren. ‘En vorig jaar hebben we het niet samen gevierd.’
‘Omdat we vorig jaar alleen vrienden waren en jij op tour was,’ zei Naylene, alsof Ashton niet meer wist dat hij aan de andere kant van de wereld had gezeten op het moment. Hij kon zich zelfs nog de plek herinneren waar hij had gezeten op het moment dat hij Naylene een fijne verjaardag had gewenst, met name omdat hij niet goed had geweten wat hij haar precies had moeten sturen.
‘Precies,’ bevestigde Ashton zijn vriendin. ‘En dit jaar wil ik het anders doen.’ Dit jaar wilde hij haar meenemen, in ieder geval naar de eerste plekken waar ze promo zouden doen. Het leukste zou zijn als ze mee zou kunnen tot aan Parijs, omdat dat toch de plek was waar hun relatie was begonnen.
‘Ik vroeg me af of je met ons mee wilde? Ik heb het al met de rest besproken en niemand vind het erg. Michael en Luke nemen Crystal en Sierra toch al vaak mee en ik zou het heel leuk vinden als je weer eens mee kon. Wellicht tot ergens in Europa.’ Dat zou niet meer dan een week duren, voor Ashton zijn gevoel. Al wist hij de precieze planning, niet, dus wie weet was het net iets langer dan dat.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Iedereen had de pauze wel verdiend. De hondjes genoten er zo erg van dat ze niet eens door leken te hebben dat er eten in het spel was. De rest kon nu genieten van al het eten dat mee was genomen. Waar het gesprek ook vooral over was gegaan, totdat Ashton de aandacht van Naylene had getrokken.
Vorig jaar had Ashton haar al enkele keren gevraagd of ze naar concerten had willen komen kijken. De optredens die in de buurt waren geweest had Naylene dan ook wel kunnen bezoeken. Toen waren ze echter nog vrienden geweest. Nu ze een relatie hadden, was het toch wel anders. Natuurlijk zou ze mee willen om Ashton te steunen in hetgeen wat hij deed, dat was immers ook hetgeen wat hij al die tijd bij haar deed. Voor de advocate was het echter niet makkelijk om zomaar voor een lange tijd vrij te krijgen.
“Natuurlijk wil ik mee Ash.” Naylene wist dat hij het druk zou krijgen, er veel interviews waren. Er was echter niets zo fijn om terug te komen, bij wie je rust kon vinden. Iets wat Ashton wel aan haar had bewezen. Op de dagen waarop Naylene redelijk op tijd thuis zou zijn, stelde Ashton nog wel eens voor om haar die avond te vergezellen. Die avonden brachten ze dan in rust door, waar Naylene wel aan gehecht was geraakt.
“Ik weet alleen niet wanneer het kan. Kun je, me het schema doorsturen? Dan kan ik aan Emily vragen of ze het naast mijn agenda legt, dan kan zij een vakantie inplannen.” Een week moest wel kunnen, langer misschien ook wel. Ze had immers ook gewoon vakantieuren die ze op moest maken. Tot nu toe had ze er nog niet veel gebruikt en ze had ook nog geen vakantie op de planning staan. De reis met Ashton klonk goed en het liefst wilde ze dan ook dat het mogelijk was. Die zekerheid kon ze echter nu niet geven.
“En als het niet met mijn verjaardag kan, is het ook niet erg. Dan kom ik later overvliegen?” Voor Naylene was het niet van belangrijk dat haar verjaardag werd gevierd. De afgelopen jaren was ze daar toch veel te druk voor geweest. Andy was vorig jaar ook weg geweest, wie haar normaal wel mee had getrokken om iets te eten. Ze had andere vrienden, maar vorig jaar had ze aangegeven dat ze had moeten werken. Nu was ze er met Ashton niet zomaar onderuit, dat wist ze ook wel.
“Natuurlijk wel. Je verjaardag is juist belangrijk! Je wordt maar één keer achtentwintig!” Naylene moest lachen, maar meer om haar leeftijd dan het enthousiasme van Ashton. “Gelukkig is Andy nog mee.” Zei ze lachend, terwijl ze naar haar vriend keek. Andy was immers nog iets ouder dan Naylene zelf was. Het was niet zo dat ze echt moeite had met haar leeftijd. De afgelopen jaren had het haar eerder tegen gewerkt dat ze te jong was geweest, dan te oud. Ondertussen was dat op werk helemaal recht getrokken en kon ze oprecht genieten van de leeftijd die ze had bereikt.
“Alsof je het zo erg vindt dat je ouder wordt.” Naylene schudde met haar hoofd, er waren vast genoeg vrouwen die dat wel deden, het maakte haar echter niet heel veel uit.
“Maar als we mijn verjaardag samen vieren is er een grote kans dat we die van jou niet kunnen vieren.” Naylene wist dat ze een langere tijd weg zouden zijn, wat misschien wel betekende dat Ashton ook niet terug zou zijn voor zijn verjaardag. Ze kon het niet maken om meer dan een maand weg te blijven van haar werk.
“Een lange tijd vrij vragen?” Vroeg Ashton, terwijl hij arm om haar heen sloeg. Naylene voelde zijn vingers zelfs even over het stukje huid dat bloot was komen te liggen doordat ze was gaan zitten. Daardoor gaf ze Ashton een klein duwtje tegen zijn been aan.
“Ik weet wat je aan het doen bent.” wees Naylene hem een beetje terecht, al kon ze zich er alleen maar prettig bij voelen. Ashton wilde echt dat ze met hem mee ging. Dat ze toe zou geven aan zijn vraag en mee zou gaan over de hele wereld. Iets wat geweldig klonk, maar niet realistisch was.
“Stiekem wil je het heel graag.”
“Natuurlijk wil ik het ook wel.” Tot nu toe hadden ze een manier van leven gevonden hier in Los Angeles. Het betekende echter ook dat ze met heel veel dingen rekening moesten houden. Omdat ze beiden een drukke baan hadden, kwam het vaak voor dat ze moeite hadden met elkaar een paar keer per weer zien. Een tijdje met Ashton meereizen, zou dan ideaal zijn.
“Ik zal het bij Emily aangeven. Misschien dat we het tweeën kunnen delen.” Dat ze met haar verjaardag samen waren, ze weer terug zou gaan om te werken en daarna nog een weekje vrij kon krijgen, om naar Ashton te reizen. Er moest iets te regelen zijn, dat wist ze zeker.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Naylene had ja gezegd, wat Ashton zijn humeur alleen nog maar beterde. Hij had al gehoopt dat ze toe zou stemmen met zijn idee en dat ze zou gaan proberen om vrij te krijgen, maar hij had ook geweten dat het niet zo gemakkelijk zou gaan. Toch had ze zonder moeite gezegd dat ze de planning aan Emily zou geven en dat ze haar assistente, die hopelijk wat zou kunnen regelen. Ashton wist dat Naylene nog meer dan genoeg vakantiedagen had. Ze zou ze niet allemaal hoeven opnemen, maar hij hoopte dat ze er toch aardig wat in zou kunnen zetten. Desnoods gespreid, zoals Naylene dat zelf ook al had geopperd.
‘Emily kan dat wel,’ zei Ashton overtuigd. Hij was al lang blij dat Naylene het idee niet meteen had afgeslagen, met als argument dat ze zou moeten werken. Hij wist ook wel dat ze dat niet zomaar zou zeggen. Ze waardeerde en respecteerde zijn werk en hij wist ook dat ze de muziek erg leuk vond om naar te luisteren. Hij had haar zelfs al laten horen hoe Easier klonk, omdat hij erg trots was op het resultaat en de totaal andere vibe die het nummer had. Zelfs ten opzichte van hun laatste album, wat nog geen jaar geleden uit was gekomen, was het toch heel anders.
‘Ik zal je de planning zo snel mogelijk sturen. Hij staat ergens in mijn mailbox.’ Hij deed wel zijn best om de belangrijke mailtjes te bewaren. Vaak kon hij de planning ook meteen toevoegen aan zijn online agenda, zodat de afspreken ook op zijn telefoon zouden verschijnen. Dat had hij echter nog niet gedaan. Meestal kwam dat pas later, als ze ook echt onderweg waren. Hij zou echter, als ze weer thuis zouden zijn, de planning naar Naylene sturen. Dan zou Emily kunnen kijken hoe of wat. En misschien zouden ze dan zelfs wel wat meer tijd hebben dan dat Ashton in eerste instantie in zijn hoofd had gehad.
‘En ik ben heel blij dat je mee wil gaan. Het wordt echt epic. We hebben interviews, maar ook een paar shows die we gaan spelen. Zelfs eentje in Wembley Stadium.’ Dat was voor Ashton toch wel bijzonder, omdat het een heel stadion vol zou zijn met mensen. De grote aantallen bleven het beste hangen. Zo wist hij ook nog maar al te goed hoe het was geweest om op te mogen treden op Rock in Rio, waar zoveel andere iconische bands en artiesten al voor hen hadden gestaan.
Ashton gaf Naylene een kus en legde zijn hoofd vervolgens tegen zijn schouder. Hij keek naar de groep vrienden die zich in een kringetje om al het eten hadden verplaatst. Calum leek met een schuin oog nog Duke en Watts in de gaten te houden, terwijl Andy en Linn in hun eigen wereldje leken te zitten. Linn was nog niet eens echt aan het opletten, maar Andy was wel foto’s van haar aan het maken. Dat was eigenlijk niet meer dan normaal, aangezien Andy de helft van de tijd wel een camera vasthield in de richting van iemand, en Linn leek het niet erg te vinden.
‘Ga je met Ashton mee?’ vroeg Linn aan Naylene, terwijl ze wat van de hapjes probeerde die Andy had gemaakt. Ashton voelde Naylene knikken. ‘Als het allemaal meezit, dan ga ik wel mee.’
‘Ik zou willen dat ik jullie ook kon opzoeken, zeker in Europa. Het is daar toch altijd heel anders dan hier. En ik weet zeker dat de grote en kleine shows die jullie daar geen spelen, ontzettend leuk en goed gaan worden,’ zei Linn. Ergens was Ashton wel blij dat Linn niet mee kon. Voor nu was het prima dat ze er was en hij vond het fijn dat Calum het zo goed met haar kon vinden, maar een paar dagen of weken was toch wel een ander verhaal.
‘Moet je werken?’ vroeg Ashton, ergens wel uit interesse. Linn knikte op zijn vraag. ‘Juni en juli zijn allebei hele drukke maanden. Voor de zomer komen er vaak nieuwe producten uit en ik heb een paar tripjes daarvoor gepland staan. En er zijn ook veel producten waar ik sowieso iets voor wil filmen en dat kan pas als ik ze heb ontvangen.’ Ashton knikte, hij vergat soms dat er een hele zakelijke kant zat aan hetgeen wat Linn allemaal deed. Maar mensen vergaten dat ook vaak bij het leven van een muzikant. Het was niet alleen maar muziek maken en doen alsof dat alles was. ‘En als het allemaal mee zit, dan wil ik ook nog graag weg met mijn vaders. Misschien naar Australië, zodat ze nog wat familie op kunnen zoeken.’
Ashton knikte. Het klonk alsof Linn het wel druk zou hebben de komende paar maanden. Normaal gesproken zou hij vragen naar of ze ook nog iets met Benjamin zou gaan doen, maar Naylene had heel duidelijk benadrukt dat ze het niet over Linn haar vriend zouden hebben. Met name omdat iedereen een andere mening over hem leek te hebben en niemand een conflict wilde. ‘Ik weet zeker dat Cal je wel updates stuurt. Dan is het net of je er bij bent,’ verzekerde hij Linn. Calum zou dat zeker gaan doen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
In een grote stad als New York was het makkelijk om in de menigte op te gaan. Misschien nog wel makkelijker als in Los Angeles. In de stad aan de westkust ging het om zien en gezien worden. New York was op dat vlak anders. Normaal gesproken dan. Gisteravond was de belangrijkste avond om gezien te worden. Het Met-gala. Een plaats waar de grootste sterren kwamen. Waar het allemaal ging om wat men aan had, hoe de make-up zat en wat er met het haar was gedaan. Een avond wat normaal alles in zich had waar Naylene normaal gesproke een hekel aan had, ook Calum was niet altijd even blij met het soort momenten. Toch hadden twee er gisteren van genoten, samen met Linn en Ashton.
Beiden gaven ze echter de voorkeur aan de rest van de dagen die ze door konden brengen. Omdat het nog wel een eindje vliegen was van New York naar Los Angeles, had de groep besloten om een paar dagen door te brengen in de stad. Naylene had meteen een afspraak met één van haar klanten kunnen regelen. Die afspraak was halverwege de ochtend geweest, waardoor de andere drie van iets samen waren gaan doen. Nu Naylene echter klaar was voor de dag, had ze zich bij hen gevoegd zodat ze samen nog wat van de stad konden bekijken.
Van het gezicht van Ashton waren duizenden dingen af te lezen, al vanaf het moment dat Naylene zich weer bij hen had gevoegd, was dat behoorlijk zichtbaar geweest. Aangezien hij al een paar blikken in de richting van Linn had geworpen, wist Naylene zeker dat het probleem daar lag. Ashton was altijd al wel duidelijk geweest over wat hij van Linn vond. Iets wat Naylene niet snapte, aangezien de twee best op elkaar leken in sommige opzichten en het daardoor juist goed met elkaar konden vinden. Het tegenovergestelde was waar, wat in haar ogen vooral lag aan Ashton die Linn nooit een eerlijke kans had gegeven.
Omdat Naylene geen zin in had te veel gezeur, had besloten om er niet te veel aandacht aan te besteden. Nu ze er tijd voor hadden, moesten ze juist genieten van de stad. De kans was dan misschien wel groot dat ze hier over een paar weken weer zouden zijn, maar Naylene wist zeker dat ze dan heel wat minder tijd zouden hebben.
Ook Calum had niet heel erg veel zin in een dag die zou worden verpest. Ook hem was de nukkige blik op Ashton zijn gezicht al wel opgevallen. Daar had hij echter niet veel aandacht aan besteed. Nu het kon wilde hij nog wat tijd doorbrengen met Linn. De zomer was een drukke tijd voor haar en omdat hij zelf ook over de wereld zou reizen om de nieuwe singel zou promoten, zouden ze elkaar een tijdje niet meer zien.
Zo hadden de twee vanmorgen ontbeten zoals ze dat altijd leken te doen als ze ergens samen in een hotel waren. Ashton had zich er op het laatst bij gevoegd, waar hij een kop koffie had gedronken. Vanaf dat moment had Calum al gezien dat er iets niet helemaal lekker was. Toch was hij diegene geweest die met het voorstel was gekomen om in de buurt van Naylene haar afspraak, te kijken of ze iets konden doen.
Het drietal had veel van de wijk gezien. Ze waren gestopt bij de leuke dingen, waar ze ook wel even foto’s van hadden gemaakt. Aangezien Linn haar best had gedaan op zowel haar outfit en haar make-up had Calum voorgesteld om een foto van haar te maken, die ze eventueel zou kunnen delen op Instagram. Vanaf daar had hij haar op wel wat meer plaatsen gefotografeerd. Linn had er echter opgestaan om ook een paar foto’s van hem te maken. Zelfs van Ashton, maar die had er zo bot over gedaan, dat die uitnodiging ook snel terug was genomen.
“Oh Cal, dit is echt een hele mooie plaats. Vindt je het erg?” Linn pakte haar telefoon er al bij, om die aan Calum te geven.
Ondanks dat Calum zijn hoofd schudde, wilde hij ook nog vertellen dat hij het niet erg vond. Hij vond het juist leuk om foto’s te maken. Hij was zeker niet zo goed als de fotografen die foto’s van hen maakte, of met Linn samenwerkte. Voor hem ging het er echter om de leuk. Voordat hij dat aan kon geven, was Ashton naar voren komen lopen.
“Dit mee je niet! Alweer! We zijn de hele ochtend al bezig met foto’s van je maken. Heb je gisteravond niet genoeg aandacht gekregen van iedereen of gaat het je echt om de aandacht. Of ben je gewoon fucking ijdel?”
“Ashton!” Leken Naylene en Calum bijna in koor te roepen. Calum had zich omgedraaid naar zijn vriend, die alleen maar boos naar Linn leek te kijken. Terwijl Naylene ook iets door was gelopen. Beiden waren ze niet onder de indruk van het gedrag van Ashton, wat ronduit kinderachtig was te noemen. Alsof hij niet genoeg aandacht had gekregen en het nu op aan het eisen was door te beginnen met schreeuwen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Voor Linn was het Met Gala één van de meest magische avonden geweest die ze ooit mee had mogen maken. Ze had zich een prinses gevoeld in de prachtige jurk die ze aan had gemogen. Voor het eerst in tijden hadden anderen haar make-up en haar gedaan, waardoor het echt had gevoeld alsof alles speciaal voor haar was geweest.
Eenmaal op de rode loper had Linn genoten van alle camera’s die op haar hadden gestaan, maar ze had het nog veel leuker gevonden dat ze daar met haar vrienden had kunnen staan. Samen met Naylene was ze de loper afgestruind, al hadden ze zich ook snel samengevoegd met Ashton en Calum. Toen Linn dan ook wakker was geworden die ochtend, had ze het niet kunnen laten om online te zoeken of er al foto’s waren geplaatst. Ze had een hele mooie foto van Naylene en Ashton gevonden, die ze dan ook naar Naylene had gestuurd. Ook had ze een aantal foto’s van haarzelf opgeslagen, zodat ze die later kon posten. En er waren ook een paar foto’s van haar en Calum geweest die ze erg leuk had gevonden.
Zoals gebruikelijk hadden Linn en Calum samen ontbeten en Ashton had zich tegen het einde bij hen gevoegd. Jammer genoeg had Naylene hun niet kunnen vergezellen, door haar afspraak. Toch hadden ze rond het begin van de middag elkaar weer kunnen vinden en hadden ze samen door de straten van New York gewandeld. Hier en daar had Linn gevraagd of Calum een foto had willen maken.
‘Excuse you?!’ riep Linn naar Ashton. Ze snapte niet waar het opens vandaan kwam. Ja, ze had een aantal keer stil gestaan om een foto te maken, maar het was niet zo dat ze om de drie gebouwen was gestopt met lopen en Calum smekend aan had gekeken. Sterker nog, Calum had het vrijwillig aangeboden om foto’s van haar te maken en dat vond ze lief van hem. Hij hield rekening met haar werk en bood zelfs aan om haar er mee te helpen. Ashton had er blijkbaar een probleem mee, maar om haar nou zo ijdel te noemen, en te zeggen dat ze het deed om de aandacht, was ronduit onbeleefd en nergens voor nodig.
‘Je hoeft anders niet achter ons aan te lopen, als je het er niet mee eens bent. Niemand verplicht je om hier met ons te zijn! Maar ik vind het wel grappig dat je mij nu aandachtsgeil noemt, terwijl je gisteravond ook uitgebreid voor de camera’s stond te poseren! En dan te bedenken dat je hier zonder mij, of Naylene, niet eens was geweest!’
Naylene had kaarten gekregen van één van haar cliënten en Linn had een deal gesloten met een bedrijf, zodat ze kaarten had gekregen. Maar zij was de eerste persoon geweest die Naylene aan had gesproken om te gaan. Dus Linn wist vrijwel wel zeker dat als zij niet had willen gaan, Naylene dat ook niet had gedaan. En dan was Ashton hier ook niet geweest.
‘Nay had me toch wel meegevraagd! Daar heb ik jou niet voor nodig!’ zei Ashton tegen Linn. ‘En ik ben er klaar mee dat alles om jou moet draaien. En blijkbaar heb je gisteren niet voldoende aandacht gekregen, dus moet het vandaag nog eens dunnetjes over.’
‘Ash, het is wel genoeg zo,’ zei Calum, die iets voor Linn stapte. ‘Als je liever iets anders wil doen, dan kan dat ook.’
‘Linn kan zich ook aanpassen aan anderen! Het hoeft niet altijd om haar te gaan!’ zei Ashton, die Linn een boze, en vooral geïrriteerde, blik gaf. Linn rolde met haar ogen en wees naar Ashton. ‘Jij bent degene die zo nodig aandacht moet hebben, daarom begin je te schreeuwen. Je bent net fucking Tinkerbell, Ash. Een klein elfje dat boos wordt als mensen even geen aandacht aan haar besteden.’ Linn wist dat zij hier niet het probleem was. Ashton was degene die zich nu belachelijk gedroeg.
‘Zeg dat nog eens?!’ zei Ashton, die zowaar om Calum heen wist te stappen. Linn had Ashton al wel eens chagrijnig meegemaakt, maar nu leek hij erg boos te zijn en vooral op haar gericht. Normaal gesproken had ze een paar stappen naar achteren gedaan, maar ze zou niet wijken voor Ashton.
‘Volgens mij is er niks mis met je oren,’ zei Linn tegen hem, wetend dat hij haar perfect had gehoord. ‘Je zit nu wel te zeuren dat ik degene ben die alle aandacht opeist, maar jij gooit een tantrum op het moment dat niemand naar je omkijkt.’
‘Ash, doe normaal. Je hoeft niet zo tegenover haar te staan,’ zei Naylene, die haar vriend stevig rond de arm nam en haar naar achteren trok. ‘Hij mag tegenover me staan wat hij wil. Hij is net zo eng als een peuter die geen aandacht krijgt van zijn moeder,’ zei Linn, al zei ze het nog vooral tegen Ashton. Ze wilde hem niet het idee geven dat ze bang voor hem was, of dat ze beschermd moest worden door Naylene of Calum. Ze kon hem wel aan.
‘We zien jullie straks wel. We gaan,’ zei Naylene, die geen moeite leek te hebben om Ashton mee te nemen. Al was het onder luid protest van de man. ‘Pas maar op dat hij niet tegen je uitvalt omdat je eventjes naar iets anders kijkt!’ waarschuwde ze Naylene nog. Dat zou zo weer gaan gebeuren.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De uitbarsting van Ashton had voor verbazing gezorgd bij de rest van de groep. Zijn woorden waren dan wel tegen Linn geweest, maar zowel Calum als Naylene hadden beiden hun mond open getrokken. De woorden die hij tegen Linn waren gebruikt, hadden ook echt niet gekund. Ondanks dat Ashton het recht had om zelf te besluiten wat hij met zijn dag had willen doen en het dan ook niet eens hoefde te zijn met hoe het had gelopen, had hij daar zeker andere woorden voor kunnen gebruiken.
Nou waren de laatste woorden van Linn ook niet heel verstandig. Naylene moest haar best doen om Ashton vast te houden, zeker toen hij zich een beetje terug probeerde te trekken. Aan zijn gezicht was dan ook te zien dat hij nog genoeg tegen Linn te zeggen had. “Fucking bitch, denkt dat ze alles kan bepalen.” mompelde hij enkel, waarvan Naylene wist dat het nog vrij mild was met al het andere wat op het moment door zijn hoofd spookte.
Gelukkig waren ze al snel een straat in gelopen waar ze enigszins op konden gaan tussen de rest van de mensen. Ver genoeg weg van Linn en Calum, zodat ze niet meer te zien waren. Daardoor durfde Naylene ook wel te stoppen met lopen, waardoor ze Ashton met haar mee trok. Ze legde haar handen op zijn schouders.
“Ash, dat was echt te belachelijk voor woorden.” Wees Naylene, Ashton terecht voor hetgeen wat daarnet was gebeurd. Ze wist niet wat zich de rest van de ochtend af had gespeeld, maar ze had gezien wat er voor haar was gebeurd. Ashton was uitgevallen tegen Linn.
“Heb je wel gehoord wat ze tegen me heeft gezegd. Ze noemde me fucking Tinkerbell! Terwijl ze zelf zo’n klein vervelend ding is met een veel te grote mond.” Ashton snoof even. “Ik. Tinkerbell!”
Ondanks dat Naylene het alles behalve prettig vond dat Ashton boos tegenover haar stond, wist ze ook dat zijn woede niet tegen haar gericht was. Op he moment wilde ze dan ook niets liever dan proberen hem rustiger te krijgen, zodat ze nog van de rest van de dag konden genieten. Daar had ze zelf echter nu wel een hard hoofd in. Ze had Ashton nog nooit op deze manier gezien.
Voorzichtig ging Naylene met haar vingers over de schouders van Ashton heen, al wist ze niet eens of dat wel een juiste manier was om hem rustiger te krijgen. “Wat ze heeft gezegd, dat kon niet.” Ondanks dat Naylene er diep van binnen wel om had kunnen lachen, waren de bewuste woorden van Linn er geweest om Ashton zo veel mogelijk uit te lokken. Iets wat Naylene ook niet heel erg kon waarderen, ze snapte echter wel dat Linn voor haarzelf op had willen komen.
“Maar Ash, wat jij hebt gezegd, dat was ook niet netjes. Ik weet niet waar het vandaan komt en wat er vanmorgen is gebeurd, maar de manier waarop je haar aansprak, dat was niet netjes.” Irritatie kwam overal wel eens voor. Het had best gekund dat het zich allemaal op had gestapeld. Naylene vond echter dat Ashton zich in had moeten houden. Soms moest één iemand er voor kiezen om een beter persoon te zijn dan de ander en was zwijgen wel het beste. Iets wat beiden blijkbaar niet hadden gekund.
“Ze verdiende het. De hele ochtend! Al sinds we op LAX waren, het enige wat ze doet is aandacht trekken en het komt haar verdomd goed uit dat Calum bij haar in de buurt is, want daardoor komt er allemaal maar meer aandacht!”
Naylene trok haar handen weg door de harde woorden. Ze vond het niet prettig dat hij met een verheven stem met haar praatte. Zij was niet diegene tegen wie zijn woede was gericht, ze was nu echter wel diegene die het aan moest horen.
“Ash.” Naylene probeerde zo rustig mogelijk te blijven, al voelde ze wel diep van binnen dat ze dit niet fijn vond. Op het moment had Ashton haar echter meer nodig dan ze dat zelf had, dus alle nare herinneringen die naar boven probeerden te borrelen, duwde ze dan ook weg.
“Ik snap dat er woede zit, maar die richt je nu tegen mij en dat vind ik niet prettig. Ik wil hier wel met je over praten, maar alsjeblieft op een rustige manier.” Naylene wilde nu wel weten wat er allemaal was gebeurd, wat er door Ashton zijn hoofd was gegaan waardoor hij de woorden tegen Linn had gebruikt. Ze leken uit het niets te komen, maar ze wist ook dat, ondanks dat het soms niet zo leek, bij Ashton niets zomaar gebeurde.
Ondanks dat Naylene aan Ashton zag dat hij het er niet helemaal mee eens had, misschien wel niet kon beloven dat hij rustig kon praten, knikte hij wel.
“Laten we dan een plaats zoeken waar we wat rustiger kunnen praten. Er is hier in de buurt vast een park waar we even rustig kunnen zitten.” Het was misschien niet heel erg warm en het was zeker niet het weer om ergens op het gras te zitten, er zouden vast bankjes staan waar ze even rustig konden gaan zitten. Dat leek Naylene beter dan hem ergens binnen neer te zitten, als er nu nog iets uit moest, kon dat ook gewoon zijn weg.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Dat geloof je toch niet!? Eerst mij aanvallen om hetgeen wat ik zogenaamd allemaal wel niet doe en vervolgens voelt hij zich geraakt als ik hem vertel wat ik over hem denk en laat hij zich ook nog eens fucking wegslepen!’ riep Linn uit, terwijl ze toekeek hoe Ashton en Naylene langzaam samen in een richting verdwenen, weg van de ruzie waarin ze waren beland. Ashton was degene die het had gestart. Hij had zo nodig zijn commentaar niet voor zich kunnen houden en had het op de meest belachelijke manier moeten uiten. In plaats van dat hij haar rustig en persoonlijk aan had gesproken, had hij naar haar moeten schreeuwen en alles en iedereen er mee lastig moeten vallen.
Woedend draaide Linn zich om en liep ze weg. Heel even twijfelde ze of ze toch achter Ashton aan moest gaan, maar Naylene had hem niet voor niets apart genomen. Ze hoopte dat Naylene hem een behoorlijke preek zou geven, want dat was wel wat hij verdiende. Al verdiende hij het eigenlijk niet eens dat Naylene hem nu nog aandacht gaf.
‘Linn, Linn,’ zei Calum. ‘Wacht nou!’ Linn draaide zich om naar Calum en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. ‘Ik ben gewoon klaar met hem! Ik heb mijn best gedaan, Cal! Ik ben nooit gemeen tegen hem geweest en ik probeer hem altijd ergens in te betrekken. Ik nodig hem uit voor feestjes, ik probeer een gesprek met hem aan te gaan. Alles! Maar op de één of andere manier heeft hij besloten dat hij een hekel aan me heeft en moet hij dat ook nog eens op deze manier uiten!’
Ze snapte het oprecht niet. Ze kon zich niet herinneren wat ze Ashton ooit had misdaan. Ze hadden misschien nooit een hechte band gehad. Dat had ze met Calum ook niet gehad. Maar ze had niet het idee dat ze hem bewust lastig had gevallen en of hem ergens mee had gekwetst.
‘Laten we ergens gaan zitten,’ stelde Calum voor. Hij reageerde niet eens op haar woorden. Hij nam haar enkel zachtjes bij de arm en nam haar mee naar de rand van een klein park, waar een aantal bankjes stonden. Daar ging hij zitten en hij gebaarde naar de plek naast hem, maar Linn bleef staan.
‘Ik wil niet zitten,’ liet ze hem weten. ‘Ik wil dat Ashton ophoudt met zo belachelijk te doen. Als hij geen vrienden wil zijn, dan kan ik dat accepteren. Het hoeft van mij ook niet, maar hij hoeft ook niet zo te doen en meteen de hele dag voor iedereen te verpesten! Want Naylene is hier niet blij mee, en jij ook niet!’ Linn kende hem goed genoeg om te weten dat Calum het hier ook niet mee eens was. Misschien ook niet met haar gedrag, maar ook zeker niet met dat van Ashton.
‘Ashton zijn gedachten en gedrag werken soms op hele onverklaarbare manieren,’ merkte Calum op. Linn rolde met haar ogen. Zo mysterieus was Ashton niet. Hij gebruikte misschien een hoop grote en dure woorden, maar uiteindelijk was het maar een jongeman van vierentwintig die, net als iedereen, probeerde te overleven in deze wereld. ‘Hij kijkt graag naar anderen. Wat ze doen, hoe ze zijn. Wat hen inspireert en wat hun drijfveren zijn.’
‘Ik hoef geen Ashton 101, Cal,’ wees ze hem terecht.
‘Laat me uitpraten,’ antwoordde hij enkel. ‘Als Ashton kwaliteiten, of eigenschappen, herkent in een ander persoon waar hij zelf misschien minder blij mee is, dan krijgt hij tegen zijn zin in een spiegel voorgehouden. En dan doet hij zo.’
‘Dus wat je zegt is dat ik zijn slechte eigenschappen heb? Nee, dit maakt het echt veel beter!’ Ze wilde Calum best uit laten praten, maar ze snapte niet waar hij naar toe ging met dit verhaal. Het sloeg helemaal nergens op.
‘Niet specifiek,’ zei Calum. Hij pakte haar hand vast en zette haar voorzichtig naast zich neer op de bank. ‘Hij ziet iets wat hij zelf ook bezit. Dat kan zowel goed als slecht zijn. En ik denk dat hij bij jou veel van zichzelf ziet. Jullie zijn allebei gedreven en werken hard. Jullie hebben een heel helder beeld voor ogen waar jullie naar toe willen en jullie weten allebei hoe jullie er kunnen komen. Jullie zijn standvastig en allebei erg communicatief,’ somde Calum op. ‘Maar jullie zetten dat alles allebei op een andere manier in.’
Linn probeerde de woorden van Calum op zich in te laten werken. Ze kon er uithalen dat hij er op doelde dat zij en Ashton op elkaar leken. En dat Ashton het misschien wel niet leuk vond om iemand tegenover zich te hebben staan die zoveel op hem leek, waardoor hij als het ware een spiegel voor zich kreeg. Dus misschien was het wel confronterend voor hem, maar de manier waarop hij dat naar haar uitte maakte het niet opeens oké.
‘Ik vind hem nog steeds een ass dat hij zo doet,’ liet Linn hem weten. ‘Ik kan het beter gewoon laten, dat weet ik zelf ook wel. Maar ik weet hoe belangrijk Ashton voor je is? Jullie vriendschap gaat zo diep en wat hij denkt, doet er echt toe voor jou en andersom. Dus ik wil graag dat het gewoon goed zit tussen ons alleemaal.’
Linn voelde Calum zijn arm om haar schouders, die haar vervolgens iets naar hem toetrok. Zuchtend legde ze haar hoofd tegen zijn schouder. ‘Je hebt gelijk,’ liet hij haar weten. ‘Maar dat hij iets vindt, betekent niet dat ik er altijd iets mee moet doen. En andersom ook. Daarvoor hebben we ook genoeg respect voor elkaar.’
Linn knikte voorzichtig. Daar had Calum ook wel weer een punt. ‘Sorry dat ik schreeuwde.’

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld