Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg met SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
*Tijdsprong*
~~~~~~~~~~De avond was aangebroken en dat was te merken aan de mensen. Alexander had gehoopt op een rustige avond waarin hij zich klaar kon maken voor de lessen van de volgende dag, en waarin hij vroeg naar bed kon gaan. Maar helaas zat dat er duidelijk niet in. De nieuwe jongen, Julian had besloten een hoop mensen uit te nodigen waardoor er nu een feest gehouden werd in en rond om hun kamer. Alexander was er best wel pissig om, de jongen had het op zijn minst kunnen bespreken met de rest? Maar er was niks meer aan te doen. Dus nu bracht Alexander zijn tijd door in een klein hoekje van hun kamer, helemaal alleen. Hij probeerde zich te focussen op zijn telefoon maar het lukte niet echt. Hij probeerde door de comments op zijn anonieme blog te kijken, ze waren allemaal wel leuk. Hij had vrij weinig haters, wat ook niet anders te verwachten was sinds het blog anoniem is, niemand weet dat hij het schrijft. Alexander vond het wel fijn. Hij kon er alles over zijn leven zo diep beschrijven en er was niemand die hem er voor kon uitlachen, want ze wisten simpel genoeg niet dat hij het was. Ook gaf hij elk persoon in zijn leven een andere naam op zijn blog. Hij gaf ze dan een naam die op hun normale naam leek. Zoals zijn zus Sage, hij noemde haar Sara. De naam leek er niet echt op, maar de eerste twee letters waren het zelfde, daar nam hij genoegen mee. Zolang de eerste twee letters het zelfde waren vond hij het helemaal goed.

Account verwijderd

schreef:
Sorryyy ik had het niet eens gezien

Na de sportdag was Jordan heel erg uitgeput. Het eerste wat hij had gedaan was een warme douche, en het liefst was hij daarna op bed gaan liggen. Dat had hij ook gedaan, voor tien minuten. Toen kwamen de eerste jongens binnen, die wisten dat er een feestje was in hun kamer. Julian had het erover gehad, en Jordan vond het niet zo erg. Tot nu, want hij had er niet bij stil gestaan dat hij wellicht heel moe zou zijn. En dat was hij dus wel. Toch probeerde hij daar niks van te laten merken, en nam al vlug een eerste drankje aan een van de jongens. Ze hadden die zelf meegenomen. Drank was natuurlijk niet toegestaan op de campus. Toch hadden de meesten wel wat op hun kamer staan, en als er dan een feestje was nam iedereen dat mee. Samen had je dan best veel. Jordan zat tegen de rand van zijn bed aan terwijl de jongens voorstelden om een drankspelletje te doen. De meesten stemden wel in, ook Jordan knikte afwezig. Toen viel er op eens een stilte, en Jordan keek nieuwsgierig op. ''Wat is er?'' Vroeg hij toen aan Daniel, die naast hem zat want hij was er ook. ''Alexander, doe je mee?'' Vroeg Daniel toen, en iedereen wachtte geduldig af.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Is niet erg joh

Inmiddels was Alexander helemaal gefocust op zijn telefoon. Hij was blij door de comments die hij gekregen had op zijn laatste post. De mensen die zijn blog lazen waren altijd heel aardig en daar was Alexander wel blij om. Hij kijkt voorzichtig op als hij merkt dat er ineens een stilte valt. Bijna alle blikken zijn op hem gericht, oh god nee alsjeblieft niet.
Alexander werd lichtelijk nerveus toen hem gevraagd werd of hij mee deed. Hij had zichzelf beloofd niet te drinken voor zijn 21ste. Misschien daarna zelfs niet, wat was er überhaupt leuk aan drinken? Het is alleen maar verspilling van hersencellen. Maar hij leek niet echt een keuze te hebben want voor hij antwoord kon geven trok een van de jongens hem er al bij. "Natuurlijk doet hij mee." Zei de jongen grijnzend en Alexander slikte heel hard. God waarom kon hij niet gewoon voor zichzelf opstaan en nee zeggen. Zo moeilijk was het niet, nee, nee, nee. Normaal kan hij het best makkelijk zeggen. Maar nu lukte het gewoon niet. Dus in plaats van dat knikte hij maar voorzichtig. Misschien hoefde hij niet eens perse te drinken. Hij weet niet eens welk spel ze gaan spelen. Niet dat hij zeker is dat hij het echt wilt weten.

Account verwijderd

schreef:
Jordan hield niet van drankspelletjes, evenmin als van drank. Maar de groepsdruk lag altijd hoog en dat was waarschijnlijk ook waarom Alexander instemde om mee te doen. Jordan keek er nog even verbaasd van op, maar hij kon zich wel inleven in de jongen die nu nog alleen in een hoek van de kamer zat. Hij snapte niet wat er leuk aan was om zo'n jongen te vragen behalve om hem belachelijk te maken op wat voor manier dan ook. Toch zei hij er niks van. Julian pakte een stapeltje kaarten uit het kastje naast zijn bed en begon het pakje kaarten te schudden. "We gaan bussen, toch?" zei hij toen en hij keek iedereen even aan. Hij legde razendsnel het spel uit, iets wat alleen zou helpen als je het spel al zou kennen eigenlijk want anders kreeg je er niks van mee. Jordan kende het spel, daarom was het makkelijk voor hem. Bovendien zou het wel even duren voordat ze überhaupt aangeschoten zouden zijn want de mixdrankjes bevatten bijna geen alcohol."Alexander heeft nog geen drankje," merkte hij toen plotseling op. Hij pakte een flesje uit de krat en opende deze waarna hij hem aan Alexander gaf. "Deze vallen nog wel mee," zei hij toen, de andere jongens hoorden toch niet wat hij zei.

Sorry zo kort :c

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Aahh ik had dit helemaal niet gezien omg!!! Sorrey

~
Alexander voelde zich een beetje ongemakkelijk toen hij bij de andere jongens ging zitten. Hij deed zijn best om naar de uitleg van het spel te luisteren maar hij had er nooit van gehoord, en dat Julian zo snel praatte hielp daar ook niet echt bij. Hij hoopte maar dat hij nog lang niks hoefde te doen zodat hij het van de andere kon afkijken. Een beetje het spel kunnen begrijpen door te zien wat zij deden. Hij had echt nog nooit van het spel 'Bussen' gehoord. Hij vroeg zich ook af waarom het bussen heette. Al die kaart spellen hebben altijd van die rare namen. Wie komt er eigenlijk op met die namen?
Alexander schudde klein zijn hoofd toen hij merkte dat hij er weer te veel over na dacht. Hij hoorde niet zo preuts te doen. Het drinken enzo hoorde bij zijn school tijden. Als hij dit niet zou doen zou hij later spijt krijgen. Dat was een leugen, dat weet hij zelf ook wel. Natuurlijk zou hij geen spijt krijgen. Hij wilde niet eens mee doen. Maar niet meedoen, daar zou hij wel spijt van krijgen. Dan werd hij waarschijnlijk of uitgelachen en er mee geplaagd, of ze hadden hem toch weten te dwingen om mee te doen. Dus dan deed hij liever 'vrijwillig' mee. Scheelde ook een hoop gezeur.
Alexander keek op toen hij Jordan dat hoorde zeggen en hij hoopte echt dat hij dat niet gezegd had, anders was het niemand waarschijnlijk opgevallen. Toen hij het flesje van Jordan kreeg glimlachte hij zwakjes. "Thanks." Zei hij zacht. Er zat dus niet veel in. Dat was wel fijn.

Account verwijderd

schreef:
Het spelletje begon rustig en iedereen was nog nuchter, iets wat kennelijk iets te saai was voor de jongens. Daarom kwam Daniel op een idee en vertelde dat aan de andere jongens. "Ik heb nog een fles drank op mijn kamer," zei hij, en met een fles drank bedoelde hij kennelijk iets sterks, iets met veel alcohol. De anderen reageerden direct enthousiast en Daniel stond al op om het op te halen. "Loop je mee?" Vroeg hij toen aan Jordan. Jordan knikte en stond op om mee te lopen met zijn vriend. Zijn kamer was in een andere gang van het jongenscomplex en zo te horen waren er meerdere feestjes aan de gang. Dat was eigenlijk ook een beetje de traditie op de kostschool. Misschien wisten de docenten er vanaf maar zeiden ze er gewoon niks van, aan de andere kant kon het zijn dat ze ook gewoon niks meekregen van het lawaai op de gangen. Dat was wel aanzienlijk, want snachts waren de docenten thuis en waren en nachtbewakers op het terrein van school. Daniel opende de deur naar zijn kamer een haalde een fles drank uit zijn koffer, die hij nog niet helemaal had uitgepakt. "Hoe zijn je kamergenoten eigenlijk?" Vroeg Jordan toen, want hij wist niet zo goed bij wie hij nu zat. "Wel chill, ze zijn van het sportteam denk ik" zei Daniel. Ze liepen weer terug naar de kamer van Jordan, maar Jordan kon merken dat hij het jammer vond dat ze niet meer bij elkaar op de kamer zaten. Hij had duidelijk nog niet echt geprobeerd contact te leggen met zijn nieuwe kamergenoten, maar misschien kwam dat nog wel, dat hoefde ook niet perse de eerste dag.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Sorry voor het korte stuk maar ik had een heel lang stuk geschreven en toen viel mijn wifi weg X
~~
Alexander vond het feit dat de jongens sterkere drank gingen halen niet zo fijn. Hij snapte niet waarom mensen van zijn leeftijd altijd drank nodig hadden om het leuk te hebben. Zelf kon hij het zelfs met helemaal niks leuk hebben. Als hij zichzelf maar had, zijn eigen fantasie. Of zijn telefoon. Dat was ook leuk. Alexander wist nog goed dat zijn broer ook altijd dronken thuis kwam na avonden met zijn vrienden. Hij hield er nooit van om zijn broer zo te zien. Maar al zijn broers leken het te doen. Voor hem leek het vroeger normaal maar gelukkig groeide hij een goed paar hersenen voor hij oud genoeg was om te drinken. Hij was nog steeds niet oud genoeg om te drinken. Maar op sommige plekken wel. Zijn broers gingen altijd naar die plekken, voor een weekendje of op vakantie met hun vrienden. Puur zodat ze legaal alcohol konden kopen.
Alexander keek op van zijn gedachte als hij merkte dat hij weer in het middelpunt van de aandacht stond. Blijkbaar had iemand hem iets gevraagd, maar Alexander had te diep in gedachte gezeten om dit door te hebben. "Sorry wat zei je?" Vroeg hij toen een beetje ongemakkelijk. "Ben je al ontgroend?" Vroeg dezelfde jongen weer en Alexander voelde zijn wangen rood worden. Hij was nog niet ontgroend. Maar dat ging hij hun echt niet vertellen, dat gaf ze alleen maar meer redenen om hem te plagen. "Ja natuurlijk." Zei hij toen met een beetje aarzeling. Hij hield echt niet van liegen. Maar hij wilde niet dat ze nog een reden hadden om hem lastig te vallen.

Account verwijderd

schreef:
Even later kwamen de jongens weer terug in de kamer. Ze waren even gestopt met bussen en keken op toen Daniel en Jordan weer binnen kwamen. Daniel liet met een grijns de fles drank zien en ging weer bij de groep zitten, Jordan volgde zijn voorbeeld. Er hing een ongemakkelijke sfeer in de kamer, en Jordan keek even naar Alexander die even ongemakkelijk keek. Waarschijnlijk hadden ze iets gezegd of gevraagd om hem expres ongemakkelijk te laten voelen. "Dus, wat gaan we nu doen?" Vroeg Jordan toen om door de sfeer heen te komen. "We kunnen nog wel een drankspel doen," zei Julian en de andere jongens stemden dus ook in. Ook Jordan knikte maar, veel had hij er niet tegenin te brengen. Hij hield niet van sterke drank, maar dat was toch logisch eigenlijk? Hij wist dat iedereen het eigenlijk wel vies vond, maar het ging gewoon om het dronken worden. Misschien waren ze nog wel iets van plan straks om te doen, iets waarvan Jordan (nog) niet wist. Misschien gingen ze dan wel naar het complex van de meiden of wat dan ook. Want dat was toch spannend? Alleen spannend omdat het eigenlijk niet mocht, maar het liefst bleef Jordan dan gewoon in zijn kamer.Hij wreef even in zijn ogen, want hij was eigenlijk al wel moe. Het liefst ging hij dan nu ook al slapen maar hij wist dat dat niet kon en dat het ook nog wel even kon duren voordat dat kon.

@SeriouslyLisa

Account verwijderd

schreef:
Even later kwamen de jongens weer terug in de kamer. Ze waren even gestopt met bussen en keken op toen Daniel
en Jordan weer binnen kwamen. Daniel liet met een grijns de fles drank
zien en ging weer bij de groep zitten, Jordan volgde zijn voorbeeld. Er
hing een ongemakkelijke sfeer in de kamer, en Jordan keek even naar
Alexander die even ongemakkelijk keek. Waarschijnlijk hadden ze iets
gezegd of gevraagd om hem expres ongemakkelijk te laten voelen. "Dus,
wat gaan we nu doen?" Vroeg Jordan toen om door de sfeer heen te komen.
"We kunnen nog wel een drankspel doen," zei Julian en de andere jongens
stemden dus ook in. Ook Jordan knikte maar, veel had hij er niet tegenin
te brengen. Hij hield niet van sterke drank, maar dat was toch logisch
eigenlijk? Hij wist dat iedereen het eigenlijk wel vies vond, maar het
ging gewoon om het dronken worden. Misschien waren ze nog wel iets van
plan straks om te doen, iets waarvan Jordan (nog) niet wist. Misschien
gingen ze dan wel naar het complex van de meiden of wat dan ook. Want
dat was toch spannend? Alleen spannend omdat het eigenlijk niet mocht,
maar het liefst bleef Jordan dan gewoon in zijn kamer.Hij wreef even in
zijn ogen, want hij was eigenlijk al wel moe. Het liefst ging hij dan nu
ook al slapen maar hij wist dat dat niet kon en dat het ook nog wel
even kon duren voordat dat kon.

2e poging...

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander voelde zich nu totaal niet meer op zijn gemak. Hij had hier al niet willen zijn, maar dat gevoel was nu tien keer zo erg geworden. Hij hoopt gewoon dat rond het spel de aandacht naar hem verwaterd en hij weg kan gaan. Maar diep van binnen wist hij dat dat niet ging gebeuren en dat hij vast zat met deze jongens tot dat ze weg zouden gaan, wat hopelijk snel was. Alexander had wel eens gehoord dat de jongens dronken naar het meiden complex gingen, dus hij hoopte dat ze dat nu ook snel gingen doen, zodat hij terug kon keren naar zijn bed. Hij wilde echt heel graag naar bed, en wegens zijn sportieve inspanning was Alexander ook heel vermoeid. Natuurlijk had hij niet zo veel gesport, maar hij was wel intens bezig met het tennis spel, hij had toen ook gewonnen van zijn tegenstander. Daar was hij toen wel blij van geweest, maar toen hij de dodelijke blik zag die de atletische jongen hem gaf had Alexander meteen spijt gehad. Hij wist niet zeker waarom, hij hoorde juist blij te zijn dat hij gewonnen had. Maar hij was gewoon zo bang dat de jongen hem iets aan zou doen.
Zacht zuchtte Alexander terwijl hij naar zijn handen staarde. Hij had echt geen zin meer in deze dag. Hij had geen eens meer zin in dit jaar. Al zijn kamer genoten waren sporters, hij had echt niks om blij mee te zijn op het moment. Het liefst zou hij gewoon naar huis gaan alleen dat was niet echt een keuze. Hij moest hier blijven. Kort schudde Alexander zijn hoofd, hij dacht echt dat dit een rot jaar ging worden. Maar hij wist nog lang niet wat er allemaal op zijn pad zou komen.

Account verwijderd

schreef:
De drank vloeide, zelfs de sterke drank was sneller op dan verwacht. Ze begonnen nu een beetje dronken te worden en zelfs Jordan voelde het, hoewel hij geprobeerd had om rustig aan te doen met de drank. Hij voelde zich een beetje duizelig en zijn lichaam voelde zwaar. Misschien kwam dat mede doordat hij eigenlijk wel moe was. Na een poos stelden de jongens voor om de kamer uit te gaan om iets te doen. Jordan liet niet echt een woord vallen, waar hij sowieso geen kans voor kreeg. Hij pakte alleen zijn zwarte vest van de kapstok en trok de capuchon over zijn hoofd. Hij had niet echt zin om mee te gaan, maar wilde de pret niet bederven. Hij was een van de laatste die de kamer uit kwam, en keek even achterom naar Alexander. Hij leek er net zo weinig zin in te hebben als hijzelf. Dat was ook begrijpelijk, vond Jordan. Al de jongens waren sporters en Alexanderd leek zich er buitengesloten te voelen. 'We kunnen zo ook eerder terug gaan,' Zei Jordan toen. Ze bedachten dan wel een smoes om onder de groep uit te komen.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Zelf Alexander voelde zich al licht dronken, ook al had hij echt weinig gedronken. Misschien kwam het er ook door dat hij deze dag nog niks gegeten had, en dan met het sporten van die dag. Dat allemaal met de warmte en alcohol er bij klinkt niet als een goede combinatie. En Alexander wenste dan ook dat hij het gewoon in zich had om eens nee tegen iemand te zeggen. Helaas kon hij dat niet, hij was echt geen persoon om nee te zeggen. Hij zou nog liever een kleine leugen bedenken dan nee zeggen, en hij houd totaal niet van liegen. Wanneer de jongens toen voorstelde om iets buiten de kamer te doen wilde Alexander zijn kans grijpen om in de kamer te blijven en naar bed te gaan. Helaas kreeg hij niet erg veel keus. Een paar jongens dwongen hem bijna mee te gaan. En wederom haatte Alexander dat hij niet gewoon nee kon zeggen. Toen hij als een van de laatste in de kamer was wilde hij eigenlijk weer gewoon blijven, maar hij wilde ook geen gezeik krijgen met de sporters. Licht geschrokken van het plotselinge geluid keek Alexander op naar Jordan. "Kunnen we niet gewoon blijven?" Vroeg hij zacht. Hij wist niet waarom hij 'we' zei, sinds hij niet zeker kon weten of Jordan wel of niet mee wilde gaan. Maar het zag er naar uit dat ook deze jongen niet echt zin had in dit gebeuren. Natuurlijk kon Alexander het ook verkeerd gezien hebben, maar dat dacht hij eigenlijk niet.

Account verwijderd

schreef:
Daniel liep voor Jordan de kamer uit. Hij draaide zich even om en gaf Jordan een waarschuwende blik, of had hij dat nou verkeerd gezien? Jordan wist niet zo goed wat hij ervan moest denken. Had hij misschien gehoord dat Jordan ook liever eerder terug wilde gaan? Hij kon daar toch niet boos om zijn? Jordan wist het niet, maar negeerde de blik en draaide zich even om naar Alexander die tegen hem praatte. Hij beet even zachtjes op zijn lip en staarde nadekend naar de grond. ''Laten we heel even meegaan'' Stelde hij toen voor en hij glimlachte even. Het liefst ging hij zo snel mogelijk zijn bed in, maar de druk was te groot en hij wilde niet overkomen als een loser. Zo erg kon het toch niet zijn? De jongens waren al bijna het slaapblok van de jongens uit dus Jordan liep ook maar richting de deuren. Hij stak zijn handen in zijn zakken en was blij dat hij een vest had aangedaan, want het was al erg fris geworden.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander beet hard op zijn lip toen hij Jordan zijn antwoord hoorde, hij had het eigenlijk niet anders verwacht. Nu voelde Alexander zich behoorlijk dom door het zelfs nog te vragen. Tuurlijk wilde Jordan met zijn vrienden mee en feest vieren. Alexander voelde zich stom door ook maar heel even te denken dat dat niet zo zou zijn. Het was toch idioot? Waarom zou iemand überhaupt met hem ergens willen blijven? Zeker Jordan niet, hij was immers een sporter. En Alexander was maar een nerd, een loser. Niet cool genoeg. En dat moest hij maar accepteren. Na even aarzelen liep hij toch achter de rest van de groep aan. Hij plaatste zijn bril beter op zijn neus en beet hard op zijn lip. Hij had echt geen zin in deze avond, en het leek met de seconde erger te worden, net als zijn zelfvertrouwen. Niet dat dat veel erger kon worden echt. Kort keek Alexander op toen er ineens een jongen naast hem kwam lopen. Hij voelde zich meteen ook een stuk ongemakkelijker. Maar hij nam zich voor dat zolang de jongen niet tegen hem zou praten er niks mis kon gaan. Dat klonk wel logisch, toch?

Account verwijderd

schreef:
Met wat tegenzin gingen ze naar buiten. Het was erg donker en de wind waaide gemakkelijk door Jordan zijn vest heen, waardoor er een rilling over zijn rug liep. Oh wat had hij spijt dat hij niet met Alexander was ingestemd en gewoon op zijn kamer was gebleven, en nu was het daar te laat voor. Ze bleven nog een poosje hangen voor het gebouw, er kwamen ook nog wat andere jongens, ook van het sportteam. Jordan leunde tegen de muur en gaapte onzichtbaar. Hij deelde niet echt mee in de gaande gesprekken, maar hij had ook niet zin om de moeite te nemen om te luisteren. Daniel keek hem even vragend aan, hij had wel gemerkt dat het meer tegenzin was dat zijn vriend hier stond. 'Wat is er?' Vroeg hij toen ook aan Jordan. Jordan haalde zijn schouders op. 'Ik heb niet echt zin, meer niet,' zei hij toen nonchalant en hij hoopte dat het daarmee gedaan was. Gelukkig liet zijn vriend het ook daarbij. Na een poosje besloten ze naar het complex van de meisjes te gaan. Jordan beet even op zijn lip en bleef treuzelend staan. 'Misschien kom ik zo wel,' zei hij tegen Daniel, die hem vragend aankeek toen hij niet mee liep. Jordan gebaarde dat hij nog een sigaret wilde roken en zei daarna dat hij straks misschien wel kwam. Hij draaide zich om naar Alexander, die ook weinig zin leek te hebben in dit alles. Gelukkig was Jordan dus niet de enige, dacht hij. Hij greep naar zijn broekzak en haalde er een pakje sigaretten uit. Het was een slechte gewoonte, dat wist hij. En het mocht ook niet hier. Maar hij rookte niet vaak waardoor hij toch niet in de problemen zou komen. 'Wil je ook?' Vroeg hij aan Alexander en hij bood hem een sigaret aan, al dacht hij dat hij waarschijnlijk nee zou zeggen. Dat vond Jordan ook niet erg, het was allang fijn als hij hem minstens gezelschap zou houden.

@SeriouslyLisa

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld