Aurora schreef: Clara was door zijn hulp weer omhooggekomen en keek hem aan. "Wow, I certainly feel honnored" had ze sarcastisch op een plaagende manier opgemerkt terwijl ze met hem mee liep. Natuurlijk had ze 'met hem slapen' bij de andere meiden anders bedoeld dan bij zichzelf. Natuurlijk verwachtte ze niet dat ze voor hem buiten zou gaan slapen en dat moest hij ook zeker niet doen, dat zou haar bezwaard laten voelen. Die andere meiden hadden echter wel andere ideeën bij 'met hem slapen.' Dit was al snel te merken toen zij met Bellamy de tent naderde. Ze draaide zich om toen ze een jongedame een opmerking hoorde maken "ofcourse the whore does her work right away, I really don't get why he choses her over any of us." "Jalours?" Merkte Clara op, zich nog niet uitend over haar woede die de jongedame had opgebracht met haar taalgebruik. "Well maybe you should try looking less desperate, your intentions are kind of obvious." Had ze vervolgd. "Whatever, I'm not waisting my energie on some stupid slut, I'm way better than some pregnant whore who doesn't even knows the father of her child since she shared the bed with almost everyone" sloot de jongedame af. Het maakte Clara zo woedend dat ze zich echt in moest houden om zichzelf niet te laten gaan. Het raakte haar ergens ook wel, dat mensen blijkbaar echt zo laag over haar dachten. Het was niet dat ze zelf bepaald trots was op haar verleden.
Blake keek naar Kat, "You should sleep here in the ship, it may even be better than one of those stupid tents and you need it more than anyone else." Knikte hij en keek even rond naar iedereen die langzaam een slaapplekje zocht. "I'll see if I can get you a blanket anywhere, I'll be right back" zei hij en liep verder het schip in om alle opslag plekjes te bekijken waar hij in eentje nog een aantal dekens vond. Eentje gaf hij aan Kat, en voor de rest ging hij het kamp door en hielp wat mensen. Hij hoefde geen leider te zijn om zich toch te bekommeren om de andere. Hij wilde graag dat iedereen het redelijk had, en niemand hier meer hoefde te leiden. Hij deelde nog wat dekens uit en bleef even bij de jongste hier, Charlotte die wat angstig leek. Zelf zocht hij later wel ergens een plekje, zonder deken of iets anders. Hij zal zichzelf wel redden, desnoods bracht hij de nacht door zonder slaap en wachtte hij gewoon tot er genoeg tenten waren om wat slaap te krijgen. Morgen hadden ze de hele dag en zouden ze al een heel eind moeten komen.
morgenstern schreef: Kat verlegde zich, zodat ze wat meer in het schip lag. De vloer was hier hard, maar misschien was het inderdaad beter dan buiten. Dankbaar nam ze de deken aan die Blake haar gaf en wikkelde hem meteen rond haar. Ze was blij dat er nog enkele dekens over h-waren. Niet alleen voor haar, maar ook voor degene die buiten sliepen. De eikels die hadden besloten dat zij in de tenten mochten slapen, hadden ook nog eens alle dekens opgeëist, waardoor de rest helemaal niets meer had. Het waren niet veel dekens meer, maar zo had de rest toch nog iets. Een glimlach verscheen op Kat's gezicht, toen ze zag dat Blake zo bezorgd was over iedereen. Hij had dan misschien wel zijn vader vermoord, maar hij was een goed mens, ondanks wat de anderen over hem zeiden.
Bellamy was nu niet enkel geïrriteerd door de opmerking van Clara, maar ook door die van één van de meisjes die eerder nog bij hem had gestaan. Hij wou voor Clara opkomen, maar het leek erop dat ze dat zelf ook goed kon, al kon Bellamy zien dat ze gekwetst was door de opmerking. Hij had haar arm niet meer vast, maar ze waren dan ook al bij de tent. "I think there's a space left for me in this tent. Go inside I'll be right behind you." Vertelde hij Clara, waarna hij haar zachtjes in de richting van de tent duwde. Hij liep naar het meisje toe van net, die maar enkele meters van hem verwijderd stond. Meteen kreeg ze een brede grijns op haar gezicht. Waarschijnlijk dacht ze dat hij Clara had gedumpt voor haar. "I already thought you were going to change your mind." Zei ze, terwijl ze dichter bij Bellamy ging staan. "Follow me" Zei Bellamy toonloos, terwijl hij haar hand vast nam en haar meetrok naar de tent, waar Clara was binnen gegaan. Hij hoopte dat de jongens die er zaten, waarschijnlijk waren dat Murphy en de rest van zijn groepje, Clara gewoon hadden laten doen. Het meisje, dat nog steeds dacht dat Bellamy ook echt iets van plan was met haar, volgde hem nog steeds. Samen gingen ze de tent binnen. Hij had meteen door dat de jongens tegen Clara bezig waren geweest, maar zodra hij binnenkwam, deden ze alsof er niets aan de hand was. Ze zonderden zich van Clara, maar richtten hun ogen op het meisje dat Bellamy mee had. Hij moest toegeven dat ze knap was, maar dat was volgens hem dan ook alles. Samen met het meisje liep hij naar Clara toe, maar hij gaf geen aandacht aan Clara. "If you think I am as dumb as you are, then you were even dumber then I thought. Now apologize to Clara. Because I think you know damn good that you are the slut and not she." Hij duwde het meisje, waarvan hij de naam niet eens kende, in Clara's richting en hoopte dat ze zich zou gaan verontschuldigen. Hij wist niet waarom, maar hij had het gevoel dat hij dit moest doen tegenover Clara. Zij had gewoon gedaan wat ze moest doen om te overleven. Clara had er niets aan kunnen doen dat dit haar job was of dat ze zwanger was geworden. Hij wist zelf immers maar al te goed hoe was als er niemand was die zich zorgen over je maakte. Wanneer je altijd voor alles zelf moest zorgen. Hij hoorde de jongens zachtjes lachen, maar Bellamy draaide meteen zijn hoofd, waarna hij ze boos aankeek. Als blikken konden doden, zouden ze net allemaal gecremeerd zijn.
Aurora schreef: Clara had niet echt een keus om de tent in te gaan. Toen ze binnenstapte voelde ze meteen de blikken opzich van de vier andere jongens die al een tent geclaimed hadden, en die eerder ook vervelend hadden gaan. Gelukkig zouden zij als het goed is straks vertrekken naar hun eigen tenten. Een enkele begon al onderling een opmerking te maken en te lachen, maar veel konden zij niet uitspoken aan Bellamy al snel binnenkwam met de jongedame die haar zojuist van alles had verweten die van hem haar excuses aan moest bieden. Heel gemeend was het niet, maar ze wist niet hoe snel zij weg moest komen. "Thank you, that was nice of you" zei ze tegen Bellamy, niet lettend op de andere die zich uit de tent verplaatste naar hun eigen. "Although I'm kind of used to it, I mean there's a reason why I was put in an isolationcel. Most of them have been dicks from the beginning. In the skybox they used to steal my meals and tell me I had to work for it, stuff like that" legde ze hem uit terwijl ze met haar ene hand haar andere arm vastgepakt had.
morgenstern schreef: Kat was nog even naar het brandende vuur blijven kijken, maar haar vermoeidheid had het al snel van haar overgenomen. Het was nog maar haar eerste dag op aarde geweest, maar het was nu al de zwaarste dag geweest van heel haar leven. Al had ze eigenlijk niet echt veel gedaan. Haar ogen waren gericht op alle jongeren die beetje bij beetje een slaapplek zochten. Kat had nog in zichzelf gedacht, dat ze eigenlijk de helft van deze mensen totaal niet kende, maar had er niet echt lang over nagedacht. Haar ogen waren toegevallen en niet veel later was ze onbezorgd in slaap gevallen.
Bellamy had een beetje medelijden gekregen met Clara. Ze had misschien dingen gedaan die niet iedereen apprecieerde, maar ze verdiende het niet om zo behandeld te worden en al helemaal niet door de mensen die ook werkelijk iets ergs hadden gedaan in tegen stelling tot haar. Hij wou iets tegen haar zeggen, maar kon de juiste woorden niet vinden, waardoor hij het onderwerp probeerde achter zich te laten. "You're probably exhausted, get some rest." Vertelde Bellamy haar, terwijl hij lichtjes richting het enige bed knikte dat inde tent stond. De andere jongens waren intussen vertrokken, waardoor er heel wat meer plek was in de tent. Hij wou haar helpen te gaan liggen, maar besloot dan dat ze dat waarschijnlijk wel zelf kon en zette zich dan maar neer naast het in een geknutselde bed.
Aurora schreef: Clara heeft het nooit begrepen waarom ze haar zo behandelde, zelf was ze ook niet trots op haar verleden, maar het was niet dat ze er iemand mee belaste. Mensen zullen het toch nooit gaan begrijpen aangezien niemand het ooit zelf heeft meegemaakt. Het verbaasde haar dat hij zo bezorgzaam uit het niets deed, iets was ze nooit hem verwacht had. Zelf ging Clara op het geknutselde bed liggen, wat een grote opluchting was. Het was alsnog niet de confort van een écht bed, maar het hielp zeker om haar pijn een beetje te verlichten. Ze keek naar hem terwijl hij naast het bed zat en ze school naar de rand toe zodat hij erbij kon. "You don't have to sacrifice your confort for me, there is more than enough room for two, wel three actually" glimlachde ze zwakjes.
Blake was terug naar het schip gelopen toen Charlotte in slaap gevallen was. Zelf ging hij met zij rug tegen de rand van de opening zitten van het schip en trok zijn benen op. Zo kon hij goed overzicht houden van iedereen die lag te slapen en had hij ook zich op Kat die in het schip lag. Zelf zag hij wel of hij inslaap valt of dat hij de nacht doortrekt.
Kat opende zachtjes haar ogen. Het felle licht van de zon dat in haar ogen scheen, was ze nog niet gewend geraakt. Op de ark hadden ze dit probleem immers nooit. De energie die ze gisteren allemaal kwijt was, had ze in haar slaap al helemaal teruggekregen. Ze had zin om op pad te gaan en de aarde te ontdekken. Ze hoopte natuurlijk de plant te vinden uit het boek, maar gewoon het rondlopen tussen de bomen, zou haar vandaag al gelukkig genoeg maken. Nog niet veel mensen waren wakker, maar Kat was dan ook altijd al iemand die weinig slaap nodig had, hoewel ze wel snel moe werd. Ze liep het zonlicht in, waardoor haar huid meteen een stuk warmer was. Ze keek even rond, maar zag niet meteen iemand die ze kende, waardoor ze besloot om aan het uitgedoofde vuur te gaan zitten. Nu zat er niemand, maar dat vond ze op één of andere manier wel prettig. Gisteren had de drukte ervoor gezorgd dat ze hier niet naar toe wou komen, maar nu ze ook werkelijk in de buitenwereld was, begreep ze niet waarom dat haar nog zou kunnen wegdrijven.
Bellamy zijn ogen opende langzaam. Even was hij geschrokken dat hij een meisje naast hem zag liggen en niet zomaar een meisje. Clara. Maar toen herinnerde hij zich de discussie van gisteren, waar Clara maar bleef volhouden dat hij zijn bed eigenlijk niet aan haar moest afstaan en dat ze het niet erg vond als hij bij haar lag. Hij had het dan ook al snel opgegeven, wanneer hij doorkreeg dat ze niet zou opgeven. Hij was naast haar komen liggen, maar had geprobeerd de afstand tussen hen zo groot mogelijk te houden, al was die tegen de ochtend wel al heel wat kleiner geworden. Hij liet Clara, die nog steeds naast hem lag te slapen, liggen en ging zelf rechtstaan. Bellamy keek nog even om wanneer hij de tent verliet, maar liet haar dan achter hem. Even werd hij verblind door het felle licht, maar daar raakte hij al snel gewend aan. Het was duidelijk dat er nog niet veel mensen op waren en er liepen al helemaal geen mensen rond op de open plek. Bellamy had zin om het bos te verkennen, misschien kon hij zelfs een dier vangen dat ze dan konden opeten, maar bedacht zich dat hij beter niet alleen moest gaan. Misschien kon hij beter wachten op Murphy of één van de anderen voor hij vertrok. Als er ook daadwerkelijk gevaarlijke dingen in het bos zaten, wou hij er niet alleen voor staan.
Aurora schreef: Clara werd wakker en merkte dat ze terug alleen lag. Gisteren was hij dan toch bij haar komen liggen, het was niet dat ze dit persee wilde maar ze had zich zeer bezwaard gevoeld als hij voor haar op de grond was gaan slapen. Daarnaast was er meer dan genoeg ruimte en was het niet zo dat ze dan heel zichtbij elkaar moesten liggen. Rustig kwam ze omhoog en werd ze een beetje wakker voordat ze opstond en de tent uit liep. Buiten waren mensen al druk bezig, maar hing er een chagrijnige sfeer door het gebrek aan voedsel. Clarke en de andere waren nog niet terug met eten.
Blake had geen oog dicht gedaan, hij had simpelweg de andere geobserveerd en eigelijk een soort van de wacht gehouden. De nacht was rustig verlopen al was de stemming was grouw. De meerderheid was al wakker en begin met het verder opbouwen van het kamp wat maar beter zo snel mogelijk af kan zijn. "Goodmorning" glimlachde hij naar Kat die inmiddels ook wakker was. Gelukkig was het geen wintertijd, gelukkig hebben de mensen op de ark hun dat niet aangedaan. Dat hadden ze dan ook waarschijnlijk niet overleefd, dan waren ze dood gevroren. Het was sowieso noodzakelijk om die dacht eten te gaan zoeken, eetbare bessen, planten en misschien zelfs wel het jagen op een dier zou zelfs geen overbodige luxe zijn. Als ze niet snel eten in handen zouden krijgen, net als vers water zouden ze het niet veel langer overleven.
morgenstern schreef: Kat was zich niet echt bewust van de andere mensen ie ook al wakker waren. Eerst had ze nog zitten rondkijken om te kijken of er iemand was die ze kende, maar ze had het al snel opgegeven en had al haar aandacht geschonken aan de dingen die ze op de grond kon vinden. Ze was er nog steeds over verwonderd hoe de aarde er eigenlijk uitzag en welke dingen hier allemaal leefden. Hoewel ze niet op de anderen aan het letten was, hoorde ze wel een stem die haar aandacht trok. Het was Bellamy. Ze hoorde hem praten tegen één van zijn vrienden over het bos in gaan. De jongeman die naast Bellamy stond leek er niet veel zin in te hebben, integendeel tot Kat. Zij kon niet wachten om het bos in te gaan en nog meer van de aarde te ontdekken. Bellamy stond net op het punt om naar iemand anders te gan, maar daar gaf ze hem de kans niet toe. Ze draaide zich meteen om naar hem en hield hem zachtjes tegen, waardoor hij zich naar haar toe draaide. "I heard you were looking for people to come with you. Maybe I can come?" Vroeg Kat hem hoopvol. Ze had al een vermoeden dat hij het niet zou toestaan, hij had immers enkel nog maar jongens gevraagd, maar ze kon het toch proberen?
Toen er al wat meer jongeren wakker waren, besloot Bellamy om er wat bij elkaar te sprokkelen om het bos in te gaan. Misschien kon hij al wat gaan jagen of wat planten gaan plukken. Zo werd de rest misschien wat opgevrolijkt, omdat er geen eten was, had niemand echt veel energie en was iedereen in een rothumeur, ook Bellamy. Hij had al aan enkele mensen gevraagd of ze mee wouden gaan, maar hij had er nog maar drie gehad die ook werkelijk 'ja' hadden gezegd. De rest vertelde hem dat het te gevaarlijk was of dat het nog niet nodig was. Toen Bellamy nog slechter gezind was, omdat hij al bijna bij de tiende was, die hem had afgewezen en hij naar iemand anders op zoek moest gaan, werd hij tegengehouden door een meisje. Het was het meisje van in het ruimteschip, Als hij zicht het nog goed herinnerde was haar naam Kat. Bellamy had niet echt veel zin dat er een meisje mee ging, maar wat kon hij anders doen? Als het zo verder bleef gaan had hij niemand die met hem mee wou gaan. "You can come, but don't slow us down." Vertelde hij haar met tegenzin, waarna hij wegliep.
Aurora schreef: Clara had inmiddels wat vernomen van Bellamy die mensen bij een aan het sprokkelen was om te gaan jagen. Dit vond Clara wel wat, ze was ook weer goed uitgerust en had dus genoeg energie om de bossen wel in te trekken. Ze ging naast Kat staan zie zichzelf ook had aangeboden. "Are you guys talking about hunting? Because I'm going too" had ze eigenlijk meer Bellamy meegedeeld. Ze kon redelijk goed overweg met een pijl en boog in tegenstelling tot de andere die alleen lomp overweg kunnen met de enkele andere wapens die zij van de Ark meegekregen hebben. "Don't even dare to tell me I can't come because, well you know why." Zei Clara direct. Het laatste stukje van het gesprek tussen Kat en Bellamy had ze nog opgevangen. "Oh and don't worry, we won't slow you guys down. The question really is if you all can keep up with us, am I right Kat?" Zei ze terwijl ze haar hand op Kat haar schouder had gelegd en ze met de opmerking voor hun beide op kwam en wat respect probeerde te winnen. Het belangrijkste was voor Clara niet eens het verkrijgen van het voedsel, maar meer het bewijzen van zichzelf. Ze wilde duidelijk maken dat ze niet totaal nutteloos ondanks dat ze misschien wat sneller uitgeput is en ze af en toe last heeft. Ze wil niet kinderachtig of slecht meer behandeld worden.
Blake keek naar de mensen die wapens bijeen aan het rapen waren. De Ark was wel zo aardig geweest om deze mee te geven uit zelfverdediging en om te jagen natuurlijk. Bellamy was dan inmiddels al begonnen met mensen bij elkaar rapen om mee te gaan jagen; iets waar Blake zojuist ook aan had gedacht. Kat was inmiddels al vertrokken uit het schip waarvan Blake nogsteeds op de rand zat. Ze sprak Bellamy aan en was waarschijnlijk van plan met hem mee te gaan op jacht. Niet iets zeer verstandigs aangezien ze haar medicijnen nog niet heeft en het vrij intensief is. Echter was het wel een mooie kans om de plant te gaan zoeken die haar kan helpen. Hij besloot zelf ook mee te gaan om te helpen. Hij liep op het nou drietal af en legde zijn hand kort op Bellamy zijn schouder "Count me in too " Had hij geknikt waarna hij meteen doorgelopen was naar de groep met verschillende wapens om er een uit te kiezen.
morgenstern schreef: Kat werd geïrriteerd door de opmerking van Bellamy. Ze was dan misschien wel een meisje, maar betekende dat dan ook dat ze meteen minder was? Het zou waarschijnlijk wel het geval zijn dat ze hun wat zal ophouden, maar dat kwam door haar ziekte, niet omdat ze een meisje was. Kat vergat de opmerking al snel wanneer Clara bij hun kwam staan. "Yeah, baby" Antwoordde Kat haar, waarna ze een brede grijns op haar gezicht kreeg. Ze vond het leuk als mensen gekleineerd werden en al helemaal als Clara het deed bij Bellamy. Ook Blake kwam bij hun groepje staan, waarna hij meteen vertelde dat hij ook mee zou gaan. Blake was iemand die alles voor de anderen over had, maar zich geen zorgen over zich zelf maakte. Dat vond Kat zo leuk aan hem, maar ze had het gevoel dat de anderen daar misschien gebruik van gingen maken. Wanneer Blake vertrok naar de wapens, volgde ze hem. Het was niet dat Kat van plan was om te gaan jagen, maar ze kon wel goed met een mes overweg en ze moest toch iets hebben om zich te verdedigen?
Bellamy wou zeggen, dat Clara helemaal niet kon meegaan. Ze was zwanger en het was veel te gevaarlijk, maar besloot meteen dat hij het maar zou toestaan. Hij wist maar al te goed dat hij dit niet zou winnen. "As long as you're carefull, you can come. But if something happens, I'm not responsible." Vertelde hij haar een beetje boos. Hij had er geen goed gevoel bij, maar wist dat hij er niets aan kon veranderen. Clara was nu eenmaal een doorzetten, in tegenstelling tot hem. Bellamy hoopte dat er bij de wapens die ze hadden meegekregen van de ark een pijl en boog zat. Hij had het nog niet echt gedaan, maar veronderstelde dat het richten wat leek zoals bij een pistool en daar was hij als de beste in. "I'm gonna go check out the wapons." Hij wou nog vragen of ze wou meekomen, maar besefte dat als hij het niet vroeg, ze hopelijk niet zou meegaan en ook geen wapen kon hebben. Misschien ging ze dan wel gewoon mee stappen en niet jagen, bedacht hij in zichzelf, waarna hij richting de wapens begon te stappen, waar Blake en Kat ondertussen al bijstonden.
Aurora schreef: Clara kon ervan genieten hoe ze het telkens weer van Bellamy won, hij wist waarschijnlijk donders goed dat Clara toch niet naar hem zal luisteren. Daarnaast weet ze echt wel wat ze doet en heeft over alles al nagedacht. Bellamy liep al weg en Clara keek even kort naar Kat "Don't worry about them, boy will be boys. Let's show them some girlpower now shall we?" Glimlachde ze vriendelijk. Clara zocht meteen de pijl en boog uit die er nog tussen de wapens legde en deed de koker met pijlen om zich heen. Oorspronkelijk kwam ze van farmstation, ze had dus toen ze jonger was veel geleerd over de natuur. Haar specialiteiten waren de pijl en boog, en kennis over allerlei planten. Ze fronsde even toen ze zag dat Bellamy ook een boog had "No offence, just a question but are you sure that's the right weapon for you?" Vroeg ze aan hem. Aan de manier waarop hij het nu al vast had kon Clara al afleiden dat hij er nog nooit eerder eentje vast gehouden had. Daarnaast was hij nota bene beveiliger geweest die cursussen krijgen met pistolen, niet met een pijl en boog.
Blake zoch een geweer uit, met alle andere dingen die er lagen heeft hij nog nooit in zijn handen gehad en leken hem dus geen goed plan. Blake wachtte op de andere en liep toen gezamelijk met hun de bossen in. "Keep an eye out for that herb you are looking for. Hopefully it's here somewhere" zei Blake die nu naast Kat liep. Hij had zelf geen idee naar welke plant ze zochten, hij heeft het immers nooit gezien. Kort zuchtte hij onhoorbaar, iets zij hem dat het nog een lange tocht kon worden. Sinds gisteren hebben nog geen teken van ander leven gezien, dus het was maar de vraag of ze iets gingen vinden. Daarnaast moesten ze ook nog opzoek naar een waterbron aangezien ze helemaal niks hebben.
morgenstern schreef: Eenmaal bij de wapens, bekeek Kat ze even vluchtig. Haar oog viel meteen op enkele kleine messen. Ze nam er twee, waarna ze die in haar riem stopte. Kat kon niet super vechten, maar ze kon wel met messen overweg en dat was toch al iets. Toen ze werd opgepakt had ze nooit met de anderen in de skybox gezeten, vanaf het begin had ze alleen in een cel gegeten, maar daardoor kon ze net met messen overweg. Wanneer de bewakers haar eten brachten, zat er altijd een mes en een vork bij. Aangezien er niemand bij haar was, kon ze er toch niemand mee pijn doen. Omdat Kat zich zo verveelde in haar cel, was ze beginnen met de messen te gooien naar de muren. Ze had geen idee, waarvan de muren gemaakt waren, maar was blij geweest dat de messen er in bleven steken. Meestal kon ze maar oefenen tot de bewakers haar bord weer kwamen ophalen en het mes ook weer moesten meenemen, maar soms hield ze het mes bij, waardoor ze bijna heel de dag kon oefenen, al deed ze dat vaak niet aangezien ze vaal al uitgeput was, hoewel het eigenlijk niet zo vermoeiend was. Kat besloot om nog twee extra messen mee te nemen, als er echt iets gevaarlijks schuilde in de bossen, wou ze voorbereidt zijn. Wanneer ze zag dat niet alleen Clara, maar ook Bellamy een pijl en boog had, was ze een beetje verbaasd. Ze had nooit geweten dat je op het schip dat kon oefenen. "You guys can shoot?" Vroeg ze hen beide, met een vragende uitdrukking op haar gezicht.
"Otherwise I wouldn't have took it, right?" Antwoordde Bellamy een beetje geïrriteerd. Hij wist best wel dat hij nog nooit eerder had geschoten met een pijl en boog, maar hij had er ooit wel al eens dingen over gelezen. Zijn moeder had een boek waar allerlei dingen over de aarde in stonden en hoe de mensen vroeger leefden. Bellamy had geen idee waarom, maar het had hem altijd al geïnteresseerd. Hij wist niet precies hoe je moest schieten met een pijl en boog, maar dat zou hij hopelijk wel snel leren en hij had ergens gelezen dat als je dieren met een kogel raakte ze geïnfecteerd zouden raken, al wist hij niet helemaal zeker of dat ook echt waar was. Een pijl en boog zou toch vele makkelijker zijn. Die maakte immers geen lawaai in tegenstelling tot een geweer, die bij elk schot een luide knal maakt, waardoor alle dieren sowieso zullen afgeschrikt zijn.
Aurora schreef: "Well I'm sorry, it was just a question. The way you are holding the bow just gives away that you never had one in your hands before" antwoordde Clara schouderophalend. Ze keek naar Kat die vroeg of ze konden schieten. "If I can shoot? I can do this with my eyes closed. I'm originally from farmstation where I used to practice all the time. It was my favorite activity" glimlachde Clara. "Besides sleeping with like everyone you mean" hoorde ze Murphy zeggen. Ze draaide zich direct om "Do I have to shoot you?" Zei ze direct. "Oh now I'm scared" antwoordde Murphy sarcastisch. Clara pakte vliegensvlug een pijl en spande haar boog waarme ze net lang Murphy zijn hoofd schoot wat een kleine snee in zijn oor veroorzaakte. "If I were you I'd shut up, or the next one will be through your head" was het enige wat Clara zei en toen stevig door stapte.
Blake liet het korte dingetje tussen Clara en Bellamy gaan, ze hadden wel betere dingen om hun woorden aan vuil te maken. Het koort van het grote geweer had hij inmiddels om zijn nek gedaan, echt een jachtwapen was het niet, meer een waar de beveiligers altijd me rond liepen. Voor nu moest het de daad maar doen, daarnaast was hij vooral mee als wacht en niet zo zeer om te jagen. Hij was al opgelucht dat hij tot nu toe met rust gelaten was door de andere, aangezien ze Clarke en Wells wel al hadden aangepakt omdat ze 'geprivilegieerd' waren op de ark doordat hun ouders belangerijke mensen waren. Dit gold eigenlijk ook voor Blake al heeft hij er nooit wat van moeten hebben.
morgenstern schreef: Kat schrok door de gebeurtenis tussen Murphy en Clara, maar was op de één of andere manier toch blij dat Murphy een keer op zijn plek was gezet en het was zelfs nog beter dat Clara dat had gedaan. "You go girl!" Vertelde ze haar lachend. Samen met de rest van de groep stapten ze stevig door. Kat wist dat ze het eigenlijk beter wat rustig aan kon doen, maar ze wou de rest van de groep niet ophouden. Dat was immers de enige voorwaarde geweest, waaraan ze moest voldoen om mee te mogen. "Not to be rude or something" Begon Kat omdat ze niet gemeen wou zijn tegen Clara, zij was immers één van de enige die echt naar haar had omgekeken sinds ze op aarde waren. "But do you know who the father is?" Vroeg Kat een beetje schamend. Ze wist dat ze het eigenlijk beter niet kon vragen, maar als ze wist wie de vader was, zou die het niet willen weten? Misschien was het inderdaad één van die oude mensen, maar wat als het één van de jongere mensen op de ark was. Kat was absoluut zeker dat de rest van de ark ook naar de aarde zou komen, met het tekort aan zuurstof zouden ze het immers niet lang volhouden. Misschien zou de vader de trip naar de aarde overleven en zou hij ook echt willen helpen. Al betwijfelde Kat, nu ze het zo overdacht, dat alles zo precies zou verlopen, dat dit allemaal zou lukken.
Vlak voor ze vertrokken, nam Bellamy vlug nog één van de kleinere pistolen. Als het toch niet zo goed zou uitwerken met de pijl en boog had hij tenminste nog een tweede optie. Bellamy was blij geweest dat hij toch enkele jongeren bij elkaar had kunnen rapen om het bos in te gaan. Hij had intussen immers door dat de meesten het niet nodig vonden om eten te gaan zoeken, al werd iedereen wel humeurig door het tekort aan eten. Bellamy wou niet dat de groep uit elkaar zou geraken, hij kon het er immers niet bijnemen als iemand verloren liep en nooit meer terugkwam. Dan zouden nog minder mensen het bos in durven gaan. "Guys, we don't want that anybody gets lost, so make sure you stay with the rest of the group." Riep Bellamy zo luid mogelijk, zodat de hele groep hem kon horen, al waren we eigenlijk maar met acht mensen die allemaal dicht bij elkaar stonden.
Aurora schreef: Clara glimlachde toen ze Kat hoordde. "Whatever stupid bitch" had Murphy haar nog toegeworpen al besteedde Clara hier geen aandacht aan. "Atleast now he knows not to mess with me while I'm holding a bow." Antwoordde ze Kat terwijl ze door liep naast haar. Ze waren de enige twee damens die het aangedurfd hebben om de bossen in te trekken. Clara keek voor zich uit en keek kort naar Kat toen ze die vraag stelde. Of ze de vraag erg vond, lag aan wie het vroeg. Klein glimlachde ze "It's okay, you don't have to be ashamed to ask things. I don't mind when you ask, I know you're actually interested and not some dick that wants to make a joke out of it. So you can ask me whatever you want" had Clara haar verteld toen ze zag dat ze zich een beetje schaamde voor haar vraag. "But no, I don't actually. That's the worst part, and what makes me question if I should be happy or sad about having a child." Antwoordde Clara en keek weer even voorzich uit naar Blake en Bellamy die vooraan de groep liepen, met Clara en Kat direct achter hun. "For all I know it can be some dirty old man. It can even possibly be the father of someone in this camp. I really have no clue" zuchtte ze. "It just sucks, I never imagined my life going like this, I'm definitely not proud of my past but I had to do what I had to do to survive. And it sucked big time, I hated it but it was the only way I could have a somewhat reasonable existence on the ark."
Blake was naast Bellamy gaan lopen voorop, voor Kat. Zo liepen zij met z'n allen twee aan twee in een rij. Achter hem hoordde hij Kat en Clara wat onderling kletsen over Clara haar baby. De andere waren of geconcentreerd of liepen alleen maar te mopperen. In de verte zag hij al snel wat leek om stromend water, en naarmate ze dichterbij kwamen hoordde hij het water ook stromen. "Thank god, atleast we have a water source" zei Blake opgelucht.