Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

22 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG ~ Fire burning sky

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten keek haar aan met een ijskoude blik en knikte toen. 'Volg mij,' zei hij, haar andere opmerking negerend. Waarom had zijn vader hem ook alweer op deze taak gezet? En waarom had hij ook alweer ja gezegd? Hij een zucht begon hij te lopen richting de keuken. 'Ik was gaan trainen, moet ook gebeuren,' zei hij en keek over zijn schouder naar Ida. Misschien onderschatte ze hem, onderschatte ze zijn kracht. Hij was er eigenlijk wel zeker van dat ze hem onderschatte, ze wist echter niet dat hij ook de magie met zich mee droeg, en dat was het element wat haar element met gemak aan kon. Want water blust vuur, toch? Met een scheve glimlach over deze gedachte liep hij verder. Ze had geen idee..

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Ze liep achter Marten aan. Een hele hoop personeel was ijverig aan het werk. Er moest niet alleen voor de koninklijke familie worden gekookt, maar ook voor iedereen die aan het paleis werkte en er woonde. Er waren de magiërs, maar ook de bibliothecarissen en hun leerlingen. Natuurlijk was er een duidelijk verschil in wie wat kreeg voorgeschoteld. Ida zag voedsel dat ze nog nooit eerder had gezien, rook geuren die haar totaal onbekend waren. "Zou ik iets mogen proeven." Vroeg ze meer aan het personeel dan aan Marten, al was het duidelijk dat ze haar niets zouden geven zolang de kroonprins geen toestemming gaf.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten keek even naar Ida en naar het personeel en knikte toen. 'Ja, ga je gang,' antwoordde hij op haar vraag of ze iets mocht proeven. Dat kon toch geen kwaad. Hij leunde tegen de deurpost aan met zijn armen over elkaar en zuchtte even diep. 'Vanavond bij het diner kan je het ook proeven, dan kan je nog veel meer proeven.' Hij keek haar aan en keek even de keuken rond. Hij kwam hier eigenlijk nooit meer sinds de dood van zijn moeder toen hij nog klein was. Hij was te oud geworden om rond te dwalen in het paleis en te spelen met het eten wat er allemaal gemaakt werd. Hij had nu taken te vervullen en die waren belangrijker dan klieren en rond rennen.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Over het diner gesproken, misschien is het het makkelijkste als ik mijn maaltijd in de keuken kom ophalen en daarna meeneem naar mijn kamer. Het hoeft niet speciaal te worden bezorgd. Iedereen zal zijn handen reeds vol hebben aan het serveren van de koninklijke familie." Een kokkin bood haar een lepel van een heerlijk geurende stoverij aan. Ida nam het voorzichtig in haar mond. Wat smaakte dit verrukkelijk. Als ze tijd had zou ze niet enkel de geschiedenis, maar ook de kookboeken van dit land eens moeten doorbladeren. Niet dat ze zelf goed kon koken, integendeel.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten keek haar aan. 'Geen spraken van, de koning zei dat je met de koninklijke familie zou dineren en dat is wat er gebeurd. Bovendien moet ik je in de gaten houden. Dus of je het nu wilt of niet, je dineert met ons.' Hij ging rechtop staan. 'Dus volg mij maar naar de eetzaal, ik neem aan dat mijn vader en zusje er al zijn samen met de generaals en andere mensen van hoge stand.' Echt niet dat hij haar hier in haar zin ging geven, ze moest gewoon doen wat haar werd opgedragen. 'Ik denk dat ze allemaal niet kunnen wachten om je te ontmoeten.' zei hij sarcastisch en keek haar met een even sarcastische glimlach aan als de toon waarop hij de zin zei.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Ik dacht dat je net nog akkoord was me op mijn kamer te laten eten?" Kaatste ze terug. Marten moest weten wat hij wilde. "Laat me tenminste eerst even een andere jurk aandoen. Je vader zal niet blij zijn te horen dat de kroonprins thee heeft gemorst op zijn gast, of wel soms?" Marten mocht er dan misschien anders over denken. Ze was hier nog steeds te gast, niet als gevangene. Ze nam niet eens meer de moeite te wachten tot hij antwoordde en begon meteen richting haar kamer te wandelen.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
'Dat ik er mee akkoord ga, betekend niet dat mijn vader daar mee akkoord gaat. Verdomme, waar ga je heen? Ida!' Hij zuchtte geërgerd en liep achter haar aan. 'Luister jij ook zo naar je volk, of hoe zit dat? Want dan kan ik niet begrijpen dat ze jou als leider hebben uitgekozen.' Hij ging voor haar staan en hield haar tegen. 'Je wilt een andere jurk aan? Prima, ik kan wel een formele jurk voor je regelen die je kan dragen naar het diner.' Ze moest maar begrijpen dat ze niet zomaar kon gaan en staan waar ze wilde en dat ook zíj zich aan regels moest houden. Juist zij!

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Ik denk persoonlijk dat het een stuk makkelijker is als je me gewoon doorlaat en één van mijn eigen jurken laat aantrekken. Dat bespaart ons beide een hoop tijd. We willen je vader en zijn vrienden niet laten wachten, toch?" Het zag er niet naar uit dat hij haar zomaar door zou laten gaan. Zijn opmerking over haar volk negeerde ze. Hij wist niets van hen, van hun tradities en gebruiken. Haar volk had ten minste respect voor haar, met hen was een dialoog mogelijk. Deze kroonprins daarentegen. Het was makkelijker om tegen een muur te praten.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
'Ik wil dat je een jurk van ons draagt, mijn vader zou vereert zijn je te zien in onze traditionele kleding.' Marten hield vol en keek haar aan zonder ook maar enige aarzeling. Hij pakte haar bij haar arm en nam haar mee naar de kleermaker. Nu ze hier was, moest ze zich maar aanpassen en aan hun regels houden. Dat is hoe het werkt als je ergens ''te gast'' bent. 'Heb je nog voorkeuren van voedsel? Eet je vlees?' vroeg hij toen hij de kleermakerskamer binnen liep met haar. 'Kleermaker, ik ben op zoek naar een jurk voor onze ''gast''.'

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Is dat hoe jullie met onze cultuur zullen omgaan. Het allemaal wegvagen en die van jullie opdringen?" Er was weinig dat ze tegen hem kon doen. Ergens had ze haar arm in brand willen zetten toen hij haar meetrok, zodat hij voelde dat hij niet zomaar met haar kon doen wat hij wilde. "Ik eet vlees en heb geen allergieën als dat was waar je op hoopte." Het zou haar niet verbazen mocht Marten haar een voedselvergiftiging toewensen. De vertrekken van de klerenmaker lagen vol knopen, speldenkussens, rollen stof en ander materiaal. Het was lastig er je weg te vinden. Ida glimlachte de jongeman vriendelijk toe. "Oh u bent toch...? Juist ik zal kijken wat ik voor u kan doen. Mag ik u maat opmeten?"
"We hebben nogal haast. Heeft u misschien nog een afgewerkte jurk liggen?" De klerenmaker had zich hier duidelijk niet op berekend. "Een momentje." Hij verdween in een achterkamer en kwam terug met drie prachtige jurken. "Dus kroonprins, welke denk je dat het meest in de smaak zal vallen bij je vader?"

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten keek naar Ida. 'Ik hoopte nergens op, als jij ergens last van zou hebben met eten dan kon ik dat doorgeven zodat je geen vlees op je bord geschoteld zou krijgen als vegetariër.' zei hij met zijn ogen rollend en wachtte tot de kleermaker terug was. Het kon zijn vader waarschijnlijk niks schelen of ze een rode, een blauwe of een mosterdgele jurk droeg. 'Welke vind je zelf het mooist?' vroeg hij daarom maar om haar ook nog wat inbreng te geven. Hij hoopte dat ze zich zou gedragen tijdens het eten en vooral dat ze zijn zusje met rust zou laten... Die zou wel gespannen aan het diner zitten deze avond omdat ze doodsbang was voor de vrouw uit het woud...

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
"Zou ik de blauwe mogen proberen?" Ze had het meer tegen de klerenmaker dan tegen Marten. De man knikte en ging haar voor achter een wit kamerscherm waar ze zichzelf omkleedde en de jurk paste. Het was een mooie jurk, hemelsblauw met bovenaan fleurige versieringen. Vooral de strakheid aan haar middel was iets ongewoon. Hun kleding was altijd losser en had vaak donkerdere kleuren die opgingen in de tinten van het moeras en de omringende natuur. Na enkele kleine aanpassingen zat de jurk haar als gegoten. "Laten we je vader en zijn gevolg niet langer wachten. We willen niet dat het eten koud wordt."

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten bekeek haar even van top tot teen en knikte toen goedkeurend. Zo kon ze in ieder geval gewoon bij hun aan tafel aanschuiven. 'Dat willen we zeker niet nee,' ging hij in op haar opmerking over het eten. Hij ging haar voor naar de eetzaal waar zijn vader en zusje en alle belangrijke mensen al aan de grote, lange tafel zaten. 'Goedenavond vader,' zei hij beleefd en maakt een kleine buiging met zijn hoofd. Hij liep naar zijn zusje en gaf haar een kus op haar haren, daarna liep hij door naar de stoel waar Ida zou gaan zitten, tegenover hem en schoof deze voor haar naar achteren. Hij mocht haar dan niet mogen, hij had wel manieren en dat moest hij zijn vader ook laten zien.

Dauntless
Wereldberoemd

Dauntless schreef:
Bij het binnenkomen maakte zelfs Ida een korte reverence waarop de koning haar toeknikte. Er was een plaats voor haar gereserveerd aan de linkerzijde van de koning, tegenover Marten. Zijn zusje zat tegenover de koning, dus schuin tegenover haar. Ida vermeed oogcontact met het jonge prinsesje. Een glimlach alleen zou dat kind een hartaanval bezorgen. Marten was zo vriendelijk haar stoel naar achter te schuiven. Nu er mensen bij waren, leek hij opeens wel manieren te hebben. Iedereen zat stijfjes rechtop. Voor haar lagen rijen bestek uitgestald naast glanzende borden en blinkende glazen. Ze kende de regels van de etiquette, al ging het er bij haar volk zo anders aan toe. Daar kwam iedereen bij elkaar rond een gigantisch vuur. Potten werden rondgegeven en kommen gevuld. Er werd gezongen, gelachen. In tegenstelling tot hun maaltijden was dit een saaie bedoeling, met mensen die enkel uit leken te zijn op één ding, meer macht. Bedienden kwamen langs met het eerste gerecht van de avond. Er werd haar uitgelegd dat het een tartaar van zalm was, vers aangevoerd vanuit de haven. Ze was wel bekend met het eten van rauwe vis, al was ze andere soorten gewoon. Echter voordat men kon beginnen aan het eten tikte de koning tegen zijn glas. Hij stond op en hield een speech over vrede, over het belang van het einde van het conflict tussen hun volk en dat van Ida, dat deze bijeenkomst een eerste stap was in de richting van een betere toekomst. Daarna gaf hij het woord aan Ida. Ook zij stond op en hief haar glas. "Ik wil toosten op vrede, op begrip. Het is een genoegen om hier te zijn en ik hoop dat we spoedig tot een akkoord zullen komen, dat we de geschillen en onwaarheden die tussen ons heersten aan de kant kunnen zetten." Er werd beleefd geklapt waarna men begon met eten.

Evenstar
Landelijke ster

Evenstar schreef:
Marten begon te eten van de zalm tartaar en glimlachte naar Maribelle. 'Hoe was je dag vandaag, Mari?' vroeg hij zijn zusje. Maribelle wendde haar blik af van de vrouw en keek naar haar broer. 'Rustig.. Ik heb gelezen en met mijn poppen gespeeld,' zei ze. 'Kom je morgen ook mee spelen?'
Marten moest lachen en knikte toen. 'Natuurlijk kom ik morgen mee spelen, als ik de tijd heb. Ik heb een hele belangrijke taak nu.' legde hij uit. 'Maar voor jou heb ik altijd wel tijd.'
De koning keek naar Ida en Marten. 'Ik hoop dat het je smaakt, vrouwe. Het is natuurlijk niet hetzelfde als wat jullie gewend zijn. Maar wij kennen uw gerechten niet.' legde hij uit.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld