Forum

Calum.
We hoorden geen ruzie te hebben! Helemaal op dit moment niet! Dit was juist geweest omdat we elkaar een hele tijd niet hadden kunnen zien.  Het was alleen maar fijn geweest dat Linn hier had moeten zijn voor de Kids’ Choice Awards! Dat betekende meer tijd samen, want we hadden al wel afgesproken dat ze mee zou gaan naar Sydney! Iets wat nu even aan een zijden draadje had gehangen. De komende maanden zouden we gaan touren, eerst naar Europa en dat was echt heel erg ver weg! Linn was druk met school, dus ze kon ook niet zomaar even langskomen! Iets wat jammer was, maar we hadden deze dagen! Nu gelukkig wel weer. We hadden het allebei toch een beetje verpest door ruzie te maken! Gelukkig had Linn besloten dat ze het goed zo vond. Ze had haar trots een beetje opzij gezet en was hier naar toe gekomen. Misschien dat ik anders morgen wel met haar had proberen te praten. Nu hoefde ik daar niet meer over na te denken, want ze lag naast me in bed! Ik kon haar weer vasthouden en ze vond het duidelijk ook heel erg dat we ruzie hadden gehad. Ik haalde mijn schouders op "Ik was gewoon boos en dacht niet echt na over wat ik precies zei." Iets wat ik echt heel erg vervelend vond als ik er nu weer aan terug dacht. Ik had gewoon heel vervelende dingen gezegd, vooral over haar litteken en dat had ik niet moeten doen. Ik wist ook wel dat ze zich daar een beetje onzeker over voelde, iets wat echt niet hoefde! Ik vond het alleen maar schattig, zeker als ze lachte! Ze wist ook wel dat ik dat vond. Natuurlijk was ik niet de enige op deze wereld, maar er waren vast geen mensen die haar anders aan zouden kijken omdat ze een klein litteken had. Want uiteindelijk viel het heel erg mee? Er waren heel veel mensen die er een groter litteken aan over hadden gehouden! Niet dat Linn zich daardoor niet onzeker mocht voelen over haar litteken. Dat mocht ze echt wel, al vond ik het echt niet nodig! Ze zag er gewoon goed uit? Echt niet alleen in mijn ogen! Ik wist wel zeker dat meer mensen dat vonden! Ook zonder al die make-up! Ik schudde mijn hoofd, we zouden geen ruzie meer maken. Dat in ieder geval proberen! Natuurlijk was het nooit helemaal tegen te gaan, maar we konden er wel ons best voor doen. In een relatie moest je gewoon je best doen voor sommige dingen! Ik moest zachtjes lachen om Linn, omdat ze iets zei wat typisch iets voor haar was. Helemaal omdat ze heel veel van die films keek waarin dat soort dingen vast werden gezegd. Onze eerste ruzie. In mijn ogen was het nou niet echt iets om trots op te zijn. We hadden het wel overleefd, maar we hadden geen ruzie hoeven maken als ik gewoon rustiger aan had gedaan en netjes op haar had gewacht. Of zij had iets minder bezig kunnen zijn met haar make-up. We konden nu elkaar alsnog wel de schuld gaan geven, maar dat hielp ook voor geen meter! Ik knikte toen Linn vertelde dat ze me nog iets wilde vertellen en dat ik rustig naar haar moest luisteren. Iets wat ik prima vond. Ik vond het echt niet erg om naar haar te luisteren! Zeker niet als ze iets wilde vertellen wat duidelijk belangrijk voor haar was. Iets wat dit echt wel was, want anders had ze het niet zo serieus verteld. "Vertel maar." Zei ik zachtjes, terwijl ik haar nog beter vast nam. Ik had echt geen idee wat ik moest verwachten. Linn zou me echter zo precies vertellen wat ze wilde, dus het was gewoon rustig afwachten totdat ze me vertelde wat ze wilde doen. Ik bleef haar ondertussen wel zo goed mogelijk vasthouden, want dat kon nu weer!

Calum.
Het was duidelijk dat Linn iets belangrijks wilde vertellen en als iemand dat deed was het toch wel belangrijk om te luisteren. Zeker als het Linn was? Ik had normaal geen moeite om haar uit te laten praten. Soms was dat zelfs het beste om te doen, helemaal als ze enthousiast was. Dan was het gewoon niet handig om haar ineens te onderbreken. Iets zei me dat dit niet iets vrolijks was, ze klonk namelijk behoorlijk ernstig. Daar moesten we echter ook over kunnen praten. Het ging niet alleen maar over goede dingen in het leven. Was het maar zo’n feest! Vaak kwam het niet eens in de buurt! Natuurlijk wilde iedereen het, maar dat kon je niet afdwingen. Er gebeurden nou eenmaal dingen in het leven die niet heel erg fijn waren. Ik luisterde naar de woorden van Linn en knikte zachtjes, ik snapte het wel. In het begin was school leuk. Je hoefde er niet echt naar toe om te leren, maar vooral om te spelen en iedereen speelde met elkaar. Volgens mij was dat overal wel gegaan. Of de leraar daar nou iets mee te maken had of niet, het was eigenlijk altijd wel leuk geweest. Het was wel duidelijk dat het bij Linn niet zo was gebleven. Iets wat natuurlijk niet fijn was om te horen! Natuurlijk mocht je niet iedereen en hoefde er maar heel erg weinig te gebeuren om er voor te zorgen dat je je ergens niet thuis voelde horen. Iets wat bij Linn iets te erg was geweest! Ze hadden haar anders gevonden om de meest belachelijke dingen! Dingen waar ze niet eens iets aan had kunnen doen, iets wat vreselijk was! Natuurlijk was het ook niet goed om iemand af te keuren op dingen die diegene zelf koos of leuk vond. Maar dit was natuurlijk heel erg! Het was lang geleden, maar het was wel duidelijk dat ze het echt heel erg had gevonden en dat was het ook wel! Het waren juist best wel mooie dingen. Haar vaders die samen waren, iets wat bij ons nog niet eens officieel mocht, maar ze waren het wel en ze waren duidelijk gelukkig genoeg met elkaar geweest om een kindje op te voeden! Een kindje dat ze uit een ander land had gehaald, omdat ze daar waarschijnlijk geen goed leven had kunnen krijgen! Ik vond het iets heel moois! Dat was waarschijnlijk niet iets wat je kinderen van een jaar of zes uit kon leggen, maar alsnog! Het lag ook wel een beetje aan de ouders en hoe ze dan opgevoed waren? Ik zag dat Linn tranen in haar ogen kreeg, het was ook wel echt een behoorlijk heftig verhaal. De kinderen hadden het zo erg gemaakt dat ze daar niet eens meer had willen zijn. Ik streek zachtjes over haar rug heen om haar een klein beetje te troosten. Ik wist niet precies wat er nog van in zat, maar ergens was het wel duidelijk dat er nog een beetje van die onzekerheid zat! "Die kinderen waren echt vreselijk. Oneerlijk." Fluisterde ik zachtjes. Ik wist dat ik dat nu wel kon zeggen, maar dat het waarschijnlijk niets beter maakte. Toch moest ik het gewoon zeggen. "Het is juist allemaal zo mooi iets." Dat vond ik echt! Ik had niet de beste start gehad met Brent en Byron, maar ik had vanaf het begin al wel kunnen zien dat die twee echt van Linn hielden en dat hadden ze vast altijd al gedaan. "Wat hebben jullie gedaan?" Vroeg ik zachtjes. Het leek me niet dat het pesten door was blijven gaan. Ik hoopte het in ieder geval niet! Dat soort dingen gebeurende veel te vaak. Mensen die jaren lang waren gepest en ook al gingen ze naar de volgende school, het zo weer begon. Ik hoopte echt dat het niet bij Linn was gebeurd! Het was sowieso al vreselijke dat het überhaupt was gebeurd. Dat soort dingen mochten eigenlijk gewoon niet gebeuren?  

Calum.
Het was heel erg vervelend om te horen dat Linn echt een vervelende tijd achter haar rug had gehad. Ondanks dat het misschien jaren geleden was, was het echt niet zomaar weg! Dat soort dingen bleven gewoon hangen, iets wat ik ook wel snapte! Voor een klein meisje was het toch echt heel erg vervelend, iets wat tot nu toe gewoon was blijven hangen! Zoiets ging ook helemaal niet weg! Dat snapte ik maar al te goed. Ik vond het echt vervelend dat er zoiets was gebeurd, maar ik was wel echt heel erg blij dat Linn het me nu had verteld! We hadden nu al wel even samen en ik had ook wel het idee gehad dat we elkaar echt konden vertrouwen! Iets wat we echt deden! Maar dit was ook niet echt iets wat je meteen vertelde. Nu was het ergens wel gewoon nodig geweest, want het was gewoon duidelijk dat Linn zich er nog steeds best onzeker over voelde. Dat leek me in ieder geval. Ik kon me niet voorstellen dat de vrolijke Linn, wie het nu echt met iedereen kon vinden, dat vroeger niet had gehad. Dat ze vroeger aan de kant was geschoven door de kinderen met wie ze had willen spelen. Ik vond het echt heel erg gemeen! Die kinderen snapten echt niet dat er helemaal niets mis mee was. Jammer genoeg waren het niet alleen kinderen die het dachten. In ieder geval niet over twee mensen van hetzelfde geslacht die gek op elkaar waren. Het was toch belachelijk! Twee mensen konden toch gewoon gek zijn op elkaar! Het maakte niets uit dat ze van hetzelfde geslacht zijn. Ik vond het juist alleen maar mooi dat ze voor elkaar hadden gevochten en voor Linn! Het was wel duidelijk dat ze dat echt hadden gedaan! Ik hield mijn mond weer omdat Linn verder ging met praten. Ik wilde het hele verhaal weten. Ze had het heel erg belangrijk gevonden om dat te vertellen en dat snapte ik ook wel. Ik vond het nu ook echt belangrijk om dat te weten! Het was een deel van haar jeugd. Een vreselijke deel, maar ik wilde wel echt het complete verhaal weten! Ik bleef zachtjes over de rug van Linn strelen, want volgens mij vond ze het wel een beetje geruststellend. Ik vond het ook wel heel erg fijn om haar dicht tegen me aan te hebben! Het was op een gegeven moment blijkbaar zo erg geworden dat ze echt niet meer naar school wilde en smoesjes begon te verzinnen! Dan was het wel echt heel erg geweest. En dat op zo’n jonge leeftijd, dat was toch echt heel erg?! Maar gelukkig was het daarna helemaal goed gekomen! Ze had naar een andere school gemogen. Het was ook belachelijk dat de andere school er niet eens wat aan had gedaan! Ik vond het echt vreselijk! "Het is belachelijk dat de school er niets aan heeft gedaan." Dat was het echt! maar gelukkig was het daarna wel goed gegaan! Al was die onzekerheid gebleven en daardoor was waarschijnlijk de make-up gekomen. "En toen ben je met make-up begonnen?" vroeg ik zachtjes. Ik streek even zachtjes door haar haar heen en gaf haar een kus. Waarschijnlijk gebruikte ze het nog steeds omdat ze zich onzeker voelde! "Ik snap dat het niet zomaar weg gaat, maar in mijn ogen heb je niets om je onzeker over te voelen." zei ik zachtjes. Ik vond het echt niet! In mijn ogen was ze prachtig! Ik wist zeker dat er genoeg mensen waren die dat ook vonden! Meisjes die naar haar opkeken, maar ook jongens die haar echt mooi vonden. "Al snap ik ook wel dat het niet zomaar weg gaat. Maar in mijn ogen ben je prachtig." Ik wou dat dat genoeg was. Ik snapte dat ze niet zomaar zou stoppen met make-up. "Ik zou je niet meer tegenhouden." Of dwingen om alles sneller te doen! 

Calum.
Het was toch belachelijk dat Linn daar zo’n tijd mee had moeten lopen en dat de school er niet eens wat aan had willen doen? Ik vond het in ieder geval belachelijk dat het op die manier was gegaan en gelukkig hadden Brent en Byron dat volgens mij ook gedaan. Anders hadden ze haar echt niet zomaar naar een andere school gedaan. Dat was wel zo geweest en daar had Linn gelukkig wel een fijne tijd gehad! Toch waren de woorden er gewoon ingekomen en die gingen er ook niet zomaar meer uit. Misschien dat ze er nu zelfs nog wel eens aan terug dacht. Woorden waren soms echt messen, ze konden echt voor hele diepe litteken zorgen en misschien ging de wond wel weg, maar je zag de littekens altijd. De pijn was misschien niet altijd meer voelbaar, maar je wist maar al te goed dat het er ooit was geweest, dus soms leek het echt alsof die pijn er dan nog was. Ik vond het vreselijk dat Linn dat door had moeten maken en daar nu misschien nog wel een beetje mee worstelde. Het was wel één van de redenen waarom ze zo druk bezig was met make-up. Daar had ze toch wel controle over. Ik snapte ergens wel dat ze weer bang was geweest dat hetzelfde zou zijn begonnen als ze naar een nieuwe school was gegaan en de make-up had haar dan voor verweerd. Dus voor haar was make-up een letterlijk schild. Het beschermde haar door haar litteken te verbergen! "Je kunt echt hele mooie dingen maken." Dat was echt zo! Ik vond het heel erg mooi, het was alleen zo jammer dat het zo lang duurde en voor mij was ze net zo mooi als ze geen make-up op had. Bij sommige dingen hoorden het wel gewoon, zoals awardshows, maar voor een avondje uit eten met z’n tweeën had het voor mij echt niet zo opgedoft gehoeven! Ik streek zachtjes langs de wangen van Linn om haar tranen weg te halen. Het was vervelend om haar te zien huilen. Ik snapte maar al te goed dat er tranen waren, want het was wel heel erg moeilijk voor haar geweest! Nu kwamen die vervelende dingen gewoon even weer terug. Mijn woorden over haar litteken waren misschien nog wel harder aangekomen en daar had ik toch wel spijt van. "Het spijt me echt voor de dingen die ik heb gezegd." Als ik het had geweten het echt zo pijnlijk was, dan had ik er misschien nog wel een keer over na gedacht. Al was ik van de week echt boos geweest en had ik niet echt door gehad wat ik precies had gezegd. Het was er allemaal uitgekomen en dat was niet heel erg netjes geweest! "Het hoeft echt niet helemaal weg. Je moet gewoon doen waar je je goed bij voelt." Al hoopte ik echt dat ze soms wat sneller klaar kon zijn. "Al zou ik niet klagen met de meer tijd die we samen zouden hebben." Echt niet! Het was alleen maar fijn om haar dan nog wat langer bij me te kunnen hebben. In de ochtend, maar ook op andere momenten! Ik keek Linn even verbaasd aan toen ze over morgenvroeg begon, want ik snapte echt niet waar ze het precies over had. Had ze plannen gemaakt, waar ik niets van wist? Misschien met de rest en zou ik nu ook mee gaan. "Wat is er morgen?" Vroeg ik verbaasd. Ik wist namelijk echt niet wat er morgen was. Volgens mij had ze toch alle filmpjes die ze had willen maken gemaakt, dus dat was het in ieder geval niet! Ik wist in ieder geval niets anders wat we nog op de planning hadden. Volgens mij hadden we morgen ook gewoon vrij. Dus het kon wel zijn dat we ergens naar toe ging? Misschien was het wel gewoon naar het strand. Ergens zag ik haar er wel voor aan omdat ze samen met Naylene af te hebben gesproken, want die twee hielden beiden op hun eigen manier van het strand! 

De volgende ochtend (:

---

Naylene.
Het was vanmorgen vroeg geweest en ik had niet eens geweten waarom! Ik was me echt doodgeschrokken toen mijn wekker ineens af was gegaan. Dat ding had uit moeten staan! Eventjes had ik gedacht dat Ashton op had moeten staan, omdat ze naar de studio hadden gemoeten, maar dat was niet zo geweest! Blijkbaar had Linn onze wekkers gezet! Ik had echt geen idee hoe ze dat voor elkaar had gekregen, waarschijnlijk had ik mijn mobiel ergens laten slingeren, nadat ik gisteren even met Emmet had gesproken. Hoe ze het ook had gedaan, maakte niets uit! Ondanks dat ik het in het begin niet zo leuk had gevonden, helemaal omdat Ashton en ik behoorlijk laat waren gaan slapen, zoals we dat eigenlijk iedere dag wel deden, vond ik het nu wel heel erg leuk! Linn was de kamer binnen gekomen en had ons verteld dat we naar Disney gingen! Iets wat als een stomme grap had geklonken en ik had ook echt gedacht dat ze ons voor de gek had gehouden. Toch was het geen grapje geweest, want nu stonden we echt in Disney! Ik had hetzelfde shirt aangedaan dat ik van de week bij de Iheartmusic Awards aan had, daar stond Mickey immers op! Wat was een betere plaats om dat te dragen, dan in Disney! Ik wist dat er genoeg andere mensen liepen met zulke shirts en dat was nu wel echt te zien! Het maakte hier echt helemaal niemand iets uit! Het hoorde er ook wel echt bij, al was ik echt wel blij met mijn shirt. De shirt hier waren meteen zo groot! Nou was ik al niet heel erg breed, dus ik had vaak genoeg het gevoel dat ik helemaal weg werd gezogen in een shirt of andere kleding. In ieder geval de dingen die mijn moeder kocht! Hier waren die dingen ook best vormloos, dus het was gewoon niets voor mij. Als het aan mij had gelegen hadden we de winkeltjes ook wel over kunnen slaan of daar aan het einde van vandaag of morgen naar toe kunnen gaan. Want volgens Linn bleven we hier ook nog twee dagen! We hadden net wel onze spulletjes achtergelaten in een hotel, maar we hadden nog niet op een kamer gekund omdat we te vroeg waren geweest. Maar we zouden hier echt twee dagen zijn! Dat was echt geweldig! Disney was gewoon iets wat iedereen wilde toch? Het maakte niets uit hoe oud je precies was! Mijn ouders hadden me nooit meegenomen naar een pretpark. Ik had wel een paar keer met mijn oom en tante mee gemogen! Emmet en ik hadden dan echt de leukste dagen gehad. Zeker toen we wat ouder waren geworden en overal in hadden gekund! Ik was gek op achtbanen, maar ook op hele andere dingen. Alle attracties waren hier volgens mij echt geweldig, omdat ze één voor één de verhalen tot leven brachten! Ik wist echt niet precies wat ik hier van had moeten verwachten! Maar de eerste blikken waren echt al geweldig! Het was wel redelijk druk, maar volgens mij was dat hier altijd wel zo, op welke dag we ook kwamen. Ik vond het niet erg, we waren hier! Ik had de hand van Ashton zo goed mogelijk vast, want we zouden zo moeten lopen en ik wilde hem toch niet kwijtraken! Daar was het druk genoeg voor. Gelukkig hadden we nog geluk dat de jongens zo lang waren! We moesten alleen zien dat we Linn niet kwijtraakten, want die was wat moeilijker terug te vinden. Al leek het me niet dat ze Calum snel los zou laten. Die twee hadden het gelukkig goed gemaakt! Ik snapte ook echt niet hoe ze ruzie hadden kunnen krijgen, het was gewoon niets voor hen! "Nou Linn, waar gaan we naar toe?" We hadden besloten dat zij als eerste had mogen kiezen wat we gingen doen. Wat uiteindelijk was geworden dat we oortjes of andere dingen hadden moeten kopen, maar nu mocht ze toch ook echt de eerste attractie uitkiezen!

Calum.
Linn had vannacht geen grapje gemaakt toen ze had gezegd dat we naar Disney zouden gaan! Ik had er eerst wel even om moeten lachen, maar aan Linn was ook wel te zien geweest dat ze er niet over had gelogen. We hadden het er juist even over gehad en het was wel duidelijk dat ze er echt heel erg veel zin in had gehad. Ik ook! Het was leuk om naar dit soort parken te gaan! Attractieparken waren sowieso leuk, maar niets kwam over Disney heen? Helemaal niet als we daar met z’n allen naar toe konden. Het was echt een cadeautje geweest van Linn, waar ze duidelijk behoorlijk wat geld voor neer had moeten leggen. Eén kaartje was al niet goedkoop! Laat staan zes en ook nog eens een hotel overnachting. Volgens mij had ze drie kamers geboekt! Dat kwam toch allemaal wel bij elkaar op! Al was het wel duidelijk dat deze dag niet over geld ging! Toch vond ik dat we Linn toch wel mochten bedanken. Daarom had ik net in de winkel betaald. Linn had er toch wel een beetje opgestaan dat iedereen iets van Disney op of aan had, dus we hadden de hele winkel door gestruind om iets te zoeken wat we ook allemaal hadden willen hebben. Wat uiteindelijk ook wel was gelukt! Volgens mij was het nu ook beter, want aan het einde van de dag gingen natuurlijk de meeste mensen nog iets halen wat ze mee konden nemen naar huis. Al was het nu ook wel redelijk druk geweest. Vooral meisjes die met hun vader of moeder bij de jurkjes hadden gestaan en duidelijk hadden gemaakt welke prinses ze hadden willen zijn voor de hele dag! Iets wat er wel echt heel erg schattig uit had gezien. Er was zelfs een meisje geweest dat haar jurkje had geknuffeld en hem niet meer los had willen laten. Iets wat echt heel erg lief was geweest om te zien? Ergens deed het me aan Linn denken! Ik kon me maar al te goed voorstellen hoe ze vroeger ook een prinses had willen zijn en dat ze het had gevraagd aan Brent en Byron. Die natuurlijk wel een jurkje voor hadden gekocht en waarschijnlijk ook een kroontje en alle andere dingen die er bij hoorde. Zo was Linn gewoon en volgens mij was ze vroeger al wel gek geweest op dat soort dingen. Al had ze zich ook misschien wel te onzeker gevoeld. Het verhaal wat ze me gisteren had verteld was toch wel een beetje blijven hangen. Ik keek nu echt niet anders naar haar en als ik dat al deed, dan zag ik haar alleen maar als sterker en echt niet als iemand met wie ik medelijden moest hebben. Dat hielp namelijk echt voor geen meter! Ze was nu nog steeds wel wat onzeker, maar ik kon zweren dat ze vandaag toch al iets minder make-up op had dan de afgelopen dagen. Ze probeerde het nu al echt! Vanmorgen hadden we ook echt wel vroeg op moeten staan, waardoor ze niet alle tijd van de wereld had gehad. We hadden namelijk moeten zorgen dat de rest ook op zou staan. Iets wat bij Michael nou niet heel erg goed was gegaan! Uiteindelijk hadden we hem wel uit bed gekregen, maar alleen maar omdat we hadden gezegd dat we naar Disney zouden gaan. Volgens mij had hij echt op het punt gestaan om van alles naar mijn hoofd te gooien! Echt vrolijk was hij nou ook weer niet geweest, maar dat was nu wel omgedraaid! Ik sloeg mijn arm om Linn heen en trok haar dichter tegen me aan. Ik keek naar Naylene en knikte, ze had gelijk. Linn mocht uitkiezen wat we gingen doen! Het shoppen had niet echt geteld! Zij mocht kiezen in welke attractie we zouden gaan. Het leek me toch wel het leukst om zoveel mogelijk bij elkaar te blijven? Dan konden we ook nog een beetje wisselen van plaatsen, want ik wist zeker dat iedereen wel bij Linn wilde zitten! 

Naylene.
Ik had er vanmorgen echt niets van begrepen, maar nu deed ik dat wel. Toch leek het nog niet heel erg echt! Ergens leek het alsof ik nog aan het slapen was. Het klonk ook meteen zo stom om te zeggen dat het een droom was. Maar het was in ieder geval heel erg leuk! Pretparken waren geweldig en het was toch echt wel weer een lange tijd geleden dat ik er in eentje was geweest! Daarbij was het ook nog eens heel leuk om dit met z’n allen te doen! De tijd ging heel erg snel. Over een paar dagen zou ik nog meegaan naar Sydney, maar daarna moest ik toch echt weer terug naar Brisbane. Waar ik het liefst nog niet over na wilde denken. Dan moest ik weer naar school! Daarbij zou het echt weer een hele lange tijd duren voordat ik Ashton weer kon zien. Daarom moesten we nu toch zoveel mogelijk genieten en in Disney ging dat wel echt! Ik had geen zin om de hele dag bij Ashton uit de buurt te blijven omdat we nu weer in het openbaar waren. Tijdens de andere dingen hadden we dat wel een beetje gedaan. Daar waren echter wel echt camera’s op ons gericht geweest en nu was dat niet zo. Ik vond dat het kon dat we elkaars hand vasthielden! Van de week hadden we dat ook wel gedaan op het strand. Het was heerlijk om daar rond te lopen en we hadden het helemaal leuk gehad op de stormbaan, waar we toch echt naar toe waren geweest! Uiteindelijk was ik behoorlijk vaak in de zee geëindigd of ergens op mijn kont op de stormbaan, maar het was alleen maar leuk! We hadden heel erg veel samen gelachen en dat was wel echt het belangrijkste aan dat alles! Ook hieraan, we konden het heel erg gezellig hebben! Iets wat ook echt wel goed kwam! Dit was Disney! Dit was heel erg gezellig! Er waren zoveel dingen! We konden in alle attracties en ik hoopte dat we dat ook wel een beetje zouden redden in de twee dagen die we hier waren. Lekker eten hoorde er toch ook wel bij! Maar dat kon je hier ook wel echt goed ruiken. Ik had net al hotdogs geroken en er waren ook genoeg zoete geuren die me neus binnen waren gedrongen. Omdat we niet hadden geweten dat we hier naar toe gingen, werd het waarschijnlijk wel veel tussendoor halen. Maar dat maakte niets uit! Linn had heel erg veel geld uitgegeven om ons hier te krijgen! Wat betekende dat wij toch ook maar een beetje voor de rest zorgen! Dat verdiende ze wel, ze verdiende ook heel erg veel knuffels! Iets wat ik al wel had gedaan toen ze ineens in onze kamer had gestaan. Ik had haar gewoon even moeten knuffelen! Het was echt iets heel liefs dat ze dit voor ons allemaal had geregeld! Ik knikte enthousiast toen Linn over de Rock ‘n’ Rollercoaster begon, want dat was een achtbaan! Achtbanen waren echt geweldig! Ik vond het ook echt niet erg om in de rustige dingen te gaan, maar de achtbanen hoorden er toch echt wel bij! Al hoopte ik toch ook wel echt dat we naar het Starwars gedeelte zouden gaan. Dat was echt het vetste wat er hier was! Starwars was gewoon heel erg leuk! Ik schoot in de lach door Linn die het over de Squishy’s had, ik wist wel wat ze bedoelde, want ik had ooit Nemo met haar gekeken en toen had ze heel hard Squishy geroepen. Zo noemde ze Calum immers ook. "De Squishy’s zijn inderdaad de kwallen. Maar ik vind ook dat we daar in moeten ja." We moesten gewoon in alles. "Maar eerst de achtbaan!" Ik wilde echt graag naar de achtbaan! "Weten jullie waar het is?" vroeg ik aan Michael en Luke, zij hadden immers de kaart. Ze riepen allebei dat ze het wisten, maar vervolgens wezen beiden een verkeerde kant op.

Calum.
Het was echt fijn dat Linn en ik het vannacht bij hadden gelegd. Misschien dat ze wel een beetje naar mijn kamer was gekomen omdat ze vandaag geen ongemakkelijke dag had gewild. Al was het volgens mij wel de voornaamste reden geweest, dat ze ruzie gewoon niets vond. Ik had het ook niets gevonden! We hoorden geen ruzie te hebben. Achteraf gezien was het ook echt belachelijk dat we ruzie hadden gehad. Over make-up! Ik snapte nu maar al te goed dat Linn het helemaal niets had gevonden dat ik er over was begonnen. Voor haar was het gewoon echt iets wat haar al die jaren een soort van zekerheid had gegeven en dat had ik aangevallen! Iets wat niet oké was geweest. Helemaal niet op de manier waarop ik het had gedaan! Ik had namelijk echt vreselijke dingen gezegd. Gelukkig had Linn mijn excuses geaccepteerd en ging het nu weer goed! We konden juist heel erg genieten van elkaar en dat deed ik ook echt wel. Ik vond het heerlijk dat ik haar weer dicht tegen me aan had kunnen trekken vannacht, maar dat ik dat nu ook weer kon. Ik hoefde niet meer toe te kijken hoe ze echt de hele tijd bij Luke zat. Het was gewoon niet iets geweest wat ik heel erg fijn had gevonden. Ze had gewoon weer bij mij geslapen en ze zou gewoon dicht tegen mij aan kunnen staan in de rij! Ik vond echt dat ze er heel erg leuk uitzag! Haar oortjes stonden haar echt heel erg schattig! Ze had echt iets met glitter willen hebben, dat was voor het kroontje gegaan. Glitter was voor Linn iets heel serieus, ze vond zelfs dat het een kleur was. Iets wat ik niet helemaal snapte, maar als zij het vond, dan was het vast zo! Ik keek verbaasd opzij toen Linn begon over de Squishy’s. Iets wat heel erg grappig klonk. Ik vond het heel lief als ze me Squishy noemde! Zij mocht dat? Ik moest er vaak genoeg om lachen, iets wat zij dan vervolgens alleen maar leuk leek te vinden! Want het gebeurde vaak genoeg dat ik van haar moest lachen als we samen op de foto gingen. Er kwamen vandaag ook vast genoeg selfies, maar dat hoorde gewoon bij Linn! Het was gewoon zo Linn, dat mensen niet helemaal hadden begrepen dat er van de week geen foto’s meer waren geweest. Ze hadden best wel snel doorgehad dat er iets niet had geklopt. Gelukkig had Linn er helemaal niets over gezegd. Niet iedereen had ook hoeven weten dat we ruzie hadden gehad. Ik snapte niet eens waarom het zo interessant was. Wij waren de twee mensen die in een relatie zaten en uiteindelijk ging het om wat wij vonden en voelden! Andere mensen hadden daar niet heel erg veel mee te doen. Ik gaf Linn een kus "We gaan naar de Squishy’s. Als je me daar maar niet achterlaat." Zei ik lachend. Het was niet echt het beste om te worden vergeleken met kwallen. Die hadden niet eens hersens of een hart! Dat was toch een raar idee? Ik wist ook wel dat Linn me daar niet mee vergeleek. Ze noemde me gewoon graag Squishy en zij mocht me ook wel echt zo noemen. Ik hoorde Michael en Luke met elkaar kibbelen over waar we precies naar toe moesten. Uiteindelijk begon Michael maar gewoon te lopen, duidelijk niet luisterend naar Luke en ik besloot maar dat we er maar gewoon achteraan moesten lopen. We hadden allemaal wel een mobiel bij ons, dus als er iemand kwijt raakte konden we diegene altijd bellen. Al was het echt niet makkelijk om iemand weer te vinden in zo’n drukke omgeving. Het was namelijk wel best wel druk! Wel gezellig druk, want echt iedereen was enthousiast! Vooral de kleine kinderen natuurlijk, maar hun ouders leken het ook echt niet vervelend te vinden. Wat het ook niet was! Disney was geweldig! En waren hier genoeg attracties die alleen voor ouderen waren. 

Naylene.
Dit was echt te lang geleden! Ik vond het heel erg lief dat mijn tante en oom me vroeger wel eens mee hadden genomen. Het was gewoon heel erg leuk geweest, zeker samen met Emmet! We waren nu echter al een paar jaar niet meer naar een pretpark geweest! James, Travis, Matt en ik hadden het er ook wel eens over gehad, maar het was er gewoon niet van gekomen! Iets wat ik niet snapte, want eigenlijk hadden we het best kunnen doen tijdens onze roadtrip! Niet dat het ook maar ergens bij Disneyland in de buurt kwam! Dit was echt een geweldige plaats en er was zoveel te doen! Ik vond het wel leuk dat niet het hele park uit prinsessen bestond. Dat was toch wel iets meer het ding van Linn. Ik vond Pirates leuk! Of Starwars! Maar die dingen waren hier ook! Uiteindelijk ging het er niet echt om welke figuurtjes je leuk vond, want op die manier koos je echt geen attractie! Daarbij kende ik lang niet alles. Het was niet zo dat ik van mijn ouders uren voor de televisie had mogen zitten om films te kijken. Ze hadden liever gehad dat ik naar iets had gekeken wat ook nuttig voor me was geweest. Natuurlijk had het mijn oom en tante ook hierin niet veel uitgemaakt, bij hen had ik het wel gemogen! Ik was wel echt heel erg blij dat we hier nu waren! We zouden zelfs als eerste naar de achtbaan gaan. Ergens hoorde dat wel. Je moest gewoon beginnen met een goede attractie die ook een beetje adrenaline gaf! We moesten immers nog wel de hele dag staan en slenteren! Iets wat best wel vermoeiend was. De adrenaline kon ons alleen maar helpen! Ik hoorde dat Michael een wedstrijdje wilde doen en ik wist niet hoe snel ik de hand van Ashton los moest laten. Wedstrijdjes waren altijd leuk om te doen! Helemaal als je kon winnen! Winnen was gewoon heel erg leuk! Het idee alleen al. Het ging echt niet alleen maar om het feit of je een prijs kreeg of niet! Het idee van winnen was het mooiste! Ik kwam echter niet heel erg ver, want ik voelde al snel de armen van Ashton om me heen, het kon haast niemand anders zijn! Niet veel later hoorde ik inderdaad zijn stem. Al was ik het niet met hem eens. Ik schudde mijn hoofd. "Soms moet hij ook gewoon verliezen." Zei ik lachend. Hij won vast vaak genoeg als hij iets met de jongens deed! In ieder geval als hij met ze gamede. Het kon haast niet anders dan dat hij ze allemaal versloeg. Iets wat hij bij mij niet zo goed voor elkaar kreeg. We waren gewoon aan elkaar gewaagd en dat was leuk! Want iedere keer was het maar weer de vraag wie won. "En ik wil gewoon graag naar de achtbaan!" We waren er bijna en Michael zou toch een paar mensen voor moeten laten als hij eerder was dan wij waren, dus heel erg was het niet! Uiteindelijk wilden we wel allemaal in hetzelfde karretje! Het liefst natuurlijk achter elkaar! Ik begon te lopen met de armen van Ashton nog om me heen. Iets wat we niet eens zo heel erg lang geleden bij me thuis ook hadden gedaan, alleen om een hele andere reden! "Ik denk dat we wel een stukje zo kunnen lopen. We hebben ondertussen wel wat ervaring gehad." Het liep nog steeds niet heel erg gemakkelijk, maar het was wel heel erg leuk! Grappig zelfs! Ik wist dat we misschien een beetje op moesten passen hier, iedereen kon ons zomaar zien, maar er waren hier vooral kinderen? Die zouden echt geen foto’s gaan maken! "En dit brengt wel herinneringen naar boven." Zei ik zachtjes. Het was gewoon zo! We hadden het die dag gewoon heel leuk gehad. Echt ieder moment was gewoon bijzonder geweest!

Calum.
Ik hoopte dat Linn de kinderen uit haar klas ooit kon laten zien wat ze hadden gedaan. Dat ze zo idioot waren geweest om haar zo te pesten. Misschien herkenden ze haar wel niet meer of zei haar naam hun helemaal niets meer. Maar ik durfde te wedden dat Linn wat verder was gekomen dan de meesten van hen! En dat op deze leeftijd! Ze was nog maar achttien, maar ze had het wel echt goed voor elkaar. Haar filmpjes waren goed bekeken en ze keek vaak genoeg gratis dingen toegestuurd, wat volgens mij al lang niet meer alleen maar make-up was! Waarschijnlijk kreeg ze ook gewoon kleding toegestuurd. Iets wat toch wel aangaf dat mensen echt wilden dat ze het aandeed, omdat ze daarmee verwachtte dat het beter zou gaan verkopen! "Goedzo! Want ik wil niet alleen zijn met de ander Squishy’s!" We zouden er sowieso naar toe gaan. Ik wist niet precies wat het was, het kwam in ieder geval uit Nemo en het had iets met de kwallen te maken. Ik had nog niet echt op de kaart kunnen kijken. Luke en Michael waren er immers druk mee bezig geweest! We zouden straks wel zien waar we allemaal naar toe zouden gaan. We gingen nu eerst naar de achtbaan! Ik had echt geen idee hoe druk het precies was. Misschien zouden we wel iets van een uur in de rij staan. Dan hadden we genoeg tijd om te bepalen wat we allemaal gingen doen. Al hoefde dat echt niet! We konden ook gewoon van attractie naar attractie gaan! Misschien kwamen we wel langs iets heel leuks als we naar de Squishy’s liepen! Dan gingen we daar toch ook gewoon in? Ik vond in ieder geval wel! "Want daar is mijn Linnie niet en ik kan deze Squishy kan niet overleven zonder zijn Linnie." Ik vond wel even dat we klef mochten doen? Dat hadden we een hele tijd niet gekund! Een paar dagen hadden we elkaar niet eens aangekeken! Dus dat moesten we nu wel goed gaan maken, vond ik in ieder geval. We hadden sowieso genoeg tijd, wat we zouden echt wel eventjes moeten wachten en dan was er toch niets beter om dicht tegen elkaar aan te staan. "Dan pakken we een nieuwe." Die ze dan waarschijnlijk ook nog kapot zouden maken. Maar ik zag ze niet twee kaarten wilden hebben, geen idee waarom. Maar ik zag het echt helemaal voor me! Het maakte ook niets uit, uiteindelijk zouden we gewoon weer een kaart kunnen pakken en heel erg veel attracties werden ook wel aangegeven op bordjes! Sowieso de grote attracties, dus we kwamen echt wel ergens. Michael begon te rennen, waardoor Naylene en vervolgens Ashton erachter aan ging. Het was duidelijk een wedstrijdje, maar ik vond het prima om iets rustiger te lopen, als dat betekende dat ik Linn nog eventjes vast kon houden. "Ik vind het echt heel erg lief dat je dit voor ons allemaal hebt geregeld." Dat had ik vannacht ook al wel gezegd en vanmorgen vast ook wel een keer. Maar het was ook echt wel heel erg lief! Ik had zelf nog voorgesteld om er wat geld bij te leggen, omdat het toch wel behoorlijk prijzig was geweest, maar daar had ze echt niets van willen weten. Ze had dit toch echt voor ons willen doen, iets wat heel erg lief was! En ik wist haast wel zeker dat iedereen het heel erg leuk zou hebben. We waren nog niet eens in een attractie geweest en iedereen had dat al! Ik gaf Linn een kus op haar wang en liep met haar achter de rest aan. Michael stond uiteindelijk al bij het begin van de rij en hij moest toch wel even heel erg goed duidelijk maken dat hij had gewonnen! Als je in een eentje een wedstrijdje deed, dan was dat ook niet zo heel erg moeilijk, maar oké! 

Naylene.
Ik had Michael er makkelijk uit kunnen rennen als ik dat had gewild! Niet dat ik meteen zo sportief was, maar ik deed wel echt alles op de fiets. Wat er natuurlijk ook wel voor zorgde dat ik enig conditie had. Al had ik van de week wel gemerkt dat de conditie van Ashton heel wat beter was. Het was wel echt leuk geweest om met hem te sporten, ondanks dat we daarna echt bekaf waren geweest. Ik wist dat Michael ook vaak genoeg rond moest rennen op het podium en dat het ook een behoorlijke workout was. Maar ik had hem best kunnen verslaan! Als je zoiets van jezelf niet geloofde, ging het echt nooit gebeuren! Als je iets wilde, moest je wel een beetje in jezelf geloven! Ik vond het niet moeilijk om te geloven dat ik een game van Michael kon winnen, want ik wist dat ik daar toe in staat was. Van de week had ik dat ook gedaan en toen had hij gewoon geweigerd om het spelletje nog een keer te spelen! Daarbij had hij het er op gegooid dat ik meer tijd dan hem had gehad om het spel goed te leren spelen. Wat echt niet zo was. De jongens waren misschien druk, maar ik kon bijna nergens gamen? Thuis in ieder geval niet! En als ik gewoon school had, kwam ik behoorlijk moeilijk de deur uit. Alleen als ik mijn ouders vertelde dat ik naar Matt ging, voor een of ander project. Gelukkig waren zijn ouders zo lief om me een beetje te helpen, al had ik toch wel het meeste aan Matt zelf, die zo wat leugens voor me op kon hangen! Iets wat ik heel erg lief vond en wat ook wel echt nodig was! Anders kwam ik die deur gewoon niet uit. Ik wist niet of mijn ouders nu door hadden waar ik precies was, maar als ze dat deden, dan had ik helemaal problemen! Iets waar ik pas over na zou gaan denken als ik weer in Brisbane was! "Hij wint vaker van mij!" Daar deed ik ook niet moeilijk over? Dus Michael moest het ook maar leren. Hij verloor nu gewoon wat vaker en dat ook nog eens van een meisje! Zo was het gewoon en dat moest hij maar accepteren! Ik moest lachen omdat Ashton zo verbaasd leek te zijn door mijn woorden. Iets wat wel heel erg grappig was! Het was leuk om te zien dat hij toch even tot het besef kwam dat ik niet zo heel erg netjes was. Wat ik ook niet was? Ik had nooit gezegd of mezelf voorgedaan alsof ik dat wel was! Volgens mij was Ashton toch wel een beetje geschrokken als hij de dingen had gehoord waar ik het met Michael over had gehad. Het was misschien raar om het er juist met Michael over te hebben, maar voor mij voelde dat juist best wel vertrouwd. Michael was echter niet heel erg goed in zijn mond houden en er was ook al wel al wat uitgefloept! Voor de Kids’ Choice Awards nog! Iets wat nou niet echt de bedoeling was geweest, maar volgens mij had Ashton het ook niet zo heel erg serieus opgenomen, terwijl het wel echt zo was geweest. Ik kneep zachtjes in de hand van Ashton toen hij me los had gelaten, maar wel mijn hand nog vast had gepakt. "Je weet nog lang niet hoe stout ik kan zijn." fluisterde ik lachend. Hij wist van helemaal niets! "Ik zorg vanavond wel dat je genoeg probleempjes krijgt." Ik wist dat dit niet hielp, maar ik wilde het wel even hebben gezegd! We hadden vanavond een hotelkamer voor onszelf, waar mensen ons gewoon niet zo snel konden horen als bij hun thuis! Dan hoefden we ook niet op te passen met het volume. Ik had serieus geen idee of we luid waren of niet, maar ik vond het in ieder geval geen fijn idee om seks te hebben als andere mensen daar van mee konden genieten!

Calum.
Het waren twee dagen waar we echt van zouden gaan genieten. We hoefden nergens anders mee bezig te zijn. Misschien dat er zo nu en dan wel even een nummer door ons hoofd heen schoot waar we nu mee bezig waren, maar dat was ook best wel logisch? Ons leven bestond nu toch wel een beetje uit schrijven. Iets wat we wel zo goed mogelijk wilden doen. Het volgende album wilden we toch wel een stuk persoonlijker maken. Iets waar gewoon wat meer tijd in ging zitten, maar ook echt wel meer emoties? Linn was er best wel nieuwsgierig naar, maar ik kon haar gewoon niets laten luisteren wat nog niet helemaal af was. Vaak werden er op het laatste moment nog dingen veranderd. Zelfs als we in de studio stonden om de muziek op te nemen kon dat nog voorkomen! Dan wisten we pas echt zeker dat we er voor de volle honderd procent achter stonden! Ik had gewoon liever niet dat ze het voor die tijd hoorde. Natuurlijk speelde ik wel eens wat voor haar en dan kon het ook voor komen dat ik een melodie speelde, die gewoon bleef hangen en die ik later dan voor de rest speelde. Dat was van de week in ieder geval gebeurd! We zouden vanzelf wel zien of we het ergens voor zouden gebruiken of niet! Het was gewoon een heel proces dat we echt niet moesten gaan haasten! Dat hielp namelijk echt niets! Daarom was het juist wel fijn om er een paar daagjes uit te zijn! Zeker nu het weer goed ging tussen mij en Linn! Iets wat ik wel heel erg belangrijk vond. "Ik wil jou als mede-squishy!" Dit gesprek ging helemaal nergens meer over, maar dat mocht ook wel eens. We praatten weer met elkaar, wat al heel wat was als je het vergeleek met de afgelopen week! Ik had haar heel erg gemist, dus we mochten het er nu ook wel van nemen. We waren misschien wat klef, maar dat maakte toch verder ook niets uit? Mensen moesten maar begrijpen dat we elkaar niet zo heel erg vaak konden zien! Waardoor we het juist moesten hebben van de momenten die we samen hadden. Daar wilde ik ook echt wel alles uithalen! Iets wat ik vandaag ook echt wel zou gaan doen. Andere mensen moesten maar gewoon een andere kant op kijken als ze het niet wilden zien. We mochten elkaar omhelzen, een kus geven of zelfs zoenen! Het was iets tussen ons en uiteindelijk had niemand anders daar iets mee te maken! Echt helemaal niemand! Ik keek naar Michael die behoorlijk teleurgesteld leek te zijn, omdat we niet mee hadden gerend. Maar dat had hij ook wel kunnen verwachten! We konden elkaar niet vasthouden als we moesten rennen. "Je hebt gewonnen?" Daar ging het hem uiteindelijk vast om, dan maakte het echt niets uit of we mee hadden gedaan. Ik vroeg me echt af of Linn wel kon rennen! Ze kon heel erg goed op hakken lopen, maar om daar ook nog eens op te rennen? Ze moest echt de hele dag op die dingen lopen! Ik hoopte dat het goed ging. We zouden op een gegeven moment allemaal wel last krijgen van onze voeten. We moesten immers best wel lang lopen, maar ook stil staan in de rijen, wat misschien nog wel erger was! We moesten nog een stukje de rij in lopen, zodat we uiteindelijk achter de rest van de mensen stonden. Omdat we toch de tijd hadden sloeg ik mijn armen weer om Linn heen. Het kon gewoon! Dus waarom zou ik het niet doen! Ik gaf haar een kus en trok haar vervolgens nog iets dichter bij. Iets wat niet heel erg handig ging, omdat ze de oortjes op had. Al stonden die haar wel echt heel erg schattig. "Je bent een hele leuke Minnie." Dat was ze echt! Ze had immers de oortjes op! Typische Linn oortjes, dat wel, want glitter hoorde er voor haar gewoon bij.