Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
O | Shiri shades darker
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina schudde haar hoofd een beetje. Hij hoefde geen spijt te voelen. Ze wist dat een monster was en dat ze mensen de angst aan joeg. Dat haar volk beter kon sterven dan proberen te winnen. "Het is geen peobleem." Ze keek even om haar. Al haar gedachten konden weer eens vrij rondgaan
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine beet op zijn lip. 'Het komt goed...' zei hij zacht. 'Ik zat fout en jij gaat opnieuw inzien wat de waarheid is...' Hij pakte een beetje shampoo en begon het in haar haar - of wat er van iver was - te masseren. 'Beloofd...'
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina keek naar hem, ze haalde haar schouders een beetje op. Niet dat ze zijn woorden echt geloofde. In stilte liet ze hem begaan en keek naar haar handen en benen. Zachtjes wreef ze haar benen schoon en de huid werd eindelijk weer zichtbaar. Even beet ze op haar onderlip en keek vanuit haar ooghoeken naar Jermaine, hij was er geweest voor Zana. Waarom zou ze hem nu wel vertrouwen?
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine waste de shampoo weer uit haar haar. Het deed pijn om haar zo te zien. Hij voelde zich schuldig. Nu hij de waarheid wist... 'Waarom heel je jezelf niet...?' vroeg hij plots. Dat leek hem een stuk fijner eigenlijk, dus waarom deed ze het niet?'
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina slikte even en keek op. "Dat mag niet," begon ze zachtjes en even keek ze naar zichzelf, "en het lukt niet." Ze wilde niet gestraft worden voor het helen, maar het was ook zoveel. Ze had teveel pijn om ook maar een beetje focus te kunnen krijgen om iets te helen.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine keek haar aan. 'Ik geef je toestemming,' zei hij. 'En je boeiem zijn af, zie je? Je bent niet meer gelimiteerd...' Jermaine beet op haar lip. Had ze überhaupt wel doordat ze geen ijzeren banden om haar tere polsen had?
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina keek even naar hem en daarna naar haar polsen. Ze slikte even en trilde. Ze legde haar hand op een van haar ontstoken wonden en probeerde die te helen. Het duurde lang, erg lang. Uiteindelijk bleef er een klein litteken over en keek ze er stil naar. Hetgeen wat haar vroeger zo makkelijk en zonder problemen af ging, was uit haar geslagen.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine glimlachte zwak. 'Zie je? Je kan het wel...' probeerde hij bemoedigend. 'Neem je tijd. Je hebt alle tijd. Geen haast.' Jermaine probeerde Catharina op allerlei wijzen gerust te stellen, maar hij had niet het gevoel dat het echt zijm vruchten afwierp.
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina knikte even en bekeek het litteken stil. Die zou ze niet kunnen genezen zonder kruiden. Het was echter niet iets dat haar tegen hield en ze ging verder om haar wonden te genezen. Van binnen genezen zou echter nog een tijdje nodig hebben. "Ik had je niet terug verwacht." Zei ze uiteindelijk, hem aankijken deed ze niet. Ze richtte zich op het helen, maar zo kon ze misschien wel praten.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine bleef een tijdje stil kijken naar hoe Catharina zich heelde. 'Niemand had me terug verwacht,' antwoordde hij. 'Inclusief mijzelf.' Aan de ene kant was het een prestatie om terug te keren, niemand had het ooit eerder gedaan, maar iedereen van zijn bateljon had het niet overleefd. Hij wel. Hij had daar moeten sterven maar dat deed hij niet.
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina luisterde even en knikte langzaam. "Maar ik had je vooral niet hier verwacht." Ze keek hem langzaam aan en slikte even. Toen hij weg was gegaan was ze voor hem niets meer dan een vieze heks geweest, zoals ze voor iedereen was. Waarom zou hij dan terug keren naar hier en haar helpen?
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine haalde zijn schouders op. 'Ik was gewoon nieuwsgierig... of jij er nog was...' mompelde hij. En ja, ze was er geweest. Meer dood dan levend, maar ze was er wel. Al had hij liever dat ze was gedood, zodat ze niet in deze pijn had hoeven leven. Hij had haar moeten doden toen het nog kon. Hij had haar moeten bevrijden.
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina keek naar hem. "Waarom?" De vraag brandde op haar lippen, weer bekeek ze zijn gezicht. Bestudeerde het. Erna wendde haar blik af, bijna haar hele armen had ze geheeld. Ze voelde zich weer een beginner, die lang nodig had voor alles en altijd haar handen moest gebruiken. Ze was zo sterk geweest, Cath slikte het brok in haar keel weg.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine zuchtte zacht, misschien licht geïrriteerd. 'Gewoon... nieuwsgierigheid. Dat is een reden op zichzelf,' beaamde hij. Jermaine keek week. 'En daarnaast... ik hoopte enigszins... dat je er nog zou zijn...?'
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina slikte, het was niet aan haar om vragen te stellen, dat moest ze onthouden. "Sorry," mompelde ze even en knikte daarna weer. "Oké, dankjewel." Ze beet op haar onderlip en ging in stilte maar weer door. Ze wilde hem niet kwaad maken, want dat resulteerde vaak in pijn.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste