Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ergens wist ik ook wel dat als ik aan de jongens zou uitleggen hoe ik me voelde, ze het zouden begrijpen. We legden sowieso nooit teveel druk op elkaar. Het was niet erg als iemand binnen wilde blijven, of even wilde uitrusten. Het was sowieso meer Ashton en Calum hun ding om de stad in te gaan en alles te verkennen. Soms ging ik wel mee, maar na een tijdje had ik er dan geen zin meer in? Nu had ik er van tevoren al geen zin meer in! Dat terwijl de jongens gister volgens mij een hele leuke dag hadden gehad. Ik had iets gehoord over het varen op de grachten en nog wat andere dingen. Iets wat achteraf wel weer heel erg leuk had geklonken en dan voelde ik me weer stom omdat ik niet mee was gegaan, want ik had best mee kunnen gaan! Ik had er alleen voor gekozen om niet mee te gaan en dat vond ik dan weer stom aan mezelf! Het was echt heel verwarrend en het leek wel alsof het erger werd, des te langer ik er over na probeerde te denken. Het gesprek met Edyn hielp wel, maar ergens ook weer niet. Ze probeerde me te helpen en ik vond het heel fijn dat ze het zo serieus nam, want dat had ik eigenlijk niet van haar verwacht. Over het algemeen was ze gewoon niet zo serieus? Al bewees ze nu dat ze het wel kon. ‘Weet ik, maar het is zo stom. Dan hoor ik achteraf hoe leuk het was en dan kijk ik terug op wat ik heb gedaan en dan bedenk ik me dat ik best mee had kunnen gaan.’ Ik wist niet of Edyn daar iets van begreep, maar het was al heel wat dat ze gewoon met me bleef praten en dit echt met me wilde bespreken. Ik merkte wel aan mezelf dat ik iets rustiger was geworden, maar Edyn zou ook niet alles op kunnen lossen. Deze gevoelens zouden niet zomaar weg gaan en ik kon ook niet elke dag met Edyn aan de telefoon hangen? Ze had nu alleen Eve, maar er waren momenten waarop ze Rosa en Danny ook nog eens had en dan was het al een stuk moeilijker om mij aan de telefoon te hebben. Hoe graag ik het misschien ook wilde, ik zou Edyn niet altijd kunnen bellen. Ik wist niet wat ik dan wel zou moeten doen, zeker niet voor de komende maand. Het zou zelfs nog meer dan een maand duren voordat het pauze was en ik bij zou kunnen komen van dit alles. Al zou ik misschien wel écht iets moeten doen, in plaats van op de bank zitten en gamen. Dat terwijl dat wel mijn hoofd leegmaakte voor een paar uurtjes en dat was ook heel erg fijn. Daarna was alles er echter nog steeds. Hoe lang ik ook gamede of hoe erg ik me ook bezig probeerde te houden met andere dingen, dit gevoel kwam altijd weer terug en ik wist echt niet hoe ik er mee om moest gaan. Edyn leek wel te begrijpen dat ik me niet zo wilde voelen. Ik wist niet of zij zich ooit zo had gevoeld en of ze kon indenken wat er nu precies door me heen ging, maar Edyn kennende vond ze het sowieso vreselijk als iemand verdrietig of boos was. Al wist ik nog niet eens wat dit gevoel was. Misschien een mix van beide. Toen ik Edyn hoorde zeggen dat ze bij me bleef, voelde ik langzaam mijn lichaam iets ontsnappen. Ze bleef bij me, ondanks dat ze nu een paniekerig telefoontje had gekregen vanuit Amsterdam om helemaal niks. Ik legde mijn hoofd tegen de muur en sloot mijn ogen. ‘Dankjewel.’ Fluisterde ik zacht. Volgens mij had ze geen idee wat het precies betekende dat ze bij me bleef, maar er waren vast genoeg meisjes geweest die de telefoon al op hadden gehangen en me vervolgens zouden negeren, omdat ze hier niet mee om konden gaan. Edyn wel en ondanks dat ik me nog steeds slecht voelde, was ik ook heel blij dat ik haar had.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
13 juni
---
Edyn.
Eve was van de week jarig geweest! Ze was al drie geworden. Iets wat toch echt wel heel erg snel ging. Gelukkig hoefde ze nog niet naar school. Als dat volgend jaar zou moeten, zou ik haar namelijk wel echt heel erg gaan missen? Ik wist ook niet wat Nick en Sue dan zouden besluiten, misschien hadden ze dan wel geen nanny meer nodig. Al leek het me wel, omdat iemand toch wel op de kinderen moest letten als ze uit school kwamen. Gelukkig was dat pas over een jaar! Nick en Sue waren voor de verjaardag van Eve thuis geweest. Ze was woensdag jarig geweest en ze waren van dinsdag tot donderdag gebleven. Iets wat ze hier allemaal heel erg leuk hadden gevonden. Ze had echt een leuk feestje gehad met een paar vriendjes en vriendinnetjes. Toch had ze één ding heel erg graag gewild en daar had ze me ook een paar keer om gevraagd. Ze had gewild dat Rhi was gekomen. Ze had ook wel een paar keer om Michael gevraagd, iets wat natuurlijk niet was gegaan. Niet nu in ieder geval! Hij zou vast wel een keer langskomen voor haar verjaardag, maar dan was ze het ondertussen vast al wel weer vergeten. Zo ging dat nou eenmaal. Rhi was er vandaag wel en ze had zelfs een cadeautje meegenomen! Ze had een hele mooie tekening gemaakt, van een eenhoorn! Iets waar ze echt heel erg blij mee was geweest. De rest was ook gewoon thuis en we hadden samen geluncht en daarna hadden we een paar dingen gedaan die Eve graag had willen doen. Nu was ze echter even een dutje aan het doen. Ze had aan Rhi gevraagd of ze had willen blijven en ze was er gewoon nog? Volgens mij had ze geen werk vandaag en ik vond het echt heel erg leuk dat ze hier was! Eve ook! Ze was echt heel erg blij geweest en ze had Rhi al wel een paar keer geknuffeld. Rosa vond het volgens mij wat minder leuk, ze had gewoon iets tegen Rhi. Daar leek het in ieder geval op. Volgens mij had het te maken met Luke. Iets wat blijkbaar helemaal geen dint meer was. Iets wat jammer was! Die twee waren gewoon echt heel erg leuk samen en ik had gedacht dat ze wel vaker zouden praten nadat ik Luke mijn telefoon had gegeven! Iets wat helemaal niet zo was? Ik wilde er nu ook niet te veel naar vragen, want Rhi had het ook niet leuk gevonden toen Rosa er weer over was begonnen en nu waren we toch een film aan het kijken! Eentje die we al eerder samen aan hadden gekeken! Ik vond het niet heel erg leuk! Het was geen leuke film! Kerstmis werd verpest en dat was niet leuk. Uiteindelijk kwam het misschien wel goed, maar het was niet leuk dat iemand Kerstmis wilde verpesten. Dat was de leukste dag van het jaar. Of misschien één van de leukste dagen! De dag ervoor was ik jarig, wat misschien nog net iets leuker was. Het duurde nog best een tijdje voordat het weer die tijd was, wat jammer was. Ik hield echt van Kerst en ik kon daar echt het hele jaar naar uitkijken! Ik trok mijn benen op de bank en keek naar de vreemde figuurtjes op het beeld. Ik kon echt niet geloven dat Rhi dit leuk vond? Maar ik vond het al fijn dat we iets samen konden kijken! Ik schrok toen ik ineens gegil van boven hoorde komen, waardoor ik opschoot. In de hal kwam ik Rosa al tegen. "Rose, wat is er aan de hand?!" Misschien had ze een spin gezien of wat dan ook! "Er is iets heel ergs gebeurd!" Wat was er gebeurd?! Was er iets met Eve of met Danny! Die twee waren beiden boven. "Met wie?" Ik probeerde zo rustig mogelijk te blijven want anders kwam ik er nooit achter wat er was gebeurd! Er kwamen twee woorden over haar lippen heen, die ik niet had verwacht: "Met Michael!" Wat was er gebeurd met Michael?!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ergens was het belachelijk dat ik mijn vrije zaterdag had opgeofferd aan een verjaardagsfeestje voor een kleuter en een filmmiddag met Edyn, maar ik had niet echt nee kunnen zeggen. Om de één of andere reden had Eve me heel graag op haar verjaardag gewild en Edyn had me zo ongeveer gesmeekt om even langs te komen. Iets waar ik uiteindelijk maar mee akkoord was gegaan. Ik had niet echt geweten wat Eve had gewild voor haar verjaardag, maar ik had er niet heel erg veel voor gevoeld om veertig dollar uit te geven aan een barbiepop, dus ik een tekening van een eenhoorn voor haar gemaakt. Tot mijn verbazing was ze er echt heel blij mee geweest en Edyn had hem meteen in haar kamer moeten hangen. Na een paar domme spelletjes en wat gekleur was Eve naar boven gegaan om te slapen. Rosa had zo goed als de hele tijd boven gezeten nadat ik tegen haar had gezegd dat ze zich met haar eigen zaken moest bemoeien in plaats van met die van mij, of Luke. Ze was er zo nieuwsgierig naar, dat terwijl er helemaal niets was. Luke en ik stuurden elkaar zo nu en dan eens een berichtje, maar dat was het dan ook. Daarnaast waren het niet Rosa haar zaken waar we het dan over hadden. Gelukkig zat ze nu boven en keken wij een film. Edyn had blijkbaar onthouden dat we ooit samen The Nightmare Before Christmas hadden gekeken, want ze zou die film nooit zelf hebben uitgekozen. Volgens haar was het een stomme film omdat kerstmis opzettelijk was verpest, maar dan mistte ze echt het hele punt van de film? Het ging om Jack, wie zijn hele leven al hetzelfde deed en er gek van werd. Hij wilde enkel wat anders proberen, maar daar dacht hij niet echt over na en dat was de reden dat alle kinderen verschrikkelijke cadeautjes kregen. De film was gemaakt door Tim Burton en ik vond hem juist heel gaaf? Hij was bijna helemaal gemaakt met een stop-motion techniek, wat betekende dat ze letterlijk frame voor frame de film hadden gemaakt! Iets wat Edyn volgens mij niet eens begreep, maar ze leek de hele boodschap van de film ook niet echt te begrijpen. Als het aan haar had gelegen, hadden we waarschijnlijk één of andere chickflick gekeken. Ze probeerde het in ieder geval een beetje leuker te maken nu Eve weg was, wat ik wel waardeerde. Ik trok mijn wenkbrauwen op toen ik Rosa hoorde gillen. Er zal wel weer iets leuks zijn gebeurd, of wat dan ook. Edyn was echter al van de bank gesprongen en niet veel later hoorde ik de gepanikeerde stem van Rosa in de gang. Volgens mij ging het over Michael, al kon het ook over één van de anderen gaan. Ik zuchtte en zette de film op pauze, waarna ik overeind kwam en naar de gang liep. ‘Ze waren bezig met She looks so perfect en er ging iets mis met de pyro’s!’ gilde Rosa, die haar mobiel er bij pakte en verwoed begon te zoeken, waarschijnlijk naar een foto of iets in die richting. Al snapte ik nog steeds niet waar het over ging! Rosa leek iets te hebben gevonden en gaf haar mobiel al aan Edyn zodra ze het filmpje had gestart. Ik hoorde vooral heel erg veel gegil en wat elektrische gitaren er doorheen. Op het scherm waren vooral veel meisjes te zien en zo nu en dan het beeld van een paar jongens, waar Luke dan ook tussen zou moeten staan. Je zag nog net dat toen de pyro’s af gingen, er iemand werd geraakt en volgens mij was het Michael. ‘Dit is echt te erg! Hij is meteen weg gerend en volgens mij is er nu nog steeds niemand op het podium! Niemand weet wat er aan de hand is!’ zei Rosa, al kon dat me echt niks interesseren! Ik keek opzij naar Edyn en sloeg mijn arm voorzichtig om haar heen. Ze was misschien irritant en Michael ook, maar ik wist wat ze voor Michael voelde.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik vond het echt heel erg lief dat Rhi hier was gekomen. Vandaag was niet echt een speciale dag, er waren geen andere mensen die voor Eve kwamen, maar dat was juist wel leuk. Daardoor hadden we juist samen spelletjes kunnen doen. Volgens mij had Eve het heel erg leuk gevonden en ik hoopte echt dat Rhi bleef eten. Ik zou dan wel zorgen dat er eten op tafel kon, dan kon zij nog wat met Eve spelen of tekenen! Ze was helemaal onder de indruk van de tekenkunsten van Rhi, wat ik ook echt wel was! Ze was ook echt wel heel erg goed? Ze kon echt geweldige dingen maken! Dus natuurlijk had de tekening die ze mee had genomen op moeten worden gehangen. Iets wat ik maar al te goed snapte! Het was echt mooi! Ze zouden straks wel weer iets samen kunnen tekenen! Ik kon ook wel tekenen, maar niet zo goed? Ik was wel goed in kleuren, maar dat was iets heel anders! Gelukkig had Eve wel genoeg kleurboeken! Iets wat ik ook heel erg leuk was om te doen! Iets wat niet leuk was wat er nu allemaal aan de hand was Rosa was duidelijk van streek en het ging over Michael! Iets wat ik echt niet snapte. Ik wist dat het de laatste tijd niet zo heel erg goed met hem ging. Iets wat echt heel erg vervelend was! Ik wilde er echt iets aan doen, maar ik kon ook weinig doen. Michael had wel gezegd dat ze hadden geregeld dat hij met iemand zou gaan praten als ze een pauze hadden. Wat nu bijna zo was. Het was misschien wel goed. Hij kon ook altijd met mij praten, maar ik wist ook niet echt hoe ik het beter kon maken! Wat ik wel echt heel erg graag wilde doen! Ik kon me niet echt voorstellen dat er mensen waren die te weten hadden gekregen wat er precies aan de hand was. Maar misschien was er wel iets gebeurd? Geen idee! Had hij echt niet op het podium gewild of wat dan ook. Ik moest eerlijk zeggen dat ik me de afgelopen weken toch wel echt zorgen had gemaakt, maar dat mocht ook wel vond ik. Nu ging er in een hele korte tijd van alles door mij heen, totdat Rosa begon te praten. Iets wat ik niet helemaal snapte? Ik keek opzij naar Rhi, die ook in de gang was gekomen. Het leek echter alsof zij het ook niet echt leek te begrijpen! Terwijl ze wel echt slimmer was dan ik? Dan was het gewoon echt niet duidelijk! Gelukkig kon Rosa het laten zien. Zo gelukkig was het eigenlijk niet, want ik wist niet echt wat ik op het schermpje zag! Er ging vuur af! En dat vuur had Michael geraakt! Vuur! Dat was echt heel erg! Ik sloeg mijn hand voor mijn mond, want dit was echt vreselijk! "Oh nee!" Dit kan toch niet! Dit was echt heel erg! Michael was geraakt door vuur! Ik voelde de armen van Rhi om me heen en leunde tegen haar aan. "Hij is geraakt door vuur!" Vuur was echt heel erg gevaarlijk, het was niet voor niet dat kinderen daar bij uit de buurt moesten blijven! Ik deed al heel erg voorzichtig bij vuur in de buurt. Waarom was er überhaupt vuur geweest! Dat had toch helemaal niet gemoeten! In mijn ogen was dat echt heel erg gevaarlijk! Kijk wat er was gebeurd! "Dit is echt heel erg! Heel erg." Mompelde ik. Ik wist niet eens wat ik moest doen. Ik keek naar Rosa, misschien had ze nog iets te zeggen! Al was het het ergste dat ze had gezegd dat niemand iets wist! Ik moest Michael bellen! Ik voelde in mijn zakken, maar die waren leeg! "Waar is mijn mobiel?!" Ik had geen idee wat ik ze had gelaten! Ik had van alles eigenlijk helemaal geen idee meer! Ik wist alleen dat ik Michael heel erg graag wilde bellen om te weten hoe het ging!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik was misschien niet een hele grote fan van Michael, maar dit was echt niet goed? Blijkbaar was er iets mis gegaan met de pyro’s, waardoor Michael geraakt was door het vuur! Ik wist niet wat er precies gebeurd was, maar vuur deed echt heel erg veel pijn en ik hoopte voor hem dat er een ehbo-team was die hem kon helpen! Dit stond los van hoe ik over Michael dacht? Edyn was laatst een hele week bij hem geweest in Europa en ze was nog nooit zo enthousiast terug gekomen. Volgens mij vond ze hem echt heel erg leuk. Al wist ik dat eigenlijk wel zeker, want ze had het me vaak genoeg verteld. Ik snapte ook nog wel dat dit niet makkelijk was voor haar? Over het algemeen gaven mensen niet echt om dit soort dingen, maar Edyn haar gezicht zei genoeg? Volgens mij vond ze het echt heel erg dat dit gebeurd was! Ergens was ik wel blij dat ik er nu was? Edyn was namelijk niet iemand die echt nadacht over haar acties en ik wist niet wat ze nu allemaal wilde doen! Ik streek zachtjes over haar rug en keek even naar Rosa. ‘Ik weet zeker dat het wel weer goed komt?’ mompelde ik. Al wist ik dat ook niet. Het enige wat ik wist was dat brandwonden heel licht konden zijn, maar juist ook heel ernstig. Op het filmpje was niet heel goed te zien hoe Michael precies was geraakt. Er kon dus van alles aan de hand zijn! ‘Ik hoop dat het allemaal goed komt! Dit is echt heel erg!’ zei Rosa, wie alweer op haar telefoon keek. Ik snapte echt niet wat ze constant met dat ding moest. Alsof er nu al iets nieuws over Michael op zou staan! Edyn zocht ook naar haar telefoon, waarschijnlijk omdat ze Michael wilde bellen! Het leek me niet dat Michael nu in staat was om de telefoon op te nemen, als hij echt geraakt was door het vuur! Dan was het belangrijker dat hij goed werd geholpen en dat zijn wond werd behandeld! ‘Ik denk niet dat Michael nu aan de telefoon kan komen, Edyn,’ zei ik zachtjes. Dat was nu echt niet mogelijk! Ik snapte dat ze Michael even wilde spreken en wilde vragen of het allemaal goed met hem ging, maar als er echt iets aan de hand was, zou hij niet in staat zijn om met haar te praten! ‘Je weet helemaal niet of hij aan de telefoon kan komen of niet,’ zei Rosa, nog steeds met haar ogen op haar telefoon gericht. Dat was toch belachelijk?! Ze had net zelf gezien wat er was gebeurd en het leek mij wel logisch dat Michael niet aan de telefoon kon komen! Er was echter wel een andere manier om er achter te komen wat er precies aan de hand was en of het goed zou komen met Michael. Ik zou Luke kunnen bellen, maar het was nog maar de vraag of hij wel op zou nemen. We stuurden elkaar zo nu en dan berichtjes, maar dat was het dan ook? ‘Weet je wat, als jullie nou samen in de woonkamer gaan zitten, dan probeer ik Luke te bellen.’ Rosa haar ogen werden meteen groot en ze leek niet eens meer door te hebben dat ze haar telefoon in haar handen had. ‘Ga je Luke bellen?’ Ik rolde met mijn ogen en gaf Edyn al een klein zetje richting de woonkamer. Ik keek naar Rosa en sloeg mijn armen over elkaar. ‘Jij blijft bij Edyn. Ik ga Luke alleen maar bellen om te vragen wat er precies aan de hand is daar en als ik je ook maar één stap richting deze gang zie doen, dan kan je het al helemaal vergeten.’ Niet dat ik haar ooit met Luke zou laten bellen, maar dat wist zij niet! Rosa liep met een beetje tegenzin naar de woonkamer, wat mij de kans gaf om het nummer van Luke op te zoeken en hem te bellen. Al nam hij waarschijnlijk toch niet op.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik kon echt niet bevatten wat er net allemaal was gebeurd. Het leek ook één grote waas. Alsof ik er helemaal niet bij was geweest. Zo voelde het nu nog steeds, ik had geen idee hoeveel tijd er ondertussen verstreken was. Aan de ene kant leek het heel erg snel te gaan, aan de andere kant leken de minuten juist voorbij te kruipen. Nu was het niet heel erg belangrijk om te weten hoe laat het precies was. Ik vond het echter wel belangrijk om te weten hoe lang Michael daar wel niet in pijn zat! Het was net allemaal mijn rug gebeurd. Volgens mij was ik ook echt één van de laatsten die door had gehad wat er nou precies was gebeurd. We hadden She Looks So Perfect gespeeld, wat betekende dat we bijna klaar waren geweest. Het was immers al het toegift! Het was de hele avond goed gegaan, zelfs gisteren was het goed gegaan. Niemand had ook gedacht dat zoiets fout kon gaan?! We hadden de pyro’s en alle andere special effecten daar gehad om er voor te zorgen dat het in de film iets anders was dan normaal. Spectaculaire. Het had goed geklonken, we waren allemaal voor geweest! Niemand had ooit gedacht dat er zoiets kon gebeuren? Het was toch ook niet de bedoeling dat die dingen ons hadden kunnen raken! Ik kon zelf dan wel niet heel erg veel rondlopen als Michael en Calum dat konden, maar ze hadden wel geweten dat het gebeurde? Er was echt vreselijk dat het was gebeurd! Ik kon er zelf niet eens echt over nadenken! Ik hoorde het gegil wat er was geweest en hoe het nummer ineens stil was gevallen. Nu stonden we ergens backstage, maar het ergste was misschien nog wel dat we niet echt bij Michael konden? Er waren zoveel mensen die met hem bezig waren geweest. Ze hadden hem hier al wel moeten helpen, want het was waarschijnlijk geen goed idee om hem meteen naar het ziekenhuis te sturen, omdat het alleen nog maar meer tijd in nam. Ik wist het niet! Ik wist echt helemaal niets. Het enige wat ik wist was dat Ashton net het podium op was gelopen en had gezegd dat we niet verder hadden kunnen spelen. En dat we er achter waren gekomen dat Calum zichzelf ook had verbrand! Dit was nog zoveel erger dan gedacht. Calum was ook meegenomen door iemand, die naar zijn arm zouden kijken. Ik wist niet waar Ashton op het moment was. Ik wist alleen dat ik nu zelf ergens in een gang stond en gewoon niet meer wist wat ik moest doen of wat ik moest denken. We moesten wachten totdat er ergens nieuws vandaan kwam, maar niemand wist hoe lang dat ging duren. Ik kon ook niet heel erg veel doen, ik voelde me nutteloos, maar ook vooral heel erg leeg. Veel meer dan wat voor me uit staren en denken over wat er was gebeurd en wat er kon gebeuren kon ik niet. Ik voelde mijn mobiel ineens afgaan. Ik had hem net ergens opgehaald, geen idee waarom precies. Ik had zoveel mensen willen bellen en ook weer niet. Ik wist niet eens wat ik moest zeggen! Ik pakte mijn mobiel uit mijn broekzak en keek naar het schermpje waar ik de naam van Rhi zag staan. Wat me toch echt wel verbaasde. Al wilde ik daar nu niet eens heel veel over nadenken, ergens had ik het wel gewoon nodig om haar stem te horen. Het maakte me niets uit wat ze te zeggen had, als ze maar iets te zeggen had! Ik nam het gesprek dan ook op en hield het aan mijn oor. "Rhi?" vroeg ik zachtjes. Ik snapte niet echt waarom ze belde, het leek me niet dat ze wist wat er aan de hand was. Rhi was daar echt niet mee bezig. Wat het ook was, als het toeval was, dan was het alleen maar fijn!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Normaal zou ik Luke niet bellen, maar op dit moment kon ik niet heel veel anders. Edyn gaf om Michael en ik had haar gezicht gezien. Ze was echt heel erg geschrokken en ze had Michael zelfs al willen bellen! Iets wat echt niet zou kunnen. Als hij echt gewond was, dan dacht hij er waarschijnlijk niet eens aan om zijn telefoon op te nemen, als hij zijn telefoon al bij zich had. De kans dat Edyn hem zou kunnen spreken, was echt heel klein! Ze wilde echter wel weten wat er met Michael aan de hand was en ik had geen zin om te wachten tot Rosa weer zou beginnen met gillen. De helft van wat op het internet stond, was waarschijnlijk toch niet waar. Voor hetzelfde geld, zou ze Edyn alleen maar bang maken met alle verhalen die er op stonden. Dan was het toch echt beter om Luke te bellen en te vragen hoe het met Michael ging. Day was ook het enige wat ik wilde weten! Ik hoefde niet een heel gesprek te voeren over van alles en nog wat. Nu was het enkel belangrijk dat ik Edyn een beetje gerust kon stellen, want anders zou ze de rest van de dag haar telefoon niet meer uit het oog verliezen en waarschijnlijk zou ze ook proberen om Michael een paar keer te bellen. Iets waar zij niks aan had en ik al helemaal niet! De telefoon ging over en ik controleerde of Rosa echt bij Edyn was gaan zitten en niet stiekem om de hoek stond om mee te luisteren. Gelukkig was ze naast Edyn op de bank gaan zitten en ze had zelfs even haar telefoon aan de kant gelegd, om Edyn te knuffelen. Ik sloot de deur naar de woonkamer en liep zelf naar de trap, waar ik op ging zitten. Het duurde even voordat Luke opnam en hij was duidelijk verbaasd, al was er ook nog wat anders te horen in zijn stem. Edyn was duidelijk niet de enige die geschrokken was. Hij had het natuurlijk meegemaakt en Michael was zijn vriend. ‘Hé,’ zei ik zachtjes. Ik wist ook niet zo goed hoe ik moest beginnen. Hij had waarschijnlijk geen idee waarom ik hem belde. Dat deed ik namelijk nooit en ik was het ook niet van plan geweest. Daarnaast mengde ik me niet zo tussen al dat social media gebeuren. Als Rosa niet had gezegd wat er was gebeurd, hadden we het pas over een paar uur geweten. ‘Ik ben bij Edyn en ik heb net gehoord wat er gebeurd is,’ legde ik uit. Ik hield ondertussen de deur goed in de gaten. Rosa kennende was ze nog sneaky genoeg om te bedenken dat ze wel wat drinken voor Edyn kon halen en dat ze dan via de gang naar de keuken zou gaan. Iets wat ik niet kon gebruiken en Luke waarschijnlijk ook niet. Ik kon me in ieder geval niet voorstellen dat hij het leuk vond om geschreeuw van Rosa aan te horen. ‘Edyn wilde Michael bellen, maar dat leek me geen goed idee. Hoe is het met hem?’ Al wist ik eigenlijk niet of Luke wel wist hoe het met hem ging. Ik had ook geen idee waar hij op dit moment was. Misschien hadden ze Michael al wel meegenomen naar een plek waar ze hem konden helpen en ik vroeg me af of Luke daar ook was. Over het algemeen mochten er nooit heel erg veel mensen mee? Ik kon me voorstellen dat ze Michael wat ruimte wilden geven en natuurlijk ook henzelf, zodat ze hem goed konden helpen. ‘En… Hoe is het met jou?’ Luke had toch behoorlijk aangedaan geklonken en misschien had het hem wel heel erg veel gedaan. Ik had niet echt opgelet toen Rosa het filmpje had laten zien, dus ik had niet echt gezien wie er nog bezig was geweest met het optreden zelf en wie er als eerste door had gehad dat er iets aan de hand was geweest. Hij klonk hoe dan ook heel geschrokken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Dit was echt iets wat niet voor had moeten komen! Natuurlijk hadden we er voor willen zorgen om de shows zo goed mogelijk neer te zetten en dat ook echt over te laten komen op video. Dit had echt niet moeten gebeuren! We konden er ook niet de hele tijd mee bezig zijn dat er misschien iets af zou gaan. We hadden ook niet een bepaalde positie waar we naar toe liepen tijdens bepaalde nummers. We liepen gewoon ergens naar toe! Ik snapte wel dat Michael en Calum dat zoveel mogelijk deden. Er was toch best wel veel adrenaline die door je lichaam ging op dat moment en natuurlijk wilde je daar zoveel mogelijk vanaf op het podium! Als ik de kans kreeg liep ik ook rond, maar ik moest wel het meeste zingen, dus ik kon niet zomaar even naar Ashton lopen. Volgens mij was het daar ook ergens gebeurd? Ik wist het echt niet! Het was allemaal achter me gebeurd. Maar het leek me niet dat de voorkant van het podium pyro’s had gehad, die ons hadden kunnen raken! Hoe het ook was gebeurd, het was echt vreselijk en het liefst wilde ik naar Michael toe! Wij allemaal volgens mij wel! Misschien dat Calum bij hem in de buurt was, ik had geen idee. Maar ik wist dat ik de mensen die hier verstand van hadden, hun weg moest laten doen. Hoe lang ze daar ook over konden doen. Hoe langer het was, hoe meer ik me zorgen begon te maken. Ik wist alleen niet hoe lang het was, echt niet! Het was wel echt fijn om nu de stem van Rhi te horen. We hadden elkaar de afgelopen tijd alleen gespreken via wat berichtjes en zoveel was dat nou ook weer niet geweest. Dat was wel een beetje gekomen door Edyn, want daarvoor was het echt helemaal niets meer geweest. Nu belde ze me toch echt en het was echt fijn? Misschien wat ik wel eventjes nodig had. Rhi had haar eigen kijk op sommige dingen en misschien kon dat de scenario’s in mijn hoofd wel wegnemen! We wisten namelijk echt niet wat er aan de hand was? Alleen dat Michael was geraakt in zijn gezicht. Hij kon er wel blind van worden! Er konden allerlei andere dingen aan de hand zijn! Ik had daar geen verstand van, maar het kon vast heel erg zijn! Ik was wel blij dat Rhi wist wat er aan de hand was, dan hoefde ik dat niet te vertellen. Ik wist niet eens hoe ver ik kwam als ik dat moest zeggen. Ik had de hele tijd al een vreselijke brok in de keel. Ik was echter te veel in shock om ook maar iets toe te laten. Om iets anders te kunnen doen dan in de verte staren. "Ik weet het niet." Zei ik zachtjes. Ik wist niet hoe het ging! Ik snapte dat Edyn ook wilde weten hoe het ging. Die was zich vast ook doodgeschrokken, maar ik kon helemaal niets vertellen! Ik had eigenlijk nog helemaal niet aan haar gedacht! "Ik weet het echt niet. En dat maakt het echt vreselijk eng." Rhi had er echt naar gevraagd en ergens was het wel even fijn om mijn zorgen een beetje te uiten. Ze vroeg zelfs hoe het met mij ging. Iets wat ik wel een fijne vraag vond, al had ik het niet echt van Rhi verwacht? Ik had ook niet verwacht dat ze me ineens zou bellen! "Bang. Ik ben echt heel erg bang dat er iets ergs aan de hand is." Ik maakte me echt zorgen en het voelde echt alsof het alle energie uit me had getrokken. Ik voelde me echt heel erg levenloos, nutteloos ook echt wel! Ik wilde echt weten wat er aan de hand was? Tegen de tijd dat hij naar het ziekenhuis moest, wat volgens mij wel echt moest, zouden wij toch ook echt wel die kant op gaan!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik wist eigenlijk ook niet zo goed wat ik nu moest doen, of moest zeggen. Het was nou niet zo dat mensen naar mij toe kwamen als ze problemen hadden, of als er iets ergs was gebeurd. Niet dat Luke mij had gebeld. Ik had juist hem gebeld en dat had ik eigenlijk ook alleen maar gedaan omdat ik Edyn iets meer informatie had willen geven over wat er was gebeurd. Misschien dat ik Luke zou kunnen vragen of hij aan Michael door kon geven dat hij Edyn moest bellen, maar op dit moment voelde dat ook niet goed? Zeker nu ik Luke had gehoord! Het leek me ook echt niet fijn om zoiets mee te maken? Hij had het waarschijnlijk zien gebeuren en hij was goed bevriend met Michael, dus ergens begreep ik wel dat hij nu helemaal uit het veld was geslagen door wat er was gebeurd. Zoiets verwachtte je ook niet als je bezig was met een show? Al vond ik het dan wel heel dom dat er pyro’s werden gebruikt en dat die niet goed waren gecheckt. Zoiets checkte je toch van te voren? Of je vertelde die jongens waar ze niet mochten lopen, zodat niemand gewond zou raken. ‘Ik weet dat het veel is om te vragen, maar Edyn flipt hier echt. Denk je dat als je iets meer weet, of als je Michael weer ziet, hij Edyn kan bellen?’ Volgens mij dacht Luke daar op het moment niet eens, maar ik had Edyn hier zitten! Dat kind zou echt niet rustig worden voordat ze Michael aan de telefoon zou hebben en hij haar zou vertellen dat het allemaal goed was en dat er verder niks aan de hand was. Met een beetje pech zou ik hier zelfs de hele middag moeten zitten, misschien zelfs nog wel de avond. Edyn was op dit moment echt niet in staat om te koken, of wat dan ook. Ik zuchtte en speelde een beetje met de veters van mijn schoenen, terwijl ik naar Luke luisterde. Het was niet fijn om te horen dat hij bang was? Ik merkte het ook echt aan hoe hij praatte! Ik hoorde er niet heel erg veel om te geven, maar op dit moment deed ik dat wel. Het was misschien zo dat ik had gebeld voor Edyn, maar ik kon het nu ook niet maken om op te hangen en te doen alsof er niks was gebeurd. Luke leek echt heel bang te zijn! Niet dat ik er nu iets aan kon veranderen, maar toch. ‘Ben je daar alleen?’ Er moest toch wel iemand bij hem zijn? De rest van de jongens? Of misschien wel iemand van zijn crew? Het kon toch niet dat hij daar ergens in zijn eentje zat, terwijl de rest weg was? Dat Michael ergens anders was, snapte ik nog wel. Er waren echter nog twee andere jongens en die moesten daar toch ook ergens in de buurt zijn? ‘Als je alleen bent, denk ik dat je de rest op moet zoeken. Je hipster-vriendje loopt vast wel ergens rond. Of Calum.’ Ashton was gewoon een hipster? Zijn haar was echt te lang en volgens mij was hij ook naar dat vage festival geweest, waar Edyn naar toe had gewild. Dat terwijl ze de meeste bands die er hadden gespeeld, niet eens had gekend. Calum was voor de rest wel oké geweest. Hij had over het algemeen zijn mond gehouden en dat had ik echt veel liever dan dat iemand maar constant praatte. Ashton had het misschien niet constant gedaan, maar hij had genoeg dingen gezegd of gevraagd en op een gegeven moment werd dat echt irritant! Misschien dat Luke het niet irritant vond, omdat hij er aan gewend was geraakt, maar ik had het niet heel fijn gevonden toen we samen naar het concert waren gegaan! Ik had het toen sowieso niet gewaardeerd dat er opeens twee anderen bij waren geweest, maar in principe was het een hele leuke avond geweest? Ik had in ieder geval heel erg genoten van het concert, zelfs met Luke er bij.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het was wel echt fijn om even een bekende stem te horen. Er waren hier ook genoeg mensen die ik kende, maar iedereen was wel ergens mee bezig en dat snapte ik maar al te goed. Rustig blijven was in dit soort gevallen ook heel erg moeilijk? Toch leek iedereen echt iets anders te doen. Rhi wist niet hoe het hier helemaal was en daarom was het wel echt fijn om haar even te horen. Ondanks dat ze ook wilde weten hoe het hier ging, waar ik haar ook niet in kon helpen. Ik vond het wel lief dat ze zoiets voor Edyn had willen vragen? Ik had haar toch al wel enkele keren iets horen roepen waar uit bleek ze Edyn niet zo heel erg mocht, of haar op sommige momenten vervelend vond? Al was dat laatste wel echt iets standaard als je broers en zussen had volgens mij? Ik had het ook wel eens! Vroeger in ieder geval. Nu hadden we zo weinig met elkaar, dat de tijd die we wel hadden, wel echt bijzonder was geworden. Rhi was volgens mij ook wel zo dat wanneer er iets met haar familie aan de hand was, ze daar wel echt iets aan wilde doen! Ik vond dit in ieder geval heel erg lief van haar. Nu ik haar toch aan de telefoon had, vond ik ook wel fijn om gewoon even met haar te praten. Het had in ieder geval iets geruststellend. "Ik zal het hem vragen en anders bel ik je sowieso wel terug?" Ik wist niet eens of Michael in staat was om meteen te bellen als ik hem sprak. Ik wist echt helemaal niet en dat was juist het enge! Er kon echt van alles aan de hand zijn! Niemand wilde horen dat één van zijn beste vrienden verband was en al helemaal niet in het gezicht. Het kon zoveel betekenen! Al die dingen die al door mijn hoofd heen waren geschoten waren echt vreselijk! Er kon zoveel aan de hand zijn! Het was wel fijn dat Rhi ook even aan de telefoon bleef hangen, ik wilde ook helemaal niet dat ze op hing! "Er zijn hier wel mensen. Iedereen is druk met hun eigen ding." Er stonden hier wel andere mensen en ik had net ook wel eventjes gepraat met wat mensen, maar heel erg veel hadden we ook niet echt aan praten, dan maakten we elkaar alleen maar bezorgder? Daarom was het wel echt fijn om Rhi even aan de telefoon te hebben. Zij klonk ergens ook wel bezorgd, iets wat ik nog nooit van haar had gehoord. Maar het was ook echt wel iets heftigs. Daarbij was het niet zo dat ze het erger maakte?! Juist niet! Ik moest zelfs een beetje om haar lachen toen ze over Ashton begon. Ik ging er in ieder geval vanuit dat het over Ashton ging, omdat ze Calum wel gewoon bij zijn naam noemde. Volgens mij mocht ze Calum ook wel iets meer, die twee hadden toch wel een tijdje samen staan roken. Ergens had ze ook wel een klein beetje gelijk over Ashton, al zou hij het zelf niet heel erg leuk vinden om te horen waarschijnlijk. "Calum heeft zich ook verbrand." Mompelde ik. Ik wist eigenlijk niet of iemand Linn al had proberen te bellen? Het leek me niet dat Calum daar toe in staat was op het moment. Al zou Linn dit ook wel moeten weten, anders las ze het ook op internet en dat zou helemaal wat worden! Misschien dat ik haar hierna wel eventjes belde, dat was het minste wat ik kon doen! "En ik heb geen idee waar Ashton is." Ik kon hier ook wel doelloos rond gaan lopen, maar dat had ook niet heel erg veel nut. Dan bleef ik liever hier! "Blijf nog even aan de telefoon?" vroeg ik zachtjes, op het moment was dat namelijk het enige wat ik echt nodig had! Gewoon rustig met haar praten. Het maakte me niet eens uit waarover!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Luke was waarschijnlijk de eerste jongen met wie ik zo lang contact had. Het was nu juni en volgens mij hadden we elkaar leren kennen in maart. Eigenlijk had het ook in maart moeten blijven. Die avond in de bar was voor mij niets meer geweest dan een leuke avond met een vreemdeling. Iets wat hij ondertussen al niet meer was en ik begreep ok echt niet aan mezelf waarom ik nog steeds contact met hem had, of waarom ik de drang voelde om snel te reageren als hij iets stuurde. Niet dat we aan één stuk door met elkaar praatten, maar we stuurden elkaar zo nu en dan wel wat dingen. Het kwam waarschijnlijk door het telefoongesprek wat we een tijdje geleden hadden gehad, toen Edyn haar telefoon aan Luke had gegeven en we wel hadden moeten praten, al had ik toen met gemak op kunnen hangen. Ik had ook echt niet veel interesse gehad in een gesprek met Luke, maar toen ik eenmaal zijn stem had gehoord, had ik niet op kunnen hangen en nu was het eigenlijk precies hetzelfde. Ik kon aan zijn stem horen dat hij echt bang was dat er iets met Michael was gebeurd en volgens mij had hij echt de behoefte aan gezelschap. Iets wat hij daar ook met gemak zou kunnen krijgen, maar het voelde verkeerd om dat tegen hem te zeggen en maar gewoon op te hangen. ‘Terugbellen mag ook. Ik denk dat Edyn dat heel fijn zou vinden.’ Misschien was Michael na die tijd, wat ze nu dan ook met hem aan het waren doen, wel veel te moe om Edyn nog te bellen. In dat geval vond ik het prima als hij mij nog even zou bellen, zodat Edyn in ieder geval zeker zou weten dat alles goed was. Al was het duidelijk nog maar de vraag of alles wel goed zou komen. Ik wist niet precies waar Michael was geraakt, maar volgens mij was het langs zijn gezicht gegaan. Dat kon best voor erge verwondingen zorgen? Laat staan wat er zou kunnen gebeuren als zijn ogen geraakt waren, of iets anders. Ik zuchtte toen ik hoorde dat Luke alleen was. Nou ja, alleen. Er waren genoeg andere mensen, maar die waren blijkbaar druk met iets anders. Iets wat volgens mij nog veel erger was. Ik vond het nooit erg om alleen te zijn. Ik vond het juist fijner dan in een grote groep, maar ik voelde me nooit alleen? Luke volgens mij wel. Calum had zich blijkbaar ook verbrand en Ashton was ook nergens te bekennen, al maakte dat laatste me niet heel erg veel uit. Er waren dus twee van de vier verbrand door die dingen! ‘Zeg maar tegen beide dat we hopen dat het snel beter met ze gaat,’ zei ik zachtjes. Calum was een prima jongen? Waarschijnlijk het meest normale van de vier. We hadden niet echt gepraat, maar ik had het idee gekregen dat hij dat juist wel fijn had gevonden. Ik in ieder geval wel. Er was iets aan de manier waarop Luke zijn vraag stelde, waardoor ik het al helemaal niet meer over mijn hart kon krijgen om nu op te hangen. Ik had in principe gehoord wat ik had willen horen, maar ik kon hem zo niet achterlaten. Iets wat hij duidelijk ook niet wilde. ‘Ik blijf wel even aan de telefoon,’ liet ik hem weten. Ik keek eventjes naar de dichte deur. Ik hoopte dat Rosa niet opeens de gang op zou stormen omdat het gesprek wat langer zou duren. Ik had namelijk echt geen zin in haar stomme gedoe en ik wist wel zeker dat Luke nu ook geen hypere fan aan de telefoon wilde. ‘Trouwens,’ zei ik tegen Luke toen ik me iets bedacht. ‘Ik heb How I met your mother verder gekeken en het is echt bullshit dat Robin en Barney uit elkaar zijn.’ Ik had Luke zijn wachtwoord toevallig gezien en ik had een tijdje terug ingelogd, omdat ik had willen kijken wat er nog meer op netflix had gestaan. We hadden volgens mij maar een halve aflevering gekeken, maar ik had een dag niks te doen gehad en toen had ik die show maar gekeken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik snapte echt wel dat Edyn wilde weten hoe het allemaal ging. Ik wilde dat ook heel erg graag? Dus als ik iets wist, zou ik wel terug bellen. Linn moest het ook wel weten. Het minste wat ik even kon doen was bellen, hopelijk voordat ze het van andere mensen had gehoord. Rhi en Edyn hadden het gehoord van Rosa, wat volgens mij niet heel erg rustig kon zijn gegaan. Ik had een paar dingen meegekregen over Rosa en het was wel duidelijk dat ze echt behoorlijk heftig kon reageren op dingen die met ons te maken hadden? Edyn was zich dus vast doodgeschrokken! Ik wilde niet dat Linn hetzelfde had, dus dat kwam straks wel. Nu wilde ik echter nog even niet ophangen. Ik vond het juist fijn dat ik Rhi even kon spreken. Het was dan niet meer ongemakkelijk geweest tussen ons. We hadden af en toe wel eventjes met elkaar gepraat. Niet dat het nu het beste moment was om met elkaar te praten, al hielp het echt wel. Ik raakte een beetje afgeleid van de gedachten die door mijn hoofd waren gespookt! Er kon namelijk echt van alles aan de hand zijn, er kon van alles gebeuren! "Als Michael niet kan bellen, bel ik terug zodra ik iets weet." Verzekerde ik Rhi. Ondanks dat ik op dat moment vast niet echt zin had om iets te doen en het echt niet het eerste was waar ik aan dacht, kon ik dat nog wel beloven! Rhi was nu echt heel erg lief? Ik zou Michael en Calum ook wel vertellen wat ze had gezegd. Calum mocht Rhi volgens mij we. Die twee hadden in ieder geval nog wel een tijdje met haar staan roken. In stilte, van wat ik wist, maar dat gaf al wel aan dat je je bij iemand op je gemak kon voelen? Ik vond het fijn dat Rhi nog even aan de telefoon zou blijven hangen. "Dankjewel." Ik had het ook wel begrepen als ze dat niet had gewild? Het was nou ook weer niet dat het de afgelopen tijd heel erg goed tussen ons was gegaan. Al wel beter, maar nog steeds niet geweldig? Ook daarom was het wel echt fijn om even met haar te praten, want ik had haar toch wel gemist. Ondanks dat het een beetje op en af bij ons ging. Het was gewoon een beetje vreemd. Het was wel gekomen die de dingen die ik had gezegd, maar ook wel een beetje door Rhi die gewoon echt niets kwijt wilde? In ieder geval niet over de dingen die ik had gevraagd en waardoor het stil was gevallen of zij dit was geklapt. Iets wat heel erg jammer was. Maar dit voelde wel echt heel erg fijn. Het was wel duidelijk dat we om elkaar gaven. Ik gaf wel echt om haar en dat ze nu even aan de telefoon bleef, zei mij al wel genoeg. Ze maakte me zelfs alweer aan het lachen! Ik had niet verwacht dat ze dat ooit nog een keer zou kijken, want het had geleken dat ze het niet heel erg leuk had gevonden toen we het samen hadden gekeken. Terwijl het echt wel heel erg leuk was! "Dat is inderdaad bullshit." Bracht ik lachend uit. Volgens mij was ze nog niet bij het einde, maar had ze de eerste paar seizoenen, anders had ze ook wel iets over Tracy gezegd? Het eind was sowieso niet heel erg leuk om te zien! Het was gewoon niet hoe het allemaal af had moeten lopen! "Maar je vindt het verder wel leuk? Want dan moet je verder kijken." Dat moest ze gewoon doen, want er gebeurden wel echt hele leuke dingen! "We kunnen het misschien een keer samen kijken?" Hierna zouden we eerst naar Australië gaan, als Michael dat in ieder geval allemaal aan zou kunnen. Dan gingen we alsnog naar Australië, want dat was huis. Maar als alles goed zou gaan, zouden we nog naar Los Angeles gaan, er moesten nog wel wat dingen gebeuren! We zouden zelfs clips opnemen voor een paar nummers van het nieuwe album.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik wist niet echt wat ik straks tegen Edyn zou moeten zeggen. Niet omdat ik niet wist hoe ze er op zou reageren, maar vanwege Rosa. Als ik zou zeggen dat Luke me terug zou bellen als hij iets zou horen, dan zou ze waarschijnlijk de hele avond mijn telefoon in de gaten willen houden en daar had ik echt geen behoefte aan! Daarnaast wilde Edyn vast graag weten hoe het met Michael ging, wat ik nu niet kon vertellen. Dat betekende dat ik hier moest blijven, wat ook niet echt geweldig was. Ik hoopte echt dat Rosa in zag dat dit iets serieus was en dat ze niet moest flippen om Luke of wat dan ook. Volgens mij zou Edyn dat echt niet trekken op dit moment. ‘Het is oké als je eerst even bij Michael wil zijn. Ik snap dat je niet meteen wil bellen als je iets hoort,’ zei ik tegen Luke. Het was niet zo dat ik verwachtte dat hij me belde op de minuut dat hij zou horen dat Michael weer aanspreekbaar was. Als hij maar aan Michael door zou geven dat hij Edyn zou moeten bellen, zodat die in ieder geval weer iets rustiger zou worden. Ik hoopte dat het snel zou zijn, want ik zag Edyn er voor aan om aan me te vragen of ik hier kon blijven slapen. Ik wilde op dit moment echt wel even bij haar blijven en voor het eten zorgen, maar ik had echt geen zin om de hele avond tussen haar en Rosa in te zitten. Zeker niet omdat Rosa waarschijnlijk alles op internet op zou zoeken en voor zou lezen, wat het vast niet beter zou maken voor Edyn. Er kwam onbewust een glimlach op mijn gezicht toen ik Luke hoorde lachen. Ik had hem niet zozeer aan het lachen willen maken, maar het was fijn om te horen. Dan dacht hij toch even ergens anders aan. ‘Ik snap echt niet waarom ze dat hebben gedaan. Ted en Robin waren alleen maar fucking irritant.’ Robin en Barney brachten tenminste nog wat leven in de brouwerij! Daarnaast vond ik het wel cool dat ze niet zo van al die kleffe gedoe waren? Ze deden niet echt aan al die dubbeldates en het stelletjesgedoe. Dat was in ieder geval beter dan Marshall en Lily, die echt aan elkaar zaten geplakt. Dat was gewoon verschrikkelijk! Alleen het idee al dat mijn eerste relatie mijn partner zou worden voor het leven. Niet dat ik op een relatie zat te wachten, maar dat idee maakte het eigenlijk nog tien keer zo erg! ‘Het is vreselijk voorspelbaar en flauw, maar het is te doen,’ zei ik tegen Luke, terwijl ik mijn benen op de trap trok. Ik meende wel wat ik had gezegd. Het was echt heel voorspelbaar? De grapjes waren ook echt heel flauw, maar ik had wel wat van Luke zijn humor er in herkend en daarom begreep ik ook wel waarom hij het zo leuk vond. ‘Misschien als je weer thuis bent,’ zei ik tegen Luke, voordat ik echt door had wat ik precies had gezegd. Luke had zojuist gevraagd of we het een keer samen konden kijken en ik had ja gezegd! Dat terwijl ik echt niet van plan was geweest om ooit nog bij die jongen in de buurt te komen! Volgens mij zou het nog wel even duren voordat hij weer thuis zou zijn. Volgens Edyn zou het in ieder geval nog even duren voordat Michael weer hier zou zijn, maar Edyn haar tijdsbestek was toch zo fucked up dat ze een week ook lang vond, alleen maar omdat ze hem miste! Ik had eigenlijk geen idee waar Luke op dit moment was. Misschien had Rosa het wel gezegd, maar ik had niet echt opgelet. Daarnaast was het toch wel iets belangrijker dat alles daar goed ging, dan dat waar ze precies waren. Ik hoefde het eigenlijk ook niet te weten en als Luke eenmaal terug zou zijn, zou hij dat vanzelf wel laten weten. Al wilde ik ook niet wanhopig op een berichtje wachten van hem! Dat sloeg al helemaal nergens op.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ik wilde echt weten wat er was gebeurd! Rosa had me net het filmpje nog een keer laten zien, wat aangaf wat er was gebeurd, maar ik wilde weten hoe het nu was! Mijn maag draaide zich gewoon om als ik voor me zag hoe dat voor Michael had geraakt! Mijn Teddybeer! Hij was gewoon geraakt door vuur en de dingen die Rosa net op had gelezen van Twitter hadden het niet veel beter gemaakt! Alles wat ze voor las was erger dan dat ervoor! Ze had al dingen over zijn haar gezegd, dat zo afgebrand kon zijn of dat hij niet meer zou kunnen zien! Wat er ook aan de hand was, hoe Michael er ook aan de hand was met zijn haar of met zijn gezicht. Als hij maar geen pijn had! Dat was het belangrijkste! Ik wilde niet dat hij pijn had, het idee deed mij namelijk al pijn! Al wist ik wel zeker dat hij dat wel had! Het was vuur! Als ik me brandde tijdens het koken deed dat ook pijn en dat was echt maar voor eventjes en aan mijn vinger! Dit was dan nog zoveel erger! Ik wilde er echt niet aan denken dat hij zoveel pijn had! Daarom wilde ik hem echt spreken! Iets wat niet ging en ik werd er echt helemaal gek van. Net zoals ik een beetje gek werd van Rosa. Die ook al een paar keer had gevraagd waar Rhi en Luke het over hadden! Ze hadden het over Michael? Daar zou ze naar vragen. Misschien dat ze nog even ergens anders over praatte, maar het ging vooral over Michael! "Ze zeggen dat het echt vol in zijn oog is gekomen. Waarschijnlijk kan hij niets meer zien aan zijn linker oog!" Ik schudde mijn hoofd, ik wilde het niet horen! Ik wilde niet horen wat er aan de hand was, hoeveel pijn hij wel niet kon hebben! Ik wilde van Michael zelf horen hoe het met hem ging! Pas als hij zei dat het goed met hem ging, geloofde ik het! Ik stond op, want ik wilde echt niet meer naar Rosa luisteren. Het was echt lief dat ze bij me was komen zitten en ze had me ook wel eventjes geknuffeld toen ik toch een beetje had moeten huilen. Ik wilde het liefst ook ieder moment weten wat er aan de hand was, maar het maakte het alleen maar erger?! Ik voelde me echt slecht? Daarom wilde ik gewoon weten wat Rhi nu wist en ergens had ik haar ook wel even nodig! Gewoon iemand die me knuffelde en me vertelde dat het goed zou komen, in plaats van wat er allemaal wel niet aan de hand was?! Ergens wilde ik op het moment het liefst bij Eve in bed kruipen, heel erg diep onder dekens, waar gemene dingen helemaal niet bij je konden komen! Dekens helpen heel erg goed! Michael had ook dekentjes nodig! Net zoals toen we in bad waren gegaan, toen had ik hem daarna ook heel erg goed ingestopt! Ik wilde nu ook gewoon naar Michael en voor hem zorgen! Zeker als hij pijn had! Het was al niet goed gegaan de afgelopen tijd en nu was dit er ook nog bijgekomen! Ik maakte me echt heel erg veel zorgen? "Rhi?" vroeg ik zachtjes. Ze had het met Luke over thuis. Misschien gingen ze naar Australië? Ik wist het niet helemaal! Ik liep naar de trap en kroop naast Rhi. Ik liet mijn hoofd op haar schouder rusten. Ze had Luke nog aan de telefoon en normaal wilde ik heel erg graag weten hoe het tussen die twee ging. Nu wilde ik eigenlijk alleen maar iets horen over Michael! Het moest goed met hem gaan! Dat moest gewoon! "Weet je al iets?" vroeg ik zachtjes. Ik hoopte van wel! Ik hoopte echt dat ze goed nieuws had! Iets wat gewoon moest! Het moest goed gaan met Michael!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
We zouden vanzelf wel merken wanneer we iets zouden gaan doen. De vraag was nog of het ook echt ging gebeuren. Ik wist niet wat Luke zijn schema was en ik voelde er ook niet heel erg veel voor om er naar te vragen. Als hij weer in Los Angeles zou zijn, dan zou hij vanzelf wel laten weten dat hij er weer zou zijn en wie weet dat we dan een keer iets zouden kunnen doen? Ik was echter wel druk met werk? Ik werkte meestal vijf dagen in de week? Ik had het geld ook echt nodig! Misschien nog niet voor nu, aangezien alles voor me betaald werd, maar ik was niet van plan om hier nog heel veel langer te blijven. Ik had echter wel geld nodig voor als ik op mezelf ging wonen. Ik had door de jaren heen wel gespaard en in mijn kamer had ik verschillende potjes met geld staan, maar bij elkaar was dat misschien net genoeg om een paar maanden mee rond te komen. Ik had wel wat meer nodig dan dat! ‘Als ik thuis ben,’ hoorde ik Luke mijn woorden herhalen en het leek alsof ik een kleine glimlach in zijn stem hoorde, maar ik wist het niet zeker. Ik keek op toen de deur open ging, klaar om Rosa weer heel snel terug te sturen naar waar ze vandaan kwam, maar het was Edyn. Ze zag er nog steeds heel erg geschrokken uit en volgens mij had ze gehuild. Misschien dat het toch niet een heel goed idee was geweest om haar achter te laten bij Rosa. Ik zuchtte en legde mijn arm rond haar middel toen ze naast me kwam liggen. ‘Ik moet ophangen. Edyn wil heel graag weten hoe het met Michael gaat,’ zei ik tegen Luke. ‘Sorry.’ Ik had hem zojuist beloofd dat ik nog even aan de telefoon zou blijven en nu moest ik toch ophangen! ‘Dat geeft niet. Het was fijn om je even aan de telefoon te hebben.’ Ik glimlachte licht en wreef ondertussen over de rug van Edyn. ‘Blijf daar niet alleen zitten, oké Hemmings?’ Het was niet goed als hij daar in zijn eentje zou blijven zitten. Er waren vast een paar mensen naar wie hij kon om zijn verhaal even kwijt te kunnen. Ashton moest daar ergens zijn en anders waren er vast wel een paar mensen van de crew? Ik hing uiteindelijk op toen Luke beloofde dat hij opzoek zou gaan naar Ashton, of iemand anders. Ik legde mijn telefoon naast me neer en sloeg mijn andere arm ook om Edyn heen. ‘Luke weet ook niet heel erg veel. Alleen dat er meteen mensen naar Michael zijn gerend om hem te helpen. Hij heeft beloofd te bellen als hij iets meer weet, en hij gaat ook tegen Michael zeggen dat je graag wat van hem wil horen, als het kan,’ legde ik uit aan Edyn. Ik vond het vervelend dat ik geen beter nieuws voor haar had! Edyn was zo nu en dan heel vervelend, maar ik wist dat ze echt om Michael gaf! ‘Zal ik vanavond voor het eten zorgen? Dan haal ik Eve straks ook uit bed.’ Het was me nu wel duidelijk dat Edyn het echt niet zou trekken om hier in haar eentje te zijn. Al helemaal niet met Rosa! ‘En? Wat heeft Luke gezegd?!’ vroeg Rosa, wie opeens de gang binnen kwam. ‘Is het echt zo dat Mikey niks meer kan zien? En zijn Liz en Andy daar echt?’ vroeg ze nieuwsgierig en ze keek hoopvol naar mijn telefoon. Ik was zo klaar met dat kind! ‘Edyn, ik moet even iets met Rosa bespreken. Ga maar in de woonkamer zitten, dan kom ik zo bij je zitten.’ Beloofde ik haar en ik hielp haar al overeind, zodat ze naar de woonkamer kon. De dingen die ik tegen Rosa zou zeggen, wilde ze vast niet horen. ‘Heeft Luke iets over mij gezegd?!’ vroeg Rosa ongelovig, toen Edyn de gang uit was. ‘Nee, tenzij hij dacht dat hij het tegen jou had toen hij zei dat hij niet kon wachten om me kreunend en smekend onder hem te hebben,’ snauwde ik naar Rosa. ‘Luke zegt dat soort dingen niet,’ zei ze meteen, waarna ik mijn schouders ophaalde. ‘Blijkbaar wel.’

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld