Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg~creepDoll

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Als ze haar antwoord had gegeven, knikte ik en zag toen haar vader toch wat pakken en glimlachte.
De tijd ging verder en we hadden niet echt gesproken. Als ik genoeg had, stond ik op, liep naar Marta en zei dat alles straks opgeruimd kon worden en wat over was, in porties verdelen onder het dorp. Ik wilde niet dat het eten zomaar weg werd gegooid, en melde dat de volgende keer niet zo veel meer gekookte hoefde te worden. Tegenwoordig wilde ik dat er gewoon langs werd gelopen en dat wij aangaven wat we wilde eten klaar werd gemaakt. Dan liep ik naar Yasmine en ging achter de stoel staan. "Ga je mee?" vroeg ik toen en wachtte tot ze op was gestaan en de stoel naar achter schoof, dan stapte ik weer naar haar toe en stak mijn hand uit.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Kijk staar wat de kamer rond. Gelukkig begint mijn vader te eten, maar na een tijdje verdwijnt William opeens. Ik drink mijn glas leeg en zie hem dan terugkomen. Met mijn ogen volg ik hem, maar stop als die uit mijn zicht verdwijnt en schrik toch een beetje als die opeens achter mijn stoel staat. "Neen." Zeg ik plagend en sta op. Ik laat hem de stoel naar achter doen en neem zijn hand vast. At was toch de bedoel? Hijs tak zijn hand uit of zag ik dat verkeerd?! Ik slik even. Waarom twijfel ik toch zoveel? "Dus waar start je?" Vraag ik alchend als we op de gang zijn gaan staan.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Als ze haar hand had gegeven, hielt ik die voorzichtig vast en dacht even na. "Ik denk maar bij de ingang." zei ik toen en glimlachte. Marta kwam al weer aan gelopen met een groep keukenmeiden die meteen alles begonnen af te ruimen. "Laten we maar gaan." zei ik en leiden toen Yasmine richting de grote deur. Haar broertjes kwamen gelijk aan gerend en gingen achter ons aan. "U mag ook mee." zei ik toen als ik merkte dat haar vader nog aan de tafel zat. Rustig wachtte ik op zijn antwoord terwijl ik de deur open hielt met één hand en hielt Yasmine met mijn andere hand. Dat was logisch. Flinn zag ik nog tussen de duren door glippen en nam Paul mee. Die gingen waarschijnlijk alvast voor uit. "Flinn, alleen de gedeeltes waar je al bent geweest met tante Marta oke." riep ik nog naar Flinn toe.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik kijk mijn vader aan als die tegen hem spreekt. "Ik zal hem helpen." Zeg kk even en laat zijn hand los. Hopelijk begrijpt hij het dat ik mijn vader gewoon wil helpen tijdens de rondleiding. "Neen, ik ga wel naar de kamer. Wat rusten zodat jullie wat bij elkaar kunnen zijn." Hoor ik hem zeggen. Ik knik en help hem recht. Al snel komt er een hofdame aangerend die het van me overneemt. "Ik breng uw vader wel naar zijn kamer." Zegt ze vriendelijk. Ik knik en stap terug naar William. Twijfelend pak ik zijn hand terug vast. "Hoezo tante Marta?" Vraag ik verward. Zijn die twee familie en daar ij we zijn nog niet officieel getrouwd, maar dat maakt me niet uit.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Ik liet haar hand uit die van mij glijden als ze naar haar vader liep en knikte. Al snel kwam er een hofdame die hem overneemt van haar en glimlachte. "We verzinnen wel wat zodat u ook een rondleiding kan krijgen." zei ik en nam Yasmine haar hand weer terug en opende de deur verder. "Zo noemde ik haar toen ik jong was, soms nog." zei ik en glimlachte. "En nadat mijn moeder overleed werd zij mijn tweede moeder zeg maar." ging ik verder en leiden haar richting de ingang van het kasteel. Deze hal haatte ik zo erg, het was altijd zo kil, terwijl het gasten moest ontvangen. Ondertussen vertelde ik welke deur wat in hielt als we er langs kwamen, vaak waren het kamer van de hofdamens en jongens. Want het was op de begaande grond. Hoe meer we richting de grote hal kwamen, hoe meer schilderijen en kleden er kwamen die aan de wand hingen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"awh, dat moest echt schattig zijn en best lief van der die taak over te nemen." Marta is echt een lieverd. Ik zou het niet erg vinden moest zij mijn tweede moeder zijn geweest ook al klinkt dat respectloos naar mijn moeder toe. Zij was ook een schat en niemand kan haar vervangen, maar als het zou mogen. Ik luister aandachtig naar wat die zegt en merk dat er steeds meer dingen aan de muren beginnen te hangen. "Hang jij hier ook ergens tussen?" Vraag ik doelend op al de schilderijen. Ik stop even als ik zijn vader zie hangen en ga wat dichter tegen hem aanstaan. Zijn vader kijkt op het schilderij met een strenge blik wat me angstaanjaagd.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Ach ja, als er was is kan ik altijd bij haar terecht" glimlachte ik "En nee, ik hang er nog niet tussen." zei ik toen en keek op toen ze tegen mij aan kwam staan. Dan zag ik dat het het schilderij van mijn vader was en schudde mijn hoofd. "Hij kon nooit een lachje onderdrukken." zei ik en legde mijn hand op haar schouder. "Kom, we zijn er bijna." zei ik en liep toen met haar verder. Als we eenmaal bij de ingang waren opende ik de tussen deur en stapte naar binnen. De Hal was groot en er hing een grote kroonluchter aan het plafond. "Het is nu nog grauw, maar ik wil snel wat gezellige dingen aan brengen en misschien alles flink op laten poetsen. Mijn vader deed er niet veel aan sinds mijn moeder was overleden. Het zag er namelijk echt prachtig uit. Mijn moeder onderhield het namelijk. Ik hoop het in die tijd weer terug te brengen." zei ik toen en keek om mij heen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
yasmine:

"Waarom niet? Je hoort toch ook bij de familie?" Ik voel zijn hand op mijn schouder en knik weer. Samen met hem loop ik naar de hal. Ik kijk kort rond en krijg toch een koude rilling over me heen. "Beginnen met een plantje? Nog wat kleurtjes?" Ik zie dat er een paar harnassen staan in de hoeken en stap er toch maar wat van weg. Die geven me geen fijn gevoel, maar dat zal typisch zijn hier. "Zie maar dat je me nu naar een gezellig ruimte brengt." Ik steek mijn tong kort uit. "Mmm, over vannacht. Wat heb jij het liefste?" Vraag Ik doelend op waar hij het liefst wilt dat ik slaap.bij mijn familie of bij hem.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Ik ben nog niet officieel koning." zei ik toen en keek naar het schilderij toen ik het zei en liepen daarna verder.
Als ik haar dat hoorde zeggen, moest ik lachen. "Vele plekken moeten op geknapt worden en weer kleur hebben, als je wilt, mag je het naar je zin maken." zei ik en glimlachte naar haar. "Maar zeker planten wil ik hier weer hebben. Het stond namelijk vol met prachtige planten die mijn moeder zelf bij hielt." Terwijl ik dat zei, zag ik enkele beelden van mijn moeder terug komen en glimlachte.
"We gaan verder." zei ik toen en leiden haar richting de andere deur, deze leiden richting de andere kamers waarbij ik uitlegde waarvoor ze waren. Het was zo vreemd om nu het hele kasteel voor mij zelf te hebben. En wat moest ik al met deze kamers? Mijn vader wist het zeker goed vol te maken met spullen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Moet je snel koning worden." Dien ik hem nog als antwoord op de schilderijen. "Overal roze." Plaag ik even. Natuurlijk zo ik dat nooit doen. Wat ken ik nu van inrichting? Mijn huis was zeker niet zo groot en de enige kleuren die je daar zag was zwart en bruin. In het slechtste geval zag je wit en groen van de schimmel. Natuurlijk buiten ook groen, het gras en de bomen, maar veel kleur kenden we niet. "Ik moet je teleurstellen. Ik heb geen groene vingers." Het enige wat mijn vingers kunnen is schoonmaken en de rest van het huishouden. Ik weet niets van planten af. "Oke." Ik volg hem zwijgzaam en luister naar de uitleg die hij geeft over de kamer. Ik vraag me echt af waarom dat ze zoveel kamers nodig hebben? Het is niet zo dat ze oneindig veel spullen hebben om al die kamers mee vol te steken. Het personeel zal het ook niet doen, want die nemen al een hele gang in en dan heb je nog duizenden kamers. "Wat doe je toch met al die kamers? Is dat speciaal voor als je iemand beu bent gezien en je die daar in wilt opsluiten ofzo?" Ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. "En waag het niet mij er te proberen insteken." Lach ik al meteen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Ey, ik ehm...." ik kon niet zo zeggen als ik koning wilde zijn meteen met iemand moest trouwen. "Ik moet er nog een paar dingen doen voordat het kan." verzon ik snel en glimlachte. Few, dat scheelde niet veel. "En dat geeft niet, ik heb ook niet bepaalde groene vingers, maar dat komt wel goed. Je mag het inrichting, dat bedoelde ik." zei ik en keek rond. "Misschien ga ik de kamer in laten richting tot logeer verblijven." zei ik bedenkelijk en keek rond. "Ja, dat ga ik doen." besloot ik toen en keek haar aan. "Ben je er mee eens? Als je wilt, mag je ook wat kamers indelen." zei ik er achter aan en liep verder.
We kwamen weer bij een grote deur aan en opende die voor haar, nu waren we in een hal van glas wat richting de kassen leiden. "Hier kom ik vaak als ik wat rustig nodig had, of ging het dorp in." vertelde ik en liep verder. Dan plukte ik een prachtige bloem en gaf die aan haar met een buiging. "Voor jou." zei ik en glimlachte weer naar haar. Ik wilde haar echt op haar gemak maken, en niet al te snel eigenlijk.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"MMM, wie ga jij hier allemaal laten logeren? Het hele dorp kan alleen hier al verblijven." Zeg ik met een half openmond. Ik volg William op de voet en kijk steeds mijn ogen uit op alles wat er hangt, staat of er eigenlijk gewoon is. We komen in de koninklijke kassen terecht. Ik ruik even aan een paar bloemen die over het gangpad helen en draai me om als ik 'voor jou' hoor zeggen. "Gekkie." Ik pak de bloem lachend aan en twijfel even of ik hem nu een kus op zijn wang moet geven of niet. Uiteindelijk besluit ik er hem één te geven. "Ook iets voor jou." Zeg ik na de kus op zijn wang. "Hopelijk heb je er nog vee plezier mee." Ik snuif even aan de bloem die hij me gaf. Prachtig en geurt super! Hier zou ik wel eeuwen kunnen blijven.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Ik haalde mijn schouders op en dacht even na. "Andere ehhh die naar het Bal komen als we, euhmm..." en daar viel ik stil, lekker handig William. Snel schraapte ik mijn keel en glimlachte weer. Telkens als ze zulke grappige woorden zei moest ik mijn lach in houden. Het was eigenlijk best vreemd met de woorden waarmee ik ben opgegroeid hier in het kasteel, en hoe ze in het dorp spraken. Als ze dan een kus op mijn wang gaf, glimlachte ik nog breder dan eest. Ik hoopte echt snel dat ze, ja ehh, van mij ging houden, maar het kan ook langer duren. "Kom, verder het kasteel." zei ik en pakte haar hand. Op een vreemde manier voelde ik mij echt anders. Alleen dat ging waarschijnlijk later veranderen als ik meer dingen op mijn schouder kreeg als ik eenmaal gekroond ben.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Als we wat?" Vraag ik benieuwd. "Getrouwd zijn?" Doe ik als poging om zijn zin af te maken. Na de kus die ik hem gaf zie ik zijn glimlach enkel verbreden waardoor ik ook begin te lachen. "Is het nog niet gedaan?" Vraag ik pruilend als hij nog meer van het kasteel wilt laten zien. "Ik wist dat mijn huisje klein was, maar nu wrijf je het er gewoon extra in hoor." Zeg ik wat pruilend tegen hem. "Weet je, als jij het niet erg vind naast me te moeten liggen vannacht, wil ik wel bij jou slapen." Zeg ik helemaal blozend. Dat ik dat gewoon heb gezegd, maar goed. Ik kan het niet meer terug nemen. Rustig knijp ik in zijn hand en glimlach even.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Eh dat ja. Sorry het gaat te snel voor mijn gevoel tegen over jou." zei ik en keek even naar de grond. "Helaas nog niet, en dat is niet de bedoeling." zei ik snel en ging met mijn hand door mijn haar heen. "Anders ga je een keer met je broertjes rond neuzen, dan kan je het allemaal ook zelf eens uitzoeken." glimlachte ik toen. Misschien was dat wel een beter idee. Maar toen ze over het slapen begon trok ik weer een bedenkelijk gezicht. "Ik had meer andersom in mijn hoofd. Of jij het niet erg vond." zei ik en glimlachte klein. "Het is niet dat ik meteen..." hierbij viel ik weer stil en zuchtte. "Ik wil alles rustig aan doen, ik wil dat je je eerst op je gemak voelt voordat, ja, we verder gaan." Kom op William, je praat alsof je nog nooit met een jonge vrouw gepraat hebt. Dat had ik wel vaker, maar nu ik er eigenlijk alleen voor stond, zonder de hulp van mijn ouders, ging het gewoon wat lastiger dan ik had gehoopt en voelde me nu echt een mieterig klein kind.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld