Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

20 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg met SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander vermaakte zich totaal niet. Een hoop jongens gingen hem allemaal dingen vragen waar Alexander eigenlijk geen antwoord op wilde geven. Ze vroegen onder anderen naar rare dingen als of hij een maagd was enzo. Maar ook nog gekkere dingen zoals hoe groot zijn, jeweetwel, is. En Alexander wilde hier ook totaal geen antwoord op geven, gelukkig gaven de jongens hierdoor na een tijdje op en gingen ze ergens anders staan, Alexander alleen latend. Niet veel later kwamen een paar jongens met het idee naar het meisjes complex te gaan, en het was zeker te zeggen dat Alexander super opgelucht was. Dit was zijn kans om achtergelaten te worden bij de groep, en zo dadelijk meteen in bed duiken. Kort keek hij de groep jongens na, maar merkte toen op dat Jordan ook was achter gebleven. Misschien had hij er toch niet zo veel zin in. Alexander beet hard op zijn lip toen Jordan hem een sigaret aan bood. Hij schudde klein zijn hoofd. "Nee dank je." Sprak hij zachtjes. Alexander zou nooit gaan roken, dat had hij zichzelf beloofd. Daarnaast kon het ook echt niet. Het paste waarschijnlijk perfect bij het hele 'nerd' plaatje van Alexander, met zijn bril en al. Maar de jongen had ook astma. En roken was daardoor een stuk gevaarlijker voor hem dan voor de meeste mensen. Al was het nog steeds gevaarlijk. Hij wilde er niet eens aan denken wat roken met je lichaam deed. Het was vreselijk, net als iedereen heeft hij in de eerste klas ook de foto's gezien. De zwarte longen, gele verrotte tanden. Dat zou hij echt nooit willen.

Account verwijderd

schreef:
Jordan keek er niet raar van op toen Alexander zijn sigaret afwees, en nam zelf wel eentje en stak deze aan. Hij nam een lange trek van de sigaret en voelde zich even weer helemaal rustig, dat was het nare aan de hele verslaving. En oke toegegeven, Jordan was niet echt heel erg verslaafd. Hij rookte niet eens dagelijks maar alleen op momenten zoals deze, hij was blij als het hierbij bleef. Misschien stopte hij wel binnen een paar maand of jaar, voor nu kon het hem niet echt iets schelen. Behalve dat het natuurlijk wel invloed had op zijn conditie, en als hij ooit moest stoppen om zijn sportcarriere waar te maken zou hij dat dan ook zonder twijfel kunnen doen. 'Wat doe jij eigenlijk als extra vak?' Vroeg hij toen nieuwsgierig, en hij keek Alexander heel even aan. Jordan had dat zich vanmiddag al afgevraagd maar durfde de vraag toen niet te stellen. Misschien was het nu de drank of gewoon het moment, waardoor de woorden nu wel gemakkelijk uit zijn mond rolde. Hij had wel zo'n verwachting van de jongen maar hij kon natuurlijk in werkelijkheid heel anders zijn dan hij eruit zag, daarom hield Jordan niet van vooroordelen. Veel zagen hem ook als 'een van de populaire jongens' op school, waardoor jongens zoals Alexander hem waarschijnlijk niet konden uitstaan en waardoor meisjes juist achter hem aanliepen. Hij vond dat vervelend, want hij was meer dan dat. Hij was ten slotte ook gewoon een jongen met gevoelens, al dan wel anders dan zijn vrienden, die iets arroganter waren.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander leunde een beetje tegen de muur aan en stak zijn handen in zijn zakken. Hij beet zacht op zijn lip en staarde een beetje voor zich uit. Het was een lichtelijk koude nacht, anders dan het weer van een paar uur geleden. Er was ook een koud windje. Maar Alexander vond het wel fijn. Het was wel het weer waar hij van hield. Van dat weer waar je een grote sweater aan kon doen, met te lange mouwen zodat ze over je handen vielen. Van dat weer waar het niet raar was als je de hele tijd binnen bleef, met een kopje thee of warme chocolade melk, en een leuke film. Helaas zou dit weer alleen zo zijn voor in de avonden. De dagen zouden net als deze dag, gewoon warm zijn. Kort keek Alexander op naar Jordan, het viel hem op hoe mooi hij er uit zag in het zwakke licht van de enkele straat lantaarns die bij de school stonden. Meteen schudde hij die gedachte van zich af. Zo kon hij niet denken. Niet over Jordan, niet hier op school. "Muziek. Jij?" Alexander was bijna zeker dat Jordan hem voor gek zou zetten voor het kiezen van muziek als hoofd vak. Maar toch was er iets wat daar aan twijfelde. Jordan leek anders dan de rest van de sporters. Alleen kon hij dat natuurlijk niet zeker weten.

Account verwijderd

schreef:
Jordan rookte zijn sigaret langzaam op en hoorde in de verte de stemmen van zijn vrienden, en de stemmen van meisjes. Het klonk alsof het gezellig was, maar Jordan vond het niet erg dat hij er niet bij was en dat hij hier nu een sigaret stond te roken in gezelschap van Alexander. In gezelschap van een nerd zouden zijn vrienden zeggen. Was het vreemd dat Jordan veel meer in hem zag dan dat hij alleen een nerd was? Nee, eigenlijk niet. Maar hier op school misschien wel. Jordan blies de rook uit en probeerde daar niet aan te denken, want die gedachtes zaten hem dwars. Hij keek even op toen Alexander zei dat hij muziek had gekozen. Hij vroeg zich af wat voor instrument hij speelde. Maar misschien ging het niet om een instrument, maar deden ze gewoon van alles tijdens de muzieklessen. Hij wist het niet, maar besloot er niet naar te vragen. ''Sport, vooral voetbal'' zei hij toen. Hij nam een laatste trekje van zijn sigaret en trapte hem toen uit. Daarna keek hij even naar Alexander en glimlachte. Hij vroeg zich af waarom het voor hem zo belangrijk was om aardig te doen tegen deze jongen, ik bedoel ja natuurlijk was dat gewoon normaal. Maar vorig jaar was hij ook gewoon met zijn vrienden meegegaan naar de meisjes en dat soort dingen. Waarom kon hem dat nu niks meer schelen? Hij wist niet zo goed wat hij moest denken van de situatie maar misschien was hij ook wel gewoon moe in combinatie met de drank. ''Laten we naar binnen gaan,'' Stelde hij dus toen voor.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Klein knikte Alexander toen hij dat zei. Hij had wel verwacht dat dat zijn extra vak zou zijn. Hij wist niet eens zeker waarom hij het vroeg, raden was niet al te moeilijk geweest. Waarschijnlijk deed hij het om beleefd te zijn. Dat zal het wel zijn. Alexander snapte echt niet waarom Jordan hier met hem stond, en praatte. Het was verwarrend voor hem. Hij wist nog dat het vorige jaar Jordan gewoon mee deed met zijn vrienden. Het was heel apart voor hem. Toen Jordan dat voor stelde keek hij op. "Ja is goed." Zei hij zachtjes en hij ging weer recht staan van de muur. Hij liep vervolgens samen met Jordan terug naar binnen. Erg recht liep Alexander niet, en toen hij dat merkte realiseerde hij zich pas hoe veel drankjes hij waarschijnlijk op had. Dit was niet goed.

Account verwijderd

schreef:
Hij was blij dat Alexander nu ook wel naar binnenwilde, al had hij natuurlijk wel verwacht dat hij ja zou zeggen. Want waarom zou hij alleen buiten blijven staan? Jordan liep richting de deur toen hij plots merkte dat Alexander niet erg recht meer liep, met als oorzaak de drank natuurlijk. ‘’Hey, wel uitkijken hé’’ Zei Jordan plagerig, en voor hij had door had, had hij een arm om hem heen geslagen ter ondersteuning. Hij moest toegeven dat hij zelf ook niet helemaal nuchter meer was. Misschien was het omdat hij vaker dronk dat hij nu iets beter tegen de drank kon, en er ten minste recht bij kon lopen. Het was inderdaad een beter idee om nu ook naar binnen de gaan. Hij hield de deur open voor Alexander en liet hem toen weer los. ‘’Sorry,’’ Zei hij toen zachtjes, en besefte dat dat best wel ongemakkelijk was.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander beet zachtjes op zijn lip toen Jordan dat zei. Hij deed ook echt zijn best om gewoon recht te lopen maar het lukte niet helemaal. Een klein blosje kwam op de jongen zijn wangen te staan toen hij een arm om zich heen voelde. Het was een fijn gevoel. Maar al snel werd hij weer los gelaten. Alexander keek op naar Jordan en schudde klein zijn hoofd. "Is al goed joh." Glimlachte hij zwakjes. Hij wist niet waarom, maar het voelde echt heel fijn toen Jordan zijn arm om hem heen had. Alexander voelde zich raar hierdoor. Waarom vond hij het fijn? Was dat normaal? Normaal had hij echt niet gewild dat iemand hem ook maar aan raakte. Laat staan een arm om hem heen. Toch vond hij het fijn. Alexander bedacht zichzelf dat het waarschijnlijk door de alcohol kwam, dat moest toch wel?

Account verwijderd

schreef:
Jordanliet de deur weer los toen ze binnen waren en haalde toen ook de capuchon van zijn hoofd af. Hij schaamde zich een beetje omdat hij Alexander zojuist had vastgepakt en hij realiseerde zich dat dat ook best een vreemde actie was om te doen. Zoiets deden jongens niet, dacht hij. Maar dat was niet het enige waar hij zich voor schaamde, want voordat hij de jongen losliet ging er een raar gevoel door hem heen. Hij vond het niet erg dat ze zo dicht bij elkaar kwamen, hij vond het ergens wel fijn. En dat was vreemd, erg vreemd. Het was waarschijnlijk de drank dacht hij, want Jordan was ervan overtuigd dat hij op meisjes viel en dat gevoel dat hij net had over Alexander stelde dus niks voor en was dus gewoon iets als vriendschap. De gedachtes namen bijna de overhand, hoewel Jordan zijn best deed om daar nietaan te denken. Hij dacht dat het wel over zou gaan als hij straks in bed lag, dus hij was ook erg blij dat ze eindelijk terug in hun kamer waren.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Eenmaal ze bij de kamer aankwamen voelde Alexander een grote opluchting door zich heen gaan. Hij opende de deur voor Jordan en liep vervolgens achter hem aan de ruimte binnen. Zijn lichaam voelde moe en zijn oogleden waren zwaar. Als hij niet goed oplette had hij daar zo in slaap kunnen vallen. Alexander liep naar zijn bed toe, hij had het bed bij het raam waar hij erg blij mee was. Er waren voor hem gewoon zo veel voordelen om bij een raam te liggen. Maar zodra hij er over na dacht kwamen er meer en meer nadelen bij. Wat als ze hem uit het raam zouden gooien in zijn slaap? Of zijn spullen. Heel snel schudde Alexander die gedachtes van zich af. Hier moest hij niet aan denken. Hij moest echt leren zich minder snel zorgen te maken om alles. Alexander zat neer op het bed en deed zijn bril af. Laatst had hij eindelijk lenzen gekregen, maar hij moest er nog aan wennen om die in te doen, dus hield hij het voorlopig maar bij een bril. De bril klapte hij in en legde hij op het nachtkastje. Snel haalde Alexander zijn vingers door zijn haar en hij schudde klein zijn hoofd zodat zijn haren wat losser kwamen te zitten. Hierdoor viel er een plukje voor zijn ogen, maar hij besloot hier maar niet op te letten. Kort keek Alexander naar Jordan. Hij beet zachtjes op zijn lip en voelde een rilling over zijn ruggengraat gaan. Waarom voelde hij zich ineens zo... Apart, rond Jordan.

Account verwijderd

schreef:
Het eerste wat Jordan deed toen ze de kamer binnen kwamen was een glas water drinken. Daarna poetste hij zijn tanden want hij wilde zo snel mogelijk in bed liggen. Hij was ontzettend moe en hij hoopte dat de kater morgen niet te erg zou zijn, aangezien hij er plotseling ook aan dacht dat ze morgenochtend om half negen moesten beginnen, wat nog best wel mee viel voor een strenge rol.
Hij ging op zijn bed zitten en checkte even zijn gsm, hij zag dat hij een berichtje had van Daniel. Die vroeg of hij nog even langs kwam aangezien ze het erg 'gezellig' hadden, maar Jordan reageerde er maar niet op. Als Daniel later zou vragen waarom hij niet had gereageerd zou hij wel zeggen dat hij al in slaap was gevallen. Hij legde zijn mobieltje weer weg en kleedde zich daarna snel om, zodat hij in bed kon gaan liggen. Hij had er geen moeite mee dat Alexander ook op de kamer was, hij was het wel gewend aangezien hij in het sportteam zat en inmiddels was dat allemaal gewoon normaal geworden. Jordan zette wel alvast zijn wekker voor hij onder de lakens kroop, aangezien hij dat anders sowieso zou vergeten. Toen keek hij heel even naar Alexander, die zijn bril had afgezet. Hij bekeek hem opeens heel anders, en er ging een rare gedachte door zijn hoofd. Wow, hij is best wel knap, dacht hij. Hij schrok ervan, zoiets dacht je niet over een jongen, dacht hij. Daarom sloeg hij zijn ogen neer en kroop snel onder de dekens. Hij had zichzelf niet meer onder controle en wilde niet zo over jongens denken. Maar het was wel echt waar, dacht hij.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander wreef kort in zijn ogen, ze waren nog een beetje geïrriteerd door de plotselinge verandering van scherp naar wazig. Hij had hier vaker last van, hierom deed Alexander niet graag zijn bril af. Hij sliep ook best vaak met de bril op maar dat was niet goed. Daar was hij ook mee bezig om mee te stoppen. Toen hij opmerkte dat Jordan in bed lag liep hij hun kleine gezamenlijke badkamer in. Hij poetste zijn tanden en dronk nog snel een beetje water. Hierna liep hij terug de kamer in. Zonder er over na te denken dat Jordan hem mogelijk kon zien pakte Alexander zijn pyjama en begon zich om te kleden. Hij vond het nooit fijn om zich om te kleden voor andere mensen, maar hij dacht er toch niet aan dat Jordan hem wellicht zou zien.
Eenmaal in zijn pyjama ruimde Alexander netjes zijn gebruikte kleding op en hij kroop in zijn bed. Hij zette nog snel een wekker op zijn telefoon en deed vervolgens zijn draadloze oortjes in. Hij zette zijn wekker altijd rond zes uur zodat hij 's ochtends genoeg tijd had om zich klaar te maken. De oortjes deed hij in zodat zijn wekker niemand anders wakker maakte, daar zou hij zich rot om voelen. Ook deed hij de oortjes in om naar zachte muziek te luisteren, daar kon hij beter door slapen. Alexander sloeg zijn deken om zich heen en legde zijn hoofd neer op het kussen, zijn gezicht gedraaid naar Jordan. Hij is zo mooi daar, dacht hij. Snel schudde Alexander die gedachte van zich af. Zo kon hij niet denken. Zeker niet over Jordan.

Account verwijderd

schreef:
Ts - enkele weken later

Er was veel tijd voorbij gegaan op school en de eerste periode was afgesloten. Jordan was niet heel erg tevreden met zijn cijfers, maar op het veld ging het dit jaar heel erg goed. Hij was geen captain van het team geworden, maar dat kon hem niet erg veel schelen. Zijn coach zag namelijk wel veel potentie in hem en beloofde hem te helpen bij de selectie van de hogere scholen. Als Jordan hierin verder wilde had hij dat ook wel degelijk nodig.
Ondertussen was er ook veel gebeurd en langzaam bij beetje begon hij zich te realiseren dat hij gevoelens voor jongens had, en vooral voor een speciale jongen. Hij had veel moeite om het zelf te accepteren, en overdag probeerde hij er niet aan te denken. Toch was hij er constant mee bezig en dacht hij steeds aan wat zijn vrienden en familie ervan zouden vinden. Die zouden dat nooit accepteren, dacht hij en dus hield hij zichzelf gewoon voor de gek. Hij bleef tegen zichzelf zeggen dat hij geen homo was, maar elke keer als hij alleen was met Alexander dan begon zijn hart sneller te kloppen en zijn bloed sneller te stromen. Hij had zichzelf dan niet meer onder controle en hij wist echt niet waar die gevoelens vandaan kwamen.
Het was nu donderdag vroeg in de ochtend, en Jordan stond met zijn sporttas net als zijn klasgenoten op het afspreekpunt voor de school. Vandaag zouden ze op excursie gaan, iets waar hij erg veel zin in had. Ze kregen vaak ook veel vrije tijd en dan konden ze doen waar ze zin in hadden.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
De afgelopen weken waren erg fijn voor Alexander, zijn cijfers waren mooi, hij had weer goed contact met de paar vrienden die hij het vorige jaar ook had. En hij werd steeds closer met Jordan. Alexander had hier eerst erg aan getwijfeld, waarom zou hij bevriend willen zijn met iemand die zich waarschijnlijk van binnen heel erg voor hem schaamt? Maar hij had totaal geen spijt meer. Alexander was wel blij, hij en Jordan hadden vaak gesprekjes als ze alleen waren. Het liet hem altijd goed voelen om te praten met deze jongen. Alexander had ook inmiddels gevoelens voor Jordan opgebouwd, ook al ontkende hij het nog voor hem zelf. Hij was bang dat een jongen zoals Jordan nooit zou vallen voor een jongen zoals hij. Hij is immers een nerd, daarnaast weet hij vrijwel zeker dat Jordan niet op mannen valt. Natuurlijk kan hij hier nooit echt zeker van zijn.
Nu staat Alexander met zijn tas over zijn schouder bij zijn klas genoten voor de school te wachten. Ze zouden op een excursie gaan en Alexander had er erg veel zin in. Als ze op de locatie waren zou de kamer lijst pas ingedeeld worden. Helaas mocht je zelf niet kiezen met wie je wilde, de leraren maken groepjes van twee. Hier maakt Alexander zich wel zorgen om. Hij wilt absoluut niet met een van de sporters op een kamer. Alhoewel, met Jordan op één kamer zou hij echt niet erg vinden. Maar daar zou hij niet over na moeten denken.
Na nog zo een vijf minuten wachten kwam de bus aan en moest iedereen instappen. Als een van de laatste stapte Alexander in en ging snel op een leeg plekje zitten. Helemaal alleen. Dit vond hij totaal niet erg, zo kon hij nog even aan zijn blog werken en wat rusten, alleen.

Account verwijderd

schreef:
Zodra Jordan zijn tas in de bagareruimte had gelegd liep hij richting de deur van de bus die al open stond. Omdat hij bij het populaire groepje hoorde liet iedereen hun op de een of andere manier eerst kiezen waar ze gingen zitten, wat dus achterin de bus was. Het maakte Jordan niet zo veel uit, maar hij volgde de rest wel gewoon. Hij betrapte zichzelf erop dat hij zocht waar Alexander zat, maar hij kon hem niet vinden. Hij ging ergens achterin bij het raam zitten en al snel kwam er een meisje naast hem zitten. Normaal was hij wel bij Daniel gebleven, maar de agelopen weken waren de twee jongens erg uit elkaar gegroeid. Vorig jaar waren ze juist nog heel goed bevriend, maar ze hadden beide nieuwe kamergenoten en nieuwe vrienden gemaakt. Jordan vond het ook niet heel erg. Ondanks dat ze het altijd leuk hadden gehad samen had Daniel hem ook wel eens ertoe gedreven dingen te doen die hij zelf liever hiet wilde doen. Nu kon hij zichzelf zijn, en hij voelde zich dasr beter bij.
Het meisje dat naast hem was gaan zitten heette Sophie en ze was dit jaar nieuw op school. Jordan vond haar erg aardig, ze had hem ook al meerdere keren geholpen met zijn wiskunde. Maar voor de rest was ze net zoals de andere meisjes, dacht hij. Ze wilde erg graag bijhoren en dat was haar ook wel gelukt. Ze had lange blonde haren en een knap gezicht, en ze was zelfverzekerd. Ze paste perfect bij de andere meisjes. Maar Jordan viel er niet echt voor, en leek weinig interesse te hebben in haar aandacht. Hij wilde gewoon aardig doen en begroette haar dan ook met een glimlach voordat hij zijn oordopjes in zij oren deed om muziek te gaan luisteren. Het lawaai in de bus was inmiddels flink gestegen en het meeste lawaai kwam ook nog eens van de mensen om hem heen.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander haalde zijn oortjes uit zijn zak en stopte die in zijn oren. Zodra hij zijn muziek aan had gezet leek al het geluid om hem heen gewoon te verdwijnen. Alexander zette zijn geluid altijd op het aller hardst, dit was niet goed voor zijn oren en dat wist hij ook wel. Het was alleen dat hij niet zin had in de wereld om hem heen als hij muziek luisterde. EN zodra het op zijn aller hardst stond leek de wereld gewoon te verdwijnen. Een zwakke glimlach speelde rond de tengere jongen zijn lippen als hij kort zijn ogen stapt. In de laatste week was Alexander overgestapt naar zijn lenzen. Het was hoe dan ook niet zijn keuze geweest. Zijn bril was afgevallen en een van de voetbal jongens was er op gestaan. Per ongeluk, had hij gezegd, maar zelfs zonder bril kon Alexander aan hem zien dat dat een regel rechte leugen was. Nu wilde Alexander niet dat zijn ouders wisten dat zijn bril gebroken was. Brillen zijn duur, en zijn ouders zouden daar niet heel blij mee zijn. Niet dat ze het geld niet hebben voor een nieuwe, ze zouden gewoon teleurgesteld zijn dat doordat hun zoon niet voor zichzelf op kan komen hij ene nieuwe bril nodig heeft. Dus is hij overgestapt op lenzen en heeft hij zijn ouders niks verteld.
--
Na een busrit van minimaal vijf uur was de klas eindelijk op de bestemming aangekomen. Sinds er vertraging was viel er een activiteit uit en werd de kamerverdeling opgenoemd. Alexander had zijn vingers achter zijn rug gekruist, hopend dat hij met een aardig iemand zou zitten. Zijn wens leek dan ook waar te komen als hij de docent hoorde zeggen dat hij met Jordan zit. Zijn hart kan het niet laten om een sprongetje te maken en een zwakke glimlacht verschijnt op de jongen zijn gezicht. Ineens had hij een stuk meer zin in deze excursie. De docent vertelde de leerlingen dat ze naar hun kamer moesten gaan en daar even een uurtje moesten blijven, vervolgens zouden ze vrije tijd hebben tot half zes. Daarna werden ze in de eetzaal verwacht.
Alexander beet zacht op zijn lip en kreeg toen van een van de docenten die mee was een sleutel. Elk koppel kreeg twee sleutels, voor het geval ze niet samen terug kwamen van hun vrije tijd, zo zouden ze als nog naar binnen kunnen. Alexander keek kort rond of hij Jordan zag maar kreeg hem niet in zijn oog, hij besloot toen maar zelf al naar de kamer te gaan.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld