Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - Everything will change

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Denkend kijk ik op haar neer als ze me vraagt waar ik over denk. "Een boek." Antwoord ik. "Mijn moeder las het altijd voor toen ik jonger was." Ga ik verder en moet glimlachen bij de gedachte van kleine ik op mijn moeder haar schoot terwijl ze me het boek voorleest. "Het was een mooi maar zielig boek, ik vond het einde het leukst. Omdat het een mooi einde had." Ik zucht diep uit en zet een stap naar achter, ik pak haar handen vast en glimlach zwakjes naar haar. "Kan je me asjeblieft vergeven? Ik zal je laten zien dat ik anders ben, ik beloof het je."

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Met een kleine glimlach rondom mijn lippen bleef ik naar hem kijken. Mijn handen streelde zachtjes over zijn blouse tot hij een stap achteruit deed. Mijn handen pakt hij vast en ik kan niks anders dan hem aankijken. "Was die kus niet genoeg?" Vroeg ik en een kleine grijns verscheen op mijn gezicht. Zijn handen liet ik voorzichtig los en deed weer een stap naar hem toe. "Het spijt me dat ik zo reageerde op de verhalen die de ronde gaan. Al zijn ze waar.. Ik hoop echt dat je het meent, alles wat je hebt gezegd. Ik weet ook niet of die kus gepast was of niet, maar het was het enige waar ik aan kon denken." Opnieuw voelde ik me aangetrokken tot hem en wilde steeds dichter bij hem komen staan. "Ik ken je nog maar net, maar het is als of ik je al jaren ken. Je laat me dingen voelen, wat ik nog nooit eerder heb gehad." Nu begon ik een beetje door te ratelen, maar ik meende al die dingen. Nu hoopte ik alleen echt dat alles van zijn kant waar was, want ik had me nu echt naar hem bloot gegeven.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Ik bijt glimlachend op mijn lip als ze vraagt als de kus niet genoeg was. "Ik begrijp je reactie, ik had waarschijnlijk ook zo gereageerd als ik jou was." Zeg ik om haar gerust te stellen, ik kan het haar natuurlijk niet kwalijk nemen, zij heeft niks verkeerd gedaan, ik ben de gene die dom was geweest. Ik moet kort lachen wanneer ze verteld dat ik haar dingen laat voelen wat ze nog nooit eerder heeft gevoeld. "Dat rare gevoel in je buik? En je weet maar niet wat je moet zeggen, want je wilt zoveel zeggen maar je weet niet hoe?" Vraag ik. "Zo voel ik me." Vertel ik. Ik veeg met de rug van mijn hand over mijn voorhoofd om de druppels ervan af te vegen. "We moeten naar binnen, voor je nog ziek wordt." Merk ik op en wrijf over haar armen. "Ik wil het niet op mijn geweten hebben als jij straks ziek bent." Lach ik.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Het was zo fijn om te horen, toen hij mijn gevoelens omschreef en daarna bevestigde dat hij dat net zo goed had. Nog altijd zat ik in een tweestrijd of ik het nou wel moest geloven of niet. Ik wou er vanuit gaan dat hij was veranderd, maar toch bleef het aan me knagen. Mijn hart bleef als een gek te keer gaan omdat ik nog steeds zo dicht bij hem stond. Het liefst kroop ik helemaal tegen hem aan en niet meer los laten, hoe hard het ook regende. "Maak je geen zorgen over mij." Zei ik en glimlachte naar hem. "Je kan ook gewoon zeggen dat je zelf graag naar binnen wilt." Even plagend stak ik mijn tong naar hem uit. Ik kon me niet meer inhouden en ging tegen hem aan staan. Ik drukte mijn lichaam tegen de zijne en sloeg mijn armen om zijn middel. Mijn hoofd liet ik zachtjes tegen zijn borst rusten en sloot mijn ogen. "Net als uit mijn favoriete boek. Alleen mist er nog een klein ding." Zei ik zachtjes en keek hem verlegen aan. Hij had het net ook over een boek, met de zelfde soort situatie. Al was dat van mij meer een roman die ik tig keren had gelezen. Het mooie romantische moment van de kus in de regen.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
"Hoe ken je me zo goed?" Vraag ik op een serieuze toon als ze zegt dat ik net zo goed kon zeggen dat ik naar binnen wilde, daarna schiet ik in de lach. "Prima, maar als we straks beiden ziek zijn is het jouw schuld." Zeg ik en steek ook mijn tong uit. Als ze weer tegen mij aan gaat staan en dit keer haar armen om mijn middel slaat en haar hoofd op mijn borst laat rusten wordt ik helemaal warm van binnen. Hoe kon ik dit bijna verpest hebben? Hoe kon ik zo dom zijn. "Net als mijn favoriete boek. Alleen mist er nog een klein ding." Zegt ze en kijkt op, vragend kijk ik op haar neer. Maar dan glimlach ik en pak haar bij haar kin waarna ik mijn lippen op de haren druk. Een kus in de regen, kan er iets beters zijn?

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Ik zie zijn vragende blik, maar al snel snapt hij wat ik bedoelde. Mijn kin pakte hij vast en niet veel later voel ik zijn zachte lippen tegen de mijne. Er kwam een gevoel in mij los die ik niet kende. Het was net of wilde ik meer van hem. "Dat heb ik er wel voor over." Zei ik zachtjes tegen zijn lippen om nog weer terug te komen op het ziek zijn. Mijn handen kwamen alweer in beweging en streelden van zijn onderbuik over zijn borst. Zijn lippen had ik los gelaten en keek hem aan. "Wat is dat gevoel dat ik elk kledingstuk van jou wil uittrekken?" Vroeg ik zo zacht mogelijk. Ik kende dit gevoel niet en ik wilde weten of dat er bij hoorde.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Als ze over mijn onderbuik naar mijn borst streelt laat ik mijn hoofd in mijn nek rusten. "Geloof me, dat gevoel heb ik ook." Antwoord ik. Ik haal haar handen van mijn borst en hou ze stevig vast. "Heb je enig idee wat je met mijn hoofd doet?" Vraag ik. "Als je doorgaat kan ik niet beloven dat ik mezelf zal kunnen beheersen." Mompel ik en wend beschaamd mijn blik af. Ik beloofde haar dat ik zou laten zien dat ik anders was dan vroeger maar nu heb ik zelfs moeite me in te houden, ik zal nog haar einde zijn.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Mijn wangen kleurden weer rood door zijn antwoord. Hij wilde mij net zo goed uitkleden? Het idee maakte het gevoel alleen maar sterker. Wat was dit en hoe kon ik het stoppen, want het leek me zo niet gepast. "H-het spijt me, ik ken deze gevoelens allemaal niet. Het is nieuw voor me. Ik weet zelfs niet wat ze betekenen of dat ze gepast zijn." Ratelde ik een beetje en wilde weer tegen hem aan kruipen. "Ergens wil ik niet dat jij je beheerst, maar het voelt zo ongepast." Misschien was het veel te vroeg voor die gevoelens, maar ze waren zo ontzettend aanwezig. Wat deed hij toch met mij? Was ik dan zo onbekend in het verliefd zijn? Nooit had ik antwoord gehad op dat ik iemand leuk vond, maar nu voor het eerst wel en wist ik niet eens hoe ik er mee om moest gaan. Ik hoopte maar niet dat hij me daar voor aan de kant zou zetten.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
"Zeg dat niet, jij hoeft geen sorry te zeggen." Probeer ik haar gerust te stellen en druk een kus op haar voorhoofd. "Geloof me dat ik niks anders wil dan jou, je zachte lichaam tegen de mijne..." Zeg ik zachtjes en streel met mijn duim over haar wang waardoor ik de natte plukjes haar weg veeg die door de regen aan haar gezicht bleven plakken. "Maar als we beginnen is er geen weg meer terug, dat wil ik je niet aandoen." Ga ik verder. Het koste me zoveel moeite om mijn eigen woorden niet gewoon te negeren, ik wilde haar meer dan alles in deze wereld maar ik kon me niet toegeven aan mijn wensen, ik zal er niet onder lijden maar zij wel. En wie weet zijn het gehaaste gevoelens, ik wil niet dat ze er spijt van krijgt.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Zachtjes beet ik op mijn lip en keek hem weer aan. Daar had hij gelijk in.. Nu wilde ik juist het gene wat hij probeerde te voorkomen omdat die verhalen de ronde gingen. Mijn mond deed ik open om wat te zeggen, maar eigenlijk gelijk weer dicht. Mijn ogen kon ik niet van hem afhouden en kon mijn drang even niet meer inhouden. Zijn blouse pakte ik ruw vast en trok hem naar me toe. "Dan houden we het hier bij." Zei ik zachtjes en drukte mijn lippen tegen die van hem. Vol lust kuste ik hem en voelde hoe mijn drang naar hem weer sterker werd. Zijn blouse hield ik stevig vast om mezelf in te houden, want het liefst maakte ik de knoopjes al los. We mochten dan wel buiten staan in de regen, maar het was zo ontzettend romantisch dat ik mijn grenzen even was vergeten. Ik was verliefd op hem, hij had me. Er bestond dus toch wel zoiets als liefde op het eerste gezicht.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
"Dan houden we het hierbij." Zei Marinda voor ze haar lippen op de mijne drukte. Deze kus was anders dan de andere, het was één vol lust, de drang om ons in te houden was bij beide te voelen. "Ik kan dit de hele dag doen." Zeg ik door een kus heen en druk mijn lippen dan in haar nek en ga zo naar beneden naar haar decollote. Mijn handen waren om haar middel maar gleden ook wat naar beneden. "Wat doe je toch-" Mijn mond klapt dicht als ik achterover val, door mijn handen die om haar gekleefd zitten en zij die mijn blouse vast houd valt ze zo mee op mij. En zo liggen we dan op de natte gras, ik op mijn rug en Marinda boven mij, de regen die maar niet van stoppen weet. "Wat doe je toch met me?" Maak ik mijn zin af en moet mezelf onderdrukken om niet in de lach te schieten, daarom druk ik mijn lippen weer op de haren en ga door met wat we bezig waren.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Mijn ogen sloot ik en keek naar de hemel zodra hij langs mijn hals naar beneden kuste. De regen viel op mijn gezicht, maar dat was echt het laatste waar ik aan dacht. Ik kon het niet stoppen en ik wilde niet dat het stopte. Waarom waren zijn aanrakingen zo fijn? Zoveel vragen gingen door mijn hoofd, maar ik hoefde er geen antwoorden op. Van dit moment wilde ik genieten samen met hem. Een kleine gil komt over mijn lippen als hij achterover valt en mij meetrekt. Ik val boven op hem en begin te lachen. Voor ik op zijn vraag kan antwoorden drukt hij zijn lippen alweer tegen de mijne. Ik kruip iets omhoog en ga met mijn handen door zijn natte haren heen. Plagend beet ik even zachtjes op zijn lip en liet mijn handen langs zijn hals weer richting zijn borst gaan. Voorzichtig maakte ik een paar knoopjes van zijn blouse los en keek hem verlegen aan. "Ik kan het niet stoppen." Zei ik zachtjes en voelde dat mijn wangen weer rood werden.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Het voelde goed, alles voelde o zo goed, haar handen in mijn haren, wanneer ze op mijn lip bijt maar wanneer ze een paar knoopjes van mijn blouse los maakt pak ik stevig haar handen vast. "Ik kan het niet stoppen." Zegt ze zachtjes, bijna zo zacht dat ik het niet hoorde. Wanneer haar wangen rood worden ontspan ik mijn handen wat. "Mensen zullen praten Marinda." Mompel ik, we hebben de lijn al erg overschreden door het gezoen de hele tijd, mensen zullen snel denken dat we veel verder zijn gegaan dan dat. "Je kent de mensen op het hof, roddels verspreiden zich als een gek en voor je het weet is je kans op een goede echtgenoot later weg." Zeg ik waarna ik met mijn duim over haar wang veeg. "Als een hofdame maak je kans op een echtgenoot met een titel, land, zoveel geld als je kan dromen. Laat mij je die kans niet afnemen."

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Marinda
Hij pakte mijn handen vast en meteen voelde ik me nog verlegener worden. Ik was waarschijnlijk te ver gegaan en dat begreep ik. "Maar..." Ik keek hem niet aan, maar naar de knoopjes van zijn blouse waar ik een beetje mee aan het spelen was. "Wat nou als ik dat niet wil? En als ze nu al denken dat wij meer gedaan hebben, waarom dan nu stoppen?" Verlegen keek ik hem aan. "Thomas, ik.." Weer keek ik naar de knoopjes van zijn blouse. "Ik wil jou." Waarom? Ik kende hem nu net twee dagen. Hij maakte me gewoon gek. "Sorry, ik-ik oh het spijt me." Natuurlijk wilde hij mij niet, wat was ik ook stom. Meteen kwam ik overeind en voelde de tranen branden. "Waarom ben ik ook zo stom.." Het was allemaal zo nieuw voor mij dat ik was doorgeslagen en er al vanuit ging dat hij me ook leuk vond. Ik had hier nooit aan moeten beginnen. Ik wist gewoon dat ik mezelf pijn ding doen. Meteen rende ik naar het kasteel en ging naar binnen richting mijn kamer. Wanneer ik dacht niemand tegen te komen, waren daar net de andere twee hofdames. Ze zagen mijn tranen, waardoor er een grijns op hun gezichten kwam. Zonder iets te zeggen rende ik door en was blij dat ik in mijn kamer was. Daar ging ik op mijn bed liggen en barstte in huilen uit.

District13
Karaoke-ster

District13 schreef:
Thomas
Met grote ogen kijk ik haar aan als ze me zegt dat ze mij wilt. Mijn mond lijkt wel dicht gelijmt, ik wil wat zeggen maar ik weet niet wat. Ook wanneer ze zichzelf stom noemt lukt het me niet om wat te zeggen. Ik wil haar zeggen dat ze niet stom is, maar hoe weet ik niet. Al snel staat ze op en rent ze weg, versteld kijk ik toe. Ik ga rechtop zitten met mijn hoofd verborgen in mijn handen. Hoe gaat dit ook ooit werken? We zijn zo verschillend maar toch voelt het zo goed. Ik sta op en ren richting het kasteel, ik moet naar haar toe, ik moet haar vertellen hoe ik erover denk. Onderweg kom ik nog mijn halfbroer tegen. "Jij ziet er goed uit joh." Zegt hij lachend, ik kijk op en zie hem naar mijn blousje staren die half open is door de knoopjes die Marinda open had gemaakt. "Ik spreek je later." Mompel ik en begin weer te rennen. Ik ren de kasteeldeuren door, en dan door de lange hallen. Ik negeer de bediendes die me aanstaren en baan me een weg naar Marinda haar kamer. Zonder te kloppen loop ik haar kamer in, voor me zie ik haar op haar bed liggen, huilend. "Ik wil jou ook."

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld