Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO | You've captured my love

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Ik weet niet of ik die laatste optie wel wat vind,’ zei Ashton tegen Naylene. Hij had zijn arm op de tafel gelegd, dichtbij haar hand. Zijn andere arm lag om de leuning van haar stoel. Als Andy niet in de buurt was geweest, was hij misschien zo wel brutaal geweest om hier en daar een zoen van Naylene te stelen. Ze had hem de hele avond al blikken gegeven waaruit hij op had kunnen maken dat dat precies was wat ze wilde. Nu gaf ze aan dat ze van Andy af wilde, wat betekende dat ze net zo graag alleen wilde zijn met Ashton als hij dat met haar wilde.
Het interesseerde Ashton dat Naylene nu heel anders over hem leek te denken. Hij wilde weten waar het aan lag. Was de druk weg, nu ze niet alleen waren geweest, maar Andy hen had vergezeld? Had hij het misschien toch verkeerd gezien en had Naylene wel degelijk al een afspraak gehad met Linn en had ze hem helemaal niet af willen wijzen? Wat het ook was, Ashton was blij dat de sfeer tussen hen nu volledig veranderd was. Er was niks wat hen tegen hield, in ieder geval niet als het aan hen lag.
‘Wat wil je dan doen? Hem onder de tafel drinken?’ vroeg Naylene lachend aan hem. ‘Daar hebben we onszelf uiteindelijk ook alleen maar mee.’
‘Ik denk dat jij onderschat hoeveel ik kan hebben,’ sprak Ashton met een grijns. In het voorgaande jaar had hij genoeg gefeest. Het meeste met zijn vrienden, maar hij had hier en daar ook wel eens een club opgezocht met Calum of Luke. Op dat soort momenten waren de shotjes en de glazen met alcohol maar blijven komen. Ashton wist waar zijn grens lag, en deze was nog lang niet bereikt.
‘Of je onderschat Andy.’ Naylene haalde haar schouders op. Er lag een twinkeling in haar ogen, haast alsof ze hem uitdaagde om een manier te bedenken om van de fotograaf af te komen. Iets wat Ashton ook absoluut wilde. Hij wilde namelijk niet nog uren wachten voordat hij Naylene mee zou kunnen nemen naar zijn kamer.
‘Kijk eens aan!’ Andy was weer terug, waardoor Ashton zich bewust weer iets terug trok van Naylene. Hij wilde niet Andy het idee geven dat er iets aan de hand was tussen hen twee, of dat ze hem eigenlijk liever kwijt dan rijk waren. Ashton bedankte hem dan ook met een knikje en nam het glas aan. Heel even twijfelde hij om Andy inderdaad eruit te drinken, maar misschien had Naylene gelijk en onderschatte hij de man. Straks zouden ze hier nog een hele tijd zitten en zou de alcohol ook een groter effect hebben op hem en Naylene. Dat was iets wat hij liever niet wilde.
Ashton nam een slok en draaide het glas vervolgens rond tussen zijn vingers. Zijn ogen vonden die van Naylene, die hem duidelijk probeerde aan te zetten tot het zeggen van iets. Hij kon Andy niet zomaar vragen om te vertrekken. Hij wilde ook niet iets zeggen wat teveel op zou vallen. Het liefst wilde hij naar Andy schreeuwen dat hij alleen wilde zijn met Naylene, maar dat was niet de beste manier om er mee om te gaan. Ook niet naar Naylene toe.
‘Ik had niet verwacht dat dit zo’n latertje zou worden,’ probeerde Ashton zo neutraal mogelijk te zeggen. Hij was zelf degene die er voor had gezorgd dat ze uit waren gegaan. Het was immers zijn idee geweest. Als ze echt naar een club waren gegaan, was het misschien nog wel later geworden. Hij hoopte echter dat Andy zich zou beseffen hoe laat het was en misschien wel zou zeggen dat dit zijn laatste drankje zou worden.`
‘Ondertussen weet ik wel hoe laat het kan worden met jullie.’ Andy was een aantal keer mee gegaan naar een club tijdens de tour. Niet dat ze het zo vaak hadden gedaan. Sowieso in Amsterdam en Stockholm, maar in de laatste stad hadden ze ook een verjaardag gevierd. Eentje waar de jarige niet eens het langst was geweest.
In eerste instantie wilde Ashton reageren dat Andy nog niks had gezien, maar hij wilde de man niet een reden geven om hem uit te dagen. Dan zouden ze hier wellicht nog veel langer zitten en het was juist de bedoeling dat ze hier zo snel mogelijk weg zouden kunnen, zodat Ashton en Naylene de tijd en ruimte hadden voor elkaar. Hij had wel vaker in een situatie gezeten waar hij had moeten wachten, wat het verlangen uiteindelijk alleen nog maar groter maakte, maar hij werd er ook ongeduldig van. Als het aan hem had gelegen, had hij Naylene al meegenomen naar zijn kamer en waren er in de lift al zoenen gevallen.
‘Maar misschien is het wel beter als we het hier bij houden,’ zei Andy, waarna hij de twee eventjes aankeek. Ashton moest zijn enthousiasme verbergen, dus hij probeerde rustig te knikken. ‘Misschien. Ik heb morgen nog promo.’ Niet dat dat ooit echt een excuus was geweest. Hij had verscheidene keren met een kater in een interview gezeten.
‘Wat zeg jij Nay? Laatje drankje?’ vroeg Andy. ‘Of laten we Ashton naar boven gaan en doen we er hierna nog eentje?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De avond was goed uitgepakt. Enkele keren had Naylene wel terug gedacht aan de avond in Amsterdam. Met name de avond die er had kunnen zijn. Nog steeds had ze geen spijt van haar beslissing om te roepen dat ze plannen met Linn had gemaakt. Die avond was anders gericht geweest op hen tweeën, zij en Ashton hadden elkaar beter leren kennen en er waren verwachtingen ontstaan. Vanavond was dat totaal anders. Het idee was spontaan gekomen, met z’n drieën hadden ze wat tijd doorgebracht. Nu was er maar één verwachting naar elkaar toe en voor Naylene was die voldoende.
Nu het haar duidelijk was dat ze de blikken van Ashton goed in had geschat, aangezien hij ook in was gegaan op haar woorden, moesten de twee er voor zorgen dat Andy de ruimte zou verlaten. Iets waar de fotograaf geen gehoor aan wilde geven, zelfs niet nadat Ashton aan had gegeven dat het behoorlijk laat begon te worden. Zelf was Naylene een behoorlijk nachtmens, dat was de tijd dat ze echt de tijd had voor haarzelf. Zeker als ze een lange dag had gehad op werk, als ze pas laat in de avond thuis kwam, was het voor haar geen optie om meteen te gaan slapen. Andy had er ook geen problemen mee om laat op te blijven en ook nu wilde hij dat even bewijzen.
De vraag van haar beste vriend, was er een waar Naylene niet meteen op kon antwoorden. Beantwoordde ze het bevestigend, dan zou Andy er vanuit gaan dat ze zo mee ging naar boven, dan kon ze misschien wachten totdat hij in slaap was gevallen om vervolgens uit de kamer te sneaken, maar dat was niet iets waar ze behoefte aan had. Zou ze daarentegen vertellen dat ze zelf nog niet klaar was om naar boven te gaan, zou Andy verwachten dat Ashton dat wel was en zou hij er vanuit gaan dat de man die net nog zo dicht bij haar had gezeten, zijn weg naar boven zou vinden.
Zo goed als ze kon woog ze haar kansen af, het moest ook nog snel want Andy keek haar al vragend aan. Naylene liet eerst het brandende vloeistof door haar keel glijden, wat haar weer wat tijd gaf om na te denken over het beste antwoord, ondanks dat ze nog steeds niet wist welke dat was.
“Ik lust er zo nog wel een.” Besloot Naylene dan ook uiteindelijk, dat gaf haar uiteindelijk iets meer kans om uit te denken wat de vervolgstappen waren. De eventuele woorden van Ashton waren daarin ook belangrijk. Het was haast alsof ze een zaak aan het behandelen was, ze probeerde immers alles in afweging te nemen en soms was het daarbij nodig dat ze alles een beetje rekte.
“Maar ik denk dat Ashton er ook nog wel één kan hebben. Zo’n watje is hij niet.” Door die woorden waren ze niet meteen van Andy af, maar Ashton zou wel kunnen blijven zitten.
“Oh jullie kennen elkaar nu ineens zo goed?” Dat was het moment dat Naylene door had dat Andy met hen aan het fucken was. Het was duidelijk te zien aan zijn gezien. Hij had door gehad wat er die avond tussen hen beiden af had gespeeld. De vele blikken die ze naar elkaar hadden geworpen, de momenten dat ze iets dichter bij elkaar waren gaan zitten toen ze dachten dat hij ze niet kon zien. Naylene probeerde dat feit echter te negeren, ze had geen zin in het idee dat Andy precies wist wat er stond te gaan gebeuren. Ze gunde hem die lol gewoon niet. Daarbij wist ze niet hoe Ashton er op zou reageren.
“In dat geval, ga ik vast naar boven.” Andy gooide de rest van zijn glas achterover en stond vervolgens op van de tafel.
Omdat hij naast Naylene had gezeten, kon de fotograaf nog snel wat in haar oor fluisteren terwijl hij opstond. “Geniet er van.”
Naylene keek nog even om, in de richting van de uitgang. Andy draaide zich daar nog even om, zodat hij naar haar kon knipogen, wat haar bijna aan het lachen maakte. Waarschijnlijk had hij het al een langere tijd door gehad maar had hij ze gewoon wat willen pesten. Gelukkig leek het nu genoeg te zijn.
“Hebben we iets verkeerds gezegd?” Vroeg Ashton zich hardop af, duidelijk blij dat ze met z’n tweeën waren, maar hij leek zich wel even te bedenken of ze het wel op de juiste manier hadden gedaan.
“Nee en al hadden we dat gedaan, dan had hij pech gehad en was hij vanzelf wel weer bijgedraaid.” Naylene verzweeg maar even het feit dat Andy precies had geweten wat er aan de hand was, bang dat ze anders haar hele kans met Ashton zou verpesten, voor deze avond.
Ondanks dat ze nog maar een klein beetje drank in haar glas had zitten, tikte ze even met haar glas tegen die van Ashton. Ze hadden toch iets om te vieren, het was hen gelukt om Andy weg te krijgen. Daardoor schoof Naylene met haar stoel iets dichter bij die van Ashton.
“Ik zou zeggen, laat dat laatste drankje maar zitten?” Voor Naylene hoefde nog een glas niet. Ze konden altijd een fles bestellen, als ze daar behoefte aan hadden, maar op het moment was het niet hetgeen wat er bij haar door het hoofd heen ging.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton had kunnen genieten van de show die zich voor hem af had gespeeld, maar zo nu en dan was het verhaal verloren gegaan in alle gedachten die hij in zijn hoofd had gehad, met name over Naylene. Zo nu en dan had hij naar haar gekeken, had hij haar reacties bestudeerd. Ze had het naar haar zin gehad, hij ook. Hij had de aanwezigheid van Andy ook totaal niet vervelend gevonden. Hij was een zeer creatief persoon en juist zijn aanwezigheid had er voor gezorgd dat Naylene mee was gegaan. Dus zonder Andy hadden ze hier nu niet gezeten. Iets wat de fotograaf misschien ook wel had geweten, waardoor hij hen er nog even mee had willen pesten.
Hij was opgelucht dat de fotograaf nu was vertrokken. Het extra drankje dat Naylene had geopperd, was ook totaal niet meer aan de orde. Ashton wist niet hoe snel hij zijn eigen glas naar achteren moest slaan. De scherpe alcohol prikte op een aangename manier in zijn keel. Ondertussen was hij het wel gewend. Zeker als het betekende dat hij nu met Naylene kon vertrekken.
‘Die kunnen we inderdaad wel laten zitten,’ bevestigde Ashton. Naylene had het extra drankje alleen maar genoemd om Andy weg te krijgen. Iets wat nu wel bereikt was, maar het was duidelijk dat de fotograaf hen door had gehad. Misschien kende hij Naylene wel zo goed dat hij wist wanneer ze interesse had in een man, waardoor het voor hem al duidelijk was geweest dat Ashton en Naylene hadden gewacht op zijn vertrek, zodat ze eindelijk samen zouden kunnen zijn. Nu was het zo ver. Andy was vertrokken naar boven, dus ze hadden het rijk voor hen alleen. Er was niemand die nog op hun lette.
In feite had Ashton nu de kans om Naylene te zoenen, maar dat het nu juist zo openlijk kon, maakte het alleen nog maar spannender. Het was iets waar ze de hele avond op hadden geacht. Ze hadden elkaar aan gekeken, ze hadden elkaar hier en daar toevallig aangeraakt, zoals in de taxi, waar hij zijn knie net iets teveel naar links had bewogen, zodat hij tegen die van Naylene aan was gekomen. Nu hoefde het niet meer stiekem of voorzichtig. Nu konden ze volledig hun gang gaan.
‘Laten we maar gaan dan.’ Ashton kwam overeind van de stoel en stak zijn hand uit naar Naylene, die hem met een glimlach aan nam. Hij hielp haar overeind, waardoor ze tegenover elkaar stonden, hun handen nog altijd in elkaar. Hij zag hoe de ogen van Naylene over zijn gezicht gleden, hetzelfde gebeurde bij hem. Voorzichtig trok hij haar iets naar zich toe, zodat hij zijn lippen op de hare kon plaatsen. Dat was hetgeen wat hij al de hele avond had willen doen. Hij had naar haar lippen gestaard terwijl ze gesproken had, haar in de ogen gekeken terwijl hij geen aandacht meer had besteed aan wat Andy eigenlijk had verteld.
Naylene bewoog als het ware met hem mee in de zoen. Alsof ze al precies wist wat hij wilde, waar hij zijn armen neer wilde leggen. Daarom verbaasde het Ashton ook zo dat ze binnen enkele seconden zichzelf weer terug had getrokken. Niet omdat ze het niet wilde, want zo stond haar gezicht niet. ‘Hij kan nog terug komen. Ik wil hem niet nu al de voldoening gunnen,’ zei ze, doelend op Andy. Ashton knikte begrijpend. Hij griste zijn leren jasje van de stoel en legde zijn arm rond Naylene haar middel, zodat hij haar naar de lift kon begeleiden.
De liftdeuren gingen gelukkig net voor hen open, zodat ze niet te lang hoefden te wachten. Ashton liep naar binnen en drukt ede juiste knop in, naar de verdieping waar zijn kamer zich bevond. ‘Weet je, Andy is wel echt verschrikkelijk. The guy can’t take a hint!’ Ashton liet zichzelf tegen de wand van de lift aan leunen. Hij wist zeker dat hij wel duidelijk was geweest. Hij had zelfs nog gezegd dat het toch nog wel laat was geworden, maar misschien had dat er juist wel voor gezorgd dat Andy nog wat langer had willen blijven zitten. Wellicht was hij achteraf toch niet zo subtiel geweest. Niet dat het hem nog uitmaakte, want hij stond nu hier met Naylene.
‘Ik denk dat hij het maar al te goed door had, en er daarom niks mee deed,’ zei Naylene, die met haar vingers over zijn borstkas gleed. Uiteindelijk belandden ze bij het ontblote stuk, waardoor haar vingertoppen door de warrige haren op zijn borst konden strijken. ‘Maar hij is nu weg.’
‘En dat is maar goed ook. Ik denk niet dat hij erg blij zou worden als hij toe had moeten kijken,’ zei Ashton grijnzend. De lift liet hen weten dat ze aan waren gekomen op de juiste verdieping. Samen liepen ze naar de hotelkamer, waar Ashton de deur opende met het pasje. Samen met zijn jas gooide hij deze neer op de dichtstbijzijnde stoel. Naylene had de deur al achter zich gesloten, wat betekende dat ze nu echt volledig alleen waren. Niemand die hen nog zou storen.
‘Kom hier.’ Ashton stak zijn handen uit naar Naylene. Hij wist niet precies waar dit het begin van was, hoeveel avonden er nog tussen hen zouden volgen. Misschien was dit enkel het resultaat van de alcohol die rijkelijk had gevloeid, maar Ashton had het gevoel dat het meer was. Dat het iets groots was, wat vanavond zou beginnen. Hij had er een paar uur op moeten wachten en ondertussen was zijn ongeduld wel op het hoogste punt gekomen. Hij wilde niet meer wachten. Daarom trok hij Naylene weer tegen zich aan, zodat hij haar weer kon zoenen. Nu voor een langere tijd dan dat ze beneden hadden gedaan.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De spanning die zich de hele avond op had gebouwd, was niet weggevallen op het moment dat ze door de deur van de hotelkamer waren gelopen. Het had ze alleen maar kansen geboden om te laten zien wat er door hun hoofd heen waren gegaan. Veel woorden hadden ze er niet voor nodig gehad, hun blikken en bewegingen hadden voor zicht gesproken. Iets wat ze elkaar in de kamer nogmaals bewezen.
Momenten gevuld met lust en verlangens die werden vervuld volgden in de kamer. Handen die lichamen verkenden. Lippen die nieuwe plaatsen ontdekten. De momenten samen. Ondanks dat ze elkaar nog niet lang kenden, zeker niet op die manier, leken ze precies te weten wat ze moesten doen om het de andere zo prettig mogelijk te maken. Kleine woorden waren gesproken. Maar ze hadden elkaar vooral laten weten dat ze genoten van de tijd samen.
Ondanks dat Naylene had genoten van de momenten tussen haar en Ashton, had ze geweten dat het beter voor hen beiden was geweest dat ze de nacht niet door zou brengen in zijn kamer. De volgende dag zouden daar alleen nog maar vragen van komen. Andy had misschien iets door gehad, maar ze gunde hem niet het genoegen om het echt bij het rechte eind te krijgen als ze de volgende ochtend de walk of shame moest doen. Daarbij waren er nog genoeg andere mensen die in het hotel verbleven. Mensen die allemaal hun eigen mening zouden hebben.
Met de herinnering aan een goede nacht samen, had ze Ashton dan ook achter gelaten. Eerst om zichzelf enigszins op te frissen in de badkamer, maar vervolgens ook om terug te lopen naar de kamer die ze met Andy deelde. Daar aangekomen sprak ze de stiekeme hoop op dat ze hem niet wakker zou maken. Ze had geen behoefte aan de vragen die er vanzelfsprekend zouden komen.
Naylene haar hoop leek echter niet de waarheid te worden. Toen ze de deur met het pasje had geopend en ze naar binnen liep, leek er niets aan de hand. Daar in het duister, zat Andy echter op de rand van het van haar bed, waardoor Naylene bijna een sprongetje maakte uit angst.
“Jeez Andy, creepy much!” Bracht Naylene uit. Zo te zien had Andy al wel geslapen, maar waarschijnlijk had hij haar aan horen komen. Hij zat namelijk op een bepaalde manier op het einde van het bed. Een manier waarop hij wel aan gaf dat hij precies wist wat er was gebeurd.
Naylene deed het licht aan, zodat ze het gezicht van haar beste vriend in ieder geval kon zien. Nu ze de grijns op haar gezicht kon zien, maakte het alles niet heel erg veel beter.
“Wat?” Vroeg Naylene, er was vast genoeg wat hij wilde zeggen. Ergens hoefde ze het niet eens te horen. Ze hoefden geen veroordeling te horen. Al hoefde hij dat niet meteen te doen. Hetgeen waar Naylene echter behoorlijk zeker van was, was dat ze hier nog behoorlijk mee gepest zou gaan worden. De komende dagen zou ze niet heel erg veel anders horen dan dingen over Ashton. Ze had een dikke huid en kon het wel aan, al voelde ze nu al hoe haar wangen rood aan liepen. Hoe sterk ze ook was als advocate, in dit soort dingen was ze geen ster.
“Aan de tijd te zien hebben jij en Ashton het heel erg leuk gehad. Aan je gezicht te zien weet ik het echter nog niet heel erg zeker.”
Naylene boog zich over het bed heen, zodat ze een kussen kon pakken en die tegen Andy aan kon gooien.
“Shut it DeLuca. En nu van mijn bed af, ik wil graag slapen.”
“Ooh denk je echt dat je er zo makkelijk van af komt. Echt niet Naylene. Ik heb de hele avond naar dat eyefucken van jullie moeten kijken, dus nu zou je het ook krijgen ook.” Naylene rolde met haar ogen. Als hij zich aan had geïrriteerd, had hij maar eerder weg moeten gaan. Hij was bewust langer bij hen gebleven, terwijl hij duidelijk precies had geweten wat er aan de hand was.
“Wat jij wil, blijf maar lekker zitten. Ik ga slapen.” Naylene trok het topje dat ze aan had gehad uit en wisselde die voor het shirt wat ze op de stoel had gelegd. Ze gooide haar broek er nog bij en stapte in het bed waar Andy enkele minuten geleden nog had gelegen. Als hij haar niet liet slapen in haar eigen bed, dan deed ze het maar zo. Via een knopje naast haar op de muur kon ze het licht met gemak uit doen.
“He, nee wacht, dat is niet eerlijk!” Het licht knipte al weer aan. Iets waar Naylene het niet mee eens was, waardoor ze het licht weer uit deed. Zo gingen ze even door. Totdat ze zich omdraaide naar Andy, die ondertussen bij de muur stond.
“Je kunt hier niet naar binnen lopen, nadat je seks hebt gehad met de band waarvoor ik werk en gewoon gaan slapen! Ik hebt het recht om je er mee te pesten en jij moet er maar gewoon even naar luisteren mevrouw!”
“Andy, ik ben moe.” mompelde Naylene, die nu wel echt behoefte had aan wat rust. Morgen zou ze zelf niet veel moeten doen, maar ze had ook geen zin om de hele dag in bed te blijven liggen.
“Dat had je je maar moeten bedenken voordat je je moe hebt laten fucken door Ashton.”
“Andy!” protesteerde Naylene nog, waarna het nog wel even zo verder ging. Andy genoot er van dat hij Naylene wat kon pesten, terwijl Naylene er alles aan probeerde te doen om zo snel mogelijk te kunnen slapen. Een slaap die ze pas kon vatten toen het licht werd buiten.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De nacht was, naar Ashton zijn mening, goed verlopen. Daarom had het hem ook verbaasd dat hij wakker was geworden zonder Naylene naast zich. Hij had niet teveel gedronken, dus alle herinneringen hadden nog scherp in zijn geheugen gestaan. Haar stem, haar zachte huid en hoe ze had bewogen onder zijn aanrakingen. Als hij daar op af had mogen gaan, dan was het een goede avond geweest. Naylene was echter vroeg vertrokken, in de tijd dat Ashtn had geslapen. Dat liet hem er toch aan twijfelen. Hij wilde uit gaan van het positieve, denken dat Naylene enkel weg was gegaan omdat ze haar beste vriend niet achterdochtig had willen maken, maar er bestond ook nog een andere optie. Eentje waar hij liever niet aan dacht.
Doordat Ashton een drukke dag voor de boeg had gehad, had hij Naylene niet eens kunnen spreken. In de tijd dat hij samen met de band radiostations af ging om hun nieuwe singel te promoten, hadden Andy en Naylene vaak tijd voor henzelf. Daardoor had Ashton nog niet de kans gehad om haar op te zoeken. Hij had zelfs haar mobiele nummer niet. Anders had hij haar wel een berichtje gestuurd, om haar te laten weten dat hij erg had genoten van hun avond samen. Dat had hij echter nog niet kunnen doen.
Ongeveer een half uur geleden waren ze aangekomen in de Franse club Yoyo, waar ze die avond zouden optreden. Hun crew was al even aanwezig geweest om het één en ander klaar te zetten, maar Andy was nog nergens te bekennen. Dat betekende dat ook Naylene nog niet in het gebouw was.
Voor nu had Ashton de tijd om even bij te komen van de drukke dag. Dit kon in de kleedkamer, die geheel naar hun wensen in was gericht. Muziek stond zacht aan op de achtergrond, terwijl iedereen zijn eigen ding deed. Ashton had zijn ogen gericht op zijn telefoon en scrollde afwezig door zijn social media. Afwezig, omdat iedere keer als de deur open ging, hij hoopte dat Naylene binnen zou lopen en hij haar eindelijk aan zou kunnen spreken. Tot nu toe was dat nog niet gebeurd. Het waren slechts mensen van hun eigen crew geweest, of van de venue die iets hadden moeten melden.
Wederom ging de deur weer open. Meteen veerde Ashton overeind. Hij herkende de hartjesbril die Andy op zijn hoofd had, net zoals de wijde broek. Ashton verwachtte dat na Andy, Naylene nog wel zou volgen. Dat was echter niet zo, want Andy sloot de deur achter zich.
Blijkbaar gleed de teleurstelling over zijn gezicht, want Andy lachte om Ashton. ‘Ik weet dat ik geen lange, rossige advocaat ben, maar iets meer enthousiasme had ook geen kwaad gekund, Ashton,’ zei de man lachend. De vorige avond had Ashton zich nog afgevraagd of Andy hen door had gehad, maar nu wist hij het vrijwel zeker. De fotograaf wist maar al te goed wat er was gebeurd tussen zijn beste vriendin en Ashton. Misschien had Naylene het zelfs al wel aan hem verteld. Ashton wist niet of ze ook op die manier zo close waren.
‘Ik weet niet waar je het over hebt.’ Ashton hield zich van de domme en zakte weer terug in de bank, terwijl hij zich weer richtte op zijn telefoon, alsof hij niet op Naylene had gewacht.
‘Naylene is nog buiten. Ze wilde een stuk lopen langs de Seine.’ Andy kwam bij Ashton zitten, op de rand van de bank. ‘Ze komt straks denk ik.’
‘Oké?’ Ashton wist niet goed wat Andy op dit moment probeerde te bereiken. Misschien had hij gevist bij Naylene en had ze niks los gelaten. In dat geval wilde hij haar niet tegen de haren in strijken. In dit soort gevallen zou het ontzettend handig zijn geweest als hij haar nummer had gehad, want dan hadden ze tenminste kort kunnen sluiten wat ze zouden vertellen aan de anderen. En met anderen bedoelde hij Andy.
Ashton richtte zich op zijn telefoon, hopend dat Andy weg zou gaan en één van de anderen zou vragen om wat foto’s te maken. Iets wat ze soms ook deden backstage. Als ze eenmaal klaar waren voor de show, maakte Andy graag foto’s om de sfeer backstage vast te leggen. Jammer genoeg bleef Andy op de rand van de bank zitten, wat Ashton liet weten dat dit gesprek nog niet voorbij was. Toch hield hij zich stil. Wie weet zou Andy vanzelf vertrekken, als hij zou merken dat Ashton er niks over te zeggen had.
‘Dus, hoe was ze?’ vroeg Andy, alsof hij de meest normale vraag van de wereld stuurde.
‘Dude?’ Ashton begreep niet waarom Andy er op die manier zou vragen. Naylene was een goede vriendin van hem, waardoor Ashton er vanuit ging dat hij zoiets juist niet zou willen weten.
‘Wat? Ik ga jou vertellen wat ik Naylene ook vertelde, toen ze vannacht stiekem binnen probeerde te komen. Ik ga niet zomaar getuige zijn van al dat eyefucken en jullie er mee weg laten komen.’ In zijn bruine ogen was te zien dat hij hier van genoot. Dat betekende dat hij zowel Ashton als Naylene even wilde pesten. Misschien was Naylene daarom ook wel niet hier.
‘Ik ga geen antwoord geven op die vraag,’ zei Ashton enkel. ‘Zoiets zou je niet moeten vragen over je beste vriendin. Dat is gewoon some weird shit.’
‘Ik heb het ook aan Nay gevraagd? Die gaf wel antwoord,’ zei Andy grijnzend, waarna hij overeind kwam. Nu had hij Ashton zijn aandacht wel, want hij was zich al de gehele dag aan het afvragen wat Naylene over hem had gezegd.
‘Wat heeft ze gezegd?’
‘Dat is dus niet hoe het werkt, Ash,’ zei Andy, die alleen maar verontschuldigend zijn schouders ophaalde en vervolgens wegliep, opzoek naar iemand anders. Zuchtend liet Ashton zich terug zakken in de bank, waarna hij in zichzelf mompelde dat Andy een pain in the ass was.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De steden waren snel aan hen voorbij gegaan. Europa had plaats gemaakt voor Amerika, waar ze verschillende staten hadden aangedaan. Het was lang niet zo’n grote tour als ze gewend waren. Honderd shows was ook wel gekkenwerk als Calum er zo op terug keek. Ondanks dat deze tour veel kleiner was, begon het op een gegeven moment wel zijn tol te eisen. Zeker de dagen waarop ze achter elkaar moesten spelen. Het was dan wel hetgeen wat hij het liefst deed, maar soms was het ook zeker iets wat heel zwaar was.
Een paar dagen niet veel hoeven was dan ook hetgeen waar Calum op had zitten wachten. Het was begin mei en ze hadden nu het grootste gedeelte van de tour achter de rug. Alleen nog een optredens in Australië en Zuid-Amerika, dan zou het er op zitten. Iets groters stond dan ook op hen te wachten. Het nieuwe album zou daarna uitkomen, waar ook weer een tour aan verbonden was. Iets waar Calum behoorlijk zin in had. Nu was het echter prima om even helemaal niets te doen.
Wat Calum vandaag ook zeker van plan was geweest. Hij was gisteren tegen de middag in Los Angeles aangekomen vanuit Singapore, een reis die niet in de koude kleren was gaan zitten. Wat dan ook betekende dat Calum wat tegen de late kant wakker was geworden.
In de tijd dat hij op tour was geweest, had hij af en toe contact behouden met Linn. Hij had haar niet meteen een berichtje gestuurd toen ze in Los Angeles was geweest. Op een gegeven moment was hij haar gezelschap in de ochtend wel echt gaan missen, dus had hij haar een foto gestuurd van een lege ontbijttafel. Daaruit waren er wat gesprekken ontstaan. Zo ook dat ze elkaar graag weer een keer wilden zien als Calum terug was in Los Angeles. Het was misschien vroeg om te zeggen, maar in de ogen van Calum waren ze wel een vriendschap aan het ontwikkelen. Hij had Linn wel gemist, iets wat ook wel iets aangaf.
Vandaag zouden ze elkaar weer zien. Gistermiddag had Calum een foto van Duke naar Linn gestuurd. Blij dat hij zijn beste vriendje weer kon zien en hem kon delen met iedereen die het maar had willen zien, had hij heel wat foto’s en filmpjes gemaakt. Waarop Linn had gereageerd dat ze nog dozen voor Duke had gehad. Calum had ooit een keer laten vallen dat Duke net een kat was al het ging om dozen. Hij kon zijn hond allerlei speeltjes kopen, hij was echter het gelukkigst als hij met een doos kon spelen. Linn had er nog een paar over gehad en had ze langs willen brengen, waarop Calum mee in had gestemd.
De bel was net gegaan, waardoor Calum van de bank op was gestaan. Hij had vandaag niet echt zijn best gedaan om zich aan te kleden. Een trainingsbroek en een shirt waren voldoende geweest. Het was warm genoeg buiten en binnen al helemaal. Daarbij kon hij op het moment wel iets wat comfortabel zat gebruiken.
Duke had Calum ingehaald in zijn weg naar de voordeur, waardoor er een liefdevolle glimlach op Calum zijn gezicht was gekomen. Duke was diegene die hij het meeste had gemist. Zijn huis ook, vrienden natuurlijk, maar zijn hond maakte zijn leven toch wel compleet. Met Duke er bij was het gewoon anders. Hij leek precies aan te voelen wanneer Calum iets nodig had, of dat nog knuffels waren of juist de rust. Ze konden misschien niet met elkaar praten, maar toch wist de man zeker dat hij met Duke kon communiceren op hun eigen manieren.
Calum opende de deur voor Linn, die met een glimlach voor hem stond. Ze zag er duidelijk meer uitgeslapen uit dan op de dagen dat ze elkaar hadden gezien. Ze was al helemaal klaar voor de dag, helemaal aangekleed, haar make-up en haren gedaan. Al werd het zicht wel een beetje geblokkeerd door de grote dozen die ze in haar handen had.
“Oh wat ben jij een schatje!” Calum kreeg de dozen half in zijn handen gedrukt, zodat Linn door haar knieën kon gaan, om Duke te aaien. Calum liep iets verder hal in en zette de dozen op het kastje dat hij er had staan. Als Duke er nu meteen aan zou zitten, kreeg Linn helemaal geen aandacht meer. Iets wat ze wel leek te willen, want ze was Duke al goed aan het aaien.
“Het is wel duidelijk voor wie je hier bent.” zei Calum lachend. Hij snapte het maar al te goed. Hij zou precies dezelfde reactie hebben gehad als hij ergens thuis zou komen en er was een vrolijke hond die hem begroette. Zeker als hij of zij er zo schattig uit zag als Duke dat deed.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het leven in Los Angeles was voor Linn alweer vanzelfsprekend geworden. Nadat ze terug was gekomen van de tour, had ze nog één of twee dagen voor haarzelf genomen. Daarna had ze weer aan het werk gemoeten. Dat had voor haar voornamelijk bestaan uit het testen van nieuwe producten en het filmen. In de maanden maart en april werden er veel nieuwe collecties gelanceerd, met name al gericht op de lente en de zomer. Zeker met grote, nieuwe collecties was het Linn haar taak om haar indrukken vast te leggen en die te delen met haar volgers. Dat had ze dan ook gedaan. Ze probeerde altijd eerlijk te zijn naar haar kijkers, want niemand werd blij van een neppe review of gefaket enthousiasme.
Door haar drukke dagen was ze haast vergeten dat Calum haar nummer had gehad, totdat hij haar een paar berichtjes had gestuurd. Toen pas had ze zich ook beseft dat ze zijn nummer helemaal niet in haar telefoon had staan. Nu wel. Sinds die tijd hadden ze over en weer wat gepraat en nu Calum weer in Los Angeles was, had Linn aangeboden om langs te komen. Ze had nog wat dozen over gehad van alle PR-pakketjes die ze had gekregen in de post en ze had geweten dat Duke er dol op was geweest, dus ze had gevraagd aan Calum of ze die langs had mogen brengen. Daar had hij enthousiast op gereageerd. Linn had al wel door dat Calum alles over had voor zijn hondje en hem dan ook het beste gunde. Dus ook een paar dozen, die ze zojuist in de handen van Calum had gedrukt zodat ze eventjes met Duke kon knuffelen.
‘Voor Duke!’ zei Linn lachend. Ze was al gesmolten door de foto’s die Calum haar had laten zien, maar nu ze het hondje echt voor zich had, kon ze niet anders dan al haar aandacht aan het schatje voor haar besteden. Hij was, ondanks zijn leeftijd, nog behoorlijk enthousiast. Hij had schattige, kleine pootjes en de liefste bruine ogen die ze ooit had gezien. ‘Ik weet dat ik nu maar een paar dozen bij me heb, maar jij mag alle dozen in de hele wereld van me hebben. Ja, echt. Kijk nou! Zo lief,’ zei Linn op dezelfde toon waarop ze altijd tegen haar kat praatte, terwijl ze haar handen door de zachte vacht van Duke liet glijden.
‘Hij is echt een schatje, Calum!’ Linn snapte maar al te goed waarom Calum voor dit hondje was gegaan. Het was gewoon een lieverd en als ze hem tegen was gekomen in een asiel, dan had ze hem ook opgetild om hem mee naar huis te nemen. Hij verdiende alle aandacht en knuffels, net zoals dat hij ook elke doos verdiende die Linn zou kunnen vinden. Niet dat ze Calum daar echt mee op kon zadelen. Dat was niet heel realistisch.
Linn kwam overeind en liep naar de dozen die ze aan Calum had gegeven. Hij had ze neergezet op een kastje. In de bovenste doos had ze een zak met ontbijt, die ze onderweg had opgehaald. Ze haalde het uit de doos en schudde hem een paar keer, terwijl ze hem omhoog hield. ‘Je zei dat je net wakker was, dus ik heb wat ontbijt meegenomen. Ik hoop dat je dat niet erg vindt.’ Samen ontbijten was toch een beetje hun ding geworden tijdens de tour. Calum had haar zelfs een foto van een lege stoel gestuurd, wat toch wel had laten zien dat hij haar had gemist. Daarom hoopte ze ook dat ze de traditie voort konden zetten nu ze beide weer in Los Angeles waren.
‘Nee, dat vind ik niet erg. Ik heb nog niks gegeten.’ Linn knikte. Ondertussen wist ze wel dat er bij Calum niks in kwam voordat hij zijn koffie had gehad. Daarom had ze ook nog twee bekers koffie voor hen gehaald. ‘Wil je buiten zitten?’
‘Als het kan? Het is lekker weer.’ Het was mei en ondanks dat het nog zomer moest worden, was de temperatuur in Los Angeles al erg aangenaam. Daarnaast woonde Calum erg mooi, van wat Linn buiten had gezien, dus ze ging er vanuit dat zijn tuin minstens net zo mooi was. Ze volgde Calum dan ook door het huis naar de tuin. Het eerste wat Linn opviel was het grote zwembad, maar ook het groen er omheen en de comfortabele stoelen. Calum nam er al op plaats en gebaarde naar de andere stoel, dat Linn er kon zitten.
‘Je hebt echt een mooie tuin. Een mooi huis ook,’ complimenteerde ze hem. Zelf woonde ze in een heel ander deel van Los Angeles. Veel meer in het centrum gelegen. Calum woonde verder buitenaf, waar ze nu ook wel de charme van in zag. Zeker omdat ze wist dat Calum iemand was die zijn rust wel waardeerde, iets wat hij hier wel zou krijgen.
Linn zette de zak op tafel en haalde er eerst de twee bekers koffie uit. Ze bekeek de beschrijving op de beker, waarna ze de koffie zonder toevoegingen Calum zijn kant op schoof. ‘Ik heb bagels gehaald? Twee zonder, met losse creamcheese in een paar smaakjes, eentje met avocado en een zoete. Oh, en twee bakjes met fruit.’ Ze stalde alles uit op de tafel. Duke kwam al snel kijken wat voor lekkers er allemaal met Linn binnen was gekomen.
‘Volgende keer neem ik ook iets lekkers mee voor jou, beloofd,’ zei ze tegen het hondje, waarna ze hem nog een aai gaf. ‘Je bent vast blij dat je baasje er weer is.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Voor nu waren het een paar weken die Calum thuis door zou kunnen brengen. De tour daarna zou niet heel lang duren, er waren nog een paar landen die ze aan zouden doen, waaronder Australië. Wat betekende dat hij zijn ouders ook weer kon bezoeken. Iets waar hij wel behoefte aan had. Het was al een tijd geleden dat hij zijn vader en moeder had gezien. Dat soort dingen mistte Calum toch wel het meest aan zijn leven voor alles was begonnen. De normale dagen die hij had kunnen hebben met zijn ouders en zus. Dat ze met z’n vieren aan tafel hadden gezeten of hun ouders hen mee hadden genomen naar de stad of het strand. Het waren allemaal kleine dingen, maar nog steeds keek Calum er graag naar terug.
In Los Angeles had hij ondertussen ook een groep met mensen opgebouwd waar hij goed op terug kon vallen, met wie hij het leuk kon hebben op de dagen dat hij daar behoefte aan had, maar ze leken ook te begrijpen dat hij op sommige dagen juist zijn rust wilde. Linn maakte ook langzaam de weg om tussen die mensen te vallen. Ze was zelfs één van de eerste die Calum had gezien sinds hij weer terug was gekomen in de stad.
Op deze manier kon hij ook niet anders. Linn had graag iets mee willen nemen voor Duke, het belangrijkste deel van Calum zijn leven, daardoor verdiende Linn toch ook wel een plaatsje in zijn leven. Calum had kunnen genieten van de ochtenden die ze samen door hadden gebracht en vandaag konden ze precies dat doen. Linn had immers ontbijt voor hen beiden meegenomen. Nog beter dan dat: ze had koffie meegenomen. Calum nam de beker dan ook dankbaar aan, waarna hij er een slok van nam. Nu was de koffie nog op de perfecte temperatuur.
“Koffie is goed.” Zei Calum zachtjes, terwijl hij keek naar de zakjes. Linn had haar best gedaan om het allemaal mee te neem. Op het moment kon Calum vooral genieten van koffie, die vele malen beter was dan de koffie die hij de afgelopen weken in de verschillende hotels had gedronken.
“Maar misschien na de koffie?” Gaf Calum aan. Hij was niet iemand van het ontbijt. Hij sloeg het vaker over dan dat hij daadwerkelijk iets at. Linn had echter wel haar best gedaan om van alles mee te nemen, in de hoop dat hij het ook zou eten. Dan was het niet netjes om het allemaal op zij te schuiven.
“Net zo blij als zijn baasje is om weer thuis te zijn..” zei Calum. Duke was natuurlijk benieuwd wat voor lekkers er allemaal was. Hij stond zelfs met zijn voorpootjes tegen de benen van Linn aan. Linn leek het niet erg te vinden. Als Calum aan iemand echt kon merken dat ze het niet fijn vonden om Duke zo dichtbij te hebben, dan probeerde hij Duke wel te vertellen dat het niet de manier was waarop hij met de nieuwe bezoekers om moest gaan. Gelukkig was dat bij Linn niet nodig. Dat gaf Calum al wel aan dat ze hier vaker welkom was. Niet alleen als het aan hem lag, maar ook aan Duke.
Zo zaten ze een tijdje in de tuin. De zon scheen prettig, waardoor het een aangename temperatuur was. Duke was ondertussen op de stoel naast Linn gaan liggen. Calum zag af en toe haar hand over zijn kop heen gaan. Zelf had Calum zijn koffie net op en was in de zakjes op zoek gegaan naar één van de bagels, die Linn net ook al had gegeten. Het gesprek was tot nu toe gegaan over de tour, maar Calum wilde het op het moment graag hebben over hetgeen wat Linn had gedaan.
“Hoe waren jouw afgelopen weken?” vroeg Calum dan ook.
“Goed! Druk, maar heel erg goed!” Aan Linn was te zien dat ze het leuk vond wat ze deed. Er waren ook genoeg mensen die het geweldig vonden. Een deel van hen had zelfs voor de verschillende hotels gestaan, omdat ze wel door hadden gehad dat Linn bij hen was gebleven. Linn had altijd wel de tijd willen proberen te nemen om even met hen te praten.
“Wat heeft je bezig gehouden?” Calum was vooral geïnteresseerd naar de manier waarop Linn praatte. Het was hetgeen wat hij voelde als hij echt over muziek kon praten. Vaak hield hij dan al snel op, omdat hij het idee kreeg dat hij mensen verveelde met zijn onzin. Er waren vast niet veel mensen die veel wilden horen over al het technische gedoe.
“Heel veel! Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk filmpjes te maken. Maar ik ben ook bezig met een nieuwe sponsor, ik weet nog niet hoe het gaat lopen, maar ik hoop dat het wat wordt, want het lijkt me echt geweldig.” Calum knikte, zelf had hij natuurlijk niet heel erg veel verstand van dat soort dingen, maar hij hoopte dat Linn zich niet inhield in de woorden die ze uitsprak, alleen maar omdat ze dacht dat ze hem er mee verveelde.
“Je hoeft je niet in te houden hoor.” Gaf Calum dan ook aan.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn had wel gehoopt dat Calum contact met haar zou zoeken en dat het niet zou blijven bij een paar berichtjes, waarin ze elkaar hadden gevraagd hoe het nu ging. Ze was oprecht geïnteresseerd in hem, als een vriend en ze had gehoopt dat hij ook zo over haar had gedacht. Dat leek wel zo te zijn, want nu zaten ze samen te ontbijten in zijn tuin. Ze luisterden naar elkaar en genoten van het eten wat Linn mee had genomen, terwijl haar hand zo nu en dan over de kop van Duke heen gleed. Het was een ontzettend lief hondje, dat over de stenen trippelde en je aan kon kijken met de grootste, lieve, bruine ogen die Linn ooit had gezien. Daarom kon ze het ook niet laten om hem te aaien, als het hondje verbaasd haar kant op keek als ze er eventjes mee stopte om zelf wat te eten. Ze snapte precies waarom Calum zo dol op hem was. Van zo’n hondje moest je ook wel gaan houden.
‘Zeker? Ik wil je niet vervelen met praatjes over kleding en make-up. En ik wil het ook niet echt jinxen, want dat kan zomaar gebeuren! Maar als je het niet erg vind om te horen?’ Linn hield haar handen voor haar mond en keek over haar vingertoppen naar Calum, die enkel zijn hoofd schudde en met zijn hand gebaarde dat ze het aan hem mocht vertellen, waardoor ze meteen een glimlach op haar gezicht kreeg.
‘De sponsor is Lounge Underwear, ken je dat? Ze hebben ook boxers voor mannen!’ Zelf had ze er immers wel eens wat besteld voor haar ex, maar wie weet kende Calum het ook wel. Hij schudde echter van nee. ‘Het is dus een merk dat ondergoed verkoopt. Vooral lingerie. Ik kreeg in januari al een aanbood van ze, met de vraag of ik een aantal dingen uit wilde kiezen voor Valentijnsdag om het te laten zien op mijn kanaal en op Instagram, maar op dat moment was ik daar nog helemaal niet mee bezig. Toen was het net een paar weken uit tussen mij en Steve. Dus ik had mijn manager gevraagd om te reageren dat ik wel interesse had, maar het op dat moment niet kon combineren. En afgelopen week kreeg ik weer een mailtje!’ vertelde ze enthousiast. Ze waren nog steeds erg geïnteresseerd in het soort content dat Linn maakte en op wie die content precies gericht was. Daarnaast was het geen geheim dat Linn zelf dol was op lingerie, of dit nou comfortabele lingerie was of hetgeen wat ze voor een speciaal iemand aan zou trekken.
‘Het is nog niet helemaal rond. Het aanbod wat ze doen is erg verleidelijk, maar ik wil er wel goed over nadenken? Als ik een sponsorship aanneem, dan wil ik zelf wel volledig achter het product of het merk staan en ook begrijpen wat hun visie is. Daarnaast moet ik er ook over nadenken wat mijn kijkers of volgers er van vinden? Ik weet dat er ook jongere meisjes kijken. En aan de ene kant is het goed om ze te laten zien dat lingerie en ondergoed iets heel normaals is, en dat je het ook mag kopen voor jezelf, om je er goed in te voelen, maar sommigen van hun leeftijd zijn daar nog helemaal niet aan toe? En tegenwoordig moet je zo goed benadrukken wanneer iets gesponsord is, of wanneer het een ad is. Want als je dat niet doet, kunnen mensen echt boos worden,’ legde Linn uit.
Voor het eerst van haar verhaal keek ze naar Calum, die wat beduusd naar Linn terug keek. Linn sloeg haar hand voor haar mond. ‘Sorry, ik ratel maar door. Ik ben er gewoon erg enthousiast over en, nou ja, je vroeg er naar?’
‘Nee, dat is oké,’ zei Calum snel. ‘Je hebt gelijk. Ik heb er zelf naar gevraagd. Ik had gewoon niet verwacht dat er eigenlijk zo’n zakelijke, marketing-kant achter zat.’
Linn knikte. Dat was iets wat de meeste mensen in eerste instantie niet door hadden. Het leek alsof het enkel filmpjes opnemen en posten was, maar er zat veel meer achter. ‘Het is eigenlijk heel zakelijk. Net zoals muziek? Er zit veel meer achter dan nummers schrijven, opnemen en uitbrengen. Het moet rond de juiste tijd zijn, je moet hetgeen uitbrengen waarvan je weet dat de grootste groep het gaat waarderen en je moet constant verkopen waar je voor staat.’ Dat was wat Linn er van had gezien. Ze had Calum en zijn vrienden constant promo zien doen, ze had Calum er over horen praten. Dat was een heel ander aspect van zijn werk dan de shows die hij iedere avond had gespeeld, terwijl dat waarschijnlijk hetgeen was wat hij het liefste deed. Het was jammer dat dat nog niet eens het grootste gedeelte was van zijn werk, net zoals dat het bij Linn ook niet alleen maar ging om de make-up en de filmpjes die ze opnam.
‘Niet dat het hetzelfde is!’ zei Linn nog snel, omdat ze hun banen niet wilde vergelijken. Toch zaten er wel verschillende aspecten in die hetzelfde waren. Bijvoorbeeld ook hun fans, die op social media erg actief waren. Ze uitten het alleen op hele verschillende manieren. Dat was iets wat Linn wel had gemerkt toen ze de comments had gelezen onder de foto’s en filmpjes van haar en Calum samen. Dat terwijl er in die filmpjes niks meer was gebeurd dan dat ze samen ergens hadden gelopen of gezeten.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Het was een paar dagen later dat Calum zijn rustige tuin in had geleverd voor een zaal waar de mensen die er kwamen ook rust moesten vinden. Normaal zou Calum de yogaklas niet in zijn eentje bezoeken. Hij was echter niet de moeilijkste, als iemand hem vroeg of hij iets wilde doen, gaf hij daar vaak in toe. Zeker omdat hij graag tijd doorbracht met de mensen om wie hij gaf. Ashton had hij het dan ook niet kunnen weigeren. Samen hadden ze dan ook redelijk vroeg hun weg in de richting van de zaal gemaakt, waar ze nu al een tijdje op een matje zaten.
Ondanks dat Calum wist dat het de bedoeling was om op dit soort momenten niet te concentreren op hetgeen wat in je hoofd op kwam, maar juist naar je lichaam te luisteren, de adem te volgen en te kijken hoe hij zichzelf zo veel mogelijk kon ontspannen. Toch leken zijn gedachten alle kanten op te gaan. Waar het was begonnen aan hetgeen wat hen stond te wachten. Ze hadden niet heel erg lang meer voordat ze weer verder zouden gaan met de tour. Iets waar Calum behoorlijk veel zin in had, zeker omdat zijn ouders bij één van de concerten zouden komen kijken.
Toch moest Calum ook denken aan hetgeen wat hij de afgelopen dagen had gedaan. Hij had veel van zijn vrienden gezien, leuke dagen met hen beleefd. Linn was één van die mensen geweest. Ondertussen was hij haar wel gaan zien als een vriendin. Ze was op bezoek gekomen voor een klein ontbijtje en om de dozen voor Duke af te geven. Toch hadden ze beiden geen reden gezien om hun ontmoeting snel af te kappen. Daardoor hadden ze een hele tijd in de tuin gezeten, waar ze over wat luchtige dingen hadden gepraat. Rond de middag waren ze een rondje gaan wandelen met Duke, die zich behoorlijk had vermaakt op een veld waar andere honden hadden gespeeld.
Eenmaal thuis was Duke te moe geweest om nog naar de dozen om te kijken. Van de week had Calum hem er echter eentje gegeven, waar hij helemaal los op was gegaan. Daar had hij toch even een filmpje van moeten maken, die hij vervolgens naar Linn had gestuurd. Daardoor was het gesprek wel weer een beetje op gang gekomen. Het bleek maar dat, ondanks dat ze ook veel van elkaar verschilden, ze ook behoorlijk met elkaar gemeen hadden. Iets wat Calum prettig vond in vrienden. Mensen die precies hetzelfde waren, hadden op een gegeven moment ook niet veel meer om over te praten. Zo leken hij en Ashton wel op elkaar, maar ze waren ook zeer verschillend.
“Breng je aandacht rustig terug naar het hier, naar het nu.” De stem van de vrouw die de les gaf was prettig. Zacht. Bijna om bij weg te dromen. Calum vond het lang niet meer zo erg dat hij zich mee had laten slepen door Ashton. Het was immers niet de eerste keer dat het was gebeurd.
“Maak je klaar om rustig op te staan.” Calum opende zijn ogen en rekte zich wat uit, zodat hij wat minder last kreeg van zijn benen, waar hij net op had gezeten. Zoals er van hem werd gevraagd, stond hij op. Zijn bleek gleed naar Ashton, die naast hem stond. Ashton was wel degene die hem het vaakst mee trok om iets te doen, wetende dat hij het toch niet erg zou vinden. Iets wat hij ook echt niet deed. Tijd door brengen met Ashton voelde altijd goed, het was geen verplichting. Beiden wisten ze wat ze wel en niet prettig vonden en dat ze juist konden genieten van hetgeen wat het leven hen bood. Uiteindelijk had dat hen ook naar elkaar gebracht.
“We gaan een paar series doen, we beginnen met de zonnegroet.” Voor Calum was dat het teken om voor aan zijn mat te gaan staan. Hoe graag hij ook wilde zeggen dat hij helemaal niets van yoga wist, was dat zeker niet waar. Hij had hier wel vaker gestaan, zeker als Ashton hem dat had gevraagd. Ergens was het ook wel een prettige manier van een work-out. Zeker omdat veel plekken waar hij juist last van had, dan werden verlicht.
Het duurde niet lang voordat ze een beetje in de flow raakte. Iets wat Ashton als een geschikt moment vond om te beginnen met praten.
“Wat is er eigenlijk tussen jou en Linn?”
Calum stapte met zijn been naar voren en wierp zijn handen in de lucht, zoals in de pose moest. Daardoor kreeg hij de kans om nogmaals naar Ashton te kijken.
“Hoe bedoel je? Ze was van de week op bezoek en we hebben gewoon wat gepraat, met Duke gewandeld. Ze heeft wat dozen gebracht en dat is het?” Calum wist dat Ashton ergens op doelde, maar hij kwam op deze manier niet heel erg ver. Er was niets. Zeker niet op het romantische vlak. Dat was sowieso niet iets waar Calum behoefte aan had.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Op de momenten dat Ashton in Los Angeles was, vond hij een aantal dingen ontzettend belangrijk. Hij wilde graag contact houden met zijn vrienden, die hij een lange tijd niet had gezien. Hij wilde hen laten zien dat hij er nog steeds was en ook de moeite wilde nemen om hen te spreken. Of dat nou tijdens een rustig middag was, of een feest in de avond. Hij was er wel. Zijn eigen rust stelde hij zelf ook voorop. Een tour was erg intensief en kon op sommige momenten ook vermoeiend zijn. Het vroeg veel van hem, deels ook omdat hij veel van zichzelf en zijn lichaam vroeg. Om dat wat rust te geven, hield hij zich bezig met onder andere yoga. Hij had al vaker geprobeerd om zijn bandleden mee te krijgen, maar over het algemeen was Calum vaak de enige die hier en daar een lesje meepikte.
Iets wat Ashton fijn vond. Calum zou hem nooit vervelen. Natuurlijk waren er ook dagen waarop ze elkaar niet hoefden te zien, maar Ashton wist hoe speciaal hun band samen was. Dat betekende ook dat hij precies wist hoe zijn beste vriend in elkaar zat, waar zijn gedachten soms naar toe konden gaan. Calum was niet het meest praatgrage persoon. Zelfs tegenover Ashton kon hij soms zijn mond houden, maar hij wist ook dat alles wat hij wel vertelde, tussen hen bleef. Juist daarom had Ashton hem ook uitgenodigd. Hij wist dat er een nieuw iemand in Calum zijn leven was gekomen en daar wilde hij Calum toch een beetje voor waarschuwen.
Vanuit zijn kant had hij ook wel het één en ander te vertellen. Sinds hij terug was in Los Angeles, had hij het nummer van Naylene aan Andy gevraagd. Na hun avontuur in Parijs hadden ze nauwelijks nog tijd samen gehad, omdat zij naar Londen had gemoeten. Sindsdien hadden ze elkaar niet meer gesproken. Erg jammer, vond Ashton. Zijn avond met Naylene was voor hem veel meer geweest dan een hook-up. Dat wilde hij aan haar laten zien. Daarom had hij haar nummer gekregen van haar beste vriend. Sterker nog, hij had Naylene zelfs al een berichtje gestuurd, met daarin zijn uitleg en de vraag of ze elkaar nog een keer zouden kunnen zien. Op die vraag had hij echter geen duidelijk antwoord gekregen, alleen dat ze erg druk was met haar werk. Hij wilde haar ook niet teveel achterna zitten, maar hij was toch bang dat de roodharige vrouw hem, wederom, af probeerde te schepen. Nu wilde hij zich echter eerst focussen op Calum en Linn, want daar was ook het één en ander aan de hand.
‘En jij denkt dat ze zomaar langs wilde komen om Luke wat dozen te geven?’ vroeg Ashton. Hij had Linn en Calum vaak samen zien zitten tijdens de tour. Nu was Linn een heel sociaal persoon en had ze met iedereen wel contact gezocht, maar ze had met niemand zo gezeten zoals met Calum. Ze had hem opgezocht voor de rustige ontbijtjes. Als ze met een grotere groep door de stad had gelopen, dan was ze als eerste naar Calum gaan lopen om een gesprek met hem aan te knopen. Het kon best dat ze vriendschappelijke bedoelingen had gehad, dat ze gewoon contact had willen maken met de mensen die haar mee hadden laten gaan, maar Ashton had gemeend meer te zien. ‘Ik denk dat ze je wel leuk vindt. Leuk genoeg om met een “excuus” langs te komen.’
Ashton bewoog mee op de instructie van de vrouw, die hij ondertussen al bij voornaam kende. Dit was één van zijn favoriete yoga-klassen. Hij ging misschien niet structureel, daar had hij immers niet altijd de gelegenheid voor, maar als het kon, dan wilde hij toch het liefst hier naar toe. Er was een rust in haar stem te vinden die zelfs zijn drukke hoofd voor even kon legen en dat waardeerde hij erg aan deze plek. Daarom nam hij Calum soms ook mee.
Hij boog zich voorover en raakte met zijn vingertoppen zijn tenen aan, terwijl de andere arm omhoog wees. Hij was al zo gaan staan dat hij Calum in de gaten kon houden, met name omdat ze het nu toch over een belangrijk onderwerp hadden. Het was niet zo dat Calum nooit dames voor zich kreeg die interesse in hem hadden. Die waren er zeker wel. Calum had echter nooit dezelfde interesse, of hij hield die niet lang genoeg vast. Ashton wist waarom en dat respecteerde hij. Juist daarom wilde hij zijn beste vriend waarschuwen voor iemand zoals Linn, die zichzelf op zo’n manier wist te presenteren dat Calum er niks in zag, terwijl dat misschien wel zo was.
‘Zo zit het niet? Ze komt zelf net uit een relatie. En bovendien-‘
‘Probeer je aandacht te richten op de oefening. De manier waarop je staat, tot aan de manier waarop je adem je lichaam verlaat.’ Hun gesprek werd onderbroken door de instructrice. Het was niet de bedoeling dat ze praatten tijdens yoga, maar nu Ashton het gesprek eenmaal was begonnen, wilde hij dit niet zomaar loslaten. Over een uur had Calum misschien geen zin meer om er over te praten.
Samen bewogen ze naar de volgende oefening. Hierdoor konden ze elkaar niet meer aankijken, maar dat was voor Ashton geen reden om niet door te gaan met hun gesprek.
‘Ik zeg het alleen maar? Dat ze nu uit een relatie komt, hoeft niks te betekenen. Tijdens de tour zocht ze je al constant op en nu doet ze dat weer. Straks ziet zij er meer in dan jij en dat zou zonde zijn. Want meisjes zoals Linn blijven niet rondhangen om alleen maar vrienden te zijn, als dat niet is wat ze willen.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Op tour probeerde iedereen wel zijn best te doen om in vorm te blijven. De laatste tijd was het wel wat moeilijker geweest, dat had Calum ook gemerkt. Omdat ze in kleine zalen op hadden getreden, was er vaak niet heel erg veel ruimte om ook echt te sporten. Toch probeerde hij dat wel zo nu en dan te doen, ook in de sportzalen die zich in sommige hotels bevonden. Nu hij terug was in huis was het misschien nog wel wat moeilijker om de tijd te vinden om echt te sporten. Er waren genoeg andere dingen te doen. Mensen te zien. Dit soort ochtenden zou hij echter niet zomaar afwijzen.
Dit was echter niet de plek om een gesprek te voeren. Iets wat Ashton anders leek te zien, ondanks dat de rest van de yogaklas zich stil hield om de oefeningen uit te voeren. Calum kon echter niets anders dan op de woorden van zijn vriend te antwoorden. Wat hen niet in dank af werd genomen door de andere yogacursusisten en zelfs de instructrice leek aan te willen geven dat ze het belangrijk vond dat het stil bleef, op haar eigen manier natuurlijk.
Voor Calum was het echt belangrijker dat hij en Ashton nu op één lijn lagen. Hij leek het niets te vinden dat hij met Linn om ging. Calum was de laatste tijd behoorlijk duidelijk geweest in hetgeen wat hij wilde. Een relatie lag niet in die lijn. In zijn ogen was Linn daar echter ook niet op uit. Ze was net zelf uit een relatie gekomen en in zijn ogen had niemand de behoefte om zo snel al weer aan een nieuwe relatie te beginnen. Zeker niet omdat ze behoorlijk veel ellende met zich mee brachten. Zo dacht Calum er over en door Linn ging dat echt niet veranderen,
“Ik weet zeker dat ze er niet meer in ziet.” Zei Calum dan ook stelling op de woorden van Ashton. Hij kende Linn nog niet zo lang, maar dat een vrouw met een man om ging, hoefde niet meteen te betekenen dat één van hen beiden er meer in zag. Voor Calum was dat niet zo en hij ging er vanuit dat Linn dat ook niet zag. Ze was iemand die juist rustig met hem ging zitten, ze hoefde niet te praten over gevoelens en dat soort dingen. Ze hadden zelfs de hele dag bij elkaar gezeten en alles waar ze het over hadden gehad, was iets geweest waar ze zich beiden gemakkelijk bij hadden gevoeld.
“En wat nou als dat wel is wat ze wil?” In Calum zijn ogen kon het best wel dat ze vrienden konden zijn. Ze was misschien anders dan dat hij was, maar dat maakte het juist wel interessant. Ze hadden in ieder geval beiden liefde voor hetgeen waar ze gek op hadden en dat gaf al wel een band.
“Laat je gedachten zoveel mogelijk los. Laat het gevoel van rust tot je lichaam komen, ondanks de inspanning doet diet veel wat betreft rust voor je lichaam, voor je geest.” Haar stem klonk rustig, maar Calum kon wel merken dat hij en Ashton haar een beetje aan het irriteren waren. Her en der was ook wat gezucht te horen, nu ze verder gingen naar de neerwaardse hond. Calum probeerde zich zo ver mogelijk van zijn handen af te strekken. Het viel mee dat Ashton nu niet meer naar hem keek.
“Meisjes zoals Linn willen altijd iets.” Probeerde Ashton duidelijk te maken. Iets waar Calum het niet mee eens was. Hij wist niet eens precies wat voor persoon Linn was, laat staan dat Ashton dat kon weten. Ze was dan wel iemand de veel bezig was met make-up, maar Calum had al lang gemerkt dat het niet hetgeen wat haar alleen maar identificeerde. Ze was meer dan dat en aan het begin van een vriendschap moest je dat juist van elkaar leren kennen.
“En iemand zoals Naylene?” Wierp Calum de vraag tegen, aangezien Ashton zo goed leek te weten hoe de personen om hem heen in elkaar zaten. Calum wist maar al te goed wat er was gebeurd in Parijs. Dat er daarna weinig contact was geweest, had hij ook geweten. Wat er was gebeurd sinds ze weer terug waren in Los Angeles, wist hij echter nog niet. Het was wel duidelijk geweest dat Ashton er meer aandacht in had willen steken dan dat Naylene dat misschien had willen doen. Toch kende Calum zijn beste vriend en hij was niet iemand die zomaar op zou geven.
“Naylene sucks.” Mompelde Ashton, terwijl ze beiden in de richting van omhoog kijkende hond bewogen. Daardoor kon Calum naar hem kijken, er was wel aan zijn gezicht te zien dat hij er echt van baalde hoe alles liep.
“Is ze goed?” Vroeg Calum lachend, het was totaal niet waar het over ging, maar het was wel even iets wat Ashton verdiende. Hij had behoorlijk nare woorde over Linn gezegd, dan mocht Calum hem op zijn buurt best even pesten over Naylene.
“Oke genoeg!” De yogalerares leek er klaar mee te zijn, waardoor Calum zachtjes moest lachen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
‘Als jullie het niet in julliezelf kunnen vinden om de stilte op te zoeken en deze te bewaren, dan verzoek ik jullie om nu de les te verlaten. Alle andere cursisten komen hier voor hun rust en jullie gesprekken zijn daar nou niet bepaald een grote bijdrage aan.’ Ashton keek op naar de instructrice. Aan haar gezicht te zien was ze alles behalve blij, ondanks dat haar stem nog redelijk vriendelijk klonk. Hij knikte, ten teken dat ze zouden vertrekken. Hij liet zichzelf terug glijden op zijn knieën en kwam vervolgens overeind, zodat hij zijn eigen matje op kon rollen. Hij pakte zijn spullen op de grond en wachtte totdat Calum hetzelfde deed, waarna hij zijn excuses nog aanbood en samen met Calum de ruimte verliet.
‘Dat was een aanfluiting,’ zei Ashton, terwijl hij zijn matje nog eens goed onder zijn arm duwde.
‘Jij begon!’ wierp Calum tegen. Ashton was degene die een gesprek was gestart over Linn, wat hem al niet in dank was afgenomen. Dat de docente er nu genoeg van had gehad, was volledig zijn eigen schuld. ‘Maar dat geeft niet. Als ik maar antwoord krijg op mijn vraag.’
‘Welke vraag?’ vroeg Ashton, die al weer was vergeten wat Calum precies aan hem had gevraagd voordat ze onderbroken waren en het verzoek hadden gekregen om te zaal te verlaten. Hij deed tenminste alsof. Ashton was nog niet van plan om weer naar buiten te gaan. In plaats daarvan liep hij naar het café dat er zat, waar hij in de rij ging staan bij de bar voor één van de sapjes die hij wel vaker haalde na de les yoga.
‘Of ze goed was,’ vroeg Calum, terwijl Ashton hem een flesje met sap uit de koeling aanreikte en er ook eentje voor zichzelf uithaalde. Ashton keek opzij naar zijn vriend en schudde zijn hoofd. ‘Ja, maar dat is niet het punt? Ik had gehoopt dat we elkaar weer zouden kunnen zien nu ik in Los Angeles ben, maar ze laat het afweten.’
‘We kunnen er een punt van maken?’ stelde Calum voor, waarschijnlijk meer om de sfeer een beetje luchtig te houden. ‘Maar jullie leken het goed te kunnen vinden, en toen hadden jullie die avond samen in Parijs.’
‘Precies, dat is wat ik dus ook dacht!’ Ashton had gedacht dat het nu wel goed had gezeten. Hij had haar aan het begin misschien afgeschrikt met een date, maar hij had gehoopt dat ze daar nu wel voorbij waren. Ze waren samen uit geweest in Parijs. Weliswaar samen met Andy, maar uiteindelijk waren het toch echt zij twee die de nacht door hadden gebracht. Iets wat hij nog best wilde herhalen, maar daarvoor gaf Naylene hem nu niet de kans.
‘We hadden een leuke avond en ondanks dat ze wel terug is gegaan naar haar eigen kamer, ging het daarna prima? Dus ik vroeg Andy van de week om haar nummer en besloot haar een berichtje te sturen zodra ik weer in Los Angeles was.’ Ashton pakte het flesje weer uit Calum zijn handen, zodat hij deze op de bar kon zetten. Vervolgens reikte hij de creditcard aan het meisje aan dat er achter stond, zodat hij de flesjes kon betalen. ‘Maar ik heb haar gevraagd of ze iets wilde doen en vervolgens zegt ze dat ze het druk heeft? Dat is het laatste wat ik van haar heb gehoord en-‘.
Ashton werd onderbroken door de vraag of dit alles was wat ze wilden, of dat ze misschien ook nog iets wilden eten. Ashton schudde zijn hoofd en draaide zich naar Calum. ‘Ik hoef niets. Wil jij iets?’ Calum schudde echter ook zijn hoofd. Ashton gaf het door aan het meisje en nam zijn creditcard weer in ontvangst, samen met de twee flesjes. Hij zocht een plekje op ging zitten, waarna hij het flesje voor Calum weer naar zijn beste vriend toeschoof.
‘Ik snap dat ze het druk heeft. Waarschijnlijk werkt ze overuren, maar ze is toch ook wel eens een keer vrij? En als ze er echt niks in zou zien, dan zou Andy dat toch ook wel weten en zou hij niet haar nummer aan me geven?’ vroeg Ashton aan Calum, al was het misschien meer een retorische vraag. Naylene en Andy waren erg close en ze leken elkaar ook te willen beschermen. Dus als Naylene het echt niet leuk had gehad met Ashton, dan had ze dat vast aan haar beste vriend verteld en dan zou hij niet zomaar haar nummer aan Ashton hebben gegeven.
Zuchtend leunde Ashton achterover in zijn stoel. Met zijn vingers draaide hij de dop van het flesje en hij nam er een flinke slok van, wat resulteerde in een branderig, scherp gevoel in zijn keel. Met een vies gezicht bekeek hij het flesje met sap, waar op stond dat er rode bieten in zaten. ‘Ugh, wie bedenkt deze shit?’ Nogmaals, een retorische vraag. Hij schoof het flesje van zich af en keek afwachtend naar Calum. Hij had er vast een hoop op te zeggen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum kon zich niet bedenken hoe zijn leven er uit had gezien als hij Ashton nooit had leren kennen. Ze waren nu al jaren bevriend, waarin ze in de loop van de tijd elkaar heel wat beter hadden leren kennen. Calum was Ashton als zijn beste vriend gaan zien en hij wist dat het andersom ook het geval was. Doordat ze zo’n goede band met elkaar hadden, had Calum precies geweten hoe hij het gesprek van Linn had moeten afleiden. Iets wat behoorlijk goed was gelukt. Ondanks dat Calum daar redelijk blij om was, kon hij ook wel horen dat het Ashton behoorlijk zwaar op het hart lag. Het was nooit fijn om afgewezen te worden, al durfde Calum niet eens te zeggen of wat hetgeen was wat er nou precies was gebeurd. Naylene was hem een raadsel en hij kon Ashton er ook niet verder mee helpen, dan door te luisteren naar hetgeen wat hij te zeggen had.
Calum schroefde zijn eigen flesje los. In tegenstelling tot Ashton, had hij goed op het label gekeken wat hij precies had gepast. Het was een sapje met spinazie, gember en groene appel, Iets wat behoorlijk goed smaakte. Iets wat dat van Ashton klaarblijkelijk niet deed, aangezien was het niet over de halve tafel geschoven.
Op het moment ging het echter niet om het sapje. Het gezicht van Ashton zei meer dan dat. Hij wilde dat Calum zijn licht zou schijnen op deze zaak. Zijn mening zou vertellen over hetgeen wat hij de afgelopen minuten over de lippen van zijn beste vriend had horen komen, in combinatie met hetgeen wat hij had gezien in Europa, misschien zelfs nog wel hetgeen wat hij had gehoord van Andy.
“Ik weet niet zo goed wat ik er over moet zeggen Ash.” Gaf Calum eerlijk toe. Het was wel duidelijk dat Ashton bereid was om er veel tijd en moeite in te steken en op het moment leek het alsof Naylene niet datzelfde wilde doen. Iets wat er voor kon zorgen dat Ashton zich alleen maar ellendig zou voelen. Het hele gesprek was begonnen over Linn en Calum wist waarom, om er voor te zorgen dat hij niet degene zou zijn geworden die gekwetst zou worden. Misschien was hij wel niet de persoon die daar voor behoed moest worden.
“Er is een grote kans dat ze het echt druk heeft en dat ze aan het einde van de avond te moe is om nog op haar telefoon te kijken?” Daar waren ze allemaal wel eens geweest. Calum was vaak genoeg terug gekomen van de studio en had zijn mobiel ergens achter gelaten, terwijl hij al op de bank was geploft, of juist er voor had gekozen om nog iets van de dag te maken, door met zijn vrienden uit te gaan. Het was maar net waar hij behoefte aan had. Misschien had Naylene dat echt zo.
“Maar het zou ook best kunnen dat zij niet zo geïnteresseerd is in dit alles, als jij dat bent?” Bekende Calum zijn gedachten eerlijk. Het was aan Ashton wat hij daar mee wilde doen. Het lag er ook net aan wat hij van de vrouw verwachtte. Hoe het ook was, al was het maar zo dat Ashton er een vriendschap uit wilde ontwikkelen, dan hoorde het in Calum zijn ogen zo te zijn dat ze daar beiden aan moesten werken. Wat betekende dat Ashton misschien uiteindelijk moest accepteren dat het niet meer zou worden dan het was geweest.
“Wat je ook van haar verwacht, ik denk dat rekening moet houden dat zij dat misschien niet zo ziet. En dat je niet verder moet gaan dan goed voor je is. Maar het is je eigen keuze en niemand is ooit slechter geworden van het feit dat je doorzet?” Zo zag Calum het in ieder geval. Ashton was iemand die alles over had voor een vriendschap. Hij zou zelfs midden in de nacht door de hele stad rijden, als iemand hem nodig had. Wat dat betreft, had Calum heel veel geluk dat hij behoorlijk dicht bij zijn beste vriend woonde, want er waren wel eens van dat soort nachten geweest.
“Zorg alleen dat er geen misbruik van je wordt gemaakt.” Besloot Calum hetgeen wat hij nog in zijn hoofd had zitten. Dat was ook wel eens gebeurd. Ashton was wel de laatste die het verdiende. Hij deed werkelijk alles voor anderen, wat sommigen maar voor lief leken te nemen en het nodig vonden om hem aan de kant te zetten, wanneer ze er de vruchten van hadden geplukt. Calum wist maar al te goed dat Ashton goed voor zichzelf kon zorgen. Dat zou hij in dit geval ook wel doen. Hij mocht echter wel op zichzelf passen en als het echt nodig was, dan zou Calum dat ook wel een beetje doen. Al was het vaak andersom, daarom was Ashton in eerste instantie immers over Linn begonnen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Het was soms fijn om even te spuien. Ashton was iemand wiens hoofd overuren kon maken. Het verschil met Calum was dat hij het er wel degelijk meteen uitgooide. Calum schreef het op, maakt eer muziek over. Ashton deed dit op sommige momenten ook, maar als de emotie eenmaal hoog zat, dan had hij soms moeite om dit in te houden. Hij wist dat Calum altijd naar hem zou luisteren en dat hij ook zijn best zou doen om hem te helpen met zijn probleem. Soms was een luisterend oor ook genoeg. Calum had immers ook niet alle oplossingen. Niemand had die.
‘Maar het is niet alsof ze compleet geen interesse heeft? Tenminste, dat idee krijg ik dan ook weer niet. Misschien heeft e het gewoon écht heel erg druk, zoals je zelf ook al zei.’ Ashton vond dat idee een stuk aanlokkelijker klinken dan het feit dat Naylene misschien wel geen interesse in hem had. Dat wilde hij ook niet geloven. Zeker niet na hun avond samen in Parijs. Die avond had Naylene hem op een bepaalde manier aangekeken. Calum had die blik niet gezien. Wellicht was het alleen maar een blik van lust geweest, maar dan nog. Voor Ashton was de avond in Parijs niet zomaar een avond met een willekeurige vrouw geweest. Die had hij ook wel kunnen krijgen. Hij had ze zelfs wel eens gehad. Naylene was echter iemand met wie hij contact wilde houden en hij hoopte, stiekem nog steeds, dat zij dat ook wilde.
‘Ze lijkt me ook niet iemand die het niet durft om eerlijk te zijn? Ze is advocaat, die mensen zijn toch juist vaak heel direct?’ Dat leek Ashton tenminste. Die mensen wisten vaak precies waar het op stond en waren niet bang om het gevecht aan te gaan. Hij wist niet of dat in het privéleven ook zo was, maar hij ging er vanuit dat Naylene volwassen genoeg zou zijn om hem te vertellen dat ze geen interesse wilde.
‘Maar je hebt gelijk. Ik moet niet meer geven van mezelf als dat niet is wat ze wil.’ Het was goed advies van Calum, daar kon Ashton niet omheen. Als Naylene echt geen interesse had, dan zou Ashton niet meer energie in een relatie moeten steken. Zelfs niet als het ging om een vriendschap. Hoe harder hij er aan zou trekken, hoe meer Naylene zich misschien wel van hem zou distantiëren.
‘Dat gebeurt niet,’ verzekerde Ashton zijn beste vriend. Hij zou geen misbruik van zich laten maken. Dat was hem wel eens overkomen. Ondanks dat hij behoorlijk goed in het leven stond en hij wel bereid was om mensen een tweede kans te geven, lette hij nu wel iets beter op zichzelf. Hij zou het niet voor laten komen dat iemand emotioneel misbruik van hem zou maken, op wat voor een manier dan ook.
Ashton staarde voor zich uit, met name naar het flesje met sap waar hij nu uit weigerde te drinken. Hij had nog steeds een vreemde nasmaak in zijn mond. Misschien dat hij zo nog iets anders zou halen, bedacht hij zich.
‘Wacht, hadden we het niet over Linn?’ Ashton realiseerde zich opeens dat hij dit gesprek was begonnen met de vraag wat er precies tussen Linn en Calum aan de hand was, maar nu had Calum het zo weten te draaien dat het gesprek over Naylene ging. Iets waar Calum heel erg goed in was, vooral omdat hij wist hoe hij Ashton het beste kon afleiden. Calum zat dan ook lachend tegenover hem.
‘Dit doe je altijd!’ beschuldigde Ashton zijn beste vriend. ‘Denk maar niet dat je er zo gemakkelijk mee weg komt. Straks ben jij de Naylene van dit hele verhaal en is Linn degene die geïnteresseerd is. Dan lach je denk ik niet meer zo snel.’ Ashton zag het nog wel voor zich dat de rollen zich zo zouden verdelen. Dat Linn interesse zou tonen in Calum en dat hij het af zou houden, omdat relaties en de liefde gedoemd waren om te mislukken, in zijn ogen dan.
‘Er valt niet veel te zeggen over Linn? We hebben elkaar één keer gezien en we weten allebei dat het niet meer dan vrienden zal worden. En dat vind ik prima.’
‘Maar wat nou als zij het niet prima vindt?’ drong Ashton aan. ‘Misschien ziet ze het nu nog als vrienden, maar kan er van haar kant meer komen? En als dat eenmaal gebeurt, dan voelen jullie je er allebei kut over.’ Calum zou dan iemand moeten afwijzen. Het leek Ashton namelijk niet dat Linn de persoon was die Calum zijn ideeën over de liefde zou gaan veranderen.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld