TheBurrow schreef:
Catharina bleef rustig zitten en streelde weer zachtjes door zijn haren. "We blijven nog wel even zitten, voor de zekerheid," fluisterde ze hem toe. Ergens was het ook niet erg, eindelijk iemand tegen zich aan voelen die haar geen pijn wilde doen. Ze wist wel dat deze man een mens was en bovendien een vriendin of vrouw had. Zij was daarnaast ook maar een gevangene en een vuile heks, ze moest zich niets verbeelden, maar toch was het fijn.