Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Het was niet fijn om vaker te horen dat ik niet meer was dan een mooi gezichtje. Deze meiden kenden me niet eens, maar Sienna had het wel geweten. Toch had het wel echt geleken alsof ze precies hetzelfde hadden gedacht als Sienna en dat was echt vervelend. Uiteindelijk ging het er wel meer om wat Michael vond en andere mensen wiens mening belangrijk waren. Het was echter best wel lastig als er heel veel van die dingen op internet stonden. Het kwam ook niet helemaal uit de lucht vallen, ik had het eerder gehoord en dat maakt het alleen nog maar erger. Al vond ik het nog veel erger dat ze zeiden dat ik Michael veranderde. Daarom kromp ik ook een beetje ineen toen ik hoorde dat Michael het ook vond. Het was niet wat ik wilde! Ik wilde hem helemaal niet veranderen? Iets wat ik ook wilde zeggen, maar Michael leek zelf iets te willen zeggen. Iets wat ik hem ook maar liet doen, ondanks dat ik de gedachten echt helemaal niet fijn vond. Daarom probeerde ik ook maar ergens anders te kijken, wat heel erg moeilijk ging nu Michael mijn gezicht vast had genomen en ik hem haast wel aan moest kijken. De manier waarop Michael het bracht was echter heel erg anders dan ik had verwacht en ook dan ik had gelezen. Het was heel erg negatief geweest, al die woorden die de mensen over me hadden gezegd. Michael zei het als iets goeds. Hij vond de persoon die hij bij mij in de buurt was beter. Voor mij hoefde hij niet beter te zijn, maar als hij zich gelukkiger voelde bij mij in de buurt was dat alleen maar goed? Ik had er nog helemaal niet op die manier naar gekeken, helemaal omdat ze het gewoon heel erg gemeen weer hadden gegeven, alsof ik Michael verplichtte om zich anders te gedragen bij mij in de buurt. Iets wat ik echt niet wilde! De manier waarop Michael het zei was het helemaal niet erg? Ik kwam iets overeind, zodat ik me om kon draaien en mijn beide benen aan één kant van zijn benen kon zetten. Waardoor Michael zijn benen wel iets moest sluiten. Nu kon ik hem in ieder geval op een goede manier aan kijken. "Echt?" vroeg ik zachtjes. Ik vond het fijn als we samen dingen deden, maar Michael hoefde niet voor mij naar buiten als hij dat niet wilde. Ik wilde gewoon dat hij zich op zijn gemak voelde, wat we ook deden. Hij ging nu al door een niet zo’n hele fijne periode, waardoor ik vond dat hij vooral dingen moest doen die hem echt gelukkig maakte, hem lieten glimlachen en op de manier waarop hij het zei, deed ik dat toch wel een beetje? Iets wat ik echt heel erg lief vond! "Ik voel me ook goed bij jou in de buurt." Zei ik zachtjes. Dat deed ik echt! Voor mij was het vooral belangrijk dat hij zich goed voelde, want dan deed ik dat vanzelf ook? Er was niets mooiers dan een glimlach op zijn gezicht te zien. Ik sloeg mijn armen om Michael heen en gaf hem een kus. Ik voelde me echt heel wat beter door de woorden die net over zijn lippen heen waren gekomen. Ze waren er zo rustig uitgekomen en ik wist dat hij ze meende. Het was niet erg dat ik hem had veranderd, ondanks dat ik had gedacht dat het iets vreselijks was, dat was het niet! Natuurlijk waren de dingen die op internet stonden nog steeds vreselijk en zij bedoelden het waarschijnlijk op een andere manier dan Michael, maar dit maakte het al een klein beetje beter. Ik gaf Michael voorzichtig een kus, wat hij wel echt verdiende. Hij maakte dit toch wel echt wat beter? Hij was zonder te twijfelen hier naar toe gekomen en hij liet me de woorden op Twitter toch wel een klein beetje vergeten. Al hoopte ik dat hij me straks echt zou kunnen laten zien hoe ik er vanaf kwam?

Luke.
Iedereen had een inspiratiebron, iets wat er voor had gezorgd dat je was begonnen met iets. Het maakte niets uit of dat nou muziek maken was of in het geval van Rhi tekenen was. Ik wist dan wel niet precies hoe ze tekende, maar ik wist dat ze het deed. Goed ook nog, want anders hadden ze haar de kans niet geboden om te leren tatoeëren. Daar was het niet alleen belangrijk om goed met een naald om te kunnen gaan, maar het ontwerp was het grootste deel van de tatoeage. Daarvoor moest ze echt wel talent hebben en het moest ergens vandaan zijn gekomen. Misschien had ze zich het zelf aangeleerd, maar het was ergens begonnen en dit kon best de plaats zijn dat ze had gedacht dat ze echt zoiets had willen gaan doen. Hetgeen wat op de muur stond was niet echt te vergelijken met graffiti of wat dan ook. Het was eerder een grote tekening die ze op de een of andere manier op de muur hadden weten te krijgen, ik had geen idee hoe ze het precies deden. Het was een tekening van een meisje, niet echt een meisje, ze was al wel wat ouder. Met een beer in de armen was het misschien onschuldig, maar dat was het alles behalve. Ten eerste had ze niet veel aan, maar dat maakte het niet ordinair, het bracht juist iets fragiels naar voren, alsof het echt een klein meisje was, iemand die moest worden beschermd. Hetgeen wat het meest opviel waren de teddybeer die ze vasthad, het waren tranen van bloed, wat misschien een soort van angst moest voorstellen. Een beer die te veel had gezien. Een meisje dat te veel mee had gemaakt toen ze klein was en als enige beschermen een beer had gehad. Ik wist niet of het zo was, zoiets zat alleen in de hoofd van diegene die het had gemaakt. Misschien werd er wel iets heel anders mee bedoeld, maar iedereen kon er uit halen wat ze zelf dachten. Zo ging dat met kunst. Ik keek verbaasd opzij naar Rhi, die zei dat het één van haar werken was. Zij was diegene die dit op deze muur had gekregen. Waardoor ik meteen iets anders naar hetgeen voor ons keek. Ik wilde niet meteen vragen waarom ze het er neer had gezet, maar ergens was het wel duidelijk dat het iets met haar jeugd te maken had. Zij had bij onze nummers ook niet gevraagd met welke gedachten we het hadden geschreven, dus ik vond dat ze datzelfde respect verdiende, als ze er iets over kwijt wilde deed ze dat wel. Ik bedacht me dat ik wel echt stil bleef, maar ik wist ook niet echt wat ik moest zeggen. Ik vond het echt heel erg bijzonder dat Rhi me hier mee naar toe had genomen, juist omdat ze best gesloten was en dit was iets wat heel erg bij haar lag, wat uit haar hoofd was gekomen. Ik wist hoe kwetsbaar je je dan op sommige momenten kon voelen. Iets wat ze nu ook vast deed, waardoor ik ook niet stil kon blijven? "Ik vind hem echt heel erg krachtig." Ik wist niet of ze echt mijn mening wilde horen, maar dat was wel wat ik vond. Als je hier stond moest je er wel even naar kijken en ik kon me niet denken dat er geen mensen waren die er een gedachten bij probeerden te vallen. Geen fijne gedachten in ieder geval, dat kon ik me niet voorstellen. "En ik ben blij dat je dit met mij wil delen." Ik wist dat het echt een bijzonder iets was, wat ik ook echt wel waardeerde. "Dus je hebt door de stad meer van dit soort dingen?" Vroeg ik. Ergens vond ik dat echt heel erg vet! Het was misschien niet echt iets wat ik achter Rhi had gezocht, maar het paste wel echt bij haar? Het liet wel echt zien dat ze echt gepassioneerd was in tekenen en dat het baantje in de tattooshop beter bij haar paste dan de bar.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik wist eigenlijk niet meer hoe ik precies bij streetart was gekomen. Tekenen was iets wat ik altijd al had gedaan. Het was iets waar ik me fijn bij had gevoeld en het was een afleiding geweest van al het nare om me heen. Als ik me terug had willen trekken van de drukte van sommige pleeggezinnen, want ik was vaak niet het enige kind geweest, dan had ik mijn schetsboek gepakt en dan had ik zo in een andere wereld gezeten. Eentje waarin niemand anders had kunnen komen, en vooral eentje die niemand anders had kunnen verpesten. Mijn potloden en schetsboeken waren vrijwel het enige geweest wat ik altijd mee had willen nemen naar een nieuw pleeggezin. Uiteindelijk waren mijn potloden misschien wel op gegaan, maar ik had de meeste schetsboeken die ik vol had getekend nog wel ergens liggen. Toen ik wat ouder was geweest en soms ook naar buiten was gegaan om weg te zijn van de drukte, had ik vaak door de stad gelopen. Ik had nooit echt geweten waar naar toe, of hoe ik ooit weer terug zou komen bij het huis waar ik vandaan was gekomen, maar dat had me op dat moment niet uitgemaakt. Ik had gewoon weg willen zijn van alles om me heen. Op een gegeven moment was de streetart me opgevallen. Velen muren waren bekalkt met namen van mensen, tags. Anderen hadden inspirerende teksten geplaatst en zo nu en dan zag je een paar stukken waar de muur deel uit leek te maken van de kunst, in plaats van dat de kunst zomaar op de muur zat. Zoiets had ik wel willen proberen. Het had even geduurd voordat ik echt door had gehad hoe ik het had moeten doen, maar na een tijdje had ik er toch wat meer handigheid in gekregen en toen was dit stuk er uit gekomen. Een ouder meisje, die nauwelijks wat aan had en alleen haar teddybeer had om haar te beschermen. De teddybeer huilde bloed. Kunst was voor iedereen anders en ik wist ook niet wat Luke er precies in zag. Voor mij was het vooral de frustratie van alles geweest. De frustratie van elke keer een ander gastgezin, waarin ik zoveel gezien had en in mee had gemaakt dat het eigenlijk niet meer gezond was. Ik wist dat ik geen vrolijke jeugd had gehad en zelf zag ik het niet als iets wat me beperkte, maar het was wel iets wat ik gebruikte om mezelf te beschermen. Net zoals dat het meisje haar teddybeer gebruikte om haar lichaam te bedekken. Het bloed dat uit de ogen van de teddybeer kwam, was voor mij iets geweest om het duistere en vervelende meer naar voren te laten komen. Iets wat ik me wel meer realiseerde nu ik hier samen met Luke zat. Natuurlijk had ik er een paar jaar geleden ook een gedachte achter dit alles gehad, maar soms kon de gedachte achter kunst ook veranderen? Luke leek verbaasd te zijn dat ik degene was die de streetart had gemaakt en hij had zelfs een tijdje zijn mond gehouden. Dat hij het krachtig vond, vond ik zelf wel een compliment? Het was iets waarvan ik had gewild dat anderen er naar hadden gekeken, dat ze er over na hadden gedacht. ‘Dankjewel,’ zei ik zachtjes, terwijl ik mijn ogen op de muur voor ons hield. Luke was misschien niet degene die het meeste verstand had van kunst, maar hij had er naar gekeken en het had duidelijk iets met hem gedaan. Ik knikte langzaam. ‘Van deze zijn er nog een paar meer, en ik heb nog wat andere stukken, maar dit was de eerste versie en wel degene waar ik toen het meest trots op was.’ Ik had hem met gemak ergens anders mee naar toe kunnen nemen, maar dit was de plek waar ik samen met Luke had willen zitten. Ik liet mijn hand over mijn nek glijden, wetend welke woorden daar stonden. ‘En deze heeft mijn tatoeage ook wel een beetje geïnspireerd.’ Luke had ooit gevraagd naar wat ze hadden betekend, en ik had hem toen geen antwoord gegeven. Nu had hij dat antwoord toch voor een deel gekregen. Hij snapte vast wel welke tatoeage ik bedoelde en hij kon vast de link zeggen tussen mijn tatoeage en de streetart.

Michael.
Aan het einde van de dag waren fans uiteindelijk maar fans. Ze hadden ongelooflijk veel voor ons gedaan en we waren ze allemaal dankbaar, stuk voor stuk. Maar het waren maar fans. Mensen die ik voor een groot deel nog nooit had ontmoet en misschien ook nooit zou ontmoeten. Ze hadden geen grip op mijn leven. Ze konden niet bepalen met wie ik om ging, of wat goed voor me was. Ik was de enige die dat zou kunnen bepalen! Misschien dat de mensen om me heen, die me echt goed kenden, er nog iets over te zeggen hadden, maar het ging vooral om wat ik vond? Als ik het fijn om bij Edyn te zijn, om te genieten van de tijd die we samen hadden, dan was dat iets goeds? Edyn was een geweldig persoon en ze had mijn ogen op zoveel verschillende vlakken geopend. Het belangrijkste wat ze mij had geleerd, was misschien nog wel dat er mensen waren die bij mij in de buurt wilden zijn om mij. Edyn had al eens gezegd dat ik nooit zou hoeven veranderen, dat ze bij mij was om wie ik was. Dat gold ook voor mij? Ik was bij Edyn om wie ze was! Ik zou ook niet ontkennen dat ik de eerste avond naar haar toe was gegaan omdat ik haar een mooi meisje had gevonden, maar ik had al heel snel geleerd dat er nog meer achter Edyn zat. Misschien dat we één keer ruzie hadden gehad, maar ik was niet van plan om vaker ruzie te maken en door die ruzie had ik me ook gerealiseerd dat ik juist graag bij Edyn wilde zijn. Dat dit iets was waarvan ik wilde dat het stand zou houden. Dat fans een paar vervelende dingen tegen Edyn hadden gezegd, veranderde daar niks aan. Dat gaf mij juist meer motivatie om Edyn en de rest van de wereld te laten zien dat dit echt serieus was. ‘Echt,’ bevestigde ik mijn woorden. Ik had alles gemeend en dat vond ik voor mezelf toch belangrijker. De fans hadden niets over ons te zeggen en het was naar voor Edyn dat ze toch iets probeerden te doen, maar ik zou Edyn een beetje mee kunnen helpen. Ik wilde niet direct uithalen naar de fans, maar ik vond het niet fijn dat ze zoiets hadden gedaan! Ik glimlachte toen Edyn iets ging verzitten en ik vervolgens haar lippen op die van mij voelde. Het was vast niet helemaal over, maar volgens mij voelde ze zich al iets beter. Ik streek haar haren uit haar gezicht en gaf haar vervolgens een kus op haar voorhoofd. Vervolgens keek ik om me heen, opzoek naar de telefoon van Edyn. Ik pakte hem van de bank en ontgrendelde hem, waarna ik naar de app van Twitter ging. Ik sloeg mijn arm rond Edyn haar middel en trok haar dicht tegen me aan. Op dit moment wilde ik haar gewoon niet loslaten, zelfs nu het iets beter met haar leek te gaan. Ik ging naar de instellingen en liet het aan Edyn zien. ‘Kijk, bij meldingen kan je de notificaties uit zetten. Dan krijg je geen melding meer als iemand je heeft genoemd in een berichtje,’ legde ik aan haar uit. ‘En bij privacy kan je instellen dat mensen je geen persoonlijk berichtje kunnen sturen als ze je niet volgen.’ Dat had ik zelf uit staan. Tegenwoordig ging het eigenlijk ook niet meer. Het was vroeger heel leuk geweest om met de fans te praten, maar nu waren het teveel berichtjes en de helft van de berichtjes waren soms heel beledigend? Niet alleen tegenover mij of de rest van de band, maar soms ook tegenover henzelf! De dingen die ze schreven waren soms echt heel erg vreemd. ‘Ik heb het zelf ook allemaal uit staan. Het scheelt echt heel erg veel.’ Het leek me echt geen slecht idee als Edyn het ook uit zou zetten, al lag de keuze natuurlijk bij haar. Nu wist ze in ieder geval dat ze de optie had om de meeste berichtjes weg te filteren. Ik streek zachtjes over haar rug en keek opzij. ‘Wil je anders nog even in bad?’ Ze was nu toch wakker, en toen ik me niet lekker had gevoeld, had ze ook een bad voor mij vol laten lopen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
De woorden van Michael waren misschien belangrijker, het betekende echter niet dat de woorden die overal op internet stonden ineens weg zouden gaan. Nu had ik wel wat anders om aan te denken en dat was fijn. Michael zorgde er voor dat ik wel heel erg anders keek naar hetgeen wat er was gezegd, al bedoelden ze het vast niet zo als hij. Anders hadden ze de rest er ook niet opgezet. Het was niet lief om te doen. Daarom luisterde ik ook naar Michael, terwijl hij bezig was met mijn mobiel. Als ik die dingen niet meer zou kunnen lezen waren ze zo goed als weg? Dan kon ik me er in ieder geval niet meer naar over voelen. Ik wist haast wel zeker dat ze nog een hele tijd door mijn hoofd heen spookten. Nu was Michael er echter om het beter te maken. Hij maakte het wel echt beter. Terwijl Michael mijn mobiel vasthield drukte ik op de knopjes die hij aan had gewezen, anders zou ik ze zo weer vergeten en had ik morgen weer die nare dingen voor mijn neus staan! Dat wilde ik echt niet! Helemaal niet als ik naar buiten ging? Van de week op het strand waren de meisjes heel erg lief geweest, maar wat nou als ze net zoals Sienna waren en ze gewoon in mijn gezicht zouden vertellen wat ze van me vonden. Dan wist ik echt niet wat ik moest zeggen? Kon je daar überhaupt iets op zeggen, dat het niet aardig was misschien, maar tegen die tijd had ik al lang de tranen in mijn ogen staan? "Ik hoop dat het helpt." Als Michael zei dat het hielp was het vast wel zo! Hij had dit zelf ook aan staan en bij hem hielp het ook? Dus dan zou het bij mij vast ook wel helpen. De woorden die Michael tegen me had gezegd hadden al heel erg geholpen, daarom gaf ik hem nog een kus. Het voorstel van Michael klonk wel echt heel erg verleidelijk, even in bad was wel hetgeen wat ik nu kon gebruiken. Iedereen lag toch lekker te slapen, dus het kon best. Soms plande ik het wel een beetje zo dat ik zelf in bad ging als iedereen in bed lag. Al kon het natuurlijk ook voorkomen dat Eve uit bed kwam. Ik vond het nooit erg, dan kon Eve altijd even bij in bad, wat we in vele gevallen ook nog wel samen deden. Ik moest Eve toch in bad doen, dan was het net zo makkelijk als ik zelf ook ging? Het was echter wel heel erg fijn om met Michael in bad te zitten. Als we boven rustig over de gang zouden lopen, werkt Eve vast niet wakker, dus dan konden we samen een tijdje in bad zitten. Daarom knikte ik ook. "Een bad is fijn." Ik stond voorzichtig op van de bank en stak mijn hand uit naar Michael. "Ik heb van de week nog een paar nieuwe bath bombs gekocht." Ik had een mandje in mijn badkamer staan met een paar erin, maar ook met andere dingen van de Lush. Alles was dat lekker en als ik er langs kwam moest ik gewoon wat dingen kopen? Daar rond kijken was al heel erg leuk, het rook er altijd heel erg lekker. Ik wachtte totdat Michael ook was gestaan en liep zo voorzichtig mogelijk naar boven. Rosa had net al geslapen en ik hoopte dat het nog steeds zo was, want ik wist niet wat er anders ging gebeuren. Veel vrolijkheid. Normaal vond ik dat niet erg. Ik was ook altijd vrolijk? Maar nu voelde ik me gewoon even niet zo? Daarom was ik blij dat we snel op mijn kamer waren en ik de deur achter me dicht kon doen. Een eigen badkamer was in dit geval wel fijn. Daar liep ik dan ook naar toe. "Wil jij er eentje uitkiezen?" In Italië had hij alleen maar gezien hoe het werd, maar uiteindelijk ging het ook wel een beetje om hoe die kleuren er allemaal kwamen?

Luke.
Ik had niet verwacht dat dit uit de handen van Rhi was gekomen. Ik had niet echt een beeld gehad bij de dingen die ze had getekend. Net had het misschien iets duidelijker moeten worden, al bestond het hoesje vooral uit woorden en logo’s. Voor ons was iets heel anders te zien. Iets waar je echt wel even naar moest kijken. Het trok de aandacht en als het eenmaal je aandacht had, dan probeerde je er vanzelf een betekenis bij te verzinnen. Ik wist zeker dat er genoeg mensen waren geweest die hier op die manier even stil hadden gestaan. Dit was wel iets waardoor iets anders naar Rhi keek. Er waren mensen die uitzicht verpestte door troep op de muren te spuiten. Er waren echter ook hele mooie dingen, waar dit wel echt iets van was. Ik had het alleen niet achter haar gezocht? Ergens paste het wel bij haar, nu ik het plaatje in ieder geval zag. Het klopte ergens gewoon. Ze was niet iemand die heel erg veel praatte over haar gevoelens, wat diep bij haar zat. Iets wat ze wel liet zien in haar kunst, want dat was dit wel een beetje. Deze afbeelding kwam uit haar hoofd, waar echt wel veel doorheen ging. Het eruit laten door woorden was niet echt iets voor haar, maar zo kon ze wel echt iets overbrengen. Ik wist niet of ik haar gedachten er echt uit kon halen, maar dat hoefde ook niet. Ze hoefde me ook echt niet meteen te vertellen met welke gedachten ze dit had gemaakt. Ik zou ook dichtklappen als iemand dat vroeg. Zoiets was heel erg persoonlijk. Dit kwam al heel erg dichtbij. Rhi zat in mijn armen en ze gaf een heel groot deel van zichzelf bloot. Ik kon me niet voorstellen dat veel mensen wisten dat ze dit deed. Rhi leek me iemand die daar niet over vertelde, het voor haarzelf hiel den voor de mensen die hier toevallig langs kwamen. "Snap ik. Het is ook echt iets om trots op te zijn. Ik weet zeker dat er genoeg mensen die er stil bij blijven staan." Ik wilde nou niet slijmen, ik kon me gewoon echt voorstellen dat er andere mensen waren die hier wel even over na zouden denken. Rhi had er echter nog een paar anderen opgehangen ergens, als je het zo kon noemen. Ik had geen idee hoe dat precies in z’n werk ging. Het was heel erg strak. Ik keek verbaasd opzij toen Rhi over haar tatoeage begon. Ik wist wel over welke ze het had. "Art never comes from happines." Zei ik zachtjes. Ik had haar er ooit over gevraagd, maar toen had ze er duidelijk niet over willen praten. Ik had me afgevraagd waar het precies vandaan was gekomen. Ik had mijn eigen gedachten er bij gehad. Maar ik had me vooral afgevraagd waar het art gedeelte vandaan was gekomen. Het laatste had duidelijk iets te maken met haar verleden, iets waar ik ook niet zomaar vanuit wilde gaan. Maar als dit stuk haar tatoeage het had geïnspireerd, dan kon het haast niet anders. Door de teddybeer in de handen van het meisje, was er wel echt een link met haar verleden. Ik gaf Rhi voorzichtig een kus op haar haar, omdat dit nu de enige plaats was waar ik bij kon. Ik vond het echt bijzonder dat ze had besloten om me iets verder toe te laten. Dat kwam misschien wel omdat we nu een relatie hadden. Wat betekende dat Rhi dit ook echt serieus nam? Als ze zich maar nergens toe gedwongen voelde. Rhi was niet het type dat de hele tijd handjes vast wilde houden, ik ging er niet vanuit dat ze me de hele dag berichtjes zou sturen als ik morgen weg zou gaan, maar af en toe contact vond ik wel fijn. Dat hoorde er toch ook wel een beetje bij? Ik begreep ook dat Rhi haar eigen dingen had, haar eigen werk en dit soort dingen kwamen er dan ook wel bij. Al had ze gezegd dat dit nu heel wat minder was geworden.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
De volgende ochtend (:
~
Michael.
Het had nog een hele tijd geduurd voordat Edyn en ik uiteindelijk in slaap waren gevallen. We hadden in bad gezeten tot het water koud was geworden en we hadden nog een hele tijd gepraat. Edyn was zelfs na het bad nog niet echt moe geweest, dus ik had voorgesteld om samen De kleine zeemeermin te kijken. Ik had geweten dat ze die film heel erg leuk had gevonden en ik had gegokt dat ze er ook zo rustig van kon worden dat ze uiteindelijk in slaap was gevallen. Ondanks dat ik uit mezelf niet zo snel een Disney film zou kijken, had ik het heel erg leuk gevonden om hem samen met Edyn te kijken. Het had echt geleken alsof ze hem voor de eerste keer in haar leven had gezien en ze had er echt helemaal in gezeten. Ik had er om moeten lachen, maar op een goede manier? Ik had haar heel erg schattig gevonden, zeker op de momenten dat ze wat dichter tegen me aan was gekropen toen de zeeheks in beeld was geweest. Ze had zelfs een keer zachtjes gevraagd of ik haar zou herkennen als we in dezelfde situatie zouden zitten als in de film. Ze had er heel erg lief bij gekeken, waardoor ik eigenlijk alleen maar had kunnen zeggen dat ik haar inderdaad zou herkennen. Uiteindelijk was Edyn in slaap gevallen en het had niet lang geduurd voordat ik dat ook had gedaan.
‘Michael!’ hoorde ik naast me. Ik kreunde als antwoord en probeerde de dekens iets beter over me heen te trekken, maar de dekens werden tegen gehouden door iets wat er op zat of lag. Ik wilde in ieder geval nog niet wakker worden. ‘Michael, wakker worden!’ Dit keer besefte ik me dat het Eve was. Ik opende langzaam mijn ogen en keek recht in het blije gezichtje van Eve. ‘Je bent wakker! En hier!’ riep ze vrolijk en voordat ik iets kon antwoorden, had ze haar armen al om mijn hals geslagen en lag ze half op me. Ik fronste en probeerde naar de wekker te kijken, die aangaf dat het pas iets over zevenen was. We waren sowieso niet voor drieën in slaap gevallen, dus in principe zouden we nog een hele tijd moeten slapen. Iets wat echter niet ging met Eve. Ik keek opzij naar Edyn, die gelukkig nog leek te slapen.
‘Eve, je moet wel zachtjes doen. Edyn is heel erg moe, dus we moeten haar laten slapen,’ fluisterde ik, terwijl ik het meisje voorzichtig van me aftilde. Ik kwam overeind en zette haar op mijn schoot.
‘Maar je bent hier! Door mijn pixiedust! Ik heb geholpen!’ zei Eve enthousiast, al probeerde ze wel iets zachter te praten. Ik had eigenlijk geen idee waar ze het over had, maar eigenlijk maakte dat ook niet heel erg veel uit. Eve was ondertussen al weer tegen me aan gekropen en daardoor kon ik ook niet anders dan mijn armen om haar heen te slaan.
‘Zullen we anders naar beneden gaan? Heb je honger?’ vroeg ik aan Eve. Het leek me beter als we naar beneden zouden gaan. Dan zou Edyn namelijk niet wakker worden.
Eve knikte en ik probeerde, samen met haar, zo zachtjes mogelijk uit bed te komen. Gelukkig leek Edyn nog steeds in diepe slaap te zijn. Dat had ze ook wel nodig. Het was soms heel vermoeiend om je slecht te voelen? Iets waardoor je je alleen maar slechter voelde, dus ze had deze rust nodig.
Ik liep met Eve naar beneden en ging meteen door naar de keuken. ‘Wat eten jij en Edyn meestal in de ochtend?’
‘Frozen cornflakes! Die is alleen van mij en Edyn!’ antwoordde ze vrolijk en ze wees al naar het kastje waar het in stond.
Ik knikte. Cornflakes was nog niet zo moeilijk. Als ik Eve straks voor de tv zou zetten, zou ze zich waarschijnlijk wel vermaken en zou ze ook niet meer naar boven gaan om naar Edyn te gaan. Ik pakte de cornflakes uit het kastje en glimlachte om de doos, omdat er al te zien was dat de cornflakes de vorm had van sneeuwvlokjes. Het was typisch Edyn.
Ik opende een ander kastje en vond al snel twee kommen. Ik schonk in beide kommen wat cornflakes, wat zorgde voor een geschrokken kreetje van Eve.
‘Je doet het verkeerd! De melk moet eerst!’
Ik keek fronsend naar de twee kommen. Ik had me niet beseft dat er een volgorde aan cornflakes was. ‘Zo kan het ook?’ probeerde ik, omdat ik geen zin had om alles weer terug te gieten.
‘Maar Edyn doet altijd de melk eerst!’
Ik zuchtte en keek naar Eve. ‘Mag je ook wel eens cornflakes zonder melk?’
Dat leek er voor te zorgen dat Eve het melkprobleem al was vergeten. Ze nam heel blij de kom met alleen cornflakes aan. Zelf goot ik nog wel melk in mijn eigen kom. Vervolgens ging ik samen met haar naar de woonkamer en ging ik met haar op de bank zitten. Ik zette de tv aan en besloot om netflix op te starten via de playstation van Danny. Eve had nog steeds geen Pokémon gekeken en dat leek me voor nu wel een goed vermaak, daarom zocht ik naar de eerste aflevering en drukte ik op play. Dit zou haar wel een tijdje zoet houden.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Normaal ging ik niet heel erg laat slapen als ik de volgende dag weer op tijd op moest. Zelfs op woensdagavond werd het niet eens zo heel erg laat, ondanks dat ik donderdag vrij was. In de vakantie sliepen Rosa en Danny misschien uit, maar Eve had haar eigen ritme. Er waren dagen dat ze tot een uur of negen kon slapen, maar dat gebeurde alleen als ze de dag ervoor echt zoveel had gedaan en uiteindelijk te laat in bed was gekomen. Iets wat ik wel een beetje wilde voorkomen en dus lag ze vaak wel op tijd in bed. Ik ging vaak naar bed, nadat Rosa ook naar haar kamer was. Gisteren was het heel wat later dan dat geworden door alle dingen die op internet hadden gestaan! Uiteindelijk was ik dan wel in slaap gevallen en sindsdien was ik ook niet meer wakker geworden. Toch werd ik uit het niets uit mijn slaap getrokken doordat ik behoorlijk wat gegil hoorde. In eerste instantie kon ik het niet heel erg goed thuisbrengen. Was ik wakker geschrokken uit een droom? Dan kon ik me de droom niet meer herinneren. Voorzichtig opende ik mijn ogen, die nog een beetje aan het licht moesten wennen. Als eerste keek ik naast me om te zien of Michael daar nog lag. Ik wist zeker dat hij hier gisteravond was geweest, vannacht zelfs nog! We hadden een hele tijd in het bad gezeten, nadat we er een hele leuke bath bomb in hadden gegooid, wat Michael volgens mij ook wel heel erg leuk had gevonden. Het zag er ook echt heel erg mooi uit! De verschillende kleurtjes in dan in het bad ter voorschijn kwamen en de heerlijke geur die er bij vrij was gekomen. Soms werkte een bad wel om me wat moe te maken, maar gisteren had het gewoon niet gewerkt, daarom hadden we nog de kleine zeemeermin gekeken, wat gewoon echt heel erg leuk bleef om te doen! Ik vond het fijn om het met Michael te kijken! Ik wist zeker dat hij nu niet weg was of hij had echt op tijd richting huis gemoeten om nog wat spulletjes te pakken. Op het moment maakte het ook niet zo heel erg veel uit waar Michael was, er had net iemand gegild, waardoor er echt wel iets aan de hand was! Iets wat ik echt niet wilde?! Ik was er wakker door geworden, dus ik kon ook niet echt bepalen van wie het gegil was gekomen. Ik hoopte dat het niet van Eve kwam. Natuurlijk was de rest ook niet goed, maar Eve was nog heel erg klein en teer en ik vond het echt vreselijk als ze pijn had! Ik kwam zo snel als ik kon overeind van het bed en liep naar de gang, waar ik de deuren van zowel Rosa als Eve haar kamer open zag staan, wat betekende dat ze beiden wakker waren en het één van hen was. Ik hoopte dat ze Danny niet wakker was gemaakt, die jongen verdiende zijn slaap ook en het was niet eens zo heel erg laat volgens mij? Ik was zelf nog behoorlijk moe, maar daar hoefde ik me nu niet aan over te geven want er was iets veel belangrijkers! Ik keek eerst in beide kamers om te zien of geen van hen daar was, wat niet zo was, dus dan moesten ze wel beneden zijn! Daarom liep ik zo snel mogelijk van de trap af, wel zo zachtjes mogelijk in de hoop dat ik Danny niet wakker maakte. Ik liep de woonkamer in, waar ik wel wat geluid vandaan hoorde komen. Geen gegil meer, maar wel heel enthousiast gepraat van Rosa en Eve die ook nog wat zei. Toen ik de woonkamer inliep zag ik Michael op de bank zitten, met Eve dicht tegen zich aan en Rosa die zich op de een of andere manier wilde tussen wurmen, dat was in ieder geval waar het op leek. "Goedemorgen?" zei ik, zodat iedereen afgeleid werden. Wat vooral in het geval van Rosa nodig was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Eve en ik hadden rustig ons ontbijt op kunnen eten. Ondertussen hadden we naar Pokémon gekeken, wat ze wel heel erg leuk had gevonden. Volgens mij had ze het van Edyn niet mogen kijken, omdat er veel geweld in voor kwam, maar daar had ik wel een beetje op geprobeerd te letten? Er waren ook wel afleveringen die wel een beetje eng hadden geleken en die had ik geprobeerd over te slaan. Uiteindelijk was het niet zo erg dat Eve er één of twee zou missen. Ik had besloten om met haar de aflevering te kijken waar Eevee in had gezeten, waar ze echt heel vrolijk van was geworden! Het jongetje in de aflevering had Mikey geheten en hij had een Eevee gehad. Toen had Eve ook aan mij gevraagd waar mijn Eevee was geweest. Ik wist niet of ze zelf de link tussen Michael en Mikey had gelegd, of dat ze het Edyn zo nu en dan had horen zeggen, maar ik had het wel heel lief gevonden! Daarom had ik ook maar verzonnen dat die van mij in Australië was geweest, maar dat ik een hele goede Eevee naast me op de bank had zitten. Ondanks dat Eve het heel leuk had gevonden, was ze heel rustig geweest. De rust was echter verstoord door Rosa die opeens beneden was gekomen. Toen ze mij had zien zitten had ze echt gegild en ik had eigenlijk niet zo goed geweten wat ik had moeten doen, aangezien het echt lang geleden dat ik één op één met een fan was geweest! Dit was waarschijnlijk ook vreemd voor haar, aangezien ik opeens in haar huis zat, maar die gil was niet heel fijn geweest! ‘Ik ben zo blij dat je er bent! Dit is zo cool!’ riep Rosa vrolijk en ze was al op de bank gekropen, volgens mij om me een knuffel te geven. Normaal deed ik dat echt wel, maar nu wilde ik het niet echt! Eve was dan ook al dichter tegen me aan gekropen en volgens mij had ze zelfs gezegd dat Rosa weg had moeten gaan omdat ze niet zachtjes had gedaan voor Edyn. ‘Eve, ga eens aan de kant! Ik wil met Michael op de foto!’ zei Rosa, maar dat resulteerde er alleen maar in dat Eve hals op mijn benen ging zitten en haar armen om me heen sloeg. ‘Maar ik kijk tv met Michael!’ protesteerde ze, wat Rosa niet heel erg leuk leek te vinden. Ik keek op toen ik de stem van Edyn hoorde, wie in de deuropening stond. Ze zag er nog behoorlijk moe uit en volgens mij was ze wakker geworden door Rosa. Ik had geen idee hoe laat het was, maar Edyn had nog een hele tijd moeten slapen! Ondanks dat was ik wel blij dat ze nu hier was, want ik wist echt niet hoe ik met Rosa om moest gaan! Dat wist zij waarschijnlijk toch iets beter! ‘Edyn, waarom heb je niet gezegd dat Michael hier zou komen? Nu kan ik misschien wel hier afspreken met Jess, zij wil Michael vast ook zien!’ Ik keek wat hulpeloos naar Edyn. Ik had liever niet dat hier straks nog meer fans zouden komen? Misschien dat ze nu maar één naam had genoemd, maar misschien zouden dat er door de dag heen wel meer worden en dat hoefde van mij echt niet! ‘Ik zou het heel fijn vinden als je niemand vertelt dat ik hier ben?’ zei ik zachtjes. Dat was voor Edyn ook niet fijn! Volgens mij was ze echt moe en geen van ons zat te wachten op tienermeisjes die het hele huis door zouden rennen. Ik wilde straks best nog even op de foto met Rosa, als ze dat echt graag wilde, maar ik hoopte dat dat ook genoeg zou zijn! Ik zat in ieder geval niet op meer te wachten! ‘Kunnen we dan wel op de foto? Oh, en weet jij eigenlijk wat er is met Luke en Rhi? Hebben ze nou wat of niet?’ vroeg Rosa, waardoor ik zuchtte. Ik wist niet wat die twee hadden en ik zou het nooit aan Rosa vertellen als ik het wel wist!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Ergens had ik wel kunnen weten dat het Rosa was geweest, helemaal als ik me had bedacht dat Michael niet zomaar weg was gegaan. Rosa was gek op alle vier de jongens en de muziek die ze maakten, maar ik had nou niet echt verwacht dat ze recht in iemands gezicht zou schreeuwen. Het leek er in ieder geval op dat hetgeen was wat was gebeurd. Wel nu ik nu zo naar die drie keek. Het zag er wel echt heel erg lief uit hoe Eve bij Michael zat. Ik had niet gehoord dat Eve bij ons op de kamer was geweest, maar waarschijnlijk was dat wel de manier waarop ze Michael had gezien. Normaal was ik een hele lichte slaper, maar daar was ik duidelijk doorheen geslapen. Door Rosa’s gegil echt niet. Ik zag ook niet in waarom het nodig was. Ik wist dat ze het leuk vond dat ze Michael kon ontmoeten, maar dan moest ze gewoon rustig met hem praten, in plaats van hem bang maken. Op zijn gezicht was namelijk wel te zien dat hij het niet heel erg leuk vond. Iets wat ik vond, want hij was echt heel erg lief geweest voor me en dan verdiende hij dit echt niet? Ik haalde een hand door mijn haren heen, die volgens mij echt alle kanten op stonden, ze waren gisteravond nat geworden en ik ze niet meer door geborsteld. Ik was wel opgelucht dat het niet ernstigs was, maar ik vond het ergens wel een klein beetje vervelend dat ik wakker was geworden. Ondanks dat dit gewoon mijn werk was! Iets wat Michael voor een deel op zich had genomen, omdat ik twee lege kommen op de tafel zag staan. Dat betekende dat hij en Eve al hadden ontbeten. "Het was niet de bedoeling dat Michael zou komen, het kwam er gewoon van." Ik wilde haar niet vertellen over wat er was gebeurd, misschien had ze het wel gelezen. Ze had immers ook al die dingen over Naylene en Michael aan me laten zien, dus ze wist wel veel dingen? "En we hadden een afspraak gemaakt? Jess haar moeder zou je ophalen en jullie naar de stad brengen. Ik denk niet dat we dat nu nog om kunnen gooien." Michael leek het echt niet te willen en om eerlijk te zijn had ik ook geen zin in nog meer gegil in huis. Jess was echt een schat van een meid, maar ik wist niet wat er ging gebeuren als ze wist dat Michael hier was? Rosa reageerde al heel anders dan ik had verwacht! "Dat vindt ze echt niet erg, echt niet!" Bracht Rosa uit. Al had Michael al wel duidelijk gemaakt dat hij niet wilde dat andere mensen wisten dat hij hier was. Dat was beter, want anders zouden Nick en Sue er ook zo achter komen, iets wat ze echt niet leuk zouden gaan vinden? Misschien juist wel hier om. Ik zuchtte toen Rosa over Rhi en Luke begon. Ik wilde ergens ook wel heel erg graag weten wat er precies tussen hen was. Volgens hadden ze wel iets samen, ze waren in ieder geval heel erg lief geweest tijdens het familieweekend. Ik wist echter ook wel dat als ik daar nu over zou beginnen, ze echt niet meer weg zou gaan. Daarbij had ze het niet aan mij gevraagd. "Als jij je nou gaat douchen Rose, dan maak ik ontbijt voor je. "Maar dan mag Michael niet weg gaan! Ik wil echt nog met hem op de foto. Misschien moeten we dat maar eerst doen en ik kon ook nog wel even hier blijven zitten en mee kijken met…" ik keek naar de televisie waar Pokémon aanstond. "Pokémon." Besloot Rosa daarna. "Normaal wil je ook niet kijken!" zei Eve op een beteuterde manier. "We waren naar Eevees aan het kijken! Mikey heeft een Eevee! Net zoals Michael!" Ik hoopte dat Michael een beetje op had gelegd met wat hij erop had gezegd, want volgens mij kon Pokémon best eng zijn en ik wilde niet dat Eve nachtmerries kreeg. Al was dat niet het grootste probleem nu, dat was Rosa!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Sommige fans waren heel erg leuk om even mee te praten. Als ze rustig reageerden en niet meteen vroegen om een foto, vonden we dat eigenlijk allemaal veel leuker dan dat er iemand in ons gezicht gilde en al half aan ons hing omdat ze graag een foto wilden. Ik snapte at ze misschien blij waren om ons te ontmoeten, maar zo blij dat ze niet meer in konden zien dat we ook maar gewoon een paar jongens waren, ging ook wel heel erg ver? Rosa was zelfs in staat om haar kleine zusje aan de kant te duwen! Iets wat niet echt oké was? Eve had haar armpjes echter stevig om me heen geslagen en ik was ook niet van plan om haar los te laten. Ergens vond ik het ook wel zielig? Blijkbaar deed Rosa niet zo heel erg veel met haar zusje, maar wilde ze nu opeens wel tv kijken omdat ik er was. Dat deed ze dan ook alleen maar om mij en niet om Eve! Dus dat kon ik ook niet echt goedkeuren? Al had ik niet heel erg veel te zeggen over Rosa. Edyn natuurlijk wel, maar die kwam net uit bed en volgens mij was ze echt wel moe! ‘Ik wacht wel tot je klaar bent met douchen. Daarna kunnen we een foto maken,’ beloofde ik Rosa, in de hoop dat ze gewoon netjes naar boven zou gaan en dat ze niet zou wachten totdat Edyn haar eten had gemaakt. Iets wat trouwens wel lief was van haar, maar volgens mij was Rosa ook wel in staat om dat zelf te doen. Edyn was moe! Het liefst trok ik haar gewoon naast me op de bank, want ze had echt niet genoeg slaap gehad en dat verdiende ze wel! Ik zag Rosa bedenkelijk naar me kijken en vervolgens naar Edyn. ‘Oké, maar echt niet weg gaan! Misschien dat Jess dan ook nog met je op de foto kan!’ Rosa verdween al snel naar boven, waarschijnlijk omdat ze snel wilde douchen. Ik zuchtte en schudde kort mijn hoofd. Ik had liever echt niet dat aan haar vriendin zou vertellen dat ik hier was! Ik wist niet wat die vriendin zou doen? Straks stond dit adres over heel het internet en zou iedereen deze kant op komen! Dat terwijl er hier mensen woonden die ook behoefte hadden aan hun privacy. ‘Ik denk dat we Edyn even moeten knuffelen. Volgens mij heeft Rosa haar wakker gemaakt,’ zei ik tegen Eve, wie op mijn woorden al van me af klom en naar Edyn rende om haar een knuffel te geven. Ik vond het echt lief hoe dol ze wel niet op Edyn was. Al was Edyn ook heel erg dol op haar. Zelf kwam ik ook overeind en liep ik naar Edyn toe, zodat ik mijn armen om haar heen kon slaan. ‘Sorry dat ze je wakker heeft gemaakt. We probeerden zachtjes te doen.’ Rosa had misschien ook wel niet geweten dat ze zachtjes had moeten doen, maar dan nog! Ik had Eve toch een beetje moeten sussen in bed omdat ze zo blij was geweest om me te zien, maar toen ze eenmaal had geweten dat ze stil had moeten zijn, was ze ook stil geweest! ‘We zijn heel stil geweest!’ zei Eve. Daar had ze ook wel gelijk in. Ik had de tv ook niet te hard gezet en het was een hele tijd goed geweest, totdat Rosa beneden was gekomen. Ergens had ik ook wel moeten weten dat dat had kunnen gebeuren, maar daar had ik vannacht echt niet aan gedacht? Ik had Edyn willen helpen! Het idee dat Rosa ook thuis was geweest en dat ze me misschien wel zou kunnen zien, was niet eens in me op gekomen! ‘Maar Edyn, Michael is er weer! Het heeft gewerkt! Kijk!’ Eve gebaarde naar mij en keek met grote, trotse ogen op naar Edyn. Ik snapte nog steeds niet wat ze precies bedoelde, maar Edyn wist vast waar ze het over had. Al zei Eve best wel veel dingen op een dag en misschien wist Edyn ook wel niet wat ze precies bedoelde.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Als Rosa zich normaal had kunnen gedragen had ze best eventjes met Michael kunnen praten, gewoon over hele normale dingen. Nu was ze duidelijk al begonnen met gillen, dan zou ik ook bang worden? Michael keek er wel een beetje bang bij, iets wat ik ook wel begreep. Rosa was echt een lieverd en dat zou Michael ook vast door hebben als ze gewoon zouden kunnen praten, maar op het moment leek dat niet te kunnen gebeuren. Ik vond het toch lief dat hij gewoon een foto met Rosa wilde maken, al zat ik er nu zelf ook niet echt op te wachten om Jess hier dan ook meteen in huis te hebben, gewoon omdat ik niet wist wat er dan ging gebeuren. Misschien stonden ze hier dan wel beiden te gillen. Ik snapte het niet? Michael was heel erg normaal, of nou eigenlijk niet, voor mij was hij heel erg speciaal. Gillen was echter niet aardig om te doen. Daar had niemand wat aan. Eve had ook wel eens gegild omdat ze iets had gewild of leuk had gevonden, iets wat ik helemaal niets had gevonden? Wat ik haar ook wel duidelijk had gemaakt. Ik snapte hoe het kwam, want ze hoorde Rosa en Danny soms ook wel schreeuwen. Iets wat Rosa ook nog wel eens tegen mij deed. Het was niet leuk, maar ze werd nu echt een tiener, dus natuurlijk gebeurden dat soort dingen dan ook wel eens. Ik hield er alleen niet van! Ik hoopte echt dat het zo allemaal goed was en dat Rosa niet moeilijk zou doen omdat ik Jess liever niet naar binnen wilde hebben. Ik wist dat Rosa niets tegen mij en Michael had, maar het kon best zijn dat Jess het eens was met wat er gisteren allemaal op internet was gezet. Daarbij wilde ik het gezicht van Michael niet weer zo zien? Hij zag er nu al weer wat rustiger uit, nu Rosa naar boven was. Ik glimlachte toen Eve naar me toe kwam lopen om me te knuffelen, ik tilde haar voorzichtig op, zodat ik haar wat beter kon knuffelen. Eve was gek op knuffels, ik zelf ook, dus we zaten vaak genoeg dicht tegen elkaar. Soms leek ze wel een klein beetje op familie? Een beetje net zoals Maddie en Abby had ik haar echt wel zien groeien in het afgelopen jaar. Ze was al drie! Iets wat je ook echt wel aan haar kon zien en soms betekende dat ook wel een beetje dat ze aan het uitproberen was. Gelukkig was ze wel een meisje dat echt goed luisterde als ik zei dat ze iets niet mocht doen. "Jullie hebben heel zachtjes gedaan. Ik heb je niet eens gehoord." Zei ik tegen Eve, terwijl ik langs haar zij kriebelde. Ze was vast op de kamer geweest. Misschien was Michael al wakker geweest en had hij op was gestaan. Ik gaf Michael voorzichtig een kus op zijn wang. Hij had met volgens mij willen laten slapen, wat ik echt heel erg lief vond! Ik moest zeggen dat ik echt in een lange tijd niet zo moe was als nu, maar dat betekende gewoon dat ik vandaag niet heel erg veel zou doen. "Je pixiedust heeft echt gewerkt!" Ik had het heel erg lief gevonden dat ze het over mee heen had gegooid toen Michael en ik ruzie hadden. Ik had haar het flesje immers gegeven met het verhaal dat ze alles er mee voor elkaar kon krijgen. Je had alleen pixiedust nodig en je moest geloven! "Ja en ik heb heel erg gehoopt! En nu is Michael terug en hij heeft veertjes!" Ik glimlachte, ik vond het haar van Michael zelf zo heel erg leuk. Het was al wel een tijdje zwart geweest. Niet dat ik het echt vaak had gezien. Toch was dit weer wat anders! Ik knikte "Ze zijn echt heel erg leuk he?" Eve begon ook enthousiast te knikken. "Ik wil ook!" Ik wist niet precies hoe het was gedaan, maar het was vast makkelijk, dus misschien kon het wel? Ik liep met Eve naar de bank en zette haar daar al neer. "Hebben jullie al gegeten?"

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Ik hoopte dat Rosa genoegen zou nemen met een foto en dat ze uiteindelijk met haar vriendin de stad in zou gaan, want dat was volgens Edyn het plan geweest. Ik had er zelf ook geen zin in om hier de hele dag met twee fans te zitten? Dan zou ik waarschijnlijk weg gaan en dat zou dan weer heel vervelend voor Edyn zijn. Ik was juist gekomen omdat ze dat nodig had gehad en ik had in mijn ogen ook echt mijn best gedaan om haar weer iets beter te laten voelen. Ik wilde ook niet meteen weg gaan door Rosa en haar vriendin, maar als haar vriendin op Rosa zou lijken, dan wist ik wel zeker dat ik binnen de kortste keren naar huis zou gaan. Ik keek glimlachend naar Eve en Edyn. Het was echt lief dat Eve had begrepen dat ze zachtjes had moeten doen voor Edyn. Ze was ook wel gewend om bij Edyn in bed te kruipen en dat had ze vanochtend ook willen doen, maar dan was Edyn wakker geworden. Daarnaast was ze ook enthousiast geweest omdat ik er opeens was geweest, maar ik was best trots op mezelf dat ik haar zo gemakkelijk naar beneden had kunnen krijgen. Ik grinnikte om Eve en ging even door mijn haren. Het was niet een hele grote verandering, maar de veertjes waren toch iets kleins. Het was ook wel een beetje geweest om het verschil tussen de twee clips aan te geven, om niet de indruk te geven dat ze beide binnen een paar dagen waren opgenomen. Voor nu vond ik het ook wel goed. Ik wist nog niet zo goed of ik mijn haar weer zou verven. Ik was sowieso wel een beetje klaar met de felle kleuren? Misschien dat ik het uiteindelijk wel uit zou laten groeien en dat ik weer terug zou gaan naar mijn eigen haarkleur. ‘Het is nu alleen geen suikerspin meer,’ zei ik tegen Eve, al leek ze dat nog niet eens zo erg te vinden! Ze wilde zelfs ook al veertjes in haar haren! Iets wat ze volgens mij best kon doen? Je had vast van die knipjes met veertjes, als ze die nog niet had. Ik vond het namelijk wel iets voor Edyn om te kopen! ‘Ja, we hebben al gegeten. Ik heb haar cornflakes gegeven? Ze zei dat je dat altijd voor haar maakte,’ legde ik uit aan Edyn. Misschien had Eve dat ook wel verzonnen en kreeg ze normaal een boterham! Cornflakes was echter niet heel erg ongezond. Misschien wel minder gezond zonder de melk, maar ik had geen zin gehad om het allemaal weer opnieuw te moeten doen! 'Het was heel lekker! Michael doet het zonder melk,’ verklapte Eve, al was het niet echt een geheim geweest. Eén keertje zonder melk was ook echt niet erg! Ik wreef zachtjes over de rug van Edyn en gaf haar een kus op haar wang. ‘Moet ik anders wat te eten maken voor jou en Rosa? Dan kan jij met Eve een film uitkiezen op netflix.’ Ik gokte dat nu Edyn weer beneden was, we geen Pokémon meer zouden mogen kijken. Iets wat niet heel erg was, tenzij Eve er een drama om zou maken. Ik vond dat Edyn nog steeds haar rust verdiende en dat ze daarom ook op de bank mocht gaan zitten. Ik kon heus wel wat te eten voor haar regelen. Iets wat ik dan ook voor Rosa zou moeten doen, maar dat vond ik niet zo erg? Zolang Rosa niet zou weten dat ik haar eten had gemaakt, was het prima. Ik wilde nu vooral dat Edyn eventjes rustig wakker zou kunnen worden en dat ze niet meteen weer van alles moest doen. ‘Ik kan wel een broodje maken? Of een gebakken ei?’ Ik kon heus wel iets te eten maken! Misschien geen mega-ontbijt zoals Edyn dat voor ons had gedaan, maar op dit moment was dat vast genoeg. Ik wist ook niet wat Rosa normaal van haar kreeg. Vast niet meer dan twee boterhammen en wat te drinken? Dat leek me tenminste een normaal ontbijt.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Michael had me echt willen laten slapen, wat ik heel erg lief vond. Ik stond iedere dag wel rond een uur of zeven op, als het niet vroeger was. Er waren wel eens dagen dat het iets later was, maar veel later dan half negen werd het eigenlijk nooit. Nu was ik wel heel moe geweest. Vannacht was er zoveel door mijn hoofd heen gespookt dat ik echt niet had kunnen slapen. Michael had echt goed voor met gezorgd, iets wat ik normaal zelf bij mensen probeerde te doen. Ik moest toegeven dat dit wel heel erg fijn voelde. Daarom deed ik het ook! Voor andere mensen zorgen voelde gewoon goed, helemaal als ik zag dat het hen echt iets deed. Het waren kleine momentjes geweest, maar ik had Michael graag naar zijn afspraken gebracht. Ik wist dat ze niet makkelijk waren geweest, ik had er ook nooit naar gevraagd, op die momenten had Michael echter iemand nodig gehad. Ik vond het niet meer dan logisch dat ik diegene dan was, iets wat hij zelf ook leek te vinden, anders was hij hier echt niet naar toe gekomen. Sinds gisteravond had ik niet meer op mijn mobiel gekeken, ik had geen idee of de dingen die ze hadden geschreven nog te zien waren of niet. Volgens Michael zou het niet moeten? "Nee, maar veertjes ook heel erg leuk!" Ik was het wel met Eve eens. In het begin had Michael zijn haar wel een beetje op een suikerspin geleken, door de verschillende kleuren paars. Al wist ik ook maar al te goed dat hij het ooit roze had gehad. De foto’s daarvan had ik wel heel erg leuk gevonden! Ik zou het niet erg vinden als Michael het nog een keer roze zou verven? Hij moest echter zelf weten wat hij precies deed of wilde. Ik had ook niet met hem overlegd dat ik een pony had willen nemen. Ik had echt graag iets anders gewild en zo ging het vast ook met Michael. Ik had het wel heel erg leuk gevonden om zijn haren blauw te verven? Dat was in Italië geweest, dat was leuk! "We gaan kijken of we veertjes voor je kunnen vinden." Eve had heel veel dingen voor in haar haar, dus die konden er ook nog wel bij. Als ik iets leuks zag nam ik het altijd eigenlijk wel voor haar mee. Kinderkleding en accessoires waren zo leuk! Ik vond het jammer dat ik het niet meer aan kon, gelukkig vond Eve dezelfde dingetjes leuk en kon ik ze wel voor haar meenemen. "Ik maak ook wel wat anders dan cornflakes!" Ik kietelde Eve eventjes, ik was moe, maar dit kon nog wel. "Ben je mijn lekkere pannenkoeken van van de week vergeten." Gelukkig schudde Eve haar hoofd, terwijl ze mijn hand probeerde weg te duwen. "Echt? Dan heb je wel hele speciale cornflakes gehad." Ik vond het niet erg, als Eve het op had gegeten was het goed. Melk was goed voor haar, maar dat kwam dan morgen wel weer of ik zou haar vanavond een kopje melk geven. "Wil je dat?" Ik vond het lief dat Michael het wilde doen, maar het hoefde niet? Ik kon ook wel wat yoghurt met fruit pakken, daar moest Rosa het dan ook maar mee doen. Ik keek naar de bank waar Eve al op zat, het zag er wel heel aanlokkelijk uit. "Maak het niet te moeilijk? Er ligt wel genoeg in de koelkast, fruit en yoghurt vind ik ook goed." Ik keek naar Eve, die haar armpjes al uit had gestoken. "Edyn kom, dan gaan we wat kijken!" Het viel me mee dat ze niet met Michael mee wilde. Volgens mij vond ze het geweldig dat hij hier was, maar ze wilde ook wel wat met mij kijken, wat ik lief vond. Daarom kroop ik bij haar op de bank en trok haar dicht tegen me aan. "Rosa was niet lief." Fluisterde Eve nog zachtjes. Ik wist niet wat er was gebeurd voordat ik binnen was gekomen, maar het had wel echt geleken alsof Eve het niet leuk had gevonden.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Michael.
Eerlijk gezegd maakte het me niet heel erg veel uit of Rosa wel of niet te eten kreeg, maar ik merkte aan Edyn dat ze nog best moe was en ik wilde niet dat ze nu gelijk weer met van alles en nog wat bezig ging. Daarnaast had zij ook wel wat eten nodig, dus dat zou ik best kunnen maken? Niet iets te ingewikkelds en vooral iets wat zo klaar was, maar als ik dan toch eten aan het maken was, dan kon ik net zo goed iets extra’s voor haar maken? Al konden we haar maar beter niet vertellen dat ik degene was die haar eten had klaar gemaakt. ‘Natuurlijk, geen probleem,’ verzekerde ik Edyn. Ik had het niet voor niets aangeboden? Ik wilde nu dat Edyn even zou rusten en als dat betekende dat ik wat te eten moest maken, dan wilde ik dat best doen. Ik knikte toen ze zei dat er yoghurt en fruit was. Dat was niet zo moeilijk om te maken, dus dat zou ik best kunnen doen. Eve had Edyn al meegetrokken naar de tv, zodat ze iets nieuws uit konden zoeken. Ik pakte eerst de lege kommen van mij en Eve en liep vervolgens naar de keuken. Ik wist niet waar de vaatwasser was, dus ik zette ze voor nu maar gewoon op het aanrecht. Dat was vast niet heel erg? Ik opende het kastje waar ik de andere kommen ook uit had gehaald en liep vervolgens naar de koelkast voor de yoghurt. Ik zag wat stukken fruit liggen en haalde die er ook maar meteen uit. Ik schonk de yoghurt in de twee kommen en verdeelde vervolgens het fruit er over, zodra ik dat gesneden had. Ik liet er eentje voor Rosa op het aanrecht staan en nam de ander mee voor Edyn. Ik glimlachte toen ik Eve helemaal tegen Edyn aan zag liggen. Zo had ze net ook tegen mij aan gelegen en dat was toch wel heel erg schattig. ‘Is er al een keuze gemaakt?’ vroeg ik, terwijl ik de kom met yoghurt aan Edyn gaf. Ik ging zelf in de hoek van de bank zitten, waardoor ik naast Edyn zat. Ik legde mijn arm rond haar middel en gaf haar een kus op haar schouder. Ik hoopte dat ze voor de rest van de dag nog een beetje rust zou krijgen, maar als Rosa eenmaal weg zou zijn, zou dat vast wel gebeuren. ‘Deel twee van Ariël!’ zei Eve, waardoor ik wel moest lachen. Ik gokte dat Edyn die namelijk uit had gekozen. We hadden deel één vannacht gekeken! Al had ik eigenlijk niet eens geweten dat er ook een deel twee was geweest. Hij stond toevallig op netflix. Als Edyn die graag wilde kijken, dan vond ik dat helemaal prima. Als we er maar voor zouden zorgen dat Rosa niet ook opeens mee zou willen kijken in plaats van naar de stad te gaan met haar vriendin. Iets waar Edyn vast wel voor kon zorgen. Niet dat ik Rosa meteen weg wilde hebben, maar het was toch anders om haar er bij te hebben? Ook omdat ze misschien wel meer vervelende vragen zou stellen. Ik snapte dat fans wilden weten wat er om ging in ons leven en tot op een zekere hoogte mochten ze dat ook weten, maar soms waren dingen ook privé? Ik had er voor gekozen om de relatie met Edyn wel bekend te maken, maar dat betekende niet dat Luke en Rhi dat ook zouden doen, als ze al een relatie hadden. Blijkbaar waren er foto’s, maar ik had Luke er niet over gehoord en ik gokte dat het Rhi weinig kon schelen. Ze was immers het type dat niet heel veel gaf om de mening van anderen, en ze zou al helemaal niets geven om de meningen van een paar jonge meisjes. Iets wat Edyn wel had gedaan, wat eigenlijk ook niet goed was? Het was eigenlijk alleen maar belangrijk wat we van elkaar vonden! Daar hadden anderen vrijwel niets mee te maken en ik hoopte dat ze dat nu ook een beetje besefte.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Rosa, Danny en Eve waren zo anders. Op het eerste oog kon je wel zien dat ze familie waren, ze leken qua uiterlijk behoorlijk op elkaar. Ze maakten met z’n drieën wel echt een heel erg leuk plaatje, waar Nick en Sue vast heel erg trots op waren, iedere ouder was trots op zijn kinderen. Ik was zelfs trots op deze drie kinderen. Als Rosa met een goed rapport thuis kwam, of Danny het goed deed met football, maar ook als Eve iets nieuws leerde. Van haar zag ik toch wel het meeste, ze deed echt haar best om nieuwe dingen te leren, om te ontdekken. Ik probeerde haar daar wel zoveel mogelijk mee te helpen, als ze dan iets doorhad en daar blij door werd, was ik dat zelf ook echt? Maar zelfs als dingen niet lukte, bij hen alle drie, vond ik dat niet erg. Dan was ik er om ze te troosten. Ik was hier niet alleen maar om met de kinderen te spelen of om eten voor ze te maken en het daar bij te laten. Ik hield van ze, van hen alle drie. Rosa was nu misschien wat vervelend, maar daardoor was dat echt niet helemaal weg. Ik streek zachtjes door de haren van Eve heen. We hadden de film al uitgekozen, maar toch maar even op pauze gezet, zodat Michael ook vanaf het begin kon kijken. Ik vond het heel erg fijn dat we nog even samen konden zijn, ondanks dat de manier waarop niet heel erg leuk was geweest. Daar was ik nu wel een beetje overheen, wel was ik nog heel erg moe. Ik kon er wel echt van genieten dat ik hier op de bank kon hangen. Ik pakte het schaaltje van Michael aan, het was echt heel erg lief dat hij ontbijt voor mij had willen maken, iets wat hij echt niet had hoeven te doen. Hij had ook al zijn eigen ontbijt en dat van Eve moeten maken. Cornflakes in een schaaltje doen was misschien niet moeilijk, hij had er echter wel aan gedacht. Ik vond het belangrijk dat Eve goed at. Dat was misschien niet het meest gezonde ontbijt ooit geweest, maar soms mocht dat ook wel? Ik kroop iets beter tegen Michael aan, zodat ik hem ook een kus op zijn wang kon geven. "Dankjewel." Zei ik zachtjes. Ik zette de film aan en legde de controller weg. Toen ik weer normaal zat, kwam Eve weer dicht tegen me aanliggen. Ik kon de rust wel echt waarderen en ik hoopte dat Rosa er ook nog wel eventjes over deed. Ik kon me wel indenken dat ze liever gewoon met Michael op de foto ging als haar haren goed zaten en niet in haar pyjama? Ik vond het niet heel erg fijn als ze al veel make-up op had. Daar was ze toch wel een beetje te jong voor, soms kon het wel. Als Linn het deed was het echt voor de leuk en voor haarzelf was. Daar moest het ook wel voor zijn? Natuurlijk vond ik het ook leuk om er goed uit te zien voor Michael, maar ik wist ook wel zeker dat hij dit niet erg vond? Ik vond dit ook niet erg? Ik was net wakker en omdat ik moe was, had ik echt geen zin om meteen mijn make-up te doen. Ik wist niet eens of ik het wel wilde doen vandaag. Het hoefde ook niet iedere dag? "Hoe laat moet je op het vliegveld zijn?" vroeg ik zachtjes aan Michael. Ik wilde hem straks wel naar huis brengen. Ik zou hem in ieder geval niet terug laten gaan met een taxi. Dat duurde heel erg lang, ik vond het echt niet erg om heen en weer te rijden. Ik wilde hem zelfs wel naar het vliegveld brengen. De vorige keer hadden we afgesproken dat ik Michael daar op zou halen, maar omdat we toen ruzie hadden, was het er niet van gekomen! Gelukkig was er het nu anders. Het ging heel erg goed! Daar wilde ik zoveel mogelijk van genieten voordat Michael weg moest?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Twee weekjes later (:
~
Rhi.
Sinds Luke weg was, had ik hem nog één keer gezien. Ze hadden twee shows in Los Angeles gehad, of rondom Los Angeles. Luke had gevraagd of ik had willen komen. Hij had ook gezegd dat Edyn en Linn een show zouden komen en toen was ik met een beetje vissen bij Edyn te weten gekomen dat ze de eerste show zou gaan. Ik had namelijk geen zin gehad om constant bij die twee te moeten zijn. Dus toen was ik naar de andere show gegaan. Ik had bij het geluid mogen staan en ik had vanuit daar de show kunnen bekijken. Ik was er een beetje blanco in gegaan en ik had niet geweten wat ik had moeten verwachten, maar Luke had me echt verbaasd! Hij was een heel ander persoon geweest op het podium. Hij had de hele arena onder zijn controle gehad en hij had precies geweten wat hij had moeten doen. Hij was echt heel erg goed geweest en dat had ik hem ook wel laten weten die avond! Al hadden we niet heel erg veel tijd gehad, aangezien ze weer verder hadden moeten rijden naar de volgende plaats. We belden zo nu en dan wel en dan gingen we ook wel een tijdje met elkaar aan de telefoon. We stuurden elkaar misschien niet constant berichtjes, maar dat was toch ook niet meer leuk? Ik had toch liever dat ik met Luke belde en dat ik een kwartiertje naar zijn stem kon luisteren en dat hij me allerlei verhalen vertelde, dan dat ik al wist wat er allemaal gebeurd was. Ik vond het fijn om naar Luke te luisteren? Hij had een hele fijne stem om naar te luisteren en ik vond het ook leuk om te luisteren naar hoe hij het vertelde. Ik had verwacht dat nu Michael er ook niet meer was om Edyn te vermaken op donderdagen, ze wat meer thuis zou zijn en me zo nu en dan wat zou vragen, waarschijnlijk iets doms, maar ze was best druk? Blijkbaar was Linn ook in Los Angeles en volgens mij deed Edyn heel erg veel dingen met haar. Ik had haar in ieder geval al een tijdje niet meer thuis gezien. Ik was nu naar Edyn onderweg, ondanks dat ze gewoon aan het werk was. Ze had met Jackie gebeld en blijkbaar had Eve de waterpokken. Jackie had één of ander wondermiddeltje en had dat langs willen brengen, maar ze had nog meer moeten doen, dus ik had besloten om het langs te brengen. Ik was net de straat in gereden had voor het huis geparkeerd. Ik stapte uit en pakte de zalf die Jackie me mee had gegeven. Ik liep naar de voordeur en belde aan. Het duurde even voordat er open werd gedaan. Ik had verwacht dat het Edyn zou zijn, maar in plaats daarvan stond Danny voor mijn neus. ‘Rhi! Ik wist niet dat je zou komen!’ Ik fronste om zijn enthousiasme en haalde enkel mijn schouders op, waarna ik naar binnen liep. ‘Ik moest wat langsbrengen voor Edyn. Weet je waar ze is?’ Ik keek om me heen, om te zien of Edyn hier ergens in de buurt was. Ze stond meestal meteen naast me als ik er was, dus ik vond het vreemd dat ze nu nog niet hier was. ‘Volgens mij is ze boven? Ze is daar al een tijdje.’ Danny haalde zijn schouders op. ‘Je kan wel beneden wachten?’ Ik schudde mijn hoofd en liep al de trap op. Ik had niet heel erg veel zin om bij een jochie van tien op de bank te wachten op Edyn. Halverwege de trap hoorde ik al de stem van Edyn en het klonk haast alsof ze ergens om aan het smeken was. Ik liep verder de trap op en liep door naar de kamer van Edyn, waar ik haar op het bed zag zitten en Rosa stond tegenover haar. ‘Wat the fuck is hier aan de hand?’ vroeg ik, meer aan Rosa dan aan Edyn. Met haar wist je het nooit! ‘Niets?’ zei Rosa schijnheilig, wat betekende dat er dus echt wel iets aan de hand was.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Het was een ramp! Echt een regelrechte ramp en ik wist niet wat ik er aan moest doen! De dag was al niet heel erg fijn begonnen met Eve die zich echt niet lekker had gevoeld. Gisteren was ze al hangerig geweest. Het was duidelijk dat ze zich toen al niet lekker had gevoeld. Vanmorgen had ik haar daarom in bad willen doen, wat altijd wel een beetje hielp, maar toen had ik allerlei rode vlekjes op haar buik gezien. De waterpokken! Ze leken met het uur meer te worden en ze had er wel heel erg last van. Het was moeilijk om een meisje van drie uit te leggen dat ze niet mocht krabben, terwijl ze zoveel jeuk had. Ze voelde zich er ook echt niet lekker bij, ze had wat koorts en ze had niet heel erg veel honger had. Gelukkig kon ze nog redelijk veel slapen, waardoor ze er wat minder last van had. Ik had mijn moeder gebeld, die had verteld dat ze wel een middeltje had waardoor de jeuk in ieder geval wat af zou nemen. De rest zou dan vanzelf moeten gaan, al kon dat ook wel een weekje duren. Het was niet leuk midden in de vakantie. Niet nu we plannen hadden gehad om leuke dingen te doen met z’n vieren. Die moesten maar even wijken tot volgende week. Ik vond het heel erg vervelend en ik had ook wel een hele tijd bij Eve in bed gelegen, totdat ze echt in slaap was geweest en ik een paar appjes van Michael had gekregen en we uiteindelijk hadden afgesproken om te skypen. Danny was druk geweest met zijn games en Rosa had onder de douche gestaan, dus in mijn ogen had het best eventjes gekund. Wat ook wel zo was! Ik had het juist heel erg fijn gevonden, ik had me eventjes geen zorgen gemaakt over Eve. We hadden gewoon heel erg leuk gepraat, het was altijd fijn om Michaels gezicht eventjes te kunnen zien! Ik miste Michael echt heel erg en het zou nog wel een tijdje duren voordat ik hem weer kon zien? Het was fijn dat Linn hier was en dat ik mijn donderdagen met haar door kon brengen, maar het toch wel anders? Het was heel erg leuk met Linn! Maar ik miste Michael wel echt! Hij mij ook, waar we ook wel even over hadden gepraat. Van het een was echter het andere gekomen. Het was er op neergekomen dat Michael mijn lichaam ook heel erg had gemist, iets wat andersom ook echt wel zo was! De momentjes tussen ons miste ik zelf ook heel erg. Daarom had ik het ook helemaal niet erg gevonden toen Michael had gezegd dat hij wel meer van me had willen zien. Alle kinderen waren toch druk geweest! Dat had ik in ieder geval gedacht, want toen ik alleen nog maar in mijn broekje had gezeten, had ik ineens iets bij de deur gehoord. De eerste keer had ik gedacht dat het niet veel was geweest, waarschijnlijk alleen de wind. Maar ik had het al snel weer gehoord, waardoor ik had geweten hoe snel ik iets aan had moeten trekken en gedag had moeten zeggen tegen Michael. Het was Rosa geweest, wie foto’s had gemaakt! Iets wat echt vreselijk was! Volgens mij wilde ze ook nog op internet plaatsen ook, wat echt niet mocht! Dat kon gewoon niet! Ik snapte ook helemaal niet waarom ze dit had gedaan?! Omdat een relatie had met Michael? Daarvoor hoefde er echt geen foto’s van mijn borsten op internet te worden gezet! Dat wilde ik echt niet! Ik wist alleen niet hoe ik haar tegen moest houden. Volgens mij was ik de afgelopen tien minuten aan het smeken geweest. Rosa stond echter heel stellig voor me. Ik had echt de behoefte om onder de dekens te kruipen, want ik wilde gewoon echt niet dat die foto’s op internet kwamen! Ik schrok me rot toen ik ineens de stem van Rhi hoorde. Rosa zei ook nog dat er niets was! "Er is wel wat." Mompelde ik. "Rosa heeft een foto van me." Ik wilde niet meteen vertellen wat het was? Al was een foto niet eens heel erg!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld