Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
Orpg~creepDoll
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik kijk toch bezorgd als hij uit bad stapt. Heb ik iets verkeerd gezegd? Ik slik even en kruip dan uit bad. Ik droog me af en stap terug in mijn jurk zodat het makkelijk is, om als het nodig is, achter andere spullen te gaan voor William zijn wonde. "Droog je maar zo goed mogelijk af." Zeg ik dan en pak ondertussen de spullen uit het mandje bij het raam. 
Als William is afgedroogd zet ik me ter hoogte van de wonde. "Het kan even pieken." Voorzichtig verzorg ik het en doe er een nieuw verband om. "Niet zo goed als nieuw, maar ik heb mijn best gedaan. Ga je mee naar mijn broertjes of niet?" Vraag ik dan.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Nadat Yasmine uit bad was gestapt, gaf ik haar de handdoek. Droogde mij af toen ze dat zei en ging voorzichtig bij de wond. Trok nog wel mijn ondergoed en broek aan voordat ze de wond ging verzorgen. Als zij ook klaar was met aankleden, ging ik zo staan dat zij er bij kon en liet haar gang gaan. 
Het duurde niet lang, of ze was klaar en keek naar Yasmine. "Dank je." zei ik en drukte mijn lippen op die van haar, sloeg mijn armen om haar middel heen en hielt haar tegen mij aan, drukte mijn lippen nu wat langer op die van haar en liet dan los. "Ja, is goed." zei ik op haar vraag die ze nog voor de kus vroeg. 
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik laat hem maar even doen en leg mijn armen in zijn nek. "graag gedaan, ik heb je liever weer heel dan met een stuk eruit." Ik knuffel hem dan en glimlach. "Eens zien of die bengeltjes als klaar zijn voor het feest." Snel ruim ik de spullen terug op en wacht op Wklliam. "En ik moet eens wachten op jou, dat maken we zelden mee." 
Als we beide klaar zijn, loop ik naar de zitkamer en zie de jongens spelen met de soldaatjes. "Kijk Yasmine! Zijn we niet mooi?" Vraagt Paul lachend. "Was dat de reden van jullie bezoekje daarnet?" Vraag ik lief aan ze en knuffel hun dan. "Awh, jullie zien er allebei prachtig uit!" Zeg ik overtuigd en druk op hun wang een kus. "Mijn twee knappe broertjes! Niet alles meisjes versieren straks!" Lach ik en zie ze naar William kijken. "Waarom waren jullie samen in bad?" Vraagt Finn dan. "Uhm,..." Zeg ik dan blozend en kijk nazr William. "William, waarom zaten wij samen in bad," vraag ik als hulp.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Even moest ik lachen toen ze dat zei. "Misschien laat ik het nog even door Martha na kijken als het weer aan verschonen toe is." zei ik dan en glimlachte. "Niet om jou verzorgings kunsten neer te halen hoor." zei ik lachend en liep achter haar aan nadat ik mijn blouse had gepakt en deze aan had getrokken. De vlek zat er nog steeds in, maar zo groot was het ook weer niet. Rustig liep ik achter Yasmine aan richting waar de jongens zouden zijn en wachtte later bij de deur als we er waren. 
Een grote glimlach kwam op mijn gezicht als ik haar weer met de jongens zag, haar gezicht en houding ging altijd anders staan als ze bij hen was, en het zeker haar gezichtsuitdrukking. Als ik dan de jongens hoor vragen waarom wij samen in bad waren, schrok ik even, hoe moest ik dit uit leggen, zeker nu Yasmine ook naar mij keek. Mijn mond opende ik al om iets te zeggen maar er kwam niets uit. 
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik moet lachen door William zijn gezocht. Hij weet er dus ook geen antwoord op. "Weet je Finn, als je ouder bent zal je dat vanzelf wel te weten komen. Sommige dingen moet je zelf ontdekken." Prazt ik me dan snel uit zijn vraag. "Maar jullie zien er allebei heel volwassen uit in die kleren hoor. Zorg maar dat ze niet vuil worden en speel nu nog maar een beetje." Ik sta op en loop naar William. "Aan mannen heb je toch ook niets." Grijns ik tegen hem en stap dan naar buiten. "Tijd om mijn jurk aan te doen. " zeg ik als ik nog even mijn hoofd om de deur steek. "Ga je mee of blijf je hier?" Vraag ik dan weer poeslief aan William alsof ik daarnet niets gezegd heb.


www.google.be/search?rlz=1C9BKJA_enBE618BE618&hl=nl&ei=9k7hV9fgLcbbUdqPqeAG&q=dresses...


Anoniem
Wereldberoemd



William:

Ik stond letterlijk met mijn mond vol tanden. Na een paar seconde goed denken had ik iets, maar hoorde Yasmine al wat zeggen en sloot mijn mond weer. Snel zette ik een glimlach op en keek naar de jongens. Nog steeds leunde ik tegen de deurpost aan tot Yasmine terug hier heen liep. Zelf bleef ik nog even naar de jongens kijken tot ik haar stem weer hoorde en omkeek. "Eh, ja." zei ik waarna ik mij afzette van de deurpost en achter haar aan liep. "Je was mij weer voor." zei ik dan als ik naast haar liep en richting haar keek. "En telkens als je wat zegt is het net een andere versie van wat ik wil zeggen." lachte ik even en knipoogde. 
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Tuurlijk, daaorm werd je verliefd op me. Omdat we hetzelfde denken." Lach ik dan. "Precies of je kon al weten hoe ik dacht toen." Ik pak zijn arm vast en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. "Ik hou van je ook al bij je zo nutteloos bij snel een smoes verzinnen." Plaag ik en geef hem een kus op zijn wang om zeker duidelijk te maken dat het niet gemeen of kwetsend bedoeld is. 
Als we bij de slaapkamer aankomen duw ik de deur open en laat hem eerst gaan. Ik neem de jurk uit de kast. Ik heb onderweg besloten welke ik ga dragen. Niet te overdreven en ook niet te sober. Ik verstop me achter het paneel in de kamer en verwissel van jurk. Als dat gedaan is zet ik me achter de kaptafel en doe mijn haar zo als Martha me dat geleerd heeft. "Martha is echt een goede lerares." Zeg ik lachend en doe ondertussen ruztig verder.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Rustig liet ik haar uit praten tot ze mijn arm pakte keek ik weer naar haar. "Logisch als je vader zelf nooit verteld waarom ze op elkaar lagen als ik perrongeluk binnen kwam om wat te vragen, werd meteen weg gesnauwd." zei ik rustig en keek weer voor mij uit. Een zucht kwam over mijn lippen en schudde mijn hoofd. "Ik moet stoppen met terug denken." zei ik en wreef over mijn gezicht heen. "Goed, leuke gedachtes!" zei ik en schudde mijn hoofd nog een keer waarna ik naar Yasmine keek met een glimlach. 
Als we eenmaal in de kamer zijn, draaide ik mij gelijk om als ze een jurk uit de kast pakte  "Het was toch een verassing welke jurk je aantrok?" Ze was al snel achter de panelen en draaide mij weer om, liep naar mijn eigen kleding en zocht wat uit, maar bleef met mijn rug naar haar toe staan als ze weer terug er achter vandaan kwam. Haar voetstappen volgde ik en merkte dat ze naar de kaptafel gingen en daar bleven stil staan. Haar stem hoorde ik al snel weer en glimlachte. "Dat is ze zeker." zei ik en trok mijn jasje.
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik denk nog en aan wat hij in de gang zei over zijn ouders. "Het excuus van je ouders zou beter geweest zijn dat ze elkaar warm hielden of je een zusje of broertje probeerde te bezorgen. Daarbij, waarom stap jij die kamer zomaar in?" Vraag ik lachend en ga rechtstaan. " op de jurk, ik heb me bedacht. Jij moet de eerste zijn die me zo ziet." Zeg ik dan en ga voor hem staan. "Mmm, je ziet er goed uit." Ik druk een kus op zijn lippen en trek zachtjes zijn jasje nog eens goed. "Mijn knappe koning die wel altijd honger heeft, maar dat maakt niet uit. Het verandert niets aan je fantastische karakter, misschien veranderd het wel wat aan je buik." Grinnik ik. "Braaf zijn vanavond of je moet straks nog sporten." Grijns ik uitdagend.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Yasmine klonk echt veel volwassener dan ik was, maar het kan zijn omdat zij al voor haar broertjes had moeten zorgen toen haar moeder overleed of weg ging en haar vader ziek werd. "Je haalt de woorden uit mijn mond." zei ik met mijn ogen wat toe geknepen en keek haar aan met een grijns. Ook boog iets naar haar toe terwijl zij mijn jasje wat rechter trok. Snel drukte ik, speels, een kus op haar wang. "Honger heb ik niet altijd, het is meer omdat ik veel inspanning heb gegeven vandaag." zei ik er achter aan. "Oh, trouwens ik heb nog iets voor je." zei ik waarna ik mij omdraaide en naar een kastje liep met lades, één van de lades deed ik open en haalde er een kistje uit. Even bleef ik stil staan maar draaide mij al snel om en liep naar Yasmine. "Als je blieft. "zei ik en hielt het kistje naar haar uit. 

Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Je mag de woorden altijd eens herhalen." Knipoog ik. "Een vrouw vindt het namelijk zeer leuk een complimentje te krijgen en al helemaal als het van haar man is." Ik grinnik even en trek een wenkbrauw omhoog. Oké, hij heeft wel gelijk. Vandaag was een zware dag. "Je hebt gelijk. Je hebt veel dingen gedaan vandaag inclusief gewond raken." Als hij begint over het feit dat hij nog iets voor me heeft, voel ik een kleine nieuwsgierigheid. "Hoezo kan je me nog iets geven? Ik heb toch al alles wat ik kan verlangen?" Het is toch waar. Er was geen haar op mijn hoofd dat ooit zo denken dat ik ooit hier met William zou staan. Zelfs dromen was al te veel en toch is het gebeurd. Ongelofelijk, soms kan ik het nog altijd niet geloven. Ik pak het kistje van hem over. Het is van donkerbruin hout met figuren ingegraveerd. Ik zet er me mee op bed en doe het dan voorzichtig open. In het kistje ligt een gouden kroon met edelstenen bewerkt. Ik slik even, "Hij prachtig." Ik doe de kist terug dicht en zet hem naast me. "Maar ik kan hem niet dragen William. Het past gewoon niet bij me. Voordat jij er was, kende niemand me of enkel als dat 'vuile kind'. " zucht ik. Het hoort gewoon niet bij iemand als ik. Soms knaagt het nog aan me dat ik van de laagste stand ben en dit alles heb zonder echt duidelijk reden. De mensen vinden het ook maar raar dat ik zo opeens boven hun sta en het gaat me alleen maar een naar gevoel geven als ik die kroon draag. 
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Even dacht ik na of ik haar woorden zou herhalen en lachte even. "Het excuus van je ouders zou beter geweest zijn dat ze elkaar warm hielden of je een zusje of broertje probeerde te bezorgen. " herhaalde ik nog voordat ik het kistje pakte. Als Yasmine het over had genomen en op het bed ging zitten, ging ik naast haar zitten. Rustig wachtte ik tot ze het open had gemaakt, als ze dat had gedaan bleef ik naar haar gezicht kijken om haar reactie te zien. Wat ik zag,  toen ze het opende, waren twee reacties. Eén was blij, maar de andere was ja, hoe kon ik het verwoorden. Langzaam legde ik mijn hand op die van haar en glimlachte even. "Je hoeft het ook niet altijd te dragen, alleen bij sommige gelegenheden, zelf moet ik die van mij eigenlijk zowat elke dag dragen, maar ik hou er niet van om het te dragen, soms voel ik mij het zelfde als jij je nu voelt. Niet goed genoeg er voor." zei ik en tilde haar kin zo op dat ik in haar ogen kon kijken. "Misschien denken de mensen het zo, oke, misschien sta je nu iets boven hen, maar ik ben ook maar een mens." zei ik en bleef even stil. "Zoals je al gemerkt heb, probeer ik het dorp weer op te fleuren zoals het moet zijn, en niet grauw van kleur." glimlachte ik " Zou je  er weer eens heen willen?" vroeg daarna,
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

"Ik kan het gewoon niet dragen William. Het past niet bij iemand zoals ik." Zeg ik wat lipbijtend. De kroon is echt prachtig, maar ik kan het niet. Ik word nu al bekeken als een goedkope hoer en ik overdrijf niet. Op de bruidloft heb ik letterlijk mensen achter mijn rug horen praten dat ik waarschijnlijk William zo hebben zitten manipuleren en verleiden dat die voor me koos. Anders zou ik nooit van zo laag naar hoog komen. Ik zucht zacht en schud de gedachten van me af. Voorzichtig kruip ik wat tegen William. "Warom zou jij niet goed genoeg zijn voor je kroon? Je bent geboren om te regeren en ook zo opgevoed." Ergens verbaasd me het wel dat hij zijn kroon niet zo graag heeft, maar aan de andere kant is het ook niet zo verrassend. William is gewoon anders dan andere. "Ja eigenlijk wel, maar er zal dan toch alleen maar geroddeld worden of sommige zullen nu opeens wel tegen me praten omdat ik nu met jou ben." Zo zijn mensen gewoon. Als je ze iets kan bieden willen ze niets van je weten, maar als je opeens meer kan bieden zijn het opeens al jaren vrienden. Schijnheilig gewoon. Ik ben liever arm met mensen die echt om me geven dat rijk met alleen maar mensen om me heen die geld of andere dingen willen. "Ik snap niet hoe jij het soms volhoudt. Steeds mensen om je heen die eigenlijk alleen maar met je omgaan voor je bezettingen en macht." Zuchtend zet ik de kist naast me en knuffel hem. "Vergeet je kroon maar niet op te zetten zo." Plaag ik dan toch even om mezelf weer wat op te vrolijken.
Anoniem
Wereldberoemd



William:

Ik snapte haar eigenlijk wel, uit het niets had ik haar uit gekozen plaats van iemand die al hoog in rang was. Maar Yasmine, Yasmine was iemand in mijn ogen die hoog genoeg voor mij is. Zelf zuchtte ik ook even en sloot kort mijn ogen. Als ze tegen mij aan kroop, sloeg ik mijn armen om haar heen en trok haar meer tegen mij aan. 
Nog een zucht kwam voer mijn lippen en schudde mijn hoofd. "Mijn vader wilde liever dat ik een oudere broer had gehad, die had ik eigenlijk ook, maar hij, hij werd erg ziek en overleed." begon ik dan en voelde een brok in mijn keel ontstaan. "Mijn moeder was er kapot van, zelf was ik nog een baby toen alles gebeurde." zei ik. "Als hij nog geleefd had, was hij nu koning geweest en 28 geweest zijn." ging ik verder. "Ooit had mijn vader dat geroepen toen ik een keer had gezegd dat ik geen koning wilde worden omdat ik nooit echt naar mijn vader luisterde en gaf hij het op om mij goed op te leiden tot een heerser." Even haalde ik diep adem en opende mijn ogen weer om naar haar te kijken. Maar glimlachte weer als ze vroeg hoe ik het vol hielt als ik het dorp in ging"En hoe ik het vol hou? Vaak ga ik niet in dit soort kleding naar het dorp, maar in dorpskleding dus merken de dorpelingen het vaak niet." zei ik en tikte op haar neus. "Ik voel mij vrijer in dorps kleding dan in deze kleding." zei ik lachend. 
Roxy130
Landelijke ster



Yasmine:

Ik krijg een oude rilling over me heen als hij begint over zijn overleedde broer. Ik heb wel gehoord dat er ooit een oudere zoon was, maar het klonk eerder als een mythe dan als een waarheid. Blijkbaar is het verhaal dan toch waar. Het is erg voor William ondanks dat hij zijn broer niet heeft gekend. Ik zou het me niet kunnen inbeelden dat 1 van mijn broertjes dood zouden zijn, maar dat is weer iets anders, want ik ken je wel. Het zou eerder William zijn situatie zijn moest ik doodgaan. "Het spijt me voor je." Zeg ik zacht. "Misschien was e dan wel met een rijke vrouw getrouwd omdat je broer dat perse wou. Hij zou je de domste keuze van je leven niet laten maken hebben hoor." Ik laat hem dan terug los en doe de kist weer open. "Klopt, want ik heb je nooit gezien, maar je mag hier geen dorpskleding dragen." Plaag ik en sta op. Ik zet mijn handen op zijn knieën en druk een kus op zijn lippen. "Jij mag je kroon opzetten, maar op mij moet je niet rekenen. Misschien een andere keer, maar niet vandaag. Hij is prachtig en zeer lief dat je hem geeft, maar het is er nog wat te vroeg voor." Geef ik dan als excuus om de kroon niet te moeten dragen. Waarschijnlijk heb ik niet eens een excuus nodig bij Wlluam. Hij begrijpt het toch wel en dat heeft hij net ook duidelijk gemaakt.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste