Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
O | Shiri shades darker
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina had die avond en nacht geen eten of drinken meer gekregen. Ze had geprobeerd haar spulletjes te verstoppen, maar er was nauwelijks iets waar dat kon. Ze had best veel dorst maar had van zichzelf om de zoveel tijd een klein slokje mogen nemen. Haar ogen waren nog dik van de tranen die de hele nacht over haar wangen waren gelopen. Nauwelijks had ze een oog dicht gedaan. De angst dat iemand zou komen en haar zou betrappen op slaap heersde nog teveel. Stil keek ze de donkere ruimte door. De kaars was opgebrand, maar haar ogen waren een tijd geleden al gewend aan het donker.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine keek even naar de deur. Goed, naar binnen. Dat kon hij nog wel. Dus dat is dan ook wat hij deed: naar binnen stappen. 'Catharina...?' probeerde hij. Ze lag in haar cel, sliep ze? De kaars leek uit waardoor hij vrij weinig kon zien. Hij zette zijn tas neer en nam nog een stap verder de ruimte in. Alles kwam goed als zijn plan zou werken... Alleen dat plan was nog niet helemaal uitgewerkt. 
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina kwam langzaam iets overeind en kon een gestalte zien. Pas zodra ze zijn stem hoorde, probeerde ze gesnik tegen te houden. "Jer?" Fluisterde ze zacht. Haar stem klonk krakerig door het tekort aan water en het huilen van de hele nacht. Hij was terug! Ze krabbelde iets overeind en liep snel naar hem toe. Hij was er weer, bij haar!
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine keek haar even met een bezorgde blik aan. 'Alles wel goed...?' vroeg hij. Met zijn duim veegde hij voorzichtig haar wang droog. 'Is er iets gebeurd? Zijn ze hier geweest...?!' Ze leek niet gemarteld, maar misschien toch... Ze waren ook goed in het mentale martelen. Dat vonden ze misschien nog wel leuker, eigenlijk. 
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina keek naar hem. Ze voelde zijn duim over haar wang gaan. "Nee... Nee, er is niemand geweest." Antwoordde ze zachtjes en ze nam zijn hand even vast. Knipperde opkomende tranen weg. "Ik was gewoon bang. Dat ze zouden komen of... Of jou iets aan hadden gedaan." Ze was er nog helemaal niet zo bovemop als ze voorgedaan had.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine zuchtte zacht. 'Ze kunnen me niet zomaar iets aandoen, echt niet,' zei hij. 'Dus maak je maar geen zorgen om mij, oké? Je kan die energie beter in jezelf steken.' Want ja, hij zou er over een tijdje toch niet meer zijn en dan moest Catharina weten te overleven. En dat kon ze vast wel, maar dan moest ze wel energie hebben. 
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina slikte. Ze beet hard op haar onderlip, het voelde als een afwijzing, maar ze wilde niet afgewezen worden. "Ik probeer het." Mompelde ze zonder weinig vertrouwen. Ze keek maar Jermaine en nam weer een beetje afstand. Haar blik gleed weer naar hem. Ze had haar mond heel even geopend om wat te zegfen, maar sloot deze weer. Ze wist niet wat te zeggen.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine wist even een kleine glimlach te laten zien. 'Kan ik misschien iets voor je doen...?' probeerde hij. Misschien had ze honger, dorst, wilde ze een bad, wist hij veel? 'Wie weet kan ik je helpen, hm?' Voorlopig moest ze in ieder geval in leven blijven. Dan kwam alles goed. 
TheBurrow
Wereldberoemd



"Zou ik misschien wat water mogen?" Ze slikte even moeizaam. Ze zou niet meteen om eten vragen, ze wilde niet te gulzig zijn. "Dat zou heel fijn zijn." Ze wilde graag dat hij haar hielp. Ze wilde in zijj buurt zijn, maar Cath kreeg steeds meer het idee dat dat niet wederzijds was.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine knikte zacht. 'Natuurlijk,' antwoordde hij. 'Iets anders nog?' vroeg hij er meteen achteraan. Hij wilde liever niet meerdere keren heen en weer gaan lopen, dat zou opvallen. En dat was nu het laatste wat hij moest doen. Naast sterven, natuurlijk. Dat kwam later nog. 
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina slikte even. Ze twijfelde zichtbaar. "Iets te eten." Kwam er uiteindelijk zacht en twijfelend uit, ze kon enkel hopen dat ze nu niet teveel op zou vallen. Langzaam nam ze weer wat afstand en ging voorzichtig zitten. Ze deed haar best om de kaars aan te krijgen met haar krachten, ze wist dat ze het best kon.
Anoniem
Wereldberoemd



'Komt goed,' zei Jermaine. Hij stapte weer richting de deur, waar hij nog heel even wachtte. 'Dan ben ik zo terug, oké?' vroeg hij nog voor de zekerheid. Heel even maar, dan was hij weer terug. Dan kon zij weer uitrusten en op krachten komen. 
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina keek naar hem. "Ja dat is goed." Antwoordde ze zachtjes. Het gaf haar een moment om zichzelf te herpakken. Ze moest geen zwakte tonen, ze moest sterk zijn nu. Diep haalde ze even adem en wist de kaars weer aan te krijgen.
Anoniem
Wereldberoemd



Jermaine verliet de ruimte en ging maar op zoek naar wat de drinken en wat te eten. Niet opvallen, dat kon hij vast wel. Zolang er maar gaan andere wach- 'Hey, kijk eens wie terug is!' Fuck. Jermaine keek op en zuchtte diep. 'Is het zo raar om mij te zien hier?' Waarom stonden deze idioten niet op hun post?
TheBurrow
Wereldberoemd



Catharina slikte en ging ongeduldig zitten wachten. Ze werd wel weer wat rustiger want hij zou snel weer terug zijn. De vorige keer ging drinken halen ook heel snel. Met een kleine glimlach wiebelde ze een beetje heen en weer. Jermaine zou haar helpen. Ze waren een team.
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste