Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg met SeriouslyLisa

Account verwijderd

schreef:
De busreis duurde best wel lang maar Jordan had zich wel vermaakt. Hij had daarvan een hele poos muziek geluisterd waardoor hij best wel slaperig was geworden. Daarna had hij nog wel even gepraat met zijn vrienden en met Sophie. Hij was in ieder geval blij toen ze op bestemming waren zodat hij eindelijk weer zijn benen kon strekken.
Zodra iedereen zijn tas had gepakt werd de kamerindeling opgenoemd. Jordan vond het niet echt erg dat de docenten de indeling maakten aangezien hij met iedereen wel overweg kon. Na even hoorde hij dat hij met Alexander op de kamer mocht. Hij kleurde helemaal rood en glimlachte klein bij het horen van zijn naam en keek even zoekend om zich heen, maar hij kon de jongen niet zo snel vinden. Dus liep hij zelf maar naar een docent die hem een sleutel overhandigde en zocht zijn kamer op. Alexander stond al bij de deur toen Jordan er aan kwam. "Hey," zei hij toen. Hij keek even naar Alexander voordat hij zijn blik neersloeg en glimlachte even. Hij moest er nog wel aan wennen dat hij zijn bril niet meer op had, maar elke keer dacht hij ook, wow, hij is best wel knap. Hij had mooie ogen, maar Jordan durfde hem niet zo lang aan te kijken omdat hij dan begon te blozen en het was gewoon ongemakkelijk. En toch betrapte hij zich er zelfs soms onbewust op dat hij naar de jongen aan het staren was.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander had een beetje moeite met de sleutel in het slot krijgen. Het was best koud in het gebouw door de airco, en Alexander had het sowieso al erg snel koud. Door de kou trilde hij best wel dus was het lastig om de sleutel stil te houden. De jongen schrok lichtelijk toen hij ineens Jordan zijn stem hoorde. Hij was zo druk bezig geweest met het slot dat Alexander niet eens door had dat Jordan aan kwam lopen. "H-hey." Zei Alexander met een kleine glimlach en hij keek kort op naar de jongen. Bijna gelijk keek hij weer naar het slot en deed nu extra goed zijn best de sleutel er in te krijgen. Dat lukte gelukkig ook gelijk, hij wilde echt niet falen tegenover Jordan. Toen de deur van het slot was duwde Alexander die open en liet hij Jordan eerst naar binnen gaan. Niet lang daarna stapte hij zelf ook de ruimte in en sloot hij de deur achter zich.
Kort keek Alexander om hem heen. Er waren een paar dingen die hem gelijk opvielen. 1, in deze kamer was het zelfs nog kouder dan op de gang. 2, het gordijn die voor het raam hing hing scheef, hier ergerde Alexander zich best wel aan. Hij had ook gelijk de neiging om hem recht te hangen. En 3, er stond maar één bed. Het was wel een tweepersoonsbed, maar het was alsnog maar een bed. Alexander vroeg zich af of iedereen dat had, of dit normaal was. Of dat het misschien een foutje was. Hij merkte wel aan zichzelf dat hij het helemaal niet zo heel erg vond om in een bed te slapen met Jordan. En hij kon er niet tegen dat hij het niet erg vond. Hij wist donders goed dat hij het bij iemand anders wel erg had gevonden. Waarom nu niet?

Account verwijderd

schreef:
Zodra Alexander de deur geopend had liepen ze de kamer binnen. Jordan liet zijn sporttas van zijn rug afglijden en bekeek de kamer met een snelle blik. Het was niet echt een ruime kamer maar voor een kort verblijf was dat ook niet erg, hij was het ook gewend doordat ze op de campus van school ook niet erg ruime slaapkamers hadden voor vier personen. Toen viel zijn blik op het bed, er stond namelijk maar een bed, een tweepersoonsbed. Hij keek even naar Alexander, die het ook was opgevallen en opende zijn mond om iets te zeggen. "Ik denk dat ze anders te weinig kamers hadden, of iets dergelijks..." bedacht hij toen. Het was de meest logische verklaring die hij kon bedenken, maar het was maar voor even en om eerlijk te zijn vond hij het niet eens zo heel erg. Hij ging even met een hand door zijn haar, en bedacht zich toen dat wellicht Alexander er bezwaar tegen zou hebben. "Vind je het erg?" Vroeg hij dus toen, hij begon er licht bij te blozen. Hij wist niet wat hij zelf eigenlijk vond, normaal had hij zoiets misschien wel erg gevonden, maar nu leek het hem niks te kunnen uitmaken. Hij dacht dat hij Alexander wel leuk vond, maar dat was erg gek. Want hij was een jongen.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander beet zacht op zijn lip, niet zeker wat hij moest zeggen. Gelukkig voor hem zei Jordan toen al iets. Klein knikte hij. "Ja waarschijnlijk." Zegt hij en hij kijkt kort naar Jordan. Hij is echt prachtig, dacht hij. Snel schudde Alexander die gedachte van zich af. Hier moest hij echt niet aan denken, zeker niet waar hij bij stond. Toen Jordan dat vroeg keek hij even op. Hoe Alexander moest antwoorden wist hij niet zeker, als hij zei dat hij het niet erg vond, leek hij dan raar? Wat als Jordan dan gelijk dacht dat hij hem leuk vond. Dat wilde hij niet. Maar om te liegen, daar had hij ook geen zin in. "Nee niet echt, jij?" Vroeg hij toen voorzichtig en hij draaide zich naar Jordan toe. Zijn haar zat echt heel mooi vond Alexander. Alexander was er van overtuigd dat hij een kleine verliefdheid had op Jordan, hij wist het heel zeker. En hij haatte zichzelf er voor. Hij kon geen crush hebben op een jongen van school. En zeker niet op iemand van het sport team, iemand zoals Jordan. Dat kon hij echt niet hebben. Als iemand er achter zou komen dan was hij dood.

Account verwijderd

schreef:
Jordan keek op naar Alexander die inmiddels antwoord had gegeven. Hij zei dat hij het niet erg vond, iets waardoor Jordan een beetje moest blozen. Waarom, dacht hij? Dat was toch niet zo vreemd? ''Nee ook niet,'' antwoorde hij toen eerlijk. Hij vond het best spannend zelfs, en die gedachte was een beetje raar. Vroeger als je uit logeren ging dan was dat misschien normaal, als Jordan nu in een bed moest slapen met een goede vriend van hem had hij er misschien ook niks van aangetrokken. Waarom voelde hij er zich dan nu anders over? Jordan had zichzelf nog nooit zo ongemakkelijk gevonden. ''Nou dan houden we het zo.'' Zei hij uiteindelijk en hij liep naar zijn tas en zocht een normale broek. Hij had in de bus een trainingsbroek aangehad, omdat hij dat beter vond zitten. En iedereen had dat altijd, dus het viel ook niet echt op.
Zodra hij een broek had gevonden ging hij even naar het badkamertje die bij de kamer zat om zich om te kleden. Het was niet een erg grote badkamer maar dat was niet erg. Je moest tevreden zijn met je had, vond hij. En het hotel was over het algemeen wel schoon en netjes en dat vond hij belangrijker dan of de ruimters echt groot waren. Voor hij de badkamer uitliep keek hij ook nog even in de spiegel en deed zijn haar goed. In de bus was hij ook even in slaapgevallen, misschien dat het daarom zo raar zat dacht hij. Hij grinnikte zelfs zachtjes om zijn eigen gezicht, het zag er best gek uit.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander knikte kleintjes toen hij dat zei. Hij voelde ene grote opluchting door zich heen gaan. Maar ook een gevoel van geluk. Hij was oprecht blij dat Jordan het niet erg vond. Toch voelde het een beetje gek, waarom zou hij daar zo blij om zijn? Daniel beet hard op zijn lip en schudde die gedachte snel van zich af. Hij keek kort naar wat Jordan allemaal deed maar besloot zich toen maar niet te veel op hem te focussen. Hij wilde niet eng overkomen. Daniel zette zijn tas neer en ging voorzichtig op het randje van het bed zitten. Het leek hem wel erg spannend, een bed delen met deze jongen. Alexander snapte echter niet waarom hij dat zo voelde. Het was toch best normaal? Vroeger zou hij er helemaal niks aan hebben gevonden. Het zou hem toen niets geboeid hebben. Toch voelde hij zich nu zo gek. Alsof het echt iets heel speciaals was. Alsof het zijn eerste kus was. Ja. Zo voelde het. Toch vond hij dat raar. Hoezo voelde een bed delen met iemand zo spannend als een eerste kus? Op welke manier leek dat in zijn hoofd even spannend te zijn? Een bed delen met iemand zou toch juist helemaal niet spannend moeten zijn? Een eerste kus toch wel.

Account verwijderd

schreef:
Nadat Jordan terug in de kamer kwam haalde hij een paar spullen uit zijn tas. Hij had er namelijk een hekel aan als bijvoorbeeld kleding in zijn tas bleef zitten waardoor er zoveel kreukels in kwamen te zitten. Daarom legde hij ze op een stapeltje op een van de stoelen die in de kamer stond. Daarna ging hij op het bed zitten en haalde zijn gsm uit zijn broekzak. Inmiddels was er al aardig wat tijd verstreken. Jordan las in de groepsapp die hij met de jongens uit het sportteam dat ze zich al hadden verzameld in de lounge, bij de ingang van het hotel. Hij zag ook dat ze vroegen waar hijzelf bleef, maar Jordan wist nog niet zeker of hij zin had met zijn vrienden mee te gaan. Daarom opende hij de chat niet en stopte hij zijn gsm terug in zijn broekszak. Ze zouden vast niet lang op hem wachten en uit eindelijk zelf de stad wel gaan verkennen of iets dergelijks. Hij had daar niet echt zin in, gek genoeg. ''Zullen we naar het strand gaan?'' Vroeg hij toen plotseling aan Alexander. Hij was even verbaasd over zijn eigen vraag. Het was heel mooi weer, nog niet warm genoeg om te gaan zwemmen natuurlijk maar heerlijk weer om buiten te zijn. Maar toen dacht hij dat Alexander dat misschien wel een stomme vraag vond. Dat zou best kunnen. Maar stiekem hoopte hij dat hij ja zou zeggen.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander zakte kort neer bij zijn tas en pakte zijn mobiele telefoon er uit. Hij opende die en zag dat hij een bericht van zijn moeder had. Een kleine glimlach speelde hierdoor op zijn gezicht. Hij werd altijd blij als zijn moeder hem een bericht stuurde want dat deed ze bijna nooit. En als ze het deed dan betekende dat dat ze aan hem dacht. En daar werd hij ook blij van. Hij opende het gesprek en las het bericht. Zijn moeder vroeg hem of hij goed aangekomen was. Het deed Alexander goed om te merkend at zijn moeder zich zorgen maakte. De meeste tieners zouden dit misschien irritant vinden maar Alexander werd er oprecht blij van. Hij stuurde snel terug dat alles oké was en dat hij goed aan gekomen was. Toen stopte hij zijn mobiele telefoon in zijn zak en sloot zijn tas.
Met een grote verbazing op zijn gezicht keek Alexander op. Hij was erg verbaasd door Jordan zijn vraag. Hij had dat ook echt niet verwacht en wist zo snel ook niet wat hij moest antwoorden. "Uh.. Is goed?" Zei hij, meer als een vraag naar zichzelf. De vraag had hem echt van zijn gedachte gang gebracht en hij wist niet zeker of hij het echt wilde. Maar als dat betekende tijd met Jordan besteden leek hij het ineens een veel beter idee te vinden.

Account verwijderd

schreef:
Jordan was blij met Alexander zijn antwoord, het gaf hem tegelijk een fijn maar vreemd gevoel. Alsof hij ergens mee bezig was wat eigenlijk niet mocht. Hij had kriebels in zijn buik en het deed hem lichtjes blozen. ''Okay,'' zei hij toen en een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Ze hadden nog genoeg tijd voordat ze moesten verzamelen dus Jordan trok zijn jas weer aan en keek naar Alexander. Hij stopte een van de sleutels die ze hadden gekregen in zijn zak en keek afwachtend naar zijn kamergenoot. Hij dacht erover na dat zijn vrienden het misschien wel raar zouden vinden als hij niet kwam, maar dat kon Jordan niks schelen. Snel genoeg zouden ze wel weer vergeten dat Jordan er niet bij was en zijn vrije tijd liever met Alexander doorbracht dan met de andere jongens van zijn kamer op de campus.

@SeriouslyLisa

sorry dat ik zo lang weg was en voor zo kort

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander zag de kleine glimlach op zijn gezicht verschijnen en voelde zich gelijk warm worden van binnen. Het gaf hem een fijn gevoel dat hij die glimlach veroorzaakte, al was hij niet zeker of hij wel echt de reden was voor zijn glimlach. Hij vond het gewoon een leuk idee. En wellicht was hij wel dergelijk de reden voor de glimlach. Het deed hem glimlachen.
Toen hij op merkte dat Jordan zijn jas aan deed volgde hij zijn acties maar. Niet veel later verlieten ze samen het hotel. Ze gingen naar het strand. Alexander hield nooit echt van het strand, hij zou altijd eindigen met zand overal en daar hield hij echt niet van. Dan moest hij vanavond sowieso erg douchen. Maar hij leek het niet heel erg te vinden om nu te gaan. Als het betekende dat hij alleen tijd met Jordan kon besteden leek Alexander er ineens geen bezwaar tegen. Het leek plotseling veel leuker dan hij normaal vond.

--
Is niet erg joh

Account verwijderd

schreef:
Na een poosje liepen de jongens het hotel uit en gingen richting het strand, dat niet heel ver van het hotel was. Het was daar iets kouder, want het waaide op het strand, maar dat leek hem niet zo veel uit te maken. De zon scheen al was het lichtbewolkt, maar Jordan genoot van elk moment. Hij was toe aan frisse lucht en hij was samen met Alexander, bijde vond hij heel erg fijn. Het was erg rustig op het strand, hier en daar liepen was mensen of iemand met een hond, maar de meeste drukte hing rond het terras bij de boulevard. Het deed hem denken aan de vakanties dat hij samen met zijn ouders wegging, maar tegelijk was dat te lang geleden om nog scherpe herinneringen aan te hebben. Wel wist hij dat hij het altijd fijn vond om naar het strand te gaan en dat hij daar uren kon spelen, zelfs als hij alleen was.
Zodra ze het strand opliepen merkte Jordan direct dat het zand in zijn schoenen en in zijn sokken ging zitten, een vervelend gevoel dat hij probeerde te negeren terwijl ze het strand opliepen. Na een poosje vond hij dat het genoeg was en stopte even om zijn schoenen en sokken uit te doen. Hij beet even op zijn lip en keek naar Alexander. ''Het zand zit nu al overal,'' Zei hij zuchtend en hij grinnikte even. Daarna liet hij zich neerzakken in het zand en trok zijn gympen uit.

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander voelde zich lichtelijk bang. Er bleef een gedachte in zijn hoofd rond zwerven dat dit alleen was om een grap met hem uit te halen. Dat dit was om hem voor gek te zeggen. Maar er was ook een groot deel van hem dat dit niet wilde geloven. Dat deel had heel misschien een kleine crush op Jordan. Heell klein maar. Zo klein dat hij wellicht altijd over hem aan het denken is. Oké het is dus niet heel klein. Hij is er zelfs zeker van dat Alexander niet gewoon een crush heeft, maar dat hij echt gevoelens heeft gegroeid voor Jordan. Hij haar zichzelf hiervoor. Jordan zou hem nooit leuk vinden. Hij wist dat ook wel. Maar toch had hij soms een klein beetje het gevoel alsof Jordan hem ook wel leuk vond. Natuurlijk kon hij dat mis hebben, dat was ook waarschijnlijk wel zo. Maar hij was niet zeker. Hij kon nooit zeker zijn.
Bij zijn woorden keek Alexander op en grinnikte hij zachtjes. "Het enige nadeel aan het strand is dat zand overal komt." Zei hij toen zachtjes en hij zakte naast hem neer in het zand. Hij richtte zijn blik op het water en merkte op dat de zon al bijna onder aan het gaan was. Hik vond het echt heel mooi om te zien en kon zijn ogen er ook niet van af houden. Het was prachtig.

Account verwijderd

schreef:
Jordan glimlachte even toen hij zag dat Alexander zich naast hem liet neerzakken in het zand. Hij volgde zijn blik naar de zon, die langzaam wegzakte achter de oneinigde zeeen. Het was prachtig om te zien, dat moest Jordan wel toegeven. Maar hij kon zich er slecht op concentreren, want Alexander zijn aanwezigheid zo dicht bij hem deed hem helemaal opgloeien van binnen. Hij voelde hoe hun armen elkaar zachtjes aanraakten en het gaf hem kippenvel op diezelfde plek. Stiekem wilde hij zijn hand vastpakken, dicht tegen hem aankruipen, en hem niet meer loslaten. Hij wilde hier wel uren zitten met Alexander, zelfs als de zon allang was onder gegaan. Maar dat waren dingen waar Jordan van zichzelf niet meer aan mocht denken. Dat was verkeerd. Toch had hij aan die verlangens toegegeven op het moment toen hij Alexander meevroeg naar het strand, en nu was er geen weg meer terug. Jordan vond het vreemd om zulke gevoelens te hebben, hij had er lang overna gedacht, maar hij was toch geen homo...?

@SeriouslyLisa

Anoniem
Popster

HarryStyles schreef:
Alexander zijn ogen verdwaalde in het water. Het was zo mooi. Maar al snel kwam zijn blik weer terecht op Jordan. Hij was volgens Alexander nog mooier. Als hij eerlijk was kon Alexander uren naar Jordan staren zonder verveeld te worden. Een zwakke glimlach verscheen op Alexander zijn gezicht maar hij liet hem bijna gelijk ook weer verdwijnen. Hij wist dat het fout was. Hij mocht Jordan niet leuk vinden. Maar als hij het aan niemand zei kon niemand er ook achter komen. Natuurlijk schreef Alexander hier wel over op zijn blog, maar dat was anoniem en mensen zouden er alleen achter kunnen komen als ze zijn laptop stalen. Dat gebeurde gelukkig niet. Alexander beet zacht op zijn lip en keek naar zijn handen. Hij wist dat het riskerend was om hier over te schrijven op zijn blog, maar hoe zou iemand er ook maar achter kunnen komen? Alexander was slim, hij veranderde kleine details in zijn leven, zoals hij noemde zichzelf niet Alexander, ook zijn familie en vrienden gaf hij andere namen. Zelfs Jordan kreeg een andere naam, eigenlijk iedereen die in zijn leven vaker voor kwam wel. Alexander schudde de gedachtes van zijn blog van hem af en keek even weer op naar Jordan. Hij wist van zichzelf dat hij op jongens viel, dat wist hij inmiddels al een tijdje. Maar hij was totaal niet zeker of Jordan ook op jongens viel. Het zou wel kunnen, toch?

Account verwijderd

schreef:

Samen keken ze naar de zon, naar het golvende water, Jordan kon er wel uren naar staren. Hij voelde dat Alexander zijn blik op hem gericht was, iets dat hem deed blozen. Hij wist niet wat hij moest zeggen en hij vroeg zich af of Alexander de stilte misschien ongemakkelijk vond. Toch probeerde hij ergens anders op te letten, hij vond de stilte juist ook wel even fijn. Hij speelde met het zand en liet het door zijn vingers heen glijden terwijl de tijd langzaam voorbij kroop. Hij wist niet wat hij met zijn eigen gevoelens aan moest, hij durfde niet eens hints te laten vallen dat hij Alexander wel leuk vond. Maar hij bedacht zich ook dat hij misschien wel hetzelfde voelde, en niemand hoefde het te weten, dacht hij... Hij twijfelde, maar hij durfde niks te doen. Als zijn vrienden er achter zouden komen zouden ze hem allemaal uitlachen en ook zijn familie zou hem vreemd opkijken. Nee, dat wilde hij liever niet meemaken. Hij zou pas over de streep durven gaan als Alexander de eerste stap zette. Misschien leek Jordan wel stoer, maar als het op zijn gevoelens aankwam was dat een ander verhaal.
Naarmate het donkerder begon te worden begon het ook wat frisser te worden. Jordan ritste zijn jas dicht en trok ook zijn schoenen weer aan, die hij bijna al vergeten was dat hij ze had uitgedaan. Hij vroeg zich af hoelaat het was, maar hij wilde niet kijken, het liefst wilde hij hier nog wel langer blijven met Alexander, maar hij wist dat dat niet kon...

@SeriouslyLisa

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld