Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg~ Ghost aren't real

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik vind het zielig worden hoe hij daar zo zit. Wanhopig, gestoord, gek van zichzelf,... Ik zet me naast hem neer en leg mijn hand op zijn wang. "Kijk me eens aan jij." Ik duw zijn gezicht wat omhoog en bekijk zijn ogen even. Zijn pupillen zijn de hele tijd aan het trillen. "Ik zal achter eten en drinken gaan zonder medicatie in, maar dan wil ik wel dat je op je bed gaat zitten. Deal?" vraag ik lief en duw me omhoog met mijn linkerhand. Het bed is gemakkelijker om van recht te staan dan de grond en het is gewoon zielig om hem op de koude, vuile grond te zien zitten.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
Ik schrik wat op als ze me gezicht wat omhoog duwt, niet veel mensen raken mij vrijwillig aan. Als ze dat voorstelt knik ik, ik vertrouw haar genoeg om geen rare dingen in mijn eten te doen. Wat bezorgdt kijk ik naar haar als ze met moeite op staat, ik heb er voor gezorgt dat ze pijn heeft. Ik sta ook op en ga weer zitten op het bed in kleermakerszit, als ze mijn kamer uit loopt kijk ik om me heen. Er zijn een paar mensen weg gegaan, alleen Jonas, Rose en de rare man zijn er nog. Dit zijn dan ook de meeste die er het meeste zijn, met Rose en Jonas heb ik geen probleem, alleen met die vage man maar die probeer ik te negeren.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Het verbaasd me dat hij schrok van mijn hand, maar misschien is dat enkel omdat hij verwacht dat ik een hersenspinsel was. Ik ga zijn kamer uit naar de keuken. Ik kan onmogelijk zelf het eten en drinken dragen. "Ben wil je me helpen? Het is voor Lewis." hij trekt een raar gezicht naar me. "Waarom wil je terug naar Lewis? Hij heeft je uit een boom gegeduwd." ik knik klein, "maar ik ben een slechte begeleider als ik er niet ben voor mijn patiënt. Help je me?" "Goed, ik Help wel, maar dat je begrijpt dat ik je raar vindt vanaf nu " ik moet lachen door zijn woorden. "Ach, als het dat maar is. Normaal zijn is zo saai " samen met hem loop ik naar de kamer en Breng Lewis water en eten. "Dankje Ben." "graag gedaan en alles op eten jij!" Daarna verlaat hij de kamer en zijn Lewis en ik alleen nog over. Nou in mijn ogen zijn we alleen over.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
Als Yasmine en Ben mijn kamer in lopen kijk ik op, heel even ben ik verward waarom Ben er is maar dan bedenk ik me dat zehet niet alleen kon dragen. Ik grinnik even als Ben dat zegt en pak het bord met eten aan, het is een simpel broodje met jam, en ik ben er meer dan blij mee. Ik begin te eten en ik moet toeveven, het is zo veel beter om iemand als begeleider te hebben die geen medicatie in je eten verstopt. 'Het spijt me trouwens nog van dat ik je uit de boom duwde..' mompel ik zonder haar aan te kijken. Ik drink wat van het water dat ze had meegenomen en kijk op. 'Yasmine?'.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik ben blij om te zien dat hij terug aan het eten is en begin dat met iets dat op opruimen lijkt van zijn vorig eten. "Met spijt log je het niet op. Het is gebeurd en dat zal niet meer veranderen." Geef ik hem als antwoord. "Ja?" vraag ik wanneer hij mijn naam zegt. Ik Geef het intussen ook op met het opruimen. Met 1 arm lukt dat toch niet. Ik zal wel iemand laten komen om het op te ruimen. Hopelijk is mijn schouder snel genezen, want lang hou ik dit leven niet vol.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
Ik kijk even naar de grond, man ze moet me vast haten. Ik bedoel: Ze kan nu geen eens fatsoenlijk dingen doen, ik schudt mijn hoofd en besluit toch mijn vraag maar te stellen. 'Blijf je mijn begeleider..?' vraag ik zacht en durf haar niet aan te kijken, ik moet toegeven dat als zij mij helpt het veel beter gaat. Ik wil niet weer elke week een nieuwe begeleider, die ik deze week had durfde geen eens dichtbij me te komen door dat ze verhalen had gehoort.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Ik ben je begeleider niet. Na mijn val hebben ze een ander aangeduid om voor jou te zorgen. Die heb je ook al helemaal gek gekregen." Ik kijk even naar hem. "Maar als je het wilt kan ik terug om overplaatsing vragen alleen zullen ze niet begrijpe n waarom ik zo graag terug jouw begeleider wil zijn terwijl alle andere van je af proberen komen." waarschijnlijk hopen de meeste hier dat hij ooit zal bezwijken onder de geneesmiddelen of door zijn denkbeeldige vrienden en dat ze dan zo van hem af zijn.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'Ik denk ook niet dat die terug gaat komen.' zeg ik en grinnik even, ik mocht die vrouw toch niet. 'Je weet niet hoe blij het mij zou maken als jij mijn begeleider weer zal zijn.' zeg ik op recht en kijk haar aan, 'Ik..uhm' begin en weet niet of wat ik ga vertellen haar bang zal maken of dat ze het raar zou vinden,'De mensen gaan meestal weg als jij hier voor een langere tijd bent..'Mompel ik en zie dat de man en Jonas ook weg zijn en alleen Rose nog op stoel een boek zit te lezen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Denk het ook niet. Ze is behoorlijk bang voor je." Ik zet me op de bureaustoel neer. Ik kijk naar hem als hij iets probeert te vertellen, maar hij komt precies niet goed uit zijn woorden. "Stiekem zijn ze bang van mij en verdwijnen ze daardoor." Lach ik naar hem. "Ik zal het vragen, maar ik beloof niets Lewis. Ze zullen er nu ook niet bepaald vertrouwen in hebben dat je me niet weer iets laat breken." Ik sta op en plaats de stoel terug. "Gedraag je gewoon ook als ik niet meer je begeleider wordt."

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
Ik lach zacht 'Geloof me, iedereen is bang voor je.' zeg ik plagend en knipoog naar haar. Als ze dat zegt knik ik, ik begrijp dat ze me niet meer vertrouwen bij mensen, en vooral niet bij haar. 'Dat snap ik maar verdwijn alsjeblieft niet zonder het te vertellen, anders kom ik je persoonlijk zoeken.' zeg ik en lach even, ik zou niet veder komen dan de eerste deur. Als ze dat vraagt schudt ik mijn hoofd 'Ik kan niks beloven Yasmine.'

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"weer ik toch, ik zie er super eng uit." Lach ik met hem mee. "Succes daarmee. Als je bier uit kon ontsnappen had je jet al lang gedaan. Dat is nu eens iets waar ik steevast van overtuigd ben." Ik geloof het wel dat hij al proberen ontsnappen heeft. Ik kan er zelfs niet bijkomen dat hij het nog niet geprobeerd heeft, hij is geen type dat zich hier zonder slag of stoot zou laten opsluiten. " ik kom je wel nog iets zeggen. Ook als ik niet meer mag komen." Ik stap naar de deur. "Probeer het gewoon en hou je taai, maar niet zo taai dat je onhandelbaar wordt."

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'Net als de persoon hier naast.' zeg ik lachend, de man hiernaast mist een oog die dicht zit met een groot litteken er over heen. Volgens mij heeft hij meerdere mensen vermoordt, maar ja wat had je verwacht. Als ze dat zegt lach ik, 'Verschillende keren, dat is de reden dat de meeste bewakeres mij niet mogen.' zeg ik met een grijns. 'Zie ik je later?' vraag ik om zeker te zijn, ik heb het niet graag als mensen valse beloftes maken. 'Zal het proberen Yasmine.' zeg ik en weet dat het toch niet gaat lukken.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"ja, je zit me later. Ik weet alleen niet of ik het vandaag al zal weten." Ik loop de kamer uit en ga naar de balie. "Hij wilt dat ik hem weer ga begeleiding." Ik zie iedereen raar naar elkaar kijken. "Wil je dat zelf Yasmine?" Hoor ik een ander vragen. "Ik weet het niet. Ja zeker?" Wil ik dit wel? Ik wil gewoon dat de mensen beter worden, maar ik kan er niet op vertrouwen dat hij te vertrouwen is. "Je weet dat je hem niet kunt vertrouwen. Wie weet is het een val om je weer pijn te doen." Ik twijfel. Het kan waar zijn. Hij kan het expres doen. "1 misstap en ik doe het niet meer," zeg ik om ze gerust te stellen. "Oke goed, we zullen bekijken kf de nieuwe begeleider met je wilt wisselen, maar dat zal vast wel." Ik knik en ga terug weg naar Lewis.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'See ya later Yasmine.' zeg ik en kijk hoe ze weg loopt en de redelijk zware metalen deur achter haar sluit, wie weet wanneer ze terug komt. Het kan vandaag zijn maar ook morgen of zelfs overmorgen, let the waiting begin. Ik ga op mijn bureau zitten die bij het kleine raampje met tralies er voor staat, mijn kamer heeft uitzicht over de grote stad. Of naja eerst nog een ruim aantal aan hekken die onder stroom staan. Ik zucht zacht en kijk naar de stad die vol met leven is terwijl ik hier weg zit te rotten in een gekkenhuis, man ik zou goud geld betalen om daar te lopen in plaats van hier te zijn.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"en? Alles opgegeten?" Ik draai me om als ik die vraag achter me hoor en zie Ben. "Ja, hij heeft alles gulzig naar binnen zitten gooien." Lach ik. "Fijn dat je zo goed met hem overeenkomt." "Goh, ik weet niet of hij me echt mag of nu gewoon met me loopt te spelen." "Je zal het snel weten." Ik knik maar. Hoezo zal ik het snel weten? Hij kan altijd nep lief doen. "Ik ga hem nog eens opzoeken. Ik had het hem beloofd." "Goed, veel plezier!" Ik open zijn deur en ga naar binnen. "Je komt goed overeen met Ben zeker?"

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld