Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

11 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg~creepDoll

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik kijk wat wantrouwig naar Jason. Hoe zou je zelf zijn? Een half of zelfs helemaal dronken man die hier in je kamer staat. Pluspunten, hij heeft nog een kelk vast die halfvol. Als hij van tegen de muur komt is het moeilijk om echt in een rechte lijn te wandelen. "Misschien miet je die kelk maar wegzetten en je eigen kamer opzoeken." Suggereer ik en zet de soldaatjes van mijn broers op de tafel. In de spiegel in de hoek zie ik dzt Jason van richting is verandert en naar mij komt. Hij heeft een grote grijns op zijn gezicht en een wat te hebberige blik in eijn ogen. Ik zet een paar stappen in de richting van de deur en schrik als die opeens veel minder dronken is. "Dat je daar intrapte." Grijnst hij en duwt de deur dicht en daarna mij tegen de muur er naast. "Aangezien dat William te druk is op het feest met al die leuke meiden, zal ik me even ontfermen over zijn vrouw." Ik voel een brute hand op mijn heup en dan nog meer mensonvriendlijk zijn lippen op die van mij. Ik probeer hem weg te duwen, maar hij is net zoals William veel te strek. William krijg ik ook nooit van me af als ik hem wil pesten of als ik hem bv uit een stoel wil trekken. Plots laat hij zijn hand naar achter glijden en voel ik hoe hij de touwen op mijn rug probeert los te maken. Ik plet zijn hand expres tussen de muur en mijn rug zodat het veel moeilijker is voor hem. "Je doet moeilijk, maar ik weet best dzt je dit wilt." Grijnst hij en hij doet opnieuw rustig verder.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Ik begon mijn voeten te voelen na al dat dansen en nam even een pauze. Mijn ogen liet ik over de mensen heen glijden en merkte dat Yasmine er nog niet was en zo ook Jason. Ik besloot maar eens te gaan kijken waar Yasmine bleef, waarschijnlijk was ze even omkleden naar wat makkelijks, dat zou kunnen toch? Rustig liep ik de dans zaal uit naar het trappenhuis en liep niet veel later de trappen op. Enkele bediendes begroeten mij en ik groette terug. Ondertussen begon ik steeds sneller te lopen omdat ik een vreemd gevoel kreeg dat Jason bij haar in de buurt was. Mijn handen balde ik tot vuisten en liep niet veel later door de lang hal richting mijn kamer. Daar aan gekomen, klopte ik op de deur. "Yasmine, ben je wat makkelijks aan het aan trekken?" vroeg ik. Als ik geen antwoord kreeg, legde ik mijn hand op de deurklink en wilde deze openen. "Yasmine." herhaalde ik nog een keer en probeerde de deur te openen, maar deze gaf niet mee en begon er aan te rammelen. Als het waar was dat Jason er was. Voor even bleef ik stil om te luisteren en hoorde een snelle ademhaling, niet één maar twee. Of hoorde ik het verkeerd. Dan begon ik toch weer aan het slot rommelen tot ik het open kreeg. De deur duwde ik al snel op en zag iets wat ik niet had verwacht. Van een geschrokken gezicht, ging ik over naar een kwaad gezicht en trok ik mijn zwaard. "Jason, jij!!" gromde ik en stapte kwaad op hem af.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik voel hoe de jurk zijn grip om begint te verliezen en gebruik mijn handen om hem omhoog te houden. "Kom kom, niet zo verlegen. Laat het maar vallen." Grijnst hij. "Mocht je willen!" Ik geef hem een trap op zijn voet, maar dat werkt niet echt. De enige reactie ik krijg is een boze Jason die me op het bed gooit. Ik kruip snel verder op het bed en probeer er dan af te springen, maar hij grijpt al vast. Als we beide mijn naam horen, wil ik roepen, maar houdt Jason zijn hand voor mijn mond waardoor er geen geluid uit komt. Hij had daarnet de deur vast gemaakt dus daar vertrouwt hij duidelijk wel op. Ik duwt me tegen het bed aan en wilt net mijn jurk uittrekken als de deur openvliegt. Doordat Jason is afgeleid duw ik hem van me af en kruip snel naar William. Een betere timing kon William nu echt niet hebben. Als hij een paar seconden later was geweest dan was het helemaal anders gegaan. "Ow neefje, rustig nou. Ze wilde het zelf!" Zegt Jason en houdt zijn open handen voor zijn middel. "Leugenaar! Jij stond hier gewoon op eens!" Roep ik terug. Hoe durft die het zelf nu nog te liegen?! Ik knoop de touwen op mijn rug wat slordig dicht, maar het hoeft nu ook niet perfect te zijn. "Je had me daarnet bij de dans verzocht naar bier te komen als je broertje moesten slapen." Komt er uit zijn mond waardoor die van mij openvalt. "Mooi fantasie heb jij, maar ik weet vrij zeker dat de enige woorden zouden kunnen geweest zijn dat je je handen moest thuishouden." Grom ik boos.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

De woede was goed te zien in een korte tijd dat ik Jason boven op Yasmine zag liggen. Mijn grip op het heft werd strakker, ik merkte niet dat mijn vingers wit werden omdat ik het bloed er zowat uit kneep. Nadat Yasmine hem van haar had afgeduwd omdat die door mij even was afgeleid, zag hoe ik hoe ze zo snel mogelijk naar mij toe kroop. Mijn hand stak ik al uit naar haar om haar te helpen met opstaan. Nadat ze op was gestaan, ging ik beschermend voor haar staan en keek Jason met kwade ogen aan. Als hij dan zei dat ze het zelf wilde lachte ik bespottelijk. "Denk jij dat nou echt zelf, ik ken je door en door Jason." zei ik en keek even achter mij omdat ik voelde dat ze bewoog. Ze had haar jurk weer vast gemaakt. Snel keek ik weer naar Jason. Dan hoorde ik Yasmine wat terug schreeuwen waardoor ik er even niet tussen kon komen. Als ze beide klaar waren, nam ik mijn zwaard en wees er mee naar Jason. "Als je nog één smerige poot van je naar Yasmine uit steekt, of één van de dienstmeiden hak ik ze er persoonlijk af." gromde ik naar hem. "Yasmine, ga naar Martha." zei ik nog naar haar en duwde haar, zachtjes, richting de deur. Jason hielt ik nog steeds in de gaten, ik wilde hem niet uit het oog verliezen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"geen moorden plegen." Zeg ik fluisterend tegen hem. Hoe boos ik zelf ook ben op Jason. Ik wil hem niet dood, nu toch nog niet. Liefst eerst eens wat laten afzien. Hij mag ook wel eens lijden. Ik merk dat dat William mij richting de deur duwt. Ik vraag me echt af wat hij gaat doen als ik hier eenmaal de deur uit ben. Ik loop de deur dan uit en begin mijn zoektocht naar Martha.
Al snel vind ik Martha en pak haar meteen vast voor een knuffel. Dat kon ik daarnet niet doen bij William aangezien het echt niet het moment was en gewoon al die adrenaline deed me er ook niet aandenken. Nu dat over is, voel ik me slecht, mottig, naïef en zelfs gebruikt terwijl er niet echt iets gebeurt is. Martha kijkt me nogal raar aan aangezien ik haar zo in de armen viel. "Wat is er Yasmine?" Vraagt ze voorzichtig. "Kan dat in de zitkamer?" Vraag ik terug. Ze knikt en pakt me mee. Onderweg naar de kamer komen we een andere bediende tegen en vraagt Martha om thee te brengen.
Wanneer we eindelijk bij de kamer zijn zet me bij haard neer. Het is me nog altijd onduidelijk hoe het komt dat de haard hier echt altijd brand. Ze zet zich bij me neer. "Vertel het eens." Ik pak mijn handen vast om me nog wat meer te steunen het te zeggen. Ik begin dan maar vanaf het moment dat ik Paul en Flinn in bed moesten.
Er wordt op de deur geklopt waardoor ik stop met vertellen. De bediende komt binnen met de thee. "Dankje." Zeg ik dan en zie haar buitengaan. Martha geeft me een kopje en ik maak mijn verhaal dan verder af terwijl er hier en daar een koude rilling over me heen komt. Het gedacht alleen al dat het hem bijna was gelukt.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Ik schudde mijn hoofd toen ze dat zei. Het zal moeite kosten om mij in te houden om het zwaard tussen zijn ribben te planten. Nadat Yasmine weg was, keek ik Jason nog steeds kwaad aan. Jason deed ondertussen zijn kleding goed en stapte naar mij toe. "Kom op William, je..." "Niks kom op, blijf gewoon met je smerige poten van mijn vrouw af." snauwde ik naar hem toe, nog steeds hielt ik mijn zwaard naar hem toe gericht. Jason begon te lachen en spreiden zijn armen. "Toe dan, ga je gang, je wilt het toch zo graag. Je wilt het al jaren." zei ik en stapte nog meer naar mij toe tot hij nog 5 centimeter van mijn zwaard af stond. Ik kon hem nu zo neer halen, maar deed het niet. Met een snelle beweging maakte ik een draai en trapte ik hem in zijn dick. "Neem iemand van je eigen." zei ik en gaf hem daarna nog een trap. Hij boog nog een keer voor over waardoor ik hem vast greep bij zijn kraag. "Verdwijn uit mijn ogen en uit mijn rijk, kom nooit meer terug. Als je een poot van jou in mijn rijk zet staat de galg voor je klaar." snauwde ik naar hem toe en keek hem met vuur spuwende ogen aan. Daarna trok ik hem de kamer mee uit, door de gang en gooide hem, niet veel later, bij de varkens. Het regende, maar dat deerde mij nu niet. "Kijk eens aan, je bent terug bij je familie." zei ik terug en draaide mij daarna om en liep terug naar binnen. "Yasmine." mompelde ik dan en liep rechtstreeks naar de zitkamer. Daar aan gekomen, opende ik de deur en keek ik even om mij heen. Al snel zag ik Yasmine en Martha bij de openhaard zitten en stapte naar ze toe. "Yasmine." zei ik dan extreem bezorgt en stapte meteen naar haar toe. "Heeft die je pijn gedaan?" vroeg ik dan en liet mijn ogen al snel over haar heen glijden, door de jurk zag ik niets, maar ik wilde nu meteen checken of hij echt niets bij haar had gedaan.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Meteen na het verhaal omhelst Martha me nu waardoor ik snel mijn kopje aan de kant moet zetten of anders hadden we een thee douche gehad. "Ik ben gewoon blij dat William net op tijd was." Zeg ik dan om mezelf te overtuigen dat het erger kon. Als de deur opengaa draai ik me om en zie William verschijnen. "Het gaat wel, misschien een paar blauwe plekken of een kneuzing door zijn harde aanpak op sommige momenten." Ik sta op en geef hem dan een knuffel. "Dankje dat je er optijd was." Ik ben hem er echt dankbaar voor ook al is het ergens puur geluk dat hij net op dat moment binnenkwam. "Wat heb je nog met Jason gedaan?" Zou hij hem echt vermoord hebben? Ik denk het niet, zelfs als hij boos is zou William het niet meteen doen zijn eigen familie te vermoorden. Ik pak hem mee naar de haard en geef hem ook een tas thee. "Kan je misschien ook wel gebruiken." Ik zie dat Martha gestalte maakt om weg te gaan. Ik pak haar nog eens stevig vast. "Bedankt dat je er altijd voor me bent en ook voor mijn broertjes en al zolang voor William." Zeg ik lief. "Het is met veel liefde gedaan." Zegt ze en verlaat dan de kamer. "Hoe komt het dat je nat bent?" Het was me al opgevallen toen ik hem omhelsde, maar er waren wel wat vragen en antwoorden belangrijker dan dit. Ik pak mijn kop terug vast en neem een paar muizenslokjes.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

De armen van Yasmine voelde ik al snel om mij heen en hielt haar even stevig vast. Met moeite liet ik haar los en keek ik haar aan. "Ik had een vreemd gevoel, het duurde best lang dat je terug kwam en eerst dacht ik dat je je aan het omkleden was, in een makkelijkere jurk." zei ik nog rustig mogelijk. "Maar het bleef stil en dacht dus maar naar binnen te gaan en de rest snap je wel denk ik." zei ik dan en haalde even diep adem.
"Eh ja, lekker." zei ik als ze thee aanbood en ging op de stoel naast Yasmine zitten en nam het van haar aan. Als Yasmine dan Martha vast pakte en wat tegen haar zei, zei ik niets en wachtte tot Martha weg was. "Oh wat ik met Jason gedaan heb, Hij ligt mooi bij zijn echte familie." zei ik en keek even naar het raam. Dan stond ik op en liep ik naar het raam. Nog steeds lag/zat hij tussen de varkens, meer omdat de varkens hem vast hielden. Het zag er echt grappig uit en keek Yasmine aan. "Dit moet je zien." zei ik dan en leunde tegen de muur aan zodat ik hem nog kon zien liggen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Dan zou ik dat gezegd hebben. Daarbij deze jurk is nog best gemakkelijk, maar wel leuk dat je meteen aan kleren denkt. Normaal zijn het altijd vrouwen die aan kleren denken." Plaag ik dan even om hem gerust te stellen dat het toch wel gaat of zou ik mezelf eerder om de tuin willen leiden? Ik trek een wenkbrauw op als hij zegt dat die bij zijn familie is. Hij is dus gewoon weer op het feest? Of is die dan naar de vleugel van het kasteel gegaan waar iedereen van zijn familie ligt? Of heeft hij hem toch vermoord en gewoon bij zijn overleden familieleden zogezegd gebracht? Als hij opstaat en naar buiten kijkt, blijf ik zitten tot hij me verzoekt te kijken. Ik ga rustig naast hem staan en zoek even waar ik naar moet kijken. Plots zie ik dan de varkens met Jason tussen. "Mooi familie heeft die, maar je hebt nu wel de varkens beledigd." Ik sla zacht mijn armen om hem heen. "Ik wil naar bad en naar bed." Fluister ik. Ik wil gewoon even een bad nemen. Ik heb het gevoel dat ik vuil ben doordat Jason zich zo op me gegooit heeft. Het is gewoon zo vuil en misschien wil ik gewoon de gedachten eraan weg wassen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Het zou gekund hebben" zei ik en keek naar Yasmine. Ze zag er anders uit, logisch na wat er gebeurd was. Even haalde ik diep adem en blies het weer uit. Nadat ik bij het raam was gaan staan en zag hoe Jason bij de varkens lag, voelde ik de spanning verdwijnen. Als Yasmine er ook bij stond, moest ik lachen, maar die verdween snel weer. "Ze kunnen wel wat hebben, wees gerust." zei ik en gaf haar een knip oog. Dan nam ik nog een slok van de thee en keek dan weer naar Yasmine. "Ik ga de mensen naar huis sturen." zei ik dan nadat zij dat zei. "En kom ik achter je aan." glimlachte ik en gaf haar een kus op haar voorhoofd. "Ik zal één van de meiden het bad voor je klaar laten maken." zei ik dan en sloeg mijn arm om haar middel heen. Nog een kus gaf ik op haar voorhoofd. Terwijl ik dat deed, had ik mijn ogen gesloten. "Drink eerst nog maar even je thee op, ik kom zo snel mogelijk terug." zei ik dan en keek haar aan. Nog snel gaf ik haar een kus op haar zachte lippen en verliet daarna de zit kamer, al snel had ik een dienstmeid aangesproken en was nu onderweg naar de danszaal. Daar aan gekomen, vertelde ik dat het feest was afgelopen en iedereen naar hun vertrekken kon gaan en morgen vroeg zou moeten vertrekken. Meteen stemde de mensen er niet zo mee in, maar ik legde nog uit waarom. Of meer, ik verzon een smoes. Als iedereen dan richting hun vertrekken ging, liep ik nog even naar de keuken en zei tegen de meiden en jongens dat, als ze honger hadden, het eten mochten pakken wat er nog was en daarna lekker hun bed in mochten gaan en morgen de klusjes af konden maken. Dan liep ik terug naar boven en hoopte dat Yasmine nog in de zitkamer zou zitten.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Zal ik doen." Ik laat William los en zet me terug in de stoel. Ik drink mijn thee op en staar wat doelloos naar het vuur. Wil ik wel dat William meegaat? Ik weet het niet, maar eigenlijk voel ik me er niet prettig bij als hij nu mee in bad gaat. Alleen ben ik bang dat ik hem kwets als ik zeg dat ik liever niet heb dat hij meegaat. Momenteel heb ik ook gewoon niet graag dat hij me echt aanraakt, maar het is belachelijk om opeens te zeggen dat hij me geen knuffel of kus mag geven. Het is mijn man en wat er daarnet gebeurt is, is niet zijn schuld. Het enige dat zijn schuld hier in is, is dat hij Jason niet gewoon naar huis had gestuurd bij zijn aankomst. Maar dat Jason dit ging doen had William nooit op voorhand kunnen weten dus ik wil het hem niet kwalijk nemen. Ik sta dan maar op en loop de zitkamer uit. Als ik de deur achter me dichttrek botst ik tegen iemand aan en kijk dan naar boven. "Ow sorry, ik had je niet gezien." Zeg ik verontschuldigend tegen William. "William, ik bedoel het niet gemeen of om je te kwetsen of wat anders, maar ik zou gewoon graag op mijn eentje in bad willen gaan." Ik kijk hem kort aan als ik dat zeg en sla dan mijn ogen neer. "Ik zie je zo wel in de slaapkamer." Ik druk wat twijfelend een kus op zijn wang en stap dan snel door naar de badruimte. Onderweg bijt ik wat op mijn lip en frunnik aan mijn mouw. Wat scheelt er nu toch weer met me?!
Als ik dan de ruimte inkom, komt de warmte me al te gemoet. Mmm, heerlijk! Ik stuur de bediende buiten en zeg dat ze best naar huis mag gaan. Ik wil alleen zijn en zij moet haar avond niet zitten verdoen. Ik kleed me uit en zet me in het bad. Wat kan dat deugd doen. Ik begin me na een tijdje genieten te wassen en kruip uit het bad. Op een slakken tempo droog ik me af steeds terugdenkend aan daarnet. Waarom was ik zo dom om te geloven dat hij dronken was.
Wanneer ik eindelijk klaar ben, ga ik naar de slaapkamer. Mijn jurk heb ik over mijn arm gehangen en mijn slaapkledij heb ik aan. Ze hadden mijn spullen op de stoel in de hoek gelegd dus dan moest ik me niet nog eens omkleden als ik in de slaapkamer kwam. Ik vraag me af of William al in bed ligt.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Nadat ik terug was bij de zitkamer, opende ik de deur en voelde dat er iemand tegen mij aan boste, het kon niemand anders zijn dan Yasmine en keek haar aan. Even glimlachte ik, maar deze verdween snel weer als ze dat zei. Ik knikte en hielt de deur voor haar open. "Ik snap je, het is geen fijne gebeurtenis." zei ik dan en keek haar na als ze weg liep. Het zal nog wel enkele dagen duren voordat ze het weer toe liet. En het was haar lichaam, niet de mijne. Als ze dan uit zicht was, liep ik zelf naar de studie kamer en ging daar zitten om nog wat papier werk te doen waar ik niet aan kwam vandaag.
Waarom had ik Jason niet gewoon weg gestuurd toen die aan was gekomen. Ik was echt zo'n oen. Ondertussen probeerde ik mijn gedachten er bij te houden, maar al snel stopte ik en leunde ik tegen de rug leuning aan terwijl ik naar buiten staarde. Het was al aardig donker en voelde de vermoeidheid opkomen. Uiteindelijk stond ik op en liep ik naar het raam en zag dat Jason al bij de varkens weg was gehaald, waarschijnlijk door zijn bediendes. Dan draaide ik mij om en liep ik naar de haard en staarde nog even in de vlammen die er nog waren. Als deze uit waren, liep ik toch maar terug naar de slaapkamer. Yasmine was er nog niet zag ik en trok maar mijn kleding uit en stapte dan het bed in. Nu ik lag, voelde ik echt de vermoeidheid en viel binnen enkele seconde in slaap.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik kom in de slaapkamer en zie dat William al in bed ligt. Het is en blijft schattig hem te zien slapen. Ik leg mijn nurk zo stil mogelijk neer en blaas de kaarsen die nog branden uit. Daarna kruip ik voorzichtig bij hem in bed, maar blijf gewoon op mijn deel liggen. Het duurt best lang voordat ik inslaap lig. Ik blijf maar denken aan wat er net gebeurt is. Wat als het Jason gelukt zou zijn? Wat als ik misschien zwanger zou zijn van hem? Ik moet me er niet zo druk inmaken. Het niet gebeurt! Maar waarom blijft het dan zo aan mij knagen?! Wanneer ik dan tussen al het piekeren door inslaap val, is het zeer onrustig. Ik droom over Jason en jammer genoeg slaagt hij in zijn opzet.
Ik schrik wakker en kijk naast me. Het is William, gelukkig maar! Ik voel dat er wat zweet over mijn voorhoofd loopt en zucht. Stomme droom! Irritante Jason! Waarom moet dit mij nu zitten achtervolgen?! Misschien is het gewoon de schok. Er is niets gebeurt, maar het kwam gewoon uit het niets. Ik duw mezelf uit bed en steek een kaars aan. Ik ga maar achter wat water. Gewoon om even uit de kamer weg te zijn en hopelijk wordt William er niet wakker van.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Ik was zo diep in slaap dat ik niet merkte dat Yasmine de kamer binnen kwam en even later het bed in stapte. Maar toch had ik een onrustige droom, dat Jason het toch lukte voor mijn ogen. Terwijl ik dit droomde, bleef ik toch rustig liggen alsof er niets aan de hand was. Maar op één of andere manier merkte ik dat er naast mij wat gebeurde en er wakker van werd. Voordat ik mij om kon draaien, was het al weer weg en zag ik dat Yasmine er nog niet lag, of was ze wel geweest? Even wreef ik in mijn ogen en zag dan dat de dekens open lagen en kwam over eind. Ze was er wel geweest. Moest ik achter haar aan? Nee, ze wilde waarschijnlijk wat tijd voor haar zelf. Kort beet ik op mijn lip en ging weer liggen en probeerde in slaap te komen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik loop met de kaars naar de keuken en pak me daar een glas water. Op dit uur is er niemand in de keuken. Enkel war wachters die in de gangen rondlopen om te voorkomen dat er iemand binnenkomt die hier niet gewenst is. Als het glas leeg is, slenter ik dan maar terug naar de slaapkamer. Ik zie dat William nog slaapt en kruip in het bed. Daar blaas ik de kaars uit en val dan gelukkig vlug inslaap.
De volgende ochtend word ik wakker. De rest van de nacht had ik wel nog nachtmerries gehad over de o zo charmante Jason, maar niet meer zoals die eerste. Ik rek me even uit en kruip uit bed. Het is niet laat, maar ook niet vroeg. Het is tijd om op te staan. "William, opstaan." Zeg ik en zoek ondertussen mijn jurk uit. Als ik toch bezig ben pak ik de jurk van gisteren op en hang die terug omhoog. Ik weet niet of die nog vaak uit de kast zal komen, maar het is zonde om een jurk in de kast te laten hangen. Er zijn zoveel mensen die er alleen maar van kunnen dromen om zo een jurk te hebben en ik zou hem voor 1 slechte ervaring nooit meer willen dragen. Ik pak dan een jurk met zwart en goud. Daarnadraai ik me naar William en glimlach zwak als ik zie dat zijn ogen open zijn. "Niet schrikken, ik ga de gordijnen openen" licht ik hem in en doe ze daarna open. Heb je lekker geslapen?" Vraag ik dan en zet me bij hem op bed neer.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld