Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg~creepDoll

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

De rest van de nacht had ik af en toe vervelende beelden voor mijn ogen, maar gelukkig waren ze niet al te lang en wazig. Ook had ik niet gemerkt dat Yasmine weer terug was gekomen in bed tot ik wat meer bewust was van mijn omgeving, merkte ik dat er weer beweging kwam naast mij. Met moeite probeerde ik mijn lichaam in beweging te krijgen en zag, wazig, nadat ik mijn ogen wat open had gedaan, de contouren van Yasmine. Deze werden langzamer scherper tot ik mijn ogen echt open had gedaan en Yasmine naar mij keek en melde dat ze de gordijnen opende. Voor even sloot ik mijn ogen maar al snel wende ik aan het licht wat van buiten kwam. Dan kwam ik over eind en wreef even in mijn ogen met mijn hand. "Wel redelijk, en jij?" vroeg ik terwijl ik mij uitrekte en nog een gaap uit gooide. Ik merkte hoe mijn spieren begonnen te protesteren en zeker de wond op mijn zij. Deze was weer open gegaan en het laken was rood er van geworden. "Damn it." mompelde ik als ik mijn hand op mij zij legde. "Dit was ik vergeten." mompelde ik dan en keek er naar. "Hier gaat Martha niet blij van worden." zei ik als ik het bebloede laken zag. Langzaam keek ik weer naar Yasmine en schonk haar een glimlach. Ik wilde haar graag een kus geven, maar straks wilde het ze het niet. "Ik ga er maar mee naar Martha, het eten zou vast al klaar staan beneden, ik zie je daar." zei ik dan en trok de lakens van het bed af en liep er dan mee de kamer uit.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Merk dat je het bent vergeten." Ik kijk verbaasd naar de bloedvlek en grinnik kort. "Het is niet dat jij er veel kan aandoen dat Jason je verwond heeft." Ik knik kort en ga dan van het bed zodat hij er makkelijker uit kan. "Maar ik zou wel kleren aandoen als je aan tafel komt zitten. Een koning eet normaal gezien niet in zijn pyjama aan tafel." Ik laat William de kamer dan verlaten en trek mijn jurk aan. Het is een eenvoudige jurk dus ik heb geen hulp van bediendes nodig om hem dicht te maken. Ik ben getraind, maar ja. Hier heb je ook nog eens jurken dat je een plan zou nodig hebben om er in te kunnen, hem dicht te maken en daarna weer te openen en te sluiten. Ik borstel mijn haren en maak een simpele ingevlochten vlecht. Als ik klaar ben pak ik de speelgoed soldaatjes mee en ga naar de eetkamer. Paul en Flinn willen ze vast wel heel graag terug en ik kijk er wel naaruit hen terug te zien ook al is het pas sinds gisterenavond dat ik ze in hun bed stopte geleden.
Ik kom in de eetkamer en het eerst wat ik hoor is: "SOLDAATJES!" Ze vinden hun soldaten dus veel leuker dan dat hun zus er is. "Tssss, ben ik niet leuk genoeg misschien?" Vraag ik nep gekwetst. "Uhm..." Ze kijken elkaar even aan. "Maar jij bent geen oorlogstijder." Geeft Paul als antwoord. "Wat een slecht excuus. " geef ik als antwoord en geef ze terug. "Waar is William?" Hoor ik dan. "Bij Martha, zijn wonde verzorgen."

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Ik kleed mij straks om." zei ik nog voordat ik de kamer uit liep. Als ik dan in de gang stond, haalde ik even diep adem en liep dan door de hal naar de trap naar beneden naar de was plaats, daar gaf ik de lakens af. Even keken de meiden niet blij maar toen ze de wond op mijn zij zagen waren ze meer geïnteresseerd daar in hoe het gebeurd was. Ik legde het uit, vroeg nog of ze ons bed weer op konden maken en al snel kon ik door naar Martha. Bij haar aan gekomen keek ze mij even vreemd aan, maar als ze dan mijn zij zag, trok ze mij meteen naar de stoel die er stond en begon mij te verzorgen. "Het is een diepe wond, en je bent niet eerder gekomen?" vroeg ze verbaast. Zelf bleef ik voor mij uit staren. "Yasmine had het eerst verbonden en zou later naar jou gaan, maar was het alweer vergeten." zei ik en zeker door gisteravond." zei ik en zuchtte. "Bij hier op." zei ze dan en gaf mij een houtje, deze stopte ik in mijn mond en merkte al snel dat ze aan het hechten was. De pijn voelde ik sterk en kneep mijn ogen dicht. Dit was de eerste keer dat ik gehecht moest worden. "Zo." zei ze dan als dat klaar was. "Maar 1?" vroeg ik en en ze knikte "Dat moet het houden, oke ik doe er nu een zalf op en verbind het, doe niets geks en blijk rechtop lopen voor de komende dagen. Kom om de twee dagen naar mij toe." zei ze, ik knikte en stond op als ze klaar was met het verbinden. "En William, je moet meer gaan eten." zei ze. Even trok ik een wenkbrauw op. "Ik eet goed." zei ik en Martha schudde haar hoofd. "Je bent mager geworden." weer trok ik een wenkbrauw op. "Ik eet wat ik normaal eet." zei ik weer. "Ik voel mij prima." zei ik dan maar dan voelde ik haar hand al op mijn voorhoofd. "Hmm, je hebt inderdaad niks." zei ze dan en dacht nog even. "Kom na het eten nog een keer langs dan kijk ik beter, maar Yasmine zit op je te wachten." zei ze, ik knikte en snelde terug naar de slaapkamer waar ik wat kleding aan trok en dan naar de eetzaal snelde. "Sorry voor het wachten." zei ik tegen Yasmine en drukte een kus op haar hoofd. "Goed, laten we beginnen." zei ik en glimlachte.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

De jongens spelen met hun soldaatjes aangezien we maar zitten te wachten op William. Zou het zo erg zijn dat hij zolang wegblijft of is die gewoon met Martha aan het praten? Ik staar naar mijn bord en schrik als de deur opengaat. "Het maakt niet uit." Ik glimlach zwak naar hem. "Kom, stop jullie soldaatjes maar weg." Zeg ik snel en zie ze het speelgoed wegstoppen. "Het duurde zolang bij Martha. Is de wonde zo erg?" Vraag ik bezorgd aan William en neem ondertussen een broodje waar ik wat charcuterie opleg. "Zijn de 'gasten' al weg?" Vraag ik dan aangezien ik wel graag wil weten dat ik Jason of zijn mensen tegenkom. Ze zijn de laatste mensen die ik nu nog wil tegenkomen en Jason helemaal. "Ik denk dat ik vandaag maar eens met Flinn en Paul naar het dorp ga." Het is lang geleden dat we er zijn geweest. Mijn vader is terug in het dorp gaan wonen toen hij eindelijk genezen was. Hij miste se dorpssfeer en onze oude huis waar we al die jaren ingewoond hebben. Hij heeft er gewoon nog mooie herinneringen aan. Het is opgeknapt en nu is het vele beter bewoonbaar. Hij krijgt dagelijks hulp over de vloer en komt nog vaak langs op het kasteel. Het is nu weleens tijd dat wij bij hem langs gaan. Flinn en Paul zijn hier gebleven omdat ze dan les krijgen. In het dorp zelf is dat vrij moeilijk voor hun. Het is ook wel fijn om ze bij me te hebben, maar ik vermoed dat mijn vader ze stiekem ook liever bij hem had gehad. Soms vind ik het best jammer dat hij niet gewoon op het paleis woont, maar hij wou het perse.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Nadat ik was gaan zitten hoorde ik Yasmine vragen of de wonde erger was. "Om eerlijk te zijn, ja, het is dieper dan we dachten." zei ik en keek haar aan. Meteen liet ik een glimlach verschijnen en pakte wat te eten. "Zullen we maar genieten van het eten?" vroeg ik dan en nam een flinke slok drinken. Aaaah, hier was ik aan toe. Nog een slok en nam een flinke hap van het brood. Het zat mij eigenlijk dwars wat Martha had gezegd, was ik echt magerder geworden? Ik had er niet echt stil bij wezen staan. Maar waar zou het van komen? Ik at normaal en genoeg en dronk genoeg. Terwijl ik in deze gedachten was, staarde ik voor mij uit en propte zowat het brood naar binnen. Waar kon het aan liggen? Was ik ziek terwijl ik het niet wist? Het kon niet door de wond komen, want deze had ik nog maar net.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik kijk wat bezorgd naar William als hij zo afweg kijkt, maar tegelijkertijd zit hij zich wel vol te proppen. "William? Is er iets? Je bent één zeer afwezig en twee ben je je vol aan het proppen met eten." Ik vraag me nu echt af wat Martha gezegd heeft. Het kan niet dat hij zich zo gek gedraagt vanwege een diepe wonde. "Heeft Martha nog wat anders verteld?" Misschien heeft ze gewoon gezegd dat hij goed moet eten om terug opdrachten te komen nadat hij zoveel bloed is verloren, maar dan nog lijkt het mij raar dat hij het dubbele zit te eten dan normaal.
Wanneer mijn broodje op is, sta ik recht. "Gaan jullie je al klaarmaken om naar papa te gaan?" Vraag ik Paul en Flinn. Het is niet dar ze nog zitten te eten. Ze hebben wat op en zijn meteen weer begonnen met spelen. Wat mis ik de tijd dat ik nog klein was. Dan was mijn moeder er nog. Ik zucht zacht en zet mijn stoel naast William. Eenmaal dat de jongens de zaal uit zijn kijk ik hem aan. "Dus komt het nog wat Martha gezegd heeft of moet ik je met je eigen zwaard staan bedreigen zodat je het me zegt?" Ik leg mijn hand op zijn been, maar haal hem weg als ik er mezelf niet goed bij voel.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

De woorden van Yasmine hoorde ik binnen komen, maar kon niet echt antwoorden omdat ik net een stuk brood in mijn mond had gepropt. Als ik antwoord kon geven, sprak ze tegen de jongens en stopte dus al snel een nieuw stuk in mijn mond. Niet veel later merkte ik dat ze naast mij kwam zitten en keek haar aan met nog een stuk brood in mijn mond en keek hoe de jongens, met hun speelgoed, de zaal uit rende om zich klaar te maken om naar het dorp te gaan. Ohja, dat was waar ook, we zouden naar het dorp gaan.
Als Yasmine dan naast mij was komen zitten, keek ik haar aan. Haar ogen stonden bezorgt, maar meteen anders toen ze haar hand op mijn been legde en deze meteen weg trok. Even haalde ik diep adem en slikte het stuk door met water. Nog een keer slikte ik goed na en keek naar het bord. "Martha zei dat ik magerder ben geworden, maar ik eet gewoon normaal. Op nu na dan." zei ik en keek Yasmine weer aan. "Ik weet niet of jou het ook opgemerkt is, maar zelf merk ik er niks van." zei ik dan en slikte. "Zelf zou ik echt niet weten waardoor het komt, voel mij prima, op de wond van gisteren na dan." zei ik en legde even mijn hand er op. Dan keek ik Yasmine weer aan. "Maar ik merk wel dat jij wat meer vet om je botten hebt gekregen, op een goede manier." zei ik en glimlachte.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Het enige dat ik nu echt merk is dat jij niet meer normaal eet. Eet eens zoals je normaal eet, want nu zat je moment steeds zo vol dat ik eerst een minuut of 2 moet wachten tot hij leeg is." Geef ik als commentaar. "Maar neen, het is me niet heel duidelijk opgevallen dat je vermagerd bent. Je ziet je ribben iets meer dan vroeger, maar dat was het in mijn ogen ook. Misschien val je van al die stress?" Geef ik als optie. "En pas maar op met wat je zegt of ik ga me nog dik voelen en wil dan opeens weer zo mager zijn als vroeger." Waarschuw ik hem. Hij weet best dat ik me nog altijd niet prettig voel hier aan het hof. Elke vrouw edelvrouw die je hier ziet is zowat mooier dan ik. Is beter van afkomst dan ik. Is beter opgeleid dan ik. Over het algemeen genomen, ze zijn gewoon allemaal veel beter dan ik. "Misschien is die ziekte in je hoofd die je aanzette om mij als je vrouw te nemen doorgegroeid en eet die nu al je vet op." "Of, stiekem zuig ik al je vet weg en gebruik het dan voor mezelf." Grinnik ik even en veeg met mijn duim een paar kruimels van zijn gezicht. "Smosser, moet ik je nu ook al als een baby'tje beginnen voeden zodat je jezelf niet vuilmaakt?"

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Sorry." zei ik als ze dat zei over dat ik tijdens het praten wat in mijn mond stopte. Meteen legde ik het brood terug op het bord neer en draaide ik mij om naar Yasmine. Als ze dan dat zei over de stress knikte ik. "Dat zou het waarschijnlijk wel zijn," zei ik met een zucht en beet op mijn lip. "Ehh, het is een goed ding." zei ik met bolle wangen en sloeg mijn armen over elkaar heen. "En ga maar niet denken dat jij niet mooier bent dan al die andere meiden, want die gooien van alles op hun gezicht om er mooier uit te zien, als je hun gezicht ziet zonder dat spul er op dan ben jij echt mooier." zei ik nog steeds met volle wangen en keek haar aan.
Dan begon ze over een 'ziekte' dat het naar mijn hoofd was gegaan omdat ik haar koos en schudde meteen mijn hoofd. "Nee, ik ben nog steeds blij met de keuze die ik heb gemaakt." zei ik al weer normaal. Dan zuchtte ik en ging met mijn hand door mijn haar heen. Dan voelde ik haar vingers over mijn gezicht ging en het over kruimels had lachte ik even. "Nee, dat is niet nodig." zei ik en glimlachte.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Je weet best hoe ik erover denk en daarbij, hoe weet jij dat die vrouwen en lelijker uitzien zonder make-up? Die doen hun schmink toch alleen maar af in de slaapkamer?" Ik kijk hem wat wantrouwig aan. "Moet jij me iets vertellen?" Vraag ik dan om hem te plagen verder. "Ik ben niet blij met je keuze, want nu zitten ze allemaal achter je rug om te praten. Je had echt veel beter iemand van adel kunnen nemen. Straks verlies je de steun nog van de doelmannen gwoon door mij. Plus dat ik op het feest mensen heb horen, zeggen dat ik nog altijd niet zwanger ben en dan de roddel maken dat ik waarschijnlijk geen kinderen kan krijgen. Maar weet je, straks is het waar. Misschien kan ik dat zelfs niet." Begin dan af te ratelen. Geen idee waarom ik opeens uitkom bij die roddel, maar het is er gewoon opeens. Ik zucht diep en sta op. "Braaf zijn als we weg zijn, niets vreemds doen of iets doen waar je wonde mee kan geopend worden en flink eten." Ik druk een kus op zijn hoofd en masseer dan kort zijn schouders. "Heeft Martha gezegd hoe het komt dat je magerder bent?" Vraag ik toch nog even nieuwsgierig. Martha weet meestal alles. Ze is zowat de verpleegster van het kasteel en nog zoveel meer. Zonder haar zou deze plaats echt leeg voelen en zou alles fout lopen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Meteen ging ik recht op zitten toen ze dat allemaal achter elkaar ratelde en schudde mijn hoofd. "Ik heb het genoeg gezien toen ik jonger was." zei ik en schudde mijn hoofd. "Toen mijn ouders nog leefde en vaak feestjes organiseerde voor mij om iemand te kiezen. Zelfs meiden die jonger zijn dan jij deden het, het was echt niet om aan te zien." zei ik en sloeg mijn handen al weer voor mijn ogen toen ik ook deed dat ik jonger was. "En dat gaat niet gebeuren." zei ik als ze dan dat zei over de steun. Een zucht kwam over mijn lippen en schudde mijn hoofd. "Ik wacht gewoon netjes tot jij er klaar voor bent, ik wil niet gehaast gaan doen." zei ik op dat iemand roddelde dat Yasmine nog niet zwanger was. "En ik geloof dat jij wel zwanger kan raken." zei ik met gebalde vuisten bij.
Als ze dan op stond, haar handen op mijn schouder legde en begon te masseren, snapte ik er even niets meer van. Haar warme lippen voelde ik nog op mijn voorhoofd en keek haar aan. "Er zal niets gebeuren, belooft. Moet toch nog veel papier werk doen." dat laatste mompelde ik en keek even de andere kant op. Dan keek ik Yasmine weer aan als ze dat vroeg over Martha. "Nee, dat had ze niet gezegd, ze wilt straks wat testjes doen als ik klaar was met eten." zei ik en stond dan ook op.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik haal mijn handen van zijn schouders als hij opstaat en knik. "Je bent geen dokter en straks kan ik je echt geen troonopvolger geven en dan ben ik helemaal nutteloos geweest. Dan ga jij de geschiedenis boeken die als eerste een vrouwvan de laagste klasse had en die daarbovenop nog eens niet zwanger raakte." Ik zucht opnieuw. "Ga je testjes 'aar doen bij Martha, want dan zijn we zeker dat het niets ergs is. Ik denk trouwens dat het niet zo gezond is om je zo vol te stoppen met eten. Je kan er alleen maar buikpijn van krijgen." Geef ik hem als tip mee. "Succes met je papierwerk." Ik druk een snelle kus op zijn lippen. Zo snel dat het bijna niet te voelen is, maar het als het te lang duurt zou het me teveel aan Jason doen denken en ik William niet zien als hem. William en Jason zijn twee totaal andere personen en ik wil niet dat William opeens met Jason wordt vergeleken door deze gebeurtenis. Het enige dat ik nu wil is me er over kunnen zetten en terug verder gaan met mijn leven.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

"Dat weet ik, maar ik geloof er wel in." zei ik en glimlachte naar haar. Even aarzelde ik om haar een kus te geven, uiteindelijk deed ik het maar niet. "Ja ma'am" zei ik op de testjes en pakte nog even de bokaal en nam een flinke slok er uit terwijl zij nog wat zei. Net nadat ik mijn bokaal op tafel had gezet, voelde ik haar lippen op de mijne en glimlachte. "Om eerlijk te zijn had ik erge trek." zei ik en knipoogde even naar haar. "Goed, dan ga ik mij maar weer naar Martha bewegen en daarna het papier werk doen. Misschien als ik sneller klaar ben, dan kom ik ook naar het dorp." zei ik dan en begon al te lopen. "Alvast veel plezier met de jongens." zei ik dan en liep de zaal uit. Het was zo vreemd om eigenlijk bijna niks te mogen doen bij haar door gisteren. Of meer, ach wat maakte het uit, het zal straks toch weer bij draaien. Rustig liep ik terug naar de ruimte waar Martha nog zou zijn. Daar aan gekomen, stapte ik de ruimte binnen en nam al plaats op de stoel en wachtte tot Martha kwam.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Je weet best ik je moeder niet ben en dat me er alleen maar meeloopt te plagen." Ik knijp in zijn wangen. "Goed, ik zit bij mijn vader en die weg ken je waarschijnlijk wel en zo niet vraag je het je paard maar." Ik laat William naar buitengaan en verhuis mezelf van de eetkamer naar de slaapkamer. Onderweg vraag ik een bediende de koets klaar te maken om naar het dorp te gaan. Ik ruil mijn jurk in voor een iets meer bescheiden jurk. Minder gele kleuren en al helemaal uit een minder dure stof. Ik val het liefst niet zoveel op. Ik neem mijn cape mee en mijn handschoenen aangezien het buiten steeds kouder en kouder begint te worden. De winter komt steeds dichterbij, maar van mij mag die ook wel weer vertrekken. Ahoewel ik het nog altijd leuk vind om in de sneeuw te spelen. Vooral omdat Paul en Flinn dan ook heel enthousiast zijn. Ik ga naar hun slaapkamer. "Klaar om te gaan?" Vraag ik lief. "Ja!" Zeggen ze super vrolijk. Samen met hen loop ik naar de koets. Ik help ze in en stap dazrna zelf in.
Wanneer we in het dorp zijn, hangt er een feestelijke sfeer. Zou er een dorpssfeer zijn?" We stoppen een eindje verder. Ik haal de jongens eruit en ga dan zelf uit de koets. "Mogen we naar het feest?" Vraagt Paul. "Uhm, oke maar als ik jullie kom zoeken en jullie zien me, komen jullie meteen naar mij!" Zeg ik streng. Ze knikken en lopen weg. "En niet let vreemde praten of meegaan!" Roep ik hun achterna. "Komt goed!" Roepen ze terug. Ik zucht en ga naar mijn vader.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
William:

Terwijl ik de zaal uit was gelopen, had ik nog even snel een blik op Yasmine gezet voordat ik echt weg liep. Sinds gisteren had ze echt een andere houding. Een zucht kwam over mijn lippen en schudde mijn hoofd. Nu was het een kwestie van hopen dat het snel weg ging, ik wilde niet dat ze zich zo bleef voelen over Jason. Maar eerlijk gezegd, had ik niet verwacht dat hij dit zou doen. Met moeizame stappen liep ik terug richting Martha met deze gedachten in mijn hoofd.
Eenmaal aan gekomen bij Martha, zei ik niets en ging ik zitten zodat zij naar de wond kon gaan kijken en mij begon onder te zoeken. Ook zij zweeg en vroeg verder niet. Af en toe vroeg ze dingen, maar dat was meer of ik even anders wil zitten of even diep in en uit wilde ademen. Ze kon niets vinden en zei maar dat ik wat meer vet moest eten, terwijl ik dat toch wel deed. Ik bedankte haar en liep vervolgens richting mijn kamer. Onder weg kwam ik enkele meiden tegen die bogen en ik begroeten ze.
Dan aan gekomen bij mijn kamer, opende ik de deur en haalde even diep adem. Ik had geen zin om het papier werk te gaan doen en liep naar de kast, trok wat gemakkelijke kleding aan en vervolgde niet veel later mijn weg naar de stallen, zadelde mijn hengst op en reed niet veel later richting het dorp.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld