Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

14 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik vond het heel erg vervelend om Linn zo te zien? Als het door drank kwam, had ze het misschien zelf gedaan. Ze wist zelf maar al te goed hoeveel ze kon hebben en van te voren moest je toch wel een beetje een limiet zien te houden als je wist dat niet dronken wilde worden. Volgens Linn was ze niet dronken, ik wist niet echt of het zo was of niet. Iemand die dronken was zou zoiets zeggen? Maar het was nou niet zoals ze normaal was als ze iets te veel had gedronken. De enige keer dat ze dronken was geweest zonder Calum erbij, was met mijn verjaardag. Daar wist ik niet meer van alles van, omdat ik zelf ook behoorlijk wat had gedronken. Maar vooral omdat ik toch iets te druk bezig was geweest met Ashton! "Eén drankje?" Als ze dat zei, wilde ik dat best geloven. "Misschien is het gewoon verkeerd gevallen?" Ik vond het wel echt heel erg vreemd dat ze echt zo van de wereld was, zelfs al was het verkeerd gevallen? Ik wilde nu geen ruzie met haar maken of ze had gedronken of niet. Daar ging het ook helemaal niet om? Nu ging het er om dat het beter met haar ging. Het voelde toch wel een beetje alsof ik voor haar moest zorgen. Alsof we voor elkaar moesten zorgen! We woonden hier samen, dus als ik op die manier terug was gekomen, had Linn me ook vast wel geholpen. Zoiets deed je toch ook als vriendinnen? Linn had duidelijk last van haar hoofd, wat wel echt als te veel alcohol klonk? Zeker in combinatie met de rest. "Ik zal zo een aspirine voor je halen. Kan ik iets voor je op zetten?" Mijn game stond nog aan op de televisie, maar die zou ik sowieso uitzetten. Misschien wilde Linn wel even rustig televisie kijken of wilde ze muziek luisteren? Dan zette ik gewoon iets voor haar op. Ik snapte niet echt waarom Linn niet wilde dat ik het aan Calum en Ashton vertelde? Calum dronk ook wel eens zonder Linn, dus het leek me niet dat hij het erg zou vinden als het een keer iets te ver was gegaan bij Linn? Als het zo was. Al leek Linn te denken dat ze ziek aan het worden was. Ik legde mijn hand op haar voorhoofd, die wel iets warm aanvoelde, maar niet te? Het was in ieder geval geen koorts. "Je hebt volgens mij geen verhoging. Maar je moet morgen maar rustig aan doen. Heb je stage?" Ik wist niet precies wanneer ze stage had? Het was ook niet zo dat ze het alleen maar op werkdagen had, want soms was ze ook wel eens in het weekend weg! Er zat gewoon niet echt een vast ritme in, dus ik wist het ook niet precies. Meestal hadden we het er wel over, ook zodat we wisten wie er kon koken of dat Freckles uit werd gelaten. "Wat is er allemaal gebeurd Linn?" Vroeg ik zachtjes. Ik wilde wel echt weten wat er precies was gebeurd? Ze kon wel zeggen dat ze ziek werd, wat ook best wel kon. Maar misschien was het wel echt de drank. In dat geval wilde ik wel weten wat ik moest verzwijgen voor Calum en Ashton? Ik kon me niet voorstellen dat er dingen waren gebeurd, waardoor Calum zich echt zorgen hoefde te maken. Linn deed echt geen dingen met andere jongens, hoe dronken ze ook was. Maar ik begon wel een beetje argwanend te worden. Linn zag er niet echt heel erg ziek uit. Het was echt iets wat gekomen was door alcohol, of drugs. Al zou Linn dat laatste nooit gebruiken! Er was echter wel iets aan haar ogen, waardoor het echt geen griepje was? Misschien was het wel een combinatie van, maar er was gewoon iets gebeurd en ik wilde weten wat? Al kon het best zijn dat ze zelf niet eens wist wat er aan de hand was?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik wist echt heel zeker dat ik niet meer dan één drankje had gedronken! Al was het toch ook heel vreemd dat het meteen zo slecht was gevallen? Ik wist echt wel wat ik kon hebben en wat niet! Al hield ik me er soms niet heel erg goed aan, maar dat zou ik nooit overdag doen? Zeker niet als ik bezig was met iets als het modellenwerk, of stage! Dat was toch belachelijk en totaal niet professioneel!? Dus ik zag mezelf er echt niet voor aan om me vol te zuipen terwijl ik op mijn werk was! Aan de andere kant, ik kon me niet eens herinneren dat ik in een taxi was gezet. Dus ik wist ook niet in hoeverre ik mijn eigen geheugen kon vertrouwen! Aan de toon in Naylene haar stem te horen, geloofde ze me niet helemaal. Iets wat ik nog wel begreep. Dit was ook heel raar en de chauffeur van de taxi had ook gezegd dat ik dronken was, of iets in die richting! Dat terwijl ik me echt niet zo voelde. Volgens mij was ik echt ziek aan het worden. Iets anders kon ik echt niet bedenken? Ik moest gewoon wat eten en wat drinken, al stond mijn hoofd daar helemaal niet naar op dit moment. Ik keek even naar de tv, waar de game van Nay nog op stond. Hoe graag ik ook wilde zeggen dat ze niets anders op hoefde te zetten, ik wist niet of ik haar geschreeuw en het geluid van de game aan zou kunnen. ‘Je mag best met het geluid uit gamen? Of gewoon de radio zachtjes aan zetten.’ Ik haalde mijn schouders op. Het maakte me niet heel erg veel uit, als het allemaal maar niet heel erg luid was! Ik nam nog een slok van het water en zette het vervolgens weer aan de kant, waarna ik weer ging liggen. Ik trok Mitten voorzichtig iets dichter tegen me aan en sloot mijn ogen. Het was wel heel fijn dat hij bij me kwam liggen. Vaak waren katten toch iets egoïstischer en besloten ze zelf wel wanneer ze aandacht wilden, maar nu lag hij toch bij me. Net als Freckles! Al had Freckles dat wel vaker gedaan. Toen ik in Londen op de bank in de kleedkamer in slaap was gevallen, was hij ook bij me gekropen. Toen was hij echter een stuk kleiner geweest. Ik voelde de hand van Naylene op mijn voorhoofd en opende mijn ogen weer, omdat ze vroeg of ik morgen stage had. ‘Ik denk het? Dan moet ik even in mijn agenda kijken,’ mompelde ik en ik pakte mijn mobiel. Ik ging naar mijn agenda, waar inderdaad stond dat ik stage had. ‘Ik meld me wel ziek.’ Op dit moment voelde ik me niet eens goed genoeg om daar rond te lopen en waarschijnlijk zou Naylene me toch niet laten gaan als ik zou zeggen dat ik het morgen wel zou proberen. Zo was ze gewoon! Ik zuchtte en haalde mijn schouders op. Ik wist ook niet wat er gebeurd was, maar Naylene leek te impliceren dat er meer was gebeurd dan dat ik wist. Ik had helemaal geen idee! ‘Ik weet alleen dat ik wakker werd in de taxi,' zei ik zachtjes. Daarvoor wist ik eigenlijk niks meer! Ik wist niet waarom, maar nu ik het hardop had gezegd, vond ik het heel erg eng klinken. Ik wist niet eens wat er was gebeurd! Ik hoorde niet zomaar een deel van de dag kwijt te zijn? Al kon ik ook niet geloven dat er iets ergs was gebeurd. Ik was op een veilige pek geweest? Holleb deed me niks aan! Hij had er zelfs voor gezorgd dat ik thuis was gekomen en hij had de taxi betaald! ‘Ik denk dat ik gewoon niet heb gelet op wat ik heb gegeten of dat er iets verkeerd is gevallen,’ probeerde ik Naylene te sussen. Ik zag gewoon aan haar dat ze bezorgd was, terwijl dat helemaal nergens voor nodig was! Het was waarschijnlijk gewoon een beginnend griepje.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Ik vond het gewoon niet fijn om haar te zien. Linn mocht zelf echt wel doen wat ze graag wilde en als ze dronken wilde worden mocht ze dat best doen. Daar had ik echt geen bezwaar tegen. Toch leek het er niet op dat ze niet echt dronken was. Zo gedroeg ze zich ook echt niet? Maar ze was wel echt een heel erg groot deel kwijt, wat nooit goed kon zijn! Ze snapte zelf niet eens waar het van kwam. Het kon echt van drank komen of van iets anders. Linn zou er vast wel eerlijk in zijn als ze heel wat meer had gedronken! Dan was dit toch wel zorgbarend! Ik schudde met mijn hoofd, ik zou niet gaan gamen terwijl ze zich niet lekker voelde. Dan wilde ik desnoods bij haar op de bank komen liggen en iets kijken wat ze wilde zijn. Of haar naar bed brengen en daar nog even met haar knuffelen. Het zag er namelijk wel echt naar uit alsof ze knuffels nodig had. Misschien dat ik vannacht wel bij haar bleef slapen, het lag er net een beetje aan hoe ze zich voelde. Ik had wel het idee dat ik voor haar moest zorgen, zeker nu we hier samen waren. Haar vaders waren er niet om haar in bed te laten liggen of af en toe wat eten te komen brengen. We moesten voor elkaar zorgen! Ik knikte "Dat moet je doen. Dan doe ik dat ook, voor als je me nodig hebt." Ik wist niet hoe dit morgen zou gaan. Als ze zich beter voelde, dan was het niet nodig dat ik hier bleef, maar als ze echt achteruit ging en echt een griepje had, zoals ze zei, moest ik hier blijven! Al vond ik het wel heel erg raar, want je vergat echt geen dingen als je de griep had! En ook niet als ze iets verkeerd had gegeten? Daar gooide ze het nu op, wat eigenlijk alleen nog maar vager klonk dat de griep. Helemaal omdat ze zei dat ze gewoon helemaal niets meer wist. Niets van voordat ze wakker was geworden in de taxi! Dat was echt heel erg eng! Er kon echt van alles zijn gebeurd. Toch had ze daar wel netjes gezeten en volgens mij had ze al haar spulletjes ook gewoon bij zich? Ik wilde niet dat Linn zich zorgen ging maken om wat er met haar was gebeurd, want er konden echt dingen zijn gebeurd die ze niet fijn vond? "Van verkeerd eten raak je geen dingen kwijt." Fluisterde ik. Ik wilde haar echt niet terecht wijzen, maar ik wilde ook niet dat ze dit mooier maakte dan het was. Er was namelijk iets onverklaarbaars gebeurd en ik vond het niet fijn om er over na te denken?! "Ik ga het spelletje uitzetten. Weet je zeker dat je niet iets van een film wil kijken?" Ze had het over radio gehad, misschien deden beelden ook wel gewoon pijn haar hoofd. Ik wilde haar niet dwingen om dan maar iets te kijken! Het hoefde niet als ze dat niet wilde, ze mocht hier zelfs even dutten als ze zich daar fijner bij voelde. Ik liep naar de plaats waar ik had gezeten, waar mijn mobiel ook nog lag. Ik stuurde James een berichtje dat ik eventjes niet verder kon gamen en sloot vervolgens alles maar gewoon af. Linn was op het moment echt wel het belangrijkste. Ik liep meteen door naar boven, waar ik aspirines voor Linn haalde. Nu ze iets in haar maag had, kon ze die wel nemen. Ik liep weer naar beneden, waar ik Linn ondertussen in slaap op de bank zag liggen. Volgens mij had ze het echt heel erg moeilijk gehad om haar ogen op te houden, dus dan was het goed dat ze even sliep. Al vertrouwde ik het echt niet helemaal. Misschien dat ik mijn oom zo eventjes moest bellen. Hij was misschien dierenarts, maar hij wist ook wel veel dingen over de gezondheid van mensen?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ongeveer een weekje later? (:
~
Linn.
Volgens mij had ik uiteindelijk gewoon een lichte griep gehad en was dat de reden geweest dat ik me zo slecht had gevoeld. Iets wat Naylene volgens mij niet helemaal wilde geloven, omdat ik niet eens meer had geweten hoe ik in een taxi was gekomen. Dat terwijl het soms best kon dat je gewoon dingen kwijtraakte? Ik had gehoopt dat ik van de week weer iets meer terug had gekregen van mijn geheugen, maar het was nog steeds een beetje vaag. Ik voelde me echter weer een stuk beter en dat was maar goed ook, want aan het eind van de maand zouden de jongens weer naar New York komen! Dan zou ik Calum weer zien! Ze zouden hier maar voor een paar dagen zijn en ze zouden volgens mij daarna doorgaan naar hun fan-event, maar het was al heel fijn dat ze hier voor even zouden zijn! Ik had Calum echt heel erg gemist, zeker toen ik me niet zo lekker had gevoeld! Ik had Naylene gehad om te knuffelen, net zoals Mitten en Freckles, maar het was toch anders om tegen Calum aan te liggen! Net iets veiliger. Ik had ondertussen mijn stage weer op kunnen pakken en ook het foto’s maken was weer van start gegaan! Dat was de reden dat ik nu weer voor de camera stond, in één van mijn eigen jurkjes. Ik had nog wel aan Holleb gevraagd wat er de vorige keer was gebeurd dat ik zo moe was geweest dat ik me niet eens meer kon herinneren dat ik in een taxi was gestapt, maar hij had het ook op mijn griepje gegooid. Iets wat het dan ook wel zou zijn geweest? ‘Linn, stop eens?’ zei Holleb en hij wenkte me naar zich toe. Hij had zijn laptop al omgedraaid, waar alle foto’s van net al op stonden. ‘Dit werkt niet meer. Ik denk dat we het op een andere manier moeten proberen. Aan deze foto’s hebben we niks.’ Ik fronste en boog me iets meer naar de laptop, om naar de foto’s te kijken. Er was niks mis met de foto’s? Ik vond ze juist heel erg mooi! ‘Ik denk dat we het net als de vorige keer moeten doen. Op die foto’s kom je een stuk beter uit de verf.’ De foto’s van de vorige keer? ‘Welke foto’s? Hebben we foto’s gemaakt de vorige keer? Ik dacht dat ik niet lekker was geworden en dat je me daarom weer naar huis had gestuurd?’ Ik snapte er even helemaal niks meer van! Of bedoelde hij de foto’s die we daarvoor hadden genomen? Die waren niet heel veel anders dan deze? Er verscheen een grijns op het gezicht van Holleb en hij schoof zijn laptop weer naar zich toe, waarna hij in een andere map opzoek ging naar foto’s. Geschrokken sloeg ik mijn hand voor mijn mond toen ik de foto’s één voor één zag verschijnen. Ik herkende het meisje op de foto niet eens, dat terwijl ik dat meisje was. Ik stond er naakt op! Nog niet eens netjes naakt, met hier en daar wat bedekt, maar volop naakt! Ik kon me dit niet eens herinneren! Nu begreep ik ook waarom Naylene zo bezorgd was geweest. Wat er ook was gebeurd, Holleb had er expres voor gezorgd dat ik niets meer had geweten. ‘Vind je niet dat deze foto’s veel meer doen voor je? Ik weet zeker dat er genoeg mensen zijn die ze geweldige zouden vinden,’ zei Holleb en ik voelde zijn vingers over mijn arm glijden. Ik schudde mijn hoofd en zette meteen een paar stappen naar achteren. Ik moest hier weg! Ik was met open ogen in een domme val getrapt, maar ik wilde hier geen minuut langer blijven! Ik pakte mijn tas en wilde al naar de deur lopen, maar mijn pols werd stevig vastgepakt en voordat ik het wist, stond ik tussen Holleb en de muur in. ‘Weet je zeker dat je weg wil rennen, Linnie? Want volgens mij zijn we hier nog lang niet klaar. Daarnaast zou het toch zonde zijn als deze mooie foto’s op het internet zouden belanden? Dat wil je vast niet, toch?’ Ik schudde meteen mijn hoofd. Natuurlijk wilde ik dat niet! ‘Dan kan je maar beter hier blijven en precies doen wat ik van je vraag. Dan blijven die foto’s netjes op mijn laptop staan.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Het zou nu helemaal niet meer zo lang duren voordat het album uit zou komen Iets wat toch best wel spannend was! Niet alleen wij vier, maar ook iedereen die verder mee had gewerkt was benieuwd hoe het album werd ontvangen. Ik hoopte dat we een beetje aan de verwachtingen konden voldoen. Er lag echt heel erg veel van onszelf in dit album. Dit was toch echt wel de muziek die we hadden willen maken, de boodschappen die we over hadden willen brengen. Ik vond dat we echt heel erg veel gegroeid waren in de muziek die we nu maakten ten opzichte van de muziek van een jaar geleden. Natuurlijk was je nooit helemaal tevreden. Er waren gewoon dingen waarvan ik me afvroeg hoe ze over zouden gaan komen. Je kon nog zoveel van jezelf in een nummer leggen, maar als niemand de boodschap begreep was het verder ook niets? Gelukkig leek Linn wel te begrijpen wat er achter lag. Ik had haar in ieder geval al wel een paar nummers laten horen. Ze had me ook verteld dat ze het album alvast had besteld en zou krijgen als hij uit zou komen. Iets wat ik toch wel heel erg fijn vond. Gesteund worden was een van de belangrijkste dingen. Iets wat Linn en ik wel echt hadden in onze relatie? We stonden achter de ideeën die de andere had. Motiveerden als we dat nodig hadden. Maar het belangrijkste was toch wel dat we konden praten over de dingen die we leuk vonden, graag deden. Ik zou het nooit zat worden om dingen over make-up te horen. Alleen maar omdat ze over de lippen van Linn kwamen. Ze had een speciale manier van vertellen, ze was zo enthousiast als ze er over praatte. Het maakte me echt niets uit dat het over iets ging waar ik zelf echt helemaal niets mee had. Linn was er gek op, deed er graag dingen mee, dus ik steunde haar daar in! Ik zag ook wel dat ze er gewoon heel erg goed in was? Ze maakte mooie dingen. Ze had zelfs make-up en dat soort dingen gedaan voor de Comic Con waar ze samen met Naylene, Emmet en de nerdjes naar toe was geweest. Iets wat er echt heel erg goed uit had gezien. Al had Linn dat ook, met niet echt make-up, maar ze was een Power puff Girl verkleed! Ik ging wat verliggen en keek naar de laptop. Linn en ik hadden afgesproken om samen te Skypen. Daar hadden we het van de week in ieder geval over gehad. Ik had Linn net al wel een berichtje gestuurd. Ze moest gewoon rustig aan doen met wat ze ook aan het doen was. Volgens mij had ze werk gehad, of het modellenwerk. Maar als het goed was, had ze wifi in de bus waar ze mee terug zou gaan. Het was vandaag wel een hele belangrijke dag! We moesten elkaar toch wel eventjes spreken. Ook omdat ik niet wilde dat dit hetzelfde eindigde als Valentijnsdag. Iets wat toch wel een beetje een ramp was geweest. Linn hield van romantische dingen. Dus de datum van de start van onze relatie onthouden, was gewoon een ding. Iets wat vandaag precies een jaar geleden was! Een jaar geleden hadden we samen op het strand gelopen en was er een zoen gekomen. Ik moest eerlijk toegeven dat ik me pas had bedacht welke datum het was geweest, na het hele fiasco tijdens Valentijnsdag. Het was gewoon niet echt iets wat ik in mijn geheugen had gegrift. In ieder geval niet de datum, ik wist echter precies wat er die dag was gebeurd. Toch moesten we vandaag wel echt even stil staan bij deze dag, samen. Maar ik had er ook wel voor gezorgd dat Linn een verrassing had als ze thuis was. Ik was niet de meest romantische, maar met een vriendin als Linn, moest dat wel een klein beetje. Dan deed je je best voor diegene? Zo moeilijk was het nou ook weer niet geweest om een bos bloemen thuis te laten afleveren. Iets wat nog op haar stond te wachten ze vast leuk vond?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik voelde me zo dom! Dom en naïef! Wie had ook ooit kunnen denken dat ze iemand zoals mij voor een modellencarrière hadden willen hebben? Natuurlijk niet! Ik wist van mezelf ook wel dat ik niet het meest lelijke meisje was, maar ik was gewoon geen model? Ik was er niet eens lang genoeg voor! Ik snapte ook echt niet hoe ik in godsnaam in dat mooie verhaal van die smerige fotograaf had kunnen trappen! Niet dat het nog uitmaakte hoe ik er in was getrapt, want het was gebeurd. Hij had me naakt op de foto gezet en hoe! Ik was er nu vrijwel van overtuigd dat Naylene gelijk had gehad en dat er iets was gebeurd vorige week. Iets waardoor ik een heel stuk kwijt was geraakt. Juist in dat stuk waren er foto’s gemaakt! Ik vond ze verschrikkelijk en het erge was dat ik net alsnog naakt voor de camera had moeten zitten! Ik had het niet gewild en ik had van alles geprobeerd om er voor te zorgen dat het niet had gehoeven, maar Holleb was heel duidelijk geweest. Als ik het niet had gedaan, dan zou hij de bestaande foto’s online zetten en dan zou iedereen ze zien! Mijn werk, mijn vrienden, Naylene, mijn vaders en zelfs Calum! Ik wilde niet dat dit naar buiten zou komen? Al wilde ik dit ook echt niet nog een keer meemaken! Het was vreselijk geweest om naakt voor die camera te zitten, om Holleb zijn aanwijzingen op te volgen. Als ik het niet had gedaan, dan was hij naar voren gekomen om mijn eigen handen of benen te verplaatsen. Op dat moment had ik wel in huilen uit kunnen barsten en dat kon ik eigenlijk nog steeds. Ik voelde me zo stom! Ik had echter afgesproken om met Calum te Skypen in de bus, omdat het vandaag de dag was dat we een jaar een relatie hadden. Het was zelfs mijn idee geweest om even met elkaar te praten, maar op dit moment wist ik niet eens hoe ik voor de camera moest verschijnen en hem moest overtuigen dat alles goed ging. We hadden al een jaar iets en Calum kende me! Hij kon ook wel zien dat het niet goed ging, zelfs door een slechte camera van mijn laptop. Ik zat zelfs al een half uur in de bus en ik had me nog steeds niet aangemeld bij Skype. Dat terwijl ik normaal waarschijnlijk niet had kunnen wachten om met Calum te praten. Ik wist gewoon niet hoe ik nu met hem moest praten, wat ik moest zeggen! Dat terwijl ik me een paar dagen geleden nog had verheugd op dit gesprek! Daarnaast was Calum in Londen en ik wist niet precies hoeveel later het daar was, maar het was later. Volgens mij had hij de hele dag interviews gehad over het album en dat betekende dat hij vast moe was! Ik zuchtte en haalde diep adem, waarna ik mezelf bekeek in de ruit van de bus. Ik wilde wel met Calum praten, maar ik wilde nog veel liever dicht tegen hem aan kruipen en vergeten wat er net was gebeurd. Ik haalde diep adem en meldde me aan bij Skype, waarna ik de naam van Calum aanklikte. Het duurde niet lang voordat ik zijn gezicht zag verschijnen. Volgens mij lag hij zelfs al in bed. Zijn donkere haren lagen al wat verward op zijn hoofd en volgens mij was hij ook best slaperig. Normaal zou dit echt het meest schattige beeld zijn, maar op dit moment voelde ik er helemaal niks bij! Iets wat echt niet lag aan Calum! Het kwam door alles wat er net was gebeurd en het erge was dat Holleb ook nog had gezegd dat ik aan Calum had moeten denken, alsof dat had geholpen! Totaal niet zelfs! ‘Hé Cal,’ zei ik zachtjes. Er zaten niet heel veel mensen in de bus, maar ik wilde niemand echt lastigvallen. Daarom had ik zelf ook oortjes in, zodat niet iedereen ons gesprek mee zou krijgen. ‘Hoe gaat het daar?’ Volgens mij was hij echt moe, maar hij wilde vast vertellen over zijn dag.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Het was toch wel fijn dat we dit eventjes konden doen. Waarschijnlijk was het ik het wel vergeten als Linn niet zo gek was op dit soort dagen. Linn was toch wel een beetje een typisch meisje dat van dat soort romantische gebaren hield. Ik was gek op haar, dus dan vond ik het ook echt niet erg om die af en toe te maken? Zoiets als dit was ook wel iets kleins, we praatte vaak genoeg met elkaar, als we daar in ieder geval de tijd voor hadden. Soms moest je daar ook wel een beetje tijd voor maken. Ik snapte ook wel dat Linn niet zomaar tijdens haar werk haar mobiel erbij kon pakken om me even te facetimen. Dan had ik het toch wel iets makkelijker, omdat we toch ook nog wel momenten waren waarop we gewoon wat minder hoefden te doen. Al moest ik zeggen dat vandaag echt een hele drukke dag was geweest. Voor het promoten moesten we gewoon heel wat interviews geven. Iets waar ik me soms gewoon een beetje ongemakkelijk bij voelde. Dat was niet echt het goede woord, maar vaak wist ik gewoon niet iets wat ik moest zeggen, was het zelfs beter om gewoon niets te zeggen? De rest had sowieso wel iets te zeggen. Het was toch ook wel een raar idee om te weten dat mensen zoveel waarde hechten aan de dingen die we zeiden. Helemaal omdat het best veel vragen waren die niet eens over ons nieuwe album ging. Waar deze promo’s toch echt wel voor waren! Nu kon ik even met Linn praten, iets wat zoveel beter was! Haar zien maakte het helemaal geweldig. Het was nu toch al weer even geleden dat we in New York waren geweest. Het zou niet heel erg lang meer duren voordat we elkaar konden zien! Over een tijdje waren we voor een paar dagen in New York. Ik keek naar de laptop waar een geluidje aan had gegeven dat Linn belde. Ik draaide me iets bij, zodat ik het kon accepteerde en ik goed naar Linn kon kijken. Ik zag haar gezicht al snel verschijnen, wat toch wel een glimlach op mijn gezicht bracht. Het was altijd fijn om haar te zien. "Hee Linnie." Zei ik glimlachend terug. Volgens mij had ze en best lange dag gehad, ze zag er in ieder geval wel een beetje moe uit. Iets wat ik me voor kon stellen. Was druk met haar stage en daarna stond al die modellen dingen ook nog op haar te wachten. Ik vond het wel echt fijn dat ze er zo enthousiast over was! Ze was heel erg enthousiast over de shoots die ze had gehad. Zij liever dan ik? We moesten vaak genoeg foto’s maken en soms voelde het best wel ongemakkelijk? Helemaal als ze heel wat mensen om ons heen stonden en allemaal keken naar wat we deden. Of iets aan te merken hadden op hoe we er moesten staan. Daar ging het voor mij ook helemaal niet om? Het ging om de muziek, niet om het plaatje. We konden nog zulke geweldige foto’s maken, maar als onze muziek shit was geweest, dan was het echt een rotmaatschappij geweest. Jammer genoeg was een deel van de maatschappij wel zo? Bij Linn was het iets heel anders, bij haar ging het niet om iets anders, alleen maar om haar uiterlijk en ze was prachtig, dus ze kond dingen vast goed overbrengen! "Goed, het was druk vandaag. We hebben heel wat interviews gehad en dat soort dingen." Niet dat ik wilde zeuren, maar we vertelden wel gewoon hoe de dagen waren geweest. "Hoe was jouw dag?" Ik vond het gewoon fijn om over haar dagen te horen. Het was ook wel belangrijk om van elkaar te weten. Ik wilde wel op de hoogte blijven van de dingen die ze deed, anders was het ook een beetje lastig om haar te steunen? Natuurlijk wisten we echt niet van elkaar precies wat we op welk uur gingen doen, maar we wisten wel een beetje wat op de planning stond. In ieder geval de grotere dingen!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ergens was ik helemaal niet toe aan dit gesprek. Ik had echter niet op het laatste moment af kunnen zeggen. Dit was mijn idee geweest en ik had me er echt op verheugd om Calum even te zien en met hem te praten! Nu wist ik echter niet wat ik moest zeggen. Ik zat met mijn hoofd nog bij wat er net was gebeurd en hoe ik dat in godsnaam moest oplossen. Holleb had wel duidelijk gemaakt dat als hij geen nieuwe foto’s zou krijgen, hij de oude wel online zou zetten. Iets wat ik niet wilde! Ik wilde daar echter ook niet nog een keer zitten! Ik had het liefst in tranen uit willen barsten toen ik naakt voor de camera had gezeten en ik had mijn best gedaan om zoveel mogelijk van mijn lichaam verborgen te houden, maar dat had niet gemogen. Ik wilde dat echt niet nog een keer meemaken! Ik wist echter wel zeker dat als ik niet meer zou komen, die foto’s ook op het internet zouden worden gezet. Dan zou alsnog iedereen ze zien. Op dit moment wist ik echt geen oplossing! Ergens moest ik het aan Calum vertellen, maar dat kon ik hier niet doen!? Ik zat midden in een bus en hij had het al zo druk met alles! Dan kon hij dit er niet bij hebben. Ik wist ook niet hoe ik het moest vertellen! Het was ook zo dom dat ik er in was getrapt! Ik had beter moeten weten, veel beter! Ik deed mijn best om naar Calum te luisteren, maar ik kon mijn concentratie er niet echt bij houden. Alleen al omdat hij me Linnie had genoemd! Iets wat niet erg zou moeten zijn. Zo had hij me al vanaf het begin genoemd en het was altijd liefkozend uit zijn mond gekomen, maar Holleb had me ook zo genoemd en dat verdraaide de hele bijnaam meteen! ‘Waren de interviews nog leuk? Stelde ze goede vragen?’ vroeg ik aan Calum. Ik wist dat interviews niet echt zijn favoriete onderdeel waren. Je kon Calum het beste op het podium zetten met zijn bas en dan zou er veel meer uit komen dan dat hij een microfoon voor zijn neus kreeg en een camera op zijn gezicht. Dat terwijl Calum echt heel veel nuttige dingen te zeggen had! Ik luisterde graag naar hem en ik vond het heel fijn dat ik één van de weinigen was die mee mocht maken wat er allemaal door zijn hoofd ging. Ik wist zeker dat hij wel iets zou willen zeggen, als ze hem maar de goede vraag stelde. Ik haalde mijn schouders op toen Calum vroeg naar mijn dag. Wat moest ik daar nou op antwoorden? ‘Ook heel druk.’ Ik wist niet zo goed wat ik er anders over moest zeggen! Ik kon Calum niet vertellen wat er aan de hand was, nu in ieder geval niet! Ik wist ook helemaal niet hoe hij er op zou reageren. Misschien zou hij het wel heel erg dom vinden dat ik er in was getrapt, of misschien zou hij wel heel boos worden. Ik wist het niet. Calum was op sommige momenten zo onvoorspelbaar. Zelfs nu ik wist wat er allemaal in zijn hoofd om ging, was het moeilijk om zijn reactie te peilen. ‘Heb je morgen weer zo’n drukke dag?’ Ik wilde het liever over zijn plannen hebben dan over de mijne. Ik wist op dit moment niet eens wat ik ging doen, hoe ik dit ging aanpakken. Er moest iets gebeuren, maar ik wist het echt niet! Ik kon niet zomaar stoppen met de foto’s, want dan zou iedereen er van weten. Dat wilde ik niet! Die foto’s konden zoveel voor me verpesten! Ik wist gewoon niet wat ik er mee moest en ik betwijfelde of iemand anders het wel zou weten. Misschien was het ook wel beter als ik er pas thuis over na zou denken. Het ging nu om mij en Calum en ons gesprek zou niks waard zijn als één van ons niet eens oplette of luisterde naar wat de ander te zeggen had.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Voor mij maakte het echt niet zoveel uit welke dag het vandaag was. Ik vond het altijd fijn om even met Linn te kunnen praten als we daar tijd voor hadden. Natuurlijk was het ergens wel bijzonder dat we een jaar samen waren, maar in mijn ogen werd er sowieso te veel waarde gehecht aan dat soort bijzondere dagen? Ik ging echt niet onthouden wanneer we zoveel maanden iets hadden. Net zoals die standaard dagen als Valentijnsdag, maar ook zoiets als moederdag? Ik wist ook wel dat mijn moeder het leuk vond als ze dan iets van ons kreeg of we iets speciaals deden. Toch was het in mijn ogen toch iets specialer als we gewoon spontaan iets voor haar deden? Omdat we het wilden en niet omdat er toch een soort van druk achter zat. Want dat was met dat soort dagen wel echt? Ik hoopte dat Linn in ieder geval blij was met de bos bloemen die thuis op haar stond te wachten. Ik hoefde er ook echt niets voor terug? Al moest ik zeggen dat ik het filmpje wat ze met Valentijnsdag had gemaakt echt heel erg lief was. Ook wel typisch iets voor haar. Ik verwachtte niet weer zoiets en dat hoefde ook echt helemaal niet? Ik vond dit veel fijner? Ik haalde mijn schouders op toen Linn vroeg naar de interviews. Ze wist wel dat ik er niet heel erg gek op was. Sommigen waren beter dan de andere. Het lag er ook wel een beetje hoeveel we er op een dag hadden. Het was gewoon moeilijk om je concentratie te houden als je gewoon de hele dag lang interviews had. We hadden het hier zo opgezet dat programma’s van over heel Europa naar Londen zouden komen. Ik moest zeggen dat ik daar toch wel bij mee was, want het reizen was soms wel echt heel erg zwaar. Als het album uit zou komen, zouden we dat wel gaan doen. Maar dan was er tenminste iets meer? Mensen konden dan reageren op onze muziek, wat dan wel fijn was. Ik hoopte echt dat het goed werd ontvangen. "Ik heb heel vaak dezelfde vraag voorbij horen komen. En het ging niet eens over onze muziek." Soms irriteerde ik me er echt aan. Ik vond het normaal echt niet vervelend om over Linn te praten, we waren altijd best wel open geweest over onze relatie. Maar we hadden daar gezeten voor ons album en niet om te vertellen over hoeveel ik Linn miste. Volgens mij had Ashton het iedere keer als ze over Naylene waren begonnen net zo vervelend gevonden. Ze mochten best weten dat ik gek was op Linn en dat vertelde ik ook echt wel, maar dat was dan ook wel het enige wat ze van mij wilden weten? Verder zaten ze er echt niet op te wachten als ik iets te vertellen had. Ik vond het vreemd dat Linn haar dag beschreef met alleen maar een 'ook heel druk'. Dat was gewoon niets voor Linn. Normaal begon ze meteen verhalen te vertellen over wat ze precies had gedaan? Hoe het was geweest, zelfs als iets tegen had gezeten? "Gaat alles wel goed?" vroeg ik zachtjes. Het was echt niets voor haar! Ze was laatst een paar daagjes thuisgebleven met een soort van griepje, misschien speelde dat wel weer op. "Ben je niet te snel weer aan de slag gegaan?" Ik wist dat ik daar niet veel over te zeggen had, want als één van ons ziek was, gingen we gewoon door en konden we niet eens in bed liggen om uit te zieken. Ik voelde me echter wel een beetje uitgerust. Al kon het ook gewoon zijn dat Linn heel erg moe was van de drukke die ze had gehad? "Of ben je gewoon moe?" Ik nam het haar echt niet kwalijk als ze niet zoveel wilde praten als ze normaal deed. Dat ik even naar haar kon kijken vond ik al fijn. Al klopte er gewoon iets niet? Volgens mij voelde ze zich echt niet lekker?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Je zou toch denken dat als ze een hele dag werden geïnterviewd over hun album, de vragen ook echt over de muziek zouden gaan? Dat leek mij in ieder geval het meest logische. Volgens mij kon je ook heel wat vragen bedenken over de muziek die ze tot nu toe al hadden released? Daarnaast had Calum me een paar nummers laten horen en ik vond het tot nu toe echt heel erg goed klinken! Misschien was ik bevooroordeeld, omdat ik de jongens kende en ik hun het succes ook echt gunde, maar ik vond het hele mooie nummers en de tekst was een stuk volwassener geworden ten opzichte van wat ze een jaar geleden hadden uitgebracht? Daarnaast vond ik het ook heel leuk om naar Calum te kijken terwijl hij de muziek aan me liet horen, of als hij over de muziek praatte. Ik kon een hele dag naar hem luisteren als hij het over muziek had, of over zijn bas. Hij hield van muziek! Het was zijn passie en wat hij op dit moment met zijn leven wilde doen. Er was niets mooiers dan luisteren naar iemand die het over zijn passie had! Dus ik snapte niet waarom mensen die er echt toe deden, daar niet naar vroegen. ‘Als het album echt uit is, maak ik een lijstje met vragen en dan mag je die beantwoorden,’ zei ik met een flauwe glimlach. Ik had nog lang niet alles gehoord en ik was er heel nieuwsgierig naar! Als de post meewerkte, zou ik het album krijgen op de dag dat hij uit zou komen en ik wilde nu al niets liever dan gewoon op mijn kamer zitten en luisteren naar wat Calum en de jongens samen hadden gemaakt. Ik was echt heel erg nieuwsgierig! Ik vond het echter wel heel vervelend dat de vragen niet over hun album waren gegaan. Ik snapte het heus wel als ze iets wilden weten over ons, maar daar ging het nu niet om? Ik stond absoluut achter de muziek van Calum en ik zou hem supporten met wat dan ook, maar als hij een interview wilde geven over een album, snapte ik dat hij het vervelend vond om over onze relatie te praten. Dat was ook niet waarom hij daar had gezeten! Ik keek even uit het raam naar buiten en zuchtte. Het was al donker aan het worden en normaal was dit best een mooie route, maar ik kon er nu echt niet van genieten. De stem van Calum trok mijn aandacht en ik keek weer naar het scherm. Ondanks dat het bij hem ook al donker was en hij alleen het licht had van een lamp ergens in de hotelkamer, kon ik zien dat hij oprecht bezorgd was. Het liefst wilde ik nu alles aan hem vertellen en de woorden lagen op het puntje van mijn tong, maar ik kon het niet aan hem vertellen? Niet hier en niet tijdens dit gesprek, wat een normaal, leuk gesprek zou moeten zijn! ‘Het gaat wel. Ik ben een beetje moe, dat is alles.’ Ik haalde mijn schouders op en deed mijn best om Calum een overtuigende glimlach te schenken. Ik wist niet of hij het zou geloven. Ik wilde ook helemaal niet tegen hem liegen, maar ik kon het hier niet vertellen? Daarnaast wist ik niet hoe hij er op zou reageren, wat het ook niet makkelijker maakte. Het was niet dat ik bang was voor zijn reactie, maar ik kon het nu gewoon niet vertellen! ‘Hebben jullie al plannen gemaakt voor als het album uit is? Gaan jullie het vieren?’ Het leek me dat ze het wel goed zouden vieren! Iets wat ook wel mocht? Ze hadden er hard aan gewerkt. Ze waren er mee bezig geweest terwijl ze ook nog een tour hadden gehad. Ze verdienden een goed feestje, al verdienden ze eigenlijk nog een echte vakantie. Eentje waar ze echt even tot hun rust zouden kunnen komen en waar ze van zouden kunnen genieten, zonder alle druk van het afgelopen jaar. Want het was een behoorlijk druk jaar voor hen geweest!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Er waren wel een paar vragen over het album geweest, maar ze werden gewoon overschaduwd door de vragen die daar niet over waren gegaan. Op een gegeven moment begonnen we dan ook maar over onzin te praten. Er waren gewoon heel erg veel vragen die we al zo vaak hadden gekregen dat het gewoon niet meer leuk was. Zeker niet om telkens maar weer hetzelfde te zeggen. Vaak hield ik ook wel mijn mond, had ik helemaal geen zin om me er mee te bemoeien. Mensen zaten daar waarschijnlijk toch niet echt op te wachten? Als het goede vragen waren en ik er echt een mening over had, dan zei ik er ook echt wel iets over. Ik glimlachte om Linn, omdat het typisch iets voor haar was. Ze was een schat en het was heel erg fijn dat ze achter onze muziek stond. Als ze dat niet had gedaan, was onze relatie al heel wat moeilijker geworden. Er ging gewoon heel erg veel tijd in zitten en als ze dat niet had begrepen, was het allemaal veel moeilijker geworden? "Dat is een goed idee." Linn hoorde ook wel een klein beetje te weten waar nummers vandaan kwamen. Als er iemand was die ik daar over wilde vertellen was het Linn wel? Ik had verwacht dat we vandaag ook wel dat soort vragen hadden gekregen. Niet dat we van alle nummers hadden willen vertellen waar het precies vandaan kwam. Dat was gewoon iets persoonlijks, daarbij zorgde het er voor dat bij het luisteren gewoon iets tegenzat. Als niet wist waar het vandaan kwam en je hoorde het nummer, kon je jezelf er makkelijker mee identificeren. Iets wat we wel echt met dit album hadden willen doen. Het was echt iets van onszelf, maar ook wel echt iets wat andere mensen hopelijk zou aanspreken. Ik was echt benieuwd hoe het allemaal zou gaan vallen. Ik bleef naar Linn kijken, ik kon gewoon echt zien dat er iets niet helemaal juist was. Ik had geen idee wat, maar ik hoopte dat ze me dat vertelde. Ze zei dat ze moe was en dat was ook wel een beetje aan haar af te zien. Ze zag er in ieder geval wel heel erg moe uit. Ik wist niet of het daar bij op hield, maar als ze zei dat het alles was, dan was het alles? "Snap ik. Deze dagen trekken ook echt veel van je energie weg." Ze had heel erg veel gedaan. Het was daar ook al best wel laat volgens mij. Zo te zien was het namelijk al donker. Linn werd verlicht door een paar lampjes in de bus en een beetje door het scherm van de laptop. Hier was het toch ook al wel behoorlijk tegen de late kant. Ik knikte, we waren wel van plan om een klein feestje te houden als het album uit was gekomen. "Misschien kunnen we dat dan over doen als ik in New York ben?" Het maakte me niet zoveel uit hoe. We konden uit gaan samen met de jongens en Naylene. Iets wat we wel eens hadden gedaan toen de meiden mee waren geweest op tour door Amerika. Misschien konden we eerst wat gaan eten? We zouden een paar dagen in New York zijn en ondanks dat we het dan ook behoorlijk druk hadden, konden we er vast iets bij in drukken. Als we dat wilden, ging dat maar gewoon? "Nog een paar weken." Zei ik zachtjes. Dan zouden we elkaar weer zien. Iets wat toch wel een heel erg fijn idee was? Het was misschien jammer dat we vandaag niet samen hadden kunnen zijn, maar iets was beter dan niets. We zouden uiteindelijk wel iets meer tijd krijgen, al was de nieuwe tour nu al weer helemaal uitgestippeld. We hadden een paar maanden vrij en we hadden het er al wel over gehad om op vakantie te gaan aan het begin van het nieuwe jaar. Waar ik het ook nog even met Linn over wilde hebben! Ik zou het wel heel erg leuk vinden als ze ook mee ging?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Normaal was aan Calum denken een goede afleiding. Zeker als ik nadacht over de dagen waar we weer samen zouden zijn. Het zou niet heel erg lang duren voordat ik hem weer zou kunnen zien, maar op dit moment wist ik echt niet hoe het dan zou gaan. Niet tussen ons, want tussen ons ging alles goed, maar ik kon dit niet verborgen voor hem houden? Ik kon niet eerst naar Holleb gaan en me laten fotograferen en vervolgens doen alsof er niets aan de hand was. Nu kon ik het gooien op de moeheid, maar er was veel meer aan de hand en ik zou dit niet voor altijd kunnen blijven verzwijgen. Ik wist echter niet hoe ik het anders zou moeten doen. Voor nu was het belangrijk dat ik dit gesprek door kwam zonder te huilen en vooral zonder hem het idee te geven dat er iets aan de hand was. Al had hij dat volgens mij al lang door. Ik hoopte gewoon dat hij zou accepteren dat ik moe was en dat er verder niets aan de hand was. Zo gek was het ook niet dat ik moe was? Ik had het best druk. Al was dat echt niet de reden waarom ik zo stil voor hem zat. ‘Speel je dan ook iets voor me?’ vroeg ik zachtjes. Ik hield er van als hij dat deed. Of het nou met een gitaar was of met zijn bas, Calum kon altijd iets moois spelen en ik hield er nog meer van als hij zong. Het maakte me niet eens uit wat hij dan zong. Zelfs als het verdwaalde woorden waren die in zijn hoofd hadden rond gespookt, klonk het in mijn oren nog even mooi. Op dit moment wilde ik heel graag tussen Calum zijn benen in zitten, met zijn bas voor me en genieten van de muziek die hij maakte. Ik wilde het liefst helemaal opgaan in de simpele stilte die er dan tussen ons zou heersen, terwijl alle intensiteit in de muziek zou zitten. Ik knikte kort op Calum. Het trok inderdaad veel energie weg. Ik voelde me echt leeg! Al voelde ik me ook nog steeds heel erg dom. Ik snapte gewoon niet waarom ik dit had gedaan, waarom ik het zo ver had laten komen. Ik had best kunnen weten dat er iets niet goed was geweest. Ik was echter veel te wanhopig geweest voor een domme modellencarrière, terwijl ik die helemaal niet had kunnen krijgen. ‘Misschien dat we dat kunnen doen. Nay en ik zijn nog niet echt uit geweest.’ Het was gewoon niet handig om vanuit de stad terug te gaan naar de Hamptons? Daarnaast was het toch minder leuk met z’n tweetjes. Ik had op dit moment niet heel erg veel zin om uit te gaan, maar met Calum was het toch anders. Dan was er net wat meer afleiding en dat had ik wel nodig voor mijn gevoel. Al was die afleiding ergens ook iets wat ik totaal niet kon gebruiken. Ik wist echt niet hoe ik er op zou reageren, wat Calum er van zou vinden als ik het zou vertellen. Of erger: als hij er achter zou komen. Ik wist niet wat er met die foto’s zou gebeuren en ik wilde niet dat hij me straks ergens op het internet voorbij zou zien komen! Laat staan de rest van de jongens! Dat was niet iets wat ze hoefden te zien? De rest van de wereld hoefde dat ook niet te zien! Het zou alleen nog maar erger worden als mijn vaders het te weten zouden komen, of de plek waar ik nu werkte! Dan zou ik mijn stage ook wel kunnen vergeten! ‘Wat nog een paar weken?’ vroeg ik verward aan Calum. Ik snapte niet zo goed waar hij het over had? Een paar weken tot hij klaar zou zijn met de promo? Een paar weken tot hij weer naar huis zou gaan? Ik snapte het niet echt! Het kwam een beetje uit het niets en ik wist ook niet zo goed wat hij er nou mee bedoelde.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Linn had het ook echt wel heel erg druk. Ze was met heel wat dingen tegelijk bezig en ik wist maar al te goed hoe vermoeiend dat kon zijn. Op een vrije dag, was het dan wel lekker om gewoon niets te doen. Maar dan voelde het ook weer als zo’n verloren dag. Als we dan eindelijk een dagje voor onszelf hadden, wilden we daar ook wel van genieten. Het was tijdens de tour vaak genoeg gebeurd dat we een dagje vrij tussendoor gehad. Iets wat ook haast wel had gemoeten? Want anders was het gewoon veel te veel van het goede geworden. Maar op die dagen hadden we meestal wel iets gedaan. Zeker toen Linn en Naylene mee waren. We waren zelfs in Canada de bossen ingegaan. Niet dat het allemaal zo was afgelopen als gemoeten, maar overdag hadden we het wel echt heel erg leuk gehad. Er waren wel meer van dat soort dagen geweest. Dan besefte ik me ook wel dat we echt heel erg veel geluk hadden dat we zoveel van de wereld konden zien. Het was zoveel meer dan alleen maar het maken van de muziek. Want daar was ik ook dankbaar voor. Dat we voor een publiek op kunnen treden en dat iedereen zo leek mee te gaan in de muziek. De meeste mensen de teksten van de nummers kenden en wanneer je ze aan het woord laat, ze echt zorgde voor een geweldig geluid? Aan dat soort momenten zou ik nooit kunnen wennen. Dan zag ik ook echt wel dat het ook echt wel om onze muziek ging. Voor mij ging het vooral daarom! Linn had het nu toch ook wel echt heel erg druk, maar ze zou er uiteindelijk wel hele mooie dingen voor terug krijgen? Van wat ik had gehoord ging het heel erg goed bij haar stage, dus misschien zat daar wel een baan aan vast als ze klaar was? Misschien zou haar modellencarrière wel een groot succes zijn! Ondertussen maakte ze ook nog steeds filmpjes en deed ze dingen op Instagram postte. Ze deed zoveel, maar uiteindelijk had ze er wel echt baad bij. "Ik ben echt trots op je." Zei ik daarom zachtjes. Ze deed zo goed haar best! "En ik snap dat het vermoeiend het is, maar uiteindelijk is het het waard en je doet zo goed je best." Ik kon echt aan haar zien dat ze moe was, wat logisch was. Maar soms had je het ook gewoon even nodig om te weten dat iemand in je geloofde. Ik geloofde in Linn en ik hoopte dat dit een beetje hielp? "Jullie moeten het wel doen voordat jullie daar klaar zijn." De tijd ging heel erg snel voorbij, voordat ze het wisten zouden ze al weer terug gaan naar Australië. Linn in ieder geval. Volgens Ashton zou Naylene waarschijnlijk in Amerika blijven, ik wist niet precies waar. "Een paar weken voordat we elkaar zien?" zei ik lachend. Het was echt aan Linn te zien dat ze moe was, wat niemand haar kwalijk nam. Ik hoopte voor haar dat ze bijna thuis was. Als ze daar nog niet meteen wilde slapen, dan kon ze best wel even in bad of misschien met Naylene zitten. Die twee hadden het volgens mij wel echt goed samen? Geen ruzies of wat dan ook. Waar ik die twee ook helemaal niet voor aanzag. Aan de andere kant, die twee waren echt heel erg verschillend van elkaar, dus het kon best dat op een gegeven moment best kon botsen? Dat hadden we ook wel eens, wij waren dan wel met meer. Soms botste het ook echt wel even en dan had één van ons gewoon even tijd voor zichzelf nodig. Misschien hadden die twee dat ook wel afgesproken. Ze hadden daar ook een strand dichtbij, waar ze zo even konden afkoelen. "Als jij en Nay dan naar de stad komen, kunnen we dan misschien wel uit?" Ze woonden er toch even vanaf en dat was volgens mij niet te doen, tenzij je een taxi terug nam!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het was zo moeilijk om me te focussen op het gesprek met Calum. Ik wilde ook niet dat hij iets door kreeg? Er was zoveel aan de hand op dit moment en ik kon hem dit niet nu vertellen? Niet terwijl ik midden in een bus zat! Volgens mij zou het nog tien minuten duren voordat ik bij de bushalte zou zijn, wat wel betekende dat ik bijna op zou moeten hangen. Ik had ook veel eerder met Calum kunnen Skypen, maar dat had ik echt niet aan gekund. Nu eigenlijk nog steeds niet! Ik wilde zo graag naar hem luisteren en met hem praten, want voor mijn gevoel verdiende hij dat ook echt. Op sommige momenten leek het gewoon alsof niemand echt luisterde naar Calum, of naar hem wilde luisteren. Dat terwijl ik niets liever dan deed. Ik keek ook heel erg graag naar hem terwijl hij praatte? Hoe zijn lippen bewogen als hij sommige woorden uitsprak, of hoe zijn ogen meer begonnen te glimmen op het moment dat hij het over zijn muziek had. Dan had je ook nog zijn gezicht, waar zo nu en dan een paar kuiltjes in verschenen, waardoor ik het liefst in zijn wangen wilde prikken. Nu kon ik me niet eens concentreren op de meest simpele dingen die hij vertelde. Zo voelde het in ieder geval! Toen Calum zei dat hij trots op me was, wist ik voor een paar seconden niet wat ik moest zeggen. Hij was trots op me, maar dat was hij alleen maar omdat hij dacht dat ik het allemaal zo goed voor elkaar had. Ik had mijn stage, ik had het modellenwerk en dan had ik ook nog mijn eigen filmpjes. Ik had het echter niet goed voor elkaar. Sterker nog: het was één grote puinhoop. Ik wilde het liefst alles aan Calum vertellen, want op dit moment had ik het idee dat ik zijn woorden niet verdiende. Ik wilde ook helemaal niet dat hij hier trots op was! Er was niks om trots op te zijn. Ik had me echt belachelijk gedragen! ‘Ik ben ook trots op jou,’ wist ik uiteindelijk uit te brengen en ik probeerde zo oprecht mogelijk naar hem te glimlachen. Ik was wel echt trots op hem. Hij was hier degene die echt goed bezig was. Een paar stomme interviews hadden misschien tegen gezeten, maar ik had gezien hoe hij zich had ontwikkeld in een jaar en dat was echt iets om trots op te zijn! ‘Misschien, als we tijd hebben.’ Op dit moment stond mijn hoofd niet echt naar uitgaan met Naylene. Dat terwijl ik het normaal wel heel erg leuk vond om te doen! Zeker met Calum er bij! Calum ging toch wel vaak uit met Luke. Volgens mij vonden ze het gewoon fijn om samen te gaan. We waren wel een paar keer met z’n allen uit gegaan en dat was ook heel gezellig geweest, maar nu zag ik het eigenlijk niet zitten om uit te gaan. Of dat nou met Naylene was, of met de hele groep. ‘Oh, ja. Dat klopt,’ zei ik zachtjes. Het duurde inderdaad niet zo heel erg lang meer voor we elkaar weer zouden zien. Ik wist echter niet zo goed wat er dan zou gebeuren. Ik vond het nu al moeilijk om niets tegen Calum te zeggen en het zou nog zoveel moeilijker worden als hij naast me zou liggen! Als hij me aan zou kijken met zijn bruine ogen, die altijd vol begrip stonden, dan zou dat echt niet meer gaan! Ik vond het nu al heel erg moeilijk en ik voelde me heel slecht dat ik hier tegen hem zat te liegen! ‘Dat kunnen we wel doen.’ Het was pas over een paar weken. Misschien dat de hele situatie dan wel weer anders was. Ik keek even naar buiten en zuchtte. Ik was er bijna en ik voelde me schuldig, want ergens was ik heel blij dat ik nu niet meer met Calum hoefde te praten. Normaal kon het me niet lang genoeg duren. ‘Ik ben er bijna, dus ik denk dat ik moet afsluiten.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Linn was echt moe, maar dat maakte echt helemaal niets uit? Ik was zelf ook best wel moe? Ik zou hierna ook wel gaan slapen. We hadden morgen ook weer een hele volle dag, maar zou de komende tijd er sowieso wel uitzien. Daarom leek het ons allemaal wel fijn om gewoon even rust te hebben. Iets wat we rond de feestdagen hadden, wat toch wel de perfecte tijd was! Ik wist nog niet helemaal wat het plan was, het lag er ook wel een klein beetje aan wat Linn zou gaan doen. Ashton en ik hadden het er al wel over gehad om naar Linn en Naylene te gaan, maar omdat we ook een soort van vakantieplannen hadden, wisten we niet echt hoe het allemaal ging. Het waren ook vooral nog plannen en we hadden geen idee wat er van terecht kwam? Het was jammer dat het allemaal niet heel erg dicht bij was. Dus ik zou dit jaar waarschijnlijk wel moeten kiezen of ik Kerst wilde vieren met Linn of met mijn familie? Het was best lastig als je weinig tijd had, om te weten waar je naar toe wilde? Ik glimlachte toen Linn zei dat ze ook trots was op mij. We hadden het elkaar al wel eens eerder verteld, volgens mij was het gesprek in de diner daar ook over gegaan. Toch was het altijd fijn om te horen, zeker als we het zo druk hadden. Dan schoten die gedachten er nog wel eens bij in? Het was gewoon best wel veel bij elkaar! Ik knikte "We kijken dan wel." Ik wist ook niet hoe druk we het hadden, hoe druk zij het had. Misschien was er niet eens tijd om uit te gaan. Niet dat het perse moest? Ik vond het veel belangrijker dat we gewoon even de tijd hadden voor elkaar. Dat we elkaar even konden zien! Ik knikte, ten teken dat het klopte, het zou echt niet meer zo lang duren. Het was fijn om zoiets in het vooruitzicht te hebben. Gewoon te weten dat we eventjes bij elkaar konden zijn. Een paar dagen konden al genoeg zijn. Als dat alles was wat we op dat moment konden hebben, was dat alleen maar heel erg fijn? Al kwam er echt wel een tijd aan dat we vaker bij elkaar konden zijn. In ieder geval voor de tour weer zou gaan beginnen! Ik knikte toen Linn vertelde dat ze er bijna was. "Is goed." Ze had dan straks geen verbinding meer, waardoor we sowieso niet echt meer konden Skypen. "Het was fijn dat we elkaar vandaag nog even hebben kunnen spreken." Het maakte mij niet zo heel erg veel uit welke dag het precies was, het was altijd fijn om even met haar te kunnen praten. "Gefeliciteerd met ons jaar?" Ik wist niet echt of je daar iemand mee moest feliciteren. Ergens was dat best wel raar om te doen, alsof ik Linn feliciteerde omdat ze het een jaar met me uit had gehouden. We hadden het dit jaar wel heel erg goed gehad samen. "Ik houd van je Linnie." Zei ik nog zachtjes. Het was niet zo dat ik met die woorden smeet. We hadden ze wel eens tegen elkaar gezegd, maar dat hoefde we nou ook niet iedere keer dat we de telefoon op hingen te zeggen. Dan bewaarde ik het het liefst voor dit soort momenten. Ik hield echt van haar? Het was ook niet moeilijk om dat te doen! Linn was gewoon heel erg leuk! "Doe het rustig aan vanavond oké?" Volgens mij was het nog niet echt de tijd om naar bed te gaan. Maar als ze dat wilde, moest ze dat vooral doen. Ik zou zo in ieder geval gaan slapen, want hier was het ondertussen al wel over middernacht. Wat eigenlijk betekende dat het niet meer precies een jaar geleden was, maar voor mij maakte dat sowieso niet zoveel uit. Linn vond dat iets belangrijker?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld