Demish schreef:
Michael.
We hadden het echt heel goed samen gehad in het afgelopen jaar. We hadden misschien een paar keer ruzie gehad, maar nu ging het wel echt een stuk beter! Edyn wist nu dat ze niet meer zomaar naar iedereen moest luisteren en dat ze eerst rustig voor haarzelf na moest denken. Ik had wel meegekregen dat ze fans had ontmoet en dat het niet helemaal goed was gegaan, maar ik was daar eigenlijk wel blij om? Natuurlijk was het leuk als ze met fans op de foto ging, maar Edyn had ook ingezien dat die meisjes niet veel aardigs hadden gezegd over Rhi en dat dat een goede reden was om wat afstand van hen te nemen. Op sommige momenten wilde ik liever ook niet op de foto met een fan? Ik vond het prima om even te praten, uiteindelijk waren dat soort momenten toch ook waardevoller dan een snelle foto. Ik snapte wel dat ze een foto wilden, want het was leuk om te hebben, maar op sommige momenten hoefde dat voor mij niet? Iets wat de anderen soms ook wel eens hadden. Op een gegeven moment was je er een beetje klaar mee en Edyn had dat nu ook. ‘Ik hoop dat we het binnenkort weer zo leuk kunnen hebben.’ Edyn wist nog niks van Canada. Het liefst wilde ik haar dat over een paar uurtjes pas vertellen, aangezien ik mijn cadeautjes er ook wel een beetje op af had gestemd! Het was behoorlijk koud in Canada en ik was er zeker van dat Edyn geen echte winterjas had, dus ik had aan Linn gevraagd of ze er samen eentje met me uit wilde zoeken. Door Linn waren er ook nog oorwarmers en andere dingen bij gekomen, maar ik had het niet heel erg gevonden. Als het goed was, zou Edyn dat vandaag allemaal krijgen en dan zou ik haar uitleggen dat we samen met mijn ouders naar Canada zouden gaan. Edyn wilde immers ook heel erg graag tijd doorbrengen met mijn ouders en zij ook met haar! Ze hadden haar alleen nog maar een paar keer via Skype gezien, dat was toch wel heel anders dan in het echt! Al wist ik zeker dat Edyn een hele goede indruk op hen zou maken. Ze was nou eenmaal heel erg vriendelijk! Dus waarschijnlijk zouden ze wel dol op haar zijn. Daar hoopte ik in ieder geval op! ‘Misschien kunnen we dat inderdaad wel doen.’ Volgend jaar was nog heel erg ver weg, maar misschien zouden we dan nog wel samen zijn? Ik hoopte in ieder geval van wel, want ik was echt heel blij met Edyn. Ze had dit jaar in vele opzichten beter gemaakt dan dat het had kunnen zijn. Zonder haar had ik misschien hele andere dingen gedaan, andere acties ondernomen. Dankzij haar was ik die avond in Amsterdam gewoon het podium op gegaan. Doordat ze me was gaan halen en brengen naar mijn afspraken met een therapeut, had ik haar steun gehad en was ik ook blijven gaan. Ze had zoveel dingen voor me gedaan en ik hoopte dat we deze relatie over een jaar nog steeds zouden hebben. We hadden nu bijna een jaar iets samen? Ongeveer sinds maart. Dat duurde nog wel drie maandjes, maar drie maanden gingen snel voorbij. Gelukkig zou ik haar na het nieuwe jaar weer zien. De tijd ging altijd sneller als ik bij Edyn was. Dat kwam waarschijnlijk ook doordat we het zo leuk hadden samen. Ik draaide me iets naar de klok, ondanks dat ik eigenlijk al wist dat het kerst was. Tenminste, ik wist dat het hier al niet meer 24 december was, maar ik had er eigenlijk nog niet over nagedacht dat dat betekende dat het nu kerst was. ‘Ja, het is hier al kerst.’ Dat was toch best vreemd. Edyn haar verjaardag was voor haar nog maar net begonnen en hier was het al een dag later. Al was kerst hier misschien nog maar net begonnen. Ik keek naar Edyn en glimlachte licht. ‘Alvast een fijn Kerstmis?’
Michael.
We hadden het echt heel goed samen gehad in het afgelopen jaar. We hadden misschien een paar keer ruzie gehad, maar nu ging het wel echt een stuk beter! Edyn wist nu dat ze niet meer zomaar naar iedereen moest luisteren en dat ze eerst rustig voor haarzelf na moest denken. Ik had wel meegekregen dat ze fans had ontmoet en dat het niet helemaal goed was gegaan, maar ik was daar eigenlijk wel blij om? Natuurlijk was het leuk als ze met fans op de foto ging, maar Edyn had ook ingezien dat die meisjes niet veel aardigs hadden gezegd over Rhi en dat dat een goede reden was om wat afstand van hen te nemen. Op sommige momenten wilde ik liever ook niet op de foto met een fan? Ik vond het prima om even te praten, uiteindelijk waren dat soort momenten toch ook waardevoller dan een snelle foto. Ik snapte wel dat ze een foto wilden, want het was leuk om te hebben, maar op sommige momenten hoefde dat voor mij niet? Iets wat de anderen soms ook wel eens hadden. Op een gegeven moment was je er een beetje klaar mee en Edyn had dat nu ook. ‘Ik hoop dat we het binnenkort weer zo leuk kunnen hebben.’ Edyn wist nog niks van Canada. Het liefst wilde ik haar dat over een paar uurtjes pas vertellen, aangezien ik mijn cadeautjes er ook wel een beetje op af had gestemd! Het was behoorlijk koud in Canada en ik was er zeker van dat Edyn geen echte winterjas had, dus ik had aan Linn gevraagd of ze er samen eentje met me uit wilde zoeken. Door Linn waren er ook nog oorwarmers en andere dingen bij gekomen, maar ik had het niet heel erg gevonden. Als het goed was, zou Edyn dat vandaag allemaal krijgen en dan zou ik haar uitleggen dat we samen met mijn ouders naar Canada zouden gaan. Edyn wilde immers ook heel erg graag tijd doorbrengen met mijn ouders en zij ook met haar! Ze hadden haar alleen nog maar een paar keer via Skype gezien, dat was toch wel heel anders dan in het echt! Al wist ik zeker dat Edyn een hele goede indruk op hen zou maken. Ze was nou eenmaal heel erg vriendelijk! Dus waarschijnlijk zouden ze wel dol op haar zijn. Daar hoopte ik in ieder geval op! ‘Misschien kunnen we dat inderdaad wel doen.’ Volgend jaar was nog heel erg ver weg, maar misschien zouden we dan nog wel samen zijn? Ik hoopte in ieder geval van wel, want ik was echt heel blij met Edyn. Ze had dit jaar in vele opzichten beter gemaakt dan dat het had kunnen zijn. Zonder haar had ik misschien hele andere dingen gedaan, andere acties ondernomen. Dankzij haar was ik die avond in Amsterdam gewoon het podium op gegaan. Doordat ze me was gaan halen en brengen naar mijn afspraken met een therapeut, had ik haar steun gehad en was ik ook blijven gaan. Ze had zoveel dingen voor me gedaan en ik hoopte dat we deze relatie over een jaar nog steeds zouden hebben. We hadden nu bijna een jaar iets samen? Ongeveer sinds maart. Dat duurde nog wel drie maandjes, maar drie maanden gingen snel voorbij. Gelukkig zou ik haar na het nieuwe jaar weer zien. De tijd ging altijd sneller als ik bij Edyn was. Dat kwam waarschijnlijk ook doordat we het zo leuk hadden samen. Ik draaide me iets naar de klok, ondanks dat ik eigenlijk al wist dat het kerst was. Tenminste, ik wist dat het hier al niet meer 24 december was, maar ik had er eigenlijk nog niet over nagedacht dat dat betekende dat het nu kerst was. ‘Ja, het is hier al kerst.’ Dat was toch best vreemd. Edyn haar verjaardag was voor haar nog maar net begonnen en hier was het al een dag later. Al was kerst hier misschien nog maar net begonnen. Ik keek naar Edyn en glimlachte licht. ‘Alvast een fijn Kerstmis?’