Hier komen de laatste 3 forum topics
te staan waarop je hebt gereageerd.
+ Plaats shout
Mai
Check het forum voor gezelligheid!!
0 | 0 | 0 | 0
0%
Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

> Sluiten
Helper
13 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste
ORPG| When I see you, I forget about the rest
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden

Ik nam nog een par happen, maar ze trok mij al snel mee. "Hej ik was nog niet klaar." zei ik en keek iets sip. Dan stapte we een andere ruimte in en keek haar aan. "Geeft niets." zei ik en glimlachte. "Ja, true" lachte ik en ging door mijn haar met mijn hand. "Hmmmm" mompelde ik en keek en naar de deur. "Hoe lang denk je?" vroeg ik en keek haar weer aan. Nu pas merkte ik eigenlijk hoe dicht we op elkaar stonden. 
Na een paar tellen stil, werd de deur geopend en kwam haar oom naar binnen. "Lekker knus hier zo." zei hij lachend. "Zeker meneer, Uhm kunt u misschien door geven als de groep die net naar binnen gestapt zijn weg zijn?" vroeg ik met mijn hand in mijn nek. "Die blijven nog wel hangen, ze hebben het over een jongen met dezelfde naam... Wacht eens even. Jij bent die jongen waar ze het over hebben is het niet?" vroeg hij. Langzaam knikte ik en keek Alexia aan. 
Anoniem
Internationale ster



Alexia.
'Heb je liever je ontbijt op of rust van je fans?' zei ik lachend waarna ik rond keek in het kamertje. M'n oom had er een troep van gemaakt. Ik keek weer naar Jayden. 'Een half uur, op z'n minst.' 
Ik hoorde dat de deur open ging en dat werd vrijwel meteen gevolgd door de stem van mijn oom. 'Ja, dat is hij. No questions please.' zei ik lachend waarna ik mijn oom aankeek. 'Misschien is het dan handig om toch niet te blijven. Die meiden hebben net allemaal ontbijt besteld.' zei mijn oom nadat hij om het hoekje had gekeken, het café in. Ik zuchtte zachtjes. 'Misschien moet je dan toch maar je manager bellen waar je bent. Hier komen we nooit meer uit.' zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde. Ik haatte die meiden. 
-
@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden

Daar had ze gelijk in. Even zuchtte ik. En dit was een droom van mij om beroemd te worden met zingen. Alleen mijn moeder had iets te veel van het goede gedaan. "Half uur, gezellig." lachte ik. 
Dat zou dan nog lang duren voordat ze klaar waren. "Wacht." dacht ik en zocht even naar een leeg papiertje of iets. Ik vond dan een stapeltje serverjes en een pen. Snel krabbelde ik mijn handtekening op een paar servetjes en hield die naar haar oom. "Geeft deze, dan zijn ze wel even bezig." zei ik. "Zeg maar dat ik op hun plek heb gezeten, waar ze nu zitten." Dit had wel eens vaker gewerkt waardoor we ongezien weg konden komen, toen ik met een vriend op stap was. Haar oom keek mij vreemd aan, snel knikte ik en schonk hem een glimlach. "Oké." zei die en liep het hokje weer uit en sloot de deur. "Dit gaat leuk worden." grinnikte ik en opende toch iets de deur op het spel te zien. Via een kier keek ik naar binnen en wenkte Alexia dat ze het ook moest zien. Haar oom liep naar de tafel en overhandigde de servetjes. Ze geloofde het eerst niet, maar al snel brak de fan girl groep in gillen uit. 
Anoniem
Internationale ster



Alexia.
Met een blik op mijn gezicht die niks anders dan vragen opriep keek ik naar het tafereel wat er voor mij gebeurde. Oké, hij had dit dus vaker gehad. Grinnikend keek ik naar het gezicht van mijn oom. Ouderwets dat hij was, snapte hij waarschijnlijk niet dat een handtekening al veel los kon maken in het leven van een meid van mijn leeftijd of jonger. Bij mij niet of je moest echt met Ed Sheeran zelf naar me toe komen.
Lachend keek ik met Jayden mee. Dit was echt hilarisch om naar te kijken. Alleen snapte ik nog niet hoe we hier weg konden komen aangezien de enige weg naar buiten, vlak langs de meiden was. Toen mijn oom nog net niet bedolven werd onder de tienermeiden barstte ik in lachen uit.  Die man wist niet wat hem overkwam.
-
@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden.

Samen met Alexia keken we naar het tafereel wat er gaan de was. Dan pakte ik de hand van Alexia, deed mijn capuchon wat beter op en stapte de ruimte uit. Nog snel greep ik mijn board en rende snel langs de meiden naar buiten. Lachend schudde ik mijn hoofd en rende nog een stukje door tot we uit het zicht waren van het eethuisje. Daarvoor had ik nog snel wat geld neer gelegd voor het eten. 
"Blijft leuk om dit te doen." lachte ik en keek Alexia aan. Even haalde ik nog diep adem en ging met mijn hand door mijn haar heen. "Goed, nog een plek wat je wilde laten zien?" vroeg ik lachend. 
Maar al snel verdween mijn lach als ik mijn mobiel af hoorde gaan, aan het deuntje te horen was het mijn moeder. Met een zucht pakte ik hem uit mijn zakje en haalde diep adem. Weg drukken wilde ik graag, maar ik kon haar ook niet ongerust laten. Nog even haalde ik diep adem en nam op. Nog voordat ik wat kon zeggen begon mijn moeder als een gek te praten. "Mam, mam rustig, ik ben oké." kreeg ik er eindelijk tussen. "Ja, nee, ik eet genoeg." zuchtte ik en keek naar de grond. Gelukkig, ze werd rustiger. "Liever blijf ik toch even van het touren af, het werd mij gewoon te veel." zei ik eerlijk. Ze zei nog wat dingen tot we opgingen. 
Anoniem
Internationale ster



Tijdsprong naar een maand later.
-
Alexia.
Met een zucht plofte ik neer op de bank. Ik was net terug van een hectische dag school. Het was zo'n chaos gewoon. We hadden na vandaag eindelijk de tentamens achter de rug en iedereen was blij er vanaf te zijn. Ook ik. Ik legde mijn camera naast me neer en pakte mijn telefoon. Jayden en ik hadden enorm veel contact na de laatste keer dat wij elkaar zagen. Vrijwel meteen na het telefoontje van zijn moeder was hij met piepende banden opgehaald met de tourbus. Iets wat ik heel erg jammer vond. Helemaal omdat ik toch na twee weken elke dag te hebben gefacetimed toch wel gevoelens voor hem ontwikkeld had. Ik wist natuurlijk niet of dat wederzijds was en durfde er daardoor ook niet voor uit te komen bij hem. Ik stuurde hem een berichtje. "Hey Jay, ik hoor weer bij het land der levenden. Tentamens overleefd. Hoe gaat het bij jou? xx" Ik stuurde het en zuchtte zacht. Ik wou hem zo graag weer zien..
-
@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden

Het was snel gegaan nadat ik op had gehangen, binnen enkele minuten stond de tourbus er en sprong mijn moeder zowat de bus uit en sleurde mij er weer mee in. Toch kon ik nog wat tijd rekken om Alexia voor te stellen. Had haar een flinke bedankt knuffel gegeven en een kus op haar voorhoofd. Dat deed ik snel vanwegen mijn moeder. Gelukkig hadden we ook op een andere plek afgesproken, ergens wat rustiger. "Hou je sterk." had ik nog gemeld en mijn pet gegeven. Daarna was ik in gestapt en reden ze zo snel mogelijk weer weg. 
De tijd dat we van elkaar waren hadden we gefacetimed en merkte ik steeds meer dat ze iets veranderd was. Ook haar manier van praten. Maar zelf merkte ik, als ik haar zag, dat ik steeds meer gevoelens voor haar kreeg.
De optredens waren dan ook zoals normaal, veel geschreeuw van fans, foto's handtekeningen enz. Maar het meest miste ik Alexia, jammer dat ze er niet bij kon zijn. 
Ik werd uit mijn gedachten getrokken toen mijn mobiel afging en pakte deze meteen van het kastje naast mij af. Meteen verscheen er een glimlach rond mijn lippen. "Hej A, gelukkig, want ik dacht je verloren te hebben." stuurde ik met een lachende smiley terug. "Wat voor gevoel heb je er over? Goed of slecht ik hoop goed." stuurde ik er snel achter aan. Even gaapte ik, want voor nachten had ik zo slecht geslapen. Mijn moeder was helemaal geflipt toen ze mijn arm en zij zag. Meteen werd ik naar het ziekenhuis gebracht en behandeld. De dokter zei dat het al goed verzorgt was, maar mijn moeder geloofde het niet. "De wond gaat de goede kant op trouwens. Het is bijna zo goed als normaal." glimlachend stuurde ik elk bericht. "Jayden, kom je!" hoorde ik mijn moeder en zuchtte. Ze liet mij nu echt niet uit het ook, had zelfs een wachter bij mijn deur in de bus staan, en nu ook bij het hotel "Ja mam, kom er aan." riep ik. "Moet gaan, voorbereidingen." stuurde ik en stopte mijn mobiel in mijn zak.
Anoniem
Internationale ster



Alexia.
Ik werd opgeschrokken door de piepende toon van mijn telefoon. Ik was in slaap gevallen.. Met een hap naar lucht kwam ik omhoog. Dat was niet het plan. Toen ik mijn telefoon pakte zag ik dat het een appje van Jayden was. Met een glimlach veegde ik het beetje slaap wat zich al in mijn ogen ontwikkeld had, weg. Ik opende de appjes en grinnikte zacht toen in de eerste zin zag. "Volgens mij ging het wel goed, tenminste dat hoop ik natuurlijk." stuurde ik terug. "Oh nee!! Nu ben ik jou weer verloren." Gelukkig was dat niet voor lang. Ik wist dat hij twee steden hiernaast moest optreden vanavond. Ik had dan ook stiekem, tenminste niet helemaal, mijn ouders wisten het, een kaartje gekocht. Ik was van plan om er zo vroeg mogelijk heen te gaan, zodat ik vooraan zou staan en hij mij zou zien.
Enthousiast stond ik op van de bank. Ik moest me klaar gaan maken, het was al bijna half 5. Ik liep naar boven en nam een snelle douche. Eenmaal klaar liep ik al dansend naar mijn kast waar ik een leuk, passend setje uit haalde. Ja, dit was perfect. Ik wist ondertussen een beetje waar hij van hield.
Nadat ik mijn make-up nog gedaan had, liep ik naar mijn auto waarin ik weg scheurde, opweg naar de jongen die ik toch wel heel leuk vond. Na ongeveer een half uur rijden was ik er. Ik schrok van wat ik zag. Ik dacht dat ik vroeg was.. Honderden meiden stonden voor mij.. Hij zou mij nooit zien..
-
Kleding:



@CreepDoll 
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden

Het was zo jammer dat ik niet lang meer kon praten met Alecia, het liefst had ik weer gefacetimed, maar ja concert. Met wat tegen zin liep ik naar de plek waar ik moest zijn en namen niet veel later alles door. Daarna repeteerde ik nog wat en over een uur of drie begon het concert. De gillende meiden hoorde ik buiten al staan. Met een fles water stond ik buiten even een frisse neus te halen, mijn ogen had ik even gesloten en haalde diep adem. Nam een flinke slok van het water en keek voor mij uit. Het was dat Alexia niet echt van dit soort muziek hield. Maar dat maakt niet echt iets uit. Ik had zelf een paar nummers zelf geschreven en die opgenomen. Ohja, dat wilde ik nog doen. Ik pakte snel mijn mobiel, en opende de app van Alexia, en stuurde het liedje door. Hopelijk, snapte ze het liedje. Ik drukte op verzenden en stopte mijn mobiel weer terug in de zak. Ze zou vast in slapen gevallen zijn na deze lange weken. "Jayden." hoorde ik en keek om. Ik knikte en liep naar binnen. De laatste voorbereidingen moesten getroffen worden. Kreeg mijn oortjes in en de microfoon deed ik om. Controleerde of alles het deed, dat deed het gelukkig goed. De zaal begon al vol te lopen, nog 1.5 uur en dan begon het. 
Anoniem
Internationale ster



Alexia.
Vol bewondering keek ik om me heel hoe al deze meiden nog net niet aan het flauwvallen waren over een jongen waar ik een uur geleden nog mee heb gebeld. Ik snapte het dan ook wel, hij was heel leuk. Stukje bij beetje kwamen we dichterbij bij de ingang. Heerlijk, die warmte die me tegemoet komt. Ik pakte mijn telefoon toen ik eenmaal binnen was en zag dat ik een appje had van Jayden. Het was een nummer. Hmm, dat deed hij normaal gesproken nooit. Ik plugde mijn oordopjes in en liep eerst naar de bar om een fanta te halen. Toen ik die had zette ik het nummer aan. Met tranen in mijn ogen luisterde ik er naar. Wat een prachtig nummer.. Zou dit over onze situatie gaan? Ik zou het niet weten. Ik moest er eens niet zo veel achter zoeken. Ik liep de zaal in, het nummer luisterde ik over en over. Ik merkte dat het voorprogramma al was begonnen, was ik zo sloom? Ik wurmde mezelf door alle gillende tienermeiden heen. Gelukkig stond ik toch nog vooraan, dat was wel fijn. Zo kon ik hem zien en hij mij hopelijk ook..
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden

Nadat het voorprogramma was begonnen, begon mijn moeder meteen, zoals altijd, gestrest te doen. Dat kon ik gelukkig weg duwen en concentreerde mijzelf op wat er straks zou gebeuren. Ik had het geen zin, liever zat ik met Alexia, of op de skatebaan. Ach, hier verdiende ik mijn geld aan. Concerten. De tijd dat ik moest kwam al snel inbeeld en liep richting het podium en keek via de zijkant van het podium naar de meiden. Elke keer was het weer grappig om te zien. Nog een kwartier. Ik haalde diep adem en leunde met mijn rug tegen de muur aan, pakte nog snel mijn mobiel en appte Alexia. "Het word via YouTube live uitgezonden. Als je mij nog wilt zien." stuurde ik en zette hem op stil en gaf deze aan mijn moeder, anders zou het de zending storen met zingen. Nog een keer haalde ik diep adem en stapte het podium op als mijn naam werd aangekondigd. Rustig liep ik het podium op en zwaaide. ."  Is iedereen er klaar voor?!" riep ik zo hard mogelijk. De meiden bleven juichen. "Mooi, hier gaan we dan!!!" riep ik en zette mijn eerste nummer in en begon de dans passen er bij te doen. En eigenwijs als ik was, deed ik mijn nieuwe passen er in die ik bedacht had. 
Anoniem
Internationale ster



Alexia.
Het voorprogramma was niet mijn ding. Het had een hoog “Justin-Bieber-In-2009-gehalte”, niet mijn ding dus. Eigenlijk was sowieso Jayden zijn muziek niet mijn ding. Maar híj was mijn ding. Daarom was ik hier. Een kriebel ontstond in mijn buik toen ik zijn stem hoorde. Voor het eerst sinds een maand zou ik hem weer in levende lijven zien. Hij mij waarschijnlijk niet.. Ik zuchtte toch zachtjes bij dat idee. Het was zeker geen fijn idee maar ik stond tussen ik denk wel 10.000 gillende tienermeiden dus wat wou je anders. Ik geloofde niet in wonderen. Toen hij het podium op liep kreeg ik weer zo’n kriebel. Ik betrapte mezelf er dan ook op dat ik toch echt verliefd aan het worden was. Ik besloot niet te gillen, dat was ik niet. Daarnaast zou ik meer opvallen als ik dat niet zou doen aangezien ik nu zowel links als rechts doof was door de meiden om me heen. Ik nam een slokje van mijn fanta en keek met een twinkeling in mijn ogen naar Jayden. Ik besloot een stukje te filmen. Dit wou ik niet meer vergeten.. Ik pakte mijn telefoon en filmde het.Wat was hij toch knap.. Ik hoopte uit de grond van mijn hart dat hij mij zou zien.. Ik deed mijn best om op te vallen maar niet op een verkeerde manier. Ik zou niet gaan gillen, springen of schreeuwen. Ik stond iets rechts van het midden maar wel helemaal vooraan. Hij zou me moeten kunnen zien. Uit mijn tas toverde ik de pet die ik van jayden had gehad na onze eerste ontmoeting. Ik zette hem op. 
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden

Ik begon aan mijn 3e nummer vaar bleef even stil staan om mijn ogen langs de menigte te laten gaan, en even op adem te komen. Dansen en zingen was echt niet prettig, want ik song live zoals altijd. Er was mij iets opgevallen en dat wilde ik beter zien. Al snel herkende ik mijn pet die ik aan Alexia had gegeven en glimlachte. "Eén klein moment dames." zei ik en liep naar de zijkant, melde tegen één van mijn beveiligers dat ze Alexia moesten helpen over het hek als de break er was.
Snel liep ik weer terug het podium op en ging weer met mijn nummers. De twee mannen lag ik naar de voorkant lopen en glimlachte even. Dat ze was gekomen, had ik niet verwacht. 
Na nog een paar nummers, was er even pauze. Alexia was daarvoor al gehaald, haar reactie was echt prachtig toen ze haar haalde en de andere meide smeekte om mee te mogen. Ik was ondertussen op de bank geploft en wachtte op Alexia. 
Anoniem
Internationale ster



Alexia
ik was vrolijk mee aan het zingen met de muziek toen ik Jayden iets hoorde zeggen en naat een bewaker zag loprn. Wat was er?! Toen ik twee beveiligers naar me toe zag lopen snapte ik het. Enthousiast liep ik met de bewakers mee. Het wad gelukt, hij had me gezien. Toen we backstage liepen keek ik mijn ogen uit. Ik had dit natuurlijk nog nooit eerder meegemaakt dus het was echt geweldig. Ik moest eventjes wachten in een kamertje waar ik ook onder een kruisverhoor gegooid werd door zijn beveiligers. Lachend ging ik in op alle vragen. Vlak daarna werd ik begeleid naar een andere kamer waar ik Jayden zag zitten. ‘Hello mister Grey.’ Zei ik. Dat was zijn bijnaam. Puur omdat ik het grappig vond mey betrekking tot fifty shades of Grey. 
-
sorry voot de kortheid en spelfouten
Anoniem
Wereldberoemd



Jayden

Een flink blikje energy drink had ik in mijn hand en had mijn hoofd op de rugleuning van de bank gelegd. Ik had zo geen zin meer om door te gaan. De nummers waren zo saai en standaard. Maar de tour moest afgemaakt worden, of ik, nee daar had ik ook geen zin in. Een slok nam ik van mijn drinken tot de deur open ging en een bekende stem hoorde. Langzaam keek ik om en glimlachte meteen als IK Angelina zag. Ik stond op en liep naar haar toe, sloeg mijn armen meteen om haar heen, draaide haar rond en drukte, daarna onbewust, mijn lippen op die van haar. Pas dat ik los liet had ik door wat ik deed. "Eh, sorry." zei ik en keek even weg. Maar viel al snel in de lach als ik door had wat ze zei. "Je bent wel gek op die film he" grinnikte ik en pakte haar hand om naar de bank te begeleiden. "Wat vond je van het nummer dat ik je stuurde." vroeg ik
Plaats een reactie
Reageer
Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld
Eerste | Vorige | Pagina: | Volgende | Laatste