Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO▲All that you are, is all that I'll ever

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
De volgende ochtend (:
---
Luke.
Het was heel wat geweest dat Rhi mee was gegaan naar de kamer. Ik had haar daar gewoon even de tijd aan haarzelf gegeven. Ik wist dat ze niet echt had zitten wachten op een gesprek. Ik had kunnen indenken dat ze op dat moment gewoon alleen had willen zijn, misschien had willen douchen, wat eten en uiteindelijk had willen slapen. Ik had haar wel uitgelegd waar ze eten had kunnen halen, maar daar had ik gisteravond ook niet meer gezien. Zelfs was ik een hele tijd buiten de kamer geweest. Ik had eerst wat tijd voor mezelf nodig gehad om na te denken over alles wat er was gebeurd. Daarom was ik naar een stukje gelopen waar het behoorlijk rustig was en had ik over alles na kunnen denken. De woorden die Rhi tijdens Thanksgiving had geroepen. Het gevoel dat ik daarna had gehad. Hetgeen wat ik daarna had gedaan, omdat het echt had geleken alsof alles tussen ons over was geweest. Misschien was het niet de meest beste actie geweest om met iemand anders in het bed te duiken, maar het was toch gebeurd. Hier op Bali, wat betekende dat het niet eens heel erg lang geleden was. Ik wist ook wel dat ik me er niet heel erg schuldig over hoefde te voelen. Rhi had duidelijk gemaakt dat het uit was geweest, zo had het ook wel gevoeld, ondanks dat er misschien een soort van hoop was geweest dat het uiteindelijk toch goed was gekomen. Ik wist niet of ik vandaag de kans kreeg om met Rhi te praten, ik hoopte dat ze iets rustiger was dan gisteren en dat de lieve kant, die me had verteld dat ze had gehoopt dat het allemaal goed was gekomen als ze hier naar toe was gekomen, de overhand nam. Ik wist echter niet wat ik moest verwachten. Ik had zelf vannacht niet heel erg goed geslapen. Alle gedachten hadden door mijn hoofd heen gespookt, waar het deels door was gekomen, maar dat was echt niet de echte reden dat ik niet had geslapen. Ik voelde het nu vooral in mijn rug en nek. Gisteravond, of vannacht, toen ik terug was gekomen, had ik gezien hoe Rhi op de bank was gekropen om daar te slapen. Ze was in slaap gevallen, maar omdat ze ook al in het vliegtuig had moeten zitten de hele dag, had ik haar daar niet willen laten liggen. Ze had er best wel lief gelegen, haar haren waren warrig geweest, omdat ze duidelijk had gedoucht. Ik wist niet wat de reden was, maar ze had een t-shirt van mij aangehad en dat aanzicht had ik al helemaal leuk gevonden? Ik had haar daar gewoon niet kunnen laten liggen. Dat was de reden dat ik haar zo voorzichtig mogelijk had opgetild en in het bed had gelicht. Rhi was met een reden op de bank gaan liggen en dat was omdat ze niet naast mij in bed had willen liggen. Aan die behoefte had ik voor haar willen voldoen, daarom was ik zelf maar op de bank gaan liggen. Ik was nu al een tijdje wakker en om een beetje van mijn stijve spieren af te komen, was ik onder de douche gesprongen. Ik had er een behoorlijk tijdje gestaan, maar dat had ik ook wel nodig gehad. Ik had nog even verder na kunnen denken. Gisteravond was ik immers op een gegeven moment gestoord en was ik bij de rest gaan zitten. Linn was er ook nog eventjes geweest, wie nog best wel behoorlijk pissig was geweest. Ik snapte het ook wel, maar Linn had ook iets gedaan wat ze niet had moeten doen? Ze wist niets van Rhi? Dus dat soort dingen had ze niet zomaar kunnen roepen! Ik spoelde mijn mond nog even om, ik had mijn tanden maar meteen gepoetst. Ik had niet echt mijn best gedaan om me heel goed af te drogen. Het was hier zo warm, dat het zo zou gebeuren. Daarom liep ik in mijn zwemshort terug naar de kamer. Waar ik zag dat Rhi ondertussen wakker was geworden. "Morgen." Zei ik terwijl ik de spullen die ik aan had gehad, op een stapeltje gooide wat ik al had gemaakt van was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik was nog niet heel erg lang geleden wakker geworden. Misschien een kwartiertje. Het had even geduurd voordat ik weer had begrepen waar ik precies wakker was geworden. Ik was niet wakker geworden in mijn eigen kamer, maar in een hotelkamer van Bali. Sterker nog, de kamer van Luke. Langzaam was alles wat er was gebeurd weer bij me terug gekomen. Hoe ik hier aan was gekomen en bijna iemand had geslagen. Hoe ik met Luke had gepraat, of gediscussieerd en hoe dat er uiteindelijk toe had geleid dat ik in zijn kamer was gaan slapen. Het gekke was dat ik nog wist dat ik op de bank was gaan liggen, toen ik eenmaal had gedoucht en me om had gekleed. Ik had niet veel anders gehad dan een shirt van Luke. Edyn was degene die mijn koffer in had gepakt en er had niet echt een pyjama in gezeten. Ik had geen zin gehad om er moeilijk over te doen en weer terug te gaan naar Edyn. Het shit van Luke had nog wel in mijn koffer gezeten, wat ik typisch wat voor Edyn had gevonden, dus die had ik maar aan getrokken. Ik had niet gedacht dat Luke er echt op zou letten. Ik wist ook niet of hij dat wel had gedaan. Hij was wel degene geweest die me in zijn bed had gelegd. Ik wist niet of hij zelf ook hier had geslapen, maar zijn kant zag er nog redelijk onbeslapen uit. Ik kon het echter niet hebben dat hij me hier neer had gelegd. Ik was met een reden op de bank gaan liggen en ik had daar prima gelegen. Luke had me echter zo nodig moeten verplaatsen, alsof het hem iets uit had gemaakt dat ik daar had gelegen. Misschien had hem dat ook wel, maar hij maakte het niet makkelijker. Hij hoorde boos op me te zijn. Misschien was hij dat ook nog wel, maar dan was het wel een beetje vreemd om me zomaar in zijn bed te liggen. Ik had het water wel horen stromen, wat betekende dat Luke waarschijnlijk onder de douche had gestaan. Het water was ondertussen wel gestopt. Ik zuchtte en draaide me om in het bed. Ik voelde me nog steeds behoorlijk moe, maar volgens de wekker was het nog wel ochtend en dat was ergens wel fijn om te weten. Dan had ik nog niet een enorme jetlag. Ik keek op toen ik de stem van Luke hoorde en zuchtte toen ik hem zag staan. Dat hij net uit de douche was gekomen was één ding, maar hij had zich niet eens fatsoenlijk afgedroogd, waardoor zijn blonde haar druppels water achterliet op zijn lichaam, die vervolgens weer verder naar beneden gleden. Dit was wel de laatste manier waarop ik Luke wilde zien, dus ik ging weer liggen. Het hielp al niet dat hij me in bed had gelegd, in plaats van dat hij me op de bank had laten liggen. Ik wist niet of hij expres in zijn zwemshort de kamer binnen was komen lopen. Misschien wel. ‘Je had me niet in je bed hoeven leggen. Die bank lag prima.’ Dat was iets waar ik hem wel op wilde wijzen. Ik had daar prima gelegen en ik kon het niet hebben dat hij toch lief had willen doen, terwijl hij eigenlijk boos op me hoorde te zijn. Als ik boos was op iemand, hield ik daar ook geen rekening mee? Misschien dat Luke daar anders in was, maar het maakte dingen voor mij niet makkelijker. Ik draaide een pluk van mijn haar rond mijn vingers en keek vanuit mijn ooghoeken naar Luke. Ik wist niet of hij nu wilde praten, of we nog wel zouden praten. Ik had hem gisteravond niet meer gezien, nadat hij me naar de kamer had gebracht. Ik wist niet wat hij had gedaan, maar dat hoefde hij ook niet tegenover me te verantwoorden. Als iemand zich moest verantwoorden, dan was ik dat. Iets wat Luke gister ook al had gezegd en hij had er volledig gelijk in. Ik vond het alleen niet leuk dat hij gelijk had.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het had wel echt iets gedaan, Rhi weer zien. De vorige keer hadden we ruzie gehad en het had geleken alsof we geen relatie meer hadden gehad. Ik had haar wel heel erg gemist. Er waren vast niet veel mensen die dat begrepen, maar Rhi en ik hadden wel echt een fijne relatie gehad. Als je alle minpunten niet meerekende. We hadden best leuke dingen gedaan met elkaar, het was echt niet allemaal slecht geweest. Op een gegeven moment hadden we precies geweten wat we aan elkaar hadden gehad en in die tijd had ik echt genoten van onze relatie. Een stomme ruzie had er voor gezorgd dat het allemaal over was geweest, maar de dingen die waren gezegd kon ik ook niet zomaar vergeten? Ik was behoorlijk boos geweest, gisteren ook. Het was nu wel weer een beetje bijgetrokken, maar Rhi moest zich soms gewoon iets volwassener gedragen. Ze dacht misschien dat ze dat deed, maar dat was echt niet het geval en het gisteren had me dat echt eventjes geïrriteerd. Die irritatie was helemaal weg geweest toen ik haar op de bank had zien liggen. Iets waar ze nu natuurlijk ook weer over begin. "Daar meen je niets van. Die bank ligt vreselijk." Zei ik lachend. Ik had er echt niet lekker op gelegen, ik was wat langer dan Rhi. Ze had er iets beter op kunnen liggen. Toch kon ik me niet voorstellen dat het voor haar prima had gelegen, ondanks dat ze ook avonden in haar auto had gelegen, wat ook geen pretje was. "Daarbij heb je je in het vliegtuig vast ook al in rare bochten moeten wringen tijdens het slapen. Dus ik gunde je wel een nachtje in een bed. Zeker als je terug wil vandaag." Dan moest ze weer in het vliegtuig, wat een behoorlijke tijd was. Ik liep om het bed heen, zodat ik daar plaats kon nemen. Het leek me niet dat Rhi ineens op zou staan en weg zou lopen, niet op dit moment. Ze was net wakker en het leek me dat ze nu wel echt honger had. "Ik zou het wel jammer vinden als je vandaag weer terug gaat, trouwens." Zei ik zachtjes. Ze was hier nu toch? Dan konden we er beter over praten? Ik zou het in ieder geval fijn vinden als we er eventjes over konden praten. Rhi hield daar niet van, maar het moest toch een keer gebeuren. Of we het goed zouden maken of niet. Ik hoopte stiekem van wel, Rhi had dat ook gedaan. Dan was er hoop voor ons. "De keuze is aan jou. Als je hier echt niet wilt zijn, dan zorg ik dat je terug komt naar Los Angeles." Ik had me gisteren nog voorgenomen om niets voor haar te gaan betalen. Ik was boos op haar geweest. Maar ik wilde niet dat ze hier zou blijven en zich vervolgens ellendig zou voelen. Ze was in haar leven al op genoeg plaatsen geweest waar ze niet had willen zijn. Nu was ze oud genoeg om zelf te bepalen waar ze bleef en waar niet, dan zou het idioot zijn dat ze zich nu alleen nog maar tegen moest houden door geld. Ik had een zwak voor Rhi? Dat was me nu ook best wel duidelijk. Ik wilde het liefst dat ze hier gewoon bleef, maar als ze dat echt niet wilde, dan kon ik haar niet dwingen. Ik hoopte echt dat wanneer ik haar een keuze gaf, ze er voor koos om hier te blijven. Om dit op de een of andere manier goed te krijgen. "Ik hoop alleen dat je niet zoals mij doet." Zei ik zachtjes. Voorzichtig schoof ik iets dichter naar haar toe en sloeg ik één arm om haar heen. "Dat je wegloopt, omdat je denkt dat het gevecht op dit moment niet kan winnen." Dat was ik had gedaan in Los Angeles. Ik had gedacht dat ik echt niet meer tegen Rhi in had kunnen gaan. Iets wat ik misschien wel had kunnen doen? Als ik er maar goed genoeg mijn best voor had gedaan. Op een gegeven moment had ik opgegeven en ik hoopte dat Rhi ons, op dit moment niet op zou geven door weer terug te gaan naar Los Angeles. Hoe erg ze er ook van had gebaald dat ze hier was!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik haalde enkel mijn schouders op toen Luke zei dat de bank waarschijnlijk niet zo lekker had gelegen. Hij was langer, dus misschien was het anders voor hem. Mijn punt was dat hij me niet hier naar toe had hoeven verplaatsen. Hij maakte het er niet beter op door te zeggen dat hij me een goede nachtrust had gegund, nadat ik al die tijd in een vliegtuig had gezeten en er misschien wel weer in zou stappen vandaag. Hij had gister nog zo boos geleken en nu leek het opeens helemaal over te zijn. Ik was rechtop gaan zitten en had mijn knieën opgetrokken, zodat ik mijn armen er omheen had kunnen slaan. Luke was deze kant op gekomen en ik had mijn benen iets opzij gelegd, zodat hij op het bed had kunnen zitten. Ik luisterde naar Luke, wie me vertelde dat hij het erg zou vinden als ik weg zou gaan. Dat had letterlijk nog nooit iemand tegen me gezegd. De meeste mensen ware blij geweest als ik uit hun leven was verdwenen, zeker na alle shit die ik uit had gehaald om juist dat voor elkaar te krijgen. Ik wist hoe ik Luke had behandeld, hij wist het zelf ook en hij had gister ook volledig het recht gehad om boos op me te zijn, misschien was hij dat ergens ook nog wel, maar nu vertelde hij me dat hij het jammer zou vinden als ik weg zou gaan. Iets wat ik niet kon bevatten en daarom wist ik ook niet wat ik er op moest zeggen. Luke wilde me hier nog steeds hebben, ondanks alles wat ik had geroepen en wat ik had gedaan. Hij gaf me dan wel de keuze, maar hij had duidelijk benoemd dat hij me hier wilde hebben. Dat ik niet uit zijn leven zou verdwijnen. Iets wat ik wel zou doen als ik terug zou gaan naar Los Angeles. Ik snapte in eerste instantie niet wat hij bedoelde met dat hij hoopte dat ik me niet zoals hem zou gedragen. Luke schoof iets naar me toe en ik voelde vervolgens zijn arm om me heen. Iets wat ik in een lange tijd niet had gevoeld. Ik slikte toen ik zijn woorden hoorde. Ik wist niet hoe, maar zijn woorden kwamen zo erg bij me binnen dat een gevoel van schuld mijn lichaam overspoelde. Ik gedroeg me al jaren zoals Luke. Ik was letterlijk voor elk gevecht in mijn leven weggerend. Ik had misschien een grote mond gehad, maar op de momenten dat iets te dichtbij was gekomen, dan had ik me omgedraaid en was ik weggerend, voordat het echt invloed op me had kunnen hebben. Iets wat ik ook bij Luke had gedaan, keer op keer. Ik was weggerend na onze one night stand, omdat het niet meer voor mij was geweest, ik was weggerend toen iemand ons had bestempeld als een stel en ook toen Luke me mee had willen nemen naar Sydney, had ik er niet voor willen gaan. Ik was het gevecht niet samen met Luke aangegaan. Iets wat je misschien wel hoorde te doen in een relatie. Ondanks alles wilde Luke dat nog steeds met me doen. Het leek hem niets uit te maken wat er allemaal was gebeurd. Hij wilde nog steeds bij me zijn. Met dat besef kwamen de tranen in me op. Ik sloeg mijn beide armen om Luke heen en verstopte mijn gezicht in zijn hals, terwijl ik de tranen tegen probeerde te gaan. Als er iets was wat ik nooit deed, dan was het huilen. Zeker niet om iets wat een ander had gezegd, maar nu lukte het niet om de tranen aan de kant te drukken. Niet terwijl Luke hier voor me zat, met de wens dat ik hier zou blijven en niet weg zou lopen voor hetgeen wat ik moeilijk vond. Gesmoorde snikken verlieten mijn mond, terwijl de brok in mijn keel me stopte van ieder woord wat ik tegen Luke wilde zeggen. Het leek alsof ik op dit moment niets anders kon doen dan huilen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het was nooit echt heel erg makkelijk geweest tussen mij en Rhi. Maar zelfs de beste relaties waren niet makkelijk. Elke relatie was anders en het ging een beetje om de mensen die er in zaten. Calum en Linn hadden geen perfecte relatie, iets wat Michael en Edyn ook echt niet hadden. Alles wat er tussen mij en Rhi was gebeurd, was verre van perfect geweest, maar voor ons was het genoeg geweest. We hadden leuke momenten gehad. Er was vanaf het begin iets aan Rhi geweest dat me naar haar toe had getrokken. De duidelijke reden was hoe ze eruit zag. Ze was misschien niet het typische mooie Amerikaanse meisje, zoals Edyn, maar dat hoefde ik ook helemaal niet. Er was iets aan Rhi, waardoor er vast genoeg mensen voor mij waren geweest die iets met Rhi hadden willen doen. Het was met seks begonnen, maar daar was het niet bij gebleven. Het was een beetje een getouwtrek geweest. Het ging goed en dan weer niet. Ik had op tot op een bepaalde hoogte aan het touw kunnen trekken om dingen van Rhi te weten gekomen of haar iets meer naar me toe te krijgen. Ik had echter ook vaak genoeg te hard getrokken, waardoor ik om had gevallen en Rhi het touw los had gelaten. Het had echt het einde van onze relatie geleken. Wat na gisteren weer een beetje hoop had gekregen? Rhi en ik hadden allebei aangegeven dat er hoop was geweest. Een heel klein beetje, was al iets! Ik hoopte echt dat we er over konden praten? Ik verwachtte heel erg veel reacties van Rhi. Dat ze weer begon te schreeuwen, of van het bed op stond om weg te lopen. Toch gebeurde dat niet. Wat er wel gebeurde, overrompelde me een beetje. Ik voelde haar beide armen om me heen, maar ik horde ook hoe ze zachtjes begon te snikken. In de tijd dat ik Rhi kende, had ik haar nog nooit zien huilen! Ook niet bijna, of iets wat daar op had geleken! Nu had ze echt tranen in haar ogen en hoorde ik haar zachtjes tegen me aan snikken. Ik sloeg mijn andere arm ook om Rhi heen, zodat ik haar dicht tegen me aan kon trekken. Ik wist dat ik nu beter niet iets kon zeggen. Het was heel wat dat Rhi deze zwakte liet zien. Al zag ik het niet als een zwakte. Ik zag het juist iets als iets heel erg moois? Ze durfde aan te geven wat ze ergens van vond. Mijn woorden hadden een gevoelige snaar geraakt, maar ze waren ook echt wel heel erg waar geweest. Ik had het zelf echt vreselijk gevonden dat ik weg was gelopen van een gevecht. Ik had nog lang niet op moeten geven, maar dat had ik me gisteren pas echt beseft. Daarvoor had ik niet echt de allerbeste keuzes gemaakt. Daar wilde ik nu niet eens over nadenken. Ik zat hier met Rhi, we konden dit goed maken. Iets wat we nu beiden wel echt beiden leken te willen. Mijn woorden hadden haar echt iets gedaan, waar ik haar wel over wilde vragen. Maar dat deed ik nu gewoon niet? Voor nu moest Rhi gewoon even haar tranen kwijt. Ik kon me indenken hoe lang ze wel niet gehuild had. ze was niet iemand die dat deed. Ze liet haar emoties niet zo makkelijk zien. Blijdschap was misschien wel duidelijk, boosheid ook wel. Maar het ik had niet verwacht om dit zomaar te zien. Ik zou er nu ook echt niets aan doen om haar te sussen. Voor mij hoefde ze nu echt niet te stoppen met huilen. Ik probeerde haar alleen maar goed vast te houden, want dat was wat ik nu het liefste wilde. Rhi zo dicht mogelijk tegen me aan. Dit kon goedkomen. Als we er samen voor zouden gaan vechten. Zodra een van ons weg zou lopen, dan was het over? Dan was er niet veel meer over om voor te vechten

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik kon me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst zo had moeten huilen. Ik had mezelf nooit de kans gegeven om me iets zo erg te laten raken. Ik had mensen geen kans gegeven om zo dichtbij te laten komen dat ze zoiets teweeg zouden kunnen brengen. Ik had altijd mijn afstand gehouden, zelfs nu nog. Ik woonde al meer dan drie jaar bij Jackie en Keith en ik had nooit een openhartig gesprek met ze gevoerd. Ik had ze nooit de kans willen geven om te weten wat er in mijn hoofd om ging, want ik wist dat als mensen te dichtbij stonden, ze je alleen maar pijn zouden doen. Sommigen niet eens met opzet, maar het gebeurde wel. Ik had gedacht dat ik Luke al kwijt was geweest en ik had me er zo onverschillig om gedragen. Als Edyn er over had willen praten, of had willen vragen wat er nou precies was gebeurd, dan had ik enkel gezegd dat het over was en dat ik me daar in had kunnen vinden. Toen Rosa met een lijst van namen aan was komen zetten met wie Luke gezien was, had ik gezegd dat Luke had mogen doen wat hij had willen doen. Ik was het daar deels nog steeds mee eens, maar deels was ik ook heel blij dat hij nu hier bij mij zat. Dat, ondanks dat het had geleken alsof ik hem al kwijt was geweest, hij ook nog aan mij had gedacht. Ondanks dat hij gister boos had gereageerd, wat ik had verdiend, was hij ook blij dat ik hier was en zag hij weer kansen voor ons. Kansen die ik zelf ook heel erg graag wilde zien, maar ik wist niet hoe ik ze moest benutten. Ik wist niet eens hoe ik me moest gedragen in een relatie en ik wist al helemaal niet hoe ik mezelf tegen moest houden op de momenten waarop ik weg wilde rennen als het te dichtbij zou komen. Dit was juist hetgeen waar ik zo bang voor was geweest. Ik had niet gewild dat iemand me op deze manier kon raken. Luke had alleen maar iets hoeven zeggen en nu zat ik hier in tranen. Dat was iets wat ik nooit had willen laten gebeuren en dat was ook de reden geweest dat ik constant weg was gelopen. Ik was niet stoer geweest door duidelijk aan te geven wat ik wilde, ik was lag geweest omdat ik bang was geweest voor wat ik eventueel zou willen en voor wat er eventueel zou kunnen gebeuren. Luke zei op het moment niks en dat maakte me iets rustiger. Als hij constant over mijn rug had gewreven en allemaal sussende woordjes in mijn oor had gefluisterd, dan zou het hebben geleken alsof hij had gewild dat ik zou stoppen met huilen. Iets wat nu niet het geval was. Hij liet me huilen. Misschien deed hij het omdat hij niet wist wat hij anders moest doen, misschien was hij verbaasd dat ik hier in tranen in zijn armen zat, maar hij liet me huilen en gek genoeg was ik hem daar dankbaar voor. Ik wist namelijk niet wat er zou gebeuren als hij bepaalde dingen zou zeggen. Wie weet zou hij dan een verkeerde snaar raken en ergens wilde ik nu helemaal niet tegen hem schreeuwen. We hadden in de afgelopen maanden heus wel eens geknuffeld. Ik had er een beetje aan moeten wennen, maar al die knuffels leken niks bij hoe we hier nu zaten. Luke had zijn armen zo om me heen geslagen en dat ik het gevoel had dat het oké was om te huilen. Dat ik hier veilig was. Tegelijkertijd had ik mijn armen zo om Luke heen geslagen dat het leek alsof ik bang was dat hij alsnog weg zou gaan. Misschien was ik dat ook wel. ‘Jij bent de laatste persoon voor wie ik weg zou willen rennen,’ snikte ik zacht, al werden mijn woorden gesmoord door de zachte huid van Luke. ‘Maar dat maakt je ook meteen de persoon voor wie ik weg moet rennen.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ik had Rhi nog nooit zien huilen, nou had ze dat ook niet bij mij, dus veel viel daar niet over te zeggen. Het leek me echter niet echt iets voor Rhi. Dan was het alleen maar heel erg knap dat ze zich op het moment kon laten gaan. Het kon best mede door de vermoeidheid komen. Wat ook precies de reden was, ik had Rhi nog nooit zo kwetsbaar gezien. Op de momenten dat ik meer van had leren kennen, dan was ze daar best wel vluchtig over geweest of dat had ze in ieder geval gedaan, zoals bij het streetart. Op andere momenten was ze begonnen met schreeuwen, als ik te dicht bij was gekomen, gevolgd door het feit dat ze weg was gelopen. De vorige keer was ik weggelopen, maar dat was nu gewoon niet meer de bedoeling. Er was iets aan die woorden geweest war Rhi had geraakt. Misschien had ze het gevoelend alsof ze wel weg had willen lopen? Wat het ook was, op het moment wilde ik eigenlijk ook niet te veel praten. Rhi hoefde niet rustiger te worden als ze dat niet wilde, als ze op dit moment alle tranen wilde laten gaan, mocht ze dat van mij doen. Ik vond het juist wel bijzonder dat ze het bij mij in de buurt durfde. Ik hield mijn armen gewoon zo goed mogelijk om Rhi heen. Ik wilde haar nu ook helemaal niet loslaten. We moesten hier samen voor vechten. Dat was wel iets wat hier een beetje uitkwam? Als één van ons weg zou rennen, was het over. Dat hadden we beiden wel door. Het hing een beetje aan een zijden draadje, maar het leek niet alsof een van ons nu weg zou gaan. Ik sowieso niet en Rhi ook niet, niet als ze deze kant liet zien. Er waren wat woorden over haar lippen heen, haar stem klonk nu zo klein, kwetsbaar. Ik zuchtte zachtjes om haar woorden, omdat ik ze ergens wel begreep. Ik had niet hetzelfde gevoel voor haar, maar ik wist wel waar dit vandaan kwam. Ze wilde wel wegrennen, omdat ik te dicht bij kwam. Dat maakte het eng. Ik trok Rhi alleen nog maar iets dichter tegen me aan. Ik wilde haar niet loslaten, maar ik wilde ook niets doen waardoor ik het erger zou maken. Waardoor dit moment over zou gaan in woede. Ik hield er niet van om haar te zien huilen, maar ik had dit liever dan het geschreeuw. Dit betekende iets, ze liet van alles zien en ergens was ik best trots op haar dat ze het durfde. Ze durfde er ook nog over te praten ook! "Dat snap ik." Zei ik zachtjes. Ik snapte dat ik juist diegene was van wie ze weg wilde rennen, omdat ik te dicht bij kwam. "Ik weet niet of iemand ooit zo dichtbij is geweest." zei ik zachtjes. "Maar ik wil je geen pijn doen." Dat kon ik natuurlijk wel zeggen, maar sommige dingen gingen gewoon onbewust. Rhi had mij met haar gedrag ook vast niet opzettelijk pijn willen doen. Zo was ze gewoon. Op sommige momenten was dat echter wel echt pijnlijk geweest. "Als het kan en we willen het allebei. Kunnen we hier samen voor vechten?" vroeg ik zachtjes. Ik wilde het echt niet verpesten, maar ik wilde wel aangeven dat dit was hoe er over dacht. Ik vond het echt fijn om Rhi weer te zien en ik had echt niet gewild dat ze ineens weer weg zou gaan. Ze was hier nu! Ik had haar hier graag mee naar toe willen hebben en eigenlijk hadden we daar onnodig gedoe over gehad. Ik was iets te veel op mijn teentjes getrapt geweest. Rhi had zich misschien iets opener op mogen stellen. Maar dit was wel hoe we waren binnen de relatie. We moesten er zelf echter voor zorgen dat we het anders aanpakten? Het was niet alleen maar Rhi die moest proberen te veranderen, ik moest dat ook wel een beetje doen. Als ik maar wist hoe het voor Rhi fijn was en dan niet gewoon een relatie links laten liggen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Ik wist ook niet hoe dit verder zou gaan. Al had ik eigenlijk niet verwacht dat ik tijdens deze trip huilend in de armen van Luke zou zitten. Ik had niet eens verwacht dat ik een normaal gesprek met Luke had kunnen voeren en dat er een kans was geweest om het goed te maken. Misschien was het wel heel anders verlopen en had ik nu wel weer in een vliegtuig gezeten. Ondanks dat ik nu hier zat, was ik blij dat Luke me had overtuigd om hier te blijven en de nacht door te brengen. Ik schudde mijn hoofd toen Luke zich hardop afvroeg of er ooit iemand zo dichtbij was geweest. Dat was niet zo. Ik had Luke al dichterbij gelaten dan wie dan ook. Ik had nooit een relatie gehad, zelfs nog nooit een vriendje. Er waren wel eens jongens met wie ik vaker seks had gehad dan één keer, maar het was nooit serieus geworden. Op het moment dat zij aan hadden gegeven dat ze dat hadden gewild, of als het naar mijn mening te dichtbij was gekomen, dan was ik er vandoor gegaan. Iets wat ik ook heel erg vaak bij Luke had geprobeerd, maar tot nu toe was het me nooit gelukt. Op de één of andere manier waren we weer bij elkaar beland. Zelfs nu, ondanks dat we gister nog schreeuwend tegenover elkaar hadden gestaan. Ik wist vrijwel zeker dat dat nog een keer zou kunnen gebeuren, als er weer iets zou gebeuren waar één van ons het niet mee eens zou zijn. Ik wilde het alleen niet laten gebeuren? Luke was degene voor wie ik weg zou moeten rennen, dat was wat mijn hersenen me vertelden. Mijn hart zei echter iets anders, namelijk dat ik bij Luke moest blijven. Luke zei wel dat hij me geen pijn wilde doen en ik wilde hem heel erg graag geloven, maar mensen deden elkaar heel vaak onbewust pijn. Soms hadden ze het niet eens door, of waren ze niet meer om te zien wat ze aan hadden gericht. Dit deed ook pijn? Hier zitten, wetend dat ik nu huilend voor hem zat en dat hij in principe kon zien hoe ik me voelde, dat was voor mij ook al een soort van pijn. Misschien niet het soort pijn van een gebroken hart, maar het was voor mij zo nieuw dat dit was gebeurd en het maakte me bang. ‘Dat heb je al gedaan,’ zei ik zacht. Ik schrok er haast van hoe gebroken mijn eigen stem klonk, hoe klein en kwetsbaar. Normaal klonk ik nooit zo, omdat ik mezelf niet zo wilde laten zien. Als het aan mij had gelegen, dan had Luke het ook nooit geweest. ‘Maar dat is oké.’ Als er iemand was wie dichtbij had mogen komen, dan was dat Luke geweest. Hij was al dichterbij geweest dan wie dan ook. Ik wist niet of hij zich dat besefte, maar het was echt zo. Als er één iemand was wie me pijn zou mogen doen, dan was dat Luke. Ik veegde mijn tranen van mijn wangen en haalde diep adem. Ik keek op naar Luke, wie me vroeg of we hier samen konden vechten. Ik wilde er wel voor vechten, maar ik wist niet hoe ik dat zou moeten doen. Ik wist niet hoe ik hiervoor moest vechten omdat ik überhaupt nog nooit een relatie had gehad, maar ik wilde Luke niet kwijt. Als hij bereid was om voor mij te vechten, voor ons, dan wilde ik datzelfde doen voor hem. Hij was immers één van de weinigen wie ooit hardop had gezegd dat hij mij in zijn wilde. Ik knikte. ‘Ik wil het heel graag gaan proberen.’ Ik wist niet hoe, maar ik wilde het echt. Wat hier verder uit voort zou komen, wist ik ook niet. Ik stond er niet om te springen om samen met Luke opeens vakantie te gaan vieren, zeker niet met de rest van de mensen die hier waren. Ik kende meer dan de helft niet en van de mensen die ik wel kende, mocht ik voor een groot deel ook niet. Voor nu wilde ik hier eigenlijk alleen maar zitten met Luke.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Er was een reden geweest waarom wij een relatie aan waren gegaan. Rhi was weggelopen toen ik had voor had gesteld, maar op een gegeven moment wat ze wel teruggekomen en was ze er mee ingestemd. Iets wat ook wel echt iets betekende. Dat was ook de reden dat we hier nog steeds zaten. We zagen iets in elkaar, wat we op het moment in geen andere zouden zien. Rhi gaf zelfs toe dat er niemand zo dichtbij was geweest. Iets wat ik misschien al wel een beetje had gedacht, maar het betekende wel echt heel erg veel dat het echt zo was? Voor Rhi was het heel wat om dit soort dingen toe te geven. Met een relatie moest je iemand toe laten, maar dat ging tot op een bepaalde hoogte? Zeker als je elkaar nog maar een paar weken kende. Rhi en ik kenden elkaar ondertussen bijna een jaar. Er waren sommige dingen die we van elkaar wisten, maar ook nog lang niet alles. Zij wist misschien meer over mij, maar ook echt nog niet alles. Iedere dag weer kon je iets nieuws leren onder een andere en dat was ook wel het mooiste aan een band. Of dat nou een vriendschap of een relatie was. Toch moest je ook niet bang zijn als de dingen niet allemaal even mooi waren of fijn. Want zo waren dingen, niet alles was mooi. Niemand had alleen maar goede karaktereigenschappen. Het ging er juist om dat je elkaar respecteerden en vertrouwde. Voor Rhi was het moeilijk geweest om me toe te laten, maar dat ik al zo dichtbij was gekomen, betekende ook heel erg veel. Ik zuchtte zachtjes toen ze zei dat ik haar al pijn had gedaan. Iets waar ik ook wel in kon komen, want dat had ze ook al bij mij gedaan. Er waren momenten geweest waardoor ik me echt ellendig door had gevoeld. Ik wist echter niet dat het ook allemaal te dicht bij Rhi was gekomen en ik haar op een gegeven moment ook pijn had gedaan. Iets wat vast nog niet heel erg lang geleden was gebeurd. Waarschijnlijk de laatste ruzie die we hadden gehad, nu misschien zelfs nog wel een beetje. Het was voor haar vast moeilijk om me nu toe te laten, wat ook best pijn kon doen? Ik knikte, Rhi had wel gelijk Het was oké. Dat was ook één van de redenen dat ik tot nu toe iedere keer nog terug was gekomen als ze me pijn had gedaan. Ik leunde iets naar haar toe, zodat ik voorzichtig een kus op haar voorhoofd kon drukken. Ik wilde haar nu het liefst zo dicht mogelijk bij hebben, zonder haar van me af te drukken. "Ik ook." Zei ik zachtjes. Ik wilde hier wel echt voor vechten, wat we wel echt samen moesten doen. "Maar dan moeten er wel een paar dingen veranderen." Zoals het nu was eigenlijk! Rhi moest me aangeven wat ze voelde? Wat ze wilde en wat niet. Ze moest het zeggen als ik iets zei wat ze op dat moment niet wilde vertellen. En ze moest leren praten, in plaats van meteen te gaan schreeuwen. Ik moest echter ook veranderen? Als Rhi me vertelde hoe ik met sommige dingen om kon gaan, dan zou ik daar wel proberen rekening mee te houden. Ik wilde echt niet dat we eens in de week ruzie hadden. Maar ik wist echter ook wel dat we niet het stel waren, dat alles netjes uit zou praten. We mochten best een keer tegen elkaar schreeuwen, maar wel om een normale reden en niet omdat dit allemaal weer te veel werd van het goede. Daar moesten we eerst even rustig over praten, waar het nu misschien de beste tijd voor was. Zolang Rhi maar niet het idee kreeg dat ik haar wilde veranderen. Ik was op haar gevallen, de manier hoe ze was. Ook haar karakter. Het muurtje zou echter wel wat lager mogen? Dat zou ik in ieder geval fijn vinden! En als ik iets aan moest passen, zou ik dat ook proberen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Het voelde heel erg fijn om toch nog even Luke zijn lippen op mijn voorhoofd te voelen. Ik kon me niet herinneren dat hij me daar ooit een kus had gegeven. Niet dat we elkaar nooit aan hadden geraakt, maar een kus op het voorhoofd was wel heel anders dan een kus op de mond. Het betekende in ieder geval iets heel anders, maar ik was wel heel blij dat hij dit nog steeds wilde. Dat hij nu niet degene was die mij weg probeerde te duwen, want ik vond dat ik dat wel had verdiend.Luke wilde hier ook voor vechten, voor ons. Ik wist niet precies wat dat over mij zei, maar ik wist dat het bekende dat hij ondanks alles nog steeds bij me wilde zijn. Ik had hem zoveel geflikt. Ik had naar hem geschreeuwd, ik had hem genegeerd, ik had op het laatste moment besloten dat ik niet mee had willen gaan naar zijn familie en vervolgens had ik dronken bij hem voor de deur gestaan. Luke had behoorlijk wat shit moeten doorstaan om op deze plek te komen. Ik gokte dat hij nooit had verwacht dat ik huilend in zijn armen zou zitten, laat staan dat ik probeerde te vertellen wat ik wilde en wat er in mijn hoofd om ging. Gisteren was hij zelfs nog boos op me geweest. Iets wat ik ook wel had verdiend. Misschien had ik het zelfs wel nodig gehad. Ik knikte op zijn woorden. Luke had gelijk. Er moest wat veranderen. Ik wist zelfs wat hij er mee bedoelde. Ik kon dit niet meer doen. Ik kon Luke niet meer wegduwen op de momenten dat het moeilijk zou worden. Ik zou juist aan moeten geven wat er door mijn hoofd ging op dat moment, zodat Luke mij ook zou begrijpen. Het was echter één ding om te bepalen dat er iets zou moeten veranderen, maar het in werking zetten was weer iets heel anders. Ik snapte wel dat het echt zou moeten gebeuren, want ik gokte dat we nog een ruzie zoals deze niet zouden overleven. Ergens was ik wel blij dat Luke voor zichzelf op was gekomen, dat hij nu ook aangaf wat er moest gebeuren. De eerste paar maanden had hij me toch behoorlijk laten schreeuwen en was hij steeds degene die weer terug was gekomen om er voor te zorgen dat onze relatie zou werken. Dit keer was ik degene die terug was gekomen, ondanks dat ik er gister deels spijt van had gehad. Ergens was dat vooral geweest omdat ik had gedacht dat Luke het beter had zonder mij. Iets wat misschien nog steeds wel zo zou zijn, maar toch zat hij op dit moment hier. Hij had me ook op het vliegtuig kunnen zetten en me voor de rest van zijn leven negeren, maar dat had hij niet gedaan. Ik zuchtte en legde mijn hoofd weer tegen zijn schouder. ‘Ik wil het echt proberen, Luke,' ga’ ik aan. Ik was nooit het type geweest die had gedaan alsof ze iets interessant had gevonden. Ik had nooit aangegeven dat ik zou proberen om vaker naar school te gaan of om mijn houding naar anderen wat vriendelijker op te stellen. Het had me nooit wat geïnteresseerd, maar dit interesseerde me wel wat. Het interesseerde me zelfs heel erg veel! Want ik wist dat als ik het niet zou proberen en Luke weer weg zou duwen, hij ook weg zou blijven. Ik wist alleen niet zo goed hoe ik het zou moeten proberen. Er was zoveel wat Luke niet van me wist, waarvan ik ook had gedacht dat hij het nooit te weten zou komen, maar misschien moest ik beginnen met het delen van dat soort dingen. Met verhalen die misschien niet zo leuk waren, maar het wel waard waren om te weten. Al kon Luke ondertussen vast ook wel raden dat mijn jeugd behoorlijk fucked up was geweest. Iedereen met een beetje gezond verstand wist dat ik me niet zomaar op deze manier gedroeg en dat er wat achter moest zitten. ‘En ik wilde hier wel komen. Het was alleen dat… Ik wilde ergens gewoon niet zien dat mijn acties je goed hadden gedaan.’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Rhi en ik hadden er nog nooit zo bij gezeten. In het begin had ik gewoon kunnen voelen dat Rhi het echt niet fijn had gevonden als ik mijn armen om haar heen had geslagen. Iets wat ze ook vaak wel had laten weten, want vaak waren die momenten heel erg snel afgelopen! Rhi had er dan wel voor gezorgd dat we op een hele andere manier bij elkaar hadden gezeten. Ik had er niet echt veel te klagen over gehad. Uiteindelijk was het wel meer veranderd, maar dit was gewoon weer een hele andere situatie. Na ruzies hadden we niet eens echt heel erg veel gepraat over wat er was gebeurd? Dan waren we gewoon verder gegaan met waar we daarvoor waren geweest. Nu moest er wel even over alles worden gepraat? Eerlijkheid was ook wel belangrijk? Er moest wel iets veranderen, we zouden beiden niet nog zo’n ruzie aankunnen. Er waren ook best wel heftige dingen geroepen. Iets wat zelfs bij Rhi er helemaal diep in was gaan zitten, anders had ze hier echt niet in tranen gezeten. Al ging dat ook wel om meer? Dit ging ook wel om wat er vroeger was gebeurd. Ik wist er helemaal niet zoveel van? Ik ging er ook niet vanuit dat ze het me allemaal zou vertellen? Ooit misschien, maar alles op zijn eigen moment. Ik wilde echter wel iets meer van haar weten, dat was ook wel een beetje wat er moest veranderen. Ik ging er echt niet vanuit dat het van vandaag op morgen helemaal anders was. Dat wilde ik ook helemaal niet. We hadden een relatie gehad en die was de laatste tijd op zijn eigen manier juist best wel goed geweest. Rhi wilde het echt proberen! Wat ik heel erg fijn vond om te horen. "Ik ook." Er moest iets veranderen, iets wat niet alleen bij Rhi lag. Als we dit werkend wilden maakten, moesten we beiden proberen om alles te geven. Rhi was niet de enige die daarin misschien moest veranderen? Ik moest ook gewoon even kijken wat ik anders kon doen om het makkelijker voor haar te maken. "We kunnen dit alleen doen als we het samen doen?" Misschien waren dat juist wel de woorden die ze het engste vond. Dat ze iets samen moest doen met iemand. Niemand kon het echter helemaal in zijn eentje? Het was veel beter om er iemand bij te hebben. Mensen op wie je terug kon vallen als het even niet goed ging. Daarbij zaten we samen in deze relatie, dus niets ging van een kant? Ik schudde mijn hoofd, zo goed hadden haar acties me nou ook weer niet gedaan. Er was hier het een en ander gebeurd. Iets wat eigenlijk niet had moeten gebeuren, niet nu Rhi en ik hier weer samen zaten. Ergens had ik het ook wel een beetje nodig gehad, maar ik kon Rhi nu niet vertellen wat er was gebeurd? Ze was nu juist kwetsbaar, we hadden afgesproken dat we hier wat aan zouden doen en dat onze relatie nu verder kon gaan? Ik zou wel idioot zijn om het dan meteen weer te verpesten. Ik moest het haar wel een keer vertellen, waarschijnlijk. In feite waren we uit elkaar geweest en had ik seks mogen hebben met wie ik maar wilde? Iets wat Rhi misschien ook wel had gedaan. Niet dat ik dat zo’n fijn idee vond. "Zo goed ging het niet." Zei ik. Ik had met Kerst echt geprobeerd om gewoon zo normaal mogelijk te doen, maar daarvoor was ik niet echt te harden geweest. "Na Kerst had ik besloten om het gewoon even te vergeten en gewoon hier te komen en het zo leuk mogelijk te hebben. Maar ik had altijd nog in mijn achterhoofd, dat wanneer ik terug kwam in Los Angeles, ik er voor zou zorgen dat we zouden praten." Ik had haar echt willen bellen? Al was ik er vanuit gegaan dat ze haar telefoon niet eens op had genomen. Ik wist ook niet precies wat dan de volgende stap was geweest. Daar had ik niet over na willen denken, omdat ik hier had gezeten! En nu hoefde het ook niet meer?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Rhi.
Als iemand me gisteren had verteld dat ik op deze manier met Luke hier zou zitten, dan had ik dat nooit geloofd. Ik was voor een groot deel van de tijd ook zo boos op mezelf geweest. Ik had mezelf voor gek verklaard dat ik hier naar toe was gegaan, omdat ik vrijwel zeker was geweest dat het verschrikkelijk fout zou gaan. Ondanks dat we misschien even een woordenwisseling hadden gehad, zaten we nu toch hier. Ik kon me niet herinneren dat Luke zijn armen ooit zo stevig om me heen had geslagen, laat staan dat ik er in was blijven zitten. Eigenlijk was het heel erg fijn, ondanks dat het betekende dat ik zijn bescherming nodig had. Iets wat ik misschien al wel veel eerder toe had moeten geven. Wie weet hadden we hier dan wel niet gezeten, maar waren we al lang samen buiten geweest om ons bij de rest van de groep te voegen. Luke had gelijk. We moesten dit samen doen. Ik had nog nooit iets samen met een ander moeten doen. In mijn ogen had ik altijd alles alleen moeten doen, al vanaf dat ik een jaar of vier was geweest. Ik had mezelf wijsgemaakt dat ik niemand nodig had gehad. Dat ik het wel had kunnen redden zonder vrienden of een vaste familie. Voor een groot deel van mijn leven had ik dat ook geloofd. Sterker nog, het was mezelf gelukt. Het meeste wat ik nu in mijn leven had, had ik zelf geregeld. Ik had mijn eigen geld gespaard, ik had mijn eigen baan geregeld en ik zou binnenkort zelfs ergens op mezelf gaan wonen. Luke en ik zaten echter samen in een relatie en een relatie bestond uit twee mensen. Twee mensen die evenveel werk en aandacht in de relatie zouden moeten stoppen, anders zou het uiteindelijk mis gaan. Ik wist niet of Luke het ook dacht, maar ik wist dat hij er veel meer moeite in had gestopt. Hij was degene die altijd zo geduldig was geweest, die elke ruzie voor lief had genomen, me had vergeven en vervolgens waren we dan verder gegaan waar we waren gebleven. Ondanks dat Luke wel iets van zich had laten horen, hij had gister immers naar me geschreeuwd, wilde hij er nog steeds aan werken. Hij wilde er nog steeds moeite in steken, maar alleen als ik dat ook zou doen. Iets wat eigenlijk niet meer dan eerlijk was. Ik knikte daarom ook op zijn woorden. ‘Je hebt gelijk.’ We moesten dit samen doen. Hoe erg en eng dat misschien ook klonk, het moest wel. We zouden hier samen werk in moeten steken, anders zou het hoe dan ook mislukken. Ik moest wel een beetje glimlachen om de woorden van Luke. Zelfs toen hij had besloten om mij uit zijn hoofd te zetten, had hij er nog aan gedacht om me te bellen als hij weer terug zou zijn in Los Angeles. Ik wist niet wat ik had gedaan als dit niet was gebeurd, maar daar wilde ik helemaal niet over nadenken. Ik was niet de enige wie toch nog een soort van hoop had gehad, ondanks dat mijn hoop behoorlijk was ondergesneeuwd door de boosheid die ik voor mezelf had gehad. ‘Je bent echt een softie, Hemmings.’ Ik draaide zijn gezicht iets bij met mijn hand, zodat ik mijn lippen op die van hem kon plaatsen. Ik had Luke al vaak genoeg gezoend, maar ik kon me niet herinneren dat het ooit zo had gevoeld. Niet dat alle andere zoenen niet goed waren geweest, of dat ik me niet verliefd had gevoeld, want ondertussen wist ik wel dat ik dat was. Deze voelde echter anders. Misschien kwam het door alles wat er was gebeurd, doordat onze relatie letterlijk aan een zijde draadje hing en we er beide aan moesten werken. Het was de manier waarop Luke had gezegd dat hij me hier wilde hebben, dat hij míj in zijn leven wilde hebben. Iets wat ik ook van hem wilde. Ik wilde hem niet meer wegduwen uit mijn leven en ik hoopte dat deze zoen dat aan hem duidelijk zou maken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Dit was een paar weken geleden mijn bedoeling geweest. Ik had begrepen dat Rhi met kerst bij haar pleegouders en vooral ook bij Edyn had moeten zijn. Maar daarom had ik haar mee willen hebben naar Bali. In mijn ogen was het best iets zorgeloos geweest, maar zo was het uiteindelijk helemaal niet gelopen. Nu zou Rhi hier toch blijven. Als ze het echt allemaal niet meer had gewild, dan had ik haar wel een ticket gekocht voor terug. Ik was wel echt heel erg blij dat ze nu zelf toch ook wel aangaf dat ze dit echt wel wilde. Ze wilde haar best doen om iets te veranderen aan hoe we nu waren. Ik hoopte echt dat ze me op een gegeven moment iets meer zou vertellen over hoe ze zich voelde, maar ook over wat er was gebeurd dat ze zo gesloten was. Ik kon me best wel indenken wat er was gebeurd vroeger. Volgens mij was ze echt van het ene naar het andere pleeggezin gegaan en had ze het daar niet overal evengoed gehad. Ik kon echter ook niet alleen maar aannames blijven maken? Als ik iets meer over haar wist, dan kon ik daar ook iets meer rekening mee houden. Ik moest ook wel een beetje denken aan hetgeen wat Linn gisteren had gezegd. Iets wat natuurlijk vreselijk was geweest! Er was wel echt iets gebeurd met haar ouders, waardoor ze niet meer voor Rhi hadden kunnen zorgen en ze woonde pas een paar jaar bij Edyn en haar familie, dus daarvoor had ze het ook niet echt goed gehad. Maar Linn had niet het recht gehad om te zeggen dat de families haar op hadden gefuckt. Ze wist niet eens wat er gebeurd was. Ik ook niet? Maar ik wilde er wel iets meer over weten! "Ik denk dat het ons wel kan lukken." Zei ik zachtjes. Ik snapte ook wel dat het een beetje eng voor haar was om haar vertrouwen in iemand anders te leggen. Dan moest ik er juist voor zorgen dat het voor haar te benauwd werd. Ik wilde ook niet meteen dat onze hele relatie veranderde. Ik verwachtte echt niet van Rhi dat ze nu ineens ging plakken. Zo was ze gewoon niet. We waren geen stel dat elkaar de hele dag klef hoefde te doen. Ik hoefde Rhi echt niet op mijn schoot te trekken zoals Calum of Michael dat wel deden bij Linn en Edyn. We hadden er echt geen problemen mee om te zoenen wanneer we dat wilden, wat ook al wel iets aangaf, maar het hoefde echt niet allemaal te klef te worden. Dat paste ook gewoon niet bij hoe Rhi was? Ik wilde nog iets zeggen op Rhi haar woorden, maar daar kreeg ik niet meer de kans voor omdat Rhi haar lippen op de mijne had gelegd, iets waar ik op het moment helemaal niet over kon klagen. We hadden nog genoeg om over te praten, maar dat kwam laten wel. Rhi had zich nu al heel erg kwetsbaar opgesteld, ik hoefde nu ook niet meteen dieper te graven. De zoen kwam op ook wel op een goed moment. Het was even om iets duidelijk tussen ons te maken. Het was nu weer goed. Er moest nog genoeg gebeuren, maar we mochten wel even aan elkaar laten merken dat dit voor nu was wat we wilden. Ik wilde Rhi nu gewoon even heel erg dicht tegen me aanhebben. Vanuit hier konden we genoeg dingen opbouwen, op onze eigen manier. Ik was dan misschien een softie in Rhi haar ogen, maar dat vond ik helemaal geen probleem? Ergens diep van binnen zat er ook wel een kleine softie in Rhi. Hij kwam niet heel erg vaak naar boven, maar het zat er wel. Niet dat ze dat heel erg fijn vond om te horen. Voor nu was dit ook wel echt goed, daarom probeerde ik ook zoveel mogelijk te genieten van dit moment tussen ons. Ik hield mijn armen wel zo goed mogelijk om haar heen, ik wilde Rhi nu gewoon echt zo dicht mogelijk tegen me aan hebben!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een paar uurtjes later, in de avond (:
~
Rhi.
Het had even geduurd voordat Luke en ik uiteindelijk zijn kamer uit waren gekomen. Ik had nu wel besloten om hier te blijven. Luke en ik hadden samen besloten dat we hier aan zouden werken, maar daarvoor was het wel noodzakelijk dat ik hier zou blijven. Uiteindelijk hadden we na heel wat zoenen besloten dat we wat zouden moeten ontbijten. Ik had me om willen kleden, maar toen ik mijn koffer had geopend was ik al snel tot de conclusie gekomen dat Edyn zomaar wat dingen in mijn koffer hadden gestopt. Er had wel een kort broekje in gezeten, net zoals een paar shirtjes, maar ook een paar lange broeken. Iets waar ik natuurlijk niets aan had, aangezien het hier met gemak veertig graden kon worden. Gelukkig had er nog een tanktop in gezeten en had ik die aangetrokken, met broekje erbij. Ik had er niet veel voor gevoeld om de hele dag in mijn bikini rond te paraderen, zoals bijna ieder ander meisje hier wel had gedaan. Ik had niet echt het initiatief genomen om me voor te stellen aan mensen. Sommigen waren mijn kant op gekomen toen Luke en ik aan ons ontbijt, wat misschien ook wel onze lunch was geweest, hadden gezeten. Ik had op een gegeven moment een rondje gelopen om het complex en toen had ik Ashton met zijn vriendin, als het tenminste zijn vriendin was, gezien. Ik wist niet precies wat ze hadden gedaan, maar zij had eruit gezien alsof ze ieder moment in een pornofilm had kunnen spelen en Ashton had een camera in zijn handen gehad, dus misschien waren ze dat ook wel van plan geweest. Ik had in ieder geval gezegd dat ze maar ergens anders hun porno hadden moeten maken, aangezien dat een publiekelijk stukje was. De rest van de meiden waren al net zo erg als Linn en Edyn. Aanwezig, veel te enthousiast en ze hingen constant om de jongens heen. Ze moesten zelf weten wat ze deden, en wie ze deden, maar ze waren precies die meisjes aan wie ik een hekel had gehad toen ik op school had gezeten. Tot nu toe was er nog maar een meisje dat redelijk normaal deed en dat was Naylene. Ik wist dat ze een vriendin was van Linn en Michael, maar daar snapte ik ook niet heel erg veel van. Linn en Edyn pasten perfect in het clubje meiden dat hier was, maar Naylene niet. Ze was behoorlijk rustig, van wat ik vandaag mee had gekregen, en dat was Michael ook niet. Niet dat ik me daar echt druk over wilde maken. Ik wilde me nu vooral focussen op Luke. We waren vandaag naar het strand gegaan en we hadden daar een tijdje gezeten. Het was heel anders dan het strand in Los Angeles, maar ook veel rustiger en dat kon ik er wel aan waarderen. Het was nu al een tijdje donker. Ik had geen idee van tijd, maar we zaten al zeker meer dan een uur met een groot deel van de groep bij elkaar en er ging wat drank rond. Ik zat naast Luke en keek de grond rond. Ik wist niet echt wat de bedoeling was. Op dit moment trokken Edyn en Linn het meeste aandacht, die beide al wat cocktails op hadden. Linn zat bij Edyn op schoot, terwijl ze beide niet meer aan hadden dan een bikini en een soort badjas wat hun lichaam op geen enkele manier bedekte. Het was dan wel warm genoeg om zo rond te lopen, maar dat betekende niet dat het ook meteen moest. Ik pakte mijn flesje bier van de grond en nam er een paar slokken uit. Vrijwel iedereen zat hier, behalve Naylene. Ik had geen idee waarom ze mee was, aangezien ze het niet echt naar haar zin leek te hebben. Niet dat ik het nou naar mijn zin had momenteel, maar ik had Luke nog. Naylene leek er op sommige momenten een beetje buiten te vallen.

Linn.
Bali was zo leuk! Ik had er geen moment over getwijfeld toen Calum me mee had gevraagd. Ik mocht zijn vrienden heel erg en ik vond ze altijd heel erg gezellig. In eerste instantie had ik het wel jammer gevonden dat Edyn niet mee zou gaan, maar ik had me er over heen gezet en me voor genomen om het leuk te hebben met de mensen die er wel waren! Iets wat wel heel erg goed was gelukt. De jongens had ik al wel gekend, maar de meiden nog niet! Bryana, Crystal en Arzaylea leken misschien de meisjes waar je met een grote boog omheen wilde lopen, maar ze waren allemaal heel erg aardig? Bryana was model en daar kon ze heel erg veel over vertellen, maar ze was ook een lieverd! Ze praatte op sommige momenten als Ashton, waardoor ik ook wel begreep waarom ze samen waren! Crystal was degene die deels verantwoordelijk was voor deze hele vakantie, wat al geweldig was! Daarnaast leek ze ook heel betrokken te zijn met de jongens, wat alleen maar fijn voor hen was! Arzaylea was uitgenodigd door Luke, volgens mij. Van wat ik wist kenden die twee elkaar ook al een tijdje. Ik had wel aan Luke gevraagd of er meer tussen hen was nu hij en Rhi uit elkaar waren, maar daar had hij een beetje vreemd op gereageerd. De eerste paar dagen waren echt geweldig geweest, maar nu was Edyn er toch! Calum had geregeld dat ze hier naar toe had kunnen komen. Van wat ik had begrepen had hij haar op haar verjaardag gebeld en haar uitgenodigd. Hij had zelfs alles voor haar betaald! Het was natuurlijk een cadeautje voor haar en Michael geweest, maar ik kon er ook van mee genieten en daar was ik heel blij mee! Edyn was toch wel echt mijn beste vriendinnetje! Jammer genoeg had Calum, Rhi ook uitgenodigd. Ik wist ondertussen ook niet meer hoe het tussen Luke en Rhi zat. Ik had gedacht dat Luke klaar met haar was geweest, maar nu zaten ze opeens weer samen en leek er niets aan de hand te zijn! Ik wilde me er ook helemaal niet meer mee bemoeien. Rhi had me aan willen vallen! Ik hoefde ook echt niet meer bij haar in de buurt te komen. Iets wat niet hoefde, want ik kon bij Edyn in de buurt zijn! Toen ik net twee cocktails had gehaald voor ons, had ze me bij zich op schoot getrokken. Iets wat ik helemaal niet erg vond! Ik nam een slok van mijn cocktail, terwijl ik speelde met de blonde haren van Edyn. Ze had er zelfs een bloem in gestoken die ze had gevonden, die heel erg mooi bij haar haren stond! ‘Zullen we anders een spelletje doen?’ zei één van de jongens. Ik draaide me om, om te zoeken naar wie het precies had gezegd. Niet dat het uitmaakte, want spelletjes waren sowieso heel erg leuk om te doen! ‘Ik doe mee! Wat gaan we doen?’ vroeg ik, waarna ik naar Edyn kijk. ‘Jij doet ook wel mee, toch?’ Edyn hield ook van spelletjes, dus ze zou vast ook wel meedoen! De rest vast ook wel? Michael zou sowieso wel meedoen, want die speelde ook graag spelletjes. Helemaal als hij zou kunnen winnen! ‘Truth or dare?’ hoorde ik Arzaylea zeggen, waarop ik knikte. Truth or dare kon heel erg leuk zijn! Al moesten we dan wel goede regels worden gemaakt! Bijvoorbeeld dat je niet elke keer truth mocht kiezen. Dan was het heel erg saai! Er moest wel een beetje vaart in het spel blijven! De rest leek er ook mee in te stemmen! ‘Oké, de regels: je mag maar twee keer achter elkaar truth gebruiken, een dare mag niet gepast worden én degene aan wie de vraag wordt gesteld, mag vervolgens iemand anders een vraag stellen.’ Ik knikte, dat klonk allemaal heel erg logisch! ‘Laten we beginnen bij Edyn,’ stelde één van de jongens voor, waardoor ik meteen naar Edyn keek. Ik was benieuwd wat ze zou kiezen! ‘Edyn, truth or dare?’

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Edyn.
Het was hier niet alleen heel erg mooi, maar ook nog eens heel erg gezellig! Ik had best wel lang geslapen, waardoor ik iedereen pas tegen de lunch had kunnen ontmoeten, maar het had eigenlijk meteen geklikt! Ik had de meeste mensen wel eens gezien, een paar van hen waren ook op de verjaardag van Michael geweest en het was heel erg leuk om ze allemaal weer te zien! Ik had het een beetje jammer gevonden dat Naylene hier ook was, maar ik had haar vandaag niet eens echt gezien. Volgens mij snapte ze ook wel dat ze niet zomaar iets met Michael kon doen! Dat ging ook gewoon echt niet! Ik wist eigenlijk ook niet waar ze op het moment was, maar dat maakte me niet zo heel erg veel uit. We hadden het nu heel erg leuk. Het was al een tijdje donker, maar ik had me nog niet echt omgekleed. Linn en ik hadden in Los Angeles een paar leuke kimono’s gekocht, die je over je bikini aan kon doen. Ze zaten heel erg fijn en ze zwierden zo leuk als je er mee bewoog! Linn en ik hadden net ook wel eventjes gedanst! Iets wat heel erg leuk was geweest om te doen! Dus toen Linn net cocktails was gaan halen had ik haar ook wel een beetje gemist! We waren hier om een hele leuke tijd met elkaar te hebben! Iets wat ik al wel had! Ook heel erg met Michael en met hem kon ik ook wel knuffelen! Wat ook heel erg fijn was, maar ik had ook wel eens willen weten hoe het was om iemand op mijn schoot te hebben. Iemand die groter was dan Eve of Abby! Ik moest zeggen dat het wel heel erg leuk voelde. Linn was ook helemaal niet zo groot, dus dat was ook nog wat makkelijker om op schoot te hebben! Ik snapte wel dat Michael het leuk vond als ik bij hem op schoot zat, maar dat vond ik zelf ook wel echt! Ik had vandaag ook wel veel bij Michael gezeten! Ik vond het echt fijn om hem weer te zien, want het was eventjes geleden en daarbij was het niet heel erg goed gegaan? Hij had in ieder geval niet heel erg goed geslapen. Ik wist niet hoe dat vannacht was gegaan, omdat ik op een gegeven moment in slaap was gevallen. Maar daarvoor hadden we het wel echt heel erg leuk gehad! Net zoals de rest van de dag! Al was Michael echt verband geweest, zijn rug was in ieder geval heel erg rood! Ik snapte niet waarom niemand hem in had gesmeerd, want bij je rug kon je niet zo goed bij! Daarom had ik dat gedaan en vanavond had ik nog wat aloë vera crème opgesmeerd, omdat het hielp om de brand eruit te halen! Ik had genoeg spulletjes mee om er voor te zorgen dat niemand pijn had! Straks zou ik nog wel wat op zijn rug smeren. Ik keek op toen er werd besloten dat we een spelletje zouden doen. "Spelletjes zijn leuk!" Ik deed heel erg vaak spelletjes! Samen met de kinderen! Maar dit was ook echt heel erg leuk! Daarom was ik ook benieuwd wat we gingen doen! Al werd er snel besloten dat het Truth or Dare was. Dat had ik vroeger echt heel erg vaak gespeeld! Ik was de eerste die uit werd gekozen, wat het alleen nog maar leuker maakte! Ik dacht even na over de vraag. Eigenlijk was het niet leuk om truth te doen. Zoveel geheimen had ik niet? Eigenlijk helemaal niets! Ik was juist heel erg eerlijk?! "Dare." Besloot ik daarom ook, waarna ik knikte. Ik nam nog een slokje van mijn cocktail, terwijl ik afwachtte wat ik moest doen. "Aangezien Linn en jij het al de hele tijd zo leuk hebben. Is een zoen misschien ook geen gek idee?" Ik keek even verbaasd om me heen. Dat meende ze niet toch? Ik kon Linn niet zomaar zoenen? Ik hoorde alleen met Michael te zoenen! Daarom keek ik ook eventjes naar Michael!

Naylene.
Ik wist niet waarom ik ook al weer in had gestemd met dit alles. Er was vast een moment geweest waar het een goed idee had geleken om mee te gaan. Bali klonk ook wel echt heel erg goed, maar uiteindelijk was dit niet echt wat ik er van had verwacht. Het was hier echt heel erg mooi en ik kon ook echt wel genieten van het zwembad, de zee en zeker de natuur. Daarbij had ik hier wel de vrijheid om een beetje mezelf te zijn. Toch moest ik me hier vooral een beetje in mijn eentje zien te vermaken. Natuurlijk had ik dingen kunnen doen met Linn en Michael. Wat ik tot gisteren nog wel had gedaan. Toen had Edyn hier ineens gestaan, samen met haar pleezusje. Ik kende ze eigenlijk allebei niet heel erg goed. Over Rhi had ik eigenlijk niet eens heel erg veel gehoord. Bij Edyn was dat wel wat anders. Ik wist niet precies hoe lang Michael en zij al een relatie hadden, maar dit was de eerste keer dat ik haar had gezien. Toch had ze al een hele tijd iets tegen mij. Ze had zelfs ruzie gemaakt met Michael omdat ze had gedacht dat er iets tussen ons was. Daardoor was er echt wel iets tussen mij en Michael veranderd. Dat terwijl we al een tijdje vrienden waren. Gewoon echt alleen vrienden? We gameden vaak samen en hadden wel meer dezelfde interesses. Iedereen had het er over dat Edyn echt heel erg lief meisje was, ik zag het echter niet zo? Ze was één van de meisjes die ik op school vooral zou omlopen. Maar dat was eigenlijk iedereen hier. Vooral de meiden. De ene leek nog nepper dan de andere? Ik wist dat iedereen bij elkaar zat, maar ik had er op het moment niet heel erg veel zin om er bij te gaan zitten. Dan zou ik daar toch alleen maar zitten en een beetje naar iedereen luisteren en het was nou niet dat ze het echt hadden over hele interessante dingen. Er kwamen juist best wel onzin dingen uit. Ik wist zelf ook wel dat ik ook zo was met mijn eigen vrienden. Het ging echt niet altijd over iets serieus, maar wel vaker dan het hier was. Ze hadden daarbij gewoon hele andere interesses dan ik zelf had. Ik had zelf een plaatsje iets verderop gevonden omdat ik echt geen zin had om de hele avond in mijn eentje op de kamer te zitten. Ik had minimaal licht, maar ik had een zaklampje bij me. Ik zag een beetje op een vreemde manier, maar het was gewoon wel lekker. Ik had een tijdje geleden een flesje bier gehaald bij de bar, waar ik Bryana en Crystal op dat moment tegen was gekomen. Ik wist gewoon dat ze mij ook niet echt mochten. Bryana en Ashton hadden iets, al wist ik nu niet meer precies was dat was. Ze hadden wel echt een tijdje een relatie gehad. Dat was vast de reden dat ze nu ook hier was. Ik snapte het echt niet meer, want Bryana had op internet gezet dat ze geen relatie had. Het ergste was misschien wel dat ik daardoor een beetje hoop kreeg? Ik had een hele tijd gevoelens voor Ashton gehad en ik had gedacht dat het wel minder was geworden. Het was erg dat zodra er een klein beetje hoop was, ik weer van alles begon te voelen. Daardoor begon ik me alleen maar slechter te voelen. Misschien dat ik daarom ook niet bij de rest had willen zitten. Maar ik had ook niet echt gewild om al die domme grapjes te horen. Of het opscheppen van de verschillende mensen, want dat was wel wat ze allemaal deden. Waarschijnlijk zou het op hele stomme weddenschappen leiden en ik wilde echt niet de hele avond nep doen. Er was in mijn ogen al veel te veel nepheid! Ik snapte eerlijk niet zo heel erg goed hoe Linn vrienden kon zijn met hen allemaal, maar dat snapte ik van de rest eigenlijk ook niet?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld