Demish schreef:
Een paar dagen later (:
~
Linn.
Ik vond het leven in Los Angeles wel wat hebben. Natuurlijk was het anders nu de jongens weer moeten repeteren, want daardoor was het huis van Calum en Ashton toch wat vaker leeg. Gelukkig hielden ze er ook rekening mee dat ze soms even tijd nodig hadden voor henzelf en stonden ze niet de hele dag met een gitaar of bas in hun handen. Van wat ik had begrepen, waren de repetities ook wel heel erg leuk. Iets wat alleen maar goed was! Calum en Ashton hoefden vandaag pas in de middag naar de repetitie. Ashton had het er vooral van genomen, want hij was vannacht uit gegaan. Ik had hem niet thuis horen komen, dus het was vast laat geworden. Ik had zelf net een heel stuk gerend en op de terugweg had ik koffie voor hem en Calum meegenomen, en een smoothie voor mezelf. Ik opende de voordeur van het appartement en liep naar binnen. Ik had verwacht om op z’n minst één van de twee jongens te zien, maar ik zag ze nergens! ‘Jongens, ik ben thuis!’ riep ik daarom ook, aangezien het ondertussen al wel bijna middag was, dus het kon haast niet dat ze nog aan het slapen waren! ‘Linn? Ben jij dat?’ hoorde ik vanuit de keuken komen. Niet veel later liep niemand minder dan Bryana al op me af om me te begroeten met een knuffel. ‘Hé?’ zei ik, en beetje verbaasd. Ik had niet geweten dat Bryana hier ook had geslapen! Iets wat ze duidelijk had gedaan, want toen ik haar beter bekeek, zag ik dat ze een shirt van Ashton aan had! Ik wist niet of ze er nog wat onder aan had, maar ik hoopte van wel! ‘Heb je koffie gehaald? Wat lief! Ik was zelf net bezig met een ontbijtje voor mij en Ash.’ Ik keek naar de koffie en bedacht me toen pas dat we dus met z’n vieren waren, en dat er maar drie bekers in de houder zaten. ‘Ja, ik heb alleen niets voor jou meegenomen. Ik wist niet dat je er was, sorry,’ verontschuldigde ik me. Al wist ik niet echt of ik me wel moest verontschuldigen! Het was best wel vreemd dat Bryana hier was blijven slapen en dat ze in Ashton zijn shirt rondliep! Dat hoorde Naylene te doen! ‘Oh, het werd een beetje laat en Ashton wilde niet dat ik alleen naar huis zou gaan, maar dat geeft helemaal niets! Je had het ook niet kunnen weten,’ verzekerde Bryana me. ‘Moet ik die meenemen?’ ze gebaarde naar de koffie. Ik keek er voor een paar seconden naar en schudde vervolgens mijn hoofd. ‘Nee, ik breng hem wel even. Ik ga daarna toch door naar Calum en ik denk dat hij ook nog op zijn kamer is.’ Ik draaide me vervolgens om en liep naar de kamer van Ashton. Ik wist niet wat hij dacht te doen, maar dit was niet oké? Hij had tegen Naylene gezegd dat hij tijd nodig had gehad, maar als dit hetgeen was waar hij tijd voor nodig had, dan was dat echt belachelijk! Ik opende de deur van Ashton zijn kamer met een zwaai en liep naar binnen, waarna ik de koffie iets te hard op zijn nachtkastje neerzette, waardoor de deksel er af schoot en er wat koffie op het kastje kwam. ‘Maak me niet boos als ik koffie voor je heb gehaald,’ zei ik tegen hem. Ashton, wie nog wat slaperig in zijn bed zat, had duidelijk geen idee wat er aan de hand was, behalve dat ik zojuist koffie had gemorst op zijn, net nieuwe, nachtkastje. ‘Haal geen koffie voor me als je boos op me bent?’ mompelde hij met een gaap. ‘Ik had de koffie al gekocht voordat ik zag dat Bryana hier was!’ siste ik, omdat ik niet wilde dat ze me straks zou horen! ‘Wat is dit voor een onzin? Je hebt tijd nodig om na te denken over wat Nay heeft gedaan en ondertussen lig je met iemand anders in bed?’ En dan ook nog eens met Bryana!
Een paar dagen later (:
~
Linn.
Ik vond het leven in Los Angeles wel wat hebben. Natuurlijk was het anders nu de jongens weer moeten repeteren, want daardoor was het huis van Calum en Ashton toch wat vaker leeg. Gelukkig hielden ze er ook rekening mee dat ze soms even tijd nodig hadden voor henzelf en stonden ze niet de hele dag met een gitaar of bas in hun handen. Van wat ik had begrepen, waren de repetities ook wel heel erg leuk. Iets wat alleen maar goed was! Calum en Ashton hoefden vandaag pas in de middag naar de repetitie. Ashton had het er vooral van genomen, want hij was vannacht uit gegaan. Ik had hem niet thuis horen komen, dus het was vast laat geworden. Ik had zelf net een heel stuk gerend en op de terugweg had ik koffie voor hem en Calum meegenomen, en een smoothie voor mezelf. Ik opende de voordeur van het appartement en liep naar binnen. Ik had verwacht om op z’n minst één van de twee jongens te zien, maar ik zag ze nergens! ‘Jongens, ik ben thuis!’ riep ik daarom ook, aangezien het ondertussen al wel bijna middag was, dus het kon haast niet dat ze nog aan het slapen waren! ‘Linn? Ben jij dat?’ hoorde ik vanuit de keuken komen. Niet veel later liep niemand minder dan Bryana al op me af om me te begroeten met een knuffel. ‘Hé?’ zei ik, en beetje verbaasd. Ik had niet geweten dat Bryana hier ook had geslapen! Iets wat ze duidelijk had gedaan, want toen ik haar beter bekeek, zag ik dat ze een shirt van Ashton aan had! Ik wist niet of ze er nog wat onder aan had, maar ik hoopte van wel! ‘Heb je koffie gehaald? Wat lief! Ik was zelf net bezig met een ontbijtje voor mij en Ash.’ Ik keek naar de koffie en bedacht me toen pas dat we dus met z’n vieren waren, en dat er maar drie bekers in de houder zaten. ‘Ja, ik heb alleen niets voor jou meegenomen. Ik wist niet dat je er was, sorry,’ verontschuldigde ik me. Al wist ik niet echt of ik me wel moest verontschuldigen! Het was best wel vreemd dat Bryana hier was blijven slapen en dat ze in Ashton zijn shirt rondliep! Dat hoorde Naylene te doen! ‘Oh, het werd een beetje laat en Ashton wilde niet dat ik alleen naar huis zou gaan, maar dat geeft helemaal niets! Je had het ook niet kunnen weten,’ verzekerde Bryana me. ‘Moet ik die meenemen?’ ze gebaarde naar de koffie. Ik keek er voor een paar seconden naar en schudde vervolgens mijn hoofd. ‘Nee, ik breng hem wel even. Ik ga daarna toch door naar Calum en ik denk dat hij ook nog op zijn kamer is.’ Ik draaide me vervolgens om en liep naar de kamer van Ashton. Ik wist niet wat hij dacht te doen, maar dit was niet oké? Hij had tegen Naylene gezegd dat hij tijd nodig had gehad, maar als dit hetgeen was waar hij tijd voor nodig had, dan was dat echt belachelijk! Ik opende de deur van Ashton zijn kamer met een zwaai en liep naar binnen, waarna ik de koffie iets te hard op zijn nachtkastje neerzette, waardoor de deksel er af schoot en er wat koffie op het kastje kwam. ‘Maak me niet boos als ik koffie voor je heb gehaald,’ zei ik tegen hem. Ashton, wie nog wat slaperig in zijn bed zat, had duidelijk geen idee wat er aan de hand was, behalve dat ik zojuist koffie had gemorst op zijn, net nieuwe, nachtkastje. ‘Haal geen koffie voor me als je boos op me bent?’ mompelde hij met een gaap. ‘Ik had de koffie al gekocht voordat ik zag dat Bryana hier was!’ siste ik, omdat ik niet wilde dat ze me straks zou horen! ‘Wat is dit voor een onzin? Je hebt tijd nodig om na te denken over wat Nay heeft gedaan en ondertussen lig je met iemand anders in bed?’ En dan ook nog eens met Bryana!