Elysium schreef:
Naylene.
Het rollerskaten was hier nog meer een ding dan ik had gedacht. Ze hadden zelfs verschillende soorten winkeltjes waar je een paar kon huren of zelfs kon kopen. Voor nu was huren meer dan genoeg, ik wist ook niet hoe lang we het precies vol zouden houden, maar het was wel leuk om te proberen. Ondertussen hadden Matt en ik wel een beetje samen bedacht we Linn nog wel even wilde verrassen. We hadden dan wel cadeautjes voor haar meegenomen, maar volgens mij had ze niet echt een verjaardag gevoel gehad en als iemand hield van verjaardagen was het Linn wel? Daarom hadden we net ook een beetje om ons heen gekeken of we iets voor haar kunnen doen. "Misschien kunnen we een cupcake kopen, met een kaarsje. Het is niet heel erg veel, maar het is wel wat?" stelde ik voor. Ik wist ook niet echt wat we anders konden doen? We konden het vandaag in ieder geval zo leuk mogelijk hebben voordat we weer terug zouden gaan naar San Francisco. Het was echt maar drie uurtjes rijden, wat echt heel erg meeviel? We hoefden niet eens heel erg op tijd weg, we konden wisselen met rijden. Natuurlijk was het wel wennen voor ons allemaal geweest, hier reden ze immers aan de andere kant! Linn had ondertussen ook leren rijden, wat toch best wel handig was? Ik pakte een paar van de rollerskates vast, terwijl ik opzij keek naar Matt om zijn reactie te peilen. "Dat is best ween goed idee. Dat vindt ze vast leuk." Het leek me wel dat ze het echt leuk zou vinden? Ondanks dat het iets kleins was, maar het was niet zo dat Linn er vanuit ging dat iets kreeg! Dus iets kleins was al leuk? En het ging ook meer om het idee. "Dan moeten we zo weg zien te komen." Dat lukte vast wel! Linn en Emmet hadden het altijd leuk en volgens mij was het hier echt niet erg om met een paar rollerskates ergens naar binnen te gaan. Daarbij waren hier gewoon heel erg veel kraampjes. "Dat gaan we doen." Ik pakte en paar van de rollerskates en gaf ze aan Matt. Ze waren zwart dus ze leken me wel goed. Ik pakte zelf een paar mintgroene. Het maakte me niet zo heel erg veel uit welke kleur ik had, als de maat maar gewoon paste en ze redelijk goed zaten. Ik liep naar de bankjes die er stonden en trok mijn schoenen uit, die ik verwisselde voor de rollerskates, het meisje achter de balie had wel uitgelegd dat we een maat groter moesten nemen, omdat dat wat comfortabeler zat, maar het was nog best wel een raar gevoel? Het viel nog mee dat het geen skeelers waren, daar stond je toch heel wat onstabieler op! Ik kon nog wel redelijk goed overeind komen, maar Matt leek het er toch wel een beetje moeite mee te hebben. Ik stak mijn handen uit om hem overeind te helpen. "Dit voelt echt heel erg vreemd." Ik knikte, het was inderdaad heel erg vreemd. Ik had wel eens hakken gedragen en zo voelde het voor mij een beetje. Alsof ik Bambi was en niet zo heel erg goed wist hoe ik mijn voeten neer moest zetten? Hierin kon je je voeten ook niet echt optillen. Matt kwam uiteindelijk met wat hulp overeind. "Dit gaat nog wat worden." Ik knikte, we zouden sowieso gaan vallen, dat wist ik nu al. Maar dat hoorde er wel bij? Het was grappig! Daarbij was het niet zo heel erg gevaarlijk, want we konden ook helmen en andere bescherming lenen. Wat ik dan ook maar gewoon netjes op deed. Ik kon een gebroken arm namelijk echt niet gebruiken! Ik moest gewoon werken! Iets wat echt wel leuk was om te doen, ondanks dat de meeste kamermeisjes wel iets ouder waren dan ik? Het waren veel vrouwen met een gezin, maar ze waren wel heel erg gezellig! En het was altijd leuk om met iemand samen te werken.
Naylene.
Het rollerskaten was hier nog meer een ding dan ik had gedacht. Ze hadden zelfs verschillende soorten winkeltjes waar je een paar kon huren of zelfs kon kopen. Voor nu was huren meer dan genoeg, ik wist ook niet hoe lang we het precies vol zouden houden, maar het was wel leuk om te proberen. Ondertussen hadden Matt en ik wel een beetje samen bedacht we Linn nog wel even wilde verrassen. We hadden dan wel cadeautjes voor haar meegenomen, maar volgens mij had ze niet echt een verjaardag gevoel gehad en als iemand hield van verjaardagen was het Linn wel? Daarom hadden we net ook een beetje om ons heen gekeken of we iets voor haar kunnen doen. "Misschien kunnen we een cupcake kopen, met een kaarsje. Het is niet heel erg veel, maar het is wel wat?" stelde ik voor. Ik wist ook niet echt wat we anders konden doen? We konden het vandaag in ieder geval zo leuk mogelijk hebben voordat we weer terug zouden gaan naar San Francisco. Het was echt maar drie uurtjes rijden, wat echt heel erg meeviel? We hoefden niet eens heel erg op tijd weg, we konden wisselen met rijden. Natuurlijk was het wel wennen voor ons allemaal geweest, hier reden ze immers aan de andere kant! Linn had ondertussen ook leren rijden, wat toch best wel handig was? Ik pakte een paar van de rollerskates vast, terwijl ik opzij keek naar Matt om zijn reactie te peilen. "Dat is best ween goed idee. Dat vindt ze vast leuk." Het leek me wel dat ze het echt leuk zou vinden? Ondanks dat het iets kleins was, maar het was niet zo dat Linn er vanuit ging dat iets kreeg! Dus iets kleins was al leuk? En het ging ook meer om het idee. "Dan moeten we zo weg zien te komen." Dat lukte vast wel! Linn en Emmet hadden het altijd leuk en volgens mij was het hier echt niet erg om met een paar rollerskates ergens naar binnen te gaan. Daarbij waren hier gewoon heel erg veel kraampjes. "Dat gaan we doen." Ik pakte en paar van de rollerskates en gaf ze aan Matt. Ze waren zwart dus ze leken me wel goed. Ik pakte zelf een paar mintgroene. Het maakte me niet zo heel erg veel uit welke kleur ik had, als de maat maar gewoon paste en ze redelijk goed zaten. Ik liep naar de bankjes die er stonden en trok mijn schoenen uit, die ik verwisselde voor de rollerskates, het meisje achter de balie had wel uitgelegd dat we een maat groter moesten nemen, omdat dat wat comfortabeler zat, maar het was nog best wel een raar gevoel? Het viel nog mee dat het geen skeelers waren, daar stond je toch heel wat onstabieler op! Ik kon nog wel redelijk goed overeind komen, maar Matt leek het er toch wel een beetje moeite mee te hebben. Ik stak mijn handen uit om hem overeind te helpen. "Dit voelt echt heel erg vreemd." Ik knikte, het was inderdaad heel erg vreemd. Ik had wel eens hakken gedragen en zo voelde het voor mij een beetje. Alsof ik Bambi was en niet zo heel erg goed wist hoe ik mijn voeten neer moest zetten? Hierin kon je je voeten ook niet echt optillen. Matt kwam uiteindelijk met wat hulp overeind. "Dit gaat nog wat worden." Ik knikte, we zouden sowieso gaan vallen, dat wist ik nu al. Maar dat hoorde er wel bij? Het was grappig! Daarbij was het niet zo heel erg gevaarlijk, want we konden ook helmen en andere bescherming lenen. Wat ik dan ook maar gewoon netjes op deed. Ik kon een gebroken arm namelijk echt niet gebruiken! Ik moest gewoon werken! Iets wat echt wel leuk was om te doen, ondanks dat de meeste kamermeisjes wel iets ouder waren dan ik? Het waren veel vrouwen met een gezin, maar ze waren wel heel erg gezellig! En het was altijd leuk om met iemand samen te werken.