schreef:
Mariana maakte een protesterend geluidje toen Lucas er ook eens bij kwam staan en verborg haar gezicht in haar handen, waarna ze haar hoofd schudde. Ze lachte wat nerveus en dronk het glas leeg. Eigenlijk had ze nu gewoon echt alcohol nodig. Haar broers waren veel te overbeschermend. Ze pruillipte kort en sloeg haar armen over elkaar. "Hush jij en hush jij," gromde ze tegen de twee broers die wat aan het kibbelen warren.
Waarom had ze ook alweer zoveel verteld over de date? Oh ja, omdat ze er zo enthousiast was over geweest en ze moest het aan iemand hebben verteld.
Mariana gromde toen ze zag hoe Kaelan zijn glimlach achter zijn hand verstopte en haar geamuseerd aankeek. "Ik haat jou," vormde ze geluidloos met haar lippen. Ze blies een lok haar uit haar gezicht.
"Zeker?" vroeg Mariana aan Kaelan. Het was redelijk warm buiten dus ze had gedacht dat hij wel iets wilde drinken. Mariana knikte bij Gabriels woorden en trok een wenkbrauw op. "Ehe," mompelde ze wat afwezig. Ze was te verward om echt op te letten. Ze glimlachte terug naar Kaelan en gniffelde bij haar moeders woorden. "Kaelan, dit is mijn moeder Gabriella dus, dat is Gabriel en mijn andere broer heet Lucas," knikte ze. "Je mag ook lachen omdat mijn ouders besloten Gabriel naar mijn moeder te vernoemen," grapte ze, waardoor ze meteen een blik kreeg van Gabriel. "Love you too," gromde ze. Hij had Kaelan maar met rust moeten laten.
Mariana's glimlach verdween echter snel toen ze haar moeder hoorde praten en kreunde. "Ik ga mezelf gaan vermoorden," mompelde ze bijna onhoorbaar, met rode wangen.
"Jij bent toch de jongen die de mooie bloemen heeft gegeven he?" vroeg haar moeder hem. "Mariana vroeg of ik ze eens wilde naschilderen." Mariana werd nog roder en wilde door de vloer zakken op dat moment. God, dit was ontzettend awkward.
"Ga je vanavond mee met de mannen en Mariana?" vroeg haar moeder hem, waardoor Mariana toch opbeurde. Ze hoorde Gabriel even kuchen en zette haar meest onschuldige blik op. "Oh ja Gabriel, wat onbeleefd dat je je vriend zelfs niet mee hebt gevraagd," merkte ze op met grote ogen. Ze onderdrukte haar gelach en ging zitten op de bank. "Fine, ik ga even een proper hemd aantrekken," gromde Gabriel waarna hij al snel naar boven liep. "Geen geflikflooi," merkte Lucas op voordat hij ook verdween.
Mariana negeerde Kaelans geamuseerde blik en hief haar vinger dreigend op. "Geen woord."