Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

19 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

ORPG - The chosen one

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. Het zware gevoel verdween en een zware liefdevol gevoel terug kwam. Net dat ik wat terug wilde doen, verdween het warme gevoel. Na een tijdje niets gevoeld te hebben. Kon ik mijn ogen weer openen. Langzaam opende ik dus mijn ogen en keek rond. Nu voelde ik dat ik in het water lag. Langzaam kwam ik omhoog en zag Idda dan iets verder in het water liggen. Ze zag er dood op uit. Even keek ik naar mijn handen omdat ik mij even raar voelde. Een paar keer knipperde ik met mijn ogen en keek Idda weer aan. Ik kroop naar haar toe en pakte haar hand vast, haalde diep adem, boog dan naar haar toe en drukte mijn lippen tegen die van haar aan

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Het duurde even voor ik weer op adem was en hield mijn blik op Jay gericht. Als hij in beweging kwam verliet een zucht van opluchting mijn lippen. Gelukkig dat was ook goed gegaan. Met mijn hand ging ik door mijn haren en sloot kort mijn ogen. Ik was zo vreselijk moe en kon hier in het water wel in slaap vallen. Wanneer ik mijn ogen weer opende zag ik Jay mijn kant op komen en mijn hand vast pakken. Hij kwam dichterbij waardoor mijn hart weer als een gek te keer begon te gaan. Voor ik het wist had hij zijn lippen tegen de mijne gedrukt. Een heerlijk gevoel verspreidde zich door mijn lichaam. Liefdevol kuste ik hem terug en ging met mijn handen door zijn haren. "Zoals beloofd." Zei ik zachtjes tegen zijn lippen en opende even mijn ogen om hem aan te kijken.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Nog steeds een raar gevoel ging door mij heen, maar nu ik haar kuste, voelde ik van alles door mij heen gaan,dingen die ik nog nooit had gevoelt. Langzaam opende ik mijn ogen en keek ik haar aan als ze dat zei. Na een paar seconde liet ik haar lippen los en keek even weg. "Sorry." zei ik en beet op mijn lip. Dit was ik niet, of wel? Ik wist het niet, al deze vreemde gevoelens die door mij heen gingen. Het voelde zo vreemd. "Wat heb je gedaan?" vroeg ik en keek haar uiteindelijk weer aan. Heel mijn lichaam voelde lichter aan, alsof er iets was verdwenen. Had ze de zware last weg geduwd? Ik wist het niet. Met mijn handen ging ik dan in mijn haar en schudde ik mijn hoofd, mijn ogen had ik ook gesloten. Voor korte duur werd ik even gek van alles om mij heen.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Het viel me nu pas op hoe verward hij uit zijn ogen keek. Zachtjes streelde ik met mijn duim over zijn wang en bleef hem aankijken. "Ik heb mijn liefde met je gedeeld." Zei ik en voelde de vermoeidheid door mijn hele lichaam gaan. "Het heeft me meer energie gekost dan ik had verwacht. Ik had het gewoon verkeerd ingeschat." Ik was er al vanuit gegaan dat hij de zelfde gevoelens voor mij had, dan ik voor hem. Maar kwam er al snel achter dat het niet zo was of hij had het nog ontzettend goed afgesloten. "Maar je bent nu tenminste een tijdje vrij van Lord Odis. Ik heb een schild opgezet waar ik hoop zijn magie niet snel door heen kan. Ik kon het niet aanzien wat hij je aandeed vandaag, dus wou ik je beschermen." Ik wilde gewoon dat Lord Odis hem me rust liet en zich alleen focusde op mij. "Maar hoe voel jij je?" Vroeg ik en probeerde een beetje te glimlachen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Van alles wat ze zei, liet ik het even inzinken. Kort sloot ik mijn ogen en haalde diep adem. Dat was het dus wat ik voelde, haar warmte. Langzaam opende ik mijn ogen en knikte. "Je had het niet hoeven doen, maar het is lief." zei ik en glimlachte klein. Dan legde ik mijn hand op die van haar en streelde met mijn duim over haar hand. Ik zag aan haar dat ze wat teleurgesteld was omdat ik niet reageerde zoals ze wilde, tenminste dat dacht ik. "Sorry als ik niet reageer zoals je had verwacht, het is gewoon zo...." even bleef ik stil en zuchtte. "Anders, het voelt lichter in mij, al het zware is verdwenen." zei ik. "En er gaan zoveel vreemde gevoelens door mij heen wat ik nooit eerder gevoeld heb." zei ik rustig. "Maar daar net, toen ik je kuste, het voelde fijn, vertrouwd aan, alsof...." het woord kon ik niet vinden en zuchtte meteen.
Haar vraag hoorde ik en keek haar aan. "Wel beter, maar nog verward." zei ik eerlijk. Maar dan schoot er iets door mij heen. Nu ze en schild om mij heen had gegooid om Lord Odis af te houden, ging het nu allemaal naar haar toe. Het liefst wilde ik haar even heen en weer schudden, want dit was gekkenwerk!

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
"Het is al goed." Zei ik zachtjes en beet op mijn lip. Het liefst kuste ik hem meteen weer om hem dat gevoel te kunnen geven, maar ik kon het niet. Het kwam op mij over of was er nog niks. Het mocht dan wel vertrouwd en fijn aanvoelen, maar er zat zoveel meer achter bij mij. "Maar mooi dat het beter gaat." Rustig bleef ik in het water zitten en keek rond. Mijn lichaam kreeg ik niet echt in beweging en het zou wel even duren voor ik hersteld was. Mijn ogen sloot ik en haalde diep adem. "Geniet van je laatste dagen vrijheid." Hoorde ik door mijn hoofd gaan. Natuurlijk was zij er weer. Altijd op de momenten toe slaan wanneer ik zelf niks kon. Ik besteedde er dan ook geen aandacht aan en keek weer naar Jay.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Ik kon duidelijk horen dat ze teleurgesteld was. Waarom kon ze niet bedenken dat ik al deze jaren nooit zulke gevoelens gehad hebben en nu ineens wel? Soms snapte ik vrouwen echt niet, en heb jaren geleefd met jongens om mij heen, alleen deze verdwenen langzaam. Nu waren er stuk of 9 nog over en met mij maakte het 10. Waarschijnlijk waren het er al minder. Ik zuchtte als ze haar ogen sloot, ondertussen ging ik anders zitten en had ook even mijn ogen gesloten, maar opende deze weer als ik merkte dat de jonge draak ook het water in wilde gaan. Ik schudde mijn hoofd en stapte richting de kant, keek de jonge draak aan en grijnsde dan even. Meteen snelle beweging met mijn arm, maakte ik een golf wat over hem heen ging. Verward stapte hij achteruit, zelf begon ik te lachen. "Kom dan." zei ik grijnzend en maakte nog een keer aanstalte om water om over hem heen te gooien.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
De stem gaf dit keer niet zo snel op, waardor ik alleen maar vermoeider werd. Ze begon vreselijke dingen te zeggen over mij, Jay en zelfs de draak. Ik schrok op toen Jay water naar de draak duwde. Ik had hier geen zin in en deed mijn best om bij de kant het water uit te klimmen. Zodra ik het gras onder mij voelde ging ik liggen en rolde op mijn rug. De pijn om een beetje afgewezen te zijn was dieper dan ik had gedacht. Ik sloot mijn ogen en dompelde een beetje in tot ik oog in oog stond met Lord Odis. "Je bent zoveel krachtiger dan je denkt. Kijk nou wat je bij mijn Jay hebt gedaan. Ik kan je daar bij helpen Idda. Dit is ect het beste voor je." Mijn ademhaling werd zwaar net of drukte hij het dicht, maar het kwam niet van hem. Het was die andere stem. "Ik kan er voor zorgen dat zij verdwijnt. Kom alsjeblieft naar me toe." Voorzichtig knikte ik maar zei geen woord. Alles verdween weer en vrij rustig werd ik dan ook wakker. Misschien moet ik toch naar hem toe.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Via mijn ooghoek zag ik haar uit het water stappen en stopte meteen met waar ik mee bezig was. Ik kon duidelijk voelen dat er wat aan de hand was, en iets, iets wat probeerde terug te komen. Idda ging in het gras liggen op haar rug. Nu kon ik duidelijk zien dat ze was afgedwaald, zo noemde ik het, naar de tussen dementie. Dit was niet goed. Ik sloot mijn ogen en probeerde achter te halen wat er gebeurde. Er was duidelijk een gesprek gaande, maar kon er niet bij komen. Toch probeerde ik er tussen te komen, wat dus gewoon niet lukte. Een schok voelde ik meteen door mijn hand heen gaan, dat negeerde ik, maar als ik beweging voelde dat ze terugkeerde naar hier, Stopte ik en ging aan de kant zitten, met nog mijn voeten in het water. Ze zou het waarschijnlijk wel doorgehad hebben, en Lord Odis ook. Uiteindelijk stond ik op, rekte mijzelf uit en keek naar boven, hoelaat het was, was ik compleet kwijt. Met mijn hand ging ik door mijn haar heen, knipperde even met mijn ogen en zuchtte. Mijn leven was totaal door elkaar gegooid, maar wat zal er gebeurd zijn als Lord Odis echt de macht had gekregen met de draak, en ik niet? Nee, daar wilde ik niet verder over nadenken en draaide mij om naar Idda die nog in het gras lag.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Kalm bleef ik liggen en keek naar boven. Natuurlijk had ik Jay zijn aanwezigheid gevoeld. Ik was namelijk de gene die hem buiten het gesprek hield. Nu moest ik eerst uitrusten en dan zou ik wel een plan bedenken om ongezien naar Lord Odis toe te reizen. Ik had dan geen idee waar ik heen moest, maar hij kon me vast leiden. "Jay, zou je me naar mijn bed willen brengen?" Ik zou het zelf niet kunnen opbrengen om er heen te lopen. Het gesprek met Lord Odis had me ook wel weer genoeg energie gekost. Voorzichtig stond ik op en wankelde naar Jay en viel zo wat in zijn armen. "Hmm ik hou van je." Zei ik afwezig en drukte mezelf tegen hem aan. Ik was zo half in slaap dat ik gewoon dingen begon te zeggen.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Nadat ik weer was gaan zitten, hoorde ik beweging achter mij. Ondertussen was ik ook wat gras gaan plukken en speelde daar mee. Nooit has Lord Odis door mijn schild heen gekund, maar nu zij hier was, was het gewoon gebroken op één of andere manier. Hij kon mij nu zo vinden als ik hier was. Een zucht kwam over mijn lippen tot ik merkte dat er iemand naast mij stond. Voor ik het wist, zat Idda op mijn schoot en kroop tegen mij aan. Mijn armen hield ik iets gespreid en keek haar aan. "Eh sure." zei ik, maar op het moment zoals ik nu zat kon ik niet opstaan maar zo te zien wilde ze niet meer opstaan. Ik haalde dan even diep adem en pakte haar zo vast dat het wel moest lukken om op te staan. Na enkele keren geprobeerd te hebben, lukte het eindelijk en liep ik met haar in mijn armen richting de slaapkamer. Daar aangekomen, legde ik haar op het bed en trok de dekens over haar heen nadat ik haar laarzen uit had gedaan. De woorden die ze als laatste had gezegd, toen ze nog bij het water waren, had ik wel gehoord, maar was er niet verder op ingegaan. Voor een tijdje bleef ik bij haar staan tot ik ook vermoeider begon te worden, langzaam liep ik richting de grote stoel die in de kamer stond en ging daar in zitten, half liggen en viel niet veel later in slaap.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Vermoeid bleef ik tegen hem aanliggen en had niet door dat hij moeite had met opstaan. Af en toe zakte ik weg in slaap en schrok dan weer wakker. Toen ik eenmaal in bed lag keek ik Jay na. Waarom kwam hij niet gewoon bij me liggen? Het bed was groot genoeg voor ons beide. Ik bleef zo lang naar hem kijken tot hij in slaap viel. Het liefst ging ik er nu gewoon vandoor, maar ik was te vermoeid. "Rust goed uit. Ik zal zodra het kan een poort voor je openen." Ik had me nu gewoon open voor hem gesteld, waardoor hij zonder moeite tegen me kon praten. Al ging antwoordde ik er nooit op, hij wist dat ik zijn kant op wou komen. Op een of andere manier voelde het vertrouwd, hoe kwaadaardig hij ook moest zijn. Niet dat ik het leuk vond om Jay hier zo achter te laten, maar hij zou er vast niet veel moeite mee hebben. Ik was maar heel kort in zijn leven en gevoelens voor mij had hij toch bijna niet, dus kon hij ze ook wel weer makkelijk laten verdwijnen. De hele nacht lag ik wakker, al was ik dood moe ik kon de slaap niet vatten. Er ging te veel door mijn hoofd en ik wilde de gezelschap van Jay naast me. In zijn armen voelde ik me veilig. Daar voor wou ik hem niet wakker maken, hij had zijn rust wel nodig.

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Terwijl ik sliep, merkte ik wel bewegingen op het bed, maar dacht meer dat ze zich gewoon om draaide. Zelf merkte ik dat het liggen op een stoel niet al te fijn was, waardoor ik ook een paar keer veranderde van positie.
Voor een lange tijd lag ik redelijk stil, tot er een stem in mijn hoofd kwam. "Jayden, Jayden." hoorde ik, eerst dacht ik dat het de jonge draak was, maar deze stem klonk veel sierlijker dan die van hem. "Jayden." hoorde ik nog een keer tot er licht verscheen en ik mijn ogen opende, maar het voelde alsof ik ze toch nog had gesloten. Ik stond weer in een lichte ruimte, maar met de geur van planten. "Jayden, eindelijk." hoorde ik en draaide mij rond, tot ik een vrouw zag staan. "Wat ben ik blij dat ik je eindelijk weer kan bereiken." zei ze. Ik snapte er even niets van, maar al snel kreeg ik het door, nu ik beter keek herkende ik het gezicht weer. De vrouw van een paar jaar geleden, de eerste keer dat ik haar zag was ik nog veel jonger. "Jayden, ik waarschuw je, ze gaat toch naar hem toe." ging ze verder. "Nee, ze had gezegd dat ze bleef." zei ik hoofdschuddend. "Ze heeft haar besluit al genomen, ze gaat." zei ze weer. Meteen schudde ik mijn hoofd weer. Dit kon niet, ze had gezegd dat ze echt niet heen wilde. Een zucht kwam over mijn lippen en keek de vrouw weer aan. "Hou haar als je blieft bij je, jullie horen bij elkaar, het is jullie lotsbestemming, samen zijn jullie sterker dan Lord Odis." zei ze nog voordat ze verdween.
Met een ruk werd ik wakker, waardoor ik bijna van de stoel af viel, gelukkig kon ik mijzelf nog vastgrijpen en keek direct naar Idda die nog op het bed lag. Als ze niet zo moe was geweest, was ze er al vandoor gegaan. Mijn hart ging voor een korte tijd als een gek tekeer, maar dacht dan aan de woorde van de vrouw, "lotsbestemming" herhaalde ik, maar hoe konden we sterker zijn dan hem? Hoe konden we bij elkaar horen? Alleen omdat we beide wit haar hadden? Naja, voor Idda was het anders, ze had ze bijna verloren. Een zucht kwam over mijn lippen en wreef over mijn gezicht. De warmte die ze mij had gegeven, kon ik niet terug geven. Hoe graag ik het ook wil, maar omdat ik al die jaren gewoon geen emoties mocht tonen, wist ik niet hoe ik het moest doen. Daarnet in het water, het ging voor mij even allemaal te snel.

Anoniem
Wereldberoemd

Ingenting schreef:
Idda
Af en toe hoorde ik Jay mompelen in zijn slaap, maar kon het niet verstaan. Ik was wel benieuwd waar hij over droomde. Hopelijk niks ergs, want dat wilde ik juist bij hem voorkomen. Zuchtend draaide ik weer op mijn rug en keek naar het plafon. Pas toen er beweging in Jay kwam rolde ik weer op mijn zij en keek naar hem. Toen ik zag dat hij wakker was, wilde ik overeind komen maar kreeg geen beweging in mijn spieren. Een kreun van frustratie kwam over mijn lippen. "Jay, zou je misschien bij me willen komen liggen?" Vroeg ik zachtjes. "Ik kan maar niet slapen." Voegde ik er aan toe en beet op mijn lip. Ik wilde echt niet vervelend naar hem toe zijn, maar ik wist gewoon dat ik in zijn armen toch echt mijn slaap zou krijgen. Als ik weer uitgerust was, dan zou hij van me af zijn. Hoefde hij niet meer met mijn liefde opgescheept te zitten en kon Odis me hopelijk van die vrouwelijke stem afhelpen. Ik trok de dekens iets meer over me heen en zuchtte. Ik hoopte maar dat hij me kon helpen. De stem in mijn hoofd vertrouwde ik echt niet en ik wist ook niet wat ze met mijn van plan was. Hoe kwam ze daar überhaupt, want het was niet dat het zoals bij Lord Odis ergens vandaag kwam. Het zat echt in mij. Opeens werden mijn ogen groot. Het was mijn eigen stem, mijn innerlijke stem. Die van de duistere kant. Mijn ademhaling ging uit het niks te keer en ik kromp in elkaar. Dit was vreselijk, hoe kon ik tegen mezelf vechten?!

Anoniem
Wereldberoemd

CreepDoll schreef:
Jay

Alles probeerde ik nog op een rijtje te zetten tot ik beweging zag bij Idda en haar kant op keek. Het volgde met een kreun waardoor ik wat bezorgt naar haar keek. Zo te zien was haar lichaam niet aan het mee werken. Op dat moment wilde ik naar haar toe lopen toen ze vroeg of ik bij haar wilde komen liggen. Wat kon het kwaad, niets toch? Als ik de vrouw moest geloven dan konden we niet zonder elkaar, dus moest ik wel mijn emoties terug zien te krijgen. Rustig liep ik naar het bed toe, zonder iets te zeggen, kwam ik achter haar liggen, op de dekens, en sloeg mijn arm om haar heen. Nog steeds had ik niets gezegd en mijn ogen gesloten. Van alles ging er door mij heen, wat ik nog steeds niet op een rijtje had. Maar als ik dan een schok van haar vandaan voelde komen, kwam ik omhoog en keek ik haar aan. "Alles oke?" vroeg ik bezorgt. Onbewust van mij zelf, wreef ik met mijn hand over haar rug, tot ik het merkte, stopte ik en keek ik even naar mijn hand, deze legde ik al snel weer op haar rug en wreef maar rustig verder, hopend dat het haar iets kalmeerde.
Beide hadden we te veel dingen de afgelopen dagen meegemaakt. En vanaf het moment dat ze contact had gemaakt met de duistere magie, was het voor haar de hele verkeerde kant op gegaan. Voor mij, was het redelijk het zelfde, alleen dat ik.... Snel drukte ik deze gedachten weg en keek ik naar haar. Met mijn hand ging ik dan naar haar gezicht toe en veegde enkele plukken haar naar achteren. Haar haar was al voor de helft zwart, hoe lang het nog zou duren tot het helemaal zwart was en ze niet meer was zoals ik haar had gezien. Dan voelde ik wat langs mijn wang glijden en veegde deze meteen weg met mijn hand, als ik naar mijn hand keek, zag ik dat het vochtig was. Was dat een traan? Ruw veegde ik het weg en beet hard op mijn lip. Wat gebeurde er met mij? Was het omdat Idda al het duistere, zo goed als, weg heeft geduwd?

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld