Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

15 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

Orpg~ Ghost aren't real

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'Ze zijn wel echt! Snap dat nou.'zeg ik wanhopig en pak haar hand stevig vast om me er aan te herinneren dat zij wel echt is en niet een vage illusie. 'Het meisje is er al langer dan dat ik me kan herinneren, zelfs al voordat ik hier was..' mompel ik en kijk haar aan. Het was waar, ik weet zeker dat het meisje hier al langer is dan die drie jaar dar ik hier zit. Als ik in de richting kijk waar Jonas net zat zie ik niks, best kans dat hij is gegaan ondat hij het niet snapte. Met een hand begin ik het spel op te ruimen aangezien Jonas weg is, met mijn andere hand hou ik dd hare vast en ik wil niet los laten want ik ben bang dat ze verdwijnt, net zo als Jonas.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

Ik voel hoe zijn griep om mijn hand verstevigd. Ik wil hem geloven, maar ik kan het niet. Hoe zeer ik me ook in zijn plaats wil kunnen stellen gaat dat niet en dat lukt niemand van ons. We proberen hem juist te helpen, maar als hij het zelf niet inziet dat ze nep zijn, blijft het een onmogelijk opgave. "Waarom ruim je het spel op?" Vraag ik verbaasd. Wat me nog meer verbaasd is dat hij mijn hand blijft vast houden. "Als ik nu 1 ding van je had verwacht, was het toch wel dat je mijn hand meteen had weggeslagen. Waarom blijf je hem vasthouden?"

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
Als ze dat vraagt doe ik net de deskel op de doos'Jonas is weg.' zeg ik kort en zet de doos op mijn nachtkastje neer. Op de volgende vraag weet ik niet goed wat ik moet antwoorden, 'Om te onthouden dat jij wel echt bent..'mompel ik zachtjes en kijk haar aan. Ik weet op dit op dit moment geen eens meer wat echt of nep is, ik bedoel ik weet zeker dat ik Jonas net naast me op het bed voelde zitten maar toch is hij weg. Ik wil gewoon niet dat Yasmine zo ook uit het niets verdwijnt..

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"o, hij had wel even gedag kunnen zeggen." Ik bekijk verder war hij doet en glimlach zwak naar hem. "Lewis, ik ben 100% echt. Wees gerust. Ik verdwijn niet zomaar en verschijn ook niet uit het niets in je kamer. Ik zal altijd door die deur moeten komen of ze moeten besluiten dat ze ergens anders in de kamer een nieuwe ingang maken." Ik knijp even in zijn hand en haal die van mij dan weg. "Wil je nog een ander spel spelen?"

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
Ik knik als ze zegt dat ze echt is, 'Ik weet niet wat ik had gedaan als ik er achter was gekomen dat jij ook niet echt bestaat..' mompel ik en kijk naar haar hand als ze de mijne los laat. Ik schudt mijn hoofd als ze vraagt of ik nog een spel wil spelen'Ik ga zo slapen denk ik, het wordt al laat..' zeg ik zacht en kijk maar buiten waar het begint de schemeren, de dag ging redelijk snel voorbij maar dat maakt me niet uit. Ik bedoel ik zit hier toch nog wel een tijdje.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"hoezo? Je wou me toch weg hebben? Ik ging het hier nog geen 7 dagen volhouden zei je." Ik krijg langzaamaan meer het gevoel dat hij zich begint te hechten aan mij net zoals hij deed met Ben. Ergens is het lief, want dat zou dan de eerste begeleider zijn in jaren die hij niet weg probeert te jagen, maar ergens mag hij niet te gehecht worden. Ik kan altijd plots worden overgeplaatst. "Is goed, dan laat ik je alleen. Morgen ofzo zal je het weten of ik je begeleider ben of niet." Het alsof ik het al ben,maar er is nog altijd geen 'ja' gezegd op mijn vraag om te wisselen.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'Hm, ik bedoel je weet nu toch al veel, kan je beter blijven ' zeg ik en glimlach even, ik wil haar zeker niet weg hebben. Ik denk niet dat ik iemand ooit weer zo ga vertrouwen dat ik haar alles kan vertellen. Ik knik even, 'Dankje, maar beloof je dat je morgen terugkomt?' vraag ik voor de zekerheid en kijk haar smekend aan. Ik hoop echt dat ze op deze afdeling kan blijven, en dus ook mijn begeleider kan zijn. Ik zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten, door haar word ik rustig en gaan alle geesten weg.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"Zo denken zij niet." Lach ik om zijn opmerking. "Ze denken: Hey, die jongen heeft haar uit een boom geduwd. Misschien is die wel te gevaarlijk om bij haar te zetten." Doe ik met een vervormende stem. "Maar bekijk het maar anders. Ze kunnen het ook zien als ik die gefaald heeft, dom genoeg was om iemand buiten te laten en te zwak om met jou in de hand te houden. Misschien zien ze die dingen eerder en vertrouwen ze mij niet meer met jou." Ergens was het wel zo. Als ik hem niet had buiten gelaten was het niet gebeurd. Het is mijn eigen domme fout en die fout kan er voor zorgen dat ik niet meer bij hem mag staan. "Misschien, ik beloof niets." Zeg ik op het terugkomen.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'Pff die mensen moeten beter nadenken dan.' zeg ik en luister naar haar en lach even om haar vage stem. 'Ja maar jij bent ook de gene die er voor heef gezorgt dat ik nog niet heb geprobeerdt te ontsnappen, ook ben jij er nog na meer dan 2 weken.' zeg ik en kijk haar aan, ze moet blijven, als ze terug gaat naar de andere afdeling kom ik persoonlijk naar haar zoeken. 'Plus Yasmine, jij bent de gene die zorgt dat de geesten weg gaan..' zeg ik zacht. 'Beloof me op zen minst dag je morgen er zult zijn?'

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"ja, waarvan ik 6 dagen een tactiek heb geprobeerd van negeren en 7 dagen heb thuis gezeten met ene hersenschudding. Van die 2 weken blijft niet veel over." Ik sta op van het bed en neem het spel op. "Dat is heel lief, maar daar gaat het niet mee als ze beslissen of ik wel of niet mag komen." Het is heel lief wat hij zegt, maar daar houden ze geen rekening mee bij het indelen van de patiënten. "Morgen ben ik in de instelling, maar ik weet zelf niet waar. Als ik tijd heb kom ik je opzoeken mocht ik niet je begeleider zijn. Je zal het vast wel weten als er hier een ander binnenstapt." Ik glimlach nog even en stap dan naar de deur. "Gedraag je alsjeblieft als er toch iemand anders zal zijn."

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'Nog steeds langer dan andere.' zeg ik en haal mijn schouders op, 'Is er echt niks dat we kunnen doen?' vraag ik en denk na. Veel kan ik niet bedenken en zucht even, dit is stom. 'Mh denk niet als er een nieuwe komt dat ie het lang vol houdt..' zeg ik snel en grinnik even, ik heb zelfs een hele lijst van manieren om ongewenste begeleiders weg te werken. 'Waarom zou ik me gedragen? Ik bedoel de nieuwe begeleider geeft me waarschijnlijk toch weer een dosis medicijnen.',

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

"gedraag je gewoon en dan ga je geen medicatie krijgen waar je helemaal gestoord van wordt. Ik ga trouwens aan Ben vragen of hij je vorige maaltijden zou willen opruimen zodat je daar ook vanaf bent." Ik sukkel even met mijn badge en trek dan de deur open. "Misschien tot morgen en anders tot een andere keer Lewis. Gedraag je gewoon bij een nieuwe begeleider. " ik glimlach nog eens naar hem en sluit dan de deur. Ik ben wel benieuwd wat het gaat worden.
Ik plaats her spel terug op zijn plaats en zie Anke aankomen gelopen. "Zo, overplaatsing gevraagd?" Ik knik. "Weet je al wat het wordt?" Op die vraag schud ik dan weer mijn hoofd. "Kom, we zullen het nog snel vragen voor we naar huis gaan." Ik loop met Anke mee naar het lokaaltje waar er nog een paar mensen zitten waaronder ook de leidinggevende. "Ben ik morgen terug de begeleider van Lewis of niet?" Vraag ik toch met enige nieuwsgierigheid. "Neen sorry, we kunnen het er niet opwagen. Straks breekt hij nog wat anders bij je." Ik zuchr zacht. "Maar hij wilt het graag." "Dat kan zijn, maar wij moeten de slimste hier zijn en soms moeten we dan de wensen van een patiënt negeren. Zeker als hij hier al 3 jaar op de zwaar bewaakte afdeling zit. Yasmine, je gaat terug naar de lichte gevallen." Ik heb geen keuze en knik enkel. Daarna gaan Anke en ik naar huis.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
'Ik zal het proberen en dankje' zeg ik en kijk hoe ze naar de deur loopt 'Laters Yasmine' zeg ik en kijk hoe de zware deur dicht klapt. Zuchtend laat ik me achterover op het bed vallen, de kans is groot dat ze niet meer mijn begeleider is. Wat is de kams nou dat ze mijn oude begeleider nog in mijn buurt laten als ik haar freaking schouder heb gebroken. Ik sluit mijn ogen en val niet heel veel later in slaap.

De volgende ochtend wordt ik wakker gemaakt door iemand die mijn kamer binnestormt, ik schiet overeind en zie een man staan die niet heel blij is denk ik. 'Dus Lewis, aangezien niemand je meer wilt begeleiden ben ik er nu. En geloof me, er gaat veel veranderen.' zegt hij en ik vertrouw hem nu al niet. Net als ik wat wil zeggen voel ik een injectie in mijn nek en ik kijk hem met grote ogen aan voordat ik op de grond neer val, wat was dat voor injectie?! Ik wil wat doen maar ik kan niet meer bewegen, het enige wat ik kan zien is de man die naar me toe loopt 'Geloof me Lewis, je gaat mij niet aardig vinden.' zegt hij en hij lacht. Plotseling voel ik een harde trap in mijn maag, doet hij dit? Wat voor begeleider is dit? Niet veel later hoor ik een klap van de deur en hoop dat hij weg is gegaan, nu nog een manier vinden om weer te bewegen.

Roxy130
Landelijke ster

roxy130 schreef:
Yasmine:

De volgende ochtend zet Anke mij af aan de kliniek. Zelf had ze vrij af vandaag en ging ze naar de stad met haar zus en moeder. "Dankje Anke. Als het genezen is kom ik je 2 maand ophalen." Lach ik. "Doe maar nier, ik rij beter." Pest ze me. "Tsss, je had je rijbewijs pas na de tweede keer en ik na de eerste keer." Grinnik ik. "Enkel omdat die te veel lege op mijn uiterlijk en daarom niets had gezien van mijn rijden." Verdedigde zich. "Tuurlijk, tot vanavond." Ik stap uit en ga naar mijn afdeling. "Morgen Yasmine, hier je lijst." Ik pak het schrijfblok aan en bekijk het even. Er is geen plek of tijd om eens langs Lewis te gaan. Ik hoop maar dat het goed met hem gaat nu hij een nieuwe begeleider heeft.

Anoniem
Landelijke ster

Mortifero schreef:
Lewis
Na iets wat op uren lijkt kan ik eindelijk weer overeind zitten, meer ook niet. Met veel moeite doe ik mijn shirt omhoog om de de grote donker paarse plek te zien 'Klootzak..' mompel ik en leun tegen de muur aan, ik wou dat Yasmine hier was.. Mijn maag maakt een rommelend geluid en ik kijk of er ergens eten staan, niks. Dit gaat leuk worden, not. Net als ik op probeer te staan komt hij weer binnen 'Is het nu al uitgewerkt?' zegt imhij verbaasdt en ik merk de injectie op die hij vast heeft, hell nah dit gaat hij niet nog eens doen. 'Waar is Yasmine?' vraag ik boos maar voor ik het door heb lig ik weer op de grond zonder dat ik me kan bewegen. Weer voel ik iets tegen me aan trappen, deze man moet vast woedend zijn omdat hij met mij opgescheept zit.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld