Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

JDBO ft. drewsrauhl

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
De hele weg terug richting mijn huis, of nou ja, naar het adres dat ik Danger gegeven heb, is het stil. Ik heb hem niets meer te zeggen en hij mij blijkbaar ook niet. Prima. Ik drink mijn blikje leeg en dump ook het blikje in het tasje dat bij mijn voeten staat. Als we er bijna zijn trek ik mijn hakken aan. 'Your clothes are in the back of the car so you don't have to come back and get them.' mompel ik dan even. Ik heb er eerder nog niet aan gedacht, maar het komt eigenlijk wel goed uit dat ik me al heb omgekleed. Des te groter de kans dat ik hem nooit meer zie. De kans dat hij mijn huis zou ontdekken of bij me op school zou verschijnen, leek me toch vrij klein. Toch?

Account verwijderd

schreef:
Justin.
‘I didn’t really care about my clothes anyway, but thanks though.’ Het waren slechts een sweater en een joggingbroek, dat zou ik heus niet missen. Maar goed, het was schattig van haar dat ze eraan dacht. Hoewel ik er zeker van was dat de enige reden dat ze zich had omgekleed en mijn kleding dus op de achterbank had gelaten, was omdat ze me nooit meer terug zou zien. Ik parkeerde de auto toen we er niet veel later waren en keek kort naar de straat, waarna ik Scarlett even aankeek. Ergens vond ik het best jammer dat ik haar nooit meer zou zien en ik wist heel eerlijk gezegd niet eens waarom. Ik had niks met haar en zij had niks met mij. Waarschijnlijk haatte ze me enorm, wat logisch was omdat ik haar had ontvoerd. Ik schudde kort mijn gedachtes weg en beet even op mijn onderlip, niet wetende wat ik tegen haar moest zeggen. Of moest ik niks zeggen? Zachtjes zuchtte ik. ‘Alright, uh..’ Mompelde ik zachtjes. ‘I guess we won’t ever see eachother again.’ Knikte ik maar, om haar duidelijk te maken dat ze zich geen zorgen hoefde te maken of ze mij ooit nog zou zien of zo. ‘Be careful, Scarlett.’ Mompelde ik vervolgens. Ik wou niet dat ze ooit weer in zo’n situatie zou komen, maar dan in een andere bende. Daar waren ze namelijk stukken erger dan mij.

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
Niets lijkt hem echt veel te boeien. Zijn auto, kleding, dure drankvoorraad. Als Danger de auto parkeert is het even stil en ik haal diep maar rustig adem zodat het niet te veel opvalt. Ik ben bijna van hem af. Mijn blik is op mijn voeten gericht als ik hem hoor praten en ik voel hoe een gevoel van opluchting over me heen valt, maar ik laat het niet merken. De manier waarop hij tegen me praat.. Hij is zo rustig en gewoon zijn hele houding. Ik wil hem om de één of andere reden niet kwetsen door te laten merken hoe blij ik ben dat ik bijna thuis ben. Al moet ik toegeven dat ik ook wel bang ben voor wat me thuis te wachten staat. Pas bij zijn laatste woorden kijk ik hem aan, als hij mijn naam weer uitspreekt. Weer rolt het perfect over zijn lippen. Nog heel even bekijk ik zijn gezicht. 'I will, Danger.' zeg ik dan wat zachtjes en ik doe mijn gordel los. Niet goed wetend wat ik moet doen open ik de deur van de auto en stap uit.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Kort beet ik op mijn onderlip. Het was raar hoe ik Scarlett pas èèn dag kende en dit toch best lastig voor me was. Ik was het ook totaal niet gewend, dat een meisje die ik had ontvoerd zo tegen me deed. Ook was ik het niet gewend om een meisje terug naar huis te brengen, aangezien ik dat letterlijk nóóit deed. ‘Wait..’ Voorzichtig pakte ik haar hand even vast, zodat ze nog niet weg kon gaan. ‘I know I’ve apologized a lot of times to you but I want you to know that I genuinely meant it. You didn’t deserve what I did to you and please, please please make sure you don’t ever come in such a situation again.’ Met lichte tegenzin liet ik haar hand weer los. Ik had haar geen pijn gedaan, ik had niet eens tegen haar geschreeuwd, maar alsnog voelde ik me een klootzak voor het ontvoeren. Het was raar hoe ik me voelde, ik voelde me gewoon heel raar. Scarlett had geen idee wat ze met me deed, ikzelf had geen idee wat ze met me deed.

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
Net als ik mijn benen strek om me vanuit de hoge auto op mijn hakken te laten landen hoor ik zijn stem. En wat ik nog veel beter merk is hoe hij zachtjes mijn hand pakt. Ik verstijf een seconde en mijn hart bonst tegen mijn borst. Kort sluit ik mijn ogen en adem diep in. Ik ontspan en draai me naar hem om. Een blik in zijn ogen die ik nog niet eerder heb gezien sinds gisteravond. Hard bijt ik op de binnenkant van mijn lip als ik zijn woorden hoor. Bibberig adem ik nog weer een keer diep in. Ondanks dat hij mijn hand loslaat blijf ik zijn aanraking voelen. 'Thank you.' zeg ik zachtjes, mijn stem klinkt niet veel harder dan gefluister. 'I promise.' Ik steek mijn hand uit en raak een keer zijn schouder aan. Gewoon even voor de laatste keer. Ik heb hem sinds gisteravond nog geen één keer uit eigen wil aangeraakt en ik moet zeggen dat ook hij me amper aangeraakt heeft. Misschien meent hij echt wat hij zegt. Als ik zijn schouder aanraak voel ik even hoe er een tinteling door mijn hele lichaam gaat. Vast angst. Ik trek rustig mijn arm weg en kijk Danger nog even aan. Ik stap uit de auto. 'Goodbye.' zeg ik dan met heel in de verte een kleine zwakke glimlach rond mijn lippen. Het gaat automatisch en ik laat het maar gewoon gebeuren. Dan sluit ik de autodeur met een zucht en begin richting huis te lopen over de stoep, op mijn hakken. Mijn voeten nog pijnlijk van gister.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Kleintjes knikte ik. Als ze ooit weer in zo een situatie zou komen, zou ik er alles aan doen om haar weer uit de situatie te halen. Gaf ik om haar?.. Dat kon toch niet? Ik gaf om niemand, zekers niet om een meisje dat ik èèn dag kende. Ik gaf enkel om mijn goede vrienden. Ik keek haar aan toen ik haar hand op mijn schouder voelde en voelde me oprecht even warm worden van binnen. Damn.. ‘Good bye..’ Zei ik zachtjes. Ik keek haar na, net zo lang tot ze uit zicht was en dus veilig thuis was. Althans, dat nam ik aan. Nu was vast het enige waar ze zich zorgen om hoefde te maken haar bezorgde ouders. Of misschien had ze wel geen ouders die zich zo snel zorgen maakte, het was nog vrij vroeg en ze was veilig thuis gekomen. Maar goed, dat zal ik nooit weten. Ik zuchtte diep en reed op een snelle vaart terug naar huis toe.

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
Onderweg naar huis moet ik mijn best doen om niet om te kijken. Ik hoor dat hij zijn auto nog niet gestart heeft wat betekent dat hij er nog steeds staat. Eenmaal de hoek om mijn eigen straat in voel ik opluchting, maar ook direct weer angst. Voor mijn ouders dit keer. Hopend dat mijn ouders niet thuis zijn loop ik dichter naar het erf. Shit.. De auto staat er. In de hoop dat ze zijn gaan wandelen loop ik naar de voordeur. De sleutel haal ik uit mijn broekzak, ik had alleen die sleutel bij me dus het paste makkelijk. Ik open de voordeur en met samengeknepen ogen, bang voor wat er gaat komen loop ik naar binnen. Het is stil in huis, wat me eigenlijk wel verbaasd. Als ik direct naar boven wil lopen om me te douchen gaat de deur van de hal naar de woonkamer open. 'Scarlett..' hoor ik dan mijn moeders stem. Ik houd even mijn adem in en knijp mijn ogen dicht. Dan draai ik me om naar mijn moeder. 'Waar ben jij geweest?' Ik hoor de teleurstelling en woede in haar stem. 'Goedemorgen mam.' begin ik dan. Alles van gister flitst door mijn hoofd. Hoe ik Danger iemand heb dood zien schieten, hoe ik mee ben genomen door hem, mijn paniekaanval, hoe Danger me wilde beschermen tegen zijn bendeleden en zijn excuus van vanochtend. 'Ik heb bij Jes geslapen. Ik zat er gister echt even doorheen, sorry.' Ik zie hoe ze haar wenkbrauwen fronst. 'Waarom heb je dat niet gewoon gevraagd?' vraagt ze achterdochtig. 'Omdat jullie dan nee zouden zeggen.' antwoord ik simpel. 'Maar waarom zie je er zo verweerd uit Scarlett?' Ik zucht even. Omdat ik gister iemand een ander heb zien vermoorden en ontvoerd ben. 'Omdat ik het allemaal echt even gehad had mam. Kan ik nu gaan douchen?' Ze zucht diep maar knikt dan toch. Dat ze me gelooft kan ik moeilijk geloven, maar dat is misschien omdat ik als enige de waarheid weet. Al zouden er nog wel gevolgen aan zitten. Dat weet ik zeker. Mijn moeder verdwijnt naar de woonkamer en ik naar boven. Mijn kamerdeur zit nog op slot van gister, maar met een beetje moeite lukt het me om hem van buitenaf open te krijgen. Zodra ik in mijn kamer ben draai ik de deur weer op slot en laat me uitgeput op bed vallen. Kort sluit ik mijn ogen en het eerste wat ik voor me zie iets wat ik liever niet meer wil zien. Danger..

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Geheel de rit waren mijn gedachtes bij Scarlett. Was het fout dat ik haar naar huis had gebracht?.. Nee. Spijt had ik ook zekers niet. Wel had ik er spijt van wat ik had gedaan, haar ontvoeren, waarschijnlijk een trauma bezorgd ook. Maar het moest wel, als ik haar had gelaten had ik mezelf oprecht dom gevonden. Na ongeveer een kwartiertje rijden was ik eindelijk thuis. Ik parkeerde de auto en stapte zacht zuchtend uit. Ik liep meteen door naar de voordeur toe, die ik opende met mijn huissleutel. Zo rustig mogelijk stapte ik binnen, in de hoop dat niemand me hoorde en deed de deur vervolgens achter me dicht. “Where’s the girl?” Hoorde ik Chaz al snel vragen, waardoor ik kort op mijn onderlip beet. But of course.. ‘I brought her home.’ Zei ik schouderophalend. De jongens zouden me gegarandeerd dom vinden, maar ik kon Scarlett hier niet houden. Zowel niet omdat ik niks aan haar had, als omdat ik het gewoon niet wou. Ik gunde het haar niet, ze verdiende een goed leven. “Dude, are you for real? What if she goes to the cops hm?” Zei hij vervolgens boos. Diep zuchtte ik. Mijn humeur was al aardig verpest, gewoon door het gedoe met Scarlett. Hoe ze zo anders was dan alle andere meisjes en ik haar na vandaag nooit meer zou zien. ‘I took care of that all, there’s no need to worry about that. She won’t go to the cops.’ ‘Now, if you don’t mind, I’m going upstairs.’ Ik trapte mijn schoenen uit en liep vervolgens langs Chaz naar boven toe.

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
Na ongeveer een half uur op bed te hebben gelegen lukt het me om mezelf van mijn bed af te krijgen. Ik pak schone kleding uit mijn kast en loop mijn kamer uit naar de badkamer. Het is rustig in huis. Het is dan ook wel zondag, maar het enige wat ik hoor is mijn ouders die beneden aan het praten zijn. Met een korte zucht loop ik de badkamer in en doe de deur op slot. Ik leg twee handdoeken klaar en zet dan de douche aan zodat die warm kan worden. Als ik me uitkleed zie ik in de spiegel mijn mobiel tussen mijn bh zitten. Ik neem hem in mijn handen en kijk of ik nog berichtjes heb. Geen één.. Boeide het iedereen dan zo weinig dat ik niet thuis was vannacht en dat ik mijn beste vriendin huilend heb opgebeld?! Gefrustreerd gooi ik mijn mobiel op het hoopje kleding op de grond en stap onder de douche. Ik laat het warme water mijn lichaam opwarmen en ik probeer te ontspannen. Maar zodra ik met gesloten ogen onder de douche sta zie ik alles weer voor me van de afgelopen nacht.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Ik liep direct door naar mijn kamer toe en plofte neer op mijn bed. Het was raar dat Scarlett hier enkele uren geleden nog lief lag te slapen en ik haar nu nooit meer zou zien. Ik weet niet waarom, maar ergens miste ik haar nu al. Ik wou haar niet nooit meer zien.. Ik wou weten of ze oké was, niet enkel nu maar ook in de toekomst. Gaf ik dan om haar?.. Dat kon toch niet. Ik had haar gekidnapped, ik kon toch niet om haar geven. Ik wist niet eens hoe het was om om iemand te geven. Maar Scarlett had gewoon iets en ergens maakte ik me wel een klein beetje zorgen om haar. Ik wou er namelijk gewoon zeker van zijn dat ze ten alle tijden veilig was en niemand haar iets aandeed. Ik staarde wat naar het plafond en zuchtte zachtjes. Het was het beste voor Scarlett als ik uit haar leven was, niet dat ze mij überhaupt in haar leven wou hebben. Dat viel te merken door hoe opgelucht ze was toen ze naar huis ging, maar dat was natuurlijk meer dan logisch.

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
De hele tijd dat ik mijn lichaam en haren was, me afdroog en schone kleren aantrek, spookt Danger door mijn hoofd. Hij is niet slecht voor me geweest. Of nouja, hij had me gekidnapped, maar hij heeft me geen pijn gedaan en hij leek bezorgd. Ik doe mijn best mijn gedachten weg te schudden en de beste manier daarvoor is om naar beneden naar mijn ouders te gaan. Niet dat ik daar zo graag wil zijn, maar ik weet zeker dat ze me wel weer een preek willen geven en dat zou ervoor zorgen dat ik even niet aan Danger kan denken. Ik slof de trap af en loop de woonkamer in. "Scarlett," hoor ik mijn vader al en grinnik zachtjes emotieloos om het feit dat ik gelijk heb. "Could you come here and sit down please." "On my way." mompel ik dan en loop naar de eetkamer waar ze zitten. Ik ga aan tafel zitten en bereid me voor op wat gaat komen. "Scarlett.. We came to the conclusion that we should let you go a little bit more." zegt mijn moeder en mijn ogen worden groot. Ik verslik me bijna in mijn eigen speeksel en hoest een paar keer. "Sorry." verontschuldig ik me en herstel me snel. "But are you serious?" vraag ik verbaasd. Menen ze dit echt?! We raken in gesprek en ze geven aan dat ze het van vannacht serieus genomen hebben. Niet wetende dat ik ontvoerd ben. Ze denken dat ik de deur uit ben gegaan omdat ik het thuis niet meer trek. Nu is dat gedeeltelijk waar, maar niet de reden waarom ik weg ben gebleven vannacht. Voor het eerst in lange tijd heb ik een goed gesprek met mijn ouders, al vertel ik hen niet over Danger. Die mogelijkheid heb ik niet, want ik kan me niet voorstellen wat ik me dan op de hals haal.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
‘Ugh..’ Mompelde ik zachtjes geïrriteerd in mezelf. Ik werd oprecht gek van mijn gedachtes, de enige aan wie ik kon denken was Scarlett. Ik heb me nog nóóit zo gevoeld bij een meisje, en dan te bedenken dat ik in het verleden wel vriendinnen heb gehad. Maar om eerlijk te zijn had ik enkel met ze omdat er momenten waren dat ik me gewoon eenzaam voelde en ja, dan was het wel fijn om iemand bij je te hebben. Alleen wisten ze niet dat dát de reden was waarom ik wat met ze wou en brak ik uiteindelijk hun hart toen het wat beter met me ging. Egoïstisch, I know, maar ik was heel eerlijk gezegd te bang voor een echte relatie. Bang om uiteindelijk verlaten te worden en met en gebroken hart te eindigen. In plaats daarvan gebruikte ik meisjes of voor mijn eigen plezier of om een bepaalde leegte op dat moment op te vullen. Mijn leven was vrij eenzaam, ik had enkel mijn bende, maar goed. Recht om daarover te klagen had ik niet, want dit was mijn eigen keuze.

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
Ondanks dat ik me niet helemaal beter voel verloopt de rest van de middag toch best oké. Ik breng de middag door op mijn kamer terwijl ik serie kijk en ik doe mijn best Danger uit mijn hoofd te zetten. Dat moest ik gewoon doen. Ik ken hem niet echt, hij had me gekidnapped en ik zou hem nooit meer zien. Genoeg redenen om hem te vergeten. En het is sowieso niet echt alsof ik zulke leuke herinneringen aan hem heb. 's Avonds eet ik samen met mijn ouders en voor het eerst hebben we het over dingen die ik leuk vind om te doen en het lijkt alsof ze echt geïnteresseerd zijn. Het doet me goed. Dit was hetgeen wat ik echt even nodig had. Na het eten kijken we nog wat tv met z'n drieën en rond 9 uur ga ik naar mijn kamer. Niet dat ik al ga slapen, al zou ik dat wel kunnen gezien hoe moe ik ben, maar ik besluit eerst nog even serie te kijken. Waarschijnlijk zou ik halverwege in slaap vallen. Ik trek mijn pyjama aan, poets mijn tanden en doe mijn haar in een knot en ga dan onder mijn dekens liggen. Het valt me mee dat mijn gedachten niet met me aan de haal gaan nu ik alleen in bed lig. Meestal ging ik over van alles nadenken, maar gelukkig was dat nu niet het geval.

Account verwijderd

schreef:
Justin.
Geheel de dag had ik wel in bed doorgebracht, proberen nog even te slapen maar het lukte maar niet. Ondanks ik best moe was. Mijn gedachtes hielden me gewoon wakker. Ik keek op toen Chaz me riep, om te melden dat de pizza’s er waren. Blijkbaar hadden ze pizza’s besteld, gelukkig want ik had ondertussen wel honger. Ik stond rustig op en kleedde me om, in wat meer comfortabele kleding. Pizza was iets wat we bijna elke dag wel aten omdat niemand van ons kon eten. Soms bestelde we wat anders te eten, maar meestal was het pizza. Ikzelf was dol op pizza, maar als het aan mij lag aten we vaker andere dingen. Elke dag pizza eten was ook niet bepaald lekker namelijk. Ik liep rustig naar beneden toe, naar de woonkamer en plofte neer op de bank. Ik pakte mijn pizzadoos van de tafel en opende ‘m, waarna ik ervan begon te eten. Aandachtig luisterde ik naar wat de jongens te vertellen hadden, over gisteravond.

Khali
YouTube-ster

Khali schreef:
Scarlett
Halverwege de tweede aflevering van de serie die ik aan het kijken ben merk ik dat ik nu toch veel te moe ben om door te kijken. Ik sluit mijn laptop af en leg hem naast mijn bed op de grond, te lui om naar mijn bureau te lopen en 'm daar neer te leggen. Met zware oogleden trek ik mijn deken nog wat verder over me heen en doe mijn nachtlampje uit. Nog even snel pak ik mijn mobiel om mijn wekker te zetten voor morgenochtend. Want ja, heel fijn, morgen moet ik gewoon weer naar school. Ik ben toch wel benieuwd naar hoe alles vanaf morgen is. Of ik me anders voel en hoe het tussen Jes en mij zal gaan vanwege vannacht. Ik probeer het uit mijn gedachten te zetten anders weet ik zeker dat ik straks niet slaap. Mijn telefoon leg ik op mijn nachtkastje en draai me op mijn linkerzij. Ondanks al mijn gedachten val ik toch vrij snel in een diepe slaap.
De volgende ochtend schrik ik wakker van mijn wekker. Ik had diep liggen slapen en ontwaak uit een nogal bizarre droom. En natuurlijk ging die droom over Danger. Met een korte gefrustreerde zucht draai ik me op mijn buik en druk mijn gezicht in mijn kussen. Top begin van de dag..

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld