Elysium schreef:
Edyn.
Uiteindelijk maakte het niet zo heel erg veel uit wat we precies deden, als we maar samen waren. Tijd doorbrengen met Michael voelde altijd als iets bijzonders. We hadden nooit veel tijd samen gehad. In het begin hadden we het vooral moeten doen met de donderdagen, dat terwijl Michael er niet eens altijd was geweest. Die momenten waren vooral heel erg bijzonder geweest, toch was het ook niet heel erg fijn dat je elkaar niet altijd kon zien. Nu wist ik dat het er bij hoorde en dat had ik ook wel geaccepteerd. We deden beiden iets wat we heel erg leuk vonden! Dan was het alleen maar heel erg fijn dat er wel momenten waren zoals deze. We konden de hele dag samen zijn en doen wat we maar wilden! Om dat te kunnen boksen met Michael, was nog wel één van de leukste dingen. Ik deed het iedere week wel een paar keer? Dat was vaak met Rhi. Of nog niet eens met Rhi, maar ze was er wel bij en dat vond ik leuk! Want daarna konden we soms wel wat samen eten! Nu konden Michael en ik samen boksen, wat hij zelf ook leuk leek te vinden. Dit was toch wel een beetje de plaats dat ik het had geleerd. James was diegene die wel eens met me had gebokst. Sindsdien was er wel heel erg veel veranderd! In het hele leven eigenlijk. Er bij stilstaan was in mijn hoofd niet heel erg belangrijk, nu waren Michael en ik immers weer samen! Ik stopte met stootten toen ik Michael zijn armen voelde, als ik door ging kon ik hem pijn doen en dat wilde ik niet! Daar leek Michael zelf wel anders over te denken, want ik voelde zijn handen al snel op die van mij. "Volgens mij niet?" Het leek me niet dat ik het verkeerd deed. Ik had het op deze manier geleerd! Michael had het misschien wel op een andere manier geleerd. Wat het ook was, ik vond het niet vervelend om zijn armen om me heen te voelen, dat was altijd fijn! Door de woorden van Michael kreeg ik wel door dat het een soort van grapje was geweest, hij lachte immers een beetje! "Ik denk ik dat heel erg nodig heb!" Probeerde ik op een zo’n serieus mogelijke toon te zeggen. Want ik had hem wel een beetje door? Af en toe moest je elkaar ook wel een klein beetje kunnen plagen. Dus waarschijnlijk vond Michael niet echt dat ik slecht was of het niet kon! "Als ik dan maar wel kusjes krijg als ik het goed heb gedaan!" Want die hoorden er dan ook gewoon bij! Als een soort van beloning! Volgens mij konden we hier wel een tijdje blijven. Het was nog maar ergens in de middag. Het betekende wel dat Michael op een gegeven moment weg moest om naar de soundcheck te gaan, volgens mij was dat nog lang niet. Vaak vond ik het ook wel leuk om daar bij te kijken, dat had ik een paar keer gedaan? Dan ging ik gewoon ergens ver weg zitten, zodat het niet echt opviel. De mensen waren daar immers niet om zich druk te maken om mij. Ik wilde vanavond wel graag in het publiek staan! Dat vond ik gewoon leuk? Rhi moest ook gewoon mee! Volgens mij had ze het concert nog nooit vanaf die plaats gezien en dat vond ik ook wel belangrijk! Want het was gewoon leuk om die hele sfeer te zien. Voorzichtig begon ik weer met mijn armen te bewegen, want Michael en ik zouden nu samen boksen! Iets wat eigenlijk niet heel erg handig ging, maar het was wel grappig en fijn! "Dit is leuk!" Bracht ik uit. Ik vond alles met Michael leuk. Deze hele dag was leuk! We zouden hem in ieder geval zo fijn mogelijk gaan maken. Ik was blij dat ik hier weer kon zijn.
Luke.
Meer dan een jaar geleden had ik nooit gedacht dat Rhi en ik een echte relatie hadden kunnen zitten. Op sommige momenten hadden we dan ook wel tegenslagen gehad. Nu ging het echter heel erg goed. Het kwam nog wel eens voor dat het Rhi allemaal even te veel werd, maar daar kwamen we ook wel overheen. Uiteindelijk was het iets wat je samen moest doen. Een relatie was iets tussen twee personen en het betekende dat ook dat er twee mensen waren die er aan moesten werken. Ik had wel het gevoel dat we dat beiden deden. We wilden het in ieder geval wel heel erg graag. Tegenslagen hoorden er dan gewoon bij. Het was eigenlijk net een beetje als boksen? Soms deelde je de klappen uit, gaf je het leven er van langs door te laten zien dat je goed je best deed. Op een gegeven moment kon je echter ook niet voorkomen dat je klappen terug kreeg. Je kon ze misschien afblokken, maar ze waren er wel gewoon en op een gegeven moment zouden ze je ook wel raken. Daarom was ik juist wel blij dat Rhi duidelijk was in wat ze wilde. Als het allemaal even te veel was, dan was ze ook wel iemand die dat duidelijk maakte. Niet op de meest leuke manieren, maar ondertussen kon onze relatie dat volgens mij wel hebben. Ik was in ieder geval blij dat we op dit punt stonden. We konden genieten van dagen zoals deze. Het was al weer een tijdje geleden dat we elkaar hadden gezien, dus ik wilde er nu ook wel zoveel mogelijk van maken. Rhi duidelijk ook wel. Ik wist niet precies wie op het boksen was gekomen, misschien Rhi, het kon ook Edyn zijn geweest. Ik vond het echter wel een goed idee? Het was leuk om Rhi zo tegenover me te zien? Het zou ook wel een tijdje weer duren voordat we elkaar zagen. Ik was me wel een beetje aan het bedenken of ik nog iets voor haar verjaardag kon doen. Ze was misschien niet iemand die echt om haar verjaardag gaf, maar ik wilde het ook niet zomaar voor bij laten gaan. Ze was op mijn verjaardag naar de andere kant van het land afgereisd. "Het is wel oneerlijk." Zei ik lachend. Ik wist ook wel dat het klonk alsof ik een klein kind was. Echt oneerlijk vond ik het nou ook weer niet. Rhi was gewoon beter, dat had ik sowieso al wel geweten. Ze deed dit een paar keer in de week. We waren ook bijna iedere dag wel aan het sporten, maar ik hield me niet iedere keer bezig met boksen? Vaak was het gewoon iets van krachttraining en soms hardlopen. We stonden wel bijna iedere avond op het podium en dat moesten we wel volhouden. "Die grijns op je gezicht bijvoorbeeld!" Het was gewoon duidelijk. Rhi vond boksen sowieso wel leuk, maar tijdens de wedstrijd die ik van haar had gezien, had ze niet zo staan grijnzen. Ze was juist heel erg geconcentreerd geweest. Nu was dat wel iets anders, maar dit was dan ook niet echt een wedstrijd. Daarbij stond ze tegenover mij! Ergens vond ik het ook wel grappig dat ze me echt vet aan het inmaken was. Als dit een echte wedstrijd was geweest had ik het sowieso op punten verloren. Al was Rhi dan misschien nog wel iets fanatieker geweest. "Ik doe mijn best." Dat deed ik wel? Rhi had gewoon iets beter door wat ze precies moest doen! Het kon ook best wel dat ze me voorspelbaar vond. Daarom probeerde ik nog wel om haar meteen nadat ze zich had hersteld van haar trap, haar te raken. Wat gelukkig wel lukte. Ik wist niet of het goed was, maar ze kreeg het nu ook gewoon terug! Want ik deed wel echt mijn best. Ik was alleen lang niet zo goed als Rhi, maar dat kon ook haast niet! Ze deed het veel vaker!
Edyn.
Uiteindelijk maakte het niet zo heel erg veel uit wat we precies deden, als we maar samen waren. Tijd doorbrengen met Michael voelde altijd als iets bijzonders. We hadden nooit veel tijd samen gehad. In het begin hadden we het vooral moeten doen met de donderdagen, dat terwijl Michael er niet eens altijd was geweest. Die momenten waren vooral heel erg bijzonder geweest, toch was het ook niet heel erg fijn dat je elkaar niet altijd kon zien. Nu wist ik dat het er bij hoorde en dat had ik ook wel geaccepteerd. We deden beiden iets wat we heel erg leuk vonden! Dan was het alleen maar heel erg fijn dat er wel momenten waren zoals deze. We konden de hele dag samen zijn en doen wat we maar wilden! Om dat te kunnen boksen met Michael, was nog wel één van de leukste dingen. Ik deed het iedere week wel een paar keer? Dat was vaak met Rhi. Of nog niet eens met Rhi, maar ze was er wel bij en dat vond ik leuk! Want daarna konden we soms wel wat samen eten! Nu konden Michael en ik samen boksen, wat hij zelf ook leuk leek te vinden. Dit was toch wel een beetje de plaats dat ik het had geleerd. James was diegene die wel eens met me had gebokst. Sindsdien was er wel heel erg veel veranderd! In het hele leven eigenlijk. Er bij stilstaan was in mijn hoofd niet heel erg belangrijk, nu waren Michael en ik immers weer samen! Ik stopte met stootten toen ik Michael zijn armen voelde, als ik door ging kon ik hem pijn doen en dat wilde ik niet! Daar leek Michael zelf wel anders over te denken, want ik voelde zijn handen al snel op die van mij. "Volgens mij niet?" Het leek me niet dat ik het verkeerd deed. Ik had het op deze manier geleerd! Michael had het misschien wel op een andere manier geleerd. Wat het ook was, ik vond het niet vervelend om zijn armen om me heen te voelen, dat was altijd fijn! Door de woorden van Michael kreeg ik wel door dat het een soort van grapje was geweest, hij lachte immers een beetje! "Ik denk ik dat heel erg nodig heb!" Probeerde ik op een zo’n serieus mogelijke toon te zeggen. Want ik had hem wel een beetje door? Af en toe moest je elkaar ook wel een klein beetje kunnen plagen. Dus waarschijnlijk vond Michael niet echt dat ik slecht was of het niet kon! "Als ik dan maar wel kusjes krijg als ik het goed heb gedaan!" Want die hoorden er dan ook gewoon bij! Als een soort van beloning! Volgens mij konden we hier wel een tijdje blijven. Het was nog maar ergens in de middag. Het betekende wel dat Michael op een gegeven moment weg moest om naar de soundcheck te gaan, volgens mij was dat nog lang niet. Vaak vond ik het ook wel leuk om daar bij te kijken, dat had ik een paar keer gedaan? Dan ging ik gewoon ergens ver weg zitten, zodat het niet echt opviel. De mensen waren daar immers niet om zich druk te maken om mij. Ik wilde vanavond wel graag in het publiek staan! Dat vond ik gewoon leuk? Rhi moest ook gewoon mee! Volgens mij had ze het concert nog nooit vanaf die plaats gezien en dat vond ik ook wel belangrijk! Want het was gewoon leuk om die hele sfeer te zien. Voorzichtig begon ik weer met mijn armen te bewegen, want Michael en ik zouden nu samen boksen! Iets wat eigenlijk niet heel erg handig ging, maar het was wel grappig en fijn! "Dit is leuk!" Bracht ik uit. Ik vond alles met Michael leuk. Deze hele dag was leuk! We zouden hem in ieder geval zo fijn mogelijk gaan maken. Ik was blij dat ik hier weer kon zijn.
Luke.
Meer dan een jaar geleden had ik nooit gedacht dat Rhi en ik een echte relatie hadden kunnen zitten. Op sommige momenten hadden we dan ook wel tegenslagen gehad. Nu ging het echter heel erg goed. Het kwam nog wel eens voor dat het Rhi allemaal even te veel werd, maar daar kwamen we ook wel overheen. Uiteindelijk was het iets wat je samen moest doen. Een relatie was iets tussen twee personen en het betekende dat ook dat er twee mensen waren die er aan moesten werken. Ik had wel het gevoel dat we dat beiden deden. We wilden het in ieder geval wel heel erg graag. Tegenslagen hoorden er dan gewoon bij. Het was eigenlijk net een beetje als boksen? Soms deelde je de klappen uit, gaf je het leven er van langs door te laten zien dat je goed je best deed. Op een gegeven moment kon je echter ook niet voorkomen dat je klappen terug kreeg. Je kon ze misschien afblokken, maar ze waren er wel gewoon en op een gegeven moment zouden ze je ook wel raken. Daarom was ik juist wel blij dat Rhi duidelijk was in wat ze wilde. Als het allemaal even te veel was, dan was ze ook wel iemand die dat duidelijk maakte. Niet op de meest leuke manieren, maar ondertussen kon onze relatie dat volgens mij wel hebben. Ik was in ieder geval blij dat we op dit punt stonden. We konden genieten van dagen zoals deze. Het was al weer een tijdje geleden dat we elkaar hadden gezien, dus ik wilde er nu ook wel zoveel mogelijk van maken. Rhi duidelijk ook wel. Ik wist niet precies wie op het boksen was gekomen, misschien Rhi, het kon ook Edyn zijn geweest. Ik vond het echter wel een goed idee? Het was leuk om Rhi zo tegenover me te zien? Het zou ook wel een tijdje weer duren voordat we elkaar zagen. Ik was me wel een beetje aan het bedenken of ik nog iets voor haar verjaardag kon doen. Ze was misschien niet iemand die echt om haar verjaardag gaf, maar ik wilde het ook niet zomaar voor bij laten gaan. Ze was op mijn verjaardag naar de andere kant van het land afgereisd. "Het is wel oneerlijk." Zei ik lachend. Ik wist ook wel dat het klonk alsof ik een klein kind was. Echt oneerlijk vond ik het nou ook weer niet. Rhi was gewoon beter, dat had ik sowieso al wel geweten. Ze deed dit een paar keer in de week. We waren ook bijna iedere dag wel aan het sporten, maar ik hield me niet iedere keer bezig met boksen? Vaak was het gewoon iets van krachttraining en soms hardlopen. We stonden wel bijna iedere avond op het podium en dat moesten we wel volhouden. "Die grijns op je gezicht bijvoorbeeld!" Het was gewoon duidelijk. Rhi vond boksen sowieso wel leuk, maar tijdens de wedstrijd die ik van haar had gezien, had ze niet zo staan grijnzen. Ze was juist heel erg geconcentreerd geweest. Nu was dat wel iets anders, maar dit was dan ook niet echt een wedstrijd. Daarbij stond ze tegenover mij! Ergens vond ik het ook wel grappig dat ze me echt vet aan het inmaken was. Als dit een echte wedstrijd was geweest had ik het sowieso op punten verloren. Al was Rhi dan misschien nog wel iets fanatieker geweest. "Ik doe mijn best." Dat deed ik wel? Rhi had gewoon iets beter door wat ze precies moest doen! Het kon ook best wel dat ze me voorspelbaar vond. Daarom probeerde ik nog wel om haar meteen nadat ze zich had hersteld van haar trap, haar te raken. Wat gelukkig wel lukte. Ik wist niet of het goed was, maar ze kreeg het nu ook gewoon terug! Want ik deed wel echt mijn best. Ik was alleen lang niet zo goed als Rhi, maar dat kon ook haast niet! Ze deed het veel vaker!