Demish schreef:
Begin februari (:
~
Michael.
Het was al wel weer eventjes dat we hadden moeten denken aan onze muziek. Na de laatste shows in oktober hadden we pauze gehad en die was ons, zo goed als, allemaal wel was bevallen. Het had ons een kans gegeven om over ons leven na te denken, over wat we wilden. We hadden de afgelopen vijf jaar niets anders gedaan dan schrijven en touren en dat had ons allemaal opgebroken, op allerlei verschillende manieren. De één was geslotener geworden, de ander juist uitbundiger. Waar Ashton eerst degene was geweest die alles goed op een rijtje had gehad, was hij afgelopen zomer juist de persoon geweest die het meest in de problemen was gekomen. Zo was er bij ons allemaal wel iets gebeurd. Er waren echter ook heel veel goede dingen gebeurd in de afgelopen tijd! Ongeveer twee jaar geleden had ik Edyn ontmoet en ze was er nog steeds. Ondanks alle tegenslagen die we hadden gehad, waren we gelukkig. We woonden zelfs samen! Ondertussen was het ook wel echt bekend bij de fans dat we een relatie hadden en ik wilde het ook niet meer onder stoelen of banken stelen. Edyn maakte mij ontzettend gelukkig en elke dag kon ik nu naast haar wakker worden, als ze nog niet was vertrokken voor werk. Ondertussen probeerde ik ook echt aan mijn eigen mentale gezondheid te werken. In mijn ogen waren het geen problemen. Dat klonk meteen zo belastend. Het was er echter wel en dat moest ik accepteren, maar ook daarin had ik veel steun aan Edyn. Vandaag was echter de dag dat het klaar was met rust en zelfreflectie. Vandaag zouden we weer, voor het eerst, bij elkaar komen als band en zouden we het over ons hebben. Wat we wilden doen, hoe we het wilden aanpakken. Waarschijnlijk had de één daar een meer uitgesproken mening over dan de ander. Zelf vond ik dit wel heel erg belangrijk. Ik wilde namelijk wel muziek blijven maken. Ik had er geen twijfel over dat de anderen dat niet wilden. We hielden allemaal van het maken van muziek. Hoe we dat echter zouden doen en wat voor nieuwe richting we op zouden gaan, was nog wel een verassing. Daarnaast was er ook nog het één en ander voorgevallen bij mij en Luke. Geen van ons had nog zijn excuses aangeboden aan de ander. Ik was best bereid om me te verontschuldigen om wat ik over Rhi had gezegd, maar ik vond dat ik ook een excuses van hem verdiende voor wat hij had geprobeerd te flikken op de verjaardag van Edyn. Wat het echter niet beter maakte, was dat Luke nu al minstens drie kwartier te laat was voor de afspraak die we hadden gemaakt. We hadden afgesproken op het kantoor van de platenmaatschappij, zodat we met iedereen bij elkaar zouden kunnen zitten. Ik was iets te vroeg geweest en ook Calum had zich al snel bij me gevoegd. Ashton was net aan komen kakken, maar hij had in ieder geval laten weten dat hij te laat zou komen. Van Luke hadden we nog niks gehoord, zelfs geen berichtje! We konden dit echter niet echt zonder hem doen. Hij was net zo’n groot deel van de band als wij. Ashton had wel geopperd dat we alvast wat dingen zouden kunnen bespreken, maar dat voelde ook niet helemaal eerlijk? Aan de andere kant: dan had hij er maar op tijd moeten zijn? Ik snapte sowieso niet waarom hij te laat was. De keren dat hij ergens voor te laat was gekomen op tour, had dat wel aan Rhi gelegen. Ik wilde niet meteen alles op haar afschuiven, maar het zou me niets verbazen als het nu ook weer door haar zou komen. Of Luke zag er het nut niet van in om even te melden dat hij iets later zou zijn. Zelf speelde ik wat afwezig met het lege bekertje, waar een paar minuten geleden nog koffie in had gezeten, dat voor me stond. Er waren hier genoeg mensen die rond de tafel kwamen zitten voor ons, dus ik vond het niet meer dan respectvol om op tijd te zijn. Luke duidelijk niet.
Begin februari (:
~
Michael.
Het was al wel weer eventjes dat we hadden moeten denken aan onze muziek. Na de laatste shows in oktober hadden we pauze gehad en die was ons, zo goed als, allemaal wel was bevallen. Het had ons een kans gegeven om over ons leven na te denken, over wat we wilden. We hadden de afgelopen vijf jaar niets anders gedaan dan schrijven en touren en dat had ons allemaal opgebroken, op allerlei verschillende manieren. De één was geslotener geworden, de ander juist uitbundiger. Waar Ashton eerst degene was geweest die alles goed op een rijtje had gehad, was hij afgelopen zomer juist de persoon geweest die het meest in de problemen was gekomen. Zo was er bij ons allemaal wel iets gebeurd. Er waren echter ook heel veel goede dingen gebeurd in de afgelopen tijd! Ongeveer twee jaar geleden had ik Edyn ontmoet en ze was er nog steeds. Ondanks alle tegenslagen die we hadden gehad, waren we gelukkig. We woonden zelfs samen! Ondertussen was het ook wel echt bekend bij de fans dat we een relatie hadden en ik wilde het ook niet meer onder stoelen of banken stelen. Edyn maakte mij ontzettend gelukkig en elke dag kon ik nu naast haar wakker worden, als ze nog niet was vertrokken voor werk. Ondertussen probeerde ik ook echt aan mijn eigen mentale gezondheid te werken. In mijn ogen waren het geen problemen. Dat klonk meteen zo belastend. Het was er echter wel en dat moest ik accepteren, maar ook daarin had ik veel steun aan Edyn. Vandaag was echter de dag dat het klaar was met rust en zelfreflectie. Vandaag zouden we weer, voor het eerst, bij elkaar komen als band en zouden we het over ons hebben. Wat we wilden doen, hoe we het wilden aanpakken. Waarschijnlijk had de één daar een meer uitgesproken mening over dan de ander. Zelf vond ik dit wel heel erg belangrijk. Ik wilde namelijk wel muziek blijven maken. Ik had er geen twijfel over dat de anderen dat niet wilden. We hielden allemaal van het maken van muziek. Hoe we dat echter zouden doen en wat voor nieuwe richting we op zouden gaan, was nog wel een verassing. Daarnaast was er ook nog het één en ander voorgevallen bij mij en Luke. Geen van ons had nog zijn excuses aangeboden aan de ander. Ik was best bereid om me te verontschuldigen om wat ik over Rhi had gezegd, maar ik vond dat ik ook een excuses van hem verdiende voor wat hij had geprobeerd te flikken op de verjaardag van Edyn. Wat het echter niet beter maakte, was dat Luke nu al minstens drie kwartier te laat was voor de afspraak die we hadden gemaakt. We hadden afgesproken op het kantoor van de platenmaatschappij, zodat we met iedereen bij elkaar zouden kunnen zitten. Ik was iets te vroeg geweest en ook Calum had zich al snel bij me gevoegd. Ashton was net aan komen kakken, maar hij had in ieder geval laten weten dat hij te laat zou komen. Van Luke hadden we nog niks gehoord, zelfs geen berichtje! We konden dit echter niet echt zonder hem doen. Hij was net zo’n groot deel van de band als wij. Ashton had wel geopperd dat we alvast wat dingen zouden kunnen bespreken, maar dat voelde ook niet helemaal eerlijk? Aan de andere kant: dan had hij er maar op tijd moeten zijn? Ik snapte sowieso niet waarom hij te laat was. De keren dat hij ergens voor te laat was gekomen op tour, had dat wel aan Rhi gelegen. Ik wilde niet meteen alles op haar afschuiven, maar het zou me niets verbazen als het nu ook weer door haar zou komen. Of Luke zag er het nut niet van in om even te melden dat hij iets later zou zijn. Zelf speelde ik wat afwezig met het lege bekertje, waar een paar minuten geleden nog koffie in had gezeten, dat voor me stond. Er waren hier genoeg mensen die rond de tafel kwamen zitten voor ons, dus ik vond het niet meer dan respectvol om op tijd te zijn. Luke duidelijk niet.