Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

10 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO ● Your love was handmade for somebody

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Linn was een meisje dat heel erg makkelijk kon praten. Ze had altijd wel een verhaal te vertellen, maar het was niet zo dat ze anderen niet de kans bood om iets te vertellen. Ik had bij haar ook altijd het idee dat ze echt luisterde als ik iets te vertellen had! Het was alleen maar fijn dat ze wat dingen begreep. Ze kwam zelf ook uit Australië en was verhuisd naar Los Angeles om echt iets te kunnen met haar dromen. Iets wat behoorlijk dapper was. Als ik er zo op terug keek hadden wij niet altijd even goed over dingen nagedacht. Iets waar onze ouders ons ook niet zomaar in tegen hadden kunnen halen. Wie had het een goed idee gevonden om op zo’n jonge leeftijd naar Londen te verhuizen? Mijn moeder was misschien bij heel veel dingen geweest, maar het was niet zomaar iets! "Ja dat denk ik wel. Mijn moeder is in het begin een hele tijd mee geweest met alles. Op een gegeven moment was dat ook niet echt meer nodig en heeft ze haar eigen dingen weer opgepakt." Volgens mij hadden ze het prima thuis. Ik zag het zo voor me dat er alleen maar irritaties zouden ontstaan als ik weer terug thuis zou wonen. Niemand was dat nog gewend? Ik moest er ook helemaal niet aan denken. Een paar dagen daar logeren was prima, maar daar moest het ook gewoon bij blijven? "We hebben nog een concert in Irvine." Er waren wel meer mensen die zouden komen. Ik zou voor Linn ook wel kunnen regelen dat ze naar binnen kwam, ze moest alleen even aangeven dat ze dan ook echt kon! Maar dat kwam vast wel goed? Het duurde ook nog wel eventjes! We zouden eerst in een paar andere staten zijn! "Zijn je vaders al eens hier geweest? Of hebben ze daar geen tijd voor?" Dat leek me wel heel erg lastig? Als ze echt zo druk waren met hun Bed en Breakfast dat ze niet een weekje weg konden. Volgens mij was dat ook best veel werk! Zoiets was nog veel persoonlijker dan een gewoon hotel en als het de manier was waarop ze aan hun inkomsten kwamen, konden ze de boel niet zomaar dichtgooien! Linn was hier nou ook niet zo heel erg lang volgens mij? Dus dat viel wel mee, maar ik kon voorstellen dat ze alles graag aan haar vaders zou willen laten zien. Zeker als ze een goede band hadden! "Dat is ook heel lastig." Ze was hier in haar eentje naar toe gekomen! Dat was al veel lastiger dan dat je met z’n vieren was? Uiteindelijk hadden we ook allemaal wel vrienden gekregen, maar in het begin hadden we het vooral met elkaar moeten doen. "Edyn is één va de betere mensen die je had kunnen leren kennen." Daardoor hadden we elkaar leren kennen! Al was het ook gewoon zo dat Edyn heel erg makkelijk was? Iedereen leek haar aardig te vinden, wat ook wel logisch was! Het was maar goed dat die twee zo goed bevriend waren geraakt, anders hadden Linn en ik hier echt niet gestaan. Ik keek naar het verblijf van de koala’s waar we ondertussen voor stonden. "In hun boom hangen, eucalyptus eten en chlamydia verspreiden. Echt het beste leven ooit." Zei ik lachend. Daar kwam het wel een beetje op neer! Het was ergens wel raar dat alle koala’s het hadden? Misschien hadden ze het ook al wel bij de geboorte! Het maakte ook niets uit, ze zagen er wel heel erg leuk uit een beetje lui. Panda’s waren echter nog erger? Die bewogen volgens mij haast niet! De koala’s zagen er wel echt heel erg leuk uit! Al moesten we er niet van verwachten dat ze echt iets spontaans zouden gaan doen. Daarom besloot ik maar iets spontaans te doen, daarom gaf ik Linn een kus op haar wang. Het was geen zoen, maar op het moment kon ik ook helemaal niet bij haar lippen omdat ze recht voor zich keek en ik haast voor haar moest gaan staan om er iets aan te kunnen doen. Een gewone kus was al meer dan genoeg?

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het was wel heel anders zonder ouders? Er waren bepaalde zaken waar je rekening mee moest houden als je nog met je ouders in huis woonde. Niet dat ik het vaak moeilijk had gehad met mijn vaders. Er waren wel eens momenten geweest waarop ze me niet zo goed hadden begrepen, omdat zij nou eenmaal mannen waren en ik was een puberend meisje geweest. Ze hadden echter hun best gedaan en ik was echt heel erg blij met ze! Toch zou het nu wel weer anders als ik thuis zou komen. Ik had nu mijn eigen vrijheid en die zou dan toch weer een klein beetje verdwijnen. Dus ik snapte wel wat Luke bedoelde! ‘Dan is het nu vast anders, nu je moeder niet meer mee was.’ Ik stelde me voor dat Luke toen ook een stuk jonger was geweest. Ik wist niet precies wanneer hij met de band was begonnen, maar volgens mij was hij niet veel ouder dan zestien geweest! Dan kon ik het vanuit zijn moeder gezien ook wel begrijpen dat ze met hem mee had gewild. Ik zou ook niet iemand van zestien zomaar alleen naar de andere kant van de wereld laten gaan, zonder enige vorm van begeleiding! Ik knikte toen Luke zei dat ze nog een concert hadden in Irvine. ‘Dat is hier dichtbij, toch?’ Ik wist het niet helemaal precies? Volgens mij hoorde dat wel bij Los Angeles. ‘Als je me de datum doorstuurt, dan kan ik kijken of ik kan komen. Al heb ik de meeste avonden wel vrij, dus ik denk dat het wel kan!’ Het leek me eigenlijk van wel, aangezien ik gewoon de avonden vrij had! Het zou wel heel erg leuk zijn om Luke nog een keer te zien spelen! Zeker als ik hem rond die tijd misschien wel als meer kon zien dan een gewone vriend. Ik schudde mijn hoofd op zijn vraag. ‘Ze zijn hier nog niet geweest. Alleen om te helpen met het verhuizen, maar veel tijd om samen Los Angeles in te gaan, hadden we toen niet.’ Misschien dat ze later nog een keer zouden komen, als het niet zo druk zou zijn in het Bed and Breakfast! Het was niet zo dat ze zomaar dicht zouden kunnen gaan, want dan zouden ze ook geld mislopen! Ik glimlachte om wat hij zei over Edyn. Daar had hij wel echt gelijk in! ‘Edyn is echt een lieverd. Ik ben heel erg blij dat ik haar heb leren kennen.’ Ze was echt heel erg lief en vooral ook heel erg gezellig! Ze wilde altijd wel iets samen doen, wanneer het ook was. Ik richtte me weer op de koala’s, al moest ik al snel lachen om wat Luke had gezegd. ‘Jij met je chlamydia,’ zei ik lachend. Het was natuurlijk wel zo. Daar stonden ze een beetje om bekend. ‘Ze lijken er niet heel erg veel last van te hebben. Volgens mij hebben ze het prima daar.’ Zo zagen ze er wel uit! Al waren het maar dieren en kon je nooit echt raden wat ze voelden! Natuurlijk merkte je het wel als ze pijn hadden, maar de koala’s zagen er niet echt uit alsof er iets mis was met hen. Ik ging iets op mijn tenen staan, zodat ik ze iets beter kon bekijken. Ze deden misschien niet heel erg veel, maar ik vond ze wel heel erg leuk om naar te kijken! Daarom ging je ook naar de dierentuin! Om naar dieren te kijken! Plotseling voelde ik de lippen van Luke op mijn wang, samen met het prikkelende gevoel van het haar op zijn kaaklijn. Een beetje verrast, maar wel met een glimlach, keek ik opzij. Ik vond het echt heel erg lief dat hij het deed? Hij probeerde wel echt te laten zien wat hij van me vond, terwijl je ook jongens hadden die daar heel erg afwachtend in waren! Iets wat Luke duidelijk niet was, maar daar was ik wel blij mee! Daarom ging ik opnieuw op mijn tenen staan, maar dit keer om hem een kus te kunnen geven.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Ergens zag ik het wel voor me? Linn me twee vaders. Er waren vast mensen die even raar op hadden gekeken, maar ik vond het juist mooi dat die twee elkaar gevonden hadden. Dat was niet iets wat zomaar gebeurde op deze wereld. Daarbij was het belachelijk dat twee mannen die van elkaar hielden, in een land zoals Australië nog niet eens met elkaar konden trouwen? Terwijl er misschien wel echt liefde zat. Er waren mensen die met elkaar trouwen, maar dat gevoel niet eens kenden. Mensen die misschien wel gedwongen werden door ouders of omdat ze zwanger waren en het er maar het beste van probeerden te maken. Iets wat wel gewoon mocht, terwijl twee mensen die echt van elkaar hielden niet met elkaar mochten trouwen. Het was gewoon krom! Australië was sowieso best wel streng in sommige regels. Zo mocht je niet zomaar immigreren, daarvoor moest je eerst werk hebben dat de economie kon helpen of iets in die richting. Er waren echt overal regeltjes voor? Al was het volgens mij wel in elke staat weer anders. "Hebben je vaders het niet heel moeilijk gehad? Met al die regeltjes in Australië?" Ik wist niet hoe het bij Linn was. Ze had volgens mij in een andere staat gewoond dan ik. Het was gewoon vervelend dat ze er daar zo moeilijk over deden, terwijl het niet iets was waar je moeilijk over hoorde te doen! "Ja het is net buiten Los Angeles." Het was hier in ieder geval niet ver vandaan! Het wel fijn was, want dan konden we waarschijnlijk ook gewoon dingen thuis doen als we hier waren. Het lag er net aan hoeveel tijd we hadden voor het volgende concert. Ik kende echt niet alle tourdata uit mijn hoofd? Daar had ik ten eerste niet heel erg veel aan en daarbij was het veel te veel informatie! "Ik ben ook blij dat je haar hebt leren kennen." Daar was ik wel echt blij mee, want anders hadden we elkaar echt nooit leren kennen! Los Angeles was groot en er waren zoveel mensen die hun eigen dingen deden. Er was gewoon geen andere manier geweest waarop we elkaar hadden ontmoet of het moest wel heel erg toevallig zijn geweest. "Ze zien er echt heel erg blij uit." Ze hadden echt de tijd van hun leven, wat ook wel goed was! In een dierentuin moesten de dieren het toch ook wel goed hebben! Ik glimlachte toen ik de lippen van Linn voelde. We hadden nu toch wel een beetje kunnen kijken wat we van elkaar vonden. Volgens mij zag dat wel goed? Ik wist niet precies of dit meteen een relatie was, maar daar konden we vandaag nog wel verder achter komen. We konden ook nog wat dates hebben. We moesten nog zoveel van elkaar leren! Iets wat binnen een relatie ook wel kon, maar deze dag gaf al wel aan dat er genoeg dingen waren die we niet van elkaar kenden! Ik had niet geweten dat Linn twee vaders had? Iets wat ik misschien wel op haar instagram had kunnen vinden? Ze had echter zoveel foto’s. Ze deed er heel veel mee! Ik vond het wel leuk om dingen naar voren te zien poppen. Heel veel dingen gingen over make-up, maar dat was ook wat ze deed! Daar was ze mee bezig voor haar stage! "Zullen we kijken bij de kangoeroes?" Die zaten in het hok hiernaast wat ik kon zien! Als het echt kangoeroes waren. Heel vaal waren dat soort dingen Wallaby’s. Die ook wel leuk waren om te zien! Daar niet van, maar het waren niet de echte kangoeroes die je in Australië wel had. Het was echt niet zo dat je overal die beesten rond zag lopen, maar ze waren er wel! Vroeger waren we wel eens naar de plaatsen gegaan waar ze rond liepen. Ze waren gewoon grappig om te zien? Al was het denk ik niet echt mijn favoriete dier.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Ik waardeerde het wel dat Luke niet meteen in ging op het feit dat ik twee vaders had? Ik gokte dat hij er wel over na had gedacht, want dat deden de meeste mensen wel. Vaak vroegen ze er dan ook wel naar? Iets wat ik ze niet echt kwalijk kon nemen. Hier in Los Angeles was het misschien veel logischer dan dat soort stellen bestonden. In heel Amerika mochten ze nu zelfs trouwen, terwijl dat in Australië nog niet zo was, maar het was wel anders als het opeens onder je neus werd gedrukt? De meeste mensen waren wel nieuwsgierig naar wie mijn vaders dan waren en of één van hen mijn biologische vader was, want dat was zeker een optie. Ik was eigenlijk wel blij dat dat niet het geval was. Natuurlijk had ik het fijn gevonden om één biologische ouder in de buurt te hebben tijdens mijn jeugd, maar het zou ergens ook een beetje raar hebben gevoeld? Brent en Byron waren beide geen bloedverwanten van me, maar ze waren wel echt mijn vaders. Uit alle kinderen die ze hadden kunnen kiezen, hadden ze mij geadopteerd en ergens vond ik dat nog vele malen specialer. Er had ook wel een lastige kant aan gezeten. Kinderen kregen altijd wel te horen dat ze op één van hun ouders leken, of een ander familielid. Dat was iets wat ik nooit te horen zou kunnen krijgen, in ieder geval niet als het ging om mijn uiterlijk. Iets waar ik nu wel vrede mee had, want ik wist dat ik wel in heel veel andere dingen op mijn vaders kon lijken! Het enige wat ik echter nooit zou krijgen, was hun talent voor koken. Iets wat wel jammer was, zeker nu ik op mezelf woonde. Uiteindelijk stelde Luke toch wel een vraag over mijn vaders, al was het niet echt de vraag die ik had verwacht. Niemand hield zich echt bezig met die regeltjes? Luke wist duidelijk dat die er wel waren in Australië. ‘Het was wel lastig,’ gaf ik toe. ‘In Queensland, waar we nu wonen, is het bijvoorbeeld niet toegestaan voor same-gender koppels om een kindje te adopteren, maar in andere delen van Australië wel. We hebben ook eerst ergens anders gewoond, maar daar weet ik eigenlijk niks meer van.’ Het ergste was eigenlijk nog wel dat ze niet konden trouwen. Ik had ze voor een lange tijd van mijn leven elke dag gezien. Ze hielden zo ontzettend veel van elkaar en ze verdienden het om een mooie dag te hebben waarop ze echt met elkaar verbonden zouden worden. ‘Ik blijf hopen dat er ooit een dag komt waarop ze mogen trouwen, net zoals andere koppels in Australië.’ Australië was in mijn ogen best een goed land, maar op dat gebied liepen ze echt achter. Zelf in Engeland mocht het? En in veel delen van Europa en nu ook in Amerika! Dus ik snapte niet waarom Australië dan nog achterbleef, terwijl er zoveel mensen waren die zielsveel van elkaar hielden. Ik glimlachte toen Luke zei dat hij blij was dat ik Edyn had leren kennen, wat toch wel indirect betekende dat hij er blij mee was omdat ik dankzij haar, hem had kunnen ontmoeten. Aan het begin was het niet echt goed gegaan, maar daar hoefden we nu niet eens meer aan te denken! Ik keek glimlachend in het gezicht van Luke. Hij lachte echt heel erg lief? Ik zou het niet erg vinden om de rest van de dag in zijn lachende gezicht te kijken. Ik keek over mijn schouder toen Luke begon over de kangoeroes, om nog een laatste blik te werken op de koala’s, en knikte vervolgens. ‘Laten we dat doen.’ Ik nam zijn hand weer vast en keek vervolgens naar de bordjes, waar op stonden welke dieren in welke richting te vinden waren. De kangoeroes waren hier natuurlijk dichtbij! Daarom liep ik ook verder om het verblijf van de koala’s heen, zodat we vanzelf bij de kangoeroes zouden komen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Luke.
Het was iets wat je vaker op internet voorbij zag komen. Ik had wel eens iets gelezen over mensen die er verandering in wilden brengen! Iets wat ook heel erg logisch was. Australië was een land dat in mijn ogen, al behoorlijk ver vooruit was in heel veel dingen. Dan was het toch raar dat twee mannen of twee vrouwen niet met elkaar mochten trouwen. Het mocht hier ook nog niet eens zo heel erg lang. Terwijl er landen waren waar het volgens mij ook wel een tijdje mocht. Ik was er niet zo heel erg mee bezig, maar Linn wist er natuurlijk wel meer vanaf! Haar vaders werden er toch wel een klein beetje door benadeeld. Iets wat echt niet oké was? "Echt?" Vroeg ik verbaasd, want ik had niet gedacht dat het echt zo ver ging. Dat er in sommige delen van Australië het niet eens mogelijk was om een kindje te adopteren, alleen maar omdat ze van hetzelfde geslacht waren. Terwijl één van hen het waarschijnlijk wel gewoon voor elkaar had gekregen. Dat was echt heel erg gek! Het was nu wel duidelijk dat Linn geadopteerd was, iets waar haar vaders heel erg veel voor over hadden gehad! Ze waren zelfs verhuisd. "Dat is wel echt heel erg speciaal." Ze hadden echt een kindje willen hebben en Linn was diegene geworden. "Ook heel erg vervelend natuurlijk." Dat was het ook gewoon zo? Het was raar dat het niet kon! Terwijl er vast genoeg kindjes waren die een heel erg goed huis konden gebruiken. Ik kende het verhaal van Edyn, of in ieder geval hetgeen wat haar ouders deden! Ze namen pleegkinderen in hun gezin. Er waren zoveel mensen die niet allemaal een goede jeugd hadden gehad! Die misschien tijdens de geboorte hun ouders al kwijt waren geraakt. Het kon ook best dat de ouders de kinderen niet hadden gewild. Iets waar ik nu niet met Linn over ging praten? Ik wilde opzicht wel weten waar ze vandaan kwam, want het leek er wel op alsof ze uit een ander land kwam? Maar het was ook zo raar om dat meteen te vragen. Je vroeg niet aan iemand of haar ouders haar niet op hadden willen voeden! Volgens mij moest je er ook niet op die manier naar kijken, maar juist naar de mooie kant die het ook had? Want er waren wel twee vaders die heel erg veel van haar hielden en die er duidelijk veel voor over hadden gehad om haar in het gezin op te nemen! "Dat hoop ik ook." Het zou fijn zijn als iedereen gelijk werd behandeld? Ik wist eigenlijk ook niet precies waarom het er niet door was? Misschien kwamen dat door de partijen die bovenaan stonden, maar eerlijk gezegd had ik daar niet heel erg veel verstand van. Ik voelde de hand van Linn weer in die van mij glijden. Ik kneep zachtjes in haar hand. Ik vond het fijn dat we over dit soort dingen konden praten? Het was een eerste date en dit was misschien een net iets te zwaar onderwerp? Maar ik had niet kunnen negeren wat ik had gehoord? Het was niet zo dat Linn en ik de wetten in Australië konden veranderen, maar het was fijn om het er eventjes over te hebben. Om meer van Linn te weten en haar vaders, die duidelijk wel echt veel van haar hielden! Van wat ik er van had begrepen had ze geen andere broertjes of zusjes, wat waarschijnlijk ook veel te moeilijk was geweest. Het klonk alsof haar gezin nu ook compleet was? Dus het was ook totaal niet erg. "Het klinken als twee hele lieve mannen." Zei ik tegen Linn. Ik wist niet of dat raar was om te zeggen? Ik kende ze niet eens! Ik wist alleen maar de dingen die ik vandaag had gehoord en dat was niet zo heel veel. Maar ze leken me wel echt aardige mannen? Ik liep met Linn mee naar de kangoeroes, waarvan er eentje heen en weer aan het rennen was.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Misschien was het wel een beetje oppervlakkig, maar ik wilde echt geen relatie met iemand die niet achter LGTBQ rights stond? Het was niet zo dat als ik iemand leerde kennen en diegene meldde dat hij het maar niks vond als mannen met andere mannen mochten trouwen, ik diegene meteen niet meer mocht, maar voor mij was dat wel iets heel belangrijks? Ik was opgegroeid met twee vaders, ik was er zelfs mee gepest. Alsof ik daar iets aan had kunnen doen? Vroeger had ik het heel erg gevonden en het deed me nu nog steeds pijn als ik las dat er koppels aan werden gevallen, alleen maar omdat ze hand in hand liepen, maar ik was nu ook heel trots op mijn vaders? Ze hadden zoveel moeten overwinnen om te krijgen wat ze graag hadden willen hebben en ze hadden het allemaal gedaan. Het enige wat nog zou moeten gebeuren, was dat ze zouden trouwen. Iets wat hopelijk snel zou mogen, maar ik wist dat er op hopen het proces niet sneller zou laten gaan. Het werd tijd dat Australië eens haar ogen zou openen en zou inzien hoeveel mensen ze eigenlijk weghield van een prachtige dag. Ik wist zeker dat als mijn vaders zouden mogen trouwen, het de mooiste dag uit hun leven zou worden. ‘Ja!’ Ik knikte op Luke, die duidelijk ook verbaasd was door de regels in Australië. ‘Het zit allemaal heel erg vreemd in elkaar, daar.’ Hier was het dan toch beter, al wist ik dat mijn vaders nog geluk hadden. Als ze in het midden-oosten hadden gewoond, dan hadden ze waarschijnlijk niet eens een relatie mogen hebben. Iets wat nu wel het geval was! Uiteindelijk hadden ze zelfs mij gekregen. ‘Het was inderdaad vervelend. Volgens mij duurde het ook een hele tijd voordat ze bericht kregen van het adoptiebureau, alleen maar om de samentelling van het koppel.’ Dat wist ik natuurlijk niet zeker, want ik was er zelf niet bij geweest, maar volgens mij had het veel langer geduurd voordat ze goed waren gekeurd, terwijl er misschien ook wel stellen waren geweest, bestaande uit man en vrouw, die niet eens zo goed voor een kind zouden hebben kunnen zorgen als Brent en Byron. Het deed me wel heel erg goed dat Luke hier over wilde praten en dat hij ook wel liet merken wat hij vond. Ik verwachtte echt niet van hem dat hij het hele onderwerp actief had gevolgd en dat hij zou protesteren als het zou moeten, al zou ik dat persoonlijk zeker doen, maar het was wel fijn om er met iemand over te kunnen praten en zijn ideeën er over te horen. We waren ondertussen al aangekomen bij de kangoeroes, die er ook wel echt heel schattig uit zagen. Ze leken zo vrolijk? Ze waren echt van de ene plek naar de andere aan het hoppen. Al was het nog liever als er ook ergens een moeder was met een kleintje in haar buik. Ik probeerde er wel een beetje naar te zoeken, al was ik natuurlijk nog steeds in gesprek met Luke. Ik knikte dan ook toen hij zei dat het hem twee hele lieve mannen leken. ‘Dat zijn ze ook echt. Ik heb heel erg veel geluk met ze gehad.’ Ze hadden ook een ander kindje kunnen kiezen. Eentje met misschien wat minder complicaties, maar dat had ze echt niks uitgemaakt. Ze waren dolblij geweest toen ze te horen hadden gekregen dat ze mij hadden kunnen ophalen en dat was iets waar ik ze, nog steeds, iedere dag dankbaar voor was. Het was nu misschien iets te snel om te zeggen dat Luke ze ooit een keer zou ontmoeten, maar ik wist zeker dat als dat zou gebeuren, ze beide dol op hem zouden zijn. Ik zag het ook nog wel voor me dat we met z’n vieren in de tuin zouden zitten, maar dat zou allemaal nog wel een keer komen. Tenminste, ik hoopte dat dat toch ooit zou gaan gebeuren.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Een paar dagen later.
---
Luke.
Een relatie was in het begin vooral heel erg veel aftasten. Je moest elkaar leren kennen. Daarvoor moest je eigenlijk al wel weten of het iets zou worden of niet. Linn en ik kenden elkaar nu een paar maandjes en we hadden in het begin niet heel erg goed met elkaar op kunnen schieten. Nu ging het heel erg goed! We hadden gezoend op Lolla en daarna hadden we een date gehad in de dierentuin. Na één date kon je nou niet meteen zeggen of er een relatie was, maar ik wilde daar het liefst wel achter komen voordat ik weg zou gaan? Ik wist dat het niet heel erg eerlijk was om een relatie te beginnen en vervolgens weg te gaan, maar ik begon Linn wel echt leuk te vinden op die manier? Dan wilde ik niet het idee hebben dat ze hier was en dat iemand anders er met haar vandoor kon gaan. Want dat kon best wel gebeuren! Zeker als ze voor de tijd geen duidelijkheid kreeg. Dan snapte ik het wel dat ze gewoon door ging met de rest van haar leven. Iets wat ze eigenlijk ook gewoon zou moeten doen. Ik hoopte dat het niet hoefde en dat we voor de tijd een goed beeld hadden van waar we precies stonden. Om dat een beetje door te krijgen, hadden we vandaag nog een date! Het was misschien niet zo speciaal als naar de dierentuin gaan, maar je kon ook niet iedere keer een date als dat hebben. Al had ik wel geprobeerd om de vorige date goed af te sluiten. Ik had een otter knuffel voor Linn gekocht, omdat ze echt enthousiast was geworden van de otters die ze had gezien! We hadden er ook wel een tijdje voor gestaan. Helemaal omdat de verzorgers op een gegeven moment een spelletje aan de otters had gegeven. Iets wat je ook aan baby’s gaf, potjes die je in elkaar moest doen of juist moest opstapelen! Iets wat de otters eigenlijk nog best wel goed hadden gedaan! Ik moest ook zeggen dat het er echt heel erg leuk uit had gezien! We hadden er ook wel wat foto’s van gemaakt. Al was Linn sowieso wel gek op foto’s. Ik had de afgelopen dagen heel erg veel foto’s via snapchat gekregen! Soms van de meest random dingen, maar vaak genoeg van Linn zelf! Iets wat heel erg leuk was om te zien? Nu waren we al weer eventjes samen. We waren net samen ergens gaan lunchen en we hadden besloten om een klein stukje te lopen. Het was toch mooi weer. Al was dat het altijd wel in Los Angeles. Het was geen Australië, want het kon hier ook wel echt afkoelen, maar het was wel heel fijn weer! Al was het veel fijner dat Linn en ik nog even konden praten. We deden het best wel rustig aan, maar ik had wel aangevoeld dat Linn het gewoon op die manier had willen doen. Iets wat ik ook wel snapte. "Ik vroeg me trouwens af of je van de week mee wil naar een feest? Ik weet niet of Edyn er al over heeft verteld?" Er was een feestje voordat we weg gingen. Er kwamen wel meer mensen die Linn eerder had gezien! het leek me best wel leuk om haar daar te hebben al lang het er een beetje aan of ze wel kon? Ze was best wel druk met haar stage, die soms ook gewoon in de avonden was? Daarom was het ook wel een beetje lastig geweest om een tijd te vinden waarop we beiden hadden gekund! Nu hoefde ik gelukkig niet meer zo veel te doen. Maar het zou niet lang duren voordat ik weer verder moest met de tour en dan had ik geen tijd meer om met Linn af te spreken. Tenzij ze bij een concert zou komen kijken, iets waar ze vast ook nog wel met Edyn over zou praten!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
De dierentuin was oprecht één van de leukste eerste dates geweest die ik ooit had gehad! Luke en ik hadden er de gehele dag rondgelopen om alle dieren te bekijken, al waren we zo nu en dan wel gestopt om elkaar een kus te geven. Heel uitgebreid hadden we dat niet gedaan, omdat het toch een plek was geweest waar ook veel kinderen waren geweest. We hadden ons echter niet tegen laten houden door eventuele telefoons die er bij waren gepakt als iemand ons had zien lopen. We hadden het echt heel erg leuk gehad en aan het einde van de date had ik me echt niet meer in kunnen denken dat er ooit een moment was geweest waarop ik Luke niet had gemogen. De grootste verrassing had ik eigenlijk pas gezien toen ik thuis weer mijn tas had geopend, want daar had een otterknuffel in gezeten! Eentje die Luke duidelijk voor me had gekocht en daar in had verstopt, maar ik had het echt niet door gehad! Natuurlijk had ik hem er meteen voor bedankt, want ik had het echt heel erg lief gevonden. Hij had zoiets klein onthouden, wat toch ook wel belangrijk was? We hadden die middag ook hele goede gesprekken gehad, bijvoorbeeld over mijn vaders! Als toppunt hadden we eigenlijk meteen een tweede date gepland, best snel achter de eerste. Al ging dat soms wel vaker zo? Als je elkaar echt zag zitten, dan wilde je niet een week of twee wachten voordat je weer af zou spreken. Nu zou dat laatste ook wel lastig worden, aangezien Luke binnenkort weer verder zou gaan met zijn tour. Ik was wel echt blij dat hij ook nu uit leek te willen zoeken wat dit precies was, voordat hij weg zou gaan. Ik had daar ook wel behoefte aan? Ik hoefde niet meteen het woord “relatie” te horen, maar ik wilde wel weten waar ik aan toe was? Als Luke en ik iets hadden, dan zou ik me daar ook aan houden in de tijd dat hij weg zou gaan, maar als we niet exclusief waren, dan zou er aan beide kanten van alles kunnen gebeuren? Iets wat we elkaar dan ook niet kwalijk zouden kunnen nemen. Toch was ik wel heel blij dat we dit nu deden. We hadden net lekker ergens geluncht en nu liepen we eigenlijk door de stad, maar zelfs dat was al leuk als je dat met de juiste persoon deed? Ik vond het heel fijn om hand-in-hand met hem te lopen, terwijl ik naar hem luisterde of juist andersom. Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht toen hij me uitnodigde voor het feest. ‘Ik heb Edyn er wel over gehoord, ja.’ Edyn had al genoemd dat er feestje zou zijn en dat er veel anderen zouden komen die ik of op de tour had gezien, of op het vorige feest waar ik was uitgenodigd. Van Edyn had ik mogen komen, maar ik had stiekem wel gehoopt dat het Luke zou zijn wie me zou uitnodigen. Iets wat hij nu had gedaan! ‘Maar ik kom graag, zeker als ik even met je kan dansen,’ zei ik lachend. We hadden ook samen gedanst toen we uit waren gegaan laatst! Iets wat heel erg leuk was geweest, totdat Edyn het eigenlijk een beetje had verpest. Toch was die avond redelijk belangrijk, want als ik hem die nacht niet dronken had geappt dat ik hem had willen zoenen, was de zoen op Lolla misschien wel niet gebeurd! Dan hadden we hier misschien wel niet gestaan. Ik hoorde wat geroep achter me, maar haalde er in eerste instantie niets uit, omdat er hier wel vaker mensen waren die van alles en nog wat naar elkaar riepen. Toen het geluid echter dichtbij kwam, hoorde ik dat het meisjesstemmen waren en riepen volgens mij om Luke! Iets wat ik wel had kunnen verwachten, aangezien we hier nu open en bloot liepen. ‘Wil je stoppen met lopen?’ vroeg ik aan Luke. Misschien wilde hij het wel niet? Het maakte mij niet heel erg veel uit, het hoorde een beetje bij hem. Al wist ik nog niet echt wat ik Luke nu precies aanbood.

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld