Om mee te kunnen praten op het forum dien je ingelogd te zijn.Nog geen account? Klik hier om een gratis account aan te maken.

Forum

Startalk

Blogstatistieken

Vriendenbeheer

Facebookvrienden uitnodigen

16 van de 24 sterren behaald

Forum

ORPG, gedichten en schrijvers < Virtual Popstar

5SOSO•I saw your eyes and I saw eyes

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Voor dit moment was er heel veel werk verzet. Nu ik hier stond kon me echt gestolen worden wat er om ons heen gebeurde. Al had ik dat ook al wel aangegeven. Voor mij had het echt niet all out gehoeven. Ashton had er toch het mooiste van willen maken en Linn had hem maar al te graag willen hebben. Uiteindelijk ging het hier om. Dat we hier samen stonden, met mensen om ons heen die we belangrijk vonden. Liefde, begrip, eenheid. De woorden van Ashton waren lief, de waarheid. Het was alles was begonnen en hoe we uiteindelijk hier waren gekomen. Onze stevige basis had ons heel erg ver gebracht in het leven. Ondanks dat alles ook omver was gevallen, was die basis er altijd geweest en vanaf daar hadden we weer verder kunnen gaan met bouwen, iets wat we nu nog iedere dag deden en zouden blijven doen in de toekomst. Door alle woorden moest ik glimlachen, ze waren zo waar! Door Ashton zijn woorden over de verloving, krulden mijn lippen echter nog iets meer omhoog. Ashton had al wel een paar keer gezegd dat hij het jammer had gevonden dat hij niet diegene was geweest die op zijn knieën was gegaan om de vraag te stellen. Al had hij me daarna wel verzekerd dat hij dit wel een perfecte manier had gevonden, omdat het leven op deze manier was gelopen. Ik had het zelf ook niet op een andere manier willen hebben. Toch had ik Ashton nu de ringen uit laten zoeken, waardoor hij die ervaring ook mee had gekregen. Ik was er wel benieuwd naar? Al wist ik wel zeker dat Ashton echt geen opzichte ring had gekozen, want hij wist maar al te goed dat ik daar helemaal niet gek op was. Ik knikte zachtjes, we moesten er voor zorgen dat het zou blijven werken. Ik wist wel zeker dat het goed kwam? Al moest Ashton natuurlijk ook een grapje maken. "Nou, nog maar net hoor." Grapte ik terug. Er was best veel gezegd in een korte tijd, maar het waren hele mooie woorden geweest. Dat was ook eits waar nooit gebrek aan was geweest. Het was belangrijk om met elkaar te praten. Er waren nog steeds dingen die ik van Ashton kon leren en andersom! Het was nu mijn beurt, waardoor ik zachtjes in handen van Ashton kneep. Het was fijn om hem vast te houden, om dicht bij elkaar te zijn en alle woorden te kunnen laten gaan. Er waren genoeg mensen bij die ons misschien aan deze woorden konden houden. "Iemand vertelde me ooit dat sommige mensen bestemd zijn om elkaar te ontmoeten. Over die woorden heb ik veel na moeten denken, maar nu ik hier tegenover jou sta, weet ik zeker dat er een waarheid zit in die woorden." Ik wilde graag denken dat we elkaar op een andere manier hadden ontmoet als het niet in de bed en breakfast was geweest. "Ik ben dankbaar voor ieder moment dat ik met je mee heb kunnen maken, goed of slecht. Het heeft ons de mensen gemaakt die nu tegenover elkaar staan." Een mens werd gemaakt door ieder moment dat hij op de aarde doorbracht. Wat op sommige momenten betekende dat hij andere mensen weg moest laten gaan, zeker als ze niet meer in het leven op dat moment pasten. Wij hadden dat ook even gehad, maar we hadden elkaar weer terug gevonden. "Je hebt me altijd geholpen met me uit mijn schulp trekken. Ik heb geprobeerd je wat tegengas te geven wanneer dat nodig was." Soms was dat echt wel zo? Ashton wilde graag door. Wat soms behoorlijk gevaarlijk kon zijn, vooral voor zijn gezondheid! "Ik ben je dankbaar dat je me een plaats hebt gegeven waar ik me thuis voel." Dat ging echt niet om het huis! Dat hadden we immers gewoon samen gekocht! Het ging meer om de band die we samen hadden. Het was een huis waar ik me goed voelde, waar ik ook echt thuis hoorde. "En ik weet zeker dat we er op door gaan bouwen, op onze band, onze liefde, ons geluk." Besloot ik mijn woorden. Ashton was veel beter met zijn woorden, maar ik had gezegd wat ik had gewild en ik vond dat het er best goed uit was gekomen.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Ashton.
Naylene had het erover dat mensen bestemd waren om elkaar te ontmoeten. Dat vond ik wel. Iets wat ik haar ook meerdere keren al had verteld. Als mensen echt bij elkaar hoorden, zowel vriendschappelijk als in een relatie, dan vond de wereld er wel een manier voor om diegenen bij elkaar te brengen. Zo waren Naylene en ik ook bij elkaar gekomen! En als ik niet op dat moment met de jongens een Bed and Breakfast binnen was gelopen, had ik dat misschien wel later gedaan, toen ik was gaan backpacken door Australië. Of Linn was naar Los Angeles verhuisd en had Calum leren kennen, waardoor Naylene vanzelf ook wel in mijn leven was beland. Ik wist gewoon zeker dat het lot wel een manier zou hebben gevonden om ons bij elkaar te brengen en dat was zo ontzettend speciaal. Naylene leek dat nu ook te denken, wat een heel fijn gevoel was. Zij was hier net zo blij mee als ik. Ik knikte, we hadden inderdaad vele momenten meegemaakt. Zonder die momenten zouden we hier ook nooit hebben gestaan. Dus ondanks dat het misschien niet altijd even goed was gegaan, hadden ze ons wel gebracht op dit punt. Misschien was het wel heel anders gegaan als we nooit die dieptepunten hadden meegemaakt. ‘Ik denk dat we er allemaal wel over eens zijn dat jullie de gedeelde liefde prachtig hebben verwoord. Het is overduidelijk hoeveel jullie van elkaar houden en het is een eer om dit met jullie te mogen delen,’ zei de ceremoniemeester. Ik glimlachte en keek naar Naylene. Hij had gelijk. Ik hield ontzettend veel van Naylene, meer dan wie ik ook ooit had gehouden? Naylene was speciaal. Ze had het zelf ook al gezegd: we vulden elkaar erg goed aan. Zij had iemand nodig die haar uit haar schulp trok, haar gekke dingen liet doen en soms gewoon eens zei: fuck it. Die instelling had ze nooit gehad. Nu wat meer. Teveel zou natuurlijk ook niet goed zijn, maar daarom had ik haar juist! Want door Naylene nam ik soms toch een stap terug om het eens allemaal op me in te nemen, te zien waar ik nou eigenlijk mee bezig was. Tijdens de rest van de ceremonie werden er voornamelijk verhalen verteld over ons. Verhalen die wij zelf met de ceremoniemeester hadden gedeeld, maar hij was ook langs onze vrienden gegaan om hen te vragen hoe ze over ons dachten, wat ze van onze relatie vonden. Dat zorgde toch wel voor een paar grappige anekdotes. Naylene en ik hadden ook erg veel meegemaakt. Het één mooier dan het ander, zoals ook al in haar geloften terug was gekomen. Toch stonden we hier en we konden niet gelukkiger zijn dan nu. We hadden al een echt leven samen en dat zouden we alleen nog maar verder kunnen uitbreiden. Iets waar ik echt niet meer op kon wachten. Uiteindelijk waren de laatste woorden gezegd, wat betekende dat het eigenlijk alleen maar nog aan kwam op de vraag die aan ons zou worden gesteld. Een vraag waar we het antwoord beiden al lang op wisten. Anders hadden we hier niet gestaan. ‘Ashton, neem jij Naylene tot jouw wettige echtgenoot. Beloof je haar te steunen, lief te hebben en altijd klaar voor haar te staan, wat er zich op dat moment dan ook afspeelt in jullie levens. Wat is daarop jouw antwoord?’ Met een grote glimlach op mijn gezicht keek ik naar Naylene, waarna ik knikte. ‘Ja, absoluut.’ Ik wilde niets liever dan met Naylene trouwen! We zouden er altijd voor elkaar zijn, in voor- en tegenspoed en alles wat daar bij kwam kijken. We zouden elkaar helpen en steunen, zelfs als dat zou betekenen dat we ergens negatief over zouden moeten zijn. De eerlijkheid die we nu hadden tussen ons, die zou er moeten blijven. Ik wist echter wel zeker dat dat ook zo zou zijn. We wisten precies wat we aan elkaar hadden: meer dan genoeg.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Er waren heel veel woorden sproken. Alles wat bij ons paste. Er was genoeg gelachen, maar het had me ook echt terug gebracht naar de mooie momenten die er tussen ons waren geweest. Vandaag was er echter niet alleen om terug te denken aan de tijd die we samen door hadden gebracht. Er was iets wat nog belangrijker was: onze toekomst samen. Vandaag beloofden we elkaar dat weer altijd voor elkaar zouden zijn. Ik wist dat de beloftes van een huwelijk zo gebroken konden worden, dat was immers ook bij mijn ouders gebeurd. Dat wilde ik echter niet als voorbeeld zien. Ik wist hoe Ashton en ik waren, we hadden hier niet samen gestaan als we geen toekomst in onze relatie hadden gezien. Nu alles was gezegd, waren er nog een paar woorden die nog moesten worden gesproken. Ik glimlachte op Ashton zijn antwoord, al stonden we daarom hier! Dan zou het echt niet gaan gebeuren dat we nu nog zouden zeggen dat we het niet meer wilden. De vraag werd vervolgens ook aan mij gevraagd. "Ja, niets liever." Met die woorden waren we getrouwd! Dat was toch wel een beetje een gek idee, maar ik wist zeker dat er niets zou veranderen. Er waren mensen die riepen dat ze na hun bruiloft een paar jaar hadden waarop alles onzeker was. Ik kon me niet echt indenken dat het zo anders zou zijn. We woonden al een tijdje samen en we maakten er het beste van. "Dan wil ik graag vragen of de ringen naar voren kunnen worden gebracht." Ik liet Ashton zijn handen los, zodat ik me wat bij kon draaien en Freckles bij me kon roepen. Het was toch wel belangrijk dat hij ook een deel uitmaakte van onze bruiloft. Met een mandje in zijn bek, kwam hij naar ons toegelopen. Ik nam het van hem over en drukte een kus op zijn neus. Die verdiende hij wel! Ik keek naar de ringen, die ik nog niet eerder had gezien. Ik kon het nu even niet laten? In tegenstelling tot de ring die ik voor Ashton had gekocht waren ze goud, wat er natuurlijk bij hoorde. Ik pakte de ring die voor Ashton was in mijn hand, met mijn andere hand pakte ik zijn hand vast zodat ik hem om zijn vinger kon schuiven. Ashton deed vervolgens hetzelfde met de andere ring. Hij was in mijn ogen perfect uitgekozen. Heel dun en alsof er helemaal een draaiing in zat. Ik hoefde geen overdreven ring en dat was deze ook niet. "Dan verklaar ik jullie nu tot man en vrouw. Jullie mogen elkaar kussen." Ik sloeg mijn armen voorzichtig om de hals van Ashton, zodat ik hem een goede kus kon geven. Het hoefde ook niet uitgebreid te zijn! Al was dit wel bijzonder, dit was onze eerste kus als een getrouwd stel. Er waren allemaal mensen bij geweest die belangrijk voor ons waren geweest en de rest van de dag zouden we het allemaal vieren. Niet alleen alles wat er tussen ons zat, maar ook alle andere liefde die om ons heen zat. Vrienden die belangrijk waren, net zoals familie die hier aanwezig waren! We hadden een mooie groep uitgekozen. Vanavond zouden er niet heel erg veel meer mensen zijn. We hadden echt een hele dag willen hebben met mensen die belangrijk voor ons waren. Ik liep naar het papier toe wat we nog moesten ondertekenen, waardoor het pas echt wettelijk was. Ik zette mijn handtekening en het duurde niet lang voordat de rest dat ook had gedaan. Ik had vooral belangrijk gevonden om Linn en Michael hier bij te hebben. Het deed me denken aan Vegas, waar Ashton en ik eigenlijk al een keer getrouwd waren. Iets wat nog steeds een goede herinnering was. Na de handtekeningen was het echt allemaal officieel en ik kon het niet laten om de vier die bij ons hadden gestaan even te omhelzen. Ik vond het echt fijn dat ze hier voor ons waren geweest!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een paar weken later (:
~
Linn.
Naylene was net terug van haar huwelijksreis! Zij en Ashton waren toch zeker meer dan twee weken weg geweest, misschien wel drie. Na hun bruiloft hadden we natuurlijk nog het feest gehad, maar volgens mij waren ze de dag er na al vertrokken naar Zuid-Afrika! Iets wat wel echt een droomlocatie was geweest, als ik moest oordelen op de foto’s die Ashton me had gestuurd. De natuur was echt prachtig geweest en volgens mij hadden ze het erg naar hun zin gehad. Ik wilde echter wel alle verhalen persoonlijk horen! Het liefst van hen beide, maar dat was jammer genoeg niet mogelijk, omdat Ashton een afspraak had gehad in de studio. Naylene had echter wel langs kunnen komen, waar ik heel erg blij mee was! Om meerdere redenen eigenlijk. Natuurlijk wilde ik graag horen hoe het met haar ging, wat ze allemaal had gedaan en wat voor gekke dingen Ashton allemaal had bedacht. Ook was ik erg nieuwsgierig naar of het nu echt heel anders voelde, nu ze man en vrouw waren. Ze waren nu immers al een paar weken getrouwd, maar ze leken nog steeds gewoon Naylene en Ashton te zijn. Er was echter ook iets wat ik met haar wilde bespreken. Iets wat ik, voor mijn gevoel, niet met iemand anders kon delen. Ik had sinds vorige week namelijk wel het idee dat er iets mis was. Of nou ja, mis. Er was iets wat eigenlijk niet had mogen gebeuren. Ik had vorige week ongesteld moeten worden en dat was niet gebeurd. Dat kon natuurlijk een andere oorzaak hebben, maar ik was bang dat het toch te maken had met mij en Calum. Ondanks dat we vrijblijvend waren en we vrij waren om met iedereen naar bed te gaan, was Calum bij mij toch wel echt de enige persoon en voor zover ik wist, was er ook niemand anders in zijn leven. Dat was eigenlijk ook wel de reden dat we geen condoom of iets gebruikte. We wisten van elkaar dat het allemaal wel goed zat en ik nam de pil, dus in onze ogen was er geen reden voor geweest. Ik was echter bang dat de pil zich niet helemaal aan de afspraak had gehouden en dat ik nu toch zwanger was. Ik had nog geen test gedaan. Die wilde ik niet alleen doen. Het meest logische zou zijn om naar Calum te gaan en het samen te doen, maar we hadden geen relatie. Dat wilde hij immers niet. Laat staan dat hij op een kind zat te wachten. Ik had de scenario’s al in mijn hoofd afgespeeld. Het zou hoe dan ook een drama worden. Als ik echt zwanger zou worden, dan zou hij waarschijnlijk in paniek raken. En als het vals alarm was, zou het nog wel eens zo kunnen zijn dat hij dit wilde beëindigen. Iets wat ik echt niet wilde. Ik wist dat ik meer gevoelens voor hem had dan hij voor mij, en ik wist ook maar al te goed wat dat betekende, maar ik was blij dat ik Calum op dit moment in mijn leven had. Ik wilde hem niet kwijt. Ik kon echter niet met een zwangerschapstest voor zijn deur staan, dus ik wilde het samen met Naylene doen. Ik wilde haar echter eerst wel de kans geven om te vertellen over haar huwelijksreis. Iets wat ze nu ook aan het doen was! Ze was al een tijdje geleden bij me gekomen, samen met Freckles, en ze was ronduit aan het vertellen over wat ze had gedaan. ‘Het klinkt echt als een heel erg mooi land, Nay,’ zei ik glimlachend. Volgens mij hadden ze het wel samen uitgezocht, al was het ook wel iets voor Ashton geweest om het te bepalen. ‘Jullie zijn ook nog op safari geweest, toch?’ Daar had ik ook wel foto’s van gezien! Volgens mij was dat echt heel indrukwekkend geweest, om al die dieren in het wild te zien!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Zowel Ashton als ikzelf hadden genoeg landen gezien. Soms samen, veel vaker apart van elkaar. Vroeger hadden we al reisjes gemaakt naar andere landen. Mijn ouders waren echter nooit geweest van al het culturele wat daar te zien was. Zij waren het liefst terug gekomen met wat mooie foto’s, om te pochen hoeveel geld ze wel niet uit hadden gegeven. Ik was zo nu en dan met Ashton mee geweest op stukjes van een tour, waardoor ik ook weer wat landen had kunnen zien. Ook mijn eigen werk bracht me overal en nergens. Voor ons was het dan ook best wel duidelijk geweest dat we naar een land zouden gaan waar we beiden nog nooit waren geweest, om daar de boel te leren kennen. Zuid-Afrika was snel ter sprake gekomen en ik was blij dat we die keuze hadden gemaakt voor onze huwelijksreis! We hadden het er echt van genomen. We hadden geprobeerd om zoveel mogelijk van het land te zien, maar af en toe ons ook terug te trekken in één van de luxe hotels die het gebied rijk was. Ergens was het jammer om weer terug te zijn, maar het was ook wel weer goed. Ik had Freckles toch wel behoorlijk gemist! Linn en de rest natuurlijk ook wel! Ze was zo lief geweest om op Freckles te passen. Al hoefde het waarschijnlijk niet al te lang meer dat zij de enige oppas was. Er waren plannen vanuit mijn oom en tante om hier naar toe te verhuizen, Emmet zou dan ook meegaan, wat betekende dat ik mijn familie wat dichter bij zou hebben! Mijn oom was hier al eens voor een langere tijd geweest en ondanks dat ik daar niet de meest geweldige herinneringen aan had, zou hij weer iets op poten gaan zetten. "Het is zo’n mooi land Linn!" Ik zou zo weer terug gaan, maar haar dan ook echt meenemen. We hadden dingen gedaan die Linn ook echt geweldig had gevonden. Ashton had me overal mee naar toe getrokken, echt overal! Dus ook de wijken waar normaal gesproken geen toeristen kwamen, wat in sommige gevallen zelfs af werd geraden. Eenmaal daar was het totaal niet eng of intimiderend geweest! Het was juist alsof je bij een familie binnen was gekomen, mensen hadden ons eten aangeboden en hadden ons vervolgens meegenomen naar de straten waar het heel normaal was om te dansen. We hadden er echt uren gedanst en ik had me geen moment onveilig gevoeld? "Ja! Dat was echt een geweldige ervaring!" Het was echt indrukwekkend om al die dieren te zien! In Australië hadden we dieren gehad die daar in het wild leefden, maar dit was wel even anders dan een kangoeroe of een vogelbekdier! "De dieren zijn zo indrukwekkend?" Dat kon ze zich vast wel indenken! Een olifant was echt heel erg groot! "We hebben zelfs bij een reservaat kunnen helpen met olifanten verzorgen. Ze zijn zo schattig? Ze hebben echt niet door dat ze zo groot zijn. Ze gaan gewoon in dat water liggen alsof ze een hond zijn of wat dan ook." Ik had echt heel erg om ze moeten lachen. Ook wel om de rest van de dieren, die waren ook echt leuk om te zien? Giraffen of antilopen. Toch was alles met de olifanten zo bijzonder dat het me wel bij zou blijven. Dat was iets waar ik het over een paar jaar nog steeds over zou hebben! Ik streek zachtjes over de kop van Freckles, die niet meer bij me vandaan te slaan was sinds we terug waren gekomen. Ik had hem ook wel echt heel erg gemist? "Hoe was het hier verder?" Het waren toch een paar dagen geweest! We hadden niet echt iets besproken toen Ashton en ik, Freckles op waren komen halen. Toen waren we ook behoorlijk jetlagged geweest! Nu hadden we wel eventjes de tijd. Ashton had er voor gekozen om die door te brengen met Calum. Die twee hadden elkaar ook gewoon gemist! We hadden wel eens gevideobeld, maar gewoon even met elkaar kunnen praten was zoveel beter.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het leek erop dat Naylene en Ashton een hele leuke tijd hadden gehad. Dat was ook wel het belangrijkste! Een huwelijksreis was om lol te hebben, om te genieten van elkaar en om samen nieuwe dingen te ontdekken. ‘Het klinkt ook echt als een mooi land. En de foto’s van Ash waren ook ontzettend mooi om te zien.’ Natuurlijk had Ashton niet op vakantie kunnen gaan zonder foto’s te maken. Ook van Naylene. Andersom had zij ook weer foto’s van hem gemaakt. Het was gewoon aan alles te merken dat ze nog steeds zo verliefd waren samen en dat vond ik erg mooi om te zien. Ze hadden er ook goed aan gedaan om te trouwen. Het bevestigde hun relatie alleen maar. Niet dat ze het echt nodig hadden gehad. Ze zouden ook nog jaren bij elkaar zijn geweest zonder dat papiertje, maar zij en Ashton hadden het beide gewild en ik was nog steeds erg blij voor hen. Natuurlijk was er ook wel een deel in mij dat het ook wilde. Trouwen, een echte relatie. Dat wat Calum en ik hadden, was geen relatie te noemen. Al leek het daar misschien wel op. Ik wist wel dat ik zoiets niet tegen Calum kon zeggen, want dat zou hem alleen maar afschrikken. Hij was er immers heel duidelijk in geweest, in wat hij wel en niet wilde. Dan hielp hetgeen waar ik nu mee zat, niet echt mee. ‘Vreemd dat ze dat niet door hebben, eigenlijk.’ Olifanten waren echt huge! Ik kon me niet voorstellen dat ze het niet door hadden. ‘Maar ik ben blij dat het zo mooi en indrukwekkend was. Dan was Zuid-Afrika een goede keuze.’ Het was ook echt een Naylene en Ashton land. Ik wist zelf niet eens precies waarom. Zo voelde het gewoon aan. ‘Hier was het wel goed?’ In principe ging het ook wel goed! Ik had op Freckles gepast, maar dat was allemaal wel goed gegaan. Dat wist Naylene ook wel. ‘Ik heb het druk gehad met werk, zeker nu de zomercollectie uit is, maar die is erg goed ontvangen. Dus dat is fijn.’ Ik kon nog steeds niet geloven dat het zo ontzettend goed ging, maar ik was er echt heel erg blij mee. Ik had ook een heel fijn team om mee te werken en ik wist dat ik echt op hen kon bouwen, ook als het minder zou zijn gegaan. Tot nu toe had ik echter niets te klagen over de make-up die ik uit had gebracht! Dus op werkgebied ging alles wel goed. ‘Al is er wel een dingetje waar ik met je over wilde praten.’ Naylene was de enige met wie ik dit kon bespreken? Ik wist dat zij en Ashton wel eens hadden gepraat over kinderen en dat het misschien voor hen wel aan de orde was. Dat was bij mij en Calum niet zo. Totaal niet. Daarom durfde ik ook nog niet naar hem toe te gaan. In ieder geval niet totdat ik het zeker wist. Ik wilde hem niet onnodig laten schrikken, want dat zou hoe dan ook niet goed eindigen voor ons. Ik wilde Calum niet kwijt? Al was ik bang dat het wel zou gebeuren. Niet dat ik hem zag als een gast die iemand achter zou laten, maar hij wilde niet eens een relatie. Laat staan een kind. Ik wilde hem ook niet dwingen tot iets wat hij niet wilde. Dat verdiende hij niet. Ik ging iets verzitten, eigenlijk alleen maar om uit te stellen wat ik nu in mijn hoofd had. ‘Ik denk dat ik misschien zwanger ben?’ zei ik zacht. Het klonk zo belachelijk! Alsof ik een tiener was! Dat was ik ondertussen al lang niet meer en Calum ook niet. En we waren heus wel voorzichtig? Ik gebruikte in ieder geval de pil, dus dat zou ons er toch tegen moeten beschermen. ‘Cal weet het nog niet. Ik wilde eerst een test doen, maar ik durfde het niet alleen te doen.’ Het was toch wel een ding? Straks was ik echt zwanger! Ik wilde niet alleen zijn als ik daar achter zou komen! Ik hoopte dat Naylene dat zou begrijpen.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Zuid-Afrika was zeker aan te raden. Zelf wilde ik er zeker nog een keer naar terug. De hele sfeer die er hing was geweldig geweest, daarbij waren er zoveel mooie dingen te zien! We hadden veel gezien, maar lang niet alles! "Er zijn heel wat mooie foto’s uitgekomen, ja." We hadden de camera meegenomen en natuurlijk hadden we ook gewoon genoeg foto’s gemaakt met onze telefoons. Onze herinneringen waren het meest belangrijk, maar de foto’s konden er zeker bij helpen. "Ja het was echt grappig om te zien. Een beetje zoals Freckles soms denkt dat hij net zo groot als Cherry en Duke." Zeker als hij veel met hen om was gegaan. Zoals nu dus een beetje! "Als je echt de kans krijgt, is het echt aan te raden om een keer te doen." Linn was ook gek op dieren! Nou waren olifanten heel wat anders dan katten, maar ze waren echt leuk om te zien! Nu was het ook wel genoeg over de vakantie verder. Ik wilde ook gewoon weten wat heir was gebeurd. Linn had het ook druk met haar werk! Wat heel erg goed ging zo te horen! Al was er duidelijk ook iets anders waar ze met me over wilde praten. Het klonk echt heel erg serieus! Ik humde even, ten teken dat ik aan het luisteren was. Ergens dacht ik wel dat het over Calum ging. Wat ook wel bleek, maar niet op de manier waarop ik had gedacht. Ik wist namelijk wel dat Linn gevoelens had voor Calum en ergens had ik gehoopt dat ze nu dan uiteindelijk elkaar weer echt hadden gevonden. Ik had niet gedacht dat het over zwangerschap zou gaan. Linn wist niet of het echt zo was, maar ze dacht wel dat het zo kon zijn? Iets wat misschien wel even schrikken voor haar was. Ik schrok er ook wel een beetje van, maar het zou niet het einde van de wereld zijn als het zo was. Het kwam vast niet geweldig uit, maar wanneer was het wel zo? Ashton en ik hadden het al wel over kinderen gehad en er zou ooit wel een kindje komen. We hadden zelf ook al wel geconcludeerd dat er geen perfecte timing voor was, dus als het kwam, kwam het. Linn en Calum waren niet officieel samen en het laatste wat ik daar over had gehoord was ook dat Calum dat nog steeds niet wilde. Wat het misschien wel lastiger maakte. Ik schoof iets naar Linn toe, zodat ik haar hand vast kon pakken. Ze wist nog niet of het echt zo was. Ze moest nog een test doen, maar durfde het niet alleen te doen. Wat ik ook wel snapte! "Je hoeft het niet alleen te doen." Ik wist dat het niet het beste was om het nu samen met Calum te doen. Misschien was het wel loos alarm, waar Calum dan misschien ook wel iets over te weten moest komen, maar dat hoefde laten dan pas. Voor nu was het vooral belangrijk dat ze wist of ze zwanger was of niet. "Heb je al een test gekocht?" Die hadden we wel nodig om te weten of het raak was of niet. "Dan kun je hem doen en kunnen we samen kijken of het zo is of niet. Daarna vinden we wel een manier waarop het aan Calum kunnen vertellen." Desnoods zou ik haar daar een beetje me helpen. Hij kreeg in ieder geval een boze blik als hij er nasty op reageerde. Al zou hij Ashton dan misschien ook nog wel eventjes over zich heen krijgen. Dat waren allemaal dingen voor later, voor nu leek me belangrijk dat Linn uit onzekerheid kwam. Ze moest weten waar ze aan toe was en daarna konden we daar wel dingen voor bedenken. Het was niet zo dat ze te jong was of ze er helemaal alleen voor zou staan als ze wel zwanger was. "Het komt hoe dan ook goed." verzekerde ik Linn, terwijl ik haar nog een kneepje in haar hand gaf.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
‘Ja, ik heb hem meegenomen.’ Ik was er eigenlijk wel vanuit gegaan dat ik het samen met Naylene had kunnen doen. Dit waren de dingen die je voor vrienden deed! In de ideale situatie zou ik het natuurlijk samen met Calum doen, maar zo was het nou eenmaal niet. We hadden maanden geleden afspraken gemaakt over de manier waarop we met elkaar om gingen en als Calum zijn ideeën daar over waren veranderd, dan had hij dat vast al wel toegegeven. Hij wilde overduidelijk geen relatie, laat staan een kind. Ik pakte de test uit mijn tas en keek er eventjes naar. Het was toch wel belachelijk dat zoiets kleins mijn hele leven om kon gooien. Wat er ook gebeurde, Naylene was in ieder geval hier en ze leek dit echt samen met me te willen doen. Iets waar ik blij mee was. Als ik dit had moeten doen in mijn eentje, had ik het waarschijnlijk uitgesteld en uiteindelijk had ik dan toch alleen op de badkamer gezeten. Nu zou ik in ieder geval weer naar Naylene toe kunnen, zodat we samen het resultaat zouden kunnen bekijken. Ik knikte, al wist ik nog niet of alles goed kwam. De hand van Naylene rond de mijne probeerde me daar wel van te verzekeren. ‘Je bent echt de beste,’ zei ik zacht. Op zo’n moment zou ik er natuurlijk ook voor haar zijn, maar ik wist wel zeker dat zij dit liever met Ashton zou willen doen! Ik kwam overeind met het doosje nog altijd in mijn hand en hield hem even omhoog, als teken dat ik hem nu maar meteen ging doen. Ik pakte uit de keken nog een bekertje en ging vervolgens naar de badkamer. Ik bekeek de achterkant van de test, om er zeker van te zijn dat ik echt het juiste deed en er niks fout kon gaan. Binnen een paar minuten had ik de test gedaan. Ik hield hem zo plat mogelijk, want dat was wat er op de verpakking had gestaan, terwijl ik terugliep naar Naylene. Uiteindelijk legde ik hem, op een wc-papiertje, op tafel. Ik ging weer op de bank zitten en vouwde mijn handen samen. ‘Het duurt ongeveer drie minuten,’ liet ik Naylene weten. Ongeveer was een stom woord, want dat betekende dat het ook korter of langer kon duren. Ik wilde er nog altijd niet aan denken, maar de realiteit kwam een stuk sneller nu ik de test echt had gedaan! Als het negatief was, zou ik Calum er dan nog over moeten vertellen? Straks zou het hem afschrikken, wilde hij wat we nu hadden, niet meer in stand houden. Maar wat als de test positief was? Dan verdiende hij het om te weten, maar heel blij zou hij er vast niet mee zijn. Ik begon met mijn benen te wiebelen, omdat ik de zenuwen nu wel echt begon te voelen. ‘Hoe lang kunnen drie minuten nou duren?’ vroeg ik aan Naylene. Drie minuten waren normaal zo voorbij! Die gingen voorbij voordat je het überhaupt door had! Nu duurde het toch een stuk langer. Ondanks dat ik het niet wilde weten, was ik ergens ook te nieuwsgierig. Dan zou ik in ieder geval weten waar ik aan toe was. Ik voelde Naylene haar handen rond de mijne, waarschijnlijk om me iets rustiger te krijgen. Ik kneep er zachtjes in. Uiteindelijk hield ik het niet echt meer en hoopte ik dat de drie minuten voorbij waren. Ik liet Naylene los, zodat ik de test kon pakken. Ondanks dat ik de woorden wel zag staan, leek het alsof mijn ogen ze niet konden verwerken. Alsof de letters samen gewoon niks maakten, in plaats van wat er stond. Al kon ik het niet ontkennen. Op het kleine schermpje stond toch duidelijk het woord “zwanger”, met daaronder nog het aantal werken. ‘Al drie tot vier weken,’ liet ik Naylene weten. Dat zei toch wel genoeg. Ik legde de test weg en liet vervolgens mijn hoofd in mijn handen zakken. Het was officieel. Ik was echt zwanger. En nu ik het wist, moest Calum het ook weten. ‘Dit was nooit de bedoeling. Het had niet moeten gebeuren. God, en Cal…’ Ik wist gewoon niet wat ik van hem kon verwachten! Het meest logische zou zijn dat ik dit alleen zou moeten doen, maar hoe vaak ging dat nou goed!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Linn wilde dit echt niet in haar eentje doen. Wat ik ook wel snapte. Er zou heel wat gaan veranderen als er op het moment een baby in haar buik groeide. Zij en Calum waren nu al een tijdje bezig met elkaar, wat in mijn ogen haast wel een keer een relatie had moeten worden. Volgens mij was het wel waar Linn op had gehoopt. Ik wist niet of een kindje daar bevorderlijk voor was. Ergens voelde het alsof we een jaar of zestien waren en dit gesprek hadden. Terwijl we nu toch al wel oud genoeg waren om over kinderen na te denken. Ashton en ik hadden het gesprek al gehad en al als Linn en Calum in een relatie hadden gezeten, was het bij hen misschien ook al wel ter sprake gekomen. Nu was het anders. Voor Linn was het nu dan ook echt het moment van de waarheid. De drie minuten leken wel heel erg lang te duren, daar was ik het wel over eens. Ik wilde zelf ook weten wat de uitslag was. Daarna kon ik Linn was echt helpen. Het enige wat ik nu voor Linn kon doen was haar handen vast houden. Ze was echt behoorlijk aan het bewegen, ik had wel echt medelijden met haar. Gelukkig hoefde ze hier niet alleen doorheen te gaan. Uiteindelijk was het tijd om de test te bekijken. Hij bleek positief te zijn! Wat betekende dat Linn echt zwanger was. Waarna pas echt de paniek leek toe te slaan. Ik verplaatste me naar de andere bank, zodat ik mijn armen om Linn heen kon slaan. Ze was al drie of vier weken zwanger. Het was een gek idee dat er een kindje in haar buik aan het groeien was. Dat was nu hoe het zat en ik wist ook wel hoe dit verder zou aflopen. In ieder geval voor Linn. Dit kindje zou verder blijven groeien in haar buik en zou een hele lieve moeder krijgen in Linn. Er waren misschien genoeg andere opties, maar daar zou Linn niet voor gaan kiezen. Wat ook niet hoefde, ze zou vast een goede moeder worden. Op haar eigen manier! "Het komt wel goed." Fluisterde ik. "Dat is misschien het meest standaard om te zeggen, maar het is zo." Ik wist zeker dat dit op de ene naar de andere gedachten door Linn heen vlogen en dat ze echt niet goed worden. Er waren er zelfs een paar naar buiten. "Het is gebeurd." Fluisterde ik, het had misschien niet moeten gebeuren, maar dat was het wel en nu moest Linn diegene die zich daar op aan zou moeten passen. "Cal is niet iemand die zomaar van zijn verantwoordelijkheden weg loopt." Dat was niet hoe ik hem had leren kennen dus ik wist zeker dat hij hier wel echt in mee zou hebben. "Daarbij is hij gek op zijn familie? Hij heeft zoveel liefde voor de mensen dicht bij hem, ik denk niet dat hij je hier zomaar alleen in laat staan." Hoewel ik me niet voor kon stellen dat het zou gebeuren, was het wel iets wat kon. Als dat zo was, was ik waarschijnlijk niet de eerste die met hem zou praten. Ashton had er dan vast ook wel genoeg over te zeggen. En als Calum er echt niets mee wilde, zou ik Linn zo goed mogelijk helpen en ik was niet de enige! Ze hoefde dit niet alleen te doen. "Het is misschien niet de meest gunstige timing, maar het is wel iets moois en je hoeft dat nu helemaal niet op die manier te zien, maar ik ken je en ik weet zeker dat het wel komt." Zo was Linn gewoon! Al was het nu vooral wat Calum er over zou gaan zeggen waarschijnlijk. Dat was wat door haar hoofd heen spookte. Ik streek zachtjes over de arm van Linn heen. Ze mocht dit alles nog wel even rustig op zich in laten werken en dat was natuurlijk ook wel heel eng!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
Het was gewoon heel wat? Het was vooral iets wat nog niet had hoeven gebeuren. Ik was misschien geen zestien, maar vierentwintig was nog steeds jong. Cal was vijfentwintig. Al kon je eigenlijk geen leeftijd aan zoiets hangen. Sommigen waren er veel eerder klaar voor, maar dat was het hem nou juist. We waren hier beide niet op voorbereid. ‘Het is inderdaad heel standaard om te zeggen,’ zei ik tegen Naylene, want dat was het ook gewoon! Het was het ding wat iedereen op dit moment zou zeggen. Andersom zouden de woorden waarschijnlijk ook uit mijn mond komen. ‘Maar ik hoop dat je gelijk hebt.’ Als het echt goed zou komen, zou dat fijn zijn. Ik wist alleen nog niet hoe dat eruit zou komen te zien. Ik luisterde naar de woorden van Naylene en ik probeerde ze in me op te nemen. Ze had wel gelijk. Calum was niemand iemand die wegliep van zijn verantwoordelijkheden. Alles wat hij deed, nam hij erg serieus. En ja, hij was erg begaan met zijn familie. Hij hield van zijn zus en zijn ouders en iedere keer als ze een show hadden in Nieuw-Zeeland, kwam de hele familie op bezoek om hem te zien spelen. Het was gek om te bedenken dat ik nu een kindje in mijn buik had. Eentje dat ook onderdeel zou worden van zijn familie. Maar wat maakte dat van mij? We hadden geen relatie en ik wist niet of een kindje daar veel aan zou veranderen. ‘Misschien…’ Misschien zou Calum me dit niet alleen laten doen. Ik hoopte dat Naylene daarin gelijk kreeg, maar misschien had Calum hier wel andere ideeën over? Het kon zijn dat hij er nog niet klaar voor was. Ik wist ook nauwelijks of ik er klaar voor was. In mijn ogen was ik niet op een punt in mijn leven waarop ik met volle zekerheid kon zeggen dat ik moeder kon worden, maar ik zou het kindje ook nooit weg kunnen geven aan een ander? Ik had vroeger ontzettend veel geluk gehad met mijn vaders, maar juist daarom zou ik niet willen dat mijn eigen kindje hetzelfde door zou moeten maken als ik. Dus of ik er nou klaar voor was of niet, dit was wat er nu speelde en het kindje zou blijven groeien, net zolang totdat ik hem of haar uiteindelijk in mijn armen zou kunnen houden. ‘Maar hij kan er ook slecht op reageren? Ik zou het hem niet kwalijk nemen als hij er van schrikt en niet weet wat hij er mee aan moet. Ik weet het al nauwelijks.’ Nu ik echt zwanger was, waren er meteen zoveel dingen die door mijn hoofd schoten. Het grootste was natuurlijk Calum, want hij was de vader en hij hoorde het te weten, maar er waren zoveel andere dingen die er bij kwamen kijken? Bezoekjes aan de dokter, een kinderkamer, mijn werk, alles! Het was heel erg veel om in één keer te verwerken. Ik was blij dat Naylene hier was, die me er ook aan probeerde te herinneren dat een kindje iets heel moois was. Dat was het ook wel! Zeker als het nu bij haar en Ashton zou gebeuren. Ze hadden een echt thuis gecreëerd en daar zou een kindje goed in passen. Dat was in mijn geval wel anders. Ik was zo goed als alleen? Calum was er dan ook nog wel, maar ik kon niet meteen van alles van hem verwachten. Ik hoopte dat Naylene gelijk had, over haar eerdere woorden. Dat Calum hier niet van weg zou lopen en dat hij het, ondanks alles, zou zien als een deel van zijn familie. ‘Alles is gewoon een stuk gecompliceerder omdat we geen relatie hebben,’ verzuchtte ik, terwijl ik me wat tegen Naylene aan liet zakken. Als we echt een relatie hadden gehad, dan was dit misschien wel goed nieuws geweest. Het stomme was dat ik stiekem wel had gehoopt op een relatie. Dat Calum vroeg of laat bij zou draaien en dat hij in zou zien dat hij ook bij mij wilde zijn, op die manier. Dat was echter niet gebeurd en misschien zou het ook wel nooit gebeuren. ‘God, straks denkt hij dat dit expres is.’ Dat was niet zo! Er waren echter wel meisjes die dat deden, om zo iemand bij zich te houden. Dat was dit niet. Totaal niet!

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Naylene.
Als er op een moment een kindje in mijn buik zou groeien, zou ik niet eens echt weten hoe ik daar op zou reageren. Ashton en ik hadden het er dan wel over gehad en we wisten beiden dat we wel een kindje wilden hebben en dat er binnenkort wel een moment zou komen dat we zouden beginnen met proberen. Voor Linn was het nog zo anders dan dat! Er zaten allerlei mits en maren aan. Gelukkig hoefde ze dit nooit alleen te doen. Wat Calum hier ook op zou zeggen, als een vriendin hoorde je ook gewoon naast elkaar te staan. Linn en ik hadden genoeg dingen meegemaakt samen. Uiteindelijk waren we wel hier en ik wist zeker dat we over een aantal jaren nog steeds in Los Angeles waren, als beste vriendinnen. Er kwam alleen een kindje bij. Al waren er misschien nu ook andere keuzes die Linn misschien wilde gaan maken. Het kon best dat ze terug wilde naar Australië. Ik zag het niet voor me, want ze had hier een heel leven opgebouwd met een baan waar ze al die jaren van had gedroomd! "Dat is ook een mogelijkheid." Het kon altijd dat Calum het niet goed opvatten, maar er moest ook wel echt iets voor gebeuren voordat hij boos naar buiten zou stormen en hij zou zich ook wel een paar keer bedenken voordat hij zou roepen dat hij niets met het kindje te maken wilde hebben. Zo was de Calum die ik kende in ieder geval niet. Maar iedereen kon onverwacht uit de hoek komen. "Maar het is niets voor Calum om te doen." Dat wist Linn ook wel, zij kende hem nog heel wat beter dan ik dat deed! Ik had Calum nooit echt vreselijk boos tegenover me zien staan, iets wat Linn misschien wel eens had gehad. Toch had ik hier wel vertrouwen in. "En anders krijgt hij vast een hele preek van Ashton en daar wordt hij vast niet blij van." Probeerde ik maar een beetje te grappen. Ik wist zeker dat Ashton er ook alles aan zou willen doen om het kindje een goede plaats te geven, wat betekende dat er een vader in zijn of haar leven was! "Dat denkt hij vast niet? Hij kent je ook Linn." Sprak ik haar een klein beetje streng toe. Calum en Linn hadden lang genoeg een relatie gehad om dit soort dingen van elkaar te weten. Ze was niet iemand die zo ver zou gaan om er voor te zorgen dat iemand aan haar gebonden bleef. Ergens had ze haar mond open moeten trekken en Calum hiervoor al moeten vertellen dat er gevoelens waren geweest. Ik kon me niet voorstellen dat Calum ze niet had namelijk? Die twee waren zoveel tijd in elkaar aan het investeren. Ik had niet gemerkt dat er nog een andere vrouw in het leven van Calum was en ik kon me niet voorstellen dat die er was geweest. Wat ook wel iets moest betekenen! "En hij of zij krijgt sowieso de allerbeste tante ooit." Zei ik lachend tegen Linn. We waren misschien geen familie van elkaar, maar soms voelde het wel zo. Brent en Byron waren ook bij onze bruiloft geweest! Haar vaders betekenden meer voor mij dan mijn eigen ouders dat deden. Ik zou zeker van het kleintje in haar buik gaan houden, dus ze had sowieso iemand die altijd naast haar zou staan. Het zou vast niet altijd even makkelijk worden, er kwamen pijntjes bij kijken, heel veel emoties. Calum aan haar zijde of niet, Linn ging zich er wel doorheen slaan. "Je bent sterk en als je eenmaal door de moeilijke dingen heen bent, ga je er vast heel erg van genieten." Ik vond het juist wel heel erg mooi? Ze was niet te jong voor een kindje, ondanks dat ze nog wel een paar jaartjes jonger was dan ik. Ik gaf Linn een kus op haar haar, terwijl ik haar nog even tegen me aan trok. Dit kwam echt wel goed.

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Een paar dagen later (:
~
Linn.
Vroeg of laat was het er wel aan gekomen. Ondanks dat de zwangerschapstest misschien wel het meest enge gedeelte was geweest, was er nog iets en daar was ik veel nerveuzer voor. Calum moest het weten. Het was niets iets wat ik hem zomaar kon vertellen, alsof het niks was. Het was een baby! Onze baby. Ik moest nog even wennen aan hoe ik het nu moest noemen, wat er nu aan de hand was. En ondanks dat ik Naylene had, was er maar één persoon die precies zou begrijpen hoe ik me op dit moment voelde. Tenminste, dat hoopte ik dan toch. Jammer genoeg kon ik Calum ook niet bewust laten weten dat ik ergens over wilde praten. Ik wist hoe hij daar altijd op had gereageerd en volgens mij waren zijn reacties daarin nog niet heel anders geworden. Misschien zou hij zich meteen afsluiten als ik hem zou vertellen dat ik wilde praten. Ik moest er ook geen ding van maken. Dat werkte alleen maar tegen me. Dit was echter wel een heel ding. Het was zelfs een mens, of zou een mens worden. Samen met Naylene had ik geprobeerd om te bedenken hoe ik dit het beste aan hem kon vertellen. Het liefst ergens thuis, bij mij of bij hem. En ondanks dat ik dan wel met de intentie daar was om iets anders te doen, zou ik toch het onderwerp op de één of andere manier aan moeten snijden. Tot die tijd wilde ik dat het tussen mij en Naylene zou blijven. Iets waar ze ook mee in had gestemd. Zelfs Ashton wist het niet, maar ik nu ook blij mee was. Calum moest het eerst weten en zijn mening was ook vee belangrijker dan die van een ander. Ik had toch maar al mijn moed bij elkaar geraapt en Calum gevraagd of we wat konden doen vandaag. Al snel waren we er op uit gekomen dat ik zou kunnen blijven eten. De laatste tijd ging het wel iets rustiger tussen ons. We hadden nog steeds seks, of nou ja, tot aan het moment dat ik er achter was gekomen dat ik zwanger was, maar we waren ook nog steeds hele goede vrienden? Vrienden die ook wel een hapje met elkaar konden eten, de honden uit konden laten en alles wat daar bij kwam kijken. We waren samen naar de farmers market gegaan, waar hij vaak naar toe was gesleept door Ashton en daardoor was ook Calum er blijkbaar van gaan houden. We hadden daar ingrediënten gehaald voor het eten. Al had Calum dat ook het meeste gedaan, terwijl ik Cherry en Duke in de gaten had gehouden. We waren weer terug naar Calum gereden en ik had de hondjes al naar binnen gelaten, waarna ik had geholpen met het uitladen van alles. Ik had de laatste tas mee naar binnen genomen en ik liep meteen door naar de keuken, waar ik hem op het aanrecht neerzette. Vervolgens legde ik de sleutels van zijn auto neer. ‘Alsjeblieft.’ Ik keek eventjes om me heen, omdat ik niet wist of ik nu meteen alles moest vertellen of niet. Ik liep er al een paar dagen mee en hoe langer ik het voor me zou houden, hoe moeilijker het zou worden om het aan hem te vertellen. Ik wilde hem echter ook niet overvallen met alles. Al zou ik dat toch wel doen, want het was niet gepland en we hadden zelfs niet eens een relatie. Het zou hoe dan ook als een verrassing komen, op wat voor een moment ik het ook zou vertellen en op wat voor een manier. Ik legde mijn handen op het aanrecht en drukte mezelf er zo op, zodat ik kon zitten. Dat lukte me nu nog wel, maar over een paar maanden was dat waarschijnlijk anders. Het was vreemd om daar nu al over na te denken. ‘Cal?’ zei ik om zijn aandacht te trekken, aangezien hij een aantal dingen al aan het opruimen was. ‘Ik zit ergens mee en ik hoopte dat ik er met je over kan praten? Ik zou het erg fijn vinden als het kan.’ Als vrienden zou je toch ook wel over iets serieus moeten kunnen praten? Ik koos er nu voor om het echt bij mezelf te leggen, hopend dat het hem niet af zou schrikken.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Een dagje rustig aandoen was altijd prettig. Door Ashton was ik al vaak genoeg op de farmers market geweest en toen Linn en ik af hadden gesproken dat we samen iets zouden eten, had het me het beste geleken om wat verse ingrediënten te kopen. We hadden de hondjes mee kunnen nemen en gewoon een tijdje rond kunnen lopen. Uiteindelijk waren we teruggekomen met heel wat volle tassen. Er zaten zelfs versgebakken hondenkoekjes in, die Linn ergens had zien staan! Ik was wel benieuw wat Cherry en Duke er van vonden. Ik probeerde sowieso wel lekkere dingen voor ze te koken, of iets anders, als speeltjes! Dat verdienden! Zeker als ik thuis was, dan verdienden ze ook gewoon aandacht! Ik had de tassen meegenomen naar de keuken. Linn had de hondjes al los gelaten en ik wist zeker dat ze beiden al een plaatsje hadden gevonden op de bank. We konden zo ook nog even bij op de bank zitten als we dat zouden willen, het was nog geen tijd om te beginnen met het eten. Ik vond het wel fijn dat we dit soort dingen ook konden doen. In het begin hadden Linn en ik vooral afgesproken omdat we behoefte hadden gehad aan seks. Nu was er meer een vriendschap ontstaan en deden we ook vaak genoeg iets zonder dat het uitliep in seks. We zagen vanzelf wel of het er van kwam of niet. Nu zouden we vooral samen gaan koken en de rest van de tijd waarschijnlijk in de tuin gaan zitten. "Dankjewel." Ik bekeek de inhoud van de tas die Linn had mee had genomen en pakte de spullen die in de koelkast moesten eruit. Uiteindelijk haalde ik het zakje met de hondenhoekjes er ook uit en zette ik die op het aanrecht, we zouden zo wel kunnen proberen of ze het lekker vonden! Ze waren niet zo heel erg moeilijk en het had voor honden als iets lekkers geklonken, dus ze lusten het vast wel! Anders had ik nog genoeg andere dingen thuis. Linn trok mijn aandacht door mijn naam te zeggen, ze klonk behoorlijk serieus. Iets wat ook wel bleek uit de woorden die ze vervolgens uitsprak. Ik knikte "Natuurlijk kan dat." Soms was praten niet het beste gegaan. Linn leek hier echter wel mee te zitten en ik wilde wel weten wat er precies was, zodat haar misschien kon helpen, mocht dat nodig zijn. "We kunnen even buiten gaan zitten?" Het was altijd wel rustig buiten en nu was het lekker weer. Niet te warm, maar ook zeker niet te koud. Ik pakte twee glazen uit het kastje en schonk daar wat water in. Ik ga één van de glazen aan Linn, waarschijnlijk kon ze die wel gebruiken als er echt iets aan de hand was waar ze moeite mee had om over te praten. Ik wachtte totdat Linn zich weer van het aanrecht had laten glijden. Samen liepen we naar buiten, waar het tuinsetje nu in de schaduw stond, wat best even lekker was. Ik ging zitten en wachtte totdat Linn hetzelfde had gedaan. "Waar wilde je over praten?" Er kon van alles zijn! Leuke dingen, wat minder leuke dingen. Misschien had het iets met haar werk te maken? Stond ze daar voor een moeilijke keuze die ze niet zomaar kon maken. Het kon ook heel iets anders zijn? Wat was hoe dan ook belangrijk voor Linn en ergens was het wel lief dat ze er mee naar mij toe kwam, ze had ook naar Naylene kunnen gaan. Er was een reden dat ze er hier nu over sprak? Wie was ik dan om haar niet uit te laten praten. De hondjes hadden ons duidelijk naar buiten horen gaan, want al snel kwamen zowel Duke en Cherry naar buiten gelopen. Ik tilde ze op de stoel tegenover me, waar ze al snel weer gingen liggen. Ik bleef het echt lief om te zien! Ze zagen elkaar echt als familie en familie was belangrijk!

Demish
Internationale ster

Demish schreef:
Linn.
‘Ja, dat zou fijn zijn.’ Buiten was het nog lekker warm, maar ook rustig. Niet dat we het hier niet konden bespreken, maar het was wel fijner als we eventjes rustig zouden kunnen zitten. Calum had ook wel door dat er iets aan de hand was. Nu wist hij echter niet dat het ook betrekking had tot hem. Waarschijnlijk dacht hij dat er iets op werk was, of privé dat niet helemaal lekker ging. Hij dacht nu vast niet dat hij te horen zou krijgen dat hij vader zou worden. Waarschijnlijk werd niemand wakker met die gedachte. Eenmaal buiten nam ik plaats op één van de banken. Cherry en Duke kwamen ook al snel, die op een andere bank werden gelegd door Calum. Ze waren wel echt lieverds samen en Calum gaf erg veel om ze. Ik had ook niet de twijfel of Calum wel een goede vader zou zijn. Het was enkel de vraag of hij dat ook wilde zijn. Dit was het moment. Ik kon nu niet meer terug krabbelen, ondanks dat dat wel was wat ik het liefste wilde. Als Calum het niet zou weten, zou het net zijn alsof er niks aan de hand was. Al was dat natuurlijk niet zo. Mijn lichaam zou veranderen en keer op keer zou er meer bewijs bij komen dat ik zwanger was. Ik kon het niet meer ontkennen en ik kon het ook niet verborgen houden voor Calum. Straks kwam hij er via een ander achter, dat wilde ik niet. Hij moest het van mij horen. Dat was wel het eerlijkste. Ik draaide het glas rond tussen mijn vingers en keek naar het water wat er in meebewoog. ‘Het spijt me als ik je er mee overval.’ Ik wist dat ik dat sowieso wel zou doen. Het was nogal wat en we hadden hier beide niet op gerekend. We hadden wellicht voorzichtiger moeten zijn, maar dat was allemaal achteraf gepraat. Er was nu al een baby aan het groeien, hij of zij bestond al en ik kon het niet meer negeren. Dat wilde ik eigenlijk ook niet, want ondanks alles was het best bijzonder. Zoals Naylene ook al had gezegd. ‘Ik was laatst een paar dagen over tijd, maar ik dacht er eerst niet veel van. Het was druk op werk en soms kan het door stress allemaal wat later komen.’ Iets wat vast geen nieuws voor hem was, maar ik wilde hem gewoon uitleggen hoe het voor mij was geweest en waarom ik er nu pas mee aan kwam. Omdat ik het ook nog maar net wist! ‘Na een week had ik toch het idee dat er meer aan de hand was, dus ik heb toen toch maar een zwangerschapstest te kopen. Gewoon om dat uit te sluiten, want ik verwachtte niet dat ik zwanger kon zijn.’ Ik was immers aan de pil! Dat werkte ook? Genoeg mensen deden het alleen met de pil en het was haast honderd procent betrouwbaar! Nu vielen wij nou net in die één procent, wat behoorlijk kut was. Het was nu echter zo. Ik keek op naar Calum. Aan zijn ogen kon ik al zien dat hij wist waar dit naar toe ging. Ik vroeg me onbedoeld af of onze baby dezelfde, intense bruine ogen zou krijgen als zijn of haar vader. ‘Ik heb de test samen met Nay gedaan, omdat ik hem niet alleen wilde doen.’ Ik hoopte dat hij niet boos zou worden dat ik dit zonder hem had gedaan, maar ik had gewoon niet geweten wat ik had moeten doen als we er samen achter waren gekomen. Ik had hem ook niet voor niks willen laten schrikken, dus ik had het beter gevonden om de test zonder hem te doen. Dat bracht ons naar het moment waar we nu waren. ‘De test was positief.’ Ik vond het te vreemd om hardop te zeggen dat ik zwanger was. Calum was slim genoeg om te weten wat het betekende als een zwangerschapstest positief was. Dat betekende dat er een baby zou komen. Onze baby.

Elysium
Internationale ster

Elysium schreef:
Calum.
Ik vond dat we ook echt wel samen konden praten. Er waren momenten geweest waarop het wat minder was gegaan, maar in mijn ogen hoefde ook niet alles met woorden worden uitgedrukt. Ik vond het soms moeilijk om die woorden mijn mond uit te laten komen, terwijl het heel erg makkelijk ging als ik ze op moest schrijven. Het feit dat iemand tegenover je stond met verwachtingen, maakte het een hele andere situatie. Het aandringen om te moeten praten, had me een hele tijd alleen maar het gevoel gegeven dat ik dicht was geklapt. Nu ging het wel wat beter en dit was gewoon een hele andere situatie? Linn wilde met mij praten, ze wilde zelf wat dingen zeggen omdat zij er mee zat. Ik nam een slok van mijn water, waarna ik het glas op de tafel zette. De woorden van Linn lieten weten dat het wel degelijk iets met mij te maken had. Ze bood haar excuses aan omdat ze mij er mee overviel. Dan had het wel echt iets met mij te maken. Ik liet haar echter gewoon haar verhaal doen. Het ging een kant op die ik totaal had verwacht. Het ging over een zwangerschap. Linn was aan de pil, waardoor we er beiden volgens mij een beetje vanuit waren gegaan dat we genoeg beschermd waren geweest. Er waren genoeg verhalen dat het niet op die manier werkte, maar ik had niet verwacht dat we daar onder zouden vallen. Het was niet zo dat Linn slordig was met dat soort dingen of ze er medicijnen bij slikte. Hoe het ook was, Linn had een test gedaan en die was positief geweest. Wat betekende dat er nu een kindje in haar buik aan het groeien was. Dat was toch een gek idee?! Er waren zoveel vragen die er konden worden gesteld, maar ze waren allemaal even ongevoelig. "Sorry, ik moet het even verwerken." Ten teken dat ik even in rust na moest denken over de volgende woorden die ik zou zeggen. Linn en ik hadden geen relatie, we hadden dan wel een vriendschap, maar was dat een goede basis om een kind te krijgen? Waarschijnlijk niet! Ik had haar kunnen vragen of ze zeker wist of het mijn kind was, maar daar wist ik zelf ook wel het antwoord op. Ondanks dat dit geen relatie was, hadden we geen van beiden de behoefte om iets bij een ander te zoeken. Het was mijn kind. Verder had ik nog kunnen vragen of ze het kindje wilde houden, maar ook daar wist ik het antwoord wel op. Linn was zelf ter adoptie aangeboden. Ik had met mijn eigen ogen kunnen zien hoe haar biologische ouders op haar hadden gereageerd en ze zou haar eigen kind dat nooit aandoen. Daarbij zou ik dat zelf ook niet willen? Het idee dat heel iemand anders je kind op zou voeden, terwijl je zelf genoeg middelen en liefde had om dat te doen, was te belachelijk waren. Of Linn en ik nou bij elkaar waren of niet. Hoe we dit zouden gaan doen, wist ik ook niet. Daar hadden we echter nog iets van acht maanden voor om het uit te zoeken. Ik was echt niet door het dolle heen en ik kon me voorstellen dat Linn dat ook niet was geweest. Dit was nooit de bedoeling geweest. Hoe dan ook was het wel hoe we er nu voor stonden. We zouden samen een kind krijgen. "We krijgen een baby." Mompelde ik. Ik vond het echt een heel erg gek idee? Ik kon mezelf nog niet voor me zien als een vader. We hadden een redelijk normale leeftijd om aan kinderen te beginnen, zeker hier in Amerika. Toch was het anders als je samen een relatie had, al wat jaren bij elkaar waren. Linn en ik spraken elkaar pas sinds een paar maanden weer echt. We wisten wel wat we aan elkaar hadden, wat een voordeel was. Toch zou dit voor ons ook echt wel een moeilijke situatie gaan worden. "Wat een gek idee." Fluisterde ik. Dat was het toch ook? Dat moest het ook voor haar zijn! Er groeide een klein mensje in haar buik!

Om nieuwe berichten te laden: ingeschakeld